Τρίτη 18 Ιουλίου 2017

Μια... αντιδημοφιλής αλήθεια για τον ΓΑΠ!

Ένας ψηφοφόρος γράφει στην Athens Voice, όσο πιο απλά μπορεί, τι έγινε στην Ελλάδα τα τελευταία 10 χρόνια και την απόφαση ενός λαού να «σταυρώσει» όχι αυτούς που τον χρεοκόπησαν, αλλά αυτόν που τους το ανακοίνωσε.

Προσπαθώ να θυμηθώ ποια δημοσιογράφος ήταν η συντονίστρια του debate των 6 πολιτικών αρχηγών το 2009 όταν ο ΚΚ μιλούσε για έλλειμμα 5,6% και ο παπανδρέου είχε ρωτήσει τον ΚΚ «θέλω να μου πείτε αν αυτά τα νούμερα, αυτοί οι αριθμοί είναι πραγματικοί, αν είναι αληθινοί ή αν κρύβονται άλλοι αριθμοί τους οποίους εμείς θα ανακαλύψουμε», στο ίδιο debate ο ευαγγελάτος ρωτούσε τον ΚΚ για «7.500 συμβασιούχες καθαρίστριες με μισθούς 400 ευρώ απλήρωτες εδώ και 16 μήνες» και τον τσίπρα να αναφέρει στον ΚΚ «συνάντησα νέες και νέους με ένα πτυχίο και μεταπτυχιακό να γυρνάνε από βουλευτικό γραφείο σε βουλευτικό γραφείο, ζητώντας ένα ρουσφέτι σε πρόγραμμα stage των 480 ευρώ ανασφάλιστης εργασίας». Νομίζω ότι η δημοσιογράφος θα θυμάται ότι η απάντηση του ΚΚ ήταν «έχουμε δύο δύσκολα χρόνια μπροστά μας» και ότι θα αρκούσε ένα νοικοκύρεμα και 2 χρόνια πάγωμα μισθών(!!!) και ότι κοκορευόταν ότι «ενώ μας κληροδοτήθηκε ένα έλλειμμα που ξεπερνούσε το 7,5%, μπορέσαμε σε δυο χρόνια μέσα να το φέρουμε κάτω από 3%». Τότε στην ερτ η δημοσιογράφος καθάριζε 219 χιλιάρικα το χρόνο μισθουλάκο, και η ερτ είχε ζημιές 18 εκ. ευρώ. Το 2010 όταν από τη νέα διοίκηση της ζητήθηκε το μηνιάτικο να πέσει στα 6 χιλιάρικα την έκανε για άλλα μετερίζια και η ερτ στο τέλος του 2010 είχε κέρδη 30 εκ. ευρώ.

Το 2015 μια δημοσιογράφος του ΑΝΤ1 κατηγορεί τον παπανδρέου σε «συνέντευξη» που δεν το αφήνει ποτέ να απαντήσει, ότι έβαλε τη χώρα στο μνημόνιο και τον ζητά να μετανιώσει και τον κατηγορεί ότι «έσκασε την χώρα» και «δεν ξέρατε τι παραλαμβάνατε, είχατε ειδοποιηθεί απο τον ΚΚ» και άλλες ψεκασμένες μπαρούφες. Μήπως ήταν η ίδια δημοσιογράφος, η συντονίστρια του debate, που και αυτή είχε ακούσει στο studio της ερτ το 2009 (όπως και όλοι οι έλληνες είχαμε ακούσει) τον ΚΚ να μας κοροιδεύει για θωρακισμένη οικονομία και έλλειμμα 6% και 2 χρόνια πάγωμα μισθών. Και μάλλον δεν θα διάβασε ποτέ της την έκθεση του ευρωκοινοβουλίου (Ngoc και Karas το 2014, που καταψηφίσαν οι ελληναράδες ευρωβουλευτές σύριζα και ΝΔ ενώ μέχρι τότε τη μνημόνευαν σαν ευαγγέλιο) για τη στατιστική απάτη και τη χρεοκοπία της κυβερνήσης καραμανλή που 2 ημέρες πριν τις εκλογές του ’09 επίσημα είχε στείλει EDP notification στην ΕΕ για έλλειμμα 6%. Προφανώς ο καημενούλης ο ΚΚ είχε ξεχάσει τον αριθμό 1 πριν το 6, δηλαδή περίπου 23 δισ. από τα 36 δισ. έλλειμμα της χρονιάς!!! Μάλλον για αυτή την ενημέρωση εξανίσταται η κα χούκλη; Αλήθεια τι να κάνει εκείνος ο απατεώνας που είχε δηλώσει έλλειμμα 6% αντί για 15,6%, σε ποια περιφέρεια θα εκλεγεί και πάλι βουλευτής;

Το μέγεθος της κρίσης έγινε πασιφανές όταν τον σεπτέμβριο του 2011, άκουσαμε σοκαρισμένοι τον παπανδρέου από τη δεθ να αναφέρει στο λόγο του «βασικός μου στόχος να μην υπάρχει οικογένεια χωρίς τουλάχιστον έναν εργαζόμενο, να μην υπάρχει οικογένεια χωρίς εισόδημα». Την ίδια ώρα η «μισή» ελλάδα διαδήλωνε για το επίδομα πλύσης χεριών, το επίδομα κεραίας και το επίδομα έγκαιρης προσέλευσης, και η άλλη «μισή» έβραζε για το 15% φόρο στις offshore, τον οικονομικό εισαγγελέα και την ηλεκτρονική συνταγογράφηση, τη διαύγεια και το ΑΣΕΠ και το καμποτάζ στις κρουαζιέρες και στη μικρή μας χώρα «έπεφταν τα τσιμέντα» και έριχναν λάδια στα τουριστικά λεωφορεία. Οι πραγματικά αδύναμοι δεν διαδήλωναν, έκαναν όσα μεροκάματα μπορούσαν, καθώς έβλεπαν τους διαδηλωτές και τα συμφέροντά τους να τους σπρώχνουν στον γκρεμό. Ο παπανδρέου έπεσε από τον βενιζέλο, την εύα, την μιλένα κ.ά. λίγο μετά, τον νοέμβριο του ’11 μετά τις κάννες. Σήμερα ο μακεδονομάχος σαμαράς και ο μόνιμος αντιπρόεδρος βενιζέλος, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, αφήνουν μια χώρα με 450 χιλιάδες οικογένειες με κανέναν εργαζόμενο. Και ενώ πήραν ανεργία 17% από ΓΑΠ (από 9,5 επί ΚΚ) την άφηνουν 25%. Και ζητούν την ψήφο μας!!! Όχι μόνο δεν έβγαλαν νωρίτερα τη χώρα από το μνημόνιο, όπως έταζαν, δεν την έβγαλαν από το μνημόνιο ούτε στην προγραμματισμένη από το 2010 ημερομηνία.

Για τους υπόλοιπους ευρωπαίους πολίτες, η ελλάδα είναι η πιο καθυστερημένη χώρα της ευρωζώνης, ένα απέραντο γραφειοκρατικό πελατειακό καθεστώς που τους πρήζει με τα προβλήματά της, ζητώντας συνέχεια στήριξη και απαιτώντας ειδική οικονομική σχέση με το χέρι προτεταμένο «δώστε μας λαλάκια». Οι έλληνες έχουμε κάνει την εσωστρέφεια της μυθολογίας και της παρελθοντολογίας μας τα απόλυτα ιδανικά για να απαιτούμε διαρκώς, ό,τι συνωμοσιολογικά πιστεύουμε ότι μας οφείλεται από τον υπόλοιπο κόσμο, και δικαιολογεί την απόλυτη αποτυχία μας.

Στα μέσα του ’90 ο σημίτης είχε εκλεγεί υποσχόμενος με μια κινέζικη παροιμία, ότι δεν θα τάξει στον έλληνα ψάρια να τραφεί, αλλά ότι θα τον μάθει να ψαρεύει και να τα πιάνει μόνος του. Το 2004 φεύγοντας από την εξουσία δεν είχε καταφέρει τίποτα από τα δύο, έβαλε τον «καλομαθημένο» έλληνα διορισμένο «πελάτη» του σε ένα πανάκριβο γκουρμέ εστιατόριο με σούσι (μετά από μια βόλτα από το καζίνο του χρηματιστηρίου) χωρίς να του μάθει τίποτα και του μισοανακοίνωσε και τον απλήρωτο λογαριασμό της αστακομακαρονάδας, και για τους «πελάτες» και για όσους δεν είχαν καμία σχέση. Αποχαυνωμένοι προσδοκούσαμε τις ωραίες εποχές της παγκόσμιας πρωτοπορίας της ελληνικής εκπαιδευτικής επανάστασης, που η κάθε νηπιαγωγός κα Νατάσα Παζαΐτη θα διοριζόταν και θα εργαζόταν ως χειρούργος... Το πάρτι-πάρτι στις 7 του μάρτη του Καραμανλή συνεχίστηκε μέχρι και τις τελευταίες ώρες της διακυβέρνησής του, διορίζοντας εκατοντάδες χιλιάδες «δεν κάνει για τίποτα, να προσληφθεί στο metro» ψηφοφόρους, και αφήνοντας όλα τα προβλήματα για τον επόμενο «άσ’ το για αργότερα» δίνοντας σε μια χαρτοπετσέτα στη λαγκάρντ γραμμένα τα απαιτούμενα μέτρα για τη «θωρακισμένη οικονομία», κρύβοντας το 15,6% δημοσιονομικό έλλειμμα, 300 δις χρέος, 14% έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών και ύφεση 4% στη χρεοκοπημένη ελλάδα των «5 νταβατζήδων» του και των 2,3 εκ. συνταξιούχων, και των καλαματιανών του μουσείου της ακρόπολης.

