Τετάρτη 31 Ιουλίου 2013

Οριστική διαγραφή για τον Σ. Κεδίκογλου από τα μητρώα της ΕΣΗΕΑ

ΑΠΟΦΑΣΗ ΥΠ’ΑΡΙΘΜ.17/2013 ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΟΥ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

Περίληψη:

Ο συν. Σίμος Κεδίκογλου, κρίθηκε με ψήφους 4 έναντι 1 πειθαρχικά ελεγκτέος, για αντισυναδελφική και αντιδεοντολογική (αντισυνδικαλιστική) συμπεριφορά, κατ’ εξακολούθηση.

Ποινή:

Με ψήφους 4 έναντι 1 επιβλήθηκε η οριστική διαγραφή από τα μητρώα της ΕΣΗΕΑ. Η μειοψηφία πρότεινε την προσωρινή διαγραφήενός μηνός.


Το Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο της Ενώσεως Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών συνήλθε σήμερα Δευτέρα, 29 Ιουλίου 2013 υπό την προεδρία του τακτικού μέλους συν. Γιώργου Μέρμηγκα, λόγω απουσίας του προέδρου συν. Περικλή Κοροβέση και με την παρουσία των τακτικών μελών συν. Ιωάννη Αποστολόπουλου και Μανώλη Καραμπατσάκη, των αναπληρωματικών μελών συν. Άρη Καρρέρ και Γιώργου Γκιώνη, καθώς και της γραμματέως Μαρίας Χριστοφοράτου, προκειμένου να εκδώσει απόφαση επί της από 13.06.13 αυτεπάγγελτης πειθαρχικής δίωξης του Συμβουλίου κατά του κ. Σίμου Κεδίκογλου.

Mόνο με Σύγκρουση αντιμετωπίζονται τα Συστήματα που διατηρούν σε Υψηλά επίπεδα τις Τιμές ενώ τα Εισοδήματα Μειώνονται

Ενω η οικονομική κρίση ,η μεγάλη ανεργία ,και οι περικοπές μισθών περιορίζουν τα διαθέσιμα ΕΙΣΟΔΉΜΑΤΑ

Τα ελληνικά νοικοκυριά
υφίστανται ακόμα μια αφαίμαξη ,πληρώνοντας πολυ ακριβά βασικά καταναλωτικά είδη ,και ενω ΜΕΙΏΝΟΝΤΑΙ τα ΕΙΣΟΔΉΜΑΤΑ οι ΤΙΜΈΣ είτε δεν ΜΕΙΏΝΟΝΤΑΙ είτε σε πολλές περιπτώσεις ανεβαίνουν αναιτιολογητα.

Αιτία ;η έλλειψη πραγματικού ανταγωνισμού,η λειτουργία ατυπων ΚΑΡΤΈΛ ,και η ανυπαρξία ελεγκτικών μηχανισμών ,σε ΌΛΟ το φάσμα της διακίνησης και της εμπορίας καταναλωτικών αγαθών.
Έτσι ορισμενος αριθμός μεγάλων επιχειρήσεων λυμαίνονται την αγορα και αποκομίζουν υπερκέρδη

ΟΙ ΤΙΜΈΣ ΒΑΣΙΚΩΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΕΊΝΑΙ ΑΔΙΚΑΙΟΛΌΓΗΤΑ ΥΨΗΛΈΣ .Οι  ΤΙΜΈΣ λοιπόν είναι πολλές φορές ΑΔΙΚΑΙΟΛΌΓΗΤΑ υψηλές ,ενω υπάρχουν συνθήκες μειωμένης ζήτησης και ενω το εργασιακό κόστος έχει μειωθεί .

Τι συμβαίνει ;

Υπάρχουν αθέμιτες συμπράξεις (δημιουργία ΚΑΡΤΈΛ στην διαμόρφωση των τιμών )κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης ,ενδοομιλικες συναλλαγές πολυεθνικών ,και οι ευθύνες βαρύνουν τις μεγάλες επιχειρήσεις που έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο σε κάθε κλάδο .
Σύμφωνα λοιπόν με υπεύθυνες εκτιμήσεις περίπου 1,2 δις ευρω είναι η ετήσια επιβάρυνση των καταναλωτών απο την ανεξέλεγκτη δράση των ΚΑΡΤΈΛ ,που συγκροτούνται κυρίως απο εταιρείες ´´Σουπερ μάρκετ ´´ και μεγάλους εισαγωγεις και χονδρεμπορους .
Το ποσόν δε αυτο είναι τεράστιο ,μεγαλύτερο απο τους συνολικους φόρους που πληρώνουν 4 εκατομυρια οικογένειες μεσαίων και χαμηλών εισοδημάτων .

Η ΑΝΥΠΑΡΞΊΑ ΚΑΙ Η ΑΝΕΠΆΡΚΕΙΑ ΤΩΝ ΕΛΕΓΚΤΙΚΏΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΏΝ ΕΊΝΑΙ ΠΛΈΟΝ ΚΑΙ ΟΡΑΤΉ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΈΝΗ .

Το ερώτημα που τίθεται είναι ,αν είναι τελικά συνειδητή .
άρα κινούνται αιτιολογημενες υποψίες και σκέψεις που οδηγούν αλλου !!!!!!!!
Έτσι λοιπόν στα ´´Σουπερ μάρκετ ´´της Αθήνας. Και της επαρχίας οι ΤΙΜΈΣ των τροφίμων είναι απο 7% μέχρι και 30% ψηλοτερες απ´οτι στην Γερμανία ,στην Γαλλία και σε άλλες χώρες όπου οι μέσοι μισθοί είναι πολυ υψηλότεροι.

Κατα συνέπεια ,η διατήρηση των υψηλών τιμών ,σε συνδιασμο με την μείωση του κόστους εργασίας οδηγεί σε αυξήσεις του περιθωρίου κέρδους πολλών μεγάλων επιχειρήσεων ,που παρα την μείωση των πωλήσεων αυξάνουν η και ΔΙΑΤΗΡΟΎΝ την κερδοφορία τους σε βάρος των πολλών και κυρίως των φτωχών και των αδυνάτων .
Και εδω επιβεβαιώνεται ότι, η ανυπαρξία και η ΑΝΕΠΆΡΚΕΙΑ των ελεγκτικών μηχανισμών είναι πλέον ΟΡΑΤΉ και αποδεδειγμένη .

ΤΟ ΣΎΣΤΗΜΑ ΔΙΕΜΒΟΛΙΖΕΤΑΙ ΜΌΝΟ ΜΕ ΣΎΓΚΡΟΥΣΗ ΚΑΙ ΌΧΙ ΜΕ ΘΕΩΡΊΕΣ ΚΑΙ ΎΠΟΠΤΕΣ ΑΝΟΧΈΣ

Το σύστημα αυτο θα συνεχίσει το θεάρεστο έργο του ,εάν η συντεταγμένη πολιτεία ,συνεχίζει να το αντιμετωπίζει ,ειδικά τώρα που είναι περίοδος κρίσης ,με χάδια ,με θεωρίες ,και με αμηχανες ,η και ύποπτες ανοχές .
Το σύστημα ,αυτο αν θελουμε να υπερασπιτουμε,τους αδύναμους ,και τα θύματα του πολέμου της κρίσης ,διεμβολιζεται ,διαπερναται ,και συνετιζεται,μόνο με μια διαρκή και αμείλικτη σύγκρουση .

Μιχάλης Καρχιμάκης

Το μακρύ καλοκαίρι της Κεντροαριστεράς

Τι σχέση έχει ο Χρήστος Παπουτσής με την (δύσκολη) προσπάθεια ανασύνθεσης της Κεντροαριστεράς; Μεγάλη. Ο διορισμός του στην Παγκόσμια Τράπεζα επηρέασε πολύ όσους από τους εμπλεκόμενους στην περιπέτεια για ανασυγκρότηση του ενδιάμεσου χώρου μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ πίστευαν ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ. Ο Ευ. Βενιζέλος, με την επιλογή του αυτή, τους αφαίρεσε κάθε επιχείρημα για να υποστηρίζουν ότι ένα νέος ενιαίος μεταρρυθμιστικός τρίτος πόλος μπορεί να δημιουργηθεί μέσα από μια διεύρυνση του ΠΑΣΟΚ που άλλαξε. Γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν άλλαξε.

Ο Οκτώβριος θα είναι ο καθοριστικός μήνας για την υπόθεση της Κεντροαριστεράς που υποφέρει από τα βάρη των αμαρτιών του παρελθόντος (ΠΑΣΟΚ), την ελλειψη αξιοπιστίας και πρότασης (ΔΗΜΑΡ), τον κατακερματισμό και τη σκλήρυνση του διπολισμού,
την υποχώρηση της δημοκρατίας και του πολιτικού ορθολογισμού. Αν τότε δεν εμφανιστεί ένα νέο σχήμα με κάποια δυναμική, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα υπάρξει κάποια σοβαρή εξέλιξη μέχρι τις επόμενες εκλογές.

Η ακινησία που καταγράφεται σε πρώτο επίπεδο δεν είναι ενδεικτική των διεργασιών που πραγματοποιούνται στην αθέατη πλευρά και παρά τους χαλαρούς θερινούς ρυθμούς. Αυτό το καλοκαίρι είναι μια περίοδος βαθιάς περισυλλογής για τους ενδιαφερόμενους που έχουν εξαντληθεί σε γεύματα και δείπνα ζυμώσεων διαπιστώνοντας ότι ήρθε η ώρα για το πέρασμα από τη θεωρία στην πράξη ή, διαφορετικά, για την υποστολή της σημαίας.

Δύο είναι τα μεγάλα ζητούμενα που βρίσκονται στο επίκεντρο των σχετικών συζητήσεων: Με ή χωρίς το ΠΑΣΟΚ, με ή χωρίς προβλέψιμη ηγεσία '(δηλαδή με κάποιο από τα πρόσωπα που έχουν δοκιμαστεί στη δημόσια σφαίρα να βγαίνει μπροστά).

Για την ώρα, η εικόνα παραμένει θολή:
Συγκρούσεις φιλοδοξιών, προσωπικές αντιπάθειες και πολιτικοί μικρομεγαλισμοί δυσχεραίνουν τη δημιουργία ενός ελληνικού ενιαίου κεντροαριστερού τρίτου πόλου το οποίο υποστηρίζουν θερμά οι ευρωσοσιαλιστές. Η αγωνία τους πηγάζει από το φόβο ότι το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα θα χάσει μεγάλο αριθμό ευρωβουλευτών λόγω μιας συντριβής ή κακής επίδοσης του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ στις ευρωεκλογές του προσεχούς Μαίου.

Τα δεδομένα αυτή τη στιγμή έχουν ως εξής:

-Στο ΠΑΣΟΚ υπάρχει μια εύκολη αισιοδοξία λόγω των τελευταίων δημοσκοπήσεων που δείχνουν ότι η συμμετοχή στην κυβέρνηση έχει συγκρατήσει την καθοδική τάση και δημιουργεί προϋποθέσεις στοιχειώδους ανάκαμψης.
Ο Ευ. Βενιζέλος εμφανίζεται ως ενδιαφερόμενος για τη δημιουργία της ελληνικής “Ελιάς” και μάλιστα δείχνοντας ότι ο ίδιος δεν έχει φιλοδοξία να ηγηθεί οπωσδήποτε ενός συμμαχικού σχήματος. Ωστόσο, οι επιλογές του και για τη συμμετοχή πολιτικών προσώπων στην κυβέρνηση δεν ήταν τεκμήριο ανοίγματος αλλά κλεισίματος. Οι σχέσεις του με τον Κώστα Σημίτη και ό,τι αυτός εκπροσωπεί είναι ανύπαρκτες και ο ίδιος δεν έχει κάνει καμία προσπάθεια ανάκτησης κώδικα επικοινωνίας με τον κύκλο των εκσυγχρονιστών στον οποίο υπάρχουν προσωπικότητες με εμβέλεια που κάτι θα είχαν να πουν στο ακροατήριο που ζητά μια νέα ελληνική σοσιαλδημοκρατική παράταξη ευρωπαϊκού τύπου.

-Η ΔΗΜΑΡ περνά φάση πολιτικής μελαγχολίας με την κοινή γνώμη να μην επιβραβεύει την ηρωική έξοδο Κουβέλη από την κυβέρνηση αλλά τη συνοχή του κόμματος να παραμένει αρραγής. Ο Φώτης Κουβέλης φλερτάρει εδώ και καιρό με τον Ηλία Μόσιαλο και θέλει διεύρυνση της ΔΗΜΑΡ κατά τρόπο τέτοιο που να μην διακινδυνευθεί ο ακραία αρχηγικός χαρακτήρας του κόμματός του. Ο Νίκος Μπίστης, που παραμένει στη ΔΗΜΑΡ, έχει κατεβάσει πλατφόρμα για τη δημιουργία ενός νέου μεταρρυθμιστικού σχήματος (μέσω του ηλεκτρονικού περιοδικού “Μεταρρύθμιση”) υποστηρίζοντας ότι: “Θα βρεθεί και ο ένας, αλλά μεγαλύτερη σημασία έχουν οι πενήντα από τον κόσμο της εργασίας, της επιχειρηματικότητας και του πολιτισμού, που θα συνεννοηθούν να ξεκινήσουν με καθαρές θέσεις, εμπιστοσύνη, αλληλεγγύη και κέφι”. Στο ερώτημα αν οι πενήντα στους οποίους αναφέρεται είναι υπαρκτά πρόσωπα τα οποία βρίσκονται σε μεταξύ τους διάλογο, ο ίδιος, φυσικά, δεν δίνει απάντηση.

