Το χρέος ενός Έλληνα δημοκράτη

Η δ

ολοφονία του νέου συμπατριώτη μας είναι στην πραγματικότητα μια δοκιμασία για όλους μας. Και για έναν Έλληνα δημοκράτη είναι ώρα απόδοσης τιμής και αναγνώρισης χρέους προς τον άνθρωπο που χάθηκε. Με περισυλλογή και αυτοκριτική, χωρίς άκυρα λόγια και ανάρμοστη ελαφρότητα.

Για μας δεν φτάνει «να σταματήσουμε το κακό». Συναισθανόμαστε ότι χρωστάμε περισσότερα. Να μετασχηματίσουμε την δικαιολογημένη αγανάκτηση σε δύναμη αλλαγής, αντί να την εκμεταλλευόμαστε. Να ενώσουμε για να αλλάξουμε τα πράγματα, αντί να τα συντηρούμε διαιρώντας. Να βάλουμε τις δημοκρατικές αρχές πάνω από το μικρό κομματικό όφελος. Να ξεριζώσουμε, κοντολογίς, το «κακό» από τις ρίζες του, μια και καλή.

Όχι, δεν είμαστε καταδικασμένοι να μείνουμε στα ίδια. Ναι, μπορούμε μια νέα αρχή. Με πολιτική εντιμότητα και σκοπούς στην υπηρεσία του εθνικού και δημόσιου συμφέροντος, οι Έλληνες δημοκράτες πρέπει να δηλώσουμε το δικό μας παρών. Με την δέσμευση να δώσουμε στον αγώνα αυτό όλες μας τις δυνάμεις. 

 
Π.ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