Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΚΑΙ ΣΑΜΑΡΑΣ ΑΝΤΑΜΕΙΒΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΑΤΡΩΝΕΣ ΤΟΥΣ !...


Καθαρίζοντας τα γεγονότα από τις περικοκλάδες και προχωρώντας σε μια στοιχειώδη εμβάθυνση της σκέψης μας, τα συμπεράσματα έρχονται, σχεδόν, μόνα τους.

Διανύουμε την περίοδο των ανταποδοτικών ενεργειών των κυβερνώντων, προς τους χορηγούς τους, οι οποίοι και τους βοήθησαν ν΄ αναρριχηθούν στην εξουσία.

΄Οποιος εξακολουθεί ν΄ αρνείται την πραγματική ουσία των γεγονότων και να μην παραδέχεται το ολοφάνερο, φαντάζει, είτε αφελής, είτε ενταγμένος στο «κόλπο».

Οι πολιτικοί που έριξαν τον Γ. Παπανδρέου, τον εκλεγμένο, με μεγάλη πλειοψηφία πρωθυπουργό και διάγοντα, μόλις το δεύτερο χρόνο της διακυβέρνησης, έρχονται, τώρα, με αισχρές, χαριστικές, άκρως σκανδαλώδεις αποφάσεις και ανταποδίδουν στους ολιγαρχικούς πάτρωνές τους την καθοριστική «βοήθειά» τους, στο αμοραλιστικό επίτευγμά τους !

Η υπόθεση της Αγροτικής Τράπεζας και το χάρισμα δημόσιας περιουσίας, με ταυτόχρονο φόρτωμα αρκετών δισ € στον ημιθανή έλληνα φορολογούμενο, δεν είναι το τελευταίο επεισόδιο της δουλικής πολιτικής λειτουργίας του Βενιζέλου και του Σαμαρά, των γκεσεμιών της αντιπαπανδρεϊκής δράσης, που εκπορεύονταν από τα ολιγαρχικά διαπλεκόμενα συμφέροντα και φορείς.


Ο Γ. Παπανδρέου πλήρωσε – και πληρώνει -ακριβά την, ολόσωστη, επιμονή του, η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών να γίνει με κοινές μετοχές μετά ψήφου, την πέρα για πέρα αναγκαία, θέλησή του να προωθήσει τη δημιουργία ενός ισχυρού κρατικού τραπεζικού πυλώνα, στην Ελλάδα. Τον έριξαν κι αυτοί που τόκαναν, ευθυγραμμισμένοι, πλήρως στις θελήσεις της τραπεζοκρατίας, σε πρώτη φάση νομοθέτησαν την παραμονή των ενισχυμένων με κρατικά – δανεικά, (δηλαδή πληρωμένα από το λαό), κεφάλαια τραπεζών, στους παλαιούς μετόχους τους και τώρα, οι ίδιοι, (οι Βενιζέλοι κι οι Σαμαράδες) διαλύουν και εξαφανίζουν κάθε υλικό που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στην συγκρότηση ενός κρατικού τραπεζικού πυλώνα.

Η Αγροτική είναι η αρχή, ακολουθεί, με τον ίδιο σκανδαλώδη τρόπο η «εξαφάνιση του ΤΤ και το έγκλημα θα ολοκληρωθεί με την οριστικοποίηση των, τελειωτικών, όρων της ανακεφαλαιοποίησης στους οποίους – εδώ είμαστε και θα δούμε – θα περιλαμβάνεται η διαδικασία επιστροφής στο ΤΧΣ, δηλαδή στο κράτος, των ενισχύσεων που δίνονται στους τραπεζίτες : εκεί θ΄ αποκαλυφθεί, πλήρως, η μεγαλύτερη αντεθνική και αντιλαϊκή συνομωσία και πρακτική, της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας !...

Από http://logoplokies.blogspot.gr/2012/07/blog-post_29.html

Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012

Απάντηση Παπανδρέου σε Π. Ρουμελιώτη


Την τελευταία περίοδο με υπομονή και αυτοσυγκράτηση παρακολουθούμε έναν ποταμό μνήμης που ρέει σε κάθε δημόσια τοποθέτηση του Παναγιώτη Ρουμελιώτη και όχι μόνο από αυτόν», σχολίασαν σχετικά στενοί συνεργάτες του πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ.

«Επειδή διετέλεσε εκπρόσωπος της χώρας στο ΔΝΤ κι επειδή η εκεί παρουσία του επηρεάζει το παρόν και το μέλλον της χώρας, οφείλουμε να αναλογιστούμε γιατί ο κ. Ρουμελιώτης δεν ενημέρωσε κανέναν ως όφειλε, όπως π.χ. την ελληνική κυβέρνηση, ότι το πρόγραμμα δεν μπορεί να πετύχει. Γιατί δεν έθετε θέμα στους υπευθύνους του Ταμείου ώστε να λάβει τις απαντήσεις και να ενημερώσει εν συνεχεία την ηγεσία της χώρας; Και γιατί δεν παραιτήθηκε; Γιατί η μνήμη του επανήλθε μετά την αποχώρησή του από το ΔΝΤ και την εύρεση εργασίας στον ιδιωτικό τομέα;».