-Ο πειρασμός των ευρωεκλογών είναι πολύ ισχυρός για τους μνηστήρες του νέου κόμματος της κεντροαριστεράς: Αυτός είναι ο λόγος που η Αννα Διαμαντοπούλου έφτιαξε το «Δίκτυο» της ως πρόπλασμα κόμματος. Η Διαμαντοπούλου βρίσκεται πολύ κοντά με τον Λουκά Τσούκαλη (ΕΛΙΑΜΕΠ) και τον Αρίστο Δοξιάδη (πρώην Κοινωνικός Σύνδεσμος) οι οποίοι προφανώς δεν της φτάνουν για να κάνει το βήμα. Ο Παντελής Καψής που βρισκόταν σε διαρκή επαφή μαζί της φαίνεται πως την εγκατέλειψε, όπως και άλλοι «παπαδημικοί» όπως ο Γ. Παγουλάτος. Ο Ανδρέας Λοβέρδος κάνει μια κάποια καταγραφή στις δημοσκοπήσεις ως κομματάρχης και «φλερτάρει» τον ανεξάρτητο Μάρκο Μπόλαρη προσπαθώντας να τον πάρει μαζί του. Ο Γιώργος Φλωρίδης φέρεται από συνομιλητές του αποφασισμένος να κατέβει στις ευρωεκλογές και έχει τακτικές επαφές με πολλούς που έχουν αναφορά στον σημιτικό εκσυγχρονισμό αλλά για την ώρα δεν φαίνεται να έχει ομάδα γύρω του.

-Κάποιοι κοιτάζουν προς τη “Δράση”. Η προσέγγιση του Γκι Φέρχοφστατ (των Φιλελευθέρων) με τον Ντανιέλ Κον Μπετίτ (των Πρασίνων) και η προσπάθειά τους να δημιουργήσουν μια νέα πολιτική ομάδα στα ευρωπαϊκά πράγματα ενθαρρύνει αυτή την τάση. Ο Θόδωρος Σκυλακάκης, όμως, που ανέλαβε το τιμόνι της «Δράσης» έχει ανοίξει το δικό του αυτόνομο δρόμο και δεν αλλοιθωρίζει προς τα αριστερά του ή προς τα δεξιά του.

-Στο κάδρο μπαίνει και ο Γιάννης Μπουτάρης. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης έχει δεχθεί κρούσεις να ηγηθεί ενός συμμαχικού μεταρρυθμιστικού σχήματος και αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι λόγω ηλικίας θεωρείται μεταβατικός από τους ενδιαφερόμενους -χωρίς να το ομολογούν- να ηγηθούν. Ομως, ο Μπουτάρης θέλει να διεκδικήσει το Δήμο Θεσσαλονίκης ξανά, έχει πάρει μέρος σε δείπνα ζύμωσης, τα αφήνει όλα με τον τρόπο του ανοιχτά, χωρίς να δεσμεύεται. Οι κοινές εμφανίσεις των πέντε δημάρχων (Αθήνας, θεσσαλονίκης, Βόλου, Πάτρας και Ιωαννίνων) που ανήκουν στον ίδιο ιδεολογικό χώρο και διατηρούν την ανεξαρτησία τους από τα κόμματα πρoοιωνίζονται κοινή στάση και σε σχέση με την υπόθεση της ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς.

Δια ταύτα: Το φθινόπωρο η υπόθεση της Κεντροαριστεράς θα κριθεί με όρους «όλα ή τίποτα», με δεδομένο ότι το «όλα» σημαίνει και «όλοι».

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΣΠΑΝΟΥ
http://dimitrispavlakoudis.blogspot.gr/

Τρίτη 30 Ιουλίου 2013

Το Κ.Κ.Ε χειροκροτεί τον Ανδρέα Παπανδρέου, όταν εκείνος αναφέρεται στο ΕΑΜ ΕΛΑΣ (Ιστορικό video)


Είναι η στιγμή που ο τότε Πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο Ανδρέας Παπανδρέου, αναγνωρίζει την Εθνική Αντίσταση του Λαού μας, ένα μεγάλο βήμα προς την Εθνική Συμφιλίωση.

Tο πολιτικό και ιστορικό χρέος της Πατρίδας σε
μια αγωνιστική και ματωμένη γενιά.


"ΕΥΠΑΛΙΝΟΣ"

Ερχονται μειώσεις συντάξεων και κοινωνική έκρηξη

Σοκ προκάλεσε η Τριμηνιαία Έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, καθώς πέρα από τις αιχμές για τη προχειρότητα με την οποία η κυβέρνηση προσεγγίζει το ζήτημα των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων αλλά και για την επιλογή των δανειστών να πιέζουν με μοχλό τις δόσεις των δανείων, υπάρχουν σαφείς προειδοποιήσεις για το κίνδυνο να απαιτηθούν νέες μειώσεις συντάξεων αλλά και να διαρραγεί ο κοινωνικής ιστός λόγω της εκρηκτικής ανεργίας!

Συγκεκριμένα, στην Έκθεση επισημαίνεται ότι η ύφεση και η ανεργία, σε συνδυασμό με την επέκταση της ανασφάλιστης εργασίας και την αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών σε ΙΚΑ, ΟΑΕΕ κ.α., αυξάνουν τα ελλείμματα των Ασφαλιστικών Ταμείων, πράγμα που μπορεί να οδηγήσει σε νέες περικοπές συντάξεων και έτσι ανατροφοδότηση της ύφεσης. Συμπληρώνει, δε, ότι η κατάσταση του ασφαλιστικού συστήματος είναι όντως ασταθής και οι τάσεις μπορούν να αναστραφούν μόνον αν αποδώσουν γρήγορα άλλα μέτρα και πρωτοβουλίες που στοχεύουν στην επανεκκίνηση της οικονομίας (ΕΣΠΑ, μεγάλα έργα κλπ).

Όσον αφορά στην ανεργία, αμφισβητείται κατ' αρχήν το εάν τα κονδύλια που περιμένουμε από τις Βρυξέλλες (περίπου 180 εκατ. ευρώ) μπορούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα λόγω των τεράστιων διαστάσεων που έχει πάρει το πρόβλημα, αλλά αυτό που προκαλεί σοκ είναι η επισήμανση ότι με τα δεδομένα των τελευταίων 20 ετών, το πρόβλημα της ανεργίας μπορεί να καταστεί ανεξέλεγκτο.

Ειδικότερα, στην Έκθεση επισημαίνεται ότι κατά την προηγούμενη εικοσαετία η ελληνική οικονομία δημιουργούσε κατά μέσο όρο περίπου 45.000 θέσεις εργασίας ετησίως. Αν μελλοντικά επαναληφθεί αυτή η εμπειρία, η αντιμετώπιση της ανεργίας θα πάρει πολλά χρόνια, με αποτέλεσμα η παρούσα συγκυριακή ανεργία να μετατραπεί σε μακροχρόνια ανεργία με τρομακτικές συνέπειες για την κοινωνική συνοχή. Ως αντίδοτο, σύμφωνα με τους αναλυτές που υπογράφουν την Έκθεση, προβάλλει το πέρασμα σε υψηλούς θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, κάτι που προϋποθέτει, όμως, ανάπτυξη και στην υπόλοιπη Ευρώπη, η οποία επί του παρόντος ακολουθεί πολιτικές που τροφοδοτούν την ύφεση και όχι την ανάπτυξη.



Πηγή: http://www.iefimerida.gr

To γραφείο του Νίκου Αναστασιάδη μέτοχος στην Τράπεζα Κύπρου

Νέο ηθικό και πολιτικό θέμα προκύπτει για τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Νίκο Αναστασιάδη. Σύμφωνα με πληροφορίες του www.koutipandoras.gr το δικηγορικό γραφείο του κυπρίου προέδρου εμφανίζεται ως 6ος μέτοχος της Τράπεζας Κύπρου, μετά και το κούρεμα, με ποσοστό 1,5%.

Είναι προφανές ότι στην προκειμένη περίπτωση προκύπτει σύγκρουση συμφερόντων. Ο κύπριος πρόεδρος ο οποίος καλείται να λάβει αποφάσεις για τα συμφέροντα του κυπριακού λαού και σχετικά με το μέλλον της Τράπεζας Κύπρου, εμφανίζεται ως μέτοχος της τράπεζας. Ένας ίδιος κύκλος συμφερόντων που θα παίξει καταλυτικό ρόλο στις εξελίξεις, τα συμφέροντα του οποίου επηρρεάζονται άμεσα από τις όποιες αποφάσεις θα λάβει ο ίδιος.

Όπως επισημαίνει στο www.koutipandoras.gr η βουλευτής του ΑΚΕΛ Ειρήνη Χαραλαμπίδου “Φαίνεται ότι στις πρώτες θέσεις των μετόχων της Τράπεζας Κύπρου, όπως έχει διαμορφωθεί μετά το κούρεμα, εμφανίζεται το δικηγορικό γραφείο του κ. Νίκου Αναστασιάδη. Θέλω να πιστεύω ότι σε τέτοιες κρίσιμες για τον τόπο στιγμές, κύρια επιδιώξη είναι η λήψη αποφάσεων με γνώμονα το συμφέρον του τόπου. Αναπόφευκτα εδώ, διακρίνει κανείς κάποια σύγκρουση συμφερόντων. Μη μας διαφεύγει ότι για πολύ σημαντικά θέματα που αφορούν τη μελλοντική πορεία της Τράπεζας Κύπρου, η ευθύνη λήψης της απόφασης μετατίθεται στους μετόχους. Ήταν θέση της κυβέρνησης το θέμα του διαχωρισμού της Τράπεζας Κύπρου σε αναπτυξιακή και εμπορική να αποφασιστεί από τους νέους μετόχους. Και σε εκείνη την περίπτωση βλέπουμε τον ίδιο κύκλο συμφερόντων. Ένα θέμα ηθικής τάξης υπάρχει. Η κυβέρνηση διαπραγματεύεται με την τρόικα και οι μέτοχοι αποφασίζουν. Τώρα ξέρουμε, ποιοι είναι οι ισχυροί μέτοχοι που θα παίξουν καταλυτικό ρόλο στις εξελίξεις”
.
Στο μεταξύ η συμμετοχή του γραφείου του κ. Αναστασιάδη στη μετοχική σύνθεση της Τράπεζας Κύπρου, δεν είναι και η μοναδική σκιά για τον κ. Αναστασιάδη. Όπως ειχε αποκαλύψει παλιότερα το HOT DOC, το γραφείο του κ. Αναστασιάδη υπήρξε αποδέκτης χορηγιών από την πλευρά της Τράπεζας Κύπρου. Τα δωράκια-χορηγίες της Τράπεζας Κύπρου είχε επιβεβαιώσει και η ίδια η Τράπεζα τις οποίες χαρακτήριζε ως «συνήθη διεθνή επιχειρηματική πρακτική». Οι στενές σχέσεις όμως του κ. Αναστασιάδη με την Τράπεζα Κύπρου σε συνδυασμό με το γεγονός ότι αποτελεί πλέον μέτοχό της δημιουργούν μείζον ηθικό και πολιτικό ζήτημα για τον κύπριο πρόεδρο.

Να σημειωθεί ότι κυπριακαή εφημερίδα ανέβαζε το ποσοστό του κ. Αναστασιάδη στο 2,5%, κατατάσσοντάς τον στην 4η θέση των μετόχων της Τράπεζας Κύπρου.

Φόροι και απολύσεις για όλους

Σύμφωνα με την έκθεση της Κομισιόν πρετείνεται για μια ακόμη χρονιά η έκτακτη εισφορά στα εισοδηματα των φορολογουμένων κατά ένα έτος, εώς το 2016.

Παράλληλα με το νέο μνημόνιο, το χρονικό όριο της κινητικότητας μειώνεται από τους 12 στους 8 μήνες και επιβεβαιώνεται ότι ο συνολικός αριθμός των υπαλλήλων που θα μπουν φέτος σε κινητικότητα θα είναι 25.000, εκ των οποίων οι 12.500 μέχρι τον Σεπτέμβριο.
Εξ αυτών, οι 4.000 θα πρέπει να απολυθούν μέσα στο 2013, ενώ οι υποχρεωτικές αποχωρήσεις από το Δημόσιο θα πρέπει να φτάσουν τις 15.000 μέχρι το τέλος του 2014.

Επίσης προτείνεται αύξηση στα τιμολόγια της ΔΕΗ έτσι ώστε να προσελκύσουν νέους παίκτες στην αγορά, επίσης την ίδια άποψη έχουν και για το χαράτσι και θα ήτανε ικανοποιημένοι να παρέμενε σε ισχύ και το 2014.
Βοηθεία μας...

Και επισήμως μνημονιακό κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ

Ψήφισαν "όχι" στην έξοδο από την ευρωζώνη και στην μονομερή καταγγελία του Μνημονίου
Και επίσήμως ενιαίο και μνημονιακό κόμμα είναι από σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ, καθώς το πρώτο συνέδριο του ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ, καταψήφισε όλες τις "ριζοσπαστικές" προτάσεις της Αριστερής Πλατφόρμας, εκφωνώντας ένα ηχηρό "οχι" στην έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη καθώς και οιοδήποτε ενδεχόμενο μονομερούς καταγγελίας του Μνημονίου.

Η συντριπτική πλειοψηφία των Συνέδρων τάχθηκε υπέρ της κεντρώας στροφής του κόμματος, απομονώνοντας τις προτάσεις του "Αριστερού Ρεύματος" και καταφέρνοντας ένα ισχυρό ράπισμα στην ομάδα Λαφαζάνη.

Οι αποφάσεις του Συνεδρίου συνοπτικά:


1. διαγραφή μέρους του χρέους της χώρας, από κυβέρνηση της Αριστεράς, μετά από διαπραγμάτευση και λογιστικό έλεγχο.

Η μειοψηφήσα πρόταση υποστήριζε την κατ΄ αρχήν αμφισβήτηση του συνόλου του χρέους, την χρησιμοποίηση αυτής της αμφισβήτησης ως πολιτικού όπλου και τέλος την μονομερή διαγραφή του χρέους αν κάθε άλλη προσπάθεια αποβεί μάταιη.

2. απέρριψε την τροπολογία της αριστερής πλατφόρμας σχετικά με το ευρώ. Η θέση της αριστερής πλατφόρμας ήταν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο εξόδου από το ευρώ, εάν δεν είναι δυνατή η εφαρμογή του προγράμματος μίας κυβέρνησης της Αριστεράς, εντός της ευρωζώνης.