Τον απρίλιο του 2010 είχε έρθει η ώρα του λογαριασμού. Τα κερατιάτικα που έσπρωχναν οι προηγούμενες γενιές για το «μακρινό» μέλλον ήταν εκεί. Το «άσ’ το για αργότερα» ήταν εκεί, το «γράψ’ τα και έχει ο θεός (της ελλάδας)» ήταν εκεί. Το μέλλον ούτε αναπάντεχα, ούτε αιφνιδιαστικά, ήταν εκεί. Το προγραμματισμένο μέλλον ήταν εκεί. Η επ’ αόριστον αναβολή αντιμετώπιση της πραγματικότητας είχε λήξει. Το δώρο των «γονιών» μας ήταν εκεί. Είτε μετείχαμε είτε δεν μετείχαμε στο πάρτι, είτε φάγαμε είτε δεν φάγαμε. Και τότε όλοι μα όλοι οι έλληνες, σαν έτοιμοι από καιρό, βγήκαμε στους δρόμους φωνάζοντας ότι κανείς μας δεν έφαγε, κανείς μας δεν έκλεψε σε αυτό τον τόπο, πάντα έκλεβαν οι άλλοι, εμείς είμαστε οι φτωχοδιάβολοι, οι μοιραίοι του βάρναλη, είμαστε ο σοφός λαός. Δεν χρωστάμε, δεν πληρώνουμε, να πληρώσουν οι άλλοι, όχι εγώ, να πληρώσεις εσύ. Στο ημερολόγιο τυπικά γράφει 2015, είμαστε ακόμη εκεί στο 2009, και πιο πίσω στο 2004, στο πάρτι-πάρτι στις 7 του μάρτη, είμαστε ακόμη εκεί, και επιμένουμε να κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας.

Και 5 χρόνια τώρα κυνηγάμε ως αποδιοπομπαίους τράγους αυτούς που μας είπαν ότι χρεοκοπήσαμε, όχι αυτούς που μας χρεοκόπησαν, όχι αυτούς που μετά μας έταξαν 18 δις ισοδύναμα μέτρα και τώρα τάζουν 55 δις αύξηση αεπ και free wifi part2, όχι αυτούς που μας έταζαν ότι θα σκίσουν το μνημόνιο και τώρα λένε θα πληρώσουν τα ομόλογα τον μάρτιο κανονικά και αφήνουν περιστέρια στα θεοφάνεια, κανέναν από αυτούς, εμείς κυνηγάμε αυτούς που μας είπαν την αλήθεια, ότι χρεοκοπήσαμε και ότι κανείς δεν μας δάνειζε, εμάς τον περήφανο λαό, εμάς και τη χώρα που την επέλεξαν οι θεοί. Εμείς ακόμη και σήμερα κυνηγάμε τους (στοχοποιημένους από αυτούς που μας χρεοκόπησαν) αποδιοπομπαίους τράγους, όχι να διορθώσουμε τα λάθη μας, όχι να βρούμε τα λάθη μας. Οι τράγοι δεν εξαφανίζουν τα λάθη, δεν λύνουν τα προβλήματα. Αυτά είναι που πρέπει να βρούμε. Στην ελλάδα κυνηγάμε τους πυροσβέστες, δεν κυνηγάμε τους εμπρηστές, έτσι είναι και σε όποιον αρέσει. Στην ελλάδα π.χ. πρέπει να έχεις ακούσει εκατοντάδες φορές τον ΓΑΠ να αναφωνεί 2 λέξεις μόνο της μονταζιέρας «λεφτά υπάρχουν». Από το 2010 και μετά έχουν πονέσει τα αυτιά μου να το ακούω. Γιατί πριν τις εκλογές του 2009 το άκουσες 2 φορές μόνο, στην δεθ και στην κοζάνη. Αν το άκουσες τότε ολόκληρο, στην ίδια ομιλία άκουσες και αυτό. «Πολλοί νομίζουν ότι την ιστορία γράφουν μόνοι τους οι ηγέτες. Δεν είναι έτσι. Μια κοινωνία αλλάζει μόνο όταν όλοι μαζί προσπαθήσουμε. Ιστορία μπορεί να γράψει ο αγρότης στο χωράφι του, ο νέος επιστήμονας στην έρευνά του. Ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας μπορεί να γράψει ιστορία στο μαγαζί του, η γυναίκα στη δουλειά της, ο υπάλληλος στο Δημόσιο, ο μετανάστης στην οικοδομή, ο καθηγητής στο πανεπιστήμιό του, ο δάσκαλος στη γειτονιά του, το άτομο με αναπηρία με την προσπάθειά του. Η νοσοκόμα στο κέντρο υγείας μπορεί να γράψει ιστορία. Αρκεί να δουλέψουμε μαζί».


Στις εκλογές του μαΐου 2012 τα 5,2 εκ. που ψήφιζαν μέχρι τότε πασόκ-νδ έμειναν 2 εκ. και οι υπόλοιποι 4,3 εκ. ψηφοφόροι μέσω παρθενορραφής έγιναν συριζαυγίτες, καμμένοι, χρυσααυγά κ.λπ. Ξαφνικά οι πιασμένοι στο στασίδι της μονιμότητας του ελληνικού κράτους είδαν το φως το αληθινό και ξαναγεννήθηκαν και ψήφισαν για πρώτη φορά (ξανά!!!). Κανένας μας δεν ψήφιζε μέχρι τότε, κανένας από εμάς τους μοιραίους. Τώρα είμαστε όλοι σύριζα, και όλοι μας φανατικοί, σαν να ψηφίζαμε από τότε, το 2009, που ήταν 4%. Μαθηματικά πώς βγαίνει, 2,5 εκ. ψηφοφόροι σήμερα να παριστάνουν ότι ήταν το 4% του 2009;

Στις ευρωεκλογές ψήφισα το μη χείρον βέλτιστον, ψήφισα ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ για το νέο που εκπροσωπούσε και για την ομοιότητα των λόγων του με τη λογική και την πράξη των κηπουρών και του γαπ, σε ένα ποιο light αμπαλάζ. Όμως 10 μήνες μετά, αν δεν βγει απο το lifestyle αμπαλάζ του, αν δεν σπάσει τα φράγματα και τα καλούπια, θα ξεραθεί σύντομα ξεδιψώντας μόνο τους γυρολόγους λυκούδη, τατσό κ.λπ.