«Ο καθένας μπορεί να βγάλει το ψωμί του όπου θέλει αλλά και όλοι μας να βγάζουμε τα συμπεράσματά μας» τόνισαν οι ίδιοι συνεργάτες του Γ. Παπανδρέου. «Είναι καλό να γνωρίζει ο κ. Ρουμελιώτης και όσοι μιλούν δημοσίως ότι κανείς δεν μπορεί να παίζει με τα συμφέροντα της χώρας και του ελληνικού λαού και μάλιστα ισοπεδώνοντας στον διεθνή Τύπο τα σημαντικά μεταρρυθμιστικά βήματα που έκανε η χώρα την τελευταία περίοδο με τις θυσίες του ελληνικού λαού. Η ισοπέδωση, πέραν το ότι δεν αποδίδει την αλήθεια, υπονομεύει τη διαπραγματευτική θέση της χώρας και δίνει επιχειρήματα σε όσους θεωρούν ότι χρειάζονται περισσότερα μέτρα είτε σε όσους θέλουν την Ελλάδα εκτός ευρώ»

Πέμπτη 26 Ιουλίου 2012

Δήλωση Γ. Α. Παπανδρέου για την επιλογή του Σταύρου Λαμπρινίδη ως Ειδικού Εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα



Η επιλογή του Σταύρου Λαμπρινίδη ως Ειδικού Εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, αποτελεί ύψιστη τιμή για τη χώρα και αναγνώριση της σημασίας που έχει η παρουσία της στην Ευρωπαϊκή οικογένεια.

Παράλληλα αποτελεί αναγνώριση των συνολικών προσπαθειών της χώρας, των ευρωβουλευτών και των εκπροσώπων της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Και είναι γεγονός ότι, οι ευρωβουλευτές μας, μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έχουν εργαστεί μεθοδικά, σκληρά και έχουν αναλάβει πρωτοβουλίες που έτυχαν της αναγνώρισης και της έγκρισης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των άλλων Οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο Σταύρος Λαμπρινίδης, ως Υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και προηγουμένως ως επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και ως Αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, αλλά και με την συνολική του παρουσία και δράση, συνέβαλε καθοριστικά στην ενίσχυση της παρουσίας της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Διέπρεψε στον τομέα της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ζήτημα το οποίο και θα διαχειριστεί στην νέα θέση που καταλαμβάνει. Σήμερα αναγνωρίζεται εμπράκτως αυτή η συμβολή του και μαζί αναγνωρίζεται η σημασία της ενεργού παρουσίας των εκπροσώπων μας στους Ευρωπαϊκούς θεσμούς.

Στον Σταύρο Λαμπρινίδη εκφράζω τα συγχαρητήριά μου. Σε μια περίοδο που τα ανθρώπινα και δημοκρατικά δικαιώματα δέχονται ισχυρά πλήγματα από καθεστώτα αυταρχικά, από τον διογκούμενο ρατσισμό καθώς και τις οικονομικές ανισότητες που διευρύνονται παγκοσμίως, του εύχομαι επιτυχία στο δύσκολο και απαιτητικό έργο που αναλαμβάνει, της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων»

Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012

Δήλωση Προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς Γ. Παπανδρέου

 

 Ένας χρόνος απο την επίθεση στο νησί Ουτόγια της Νορβηγίας


"Πριν από έναν χρόνο, στο Όσλο και το νησί Ουτόγια της Νορβηγίας, 77 αθώοι πολίτες, νέοι άνθρωποι, έχασαν τη ζωή τους. Έπεσαν όλοι τους θύματα μιας αντίληψης, που δεν δέχεται την ύπαρξη μιας ανοιχτής, πολυπολιτισμικής κοινωνίας, μιας αντίληψης εθνικιστικής, φασιστικής και ρατσιστικής.

Όπως δήλωσε ο σύντροφος Γενς Στόλτεμπεργκ, Πρωθυπουργός της Νορβηγίας, οι πολίτες απάντησαν υπερασπιζόμενοι τις αξίες τους. Ο λαός νίκησε, ο δράστης έχασε.

Και πράγματι, οι πολίτες της Νορβηγίας στην επέτειο του τραγικού γεγονότος, κινητοποιήθηκαν για να τιμήσουν τους νεκρούς τους, υπερασπιζόμενοι αρχές, αξίες, τη Δημοκρατία. Το μήνυμα που έστειλαν σε όλον τον κόσμο έχει τη δική του πανανθρώπινη αξία. Αφορά κάθε πολίτη, κάθε κοινωνία, κάθε περίπτωση που η τυφλή βία απειλεί να ανατρέψει το δικαίωμα να ζουν οι πολίτες ελεύθεροι με δημοκρατικά οργανωμένο τρόπο ζωής, σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα.

Οι προοδευτικές δυνάμεις σε όλο τον κόσμο οφείλουν να επαγρυπνούν. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να υπερισχύσει η κουλτούρα του φόβου, που τελικά ενισχύει ακόμη περισσότερο τους ισχυρούς.