3. απορρίφθηκε τροπολογία της αριστερής πλατφόρμας για το πέρασμα των τραπεζών υπό δημόσιο έλεγχο καθώς και για εθνικοποίηση στρατηγικών τομέων της Οικονομίας.

www.parapolitika.gr

Οι “υπερβολικά ανθρώπινοι” πολιτικοί και η μετάλλαξη των image makers σε ... image breakers

του system failure

Πώς κάνετε έναν πρωθυπουργό να φαίνεται ότι κάνει το σωστό, παρόλο που στην πραγματικότητα κάνει το αντίθετο; Προσπαθείτε να τον παρουσιάσετε δυνατό, αλύγιστο, σίγουρο για τον εαυτό του. Αυτή ήταν, σε γενικές γραμμές, η τακτική που ακολουθούσε μια παλιά γενιά image makers, προκειμένου κάποιες πολιτικές να κερδίσουν την συγκατάθεση των ανθρώπων, ή, προκειμένου να προωθήσουν συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα.

Στο πρώτο τηλεοπτικό ντιμπέιτ της ιστορίας μεταξύ του Τζον Κένεντι και του Ρίτσαρντ Νίξον τον Σεπτέμβριο του 1960, ο Κένεντι είχε κερδίσει τις εντυπώσεις, καθώς η εικόνα που έβγαζε προς τα έξω ήταν σαφώς καλύτερη από εκείνη του Νίξον. Έδειχνε πιο φρέσκος, πολύ νεότερος και απαντούσε με ευθύτητα σε όλες τις ερωτήσεις. Το ντιμπέιτ ήταν καθοριστικό στο να κερδίσει ο Κένεντι τις εκλογές.

Από τότε πολλά έχουν αλλάξει. Οι νέες γενιές των image makers, μετατόπισαν σταδιακά την εικόνα του “ατσαλάκωτου” πολιτικού προς αυτήν του πιο ανθρώπινου, αυτού που βρίσκεται πιο κοντά στην εικόνα του μέσου πολίτη. Οι νέες οδηγίες των image makers προς τους πολιτικούς περιελάμβαναν περισσότερη απλότητα, περισσότερο αυθορμητισμό, άφθονα αστεία, τακτικές που έκαναν τους πολιτικούς περισσότερο προσιτούς και συμπαθείς και λιγότερο απόμακρους.

Φτάνοντας στο σήμερα, τα πράγματα έχουν αλλάξει τόσο πολύ, που το αρχικό ερώτημα και η απάντηση είναι εντελώς διαφορετικά, τόσο, ώστε και οι ίδιοι οι image makers μεταλλάσσονται σε ... image breakers!

Πώς παρουσιάζετε λοιπόν έναν πρωθυπουργό, με τρόπο που να φαίνεται ότι δεν έχει πολλές επιλογές και προσπαθεί σκληρά να κρατήσει τις ισορροπίες; Τον παρουσιάζετε ταλαιπωρημένο, κουρασμένο, σαν να εξαντλείται από την υπερπροσπάθεια. Και τελικά, μέσω ενός μικρού “λάθους”, η κάμερα τον πιάνει επ'αυτοφόρω να βρίζει το ... κεφάλι του και τον εαυτό του, επειδή δεν είπε σωστά τα λόγια. Τι πιο ανθρώπινο απ' αυτό; Είναι κάτι που το κάνει σχεδόν ο καθένας όταν τα βάζει με τον εαυτό του.

Τι μήνυμα στέλνει άραγε ένας πρωθυπουργός υπό τις οδηγίες των image breakers (πρώην image makers), μέσω αυτής της εικόνας;

Πρώτον, ότι “κοιτάξτε, είμαι ένας από εσάς, κάνω ότι μπορώ, μην περιμένετε θαύματα, συμβιβαστείτε μ' αυτό και μην ζητάτε περισσότερα”. Με ποιο πράγμα άραγε να συμβιβαστούμε; Με το “μέγα κατόρθωμα” της μείωσης του ΦΠΑ στην εστίαση από τον Αύγουστο, δηλαδή όταν το μεγαλύτερο διάστημα της καλοκαιρινής σεζόν θα έχει περάσει, ενώ ταυτόχρονα σχεδιάζονται νέοι φόροι, μαζικές απολύσεις, ιδιωτικοποιήσεις, νέες μειώσεις μισθών και περαιτέρω διάλυση του κοινωνικού κράτους.

Δεύτερον, ότι πίσω από την κάμερα δεν υπάρχουν κρυφές συμφωνίες. Υπάρχει μόνο αυτό: ένας ταλαιπωρημένος πρωθυπουργός που βρίζει τον εαυτό του.

Είτε ήταν πραγματική η γκάφα του κάμεραμαν που συνέχιζε να καταγράφει, είτε όχι, οι image breakers ξέρουν καλά τι πρέπει να κάνουν.

Αλλά και στις Ηνωμένες Πολιτείες, η περίπτωση του υποψηφίου δημάρχου της Νέας Υόρκης είναι χαρακτηριστική. Οι image breakers, μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου, αυτό που έμενε να κάνουν ήταν να αποδομήσουν την εικόνα του και να προωθήσουν την “υπερβολικά ανθρώπινη” πλευρά του, με τα φυσιολογικά, ανθρώπινα πάθη του. Φαίνεται ότι κατάφεραν να κερδίσουν τη συμπάθεια τουλάχιστον των νεότερων προς το πρόσωπο του Anthony Weiner, καθώς οι νεότερες γενιές είναι πιο απελευθερωμένες σε σεξουαλικά θέματα και πιο εξοικειωμένες με τις αντίστοιχες “χρήσεις” των social media. Και σ' αυτή την περίπτωση, είτε ήταν εσκεμμένη η αποκάλυψη του σκανδάλου, είτε όχι, οι image breakers ξέρουν καλά τη δουλειά τους.

Ο βαθμός μετάλλαξης των image breakers, είναι ένας δείκτης του πόσο έχει απαξιωθεί η πολιτική σήμερα. Εκτός του γεγονότος ότι σήμερα οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν τα επικοινωνιακά τρικ του παρελθόντος, η βασική τους φιλοσοφία έχει αλλάξει, καθώς θεωρούν ορθολογικά ότι έτσι έχουν τα πράγματα και δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Οι άνθρωποι δηλαδή, δέχονται ορθολογικά ότι, τα μεγάλα συμφέροντα είναι τόσο ισχυρά, που για να τα βάλει κανείς μαζί τους πρέπει στην ουσία να είναι κάτι σαν υπεράνθρωπος, επομένως οι image breakers δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να προσαρμόζονται σε αυτή τη λογική, προωθώντας συνεχώς την ανθρώπινη πλευρά των πολιτικών και το αντίστοιχο μήνυμα: “κοιτάξτε, δεν υπάρχουν υπεράνθρωποι, δεν υπάρχουν σωτήρες, κάνουμε ότι μπορούμε, συμβιβαστείτε μ' αυτό και μην ζητάτε περισσότερα”. 

Δημιουργείται έτσι ένας φαύλος κύκλος: όσο περισσότερο προωθείται αυτή η εικόνα, τόσο περισσότερο απαξιώνεται η πολιτική και αντίστροφα, δηλαδή, όσο περισσότερο απαξιώνεται η πολιτική, τόσο περισσότερο προωθείται αυτή η εικόνα.

Στην Ελλάδα, το μεγαλύτερο ποσοστό το παίρνει οριακά η ΝΔ απευθυνόμενη κυρίως στους “ορθολογιστές” Δεξιούς. Ακολουθεί με πολύ μικρή διαφορά ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι εκπληκτικό ότι, παρά το γεγονός ότι ο Τσίπρας είναι πολύ νεότερος του Σαμαρά, τον ακολουθεί κατά πόδας στην επικοινωνιακή τακτική, όσον αφορά την εικόνα, παρόλο που η ρητορική που χρησιμοποιεί, λόγω Αριστερής ιδεολογίας, είναι τελείως διαφορετική. Αυτό δείχνει ότι η εικόνα παίζει ακόμα τον πρώτο ρόλο και ότι οι κοινωνίες δεν είναι έτοιμες για ριζοσπαστικές αλλαγές. Τόσο ο Σαμαράς όσο και ο Τσίπρας, όταν δεν αγορεύουν στη βουλή ή σε ανοιχτές ομιλίες όπου οι τόνοι είναι συχνά υψηλοί, στις υπόλοιπες δημόσιες εμφανίσεις τους παρουσιάζονται “υπερβολικά ανθρώπινοι”, σχεδόν κουρασμένοι, μιλώντας αργά και χαμηλόφωνα.

Γιατί αυτό που μετράει, είναι η εικόνα που βγαίνει προς τα έξω να είναι στα μέτρα της παρούσας κοινής λογικής, να παραπέμπει στον σημερινό “ορθολογισμό” και όχι στην ανατροπή. Οι κοινωνίες σήμερα, όχι μόνο φοβούνται τις επαναστάσεις, αλλά και τους πολιτικούς που τολμούν να αρθρώσουν έναν βαθιά ριζοσπαστικό λόγο και την αντίστοιχη εικόνα που τους συνοδεύει.

Ισχύει πράγματι αυτή η νέα τακτική των image breakers ή μήπως συμβαίνει κάτι πιο τρομακτικό; Μήπως το κουρασμένο πρόσωπο των πολιτικών είναι μια πραγματικότητα; Μια απόδειξη της οριστικής εγκατάλειψης του πολιτικού οράματος και της άνευ όρων παράδοσης στον σημερινό “ορθολογισμό”; Ίσως να ισχύουν και τα δύο.

Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013

Η πτώση του Γιώργου, είναι μία άδικη στιγμή για την ίδια την Ελλάδα

Στέφανος Παραστατίδης 
1981. Δεν είχα κλείσει τα οκτώ μου χρόνια, όταν το ΠΑΣΟΚ ήρθε για πρώτη φορά στην εξουσία. Δε θυμάμαι πολλά· οι δρόμοι γεμάτοι κόσμο, ιαχές, κόρνες, και μια ελπίδα ξεχωριστά ζωγραφισμένη σε κάθε πρόσωπο. Ήμουν εκστασιασμένος. Δεν ήξερα γιατί. Μου άρεσε αυτή η φασαρία χαράς, μου άρεσε ο τρόπος με τον οποίο κουνούσε τα χέρια του ο Ανδρέας. Ένας μαέστρος στο κέντρο ενός ποδοσφαιρικού γηπέδου, αυτό ήταν, είμαι σίγουρος πια.
Ήταν ωραία κείνα τα χρόνια. Παιχνίδι, Ιούλιος Βερν, τυρογαριδάκια. Στην οικογένεια δούλευε μόνο ο πατέρας μου. Η μητέρα μου ξεκίνησε μετά το '85. Πήραμε καινούργια τηλεόραση, το πρώτο μας βίντεο, αυτοκίνητο. Οι διακοπές του καλοκαιριού ήταν μεγάλες, μα πάλι δε μου ΄φταναν. Πώς να χορτάσει ένα παιδί τη θάλασσα; 

Στο σπίτι άκουγα συνέχεια για τον Γεννηματά, τη Μελίνα, τον Μένιο. Κάθε αναφορά με θαυμασμό. Εγώ προτιμούσα τον Αλαβάντα, τον Κωστίκο, τον Πάπριτσα. Ποτέ μου δε με πίεσε ο πατέρας μου να γίνω -όπως εκείνος- Ολυμπιακός. Φίλαθλος ήταν, άλλωστε. Βέβαια, ούτε στην Τούμπα με πήγε ποτέ. Το Καυτατζόγλειο ήταν ο στόχος του, ο Χατζηπαναγής. Δεν του άρεσε η φασαρία του ΠΑΟΚ. Λάτρευε όμως τη φασαρία του ΠΑΣΟΚ. Εκεί, μ΄έπαιρνε μαζί του. Μια εμένα, μια τον μικρό αδερφό μου. Τον θυμάμαι, τον αδερφό μου, γυρίζοντας από μία υποδοχή του Αντρέα στο αεροδρόμιο, να περιγράφει οδηγούς αυτοκινήτων να κρατούν αγγούρια και να τα κουνούν έξω απ' το παράθυρο σε κάθε φανάρι· γελούσα δυνατά με τα γουρλωμένα μάτια του.

Ύστερα, ήρθαν οι Σέρρες. Ήταν η γνωστή ομιλία του Αντρέα κάτω από τη βροχή. Με είχε πάρει μαζί του ο πατέρας. Δίπλα μου στεκόταν όρθιος ένας ψηλός Κρητικός, με μουστάκι και μαύρο πουκάμισο, όπως είναι οι Κρητικοί. Πριν ξεκινήσει η ομιλία ξεφλούδισε και έφαγε 2 αυγά. Τον ρώτησα, δεν άντεξα: -Γιατί τρως αυγά; Και κείνος μου απάντησε γελώντας κάτω απ' τα μουστάκια του. -Για να 'χω καθαρή φωνή, αγόρι μου, να φωνάζω πιο δυνατά. Γέλασε ο πατέρας μου και τον ρώτησε από πού ήρθε για την ομιλία. Και κείνος απάντησε τόσο φυσιολογικά ''από την Κρήτη'', λες και ήταν δυο βήματα δίπλα. 

Η ομιλία ξεκίνησε, μαζί και η βροχή. Κανείς δεν έφευγε, μήτε και ο Αντρέας. Ο κόσμος φώναζε δυνατά ''Αντρέα, μαζί, μαζί και στη βροχή''. Η φωνή του Κρητικού έρχεται ακόμη στ΄αυτιά μου. Δεν ήταν ένα απλό σύνθημα, ήταν κάτι σαν όρκος. Είχαν κάνει καλή δουλειά και τ΄αυγά.
Την προεκλογική περίοδο του 1985 την έζησα ολόκληρη σε μία παιδική χαρά, κάπου στη Θεσσαλονίκη. Δίπλα ακριβώς, γωνία, είχαν στήσει το εκλογικό κέντρο του ΠΑΣΟΚ. Θυμάμαι, κλωτσούσα τη μπάλα υπό τους ήχους του Ξυλούρη. Σαν σουρούπωνε, πήγαινα με τους φίλους εκεί, σιγοτραγουδούσα το ''μπήκαν στην πόλοι οι οχτροί'' και περίμενα να βγουν τα σουβλάκια από τη σχάρα. Δύο σουβλάκια απάνω σε μια φέτα ψωμί. Κάθε βράδυ έψηναν έξω από το εκλογικό κέντρο. Κάθε βράδυ έστηναν ένα μικρό πανυγήρι. 

