Η ώρα της μεγάλης αντεπίθεσης της Δημοκρατίας έφτασε. Τα ψέματα τελείωσαν τα ξημερώματα της Τετάρτης 18 Σεπτεμβρίου, στη διασταύρωση Τσαλδάρη και Ξάνθου, στην Αμφιάλη. Πενήντα χρόνια μετά τη δολοφονία Λαμπράκη σε μια άλλη διασταύρωση, εκείνη της Βενιζέλου και Ερμού, στη Θεσσαλονίκη…
Διασταυρώσεις θανάτου. Ιστορικές διασταυρώσεις της Δημοκρατίας με το Παρακράτος. Οι ομοιότητες και οι αναλογίες του 2013 με το 1963 πολλές. Ισως δεν είναι της στιγμής να της απαριθμήσουμε – θα γίνει κι αυτό. Τώρα είναι στιγμή αναμέτρησης με το Τέρας.
Αλλοίμονο εάν η υπόθεση της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα από χρυσαυγίτες περιοριστεί στην αστυνομική της διάσταση γύρω από τον νέο Γκοτζαμάνη, τον μαχαιροβγάλτη Γιώργο Ρουπακιά. Το θέμα είναι να βρεθούν και όλοι όσοι είναι πίσω από αυτόν και ΚΥΡΙΩΣ εκείνοι που κρύβονται ακόμη πιο πίσω από τον φερετζέ του ναζιστικού μορφώματος.
Αλλοίμονο εάν η υπόθεση της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα προκαλέσει μόνο νομοθετικές λύσεις για την αντιμετώπιση του φαινομένου. Οι ανοησίες περί απαγόρευσης της «Χρυσής Αυγής» δεν είναι παρά μία τρύπα στο νερό όπου απλώς το μόρφωμα θα βαφτίζεται κάπως αλλιώς και θα παίρνει και πάλι πιστοποιητικά νομιμοποίησης και συμμετοχής στα δημόσια πράγματα. Πέραν του προσδιορισμού του τι σημαίνει «παρακρατική» ή «παραστρατιωτική» ομάδα και την ποινικοποίησή τους –που κι αυτό θα έχει περιορισμένη αποτελεσματικότητα- όλα τα άλλα θα έχουν μηδενικό αποτέλεσμα.
Ο Φασισμός πρέπει να αντιμετωπισθεί πολιτικά και ταυτόχρονα με ΟΛΑ τα όπλα που διαθέτει η ελληνική Δημοκρατία. Κι αυτά είναι πολλά. Δυστυχώς ή ευτυχώς τα σύγχρονα κράτη έχουν τη δυνατότητα ελέγχου των πάντων με συμβατικούς ή μη τρόπους. Το κάνουν -αν και όποτε θέλουν- ακόμη και για τον κάθε φουκαρά φτωχοπρόδρομο που χρωστάει μισή δεκάρα στο Δημόσιο. Το κάνουν για τον κάθε σαλεμένο που έχει σκεφτεί να στήσει ένα μίνι ή μάξι οπλοστάσιο για να ξεκινήσει την μικρή του «επανάσταση» ή να εξαπολύσει τυφλά χτυπήματα. Τώρα πια το ελληνικό κράτος έχει έχοντας καταργήσει τραπεζικά απόρρητα και απόρρητα κινήσεως κεφαλαίων έχει ένα ακόμη όπλο.
Να εξηγηθούμε: Η Χρυσή Αυγή είναι ηλίου φαεινότερο ότι χρηματοδοτείται πολύ πέραν της επίσημης ενίσχυσής της ως κόμμα της ελληνικής Βουλής. Τα πολυτελή γραφεία που έχει ανοίξει σε κάθε πόλη και κάθε συνοικία της χώρας δεν δικαιολογούνται από αυτή την ενίσχυση. Ούτε τα έντυπα που εκδίδει. Ούτε οι στολές που φορούν τα μέλη της. Ούτε βέβαια και τα «χαρτζιλίκια» σαν κι αυτά που ομολόγησε ότι έπαιρνε ο Ρουπακιάς και μέλη της οικογένειάς του για να εκτελεί τις αποστολές του. Και είναι εκατοντάδες οι «ρουπακιάδες» που χαρτζιλικώνονται για να γίνουν όργανα σκοτεινών σχεδίων.
Από πού προέρχονται όλα αυτά τα χρήματα; Ποιος τα δίνει; Πως τα δίνει; Ποιος τα παίρνει και κάνει ταμείο;
Ακούγονται πολλά εδώ και μήνες και χρόνια. Κανείς δεν μπορεί όμως να πει δημόσια ένα όνομα ή μια επιχείρηση που χορηγεί αυτό το μόρφωμα διότι δεν υπάρχουν στοιχεία. Τις απαντήσεις αυτές ΜΠΟΡΕΙ να της βρει και να τις δώσει το ΥΠΟΙΚ και οι μηχανισμοί του. Την ώρα που η αστυνομία ακολουθεί τα ίχνη του αίματος –αν το κάνει…- άλλοι μηχανισμοί θα πρέπει να ακολουθήσουν τα ίχνη του χρήματος. Να βρουν τη βάνα και να την σφραγίσουν μια για πάντα τιμωρώντας ταυτόχρονα τους ευγενείς χορηγούς με βάση τους υπάρχοντες νόμους.