Η τραγωδία της Ουτόγια μας υπενθυμίζει ότι η μάχη δίνεται κάθε μέρα, για μικρά και μεγάλα θέματα σε κάθε γωνιά της γης."

Τρίτη 24 Ιουλίου 2012

ΔΗΛΩΣΗ ΓΙΩΡΓΟΥ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Σήμερα, 38 χρόνια από την πτώση της χούντας των συνταγματαρχών και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια μεγάλη κρίση, που υπερβαίνει κατά πολύ την οικονομική της διάσταση.

 Οι Έλληνες βρίσκονται αντιμέτωποι με ιστορικής σημασίας προκλήσεις. Το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας, το μέλλον της Πατρίδας, απαιτεί γενναίες αποφάσεις, αλλά πολύ περισσότερο βούληση, υπευθνότητα και σοβαρότητα, ακόμη και τολμηρές υπερβάσεις από τις μέχρι σήμερα κρατούσες αντιλήψεις, προκειμένου να οδηγηθούμε με ασφάλεια σε μια διαφορετική και πάνω απ' όλα δικαιότερη κοινωνία, σε μια βιώσιμη οικονομία, όπου το δημόσιο συμφέρον θα αποτελεί τον οδηγό στην καθημερινότητα μας, στις μικρές και μεγάλες αποφάσεις. Στα 38 χρόνια που μεσολάβησαν, οι Έλληνες πέτυχαν μεγάλες κατακτήσεις.

 Η Δημοκρατία ισχυροποιήθηκε, οι ανισότητες μειώθηκαν, η διεθνής θέση της χώρας ενισχύθηκε. Δυστυχώς όμως, δεν διαχειριστήκαμε δημιουργικά τις ημέρες της ευημερίας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να κυριαρχήσουν οι στρεβλώσεις και οι κακές πρακτικές ενός πελατειακού κράτους. Να επικρατήσουν αντιλήψεις, νοοτροπίες και στάσεις ζωής, που δεν συνάδουν με το δημόσιο συμφέρον, που σπατάλησαν το δημιουργικό απόθεμα της χώρας και των ανθρώπων της. Όλα αυτά τα φαινόμενα, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι μεγάλο μέρος του πολιτικού κόσμου αντί να τα αντιμετωπίσει, τα υπηρέτησε, μας οδήγησαν στο χείλος της καταστροφής. Σήμερα, σε αυτές τις προκλήσεις καλούμαστε να απαντήσουμε και μάλιστα, μέσα σε ένα διεθνές περιβάλλον αυξανόμενων δυσκολιών, όπου κυριαρχούν συντηρητικές απόψεις σχετικά με τον τρόπο που πρέπει να αντιμετωπιστεί μια γενικευμένη, όχι ελληνική κρίση, που αφορά την Ευρώπη, το ευρώ, το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα. Η συνθετότητα των προβλημάτων, απαιτεί ακόμη και υπερεθνικές λύσεις και όχι ακραίες θέσεις, άκριτες απλουστεύσεις και διλήμματα χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο.

 Η απάντηση στις προκλήσεις, δεν μπορεί να έρθει από δυνάμεις που επικαλούνται σωτήρες πάσης φύσεως, ανελεύθερα καθεστώτα και κρατικιστικές αντιλήψεις. Σήμερα, σχεδόν σε ολόκληρη την Ευρώπη, αρχίζουν να εμφανίζονται φαινόμενα εθνικιστικά, ρατσιστικά, φασιστικά, που επιδιώκουν με τη βία να αντιμετωπίσουν δήθεν τα προβλήματα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, οι εκφραστές της βίας συμπορεύονται στην ουσία με τους νοσταλγούς της ανομίας και καλλιεργούν το έδαφος πάνω στο οποίο αναμένουν οι ισχυροί να αναπτύξουν τις δικές τους επιδιώξεις, τα δικά τους συμφέροντα. Οι προκλήσεις απαιτούν δημοκρατικές απαντήσεις. Τα τελευταία δύο χρόνια, οι Έλληνες με τους κόπους και τις θυσίες τους κράτησαν την Ελλάδα όρθια και μέσα στο ευρώ. Αφού καταφέραμε να μη λυγίσουμε ως Έθνος μέσα στις πιο εφιαλτικές συνθήκες της προηγούμενης διετίας, μπορούμε να φτάσουμε την προσπάθεια μέχρι τέλους με το ποθητό για όλους αποτέλεσμα: μια Ελλάδα που στηρίζεται στις δικές της και όχι σε δάνειες δυνάμεις, με μια κοινωνία απελευθερωμένη από το φόβο ενός αβέβαιου αύριο, πιο δίκαιη, πιο δημιουργική

 Κανείς δεν δικαιούται να απωλέσει το ευρωπαϊκό εθνικό κεκτημένο της χώρας. Παρά τις εύκολες λύσεις που ακούστηκαν, οι Έλληνες κατανοούν ότι η μόνη ασφαλής οδός προς το μέλλον θα έρθει από τις μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που θα αντιμετωπίσουν τις αιτίες των προβλημάτων. Θα συνεχίσουμε τον αγώνα για να αλλάξουμε. Ο αγώνας για την οριστική υπέρβαση της κρίσης ταυτίζεται με τον αγώνα για την αλλαγή της χώρας. Έτσι τιμούμε όσους αγωνίστηκαν για την ανατροπή του χουντικού καθεστώτος, όσους αγωνίστηκαν για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας.