Και ύστερα ήρθε το αποκορύφωμα· η ομιλία του Ανδρέα στην παραλία της Θεσσαλονίκης [25/05/1985]. Στα μεγάφωνα του εκλογικού κέντρου έπαιζε από το πρωί Κάρμινα Μπουράνα και μοίραζαν τα σημαιάκια με τον πράσινο ήλιο σαν πασατέμπο. Ήταν μια μέρα σημαντική για την πόλη. Έπρεπε να είμαστε όλοι εκεί. Ξεκινήσαμε, θυμάμαι, με τα πόδια. Πιτσιρικάδες, ούτε δώδεκα χρονών, μόνοι, παρέα με τις σημαίες μας. Εκείνο το απόγευμα το μόνο μέσο μετακίνησης στην πόλη ήταν τα πόδια. Τα αυτοκίνητα είχαν μπλοκάρει στους δρόμους, τα αγροτικά ήταν γεμάτα κόσμο στις καρότσες και τα ψαροκάικα είχαν πιάσει από νωρίς λιμάνι, στο ύψος της εξέδρας. Φτάσαμε περπατώντας, κανείς δεν είχε κουραστεί. Στόχος μας ήταν να πάμε όσο το δυνατόν πιο κοντά. Σπρώχναμε, μας έσπρωχναν και ξανασπρώχναμε. Ώσπου πλησιάσαμε στα 300 μέτρα. Με το ζόρι ανέπνεα μα ζούσα πια για τη στιγμή που θα ΄βγαινε ο Αντρέας. Και σαν βγήκε, βούρκωσα, χωρίς γιατί, απλά βούρκωσα.
Αυτός ήταν ο Αντρέας των παιδικών μου χρόνων. Ένα βίωμα χαραγμένο στη μνήμη μου. Είχε καταφέρει να με συμπαρασύρει μαζί του. Δεν ήξερα τι πίστευε, δεν ήξερα τι έλεγε, δεν άκουγα τις ομιλίες του. Κι όμως· για μένα ήταν τόσο σημαντικός. Και οι λόγοι που κάνω την αναφορά στα παιδικά μου χρόνια, είναι δύο: Ο πρώτος είναι η αναφορά του Βορίδη στον ''Αντρέα που κατέστρεψε τη χώρα'' και ο δεύτερος, επειδή βλέπω στα πρόσωπα του κόσμου ακριβώς την ίδια ανάγκη για αλλαγή, για ελπίδα για προοπτική.

Έξω από το συναισθηματικό μου κόσμο, αντιλαμβάνομαι πως τα πράγματα, σήμερα, είναι τελείως διαφορετικά. Φωτεινοί ηγέτες δεν υπάρχουν, ούτε πιάνει το φέξιμο με το φακό. Δεν ξέρω καν αν τους χρειαζόμαστε πραγματικά. Δεν πιστεύω ότι θα ΄ρθει ένας νέος Αντρέας να φέρει την αλλαγή. Δεν πιστεύω στα πρόσωπα με την παλιά ειδωλολατρική εκδοχή. Γνωρίζοντας, όμως, πολιτικά και τον Γιώργο Παπανδρέου και κάνοντας την αναδρομή με πολιτικά, πια, χαρακτηριστικά, στα χρόνια του Αντρέα, διαπιστώνω ότι οι Παπανδρέου είχαν κάτι διαφορετικό από τους άλλους. Όχι μόνο ήξεραν την ταινία από την αρχή μέχρι το τέλος αλλά συμμετείχαν ενεργά στο σενάριο. Ξέρετε, αυτό πολιτικά ορίζεται με τη λέξη μεταρρυθμιστής. Και η λέξη αυτή δεν είναι εποχική αλλά διαχρονική. Μεταρρυθμιστής είναι αυτός ο οποίος δημιουργεί κάτι από την αρχή, στήνει μία νέα δομή, προβάλλει νέα πολιτικά χαρακτηριστικά, ολοκληρώνει στο μυαλό του το όραμα για τη χώρα του και το εξηγεί στο λαό, προσπαθώντας να δημιουργήσει ένα στρατό που θα παλέψει γι' αυτό. Διότι οι αλλαγές απαιτούν συγκρούσεις. Και μόνο οι συγκρούσεις με ό,τι καθεστωτικό φέρνουν αλλαγές.

Ο Αντρέας τα κατάφερε. Ο Γιώργος πάλεψε για το δικό του όραμα, τη διαφάνεια, την αξιοκρατία, τη δημοσιονομική εξυγίανση και την περισσότερη δημοκρατία χωρίς να μπορεί να βελτιώσει παράλληλα την ποιότητα ζωής των πολιτών.
Τα χρήματα έλειπαν, η Ελλάδα ήταν χρεοκοπημένη, οι άνεργοι πολλαπλασιάζονταν και τα προβλήματα δεν άφηναν χώρο για πολιτικές μεταρρυθμίσεις. Ήταν ένας Παπανδρέου ο οποίος έβλεπε τόσο καθαρά την αλλαγή, είχε και το σχέδιο αλλά η στιγμή ήταν ακατάλληλη. Πιστεύω ακράδαντα ότι η πτώση του Γιώργου, με τη θέλησή του, είναι μία άδικη στιγμή για την ίδια την Ελλάδα. 

Το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν μόνο των Παπανδρέου. Πέρασε και σε άλλα χέρια, αυτά των εκσυγχρονιστών. Σημαντικός για την Ελλάδα αποδείχθηκε και ο Σημίτης. Έξυπνος, με αρχές και δυναμισμό. Όμως, η σχολή των εκσυγχρονιστών έχει υποδεέστερα πολιτικά χαρακτηριστικά και στηρίζεται στη μη ριζοσπαστική εξέλιξη των πολιτικών δομών. Δε δημιουργεί το νέο, εκσυγχρονίζει το υπάρχον. Βέβαια, ο Σημίτης, το 1996, ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη στιγμή, για το ΠΑΣΟΚ αλλά και για την Ελλάδα. Η προσφορά του είναι και παραμένει άξια αναφοράς. Το όραμα έλειπε αλλά το σχέδιο υπήρχε και είχε αναλυθεί εξονυχιστικά. 

Σήμερα, το ΠΑΣΟΚ στα χέρια του Βενιζέλου είναι ένα κόμμα διαχείρισης της εξουσίας. Λείπει το όραμα, λείπει το σχέδιο, μα κυρίως, λείπει το πολιτικό στίγμα. Το ΠΑΣΟΚ κλείνει τον κύκλο του, όχι επειδή του λείπει η εμπειρία αλλά επειδή δε μπορεί να εκφράσει την πολιτική συνέχεια της ιδρυτικής του διακήρυξης. Ο νυν πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος κομπάζει για την άγονη ευφυία του, αποϊδεολογικοποιεί κάθε πτυχή του ΠΑΣΟΚ, μέχρι την τελική του κατάρρευση. Και το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου δεν έχει ελπίδα επειδή είναι ένα οικοδόμημα χτισμένο με ιδέες και όχι με τούβλα.

Σήμερα, από τη Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη λείπει το όραμα. Αυτό που παίζουν στα χέρια τους οι Παπανδρέου όπως ο παππούς το κομπολόι.

Απάντηση στον Παυλόπουλο: Ετσι απλά...Επικεφαλής Eurostat: Έτσι μας κορόιδευαν την περίοδο 2004-2009 οι Έλληνες με το χρέος

Της Μαρίας Ξηρού

Κάθε φορά που ζητούσαμε από τις Ελληνικές Αρχές να εξηγήσουν κάποια ακατανόητα ή αμφίβολα στοιχεία, λαμβάναμε την επίσημη απάντηση ότι τα δεδομένα ήταν σωστά. Δεν ήμασταν σε θέση να αποδείξουμε το αντίθετο. Αυτό το κενό στη νομοθεσία καλύφτηκε μόνο το 2010. Και θυμάμαι καλά ότι ο Ζ. Κ. Γιουνκέρ είχε παραδεχτεί ότι ήταν μεγάλο λάθος το ότι δε είχε η Eurostat αυτή τη δυνατότητα από το 2005. Στην έκθεσή της, το 2010, η Επιτροπή εμφανίσθηκε πολύ αυστηρή. Δήλωσε κατηγορηματικά ότι η Ελλάδα είχε εσκεμμένα παραδώσει εσφαλμένα στοιχεία. Μπορείτε να φανταστείτε πόσο αυτές οι εκφράσεις είναι ασυνήθιστες στο στόμα της Επιτροπής!

To πρόβλημα των swaps συζητήθηκε επί μακρόν, ανάμεσα στο 2005 και το 2008 και τελικώς αποφασίσθηκε πως έπρεπε να δηλωθεί η ύπαρξη τους. Αλλά οι Ελληνικές Αρχές μας έλεγαν ότι τα swaps δεν ήταν σημαντικά για τον υπολογισμό του ελλείμματος τους, πράγμα που απλά δεν ήταν αληθές. Ακόμη μία φορά, δεν ήμασταν σε θέση να αποδείξουμε το αντίθετο. Αποκτήσαμε πρόσβαση στα ελληνικά ντοκουμέντα μόνο το 2010 . Επισκέφτηκα τότε προσωπικά την Ελλάδα, για μεγάλο χρονικό διάστημα και συζήτησα με πολλά μέλη της κυβέρνησης, ζητώντας τους... να μας παραδώσουν όλα τα στοιχεία εκείνα που χρειαζόμασταν. Δημοσιεύσαμε τότε, το Νοέμβριο του 2010, οριστικά στοιχεία που έδειχναν ένα έλλειμμα της τάξης του 16% του ΑΕΠ.

ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ…….
Ο Γ.Α.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ήταν αυτός που παρέλαβε από εσάς το 2009 μια χώρα αναξιόπιστη, βουτηγμένη στην διαφθορά και στην αδιαφάνεια και με το παγκόσμιο κύρος ,την εμβέλειά του και ως Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς επισκέφτηκε όλους τους ηγέτες των άλλων χωρών και αποκατάστησε την χαμένη αξιοπιστία της.


ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ………..

Ο Γ.Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ήταν αυτός που μίλησε για λογοδοσία και εφάρμοσε πρώτος την διαφάνεια στο κράτος, μέχρι τότε άγνωστη λέξη ήταν για εσάς η ΔΙΑΥΓΕΙΑ,ΤΟ OPEN-GOV
,η ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Εν κρυπτώ κύριε πρώην υπουργέ επί διακυβέρνησης σας λειτουργούσε ο κρατικός μηχανισμός, προμήθειες, προσλήψεις κ.λ.

ΕΣΤΙ ΑΠΛΑ……..

Ο Γ.Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ είναι αποδεκτός από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια της υφηλίου. Δεν μπορείτε βέβαια να το κατανοήσετε και να αποδεχτείτε αυτή την αποδοχή
, γιατί προφανώς έχετε ως παράδειγμα τον Καραμανλή και θεωρείται , ότι η προσφορά των π. Πρωθυπουργών πρέπει να εξαντλείτε στις ταβέρνες ……..

ΕΣΤΙ ΑΠΛΑ……..

Το ποιος εξαπάτησε τον Ελληνικό λαό το γνωρίζουμε καλά, παρ’ όλη την προσπάθεια να μεταθέσετε τις ευθύνες.
Ο αρχηγός σας μιλούσε για ισχυρή οικονομία, εκτός βέβαια και μιλούσε για την επιχειρηματική δραστηριότητα της ταβέρνας που σύχναζε……

ΕΣΤΙ ΑΠΛΑ……..

Το ύφος της συνέντευξής σας καταδεικνύει «το ήθος του πολιτικού άνδρα» και απαντάει και στο ερώτημα γιατί δεν σταματάει ο κατήφορος στην χώρα μας…….

Πολύ μικρός ……να για κρίνετε τον Γ.Α.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.

ΕΣΤΙ ΑΠΛΑ……..


Όσο για τα «λεφτά υπάρχουν» ………σας λέμε ΝΑΙ υπήρχαν ,στο Βατοπέδι ……….τις «οφ σορ» εταιρείες και στους λογαριασμούς κάθε λογής φοροφυγάδων προστατευόμενων σας.

ΕΣΤΙ ΑΠΛΑ……..

«ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΥΣΘΕ, ΝΑ ΟΜΙΛΕΙΤΕ»




ΞΗΡΟΥ ΜΑΡΙΑ

Μέλος Νομαρχιακής Επιτροπής Καταστατικού και Πιστοποίησης

ΠΑΣΟΚ ΑΧΑΊΑΣ

Αποκάλυψη: Και δεύτερο σχετιζόμενο πρόσωπο με τον Αδωνι στη Λίστα Λαγκάρντ

Νέο σοβαρό ηθικό και πολιτικό ζήτημα ανακύπτει για τον υπουργό Υγείας Αδωνι Γεωργιάδη, ο οποίος ως μέλος της Προανακριτικής Επιτροπής για τη Λίστα Λαγκάρντ ασχολήθηκε περισσότερο με προσωπικές εμπάθειες σε βάρος εξεταζόμενων μαρτύρων παρά με τη διερεύνηση της αλήθειας. Κι ας είχε τις αρμοδιότητες εισαγγελέα ως μέλος της Επιτροπής. Το www.koutipandoras.gr είναι σε θέση να γνωρίζει πως με τη Λίστα Λαγκάρντ σχετίζεται και δεύτερο, πέρα από τη σύζυγό του Ευγενία Μανωλίδου, συγγενικό πρόσωπο του κ. Γεωργιάδη.

Ο Γιάννης Καραγιαννίδης είναι αδερφός της Ευγενίας Καραγιαννίδου-Μανωλίδου. Είναι παντρεμένος με την Ευθυμία Ανδρεουλάκου, κόρη του γενικού γραμματέα του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, Θανάση Ανδρεουλάκου. Η Ευθυμία Ανδρεουλάκου συνδέεται με λογαριασμό στην HSBC Ελβετίας (Λίστα Λαγκάρντ) που ανήκει στη μητέρα της Ιωάννα Ανδρεουλάκου, οδοντίατρο στο επάγγελμα.