Στις εκλογές στις 25 γενάρη θα ψηφίσω το ΚΙΝΗΜΑ. Και το 2009 πάλι ΚΙΝΗΜΑ είχα ψηφίσει, όχι πασόκ, και τότε ΚΙΝΗΜΑ είχα ψηφίσει και ας έγραφε το ψηφοδέλτιο πασόκ. Ναι, παραδέχομαι ότι είμαι 1 από τους 3.012.542 που είχαν ψηφίσει τότε, οι υπόλοιποι 3.012.541 μπορούν να αρχίσουν να βρίζουν τώρα από τα μετερίζια των τσιπροκαμμένων, μαζί με τους ζάππειους της πολάν και την κόρη του βενιζέλου «μπαμπά, αν είναι να κάνεις κάτι για τη χώρα, κάν’το τώρα» στο ταξίδι από τις κάννες του μόνιμου αντιπρόεδρου.
  Θα ψηφίσω ΚΙΝΗΜΑ για μερικούς απλούς λόγους. Γιατί παραδέχεται ότι η χώρα είναι χρεοκοπημένη και δεν λέει παραμύθια για 12 δις πρόγραμμα θεσσαλονίκης. Γιατί δεν «σκίζει» μνημόνια, αλλά θέλει να σκίσει την πελατειακή ελλάδα. Γιατί όταν το τέλος του 2009 διέκοψε την ομηρία σε 95 χιλιάδες ρουσφετολογικά stage στο δημόσιο όλοι όσοι λένε ότι άργησε να πάρει μέτρα για την κρίση, τότε ήταν εναντίον. Γιατί σιχαίνομαι το ηλίθιο πολιτικό bullying των τελευταίων ετών σε βάρος του παπανδρέου και των «κηπουρών» από όλους τους φασίζοντες αμόρφωτους καθηγητές του ψεύδους και της λάσπης που πληρώνονται με θέσεις επικρατείας στο πασόκ ή στο ευρωψηφοδέλτιο στις γέφυρες ή καμμένους που πληρώνουν πρόστιμο 30 χιλ. ευρώ στο δικαστήριο για εξύβριση ενώ έχτισαν πολιτικές καριέρες και ψεκασμένα κόμματα. Γιατί μου έλειψαν οι αγανακτισμένοι, πού χάθηκαν αυτά τα παιδιά, 14 δις μέτρα και ένφια από τότε δωράκι σαμαρά; Τι να έγιναν; Γιατί θέλω συνέχιση της διαύγειας, του open goverment, του καλλικράτη, των ηλεκτρονικών διαγωνισμών, του ασέπ, του ενιαίου μισθολογίου, του 3ετούς αφορολόγητου των νέων επαγγελματιών, ψήφο και ιθαγένεια στους μετανάστες 2ης γενιάς, δημοψηφίσματα, κοινές μετοχές στις τράπεζες, αδειοδότηση τηλεοπτικών καναλιών, άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων, μείωση εξοπλιστικών δαπανών, πράσινη ανάπτυξη με φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες αντί για πετρέλαιο και λιγνίτη, κατάργηση των πολεοδομιών, το «νέο σχολείο», το φόρο στα ακίνητα της εκκλησίας, της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης, το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, τις χειροπέδες στα λαμόγια, την παύση των τραπεζικών θαλασσοδανείων σε χρεοκοπημένα ΜΜΕ, και άλλα πολλά. Αυτά έγιναν το 2009-11.

Όμως γιατί να πάρεις το δύσκολο δρόμο αφού υπάρχουν πιο εύκολες λύσεις, τάζεις τα πάντα σε όλους, μοιράζεις δανεικά και αφήνεις το λογαριασμό σε μια επόμενη γενιά σε 20 χρόνια π.χ. Ας το αντιμετωπίσουν εκείνοι τότε. Όχι εμείς. Ο λογαριασμός στον επόμενο, παρακαλώ...


''απόσπασμα από''

γιώργος δ.

Πηγή: athensvoice.gr

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2016

Συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ: Εν ψυχρώ «ξέπλυμα» Καραμανλή από Τσίπρα σε πανελλήνια μετάδοση


Συνεχίζεται το «πλυντήριο» της διακυβέρνησης Καραμανλή από τον ΣΥΡΙΖΑ. Μετά τις χθεσινές δηλώσεις Σταθάκη στην Βουλή, αυτή την φορά το ξέπλυμα του 2009 έρχεται από το ίδιο το Συνέδριο του κυβερνώντος κόμματος.

Συγκεκριμένα, πριν λίγα λεπτά ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του κόμματος Αλέξης Τσίπρας, σε μία προσπάθεια να αποποιηθεί από τις ευθύνες του 3ου Μνημονίου, επανέβε ότι η κυβέρνηση του διορθώνει τα λάθη των περασμένων ετών.

Σε αντίθεση όμως με τα όσα δηλώνει συνήθως, αυτή την φορά ο κ. Τσίπρας, φρόντισε να προσδιορίσει την «δημιουργία» των πολιτικών λαθών μετά το 2010!

Ναι, καλά διαβάσατε. Όπως είπε ο πρωθυπουργός η κυβέρνηση διορθώνει τα λάθη που έγιναν την περίοδο 2010 2014!

Το έλλειμμα που παρέδωσε το 2009 η κυβέρνηση Καραμανλή και που ξεπερνούσε το 15% φαίνεται πως δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλο λάθος για τον κ. Τσίπρα…http://thecaller.gr/

Μιχάλης Καρχιμάκης : Να μην χαθούμε στο στομάχι της Δεξιάς!

ΑΥΤΑ ΕΙΧΑΝ ΕΙΠΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤO ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΠΑ.ΣΟ.Κ ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 2012, ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΠΟΥ Η ΤΟΤΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΥΠΟΤΙΜΗΣΕ ΑΛΑΖΟΝΙΚΑ.

«Να ανοίξουμε νέο κύκλο άλλης σχέσης με την κοινωνία», είπε, προειδοποιώντας ότι ο πολιτικός χρόνος έχει σχεδόν τελειώσει για το πολιτικό σύστημα και καταφερόμενος εναντίον όσων θέλουν τα κόμματα συκοφαντημένα και τους πολίτες αδιάφορους για να δρουν ανενόχλητοι...

Βάζοντας στο στόχαστρό του τη ΝΔ, ζήτησε η Δημοκρατική Παράταξη να θέσει τους δικούς της όρους και να μην επιτρέψει το ΠΑΣΟΚ να χαθεί μέσα

στο στομάχι της Δεξιάς...

«Μήπως μετά το αντιμνημονιακό παραλήρημα του κ.Σαμαρά, δεν είναι ο πρωθυπουργός που εφαρμόζει χειρότερες πολιτικές και παρ' όλα αυτά εισπράττει κάθε καλό και κάθε κακό το χρεώνεται το ΠΑΣΟΚ;» αναρωτήθηκε.

«Απουσιάζει η αφήγηση του πώς φτάσαμε ως εδώ», είπε, υποστηρίζοντας ότι σήμερα ο κ.Σαμαράς καπηλεύεται δάνεια 240 δις ευρώ που καταψήφισε...

Ο κ.Καρχιμάκης ζήτησε σύγκρουση με δυνάμεις που παρεμποδίζουν τη διεύρυνση του πλούτου στον τόπο, σημειώνοντας ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ μπορεί να το κάνει αυτό, όταν καμία έκφανση της Αριστεράς δεν συγκρούεται με συμφέροντα, πολλώ δε μάλλον η Δεξιά.

Ζήτησε προοδευτικό πρόσημο στην στρατηγική του κόμματος απέναντι στην πραγματικότητα, ενώ απάντησε σε όσους απαξιώνουν τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Παπανδρέου. «Η κεντροαριστερά πρέπει να ενώνει, να συσπειρώνει δυνάμεις και όχι να διαιρεί», είπε αναφερόμενος σε όσους αξιοποιούν το όνομα του Ανδρέα Παπανδρέου για να διαιρέσουν.

Διαβάστε ολόκληρη την ομιλία του Μ. Καρχιμάκη:


Ο πολιτικός χρόνος για το σημερινό πολιτικό σύστημα έχει τελειώσει αν δεν αντιμετωπισθεί η κρίση!

Σύντροφοι και συντρόφισσες,
Βρισκόμαστε ξανά μετά το Μάϊο σε μια συνεδρίαση που βρίσκει το ΠΑΣΟΚ σε ακόμα πιο δύσκολη κατάσταση.

Σήμερα, μπορώ να ξαναπώ ότι όλοι έχουμε μια κοινή αγωνία που πάμε έστω και με διαφορετικές προσεγγίσεις.

Όλοι πιστεύουμε, ότι πρέπει να αποδείξουμε ότι η πολιτική βούληση μπορεί να δίνει λύσεις στην κρίση.


Να ξεκαθαρίσουμε τι κάνουμε, που πάμε, ποιές κοινωνικές ανάγκες υπηρετούμε και να ανατρέψουμε την ασάφεια της τοποθέτησης του ΠΑΣΟΚ στον πολιτικό χάρτη.


Θεωρώ ότι είναι ανάγκη να επικαιροποιήσουμε την φυσιογνωμία μας και όχι, να την απεμπολήσουμε στο όνομα μιας αναγκαίας και προσωρινής παρέκκλισης.

Ο φαύλος κύκλος αυτής της κρίσης πρέπει να κλείνει.

Να ανοίξουμε ένα άλλο κύκλο.

Τον κύκλο μιας νέας συνομιλίας, μιας νέας σχέσης με την κοινωνία, μιας άλλης πολιτικής.

Ο πολιτικός χρόνος για το πολιτικό σύστημα έχει σχεδόν τελειώσει εάν δεν αντιμετωπιστεί η κρίση. Γιατί οι αεριτζήδες και οι δυνάμεις των άκρων θέλουν τα κόμματα διαλυμένα και πολύ περισσότερο εμάς και μια συκοφαντημένη δημοκρατική παράταξη.

Θέλουν αδιάφορους και παραιτημένους πολίτες για να δρουν ανενόχλητοι.

Σε αυτό το περιβάλλον είμαστε υποχρεωμένοι να θέτουμε τους δικούς μας όρους.