Τετάρτη 18 Ιουλίου 2012

Στην «φλεγόμενη» Αχαΐα ο Γιώργος Παπανδρέου,

Στην «φλεγόμενη» Αχαΐα μεταβαίνει εσπευσμένα ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, διακόπτοντας την παρουσία του στο Συμπόσιο της Σύμης, το οποίο διεξάγεται στη Σάμο

Προηγουμένως, ο Γιώργος Α. Παπανδρέου, επικοινώνησε με τον περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας, Απόστολο Κατσιφάρα, προκειμένου να ενημερωθεί για την κατάσταση που επικρατεί στην Αχαΐα από την μεγάλη φωτιά που έχει εκδηλωθεί και βρίσκεται σε εξέλιξη κοντά στην Πάτρα.

Δευτέρα 16 Ιουλίου 2012

Αφιέρωμα στα γεγονότα του περασμένου Οκτωβρίου από το ΒΗΜΑgazino

Το γνωστό έντυπο του συγκροτήματος ΔΟΛ που πρωτοστάτησε στις επιθέσεις ενάντια στον Γιώργο Παπανδρέου, κυρίως μέσω MEGA, παρουσίασε στην έκδοση της Κυριακής ολόκληρο αφιέρωμα  για τον Οκτώβριο, το παρασκήνιο κρίσιμων ημερών (όπως ο αρθογράφος φυσικά το κρίνει). Το ύφος του άρθρου δεν έχει φυσικά καμία σχέση με τα πικρόχολα σχόλια που το συγκρότημα εκτόξευε ενάντια στον Παπανδρέου. Κάποιες πτυχές σίγουρα είναι ενδιαφέρουσες και μάλλον δικαιώνουν τον πρώην Πρωθυπουργό

Αναδημοσιεύουμε ολόκληρο το άρθρο του δημοσιογράφουΠαύλου Παπαδόπουλου με τον τίτλο

,,Πώς έπεσε ο Γιώργος,,


Ο Γιώργος Παπανδρέου πίστευε και εξακολουθεί να πιστεύει ότι το δημοψήφισμα εξασφαλίζει τη θέση της Ελλάδας στην ευρωζώνη. Οπως αποκαλύπτει η Μέρκελ και ο Σαρκοζί είχαν ενημερωθεί εγκαίρως από τον ίδιο για τα σχέδιά του. Παρ’ όλα αυτά, αποφάσισαν να άρουν την υποστήριξή τους και να τον οδηγήσουν στον εξοστρακισμό από την πρωθυπουργία

 Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι ευδιάθετος. Κάθεται στη μαύρη δερμάτινη πολυθρόνα του γραφείου του μπροστά από ένα πόστερ έργου του Ρόμπερτ Μάδεργουελ, αμερικανού αφηρημένου εξπρεσιονιστή ζωγράφου, που ήταν ιδιαίτερα γνωστός τη δεκαετία του ’60. Το γραφείο του πρώην πρωθυπουργού βρίσκεται στον όροφο ενός νεοκλασικού κτιρίου επί της οδού Πειραιώς κοντά στη συμβολή με την Ιερά Οδό, το οποίο στεγάζει το Ιδρυμα Ανδρέα Γ. Παπανδρέου. Μια πόρτα του δωματίου οδηγεί στην πλακόστρωτη ταράτσα από την άκρη της οποίας μπορεί κανείς να παρατηρήσει τον υπαίθριο χώρο με αρχαία ευρήματα που ενώνει την Αγορά με τον Κεραμεικό. «Εκεί ψήφιζαν οι αρχαίοι Αθηναίοι» λέει ο Παπανδρέου σε επισκέπτες και συνομιλητές που ορισμένες φορές ξεναγεί στο κτίριο.
Οι αρχαίοι Αθηναίοι ψήφιζαν με μυστική ψηφοφορία όταν έπρεπε να αποφασίσουν τα πρόσωπα που θα εξοστράκιζαν, που θα τα έστελναν δηλαδή για δέκα χρόνια όχι μόνον εκτός πολιτικής, αλλά και εκτός της πόλης των Αθηνών. Σήμερα, ο 60χρονος Παπανδρέου, που όσοι τον συναντούν επιβεβαιώνουν ότι έχει ανακτήσει την καλή διάθεση και την αθλητική φόρμα του και φυσικά δεν μοιάζει με «κλασικό εξηντάρη», εργάζεται λίγες εκατοντάδες μέτρα από εκεί που οι αρχαίοι ημών πρόγονοι αποφάσιζαν τον εξοστρακισμό πολιτικών και επιφανών.

Παρασκευή 13 Ιουλίου 2012

Ανακοίνωση Γραφείου Γ. Παπανδρέου για τελευταία δημοσιεύματα στα ΜΜΕ

«Ουδεμία σχέση με την πραγματικότητα και την αλήθεια έχουν πληροφορίες που δημοσιεύονται σήμερα (χθες) σε ΜΜΕ και αφορούν τον Γιώργο Α. Παπανδρέου.