Υπενθυμίζουμε πως σύμφωνα με την επίσημη μετάφραση από το μεταφραστικό τμήμα του υπουργείου Εξωτερικών, η Ευγενία Μανωλίδου εμφανίζεται στη Λίστα Λαγκάρντ ως «αντιπρόσωπος του πελάτη» Θεόδωρου Μανωλίδη, πρώην συζύγου της. Ο κ. Μανωλίδης διατηρεί λογαριασμό στην τράπεζα HSBC αλλά και ράβδους χρυσού.
Με αυτόν τον τρόπο προκύπτουν δύο λόγοι για τους οποίους ο κ. Γεωργιάδης δεν είχε ηθικό και πολιτικό δικαίωμα να λειτουργεί ως εισαγγελέας, με την ιδιότητα του μέλους Προανακριτικής Επιτροπής. Από τη στιγμή που είναι συγγενής δύο εμπλεκόμενων προσώπων (Μανωλίδου-Ανδρεουλάκου) με τη Λίστα Λαγκάρντ θα όφειλε να παραμερίσει ο ίδιος από τη διερεύνηση της υπόθεσης.

Αξίζει να σημειωθεί πως παρά την αποκάλυψη της ιστοσελίδας μας για την οικογένεια του Θανάση Ανδρεουλάκου, ο οποίος έχει διατελέσει και αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου και γενικός γραμματέας των υπουργείων Εσωτερικών και Δικαιοσύνης, δεν έχει ακόμα προχωρήσει ο έλεγχος της υπόθεσης από τις αρμόδιες Αρχές.




πηγή:http://venceremos33.blogspot.gr

Ο βρώμικος πόλεμος συνεχίζεται.

Πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις, ήρθε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο η απόλυτη επιβεβαίωσητου περιεχομένου της ανακοίνωσης του γραφείου του Γιώργου Παπανδρέου, σχετικά με την πρωτοσέλιδη στάση της Realnews εναντίον του και την σκοπιμότητα η οποία ώθησε τους υπευθύνους της εφημερίδας να πράξουν όσα έπραξαν.

Και μάλιστα, από τα χείλη δύο πρώην υπουργών της ΝΔ κατά την περίοδο των κυβερνήσεων του κ. Κώστα Καραμανλή, οι οποίοι ευθύνονται -εις το ακέραιον ο καθένας- για την πορεία της χώρας προς την χρεοκοπία.

Ο ένας, Υπουργός Εσωτερικών τότε, ευθύνεται μεταξύ άλλων για το κόστος που επέφεραν στο δημόσιο ταμείο εκατοντάδες χιλιάδες διορισμοί μέσα σε μια πενταετία (865.000, οι περισσότερες χωρίς έλεγχο ΑΣΕΠ!). Διορισμοί που γονάτισαν τη χώρα με τραγικά ελλείμματα που οδήγησαν σε ακόμη τραγικότερο χρέος που οδήγησε τη χώρα στα πρόθυρα χρεοκοπίας.

Ο άλλος, Υπουργός Υγείας τότε, ευθύνεται μεταξύ άλλων για την τερατώδη αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης, η οποία επέφερε στο δημόσιο ταμείο κόστος δισεκατομμυρίων Ευρώ (2,4 δισ. η φαρμακευτική δαπάνη το 2004, 5,28 δισ. το 2009!).

Σε αυτούς τους δύο πρώην Υπουργούς κατέφυγε χθες η Real - σίγουρα σιγά σιγά θα βρεθούν κι άλλοι «πρόθυμοι» - προκειμένου να βρει υποστηρικτές στο δημοσίευμά της, μέσω δηλώσεών τους στον ομώνυμο ραδιοφωνικό σταθμό.

Χρειάζεται κάποια άλλη απόδειξη της χωρίς έμπνευση, όπως αποδεικνύεται, αλλά και χωρίς αιδώ επιχείρησης που στήθηκε εναντίον του Γιώργου Παπανδρέου;

Καμία φαντασία πια. Που είναι οι ειδικοί, που είναι οι καθηγητές που από τηλεοράσεως και ραδιοφώνου, όπως συνέβαινε για μήνες και χρόνια ολόκληρα, θα μας “πείσουν” για το θεάρεστο έργο των κυβερνήσεων Καραμανλή και για το πόσο εγκληματίας είναι ο Γιώργος Παπανδρέου;

Μεγάλη προχειρότητα. Ή μήπως να περιμένουμε από Σεπτέμβρη τα νέα -καλύτερα σκηνοθετημένα- επεισόδια του βρώμικου πολέμου;

Ό,τι στήθηκε πάντως μέχρι τώρα, γύρισε μπούμερανγκ για τους κατασκευαστές του. Και τι δεν ζήσαμε, και τι δεν ακούσαμε: «Στημένο το Μνημόνιο», «Φούσκωσε το έλλειμμα», «Αρνήθηκε 30-50-80 δισ. που μας έδιναν οι Ρώσοι», «Στη λίστα Lagarde η Μαργαρίτα με 550 εκατομμύρια», «Έβγαλε δισ. ο Αντρίκος με τα CDS» κλπ, κλπ …

Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία ότι ένας από τους βασικότερους λόγους που στήθηκε ο βρώμικος πόλεμος εναντίον του Γιώργου Παπανδρέου είναι για να διαγραφεί από τη συλλογική μνήμη το έγκλημα που συντελέστηκε εις βάρος της χώρας την περίοδο 2004-2009 και η ευθύνη για αυτά που ζούμε να μετατοπιστεί αποκλειστικά στην μετά το 2009 περίοδο.

Και ο άλλος βασικός λόγος πίσω από τον βρώμικο πόλεμο είναι ότι ο Γιώργος Παπανδρέου δεν προσκύνησε ποτέ κανέναν τους. Τόσο απλά. Το πλήρωσε κι αυτό βέβαια, αλλά δεν τους προσκύνησε.

Για αυτό και ο βρώμικος πόλεμος συνεχίζεται.

http://www.smartpost.gr

700.000 ευρώ θα μας στοιχίσει του γραφείο του Βενιζέλου για δύο χρόνια

Τί να τα κάνουμε τα νηπιαγωγεία και τα σχολεία όταν μπορούμε να έχουμε ένα πολύ καλά κι ακριβά επανδρωμένο γραφείο για τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Ευάγγελο Βενιζέλο; Την ώρα που η κυβέρνηση επιθυμεί να εξοικονομήσει 76.000 ευρώ το 2013 και 228.000 ευρώ το 2014 από το κλείσιμο 118 σχολείων και νηπιαγωγείων, θα δαπανήσει 234.353 ευρώ από το φετινό κρατικό προϋπολογισμό για τη σύσταση του πολιτικού γραφείου του αντιπροέδρου της κυβέρνησης και για θέσεις ειδικών συμβούλων-συνεργατών, μετακλητών διοικητικών υπαλλήλων κι αποσπασμένων υπαλλήλων του Δημοσίου ή νομικού προσώπου του Δημόσιου Τομέα. Τα έξοδα, μάλιστα, για να έχει ο κ. Βενιζέλος όλα τα κομφόρ θα φτάσουν τα 468.706 ευρώ το 2014 και το ίδιο ποσό θα διατίθεται και τα επόμενα έτη. Για τον επόμενο ενάμισι χρόνο, δηλαδή, θα μας στοιχίσει περίπου 700.000 ευρώ, μολονότι ο ίδιος έχει γραφείο και στο υπουργείο Εξωτερικών και στο ΠΑΣΟΚ.
Σύμφωνα με όσα αναφέρονται στο επίμαχο ΦΕΚ, το οποίο μάλιστα υπογράφει ο ίδιος ο κ. Βενιζέλος μαζί με τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Χρήστο Σταϊκούρα, στο πολιτικό γραφείο του αντιπροέδρου συνιστώνται δέκα θέσεις μετακλητών διοικητικών υπαλλήλων και πέντε ενιαίες θέσεις ειδικών συμβούλων και ειδικών συνεργατών. Αποσπώνται, επίσης, μέχρι πέντε υπάλληλοι του Δημοσίου ή νομικού προσώπου του Δημοσίου Τομέα.

Διαβάστε το επίμαχο ΦΕΚ

πηγή:http://venceremos33.blogspot.gr

Μισθοί Κίνας και πείνας για 700.000 εργαζόμενους

Σοκάρουν τα στοιχεία για τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα. Άπιαστο όνειρο ακόμα και ο κατώτατος μισθός. Ποιες κατηγορίες εργαζομένων παίρνουν κάτω από 586 ευρώ το μήνα

Με λιγότερα από 586 ευρώ το μήνα αμείβονται περίπου 700.000 εργαζόμενοι στην Ελλάδα, με τις κλαδικές συμβάσεις να είναι πλέον ελάχιστες, κάτι που σημαίνει πτώση του μέσου όρου των αμοιβών.

Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύει το "Έθνος της Κυριακής", ένας στους τρεις εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα έχει μισθό κάτω από τον βασικό.

Συγκεκριμένα λιγότερα από 586 ευρώ παίρνουν:

*Οι μερικώς απασχολούμενοι, καθώς για περίπου 300.000 δεν ισχύει το 8ωρο. Μόνο το 2012 πάνω από 45.000 εργαζόμενοι αναγκάστηκαν να στραφούν από την πλήρη στη μερική απασχόληση.

*Οι εκ περιτροπής απασχολούμενοι. Πρόκειται για περίπου 70.000 εργαζόμενους, που απασχολούνται λιγότερες από πέντε ημέρες την εβδομάδα. Πέρσι ξεπέρασαν τις 35.000 οι συμβάσεις που μετατράπηκαν σε εκ περιτροπής εργασία είτε με συμφωνία των εργαζομένων είτε με μονομερή απόφαση του εργοδότη. Το πρώτο εξάμηνο της φετινής χρονιάς είναι σχεδόν 15.000 οι αλλαγές συμβάσεων.

*Οι νέοι κάτω των 25 ετών. Με βάση τη νομοθεσία για τους νέους, ισχύει χαμηλότερος μισθός και παίρνουν μισθό 510 ευρώ το μήνα.

*Όσοι συμμετέχουν σε επιδοτούμενα προγράμματα απασχόλησης. Για παράδειγμα το νέο πρόγραμμα -που θα καλύψει οικογένειες χωρίς κανένα εργαζόμενο- προβλέπει αμοιβή 500 ευρώ τον μήνα και αφορά 50.000 άτομα.

Όσον αφορά τις επιχειρησιακές και ατομικές συμβάσεις, αυτές εξαπλώνονται με ταχύτατους ρυθμούς, δημιουργώντας ένα νέο μισθολογικό τοπίο.

Από τον Ιανουάριο έως και τον Νοέμβριο του 2012, επιχειρησιακές υπέγραψαν 91.020 εργαζόμενοι σε 756 επιχειρήσεις. Οι μειώσεις των μισθών ήταν κατά μέσο όρο 19,2%.

Ατομικές συμβάσεις υπέγραψαν 244.972 εργαζόμενοι σε 68.306 επιχειρήσεις. Οι μειώσεις των μισθών έφτασαν κατά μέσο όρο το 22,1%.

Στο πρώτο εξάμηνο, με βάση τα στοιχεία του ΣΕΠΕ σε 230 επιχειρήσεις έχουν υπογραφεί επιχειρησιακές συμβάσεις, που μειώνουν τους μισθούς κατά 13,49%. Οι περικοπές αφορούν 29.795 εργαζόμενους.
http://news247.gr

Ο λαϊκισμός του ΣΥΡΙΖΑ και η ψευδεπίγραφη αριστερά

[ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΩ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΥΣ, ΛΕΣ ΚΑΙ ΖΟΥΣΑΝ ΣΕ ΑΛΛΗ ΧΩΡΑ... ΕΛΕΟΣ!!!]

Η απήχηση που γνώρισε ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την επιβολή του πρώτου μνημονίου δεν οφειλόταν σε πολιτική ωριμότητα και στο όραμα για μια Ελλάδα του μέλλοντος και πολύ περισσότερο αν προέκυπτε από στρεβλώσεις του παρελθόντος και από την ανάγκη να θεραπευθούν. Όσοι συσπειρώθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ, εκτός από το συγκεκριμένο ποσοστό που τον ακολουθεί μετά τη διάσπαση με το ΚΚΕ, είχαν συγκεκριμένους λόγους κι αυτοί ήσαν συναρτημένοι με την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ λόγω της πρωτοβουλίας του να προχωρήσει στους δανεισμούς, τα μνημόνια κ.λπ.

Ο Τσίπρας, πέρα από το νεανικό της ηλικίας και του προσώπου, δίχως ιδιαίτερες προσωπικές ικανότητες και χαρίσματα, κατόρθωσε να συγκεντρώσει και να φέρει στην πολιτική αγορά δυνάμεις που ένιωσαν περιφρονημένες και αδρανείς. Με συνθήματα κατ' ανάγκην αντιφατικά, γιατί και οι δυνάμεις στις οποίες απευθυνόταν, διάσπαρτες σε όλες τις τάξεις και σε όλα τα στρώματα, ήταν επίσης αντιφατικές με αντιφατικά αιτήματα. Βέβαια, σήμερα φαίνεται σε μια πρώτη “ανάγνωση” να βρισκόμαστε όλοι στην ίδια μοίρα και να έχουν ισοπεδωθεί τα όρια, αφού όλοι αντιμετωπίζουμε τα ίδια πάνω-κάτω προβλήματα. Έτσι τουλάχιστον φάνηκε στην αρχή, αλλά στην πορεία αποκαλύπτεται η ποιότητα του πολιτικού λόγου του, όπως επίσης και η δυνατότητά του να αντιμετωπίσει τα ογκώδη και δισεπίλυτα προβλήματα που ταλανίζουν τη χώρα μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης.

Η δυναμική εισβολή του ΣΥΡΙΖΑ στην πολιτική σκηνή δεν εξέπληξε κανέναν. Απλώς το ΠΑΣΟΚ αισθάνθηκε «να του κλέβουν» τα συνθήματα! Δεν θα παραβλέψουμε το γεγονός ότι το κατά μία έννοια αντι-συστημικό ρητορικό ύφος του Τσίπρα παραπέμπει ευθέως σε μοτίβα των πρώτων χρόνων του ΠΑΣΟΚ, με την ελπίδα διεύρυνσης της επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης η μιντιακή προβολή του νέου προσώπου με τα υποτιθέμενα αδιάφθορα χαρακτηριστικά, είναι μια παράμετρος που ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να εκμεταλλευτεί για να διεμβολίσει το σύστημα.