Να μην επιτρέψουμε να διαλυθεί το ΠΑΣΟΚ μέσα στο στομάχι της δεξιάς. Που οδήγησε μέσα από κάλπικη ελπίδα στην εξαπάτηση του ελληνικού λαού και στην Πρωθυπουργία ένα σκληρό Δεξιό πολιτικό.
Μήπως σύντροφοι και συντρόφισσες, μετά το αντιμνημονιακό παραλήρημα της δεξιάς του κ. Σαμαρά, δεν είναι ο Πρωθυπουργός που εφαρμόζει τα χειρότερα?

Και έχουμε φτάσει σύντροφοι στο σημείο ότι καλό να το εισπράττει ο Σαμαράς και ότι κακό να το χρεώνεται το ΠΑΣΟΚ.

Επαναλαμβάνω για άλλη μια φορά : Απουσιάζει σύντροφοι, συντεταγμένα και επίμονα από τον πολιτικό μας λόγο, η αφήγηση πως φτάσαμε εδώ και αφήνουμε την Ν.Δ να χρεώνει το ΠΑΣΟΚ και για τα ελλείμματα και για το χρέος ιστορικά ενώ να καπηλεύεται και να θριαμβολογεί για τα δάνεια στήριξης των 240 δις. που καταψήφιζε.

Το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται ένα συναίσθημα ελπίδας, που θα προέλθει από αλλαγή στρατηγικής και από ασυνήθιστες συγκρούσεις για την συγκυρία και την εποχή.

Συγκρούσεις που θα δίνουν την ελπίδα ότι από αυτές προκαλείται ωφέλεια.

Συγκρούσεις με δυνάμεις που παρεμποδίζουν την διεύρυνση του πλούτου για κάθε λόγο και με κάθε τρόπο.

Ωφέλεια που μεταφράζεται σε ανάχωμα στήριξης, σε πρώτη φάση για τα μόνιμα θύματα της κρίσης, τους αδύναμους και τους νεόπτωχους, και ελπίδα και για αυτούς, αλλά και για τους ανθρώπους της δημιουργίας.

Αγαπητοί σύντροφοι,

Ποιος μας εμποδίζει να συγκρουστούμε πολιτικά με τις σκοπιμότητες παρεμπόδισης του Τραπεζικού συστήματος και όχι μόνο, στη διαδικασία ελέγχου των εμβασμάτων των 300δις. που εξήχθησαν τα τελευταία δέκα χρόνια, στο εξωτερικό και δεν γνωρίζουμε αν τα λεφτά αυτά είναι φορολογημένα και τι θα απέφεραν στο Δημόσιο, έτσι ώστε, να σταματήσει η διαρκής αφαίμαξη των μονίμων θυμάτων της κρίσης;

Ποιος μας εμποδίζει να συνεννοηθούμε και να βάλουμε θεσμικά, επίμονα και συνεχώς τα όρια των ταχυτήτων λειτουργίας της δικαιοσύνης για το ρόλο που πρέπει να παίξει στην ανάπτυξη, όταν υπάρχει ακόμα και θεσμικό κείμενο της Ε.Ε που προσδιορίζει ως ανασταλτικό παράγοντα στην αντιμετώπιση της κρίσης και στην ανάπτυξη, τις καθυστερήσεις σε υποθέσεις δημοσίου συμφέροντος που θα απέφεραν τεράστια ποσά στο κράτος;

Μπορούμε να συγκρουστούμε με αυτά τα φαινόμενα και τις πρακτικές;
Και αυτά σύντροφοι ούτε τα εκφέρει, ούτε τα διεκδικεί καμία από τις εκφράσεις της αριστεράς, πολύ περισσότερο η Δεξιά.

Είμαστε όμως και αναγκασμένοι και υπόχρεοι σε αυτή την προσπάθεια, να βρούμε και τους ανθρώπους της συμβολής, που δεν είναι καταδικασμένοι στην ψυχή του ΠΑΣΟΚ ότι έζησαν αυτοί καλά και οι πολλοί χειρότερα.

Έχουμε λοιπόν υποχρέωση να τοποθετηθούμε απέναντι στην πραγματικότητα με τρόπο σαφή, καθαρό και με πρόσημο προοδευτικό.

Επαναλαμβάνω οφείλουμε να δώσουμε το στίγμα μας και να αποσαφηνίσουμε με τρόπο και λόγο καταλυτικό πως πιστεύουμε ότι πρέπει να βαδίσουμε από εδώ και πέρα.

Να αναδείξουμε τα σημεία σύγκρουσης και τα όποια σημεία συναίνεσης με τις άλλες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις.

Πρέπει όμως να το κάνουμε με όρους αυτοπροσδιορισμού στα πλαίσια της πολιτικής αυτονομίας του ΠΑΣΟΚ μέσα στο πολιτικό σύστημα αλλά και στα πλαίσια της κατοχύρωσης της πολιτικής αυτονομίας του πολιτικού συστήματος στο σύνολό του από τα κάθε είδους συμφέροντα.

Είμαστε υποχρεωμένοι να προσδιορίσουμε με ακρίβεια τις κοινωνικές δυνάμεις που θέλουμε να εκπροσωπούμε.

Να υπερασπιστούμε σε συνθήκες κρίσης με κάθε τρόπο τους αδύναμους και μη προνομιούχους,όλους αυτούς με τους οποίους για δεκαετίες συμπορευτήκαμε και δώσαμε μάχες και ήταν οι παραδοσιακοί κοινωνικοί και πολιτικοί μας σύμμαχοι.

Να είμαστε καθαροί ποιούς υπηρετούμε και με ποιούς συγκρουόμαστε.

Η στρατηγική του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να βάζει σε δεύτερη μοίρα τη διαρκή προσπάθεια επαναγεφύρωσης των σχέσεων μας με τις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς.

Η σύγχρονη Κεντροαριστερά δεν προκύπτει από επιλεκτικές συγκολλήσεις κορυφής, ούτε μπορεί να στοχεύει σε ικανοποίηση εγωκεντρικών σχεδιασμών επιβίωσης ή προσωπικής ανέλιξης μεμονωμένων στελεχών που δεν διστάζουν να μας προαναγγείλουν με προσβλητικά ερωτηματολόγια που μας αποστέλλουν (με ποιανού την εξουσιοδότηση) την αλλαγή των συμβόλων μας που καταχτήθηκαν με αίμα και αγώνες από χιλιάδες κυρίως άδολους αγωνιστές του Κινήματος, αλλά και να μη διστάζουν να απαξιώνουν το έργο και την προσφορά του Ιδρυτή μας του Ανδρέα Παπανδρέου.

Η Κεντροαριστερά σύντροφοι πρέπει να συσπειρώνει δυνάμεις και όχι να διαιρεί και αυτή η Κίνηση διαιρεί, επιχειρώντας πρωτίστως να διαλύσει το ΠΑΣΟΚ, αντί να προτείνει περιεχόμενα πολιτικών αλλά και συγκρούσεων που θα μας βγάλουν από την κρίση.

Η αναγέννηση σύντροφοι της προοδευτικής Δημοκρατικής παράταξης θα προκύψει κυρίως με συγκλίσειςμέσα στην κοινωνία με λαϊκή ενότητα πάνω σε ένα προοδευτικό πλαίσιο πολιτικών αλλαγών.

Η αναγέννηση θα προκύψει με συγκεκριμένες πρακτικές και αντισυστημικές ρεαλιστικές όμωςσυγκρούσεις που θα δίνουν ελπίδα και αξιοπρέπεια στους ανθρώπους που αποτέλεσαν τα μόνιμα θύματα της κρίσης και στους ανθρώπους της δημιουργίας, όπως έχω πει πιο πάνω.

Αγαπητοί σύντροφοι,

Είμαστε υποχρεωμένοι να ξεκαθαρίσουμε μια για πάντα ότι η αναγκαία για εθνικούς λόγους στήριξη της κυβέρνησης Σαμαρά δεν μπορεί να συνεχιστεί χωρίς όρους και προϋποθέσεις που αφορούν στην προστασία των φτωχότερων κοινωνικών ομάδων που ισοπεδώνονται. Που αφορούν πολύ περισσότερο στην στοιχειώδη σύγκρουση με τα παρασιτικά συμφέροντα που σήκωσαν και πάλι κεφάλι και με ερείσματα στην ΝΔ και όχι μόνο επιχειρούν ως μαυραγορίτες νέας κοπής να εκμεταλλευτούν την κρίση απομυζώντας τον έλληνα πολίτη.

Δεν μπορεί να εξαγγέλλονται μέτρα επιβαρυντικά για τους πολίτες και μετά να διορθώνονται και αυτό να θεωρείται επιτυχία ή κοινωνική πολιτική.

Δεν μπορεί να δίδεται τελικά η εντύπωση ότι αποδομούνται κάποια δεδομένα και μετά να ερχόμαστε και να βελτιώνουμε την αποδόμηση.

Δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για απολύσεις και την ίδια ώρα για καταπολέμηση της ανεργίας.

