Οι Σοσιαλδημοκράτες βάζουν την ελληνική κρίση στην ατζέντα των διαπραγματεύσεων με τη Μέρκελ

Τρεις είναι οι κόκκινες γραμμές που θέτουν οι Σοσιαλδημοκράτες σε ενδεχόμενες διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης με την Ανγκελα Μέρκελ. Η μία εξ αυτών, όπως δήλωσε χθες ο υποψήφιος του SPD για την Καγκελαρία Πέερ Στάινμπρουκ (ο οποίος είναι πιθανό να τεθεί και επικεφαλής των διαπραγματεύσεων), αφορά την Ελλάδα και την πορεία της στην ευρωζώνη.
Οι δημοσιογράφοι ζήτησαν χθες από τον Στάινμπρουκ να περιγράψεις τις κόκκινες γραμμές των Σοσιαλδημοκρατών. Και εκείνος εξήγησε: «Η Μέρκελ θα βρεθεί πολύ γρήγορα υπό την πίεση άλλων κυβερνήσεων για την Τραπεζική Ενωση». Παρέπεμψε στις προσπάθειες της Κομισιόν και άλλων κρατών-μελών για τον μηχανισμό εποπτείας των τραπεζών, το νομικό πλαίσιο για την εκκαθάριση τραπεζών καθώς και ένα Ταμείο Εκκαθάρισης τραπεζών, για το οποίο το SPD ζητά να χρηματοδοτείται από τις ίδιες τις τράπεζες και όχι τους φορολογουμένους. «Αυτή η πίεση θα ενταθεί. Μέχρι τώρα η γερμανική κυβέρνηση υπεκφεύγει παραπέμποντας στις ευρωπαϊκές συνθήκες και στο Συνταγματικό Δικαστήριο. Για αυτό πιστεύω ότι αυτό το ζήτημα θα τεθεί πολύ σύντομα», εκτίμησε ο Στάινμπρουκ.
«Το δεύτερο ζήτημα είναι αυτό που είπε ο Σόιμπλε, ότι θα τεθεί στην ημερήσια διάταξη το θέμα της Ελλάδας». Και το τρίτο είναι «η άμεση ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών από τον μόνιμο μηχανισμό ESM». Τον αποδέχθηκε κατά βάση η Μέρκελ στο Συμβούλιο Κορυφής της ΕΕ τον Ιούνιο του 2012, αλλά για να ισχύσει αυτό χρειάζεται, κατά το Στάινμπρουκ, να αναθεωρηθεί ο νόμος για τον ESM που ψήφισε η γερμανική Βουλή.


Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ. Η Ανγκελα Μέρκελ, από την πλευρά της, δήλωσε ότι δεν βλέπει κανένα λόγο να αλλάξει την ευρωπαϊκή πολιτική της. «Από την οπτική γωνία της Χριστιανικής Ενωσης, δεν βλέπω καμία ανάγκη αλλαγής της πολιτικής. Αλλά δεν μπορώ να προεξοφλήσω το αποτέλεσμα των συνομιλιών», δήλωσε. Το αποτέλεσμα των εκλογών ήταν «ψήφος ανάληψης ευθύνης για μία ενωμένη Ευρώπη», παρατήρησε η Καγκελάριος. «Πεποίθησή μου είναι ότι αυτή η Ευρώπη πρέπει να μάθει να παρουσιάζεται πιο ενωμένη για να υπερασπίζεται τα ευρωπαϊκά συμφέροντα». Υπέδειξε το παράδειγμα της Γερμανίας, η οποία μέσα από τις μεταρρυθμίσεις της προηγούμενης δεκαετίας εξελίχθηκε σε άγκυρα σταθερότητας για την Ευρώπη, υποστηρίζοντας ότι «αυτό που καταφέραμε εμείς στη Γερμανία, μπορούν να το καταφέρουν και οι άλλοι». Κατά τα άλλα, πιστεύει ότι «στον δρόμο αυτό καταφέραμε πολλά, αλλά δεν είμαστε ακόμα στο τέλος». Οσο για τη νέα κυβερνητική θητεία διαβεβαίωσε: «Φυσικά θα συνεργαστώ καλά με τους άλλους ομολόγους μου».
Οσον αφορά το εσωτερικό της χώρας της, η Ανγκελα Μέρκελ τόνισε ότι «η Γερμανία χρειάζεται μια σταθερή κυβέρνηση». Για αυτό και δεν συζητάει καν το σενάριο μιας κυβέρνησης μειοψηφίας που θα αναζητά εναλλασσόμενες πλειοψηφίες στη νέα Βουλή. Οι δυνητικοί εταίροι της είναι δύο: οι Σοσιαλδημοκράτες και οι Πράσινοι. Αλλά κανένας δεν είναι πρόθυμος να συνεργαστεί μαζί της.

ΔΕΝ ΒΙΑΖΟΝΤΑΙ. Οι Σοσιαλδημοκράτες δεν βιάζονται. Ο πρόεδρος του SPD Ζίγκμαρ Γκάμπριελ άφησε χθες να περάσουν δύο ώρες μέχρι να απαντήσει στο τηλεφώνημα της νικήτριας των εκλογών Μέρκελ, η οποία ήθελε να διερευνήσει τις διαθέσεις των Σοσιαλδημοκρατών για μελλοντική κυβερνητική συνεργασία. Αλλά και τότε ακόμη, η απάντηση του Γκάμπριελ ήταν ότι θα απαντήσει αργότερα. Οι Σοσιαλδημοκράτες είναι απρόθυμοι να συνεργαστούν ξανά με τη Μέρκελ μετά το στραπάτσο του προηγούμενου μεγάλου συνασπισμού. Το 2005 μπήκαν στην κυβέρνηση της Μέρκελ με 33,2% και το 2009 βγήκαν με 23%. Και πριν το επιχειρήσουν για δεύτερη φορά, πρέπει να πάρουν μια ομόθυμη απόφαση ηγεσία και βάση του κόμματος, αλλιώς οι ευρωεκλογές αλλά και οι εκλογές σε τρία ομόσπονδα κράτη την επόμενη χρονιά μπορεί να εξελιχθούν σε πολιτικό χαρακίρι για το SPD.
Το πρόβλημα του SPD όμως είναι ότι δύσκολα μπορεί να πει όχι σε μια Μέρκελ, η οποία κατά κοινή παραδοχή έχει «σοσιαλδημοκρατικοποιηθεί». Για αυτό και χρονοτριβούν. Το 2005 για να αρχίσουν τις διαπραγματεύσεις για τον μεγάλο συνασπισμό με τη Μέρκελ αρκούσε να προσδιοριστούν μόνο τέσσερις βασικοί τομείς του κυβερνητικού προγράμματος. Χθες η ηγεσία του SPD επαναλάμβανε μονότονα ότι «δεν υπάρχει ο αυτοματισμός ενός μεγάλου συνασπισμού», παραπέμποντας στη δεύτερη δυνατότητα που έχει η Μέρκελ: να αναζητήσει τη συνεργασία με τους Πράσινους. Αυτοί όμως πρέπει να ξεπεράσουν την κρίση ηγεσίας στην οποία τους βύθισε η εκλογική αποτυχία.