Υπάρχει τρόπος. Αρκεί να υπάρχει βούληση…
(naftilos.blogspot.com)
Διασταυρώσεις θανάτου. Ιστορικές διασταυρώσεις της Δημοκρατίας με το Παρακράτος. Οι ομοιότητες και οι αναλογίες του 2013 με το 1963 πολλές. Ισως δεν είναι της στιγμής να της απαριθμήσουμε – θα γίνει κι αυτό. Τώρα είναι στιγμή αναμέτρησης με το Τέρας.
Αλλοίμονο εάν η υπόθεση της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα από χρυσαυγίτες περιοριστεί στην αστυνομική της διάσταση γύρω από τον νέο Γκοτζαμάνη, τον μαχαιροβγάλτη Γιώργο Ρουπακιά. Το θέμα είναι να βρεθούν και όλοι όσοι είναι πίσω από αυτόν και ΚΥΡΙΩΣ εκείνοι που κρύβονται ακόμη πιο πίσω από τον φερετζέ του ναζιστικού μορφώματος.
Αλλοίμονο εάν η υπόθεση της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα προκαλέσει μόνο νομοθετικές λύσεις για την αντιμετώπιση του φαινομένου. Οι ανοησίες περί απαγόρευσης της «Χρυσής Αυγής» δεν είναι παρά μία τρύπα στο νερό όπου απλώς το μόρφωμα θα βαφτίζεται κάπως αλλιώς και θα παίρνει και πάλι πιστοποιητικά νομιμοποίησης και συμμετοχής στα δημόσια πράγματα. Πέραν του προσδιορισμού του τι σημαίνει «παρακρατική» ή «παραστρατιωτική» ομάδα και την ποινικοποίησή τους –που κι αυτό θα έχει περιορισμένη αποτελεσματικότητα- όλα τα άλλα θα έχουν μηδενικό αποτέλεσμα.
Ο Φασισμός πρέπει να αντιμετωπισθεί πολιτικά και ταυτόχρονα με ΟΛΑ τα όπλα που διαθέτει η ελληνική Δημοκρατία. Κι αυτά είναι πολλά. Δυστυχώς ή ευτυχώς τα σύγχρονα κράτη έχουν τη δυνατότητα ελέγχου των πάντων με συμβατικούς ή μη τρόπους. Το κάνουν -αν και όποτε θέλουν- ακόμη και για τον κάθε φουκαρά φτωχοπρόδρομο που χρωστάει μισή δεκάρα στο Δημόσιο. Το κάνουν για τον κάθε σαλεμένο που έχει σκεφτεί να στήσει ένα μίνι ή μάξι οπλοστάσιο για να ξεκινήσει την μικρή του «επανάσταση» ή να εξαπολύσει τυφλά χτυπήματα. Τώρα πια το ελληνικό κράτος έχει έχοντας καταργήσει τραπεζικά απόρρητα και απόρρητα κινήσεως κεφαλαίων έχει ένα ακόμη όπλο.
Να εξηγηθούμε: Η Χρυσή Αυγή είναι ηλίου φαεινότερο ότι χρηματοδοτείται πολύ πέραν της επίσημης ενίσχυσής της ως κόμμα της ελληνικής Βουλής. Τα πολυτελή γραφεία που έχει ανοίξει σε κάθε πόλη και κάθε συνοικία της χώρας δεν δικαιολογούνται από αυτή την ενίσχυση. Ούτε τα έντυπα που εκδίδει. Ούτε οι στολές που φορούν τα μέλη της. Ούτε βέβαια και τα «χαρτζιλίκια» σαν κι αυτά που ομολόγησε ότι έπαιρνε ο Ρουπακιάς και μέλη της οικογένειάς του για να εκτελεί τις αποστολές του. Και είναι εκατοντάδες οι «ρουπακιάδες» που χαρτζιλικώνονται για να γίνουν όργανα σκοτεινών σχεδίων.
Από πού προέρχονται όλα αυτά τα χρήματα; Ποιος τα δίνει; Πως τα δίνει; Ποιος τα παίρνει και κάνει ταμείο;
Ακούγονται πολλά εδώ και μήνες και χρόνια. Κανείς δεν μπορεί όμως να πει δημόσια ένα όνομα ή μια επιχείρηση που χορηγεί αυτό το μόρφωμα διότι δεν υπάρχουν στοιχεία. Τις απαντήσεις αυτές ΜΠΟΡΕΙ να της βρει και να τις δώσει το ΥΠΟΙΚ και οι μηχανισμοί του. Την ώρα που η αστυνομία ακολουθεί τα ίχνη του αίματος –αν το κάνει…- άλλοι μηχανισμοί θα πρέπει να ακολουθήσουν τα ίχνη του χρήματος. Να βρουν τη βάνα και να την σφραγίσουν μια για πάντα τιμωρώντας ταυτόχρονα τους ευγενείς χορηγούς με βάση τους υπάρχοντες νόμους.
Υπάρχει τρόπος. Αρκεί να υπάρχει βούληση…
(naftilos.blogspot.com)
Α.ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.