Στην πραγματικότητα ο ΣΥΡΙΖΑ, τουλάχιστον φραστικά, προσπάθησε να εγκαταλείψει τους ταξικούς δογματισμούς της Αριστεράς και απευθύνθηκε σε όλες τις τάξεις. Αυτό φυσικά δεν έγινε κατορθωτό διότι οι συνιστώσες του που είναι μια πασπερμία αριστερίστικων ομάδων και που δεν φαίνεται ότι μπορούν να συγχωνευτούν σ' ένα ενιαίο κόμμα, δεν θα επιτρέψουν την εγκατάλειψη των δογματισμών που τις διακατέχει.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εκμεταλλεύθηκε την αγανάκτηση του κόσμου, την πίκρα του για την επιβολή των μνημονίων. Δεν πρόκειται για κομματικό σχηματισμό που υπόσχεται κοινωνικές ανακατατάξεις ή αναμόρφωση της ελληνικής κοινωνίας, αφού κάτι τέτοιο δεν αποτυπώνεται στα κείμενά του ή τις κατά καιρούς διακηρύξεις του που αλλάζουν με ταχύτητα φωτός και αναλόγως των διαθέσεων της μιας ή της άλλης συνιστώσας του.

Η σχετική επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν εντυπωσιακή. Ο ΣΥΡΙΖΑ έφερε στο πολιτικό προσκήνιο δυνάμεις ώς τότε αδρανείς και αιτήματα αντιφατικά, που είχαν ως αφετηρία της αγανάκτηση για τα μνημόνια, πάνω στα οποία έχει στηθεί η πολεμική του κατά της παρούσας δικομματικής κυβέρνησης. Το κύριο όμως αποτέλεσμα που παραμένει ώς τις μέρες μας και λίγο πολύ χαρακτηρίζει όλα τα κόμματα, είναι η ανάδειξη του λαϊκισμού σε βασική πολιτική δύναμη και ταυτόχρονα σε τροχοπέδη του πολιτικού βίου. Λαϊκισμός δεν είναι η υιοθέτηση λαϊκών αιτημάτων από την πολιτική. Λαϊκισμός είναι η ενσωμάτωση στην πολιτική αντιφατικών λαϊκών αιτημάτων που κάνουν την πολιτική επίσης αντιφατική, καταλύουν την αυτοτέλειά της, την καθυποτάσσουν σε εξωπολιτικές δυνάμεις και τελικά την οδηγούν σε αδιέξοδο.

Η ανάπτυξη, επιπλέον, λαϊκιστικών στοιχείων στην αντιπολιτευτική πολιτική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ καταδείχνει με τον πιο κραυγαλέο τρόπο την ανυπαρξία ιδεολογικοπολιτικής σταθεράς που την αναζητεί σε σχήματα και παρωχημένα ιδεολογήματα. Έχει διαπιστωθεί ότι σχεδόν όλα τα στελέχη του έχουν διαπαιδαγωγηθεί μονάχα με το παρελθόν και αδυνατούν να δουν το μέλλον με τις προϋποθέσεις που αυτό απαιτεί. Πολιτεύονται ως παλαιοκομματικοί παράγοντες και δεν είναι σε θέση να διαμορφώσουν την ταυτότητα μιας αριστεράς που θα πετύχει να δώσει λύση στα προβλήματα του τόπου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η αποτύπωση μιας ψευδεπίγραφης αριστεράς, που έχει στηρίξει την αριστεροσύνη της στην παρουσία του Μανόλη Γλέζου, και τον οποίο κρατάει με νύχια και με δόντια. Κατά τ' άλλα, είναι μονάχα λόγια, λόγια, λόγια. Και εκείνο το χέρι του Αλέξη Τσίπρα που κουνάει το δάχτυλο και δείχνει όλους εκείνους που δεν συμφωνούν μαζί του ή που τους θεωρεί συλλήβδην παιδιά ενός κατώτερου θεού και δεν έχουν το δικαίωμα να ομιλούν, απλώς περιγράφει μια αριστερά που αμφισβητεί το ηθικό δικαίωμα οποιουδήποτε άλλου να έχει προοδευτικές απόψεις και προβάλλει το δικό του σωτηριολογικό πλεονέκτημα απέναντι σε όλους τους άλλους. Το γεγονός ότι δηλώνουν πως είναι Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ, δεν σημαίνει αυτομάτως ότι ΕΙΝΑΙ!!! Τους αγώνες που επικαλούνται εν πολλοίς τους προκαλούν οι ίδιοι. Και είναι εκείνοι που με διάφορες ονομασίες δημιουργούσαν πάντοτε κάποιες ομάδες για να επιβεβαιώνουν δήθεν την οργή των πολιτών και η οργή των πολιτών στις περισσότερες περιπτώσεις δεν ήταν παρά η οργή των Συριζαίων. Τη μια “δεν πληρώνω, δεν πληρώνω”, την άλλη ως “αγανακτισμένοι” στο Σύνταγμα, και πάει λέγοντας.

Ομως η “αριστερά” που διακινούν είναι πεδικλωμένη ανάμεσα στην κομμουνιστική και την ευρύτερη αριστερή παράδοση και στην πιεστική προβολή ενός νέου “προσώπου”, περισσότερο φιλικού στη νέα εποχή. Από τη μια πριμοδοτεί ασυστόλως τις δράσεις των συνιστωσών του που υποτίθεται ότι διαπνέονται από το πνεύμα μιας νέας εποχής και από την άλλη καταχωνιάζει στο μπαούλο τις γενιές εκείνες που είχαν συμμετοχή στους λαϊκούς αγώνες. Η εμμανής προβολή του Γλέζου και η λεκτική αναφορά στην “παράδοση” δεν είναι δυνατόν να σώσουν τον ΣΥΡΙΖΑ από τον αριστερό λαϊκισμό του που επιζητεί την ηγεμονία στην πολιτική ζωή της χώρας, ξεχνώντας άλλωστε και τον αγώνα που έκανε παλιότερα για την επιβολή της απλής αναλογικής ως εκλογικού συστήματος.

Όσο για τη συνεχή επίκληση των “αρετών” της αριστεράς αυτό πια έχει καταντήσει ένα άνοστο τροπάριο. Διότι δεν είναι ΗΘΙΚΗ να έχεις ως σύνθημα το “Ή ΕΜΕΙΣ ή ΑΥΤΟΙ” ή το “ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟΥΣ”!!!! Εδώ δεν σηκώνει επιχειρηματολογία. Οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ έχουν αποκαλυφθεί πλήρως.

Ν.ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ
http://nikoslagadinos.blogspot.gr/

Ο ύμνος των Ναζί ακούστηκε στο ρατσιστικό συσσίτιο της XA - Βίντεο

Συγκεκριμένα απαραγόταν μία ελληνική έκδοση του ναζιστικού ύμνου του Horst Wessel. Η ίδια η Χρυσή Αυγή ανάρτησε στην ιστοσελίδα της βίντεο με στιγμιότυπα από τη διοργάνωση, το οποίο αποκαλύπτει την αναπαραγωγή του συγκεκριμένου ηχητικού.







Η πρωτότυπη εκδοχή του τραγουδιού είναι απαγορευμένη στη Γερμανία, καθώς αποτελούσε τον επίσημο ύμνο του ναζιστικού κόμματος του Αδόλφου Χίτλερ την περίοδο 1930 – 45.

Η Χρυσή Αυγή έχει προσαρμόσει ελληνικούς στίχους στο κομμάτι του Horst Wessel.



πηγή: tvxs.gr

http://venceremos33.blogspot.gr

Video:ΝΔ: Η original ακροδεξιά

"Έχει εγκολπώσει κάθε φασιστικό στοιχείο κινούνταν πάντα στα δεξιά της, ενώ ράβει και κοστούμια συγκυβέρνησης στην [τότε περιθωριακή, σήμερα αναβαθμισμένη] ναζιστική συμμορία. "
SFY

Κάμποσα χρόνια πριν, στην εποχή των παχέων αγελάδων, η ακροδεξιά πτέρυγα της ΝΔ συναγελαζόταν με τα κατάλοιπα των βασιλοχουντικών στις γιορτές του μίσους.

Εν έτει 2013 η ΝΔ έχει μετατραπεί σε μια ορίτζιναλ ακροδεξιά παράταξη, έχοντας εγκολπώσει κάθε φασιστικό στοιχείο κινούνταν πάντα στα δεξιά της, ενώ ράβει και κοστούμια συγκυβέρνησης στην [τότε περιθωριακή, σήμερα αναβαθμισμένη] ναζιστική συμμορία.

Και το πιο τραγικό όλων: το ΠΑΣΟΚ που τότε έκανε μεγαλόστομες διακηρύξεις δημοκρατίας για μια χειραψία νεοδημοκράτη με τον Παττακό, τώρα αποτελεί συνιστώσα της πιο μισαλλόδοξης και ρατσιστικής ακροδεξιάς.





πηγή:periodista.gr
http://venceremos33.blogspot.gr/

Η συνεχής παράκαμψη της Βουλής θα οδηγήσει στην κατάργηση της;

Σε θεσμικούς παράγοντες της Δημοκρατίας αλλά και μετριοπαθείς πολιτικούς, έκδηλη είναι η ανησυχία για την συστηματική παραβίαση των κανόνων της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, με την συνεχή παράκαμψη της Βουλής από την κυβέρνηση αλλά και την υπονομευτική παρουσία και δράση των νεοναζί της Χρυσής Αυγής. Γράφει ο Στέλιος Κούλογλου

Τελευταία κίνηση, μετά τις αλλεπάλληλες πράξεις νομοθετικού περιεχομένου που σύμφωνα με το Σύνταγμα εκδίδονται σε έκτακτες καταστάσεις αλλά έχουν καταντήσει "ασπιρίνη για τον πονοκέφαλο", η τροπολογία που κατατέθηκε την Παρασκευή, σύμφωνα με την οποία η κατάργηση θέσεων και οι απολύσεις στο Δημόσιο μπορεί να γίνονται με προεδρικά διατάγματα, παρακάμπτοντας την Βουλή ακόμη και για ένα τόσο κρίσιμο θέμα που άπτεται του Συντάγματος. Κερασάκι στην τούρτα της πλήρους απαξίωσης των κοινοβουλευτικών κανονισμών,οι κ.κ. Στουρνάρας και Μητσοτάκης κατέθεσαν την τροπολογία στο νομοσχέδιο για τα αυθαίρετα!
Υποχρεωμένη, από τις συμφωνίες που η ίδια έχει αποδεχθεί ή και συνάψει, να ακολουθεί τις οδηγίες της τρόικας, η κυβέρνηση καταφεύγει όλο και συχνά σε έκτακτα μέτρα προκειμένου να εφαρμόσει την πολιτική της. Οι διαφοροποιήσεις κυβερνητικών βουλευτών σχεδόν σε κάθε κρίσιμη ψηφοφορία στην Βουλή,επιτείνουν την ανησυχία και τον πανικό των Σαμαρά- Βενιζέλου, που παρά τις σχετικές προειδοποιήσεις διστάζουν να καταφύγουν σε πειθαρχικά μέτρα, τα οποία θα ροκάνιζαν ακόμη περισσότερο την ισχνή κοινοβουλευτική τους πλειοψηφία.

Την εβδομάδα που πέρασε, ο μεν Σαμαράς προειδοποίησε για μια ακόμη φορά τους βουλευτές του που διαφοροποιήθηκαν ότι παρόμοια μέτρα θα ληφθούν ..την επόμενη φορά, ο δε Βενιζέλος δεν προχώρησε ούτε καν στην αντικατάσταση του Π.Κουκουλόπουλου από την θέση του κοινοβουλευτικού εκπρόσωπου του κόμματος, παρ' ότι ο βουλευτής Κοζάνης είχε αυτή την ιδιότητα όταν διαφοροποήθηκε στην ψηφοφορία για την δημοτική αστυνομία. Ετσι, προκειμένου να εξασφαλίσουν την πολιτική τους επιβίωση και να διατηρηθούν στην εξουσία, οι αρχηγοί της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ προτιμούν να απαξιώνουν την Βουλή.

Πάλι μέσα στην προηγούμενη εβδομάδα, επέβαλλαν την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου, παρ' ότι ακόμη και το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής είχε κρίνει ως αντισυνταγματικές κρίσιμες διατάξεις του. Σε ένα παράλληλο περιστατικό, οι υπουργοί Υγείας και Ναυτιλίας θεσμοθέτησαν τη σύναψη ατομικών συμβάσεων εργασίας για τους ναυτικούς της ποντοπόρου ναυτιλίας, μια διάταξη που πριν από δύο μήνες είχε απορρίψει με ονομαστική ψηφοφορία η πλειοψηφία της Βουλής των Ελλήνων!Η δε τριχοτόμηση της προς πώληση ΔΕΗ έγινε με πράξη του υπουργικού Συμβουλίου- που δεν συνεδρίασε καν- αντί να περάσει από την Βουλή με νόμο, όπως θα απαιτούσε μια τέτοια απόφαση στρατηγικής σημασίας.

Στο παζλ της απαξίωσης του Κοινοβουλίου, θα πρέπει να προστεθεί και η προβοκατόρικη δράση της Χρυσής Αυγής, όπως ξεδιπλώθηκε και την εβδομάδα που πέρασε με την αήθη επίθεση της διορισμένης "πρώτης κυρίας" των νεοναζί εναντίον του αντιπροέδρου του Σώματος Γ. Δραγασάκη και της κόρης του. Την θρασύτητα της Χρυσής Αυγής τροφοδοτεί η έλλειψη σεβασμού στους κοινοβουλευτικές κανόνες και το Σύνταγμα που επιδεικνύει η κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Παρ' ότι κατακρίνει τις αντιδημοκρατικές, αντισυνταγματικές πρακτικές στην Βουλή, η αντιπολίτευση δεν φαίνεται να έχει συνειδητοποιήσει το μέγεθος του προβλήματος και τους κινδύνους που εγκυμονούν τέτοιες πρακτικές για την Δημοκρατία στην χώρα.