Είμαστε υποχρεωμένοι να συγκρουστούμε χωρίς δισταγμό με το παρασιτικό οικονομικό σύστημα και τους εκπροσώπους του που επιμένουν, ακόμα και σήμερα ακόμα και τώρα, στην κορύφωση της κρίσης, να διεκδικούν με κάθε αθέμιτο μέσο τη συνέχιση της ασυλίας τους, να παλεύουν με νύχια και με δόντια για την διαιώνιση της δυνατότητάς τους να πλουτίζουν αεριτζίδικα χωρίς να παράγουν και να προσφέρουν.

Να στηρίξουμε ουσιαστικά και με κάθε μέσον τις αληθινές και γνήσιες παραγωγικές δυνάμεις του τόπου που το μόνο που επιζητούν είναι διαφάνεια και καθαρούς όρους παιχνιδιού.

Να στηρίξουμε τη νέα γενιά τη μοναδική ελπίδα για το μέλλον της χώρας που σήμερα πνίγεται σε κάθε δημιουργική της προσπάθεια.

Να μιλήσουμε για μια νέα δίκαιη και στοχευμένη αναδιανομή.

Να συγκρουστούμε με τις δυνάμεις της συντήρησης στους θεσμούς που επιχειρούν μέσα από απαράδεκτες καθυστερήσεις και ψευδεπίγραφα κωλύματα να διαιωνίσουν το ακαταδίωκτο και την ασυλία ορισμένων ολίγων με τους οποίους συναγελάζεται καθημερινά.

Να στηρίξουμε ουσιαστικά και χωρίς δεύτερη σκέψη τους έντιμους δικαστές που θεωρούν την απονομή πραγματικής δικαιοσύνης απαραίτητο και αναντικατάστατο όρο για την επιβίωση της δημοκρατίας, για την κοινωνική συνοχή.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Είναι απόλυτα αναγκαίο, είναι στοιχειώδης υποχρέωσή μας, είναι το αυτονόητο προαπαιτούμενο, να είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας αλλά και με τους εαυτούς μας.

Είναι επίσης ελάχιστο δείγμα σεβασμού προς τα μέλη, τους φίλους και τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ να συνδέουμε όσο μπορούμε την ρητορική μας με τις πράξεις μας.

Δεν αρκεί η αντιδεξιά ρητορική όταν είναι επιλεκτική, τεμαχισμένη με τέτοιο τρόπο ώστε να κρύβει το συνολικό, αδιαίρετο και αντιλαϊκό πρόσωπο της συντήρησης.

Είναι πολιτικά εγκληματικό και τραγικά ανιστόρητο για οποιονδήποτε και πολύ περισσότερο για όσους από μας επιχειρούν δια της αποσιώπησης να κουκουλώσουν τα πεπραγμένα της επταετίας Καραμανλή που οδήγησαν στην χρεοκοπία της χώρας.

Αγαπητοί σύντροφοι,

το εννοιολογικό , ιδεολογικό και πολιτικό οπλοστάσιο της αριστεράς έχει αναλωθεί, έχουν ειπωθεί τα πάντα και μάλιστα επαναλαμβανόμενα.

Οι άνθρωποι σύντροφοι, της ανάγκης και της δημιουργίας αναζητούν την ελπίδα και την αξιοπρέπεια μέσα από πράξεις.

Μέσα από συγκρούσεις ρεαλιστικές, μη αναμενόμενες, που θα τους κάνουν να εκπλαγούν επί της ουσίας της πολιτικής και των περιεχομένων της. Από το μη αναμενόμενο που παράγει ωφέλεια για τη ζωή, που παράγει ελπίδα και αξιοπρέπεια.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

είναι προσβολή στην λογική και την αλήθεια να επιχειρούν, για λόγους που όσοι το κάνουν γνωρίζουν, να εξισώσουν τον υποχρεωτικό μονόδρομο των αποφάσεων της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για να διασωθεί η πατρίδα και οι πολίτες από την απόλυτη καταστροφή, με τις φιλελεύθερες και συνειδητές επιλογές της κυβέρνησης Καραμανλή.

Μιας κυβέρνησης δηλαδή που οδήγησε με μαθηματική ακρίβεια τη χώρα στο χείλος της καταστροφής.

Οι απόψεις αυτές δεν είναι μόνο αναληθείς, είναι και απολύτως επικίνδυνες γιατί επιχειρούν να δομήσουν μια πραγματικότητα ανιστόρητη και βαθιά συντηρητική.

Τόσο συντηρητική όσο και τα συμφέροντα και η διαπλοκή που επιχειρεί με κάθε τρόπο να βγάλει από το κάδρο τις αιτίες και τους υπεύθυνους της κρίσης.

Τα συμφέροντα και την διαπλοκή δηλαδή και το πάρτυ που απόλαυσαν με την ολόδικη τους και απολύτως ελεγχόμενη επταετία Καραμανλή.

Με δυο λόγια αδικούν τους εαυτούς τους όσοι επιχειρούν στο όνομα της συγκυρίας και της πρόσκαιρης σκοπιμότητας να αθωώσουν τους πραγματικούς, φανερούς, και αφανείς υπεύθυνους για το δράμα του ελληνικού λαού.

Αυτά λοιπόν σύντροφοι, αν θέλουμε να επαναφέρουμε ξανά κοντά μας τους ανθρώπους που η ψυχή τους είναι ακόμα εδώ, αλλά η ψήφος τους πήγε αλλού.

Με επίορκους κρατικούς υπαλλήλους στήνουν πολιτικές διώξεις

Από το Γραφείο Τύπου του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:

Σήμερα, έγινε γνωστό ότι, ζητείται η παραπομπή σε δίκη, του Μιχάλη Καρχιμάκη, για μια υπόθεση που, υποτίθεται ότι συνετελέσθη το 2005, αλλά καταγγέλθηκε το 2013, από υπάλληλο της ΕΥΠ, ο οποίος στη συνέχεια απελύθη από την υπηρεσία του, ως υπεύθυνος ανομιών.

Πότε έκανε ο συγκεκριμένος υπάλληλος την καταγγελία; Στο πλαίσιο της ανάκρισης για υπόθεση στην οποία ήταν κατηγορούμενος!

Τώρα, η Δικαιοσύνη, στηριζόμενη στα όσα υποστηρίζει αυτός ο επίορκος και απολυθής υπάλληλος της ΕΥΠ, καλείται μετά από σχετική εισήγηση, να αποφασίσει την παραπομπή ή όχι ενός δημοκράτη πολιτικού, πρώην βουλευτού και υπουργού.

Είναι προφανές ότι, κάποιοι επιχειρούν να στήσουν πολλά μικρά «βρώμικα ’89», σε μια περίοδο, που η Δικαιοσύνη και η ανεξαρτησία της βάλλονται από πολλούς και διάφορους παράγοντες εντός και εκτός των ορίων της, σύμφωνα και με δηλώσεις ανώτατων λειτουργών της Δικαιοσύνης.

Το ερώτημα που προκύπτει αβίαστα, είναι ένα: θα αποδεχτεί η Δικαιοσύνη να εκτεθεί, παρακολουθώντας την έκθετη κυβέρνηση – με τις δεξιές συναναστροφές της, κατά προτίμηση Καραμανλικής αποχρώσεως;

Οι μέρες είναι πονηρές και το «κλίμα», κατά τον ίδιο τον Πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας, σύμφωνα με την πρόσφατη δήλωσή του, κάθε άλλο παρά εύκρατο – θεσμικά, πολιτικά, κοινωνικά, να προσθέσουμε εμείς.

Ας ελπίσουμε ότι, δεν θα είναι η Δικαιοσύνη, που θα έχει την ευθύνη για τον ερχομό της εποχής των παγετώνων.

Η Δημοκρατία αυτήν την ώρα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά μετά τη Μεταπολίτευση, έχει ανάγκη από την προάσπιση της ανεξαρτησίας των εξουσιών.

Από το Γραφείο Τύπου του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, με αφορμή τις πρόσφατες δηλώσεις του Υπουργού Οικονομίας, Γιώργου Σταθάκη και του πρώην Υπουργού Οικονομικών, Νίκου Χριστοδουλάκη, για το ζήτημα του χρέους και την παρουσία του ΔΝΤ στο πρόγραμμα προσαρμογής, εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:



Ο κ. Σταθάκης, επιχείρησε να «ξεπλύνει» τον πρώην Πρωθυπουργό, Κώστα Καραμανλή.

Κατανοητό. Βολεύει το παραμύθι των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και την παρεοκρατία που υπηρετούν. Όχι όμως, τα συμφέροντα του Ελληνικού λαού και της χώρας.

Ο κ. Χριστοδουλάκης, επιχείρησε να «ξεπλύνει» τους δήθεν αντιμνημονιακούς, που δια του κ. Τσακαλώτου, παρακαλούν τώρα το ΔΝΤ να συμμετάσχει στο πρόγραμμα.