Όπως, ουδεμία σχέση με την πραγματικότητα και την αλήθεια έχουν διάφορα δημοσιεύματα που βλέπουν το φως της δημοσιότητας την τελευταία περίοδο και εκφράζουν την… αγωνία των συντακτών και των εμπνευστών τους, σχετικά με το προσωπικό και πολιτικό μέλλον του Γιώργου Α. Παπανδρέου».

Τετάρτη 11 Ιουλίου 2012

Σήμερα ο Βενιζέλος ανακοινώνει τη σύνθεση των οργάνων ... και η δημοκρατία στο κόμμα πάει περίπατο

Εντύπωση δεν μας προκαλεί τόσο το γεγονός ότι ο Βενιζέλος διαλύει όργανα και στη συνέχεια μας ενημερώνει ότι θα ανακοινώσει νέα σύνθεσή τους. Σ αυτή τη λειτουργία ο άλλοτε υπέρμαχος της συλλογικής ηγεσίας μας έχει συνηθίσει. Εντύπωση όμως μας προκαλεί το γεγονός ότι κανείς δεν μιλά. Ότι ακόμη και τα ΜΜΕ περνάνε την γραμμή ότι, το πιό φυσιολογικό σε ένα κόμμα είναι, ο Πρόεδρός του αντικαταστατικά, να μπορεί να διαλύει όλα τα όργανα και να ορίζει ο ίδιος όποια θέλει και με όποιον τρόπο θέλει.

Η σημερινή όμως μέρα είναι και η τελευταία ευκαιρία για να σώσει η Βενιζέλος τα προσχήματα. Αν η σύνθεση των νέων οργάνων είναι απλά η ισχυροποίηση της ομάδας του στη λογική του ,,ελέγχω απόλυτα τα πάντα μέχρι το συνέδριο,, τότε ΠΑΣΟΚ ,,καληνύχτα,,. Αν μπορέσει να ξεπεράσει τις μέχρι τώρα λογικές και να λειτουργήσει ενωτικά, τότε ίσως και την τελευταία στιγμή μπορούμε να οδηγηθούμε σε ένα ουσιαστικό συνέδριο. Ενωτικά, σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει για εμάς, διανομή ρόλων στους γνωστούς ,,κορυφαίους,, αλλά πολιτική σύνθεση στα όργανα.

Εμείς φυσικά δεν πρόκειται να πούμε και να αποδεχτούμε την καληνύχτα ΠΑΣΟΚ, γιατί και εμείς είμαστε το ΠΑΣΟΚ και δεν το χαρίζουμε σε κανένα.

Κυριακή 8 Ιουλίου 2012

Η ανατροπή μιας θεωρίας συνομωσίας

Τα τελευταία χρόνια και συγκεκριμένα, από όταν ανέλαβε Πρωθυπουργός, ο Γιώργος Παπανδρέου κυκλοφόρησαν, κυρίως στο διαδίκτυο, απίστευτες θεωρίες συνομωσίας, που ήθελαν τον πρώην Πρωθυπουργό, από απλά ,,προδότη,, μέχρι μέρος ενός σχεδίου καταστροφής της χώρας από ξένες δυνάμεις, στο οποίο εντολοδόχος ήταν ο Γ. Παπανδρέου.

 Επειδή, ιδιαίτερα, η εποχή της κρίσης ήταν πρωτόγνωρη για την ελληνική κοινωνία, οι διάφορες θεωρίες δεν περνούσαν απαρατήρητες και μέρος των αδαών πολιτών αναρωτιότανε για την ορθότητά τους. Το πρώτο πλήγμα, το δέχτηκαν αυτές οι θεωρίες της συνομωσίας, όταν ο Παπανδρέου ανακοίνωσε τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος.

Εκεί οι συνομωσιολόγοι βρέθηκαν στη πολύ δύσκολη θέση να εξηγήσουν πως είναι δυνατόν ο ,,εντολοδόχος,, να βρίσκεται αντιμέτωπος με όλους αυτούς που σύμφωνα με τις θεωρίες σχεδίαζαν το τέλος της χώρας. Περιορίστηκαν στο ότι ήταν κίνηση ,,μπλόφας,, αλλά βρέθηκαν για πρώτη φορά σε δυσχερή θέση, αφού το δημοψήφισμα είχε βρει σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας θετική ανταπόκριση. Πρόσφατα, η προσφυγή της Κύπρου στο μηχανισμό στήριξης της ΕΕ είχε ως αποτέλεσμα την ανατροπή μιας από τις πλέον διαδεδομένες θεωρίες «συνωμοσίας», οι οποίες ευδοκίμησαν όλο το διάστημα της διετούς διακυβέρνησης Παπανδρέου.