'Ομως οι πολιτικοί και οι παράγοντες του πολιτεύματος που παρακολουθούν με ανησυχία την συσσώρευση των περιστατικών, αναρωτιούνται τι μπορεί να συμβεί το επόμενο διάστημα, με δεδομένη την αναπόφευκτη χειροτέρευση της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης της χώρας, αλλά και την αποθράσυνση της τρόικας που βλέπει να ικανοποιούνται όλες οι επιθυμίες και να πετυχαίνουν όλα τα καψόνια της. Οι ίδιοι παράγοντες θυμίζουν ότι της ανόδου του Χίτλερ στην εξουσία είχαν προηγηθεί, στην δημοκρατία της Βαιμάρης,οι συνεχείς πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και γενικότερα η απαξίωση της γερμανικής Βουλής. Αν σε όλα αυτά προστεθεί η ταπείνωση του γερμανικού έθνους, που θυμίζει πολύ όσα σήμερα υφίσταται το ελληνικό, τότε οι ομοιότητες της σημερινής Ελλάδας με την δημοκρατία της Βαιμάρης παίρνουν ανατριχιαστικές διαστάσεις.

πηγή:tvxs.gr


http://venceremos33.blogspot.gr

Κυριακή 28 Ιουλίου 2013

Ο κύκλος της κρίσης θα κλείσει με αλλαγή πολιτικής και όχι με εκλογές...




Έρχεται νέο μνημόνιο; Αντέχει η κοινωνία άλλα μέτρα

Ούτε η οικονομία ούτε η κοινωνία αντέχουν νέα δημοσιονομικά μέτρα. Η ελληνική κοινωνία πιέζεται πάρα πολύ. Μια κοινωνία που τείνει σε οριακές καταστάσεις και μοιάζει όλο και περισσότερο με «καζάνι» έτοιμο να εκραγεί. Οι θυσίες που έγιναν από τον ελληνικό λαό ήταν και επώδυνες και μεγάλες αλλά γνωρίζουμε όλοι μας πια πολύ καλά πως δεν μπορούν να γίνουν περισσότερες. Τόσο η τρόικα όσο και οι Ευρωπαίοι εταίροι μας πρέπει να αποδεχθούν ότι ο έλληνας πολίτης έχει εξαντλήσει τα όρια της αντοχή του. Δεν αντέχει άλλες επιβαρύνσεις. ο Λαός έχει ένα ρητό που λέει "από τη μύγα ξύγκι δεν βγάζεις", είναι η πραγματικότητα – και επίσης το ότι χωρίς κοινωνική πολιτική, κλονίζεται η κοινωνική συνοχή και καθίστανται πράγματι ανέφικτη η αύξηση της παραγωγικότητας. Οτιδήποτε καινούριο είτε σαν νέο Μνημόνιο είτε σαν έκτακτο μέτρο θα οδηγήσει την κοινωνία μας σε ένα περιβάλλον το οποίο θα λάβει σύντομα εκρηκτικές διαστάσεις. Αυτό που πρέπει να κάνει η κυβέρνηση είναι να πάρει τα κατάλληλα μέτρα χωρίς καθυστέρηση ώστε να διαμορφωθεί ένα δίχτυ κοινωνικής προστασίας αλλιώς θα οδηγηθούμε σε εφιαλτικές καταστάσεις. Είναι αφόρητη η κατάσταση αυτή που βιώνουμε όλοι μας αλλά αν θέλουμε να την ξεπεράσουμε αυτό δεν θα γίνει ούτε με βία ούτε με αίμα ούτε με εμπρηστικές δηλώσεις των άκρων. Η έξοδος της χώρας από την κρίση έχει ως αναγκαίο στοιχείο την κοινωνική συνοχή.

Η κινητικότητα στο Δημόσιο και οι απολύσεις ενδεχομένως, είναι λύση; Ποια είναι η εναλλακτική – αν υπάρχει;

Να είμαστε ειλικρινείς. Οριζόντιες απολύσεις δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων από το Δημόσιο και καταπολέμηση της ανεργίας δεν γίνεται. Είναι πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά παράδοξο. Δεν συμφωνώ να απολύονται άνθρωποι με ανάγκες ,που διορίστηκαν με αντικειμενικά κριτήρια και με την διαδικασία των μορίων ,βάση των προσόντων που προσδιόρισαν οι τότε προκηρύξεις απολύτως αξιοκρατικά με νομικό και κοινωνικό έλεγχο. Πρέπει να ρίξουμε το βάρος στην κινητικότητα με προγραμματισμό, με στόχο με υπευθυνότητα. Να στελεχώσουμε με το υπεράριθμο προσωπικό άλλων υπηρεσιών και Φορέων τις υπηρεσίες εκείνες οι οποίες υστερούν σε προσωπικό και που απευθύνονται πρωτίστως στις ανάγκες των πολιτών. Θέλουμε εργασία για να έρθει η ανάπτυξη όχι απολύσεις. Είναι ένα ακόμη λάθος της Τρόικας και ίσως και το πιο θανάσιμο γιατί εδώ δεν μιλάμε για ένα λάθος πολλαπλασιαστή. Μιλάμε για Οικογένειες για ανθρώπους για ζωές. Είναι λάθος να τους ακολουθήσουμε σε αυτόν τον παραλογισμό. 

Συμφωνείτε με την παραμονή του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση μετά την αποχώρηση Κουβέλη; Πως συγκυβερνάτε με όσους επικρίνατε;

Ας ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα. Τυχόν αποχώρηση του ΠΑΣΟΚ από την Κυβέρνηση στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή θα οδηγούσε την χώρα σε περιπέτειες. Όμως αυτό που έπρεπε να γίνει σε αυτή την φάση έπρεπε να γίνει υπό συγκεκριμένους όρους και εγγυήσεις βάζοντας διαφανείς, πράσινες γραμμές προγραμματικής συνεργασίας. Δεν θα συμφωνήσω στην αντίληψη πρώτα να μοιράζονται οι καρέκλες και μετά να συμφωνούνται οι πολιτικές. Το ΠΑΣΟΚ ήταν αναγκασμένο να ανταποκριθεί. Όμως δεν πρέπει ποτέ να ξεφεύγει από το μυαλό μας πως αυτό δεν μπορεί να γίνεται με συγκυριακές συμμαχίες χωρίς πλαίσιο.

Αρκετοί προβλέπουν πρόωρες εκλογές στην Ελλάδα αμέσως μετά τις γερμανικές. Συμφωνείτε; Τι προβλέπετε ως αποτέλεσμα;
Όχι δεν βλέπω Εκλογές στην Ελλάδα, τουλάχιστον σύντομα. Είναι λάθος όσων συνδέουν τις εκλογές στην Γερμανία με τις εξελίξεις στην Ελλάδα. Ο έλληνες δεν θέλουν και κυρίως δεν χρειάζονται τώρα νέες περιπέτειες. Η προσφυγή στις κάλπες μόνο θετική δεν μπορεί να θεωρηθεί ούτε για τη σταθερότητα του πολιτικού συστήματος, ούτε για την ίδια την προοπτική της χώρας. Εκλογές τόσο σύντομα ισοδυναμούν σε βαθιά και μακρά πολιτική αποσταθεροποίηση, την οποία η χώρα δεν έχει το περιθώριο ούτε την πολυτέλεια να αντέξει. Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να κλείσει ο κύκλος της κρίσης με αλλαγή πολιτικής.

Σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας το ΠΑΣΟΚ πρέπει να στηρίξει κυβέρνηση ΝΔ ή ακόμη και ΣΥΡΙΖΑ;
Η χώρα θα μπορούσε να συνεχίσει και χωρίς τον Σαμαρά Πρωθυπουργό υπό συγκεκριμένους όρους και εγγυήσεις βάζοντας διαφανείς, πράσινες γραμμές προγραμματικής συνεργασίας με ένα σαφές ιδεολογικό και πολιτικό πρόσημο το οποίο θα είναι σαφέστατα προσανατολισμένο στην προσπάθεια επαναγεφύρωσης των σχέσεων μας και με τις άλλες προοδευτικές δυνάμεις της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς.

Το ΠΑΣΟΚ δείχνει να ανακάμπτει δημοσκοπικά. Εκτιμάτε ότι θα αποτυπωθεί και στις κάλπες;
Το ΠΑΣΟΚ για να μπορεί να έχει σταθερή ανάκαμψη και να αποτυπωθεί στις κάλπες πρέπει να επιμείνει στο κλείσιμο του κύκλου της κρίσης στην αλλαγή πολιτικής να επιλέξει συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις με όλους όσους υπονόμευσαν την διεύρυνση της παραγωγικής βάσης της χώρας και του πλούτου (Δικαιοσύνη, Τράπεζες, φοροδιαφυγή κλπ) που οδήγησε στο αποτέλεσμα στην περίοδο της κρίσης να οδηγηθούμε στους εύκολους στόχους στους φτωχούς και τους αδύναμους και τους δημιουργούς που αποτέλεσαν και τα μόνιμα θύματα της κρίσης.

Αν το ΠΑΣΟΚ μειώσει τα ποσοστά του, θα πρέπει να αλλάξει ηγεσία;


Εγώ πιστεύω στον διαχρονικό ρόλο του ΠΑΣΟΚ μέσα από την διατύπωση των νέων εθνικών και κοινωνικών οραμάτων με ένα ριζοσπαστικό και σύγχρονο πολιτικό λόγο, που θα οδηγήσει σε μια ουσιαστική μετεξέλιξη και έναν επαναπροσδιορισμό της πολιτικής του Κινήματός μας και να υπάρξει ένα καθαρό πρόσημο και διαφοροποίησης από την δεξιά για το ποιους υπηρετούμε και με ποιους συγκρουόμαστε.

Η φυσιογνωμία πολιτικών κομμάτων στις προκλήσεις της εποχής

Του Χάρη Τσιοκα

Στο προηγούμενο άρθρο έγραφα ότι τα κόμματα για να έχουν μέλλον πρέπει να έχουν ρίζες!.
Οι ρίζες όμως μεταξύ των άλλων αναφέρονται :

---στον χρόνο (διάρκεια σταθερότητα,αυτοκριτικος σεβασμός στην ιστορική διαδρομή),
---στο σύστημα αξιών και στόχων (πηγή τροφοδότησης συμπεριφορων,πολιτικών ,στρατηγικών,προγραμμάτων και μεθόδου δράσεων)
---ακόμα και στις κοινωνικές συμμαχίες που έχουν λόγους να ταυτιστούν με τις επιδιώξεις του πολιτικού φορέα προκειμένου να διαμορφωθεί το κοινωνικό και οικονομικό περιβάλλον που επιδιώκουν! Με τα προηγούμενα ήθελα να τονίσω ότι τα κόμματα για να μετεξελιχθούν σε δημοκρατικούς θεσμούς της κοινωνίας, δεν μπορεί να προτάσσουν ως πολιτική συμπεριφορά την μετάλλαξη προκειμένου η συμμετοχή στην εξουσία να γίνεται αυτοσκοπός και όχι μέσον για την προώθηση των ιδρυτικών και προγραμματικών τους επιδιώξεων!

Ο αυτοσκοπός του «κυβερνητισμου» είναι το αποτέλεσμα ενός κόμματος που δείχνει συμπτώματα απώλειας του προσανατολισμού του! Ακριβώς γη αυτό το λόγω τα κόμματα πρέπει πολιτικά να είναι αυτόνομα ,οργανωτικά αυτοτελή και κοινωνικά διασυνδεδεμένα τόσο με τις δυνάμεις που θέλουν να εκφράσουν όσο και με τις κοινωνικές διεργασίες και ανάγκες ! Και αυτό για τον απλό λόγο ότι έτσι θα μπορούν να έχουν την κοινωνικη και πολιτικη συμμαχια ως «εργαλεία άμυνας» στις πιέσεις των ισχυρών που θα εμπόδιζαν τη εφαρμογή των πολιτικών για τις οποίες ιδρύθηκαν και ψηφίστηκαν να εφαρμόσουν! Αυτά όλα όμως σε "κανονική" δημοκρατία .

Το ερώτημα είναι τι απ όλα αυτά ισχύει στην Ελλάδα της «επικοινωνιακής δημοκρατίας» και των ατελέσφορων παραγωγικά και κοινωνικά επιδιώξεων των μνημονίων; Λειτουργούν τα κόμματα; η αντικαταστάθηκαν από τον «εξουσιοδοτισμο»; Είναι κοινωνικα διασυνδεδεμένα, αλληλοτροφοδοτουνται για παράδειγμα από την αυτοδιοίκηση ,τους εργασιακούς χώρους ,τους επαγγελματίες ,τους επιστήμονες τη νεολαία ,τη διοίκηση ,την τέχνη τη γνώση Κτλ; Έχουν δομές υποδοχής διεργασιών , ανασύνθεσης των κοινωνικών αναγκών και των στοχεύων που θέλουν να εκφράσουν σε προγράμματα η έχουν εκχωρήσει αυτόν το ρόλο στους τεχνοκράτες και αυτοί με τη σειρά τους στα αφεντικά για να διασφαλίζουν την εργασιακή προοπτική τους; Θα μπορούσα να θέτω δεκάδες ερωτήματα αυτού του είδους, για να θυμίσω ότι αυτή την ανάγκη για κόμματα θεσμούς, την πρόβαλλαν τα σοσιαλιστικά και αριστερά κόμματα διαχρονικά ως απάντηση στις «ολιγαρχικές μεταπρατικές δημοκρατίες» που βολεύονται με τα περιοδικού και μιας χρήσης κόμματα και πρόσωπα! Τα οποία χρησιμοποιούν για να στηρίζονται μέχρι να ολοκληρώσουν τις διαχειριστικού χαρακτήρα αποστολές !Και μόλις φθάνουν στο στόχο και κοινωνικά φθείρονται, αντικαθίστανται από αλλά με την ίδια αποστολή και ορισμένου χρόνου ύπαρξη τους Αν όλα αυτά ανατρέξουν στη σκέψη μας, είναι εύκολο να ερμηνεύσει κανείς γιατί η παραδοσιακή αριστερά και ο Ανδρέας Παπανδρέου με το σοσιαλιστικό κόμμα που ίδρυσε το 74, επέμενε στην πολιτική αυτονομία και την κοινωνική διασύνδεση του ΠΑΣΟΚ! Θέμα που είχαν κατακτησει και τα αλλά αριστερά κόμματα! Τι απέμεινε απ όλα αυτά σήμερα;

Ιδιαιτέρα σε μια περίοδο που οι επιδιώξεις των μνημονίων γίνονται ολοένα και πιο καθαρές, για οικονομικά και κοινωνικά μοντέλα τριτοκοσμικά και σε απόκλιση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο ;
τα μνημόνια χρειάζονται κόμματα πλαδαρά στη βάση και ελεγχόμενα στη κορυφή! Τα συνέδρια των κομμάτων έχουν τελειώσει !Δυστυχώς κυριάρχησε η λογική του «εξουσιοδοτήσμου» και η παράδοση των ηγετικών ομάδων με τα επιτελεία τους στην «επικοινωνιακή δημοκρατία» !Δεν είναι λίγοι που ερμηνεύουν ακόμη και το συνέδριο του Συριζα ως στροφή στον «έλεγχο»κορυφής! Μένουν βεβαία οι αποδείξεις ! Και αυτά δεν είναι καλή εξέλιξη για το «οξυγόνο της δημοκρατίας» Παρ όλα όμως αυτά, η κοινωνία επιμένει !