Ακατανόητο, θα μπορούσε να πει κάνεις. Αλλά δεν είναι.

Αν ληφθεί υπόψη ότι, σύμφωνα και με τις πρόσφατες δηλώσεις άλλου γνωστού πολιτικού στελέχους, ο μεσαίος χώρος ψάχνει να βρει έναν νέο ηγέτη, τότε με ευκολία μπορεί κανείς να οδηγηθεί στο συμπέρασμα πως, ακόμη και αν αυτός δεν είναι ο κ. Χριστουδουλάκης αλλά κάποιος άλλος, ο μεσαίος χώρος «ψάχνεται» και επομένως, είναι απολύτως λογικό να επιδιώκει η «ελίτ» αυτού του χώρου, την αναβάπτισή της στα μάτια των πολιτών – και δια της «κολυμβήθρας του Σιλωάμ» που προσφέρει αφειδώς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Οπότε, σε αυτή, όπως και σε κάθε άλλη παρόμοια περίπτωση, τι σημασία έχουν οι αρχές και οι αξίες, τι σημασία έχει η αλήθεια και η πραγματικότητα, μπροστά στις πολιτικές σκοπιμότητες;

Όλα στο βωμό της πάρτη τους. Τι κι αν η χώρα πάει στράφι.

Το ερώτημα όμως που προκύπτει αβίαστα, είναι το εξής:

Ο κ. Χριστοδουλάκης, ο οποίος δια των δηλώσεών του έδινε εξετάσεις υποτέλειας στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, με στόχο να τεθεί επικεφαλής της επιτροπής για το χρέος ή να διεκδικήσει οποιαδήποτε άλλη θέση, συμφωνεί με τον νυν υπουργό κ. Σταθάκη, ότι το χρέος δεν το δημιούργησε ο κ. Καραμανλής, αλλά οι κυβερνήσεις Σημίτη, στις οποίες ως υφυπουργός και υπουργός Οικονομικών, ΧΕΙΡΙΣΤΗΚΕ ζητήματα χρέους;

Η απάντηση και η ντροπή – αν την έχει ακουστά, δικές του.



ΥΓ: Ο κ. Χριστοδουλάκης, όσον αφορά την απαίτηση των εταίρων για τη συμμετοχή του ΔΝΤ, ως προϋπόθεση για το πρόγραμμα προσαρμογής, αν θεωρεί ότι υπήρχε άλλη δυνατότητα, «ιδού η Ρόδος», ας μας την πει δημοσίως.

Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2016

Από το Γραφείο Τύπου του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση.


Ο Ελληνικός λαός διψάει για την αλήθεια.

Η κοινωνία χρειάζεται θεσμούς που εγγυώνται τη δημοκρατία, τη διαφάνεια, την ισονομία.

Η χώρα έχει ανάγκη από την επανάσταση του αυτονόητου, από την επικράτηση της λογικής στην πολιτική, τη δικαιοσύνη, την ενημέρωση, την οικονομία.

Για το λόγο αυτό και πάγια θέση μας είναι, η αλλαγή της λειτουργίας του πολιτικού συστήματος. Σκοπός, όχι η πάση θυσία νομή, αλλά η αλλαγή της εξουσίας,

Όλα αυτά απαιτούν μόχθο και καθημερινή απόδειξη.

Σε οποιαδήποτε πρωτοβουλία προς την κατεύθυνση αυτή, είμαστε θετικοί και συμμέτοχοι.

Και η πρωτοβουλία για τον έλεγχο ΟΛΩΝ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ των οικονομικών των κομμάτων και των πολιτικών στελεχών μας βρίσκει σύμφωνους, ώστε να υπάρχει έλεγχος και διαφάνεια στη λειτουργία των κομμάτων, όπως και οποιαδήποτε πρωτοβουλία για όλα τα θέματα, είτε αυτά αφορούν το κυβερνών κόμμα είτε όλα τα κόμματα, αλλά και για τα θέματα που απασχολούν το δημόσιο βίο και τη ζωή των πολιτών.

Η θέση μας ήταν και θα είναι πάντα σαφής και απόλυτη: όλα στο φως, για όλους και για όλα.

Άλλωστε, όπως κατ’ επανάληψη έχουμε τονίσει και έχει αποδειχθεί, η αλήθεια στο τέλος επικρατεί.

Ασφαλώς όμως, δεν πρόκειται να δεχτούμε το έργο της Δικαιοσύνης να μετατραπεί σε εργαλείο για πολιτικά παίγνια και οι δικαστικοί λειτουργοί σε κυβερνητικό παράρτημα για προφανείς σκοπιμότητες.

Το κλίμα των ημερών, που «καθοδηγεί» τα δημόσια πράγματα προς την εδραίωση μιας αντίληψης σύμφωνα με την οποία «όλοι ίδιοι είναι» και επιβάλει λογικές συμψηφισμών, δεν μπορεί να γίνει ανεκτό.

Γι’ αυτό και η Δικαιοσύνη, οφείλει να λειτουργήσει με γνώμονα τη διασφάλιση της ανεξαρτησίας της, που αμφισβητείται από επιλεκτικές επιλογές.

Σε κάθε άλλη περίπτωση, οι σκοπιμότητες θα περισσεύουν σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος και η χώρα θα ταλανίζεται από αχρείαστα πολιτικά και άλλα παιχνίδια.

Το «βρώμικο ’16» που επιχειρείται να στηθεί, κάνει το «βρώμικο ’89» να μοιάζει νηπιαγωγείο.

Οι Έλληνες το γνωρίζουν, εμείς το έχουμε βιώσει και ουδείς εκβιασμός μπορεί να μας κάμψει.

Από το Γραφείο Τύπου του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση.


Ο Ελληνικός λαός διψάει για την αλήθεια.

Η κοινωνία χρειάζεται θεσμούς που εγγυώνται τη δημοκρατία, τη διαφάνεια, την ισονομία.

Η χώρα έχει ανάγκη από την επανάσταση του αυτονόητου, από την επικράτηση της λογικής στην πολιτική, τη δικαιοσύνη, την ενημέρωση, την οικονομία.

Για το λόγο αυτό και πάγια θέση μας είναι, η αλλαγή της λειτουργίας του πολιτικού συστήματος. Σκοπός, όχι η πάση θυσία νομή, αλλά η αλλαγή της εξουσίας,

Όλα αυτά απαιτούν μόχθο και καθημερινή απόδειξη.

Σε οποιαδήποτε πρωτοβουλία προς την κατεύθυνση αυτή, είμαστε θετικοί και συμμέτοχοι.

Και η πρωτοβουλία για τον έλεγχο ΟΛΩΝ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ των οικονομικών των κομμάτων και των πολιτικών στελεχών μας βρίσκει σύμφωνους, ώστε να υπάρχει έλεγχος και διαφάνεια στη λειτουργία των κομμάτων, όπως και οποιαδήποτε πρωτοβουλία για όλα τα θέματα, είτε αυτά αφορούν το κυβερνών κόμμα είτε όλα τα κόμματα, αλλά και για τα θέματα που απασχολούν το δημόσιο βίο και τη ζωή των πολιτών.

Η θέση μας ήταν και θα είναι πάντα σαφής και απόλυτη: όλα στο φως, για όλους και για όλα.

Άλλωστε, όπως κατ’ επανάληψη έχουμε τονίσει και έχει αποδειχθεί, η αλήθεια στο τέλος επικρατεί.

Ασφαλώς όμως, δεν πρόκειται να δεχτούμε το έργο της Δικαιοσύνης να μετατραπεί σε εργαλείο για πολιτικά παίγνια και οι δικαστικοί λειτουργοί σε κυβερνητικό παράρτημα για προφανείς σκοπιμότητες.

Το κλίμα των ημερών, που «καθοδηγεί» τα δημόσια πράγματα προς την εδραίωση μιας αντίληψης σύμφωνα με την οποία «όλοι ίδιοι είναι» και επιβάλει λογικές συμψηφισμών, δεν μπορεί να γίνει ανεκτό.

Γι’ αυτό και η Δικαιοσύνη, οφείλει να λειτουργήσει με γνώμονα τη διασφάλιση της ανεξαρτησίας της, που αμφισβητείται από επιλεκτικές επιλογές.

Σε κάθε άλλη περίπτωση, οι σκοπιμότητες θα περισσεύουν σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος και η χώρα θα ταλανίζεται από αχρείαστα πολιτικά και άλλα παιχνίδια.

Το «βρώμικο ’16» που επιχειρείται να στηθεί, κάνει το «βρώμικο ’89» να μοιάζει νηπιαγωγείο.

Οι Έλληνες το γνωρίζουν, εμείς το έχουμε βιώσει και ουδείς εκβιασμός μπορεί να μας κάμψει.