 Ας θυμηθούμε ότι όλη η θεωρία των συνομωσιολόγων, όλων αυτών που έβλεπαν πίσω από την προσπάθεια διάσωσης της χώρας, σενάρια εξόντωσής της από ξένες δυνάμεις του κακού, είχαν στηρίξει τη θεωρία τους στο γεγονός ότι η κυβέρνηση είχε προσφύγει στο μηχανισμό στήριξης, ενώ υπήρχαν άλλες δυνατότητες αυτόνομης λύσης, όπως Ρωσία και Κίνα. Όταν αποδείχθηκε ότι η αριστερή κυβέρνηση του ΑΚΕΛ δεν είναι σε θέση να βρει λύση μέσα από τους συντρόφους της Ρωσίας και της Κίνας, όταν αυτές οι δυνάμεις δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν ώστε να βοηθήσουν την Κύπρο, η οποία φυσικά, παρουσιάζει και λιγότερα οικονομικά και διαθρωτικά προβλήματα, είναι προφανές ότι αυτή η θεωρία συνομωσίας κατέρρευσε.

 Βέβαια, το θέμα μας δεν είναι μόνο η ανθρώπινη και πολιτική δικαίωση του Γ. Παπανδρέου, αλλά ότι ιστορικά θα αποδειχτεί πως σε μια κρίσιμη ιστορική στιγμή για τη χώρα, σε μια χρονική στιγμή που αποτελούσε ουσιαστική ευκαιρία για την ανάταξη της χώρας, οι εύκολες θεωρίες συνομωσίες την καθυστέρησαν, την υπονόμευσαν, και ίσως μάλιστα, την ματαίωσαν οριστικά

Πέμπτη 5 Ιουλίου 2012

Μην βολευτούμε στο εύκολο σύνθημα "για όλα ευθύνονται οι άλλοι"

Έχει σχηματιστεί μια εικόνα, ότι από τη στιγμή που ανέλαβε ο Παπαδήμος ως Πρωθυπουργός και μέχρι σήμερα, οι πολιτικές δυνάμεις με πολύ ελάχιστες εξαιρέσεις, έχουν λειτουργήσει αμυντικά και δεν τολμούν να πουν αλήθειες στον λαό, οι οποίες δεν έχουν την αποδοχή της πλειοψηφίας ή ακόμα πηγαίνουν και κόντρα σε αυτή. Οι τραμπουκισμοί και η τακτική εκφοβισμού των πολιτικών, σε συνδυασμό με τις διπλές εκλογικές αναμετρήσεις οδήγησαν την κοινωνία, στην συντριπτική της πλειοψηφία πλέον, να θεωρεί μοναδικό και αποκλειστικό υπεύθυνο της σημερινής κρίσης, τα πολιτικά κόμματα.

Αν δηλαδή μέχρι πριν λίγο καιρό υπήρχε ένα μέρος της κοινωνίας που αποδεχόταν ότι ανεξάρτητα από τον καταμερισμό ευθυνών, όλοι μας έχουμε συμβάλλει, αναλογικά, στο αδιέξοδο που έχουμε φτάσει σήμερα ως χώρα, σήμερα αυτό το ακούς από ελάχιστους και καθόλου από τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου. Αυτό όμως, δεν αποτελεί απλά μια διαπίστωση. Είναι ζήτημα που αφορά άμεσα το μέλλον της χώρας. Γιατί ακόμη και να ξεπεράσουμε τα δημοσιονομικά και οικονομικά προβλήματα σε λίγα χρόνια αυτό, αφενός θα είναι αποτέλεσμα μιας τεχνικής υποστήριξης όμως παράλληλα δεν θα αποτελεί βάση για τη συνέχεια της χώρας.

Αφού, θα έχει ως αποτέλεσμα, τη νέα κατάσταση στην μετά την κρίση εποχή, να την υποδεχτούμε με τις ίδιες νοοτροπίες και τις ίδιες προσεγγίσεις. Γιατί μόνο αν αλλάξουμε νοοτροπία στην καθημερινότητα μας θα έχουμε μέλλον. Αν δηλαδή, καταλάβουμε ότι η τήρηση των νόμων δεν είναι χαφιεδισμός, ότι η απόκτηση οικολογικής συνείδηση αφορά τη χώρα και δεν είναι ένα κουλτουριάρικο χαρακτηριστικό, ότι η σπατάλη είναι υπόθεση όλης της πυραμίδας του δημοσίου και όχι μόνο υπόθεση των Υπουργών, ότι τα χρήματα που σπαταλούμε τα παίρνουμε από κάποιον εργαζόμενο φορολογούμενο, αν καταλάβουμε ότι η διαφάνεια μπορεί να μη μας ,,βολεύει,, σήμερα αλλά είναι προϋπόθεση της ανάπτυξης και ότι διαφάνεια δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς την έμπρακτη καθημερινή υποστήριξη όλων μας.