Ακόμη και σ αυτές τις καλοκαιρινές δημοσκοπήσεις, τα ευρήματα δείχνουν ότι ο χώρος της σοσιαλιστικής ανασύνθεσης με αίτημα την κοινωνική διασύνδεση υπάρχει !Διεκδικεί να αποτελέσει τον καταλυτή διεργασιών για μια "κανονική" δημοκρατία.Μενει να αποδείξει ότι μπορεί να το κανει, να το μετασχηματίσει…

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ REAL

Από το γραφείο του Γιώργου Α. Παπανδρέου εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:

Το Ίδρυμα Ανδρέας Παπανδρέου – ΙΑΠ, όπως όλα τα Ιδρύματα και οι συναφείς φορείς δημοσίου ενδιαφέροντος, δεν εξαιρούνται και δεν πρέπει να εξαιρούνται των ελέγχων που διενεργούν οι αρμόδιες αρχές, όπως συμβαίνει με όλες τις επιχειρήσεις και τα φυσικά πρόσωπα. Το γεγονός ότι, δεν έχουν κερδοσκοπικό χαρακτήρα και η λειτουργία τους αφορά έναν ειδικό σκοπό που συνδέεται με την ιστορία του τόπου, τη γνώση και την έρευνα, όπως και το γεγονός ότι, τα Ιδρύματα αυτού του είδους δεν χρηματοδοτούνται ούτε και επιδοτούνται από το δημόσιο ταμείο, με απόφαση που ελήφθη την περίοδο της διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ -με σκοπό την έστω και συμβολική συμβολή στην οικονομική κατάσταση του τόπου-, δεν αποτελούν λόγο εξαίρεσης.

Στο πλαίσιο αυτό και μιας σειράς ελέγχων που διενήργησε το ΣΔΟΕ σε Ιδρύματα, μετά από σχετική εισαγγελική εντολή, οι ελεγκτές πραγματοποίησαν έλεγχο και στο ΙΑΠ. Ο έλεγχος έδειξε ότι δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα.

Η εφημερίδα Realnews, σε σχετικό ρεπορτάζ που δημοσιεύει το οποίο και προβάλει σαν κεντρικό θέμα στο αυριανό πρωτοσέλιδό της, με τίτλο «Σε λίστα του ΣΔΟΕ το Ίδρυμα Α. Παπανδρέου», επέλεξε από το σύνολο των ελέγχων που πραγματοποιήθηκαν από το ΣΔΟΕ, να επικεντρώσει το ενδιαφέρον της στο ΙΑΠ!

Είναι προφανές ότι, η είδηση που προβάλει, είναι απολύτως σωστή. Πράγματι το ΣΔΟΕ έκανε έλεγχο στο Ίδρυμα.

Ωστόσο, η εφημερίδα δεν έπραξε όπως όφειλε τα αυτονόητα. Δεν έκανε την έρευνα που επιβάλλει η δεοντολογία προκειμένου να καταγράψει και το αποτέλεσμα του ελέγχου. Δηλαδή, ότι όλα ευρέθησαν εντάξει, ώστε η αλήθεια να είναι παρούσα και ο τίτλος ολόκληρος: Το ΣΔΟΕ έκανε έλεγχο στο ΙΑΠ και δεν βρήκε κάποιο πρόβλημα.

Μια απλή ερώτηση στο ΣΔΟΕ ή στο ΙΑΠ, θα ήταν αρκετή για να λάβει την σωστή απάντηση.

Σκοπός όμως ήταν, μέσα από την απλή παράθεση ενός γεγονότος, να μείνει σκιά.

Είναι ηλίου φαεινότερον ότι, η εφημερίδα θα έχει τους λόγους της, γιατί η δεοντολογία, η γνώση και η εμπειρία των υπευθύνων της, σχετικά με το τι οφείλει να πράττει κάθε Μέσο Ενημέρωσης, δεν είναι στοιχεία άγνωστα σε αυτούς. Το αντίθετο.

Θα μπορούσε κανείς να προβληματιστεί για την σκοπιμότητα αυτής της στάσης.

Χρειάζεται άραγε;

Στην προκειμένη περίπτωση, όπως και σε κάποιες ακόμη κατά το απώτερο αλλά και το πρόσφατο παρελθόν, οι απαντήσεις προηγούνται του όποιου προβληματισμού.

Στόχος είναι ο Παπανδρέου.

Έτσι κι αλλιώς, αποτελεί γνωστό στοιχείο του βρώμικου πολέμου εναντίον των Παπανδρέου και του Ιδρύματος -επιβεβαιώθηκε και πρόσφατα από τις σχετικές δηλώσεις στελεχών της ΝΔ, παλαιότερων και νεότερων- πως… για ό,τι έγινε στη χώρα πριν από το 2009 φταίει ο Ανδρέας Παπανδρέου, για ό,τι έγινε μετά το 2009 φταίει ο Γιώργος Παπανδρέου

Μόνο που μέχρι σήμερα, όλες οι προσπάθειες στοχοποίησης και συκοφάντησης του Γιώργου Παπανδρέου, έχουν πέσει στο κενό.
Άνθρακες ο θησαυρός.
Υπενθυμίζουμε στους αμετανόητους υποκριτές, ότι ο Γιώργος Παπανδρέου είναι ο Πρωθυπουργός που επί των ημερών της κυβέρνησής του έθεσε τις βάσεις, με την διαμόρφωση ενός επαρκούς θετικού πλαισίου, για τον έλεγχο όλων, χωρίς εξαιρέσεις. Σήμερα, αυτό το θεσμικό πλαίσιο δίνει τα πρώτα θετικά αποτελέσματα και εφόσον αυτή η προσπάθεια συνεχιστεί, μπορεί να καταστήσει το φορολογικό σύστημα δικαιότερο και παράλληλα να εμπεδώσει το αίσθημα της δικαιοσύνης, που αποτελεί αδήριτη ανάγκη για την οικοδόμηση ενός καλύτερου μέλλοντος, όπου η διαφάνεια, η ισονομία και το κράτος δικαίου δεν θα αποτελούν είδη ένα ανεπαρκεία

Τέλος, ας γνωρίζουν όσοι επιχειρούν να πλήξουν τον Γιώργο Παπανδρέου, ότι αν ενδιαφέρονται πραγματικά να βρούν «χέρια λερωμένα», ας ψάξουν αλλού. Άδικα χάνουν τον χρόνο τους.
Το ΙΑΠ, μπορεί να μην έχει πολλούς, αλλά έχει φανερούς οικονομικούς πόρους. Τους φίλους του Ιδρύματος και τα έσοδα που προέρχονται από ορισμένες διαλέξεις του Γιώργου Παπανδρέου. Αυτές δηλαδή, για τις οποίες επίσης δέχεται επιθέσεις. Προφανώς, για κάποιους, θα ήταν καλύτερα οι πόροι του Ιδρύματος να είναι «κρυφοί», ώστε ο Γιώργος Παπανδρέου να καταστεί όμηρος των επιδειώξεών τους.

Καλό θα ήταν όμως, να μην μιλούν για άλλους κοιτάζοντας τον εαυτό τους στον καθρέφτη.
Ο βίος, όπως και η ιστορία του καθενός, αλλά και ο πλούτος του, είναι γνωστά. Όλοι γνωριζόμαστε σε αυτόν τον τόπο.

Σημείωση για την αλήθεια και την ιστορία: από την εφημερίδα Realnews, ουδείς επικοινώνησε με οποιονδήποτε από το ΙΑΠ για το συγκεκριμένο θέμα. Ως εκ τούτου, τα όσα αναφέρει η εφημερίδα στο δημοσίευμά της περί προσπαθειών επικοινωνίας με το ΙΑΠ -το αντίθετο συνέβη, αλλά δεν είναι του παρόντος-, περί υπολειτουργίας του, όπως και περί προβλήματος στην ιστοσελίδα του, αποτελούν προφάσεις εν αμαρτίαις.

Πού ζούμε μπαμπά;

Στην καλύτερη και ομορφότερη χώρα του κόσμου ζούμε παιδί μου. Στη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία, το πολίτευμα που έχουν σήμερα οι περισσότερες χώρες. Εμείς που μάθαμε τη δημοκρατία όμως στους άλλους, καταστρέψαμε τη δική μας.
Φροντίσαμε από την εποχή που κάποιοι επαναστάτησαν κατά των Τούρκων, μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς, να υποδουλωθούμε στη συνέχεια σε αυτούς που μας βοήθησαν οικονομικά να αποτινάξουμε τον τούρκικο ζυγό. Αυτοί που μας βοήθησαν τότε, μας "βοηθούν" μέχρι σήμερα.

Έκαναν τα πάντα ώστε αυτοί που πολέμησαν τον Γερμανό καταχτητή, με τίμημα τη ζωή τους πάρα πολλοί, να διωχθούν μετά και να χαρακτηριστούν αριστεροί και προδότες. Και την ίδια ώρα επιβράβευαν αυτούς που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς. Οι συνεργάτες των Γερμανών, οι δοσίλογοι και οι ταγματασφαλίτες, κατέδιδαν στους Γερμανούς τους αντιστασιακούς. Όταν έφυγαν οι Γερμανοί, το έργο τους το ανέλαβαν οι δοσίλογοι. Αν δεν σκότωναν τους αντιστασιακούς και τις οικογένειές τους, τους έστελναν στη φυλακή και την εξορία.

Αυτό συνεχίστηκε μέχρι το 1963. Όταν ήταν πρωθυπουργός κάποιος Καραμανλής, ο οποίος αφού διαδραμάτισε έναν κρίσιμο ρόλο, αρεστό στους ξένους, κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου, για να τον ανταμείψουν τον έκαναν πρωθυπουργό. Επί των ημερών του, οι φυλακές και οι τόποι εξορίας ήταν γεμάτοι από αριστερούς. Στο τέλος και αφού διοργάνωσε εκλογές που έμειναν στην ιστορία ως "εκλογές βίας και νοθείας", αναγκάστηκε να φύγει από τη χώρα χρησιμοποιώντας το όνομα Τριανταφυλλίδης. Έτσι τον έχει καταγράψει η ιστορία. Η αληθινή, όχι αυτή που σας διδάσκουν στα σχολεία.

Μετά τον Τριανταφυλλίδη, οι ξένοι "φίλοι" μας επέβαλαν δικτατορία. Η δικαιολογία ήταν και τότε οι αριστεροί. Πολλοί από αυτούς που κατέλαβαν αξιώματα στη χούντα, παιδί μου, είναι και στη σημερινή κυβέρνηση. Η οποία είναι τύποις, δήθεν κυβέρνηση. Εκτελεί όλες τις εντολές της Τρόικας. Απολύει κόσμο, μειώνει μισθούς και συντάξεις και αν διαμαρτυρηθείς και κάνεις διαδήλωση, θα σε πνίξει στα χημικά και μπορεί και να σε συλλάβει. Και τότε πιθανότατα θα καταλήξεις στη φυλακή, γιατί η δικαιοσύνη είναι η ίδια που έστελνε με ανυπόστατες κατηγορίες στη φυλακή και την εξορία τους αριστερούς.

Την καλύτερη και ομορφότερη χώρα, παιδί μου, καταφέραμε να την κάνουμε μια πολύ άσχημη χώρα με ενάμισι εκατομμύριο ανέργους, κατεστραμένο περιβάλλον και εχθρική στους Έλληνες.
Πηγή:
Swell

Το λάβαρο του μίσους

Οι ξένοι δημοσιογράφοι που κάλυψαν τη διανομή τροφίμων στα γραφεία της Χρυσής Αυγής, παρατήρησαν κάτι που διέφυγε σχεδόν από όλους τους Έλληνες που ήταν παρόντες. Δημοσιογράφους, αλλά και απλούς πολίτες.

Λίγο πριν από την έναρξη της ομιλίας του γ.γ. Ν. Μιχαλολιάκου ακούστηκε από τα μεγάφωνα ένας «ύμνος» με τον τίτλο: «Ορθό το Λάβαρο».

Το συγκεκριμένο κομμάτι (εδώ ολόκληρη η ελληνική εκδοχή, με τους στίχους προσαρμοσμένους) είναι πιστή αντιγραφή του Horst Wessel, γνωστό και ως "Die Fahne hoch", το οποίο σε απλή μετάφραση σημαίνει «το Λάβαρο ψηλά» (εδώ η γερμανική εκτέλεση).

Το "Horst Wessel" ήταν ο επίσημος ύμνος της ναζιστικής Γερμανίας. Σήμερα στη Γερμανία απαγορεύεται η μετάδοσή του πόσο μάλλον η νέα εκτέλεσή του σε δημόσιο χώρο.

www.protagon.gr