Όλο και πιο κοντά Καραμανλής- Κυριάκος! Η… σκόπιμη διαρροή μιας απλής συνάντησης


Σαφή μηνύματα, συνειδητά ή μέσω κοινωνικών εκδηλώσεων για την ενότητα της Νέας Δημοκρατίας αποστέλλουν ο πρόεδρος του κόμματος Κυριάκος Μητσοτάκης και ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται το χθεσινό γεύμα των δύο στο νησί της Τήνου, όπου οι δύο πολιτικοί βρέθηκαν με κοινούς γνωστούς τους.

Όπως γράφει ο Γιώργος Τερζής για την «Καθημερινή«, από τα γραφεία των δύο σημειώνεται ότι η συζήτηση υπήρξε χαλαρή και χωρίς πολιτικές προεκτάσεις, πλην όμως η ίδια η διαρροή της είδησης έχει τον πολιτικό της συμβολισμό.

Είχαν προηγηθεί το δείπνο που παρέθεσε το ζεύγος Μητσοτάκη στον Κώστα και τη Νατάσσα Καραμανλή, στις αρχές του καλοκαιριού, αλλά και η επίσκεψη Καραμανλή στο πολιτικό γραφείο του κ. Μητσοτάκη στο Παγκάρι, λίγες ημέρες πριν την άνοδο του Προέδρου της Ν.Δ. στη ΔΕΘ.

Σε μία περίοδο που στελέχη της καραμανλικής πτέρυγας επικρίνουν με σφοδρότητα την κυβέρνηση Τσίπρα και, παράλληλα, απορρίπτουν τις συνεχείς προσπάθειες του Πρωθυπουργού να εμφανίσει την κυβέρνησή του ως συνεχιστή της κυβέρνησης Καραμανλή (πχ στο χώρο των ΜΜΕ) ενώ και η ηγετική ομάδα προβαίνει σε συνεχείς κινήσεις εμπέδωσης της ενότητας στο εσωτερικό, η πληροφορία για κοινή παρουσία των δύο ανδρών, έστω και στο πλαίσιο κοινωνικών εκδηλώσεων, έρχεται να σβήσει τις όποιες εστίες εσωκομματικής έντασης.

Οι κ. Μητσοτάκης και Καραμανλής αλλά και ο έτερος πρώην Πρωθυπουργός της Ν.Δ., κ. Αντώνης Σαμαράς, αναμένεται να βρεθούν ξανά, μετά τη ΔΕΘ, από κοινού στα εγκαίνια των νέων γραφείων της ΝΔ, στην Πειραιώς, την προσεχή Τρίτη.

http://thecaller.gr/

Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2016

Από το Γραφείο Τύπου του Κινήματος, με αφορμή την ετήσια Έκθεση Ανταγωνιστικότητας του WEF, εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:

Πηγή εικόνας WEF
«Η μειούμενη ανοιχτότητα διακινδυνεύει
τη μελλοντική ανάπτυξη και ευημερία»

H χρόνια έλλειψη συναινέσεων και ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός του κ. Τσίπρα συνεχίζουν να δημιουργούν εμπόδια στο αύριο της χώρας.

Σύμφωνα με την Ετήσια Έκθεση του World Economic Forum του 2016 για τον δείκτη ανταγωνιστικότητας 138 χωρών, η Ελλάδα κατατάσσεται πλέον στην 86η θέση αντί της 81ης που κατείχε το 2015.

Όσο η Ελλάδα χάνεται στον ιδεοληπτικό κρατισμό και πελατειασμό του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και στην κατάρρευση της ανεξαρτησίας Θεσμών και Αρχών, η πραγματικότητα θα σηματοδοτεί ανύπαρκτη Ανάπτυξη, υστέρηση εσόδων, μείωση της ανταγωνιστικότητας, παράταση της ύφεσης και ανεργία στη χώρα.

Ο πολιτικός (όπως και ο επιχειρηματικός) κόσμος, οφείλει να αντιληφθεί την ανάγκη για δημοκρατικές, προοδευτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, να εργαστεί άμεσα για ένα κράτος δικαίου, με διαφάνεια και ανεξαρτησία των θεσμών.

Αυτά θα αποτελέσουν τα βασικά στοιχεία, ως πλατφόρμα, για την βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και θα δώσουν προοπτική ανάπτυξης στη χώρα μέσα από την προσέλκυση νέων επενδύσεων και διατήρηση των υφιστάμενων.


Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2016

Το «Βρώμικο ’89» ή πώς η συμμαχία Δεξιάς και συνασπισμένης Αριστεράς κυνήγησε τον Ανδρέα Παπανδρέου

Σαν σήμερα, 27 Σεπτεμβρίου 1989, η Βουλή αποφασίζει υπέρ της παραπομπής στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο για την υπόθεση Κοσκωτά τους: Ανδρέα Παπανδρέου (166 υπέρ, 121 κατά, 7 λευκά), Αγαμέμνονα Κουτσόγιωργα (238 υπέρ, 36 κατά), Παναγιώτη Ρουμελιώτη (170 υπέρ, 118 κατά), Γιώργο Πέτσο (219 υπέρ, 45 κατά) και Δημήτρη Τσοβόλα (168 υπέρ, 121 κατά).

Για τους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ η τριετία 1989 – 1992 έμεινε στην ιστορία ως «Βρώμικο ’89», καθώς θεωρούν σκευωρία την προσπάθεια της Νέας Δημοκρατίας και του ενιαίου Συνασπισμού να διερευνήσουν και να αποδώσουν ευθύνες για τα σκάνδαλα της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και ιδιαίτερα για το σκάνδαλο Κοσκωτά. Αντίθετα, για τους νεοδημοκράτες ήταν μια προσπάθεια με αγνά κίνητρα για την κάθαρση της πολιτικής ζωής από τα δεινά που είχε σωρεύσει η οκταετής κυβερνητική θητεία του ΠΑΣΟΚ (1981 – 1989). Ως συνήθως, η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση.

Από τα μέσα του 1988 η χώρα βρισκόταν στον αστερισμό του σκανδάλου Κοσκωτά, του νεαρού τραπεζίτη, που ήλθε από το πουθενά για να δημιουργήσει μια μικρή αυτοκρατορία στον τραπεζικό και εκδοτικό χώρο. Εναντίον του είχε ασκηθεί ποινική δίωξη για κατάχρηση δισεκατομμυρίων δραχμών (19 Οκτβρίου 1988) και όλοι περίμεναν την έκδοσή του στην Ελλάδα από τις ΗΠΑ, όπου είχε διαφύγει και συλληφθεί.

Τον χορό της κριτικής κατά της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ έσερνε ο συμπολιτευόμενος Τύπος (Ελευθεροτυπία, Έθνος, Τα Νέα, Το Βήμα), που έκανε λόγο ακόμη και για δωροδοκία του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου από τον Κοσκωτά («Πάμπερς»). Βασικός στόχος της αντιπολίτευσης και του Τύπου ήταν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και Υπουργός Δικαιοσύνης, Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας, που κατηγορείτο ότι εμπόδιζε τον έλεγχο της Τράπεζας Κρήτης. Αντιδράσεις υπήρξαν και στο κυβερνητικό στρατόπεδο, με κορυφαία στελέχη (Γ. Παπανδρέου, Κ. Σημίτης) να ζητούν δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης.

Μέσα σε αυτή την όζουσα ατμόσφαιρα έγιναν οι εκλογές της 18ης Ιουνίου 1989. Η ΝΔ, παρότι επικράτησε του ΠΑΣΟΚ με πέντε ποσοστιαίες μονάδες (44,25% έναντι 39,15%), δεν κατόρθωσε να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, λόγω του εκλογικού συστήματος, που είχε κόψει και ράψει στα μέτρα του το ΠΑΣΟΚ. Μητσοτάκης, Φλωράκης και Κύρκος αποφάσισαν την 1η Ιουλίου 1989 τη δημιουργία μιας φιλελευθερο-κομμουνιστικής κυβέρνηση συνεργασίας μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και Συνασπισμού, η οποία δημιούργησε αίσθηση και συζητήθηκε παγκοσμίως. Το νέο κυβερνητικό σχήμα υπό τον Τζαννή Τζαννετάκη θα ήταν βραχύβιο και θα είχε διπλό στόχο: τη δρομολόγηση των διαδικασιών της κάθαρσης και την προετοιμασία αδιάβλητων εκλογών βάσει του ισχύοντος εκλογικού νόμου.