Αν δηλαδή δούμε το κράτος, την πολιτεία ως δική μας και όχι ως αντίπαλο θα μπορέσουμε να ανατρέψουμε και την λογική που ,,συμπεριφέρεται,, η πολιτεία στους πολίτες. Αν δεν χρησιμοποιούμε χωρίς να δικαιούμαστε προνόμια μπορούν αυτά να τα διεκδικήσουμε για αυτούς που όντως τα δικαιούνται. Το ίδιο στην υγεία, με άλλη νοοτροπία στα φάρμακα, στην παιδεία και στα φροντιστήρια και πολλά πολλά άλλα. Αν δούμε ότι τουλάχιστον, βολευτήκαμε και εμείς μέσα στην ανομία , στην λογική του ωχαδελφισμού, του ,,γιατί αυτός και όχι εγώ,, - "συνεχίζω να το διεκδικώ και ας μη το δικαιούμαι", τότε, ίσως, μπορέσουμε να δημιουργήσουμε τη βάση για ένα καλύτερο μέλλον στα παιδιά μας.

Αυτό δεν σημαίνει ότι θα γίνουμε βορειοευρωπαίοι στη νοοτροπία και στις συνήθειες. Αλλά αν θεωρήσουμε ότι την ευθύνη σήμερα για τη χώρα την έχουν, αποκλειστικά, η Μέρκελ, ο Ακης και τα δυο μεγάλα κόμματα και ότι εμείς απλά είμαστε τα θύματα αυτών, τότε δεν πρόκειται αυτή η κρίση να αποτελέσει όντως και μια ευκαιρία για τη χώρα, όπως έλεγε ο πρώην Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος λοιδωρήθηκε για όλα αυτά που είπε, τα οποία δεν ήταν τίποτε λιγότερο από αυτά, που όλα τα προηγούμενα χρόνια λέγαμε εμείς, στις μεταξύ μας παρέες για το δημόσιο, τους γιατρούς, την παιδεία κλπ.

Μόνο που τώρα βολευτήκαμε με το ότι "για όλα ευθύνονται οι άλλοι".

Τετάρτη 4 Ιουλίου 2012

Υπάρχουν διαφορετικά συμφέροντα στους λαούς της Ευρώπης ;

Σε μια φάση έντονης κριτικής για την ευρωπαϊκή της πολιτική, αυξάνεται η αποδοχή της Μέρκελ στη Γερμανία. Ενώ έχει δεχτεί κριτική ακόμη και από τον υπερατλαντικό για τον τρόπο που αντιμετωπίζει την δημοσιονομική κρίση της ευρωζώνης, προφανώς η πλειοψηφία του γερμανικού λαού κρίνει ότι εκπροσωπεί καλύτερα τα συμφέροντά του.

Έχουν δηλαδή οι λαοί της Ευρώπης διαφορετικά συμφέροντας. Είναι διαφορετικά τα συμφέροντα των εργαζόμενων των συνταξιούχων, των επαγγελματιών της Γερμανίας από αυτά του νότου. Κι όμως, έτσι δείχνουν τα αποτελέσματα της τελευταίας δημοσκόπησης ( διενεργήθηκε από το Ινστιτούτο Forsa για λογαριασμό του περιοδικού Stern και του ιδιωτικού τηλεοπτικού σταθμού RTL). Η καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ εμφανίζεται ενισχυμένη δημοσκοπικά από την διαχείριση της κρίσης στην Ευρωζώνη, και τα αποτελέσματα δημοσκόπησης δίνουν στους Χριστιανοδημοκράτες/ Χριστιανοκοινωνιστές (CDU/CSU) ποσοστό 36%, κατά δύο μονάδες υψηλότερο από την μέτρηση της προηγούμενης εβδομάδας.

Αντιθέτως, ο κυβερνητικός εταίρος τους, οι Ελεύθεροι Δημοκράτες (FDP) συρρικνώνονται περαιτέρω, στο 3%, μακριά από το 5% που είναι το όριο εισόδου στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο. Οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD) παραμένουν στο 27%, ενώ οι Πράσινοι χάνουν μια μονάδα και πέφτουν στο 12%. Τις ίδιες απώλειες καταγράφουν και οι Πειρατές, οι οποίοι, με 9% βρίσκονται για πρώτη φορά τους τελευταίους τρεις μήνες σε μονοψήφιο ποσοστό.

Το κόμμα της Αριστεράς παραμένει στο 7%. Βέβαια σύμφωνα με τον επικεφαλής του Ινστιτούτου Forsa Μάνφρεντ Γκίλνερ, η αύξηση της αποδοχής της Μέρκελ δεν σημαίνει οπωσδήποτε αποδοχή της πολιτικής της καθώς "οι πολίτες σε περιόδους κρίσης συσπειρώνονται γύρω από την κυβέρνηση, ακόμη και αν διαφωνούν με τα επιμέρους μέτρα που λαμβάνει".

Επιπλέον, η Μέρκελ, κατά τον ίδιο, εμφανίστηκε μόνη σε αυτή τη μάχη, με το FDP και τον αρχηγό του και αντικαγκελάριο Φίλιπ Ρέσλερ να είναι "ανύπαρκτοι". Αντίστοιχα, οι Σοσιαλδημοκράτες, σχολιάζει ο Γκίλνερ, βρέθηκαν στο δίλημμα, "από τη μία πλευρά να πρέπει να ασκήσουν κριτική στην καγκελάριο και από την άλλη να στηρίξουν τις θέσεις τους

Τρίτη 3 Ιουλίου 2012

Οι όμορφοι μύθοι άσχημα καίγονται

Tου Πασχου Μανδραβελη / pmandravelis@kathimerini.gr

Τελικά, ούτε στην «Ευρώπη των λαών», όπως λέει ένα παλιό και προσφιλές σύνθημα της Αριστεράς, μπορούμε να βασιζόμαστε. Στην πραγματικότητα οι λαοί της Ευρώπης μάς έχουν ξεγραμμένους. Σε δημοσκόπηση του Ινστιτούτου Ifop για λογαριασμό τεσσάρων εφημερίδων στις μεγαλύτερες χώρες της Ευρωζώνης, η άποψη ότι Ελλάδα θα καταφέρει να μειώσει το χρέος και το έλλειμμά της χάρη στις προσπάθειες της Ε.Ε. και τις μεταρρυθμίσεις είναι μειοψηφική: το πιστεύει μόνο το 39% των Γάλλων, το 27% των Γερμανών, το 44% των Ισπανών και μόνο οι μισοί περίπου Ιταλοί διατηρούν κάποιες ελπίδες ότι θα τα καταφέρουμε (56%).

Η πλειονότητα όσων ρωτήθηκαν πιστεύουν ότι «τα χρήματα που έχουν δοθεί ως δάνεια στην Ελλάδα είναι χαμένα χρήματα», διότι δεν θα μπορέσουμε ποτέ να τα αποπληρώσουμε. Την άποψη αυτή εξέφρασε το 95% των Γάλλων, το 84% των Γερμανών, το 72% των Ισπανών και το 65% των Ιταλών. Σε περίπτωση αποτυχίας, οι περισσότεροι τάσσονται υπέρ της εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Πιο σκληροί είναι οι Γερμανοί (78%) και οι Γάλλοι (65%), ενώ οι Ισπανοί (51%) και οι Ιταλοί (49%) εμφανίζονται πιο επιεικείς.

Η άποψη ότι η «Ευρώπη των λαών» θα μας πληρώνει χωρίς όρους και προϋποθέσεις είναι ένας από τους μύθους που κάηκαν τις προηγούμενες ημέρες. Ο δεύτερος είναι η θρυλούμενη προθυμία Ρώσων και Κινέζων να μας δανείσουν για να αποφύγουμε τους «τοκογλύφους της τρόικας». Τέσσερα ψωροδισεκατομμύρια (σε σχέση με το κολοσσιαίο δάνειο των 240 δισ. που πήραμε εμείς) έψαχναν οι αδελφοί Κύπριοι και δεν τους τα έδωσε κανείς· ούτε καν οι Ρώσοι, που έχουν τις μισές τους offshore στη μεγαλόνησο. Να υποθέσουμε ότι και η πολιτική τάξη της Κύπρου (μαζί με την ισπανική, την πορτογαλική, την ιρλανδική) είναι «πουλημένη στο ΔΝΤ» όπως κήρυσσε ο κ. Πάνος Καμμένος κι άλλοι τερατολόγοι που σπεκουλάρουν στους ζαλισμένους από την κρίση Ελληνες; Τώρα τι πιστεύει ο κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης; Είναι και ο «σύντροφος Χριστόφιας» «κατοχικός πρωθυπουργός»; Μπορεί ένας κομμουνιστής ηγέτης να ηγείται μιας «χούντας του Μνημονίου»; Και τελικά τι κατάφερε ο κ. Αλέξης Τσίπρας με την περιοδεία του στα αδελφά αριστερά κόμματα της Ευρώπης, τα οποία εξ ορισμού έχουν την αποκλειστική αντιπροσωπεία του λαού; Η πλειονότητα των Ευρωπαίων υποστηρίζει ότι πρέπει να φύγουμε από τη Ζώνη του Ευρώ αν αποτύχουμε, δηλαδή αν δεν εφαρμόσουμε το Μνημόνιο. Οι παραπάνω είναι δύο μόνο από τους «όμορφους μύθους» που κάηκαν άσχημα τα τελευταία χρόνια. Διακινήθηκαν αδαπάνως κι άλλοι πολλοί: για τα πετρέλαια του Αιγαίου που θα μας έκαναν σεΐχηδες, για τις προσπάθειες των ξένων «να μάς αγοράσουν για ένα κομμάτι ψωμί», ενώ οι πολυεθνικές πουλάνε όλες τις συμμετοχές τους στην Ελλάδα «για ένα κομμάτι ψωμί» και ρίχνουν μαύρη πέτρα πίσω τους.

Ομως: η άνθηση αυτών των μύθων αποκαλύπτει μια μεγάλη αλήθεια για την ελληνική κοινωνία: είμαστε πρόθυμοι να πιστέψουμε οποιαδήποτε ανοησία προκειμένου να μην κάνουμε αυτό που πρέπει. Δύο χρόνια τώρα, αντί να χαράξουμε σχέδιο για το συμμάζεμα της χώρας, σπάμε το κεφάλι μας γιατί δεν δανειστήκαμε από τους Ρώσους και γιατί δεν ποντάρουμε στην «Ευρώπη των λαών». Με τις υγείες μας...

Απο: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_28/06/2012_487122