Ανδρέας Παπανδρέου

Το εναρκτήριο λάκτισμα της λεγόμενης «κάθαρσης» δόθηκε στις 7 Ιουλίου 1989, όταν 144 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας κατέθεσαν πρόταση κατά του Ανδρέα Παπανδρέου και άλλων πέντε υπουργών του ΠΑΣΟΚ, για παράβαση του νόμου περί ευθύνης υπουργών, παραβλέποντας τη σύσταση του Κωνσταντίνου Καραμανλή ότι «οι πρωθυπουργοί πηγαίνουν στα σπίτια τους». Την πρόταση των βουλευτών της ΝΔ δεν υπέγραψαν, αλλά την υποστήριξαν στη Βουλή, οι βουλευτές του Συνασπισμού. Στις 18 Ιουλίου η ολομέλεια του κοινοβουλίου αποφάσισε την παραπομπή των κατηγορουμένων σε δωδεκαμελή προανακριτική επιτροπή, για να διερευνηθούν οι ευθύνες τους στο σκάνδαλο Κοσκωτά. Στη σχετική ψηφοφορία 171 βουλευτές ψήφισαν υπέρ της παραπομπής, 121 κατά, 1 παρών, ενώ βρέθηκαν και 3 άκυροι ψήφοι.

Στις 23 Αυγούστου η Βουλή ασχολήθηκε με το σκάνδαλο του γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού και παρέπεμψε στο Ειδικό Δικαστήριο (Υπουργοδικείο) τον πρώην υπουργό Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ Νίκο Αθανασόπουλο. Η υπόθεση αφορούσε την πώληση από την κρατική εταιρεία ITCO σε χώρα της ΕΟΚ γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού, το οποίο είχε χαρακτηριστεί ως ελληνικό, προκειμένου να εισπραχτούν οι κοινοτικές επιδοτήσεις. Η Κομισιόν ανακάλυψε την κομπίνα και παρέπεμψε τη χώρα μας στο Ευρωδικαστήριο, ζητώντας επιστροφές ύψους 400 εκατομμυρίων δραχμών.

Στις 21 Σεπτεμβρίου 1989 η Βουλή αποφάσισε την παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο για την υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών. Ο τέως πρωθυπουργός κατηγορήθηκε για το αδίκημα της ηθικής αυτουργίας κατ’ εξακολούθηση στην παγίδευση και παραβίαση των τηλεφωνημάτων και της προφορικής συνομιλίας. Για την παραπομπή του, ψήφισαν 173 βουλευτές της ΝΔ και του Συνασπισμού με μυστική ψηφοφορία, ενώ οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ είχαν αποχωρήσει από την αίθουσα. Η παραπομπή του στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο αποφασίστηκε με 169 ψήφους υπέρ, 2 κατά και 2 λευκά. Μαζί του παραπέμφθηκαν ο πρώην αρχηγός της ΕΥΠ Κώστας Τσίμας και ο πρώην διοικητής του ΟΤΕ Θεοφάνης Τόμπρας.

Γιώργος Πέτσος

Το «κυρίως πιάτο» των παραπομπών σερβιρίστηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 1988, όταν η Βουλή αποφάσισε να παραπέμψει εκ νέου στο Ειδικό Δικαστήριο για το σκάνδαλο Κοσκωτά, αυτή τη φορά, τον Ανδρέα Παπανδρέου μαζί τους υπουργούς της κυβέρνησής του Αγαμέμνονα Κουτσόγιωργα, Γεώργιο Πέτσο, Παναγιώτη Ρουμελιώτη και Δημήτρη Τσοβόλα, μία μέρα μετά τη δολοφονία από τη 17Ν του βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Παύλου Μπακογιάννη. Μέρος του τύπου επιχείρησε να συνδέσει την τρομοκρατική οργάνωση με το ΠΑΣΟΚ, προκαλώντας τις οξύτατες αντιδράσεις των στελεχών του κινήματος.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου κατηγορήθηκε για το αδίκημα της ηθικής αυτουργίας σε απιστία και το αδίκημα της παθητικής δωροδοκίας για τη συμμετοχή του στο σκάνδαλο Κοσκωτά. Για το αδίκημα της ηθικής αυτουργίας σε απιστία, 166 βουλευτές ψήφισαν υπέρ της παραπομπής και 121 κατά, ενώ για τα αδικήματα της παθητικής δωροδοκίας ψήφισαν 165 υπέρ και 121 κατά. Από την ψηφοφορία απουσίασε ο ίδιος, ο Γιώργος Σουφλιάς, ο Απόστολος Ανδρεουλάκος, ο Αχμέτ Σαδίκ και ο δολοφονηθείς Παύλος Μπακογιάννης, η θέση του οποίου δεν είχε αναπληρωθεί. Υπερασπιζόμενος τον εαυτό του στη Βουλή, ο Ανδρέας Παπανδρέου αποδέχθηκε την πολιτική του ευθύνη για το σκάνδαλο Κοσκωτά, αλλά αρνήθηκε κατηγορηματικά ότι έφερε ποινικές ευθύνες, χαρακτηρίζοντας τις παραπομπές ως πολιτική δίωξη, με στόχο την πολιτική εξόντωση του ιδίου και του ΠΑΣΟΚ.

Από τους λοιπούς συγκατηγορουμένους του, ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης παραπέμφθηκε για παράβαση του άρθρου 2 του Ν.Δ. 802/71, επειδή δεν έλαβε μέτρα ελέγχου της Τράπεζας Κρήτης. Τελικώς, όμως, δεν δικάστηκε, λόγω μη άρσης της ασυλίας του από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ο Δημήτρης Τσοβόλας παραπέμφθηκε για απιστία περί την υπηρεσία, ο Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας για παράβαση του άρθρου 2 του Ν.Δ. 802/71, επειδή δεν έλαβε μέτρα ελέγχου της Τράπεζας Κρήτης, για υπόθαλψη εγκληματία, για παθητική δωροδοκία και για αποδοχή προϊόντων εγκλήματος από ιδιοτέλεια και ο Γεώργιος Πέτσος για απιστία περί την υπηρεσία και δωροληψία.
Γιώργος Κοσκωτάς

Η συγκυβέρνηση ΝΔ – Συνασπισμού έλαβε τέλος στις 7 Οκτωβρίου, αφού ολοκλήρωσε το έργο των παραπομπών. Προκηρύχθηκαν εκλογές για τις 5 Νοεμβρίου 1989, αλλά και πάλι δεν προέκυψε αυτοδύναμη κυβέρνηση (ΝΔ 46,2%, ΠΑΣΟΚ 40,7%). Μετά τις αποτυχημένες διερευνητικές εντολές σχηματίστηκε οικουμενική κυβέρνηση υπό την υπέργηρο οικονομολόγο Ξενοφώντα Ζολώτα. Έκπληκτος ο κόσμος πληροφορήθηκε ότι ο «αρχάγγελος της κάθαρσης» Μητσοτάκης συνεργάζεται με τον «κλέφτη» Παπανδρέου.

Η αξιοπιστία των πολιτικών δέχεται ισχυρό πλήγμα, ενώ αποδεικνύεται ότι η κάθαρση ήταν απλά ένα πολιτικό εύρημα, με στόχο την αξιοποίηση των λαθών και των σκανδάλων του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να επιτευχθεί η απομάκρυνσή του από την εξουσία. Το κυβερνητικό σχήμα υπονόμευσε εξ αρχής ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, προκειμένου να στηρίξει τη θέση του ότι τα σχήματα συνεργασίας ήταν αναποτελεσματικά και ότι απαιτείτο η αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας. Η οικουμενική κατέρρευσε, όταν απέτυχε να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίαςκαι προκηρύχθηκαν νέες εκλογές για τις 8 Απριλίου 1990.

Η Νέα Δημοκρατία και πάλι δεν κατέκτησε την αυτοδυναμία, αν και συγκέντρωσε το 46,88% των ψήφων. Χρειάστηκε η προσχώρηση του μοναδικού βουλευτή της ΔΗΑΝΑ Θεόδωρου Κατσίκη για να σχηματιστεί ο μαγικός αριθμός 151, που έδινε την αυτοδυναμία στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Η πρώτη υπόθεση που ήχθη ενώπιον του Ειδικού Δικαστηρίου, που συνεδρίασε για τρίτη φορά στα ελληνικά δικαστικά χρονικά, ήταν για το γιουγκοσλαβικό καλαμπόκι. Ο πρώην υπουργός Οικονομικών Νίκος Αθανασόπουλος καταδικάσθηκε στις 11 Αυγούστου 1990 σε φυλάκιση τριών ετών και έξι μηνών για ηθική αυτουργία σε έκδοση ψευδών βεβαιώσεων, χρήση πλαστού εγγράφου και απλή συνέργεια σε νόθευση βιβλίων απόπλου – κατάπλου λιμεναρχείου Καβάλας.

Στις 11 Μαρτίου 1991 άνοιξε η αυλαία για τη μεγάλη δίκη του σκανδάλου Κοσκωτά, χωρίς την παρουσία του Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος αρνήθηκε να συμμετάσχει στην ακροαματική διαδικασία και του Παναγιώτη Ρουμελιώτη, που εκείνη την περίοδο ήταν ευρωβουλευτής και η Ευρωβουλή δεν συναίνεσε στην άρση της ασυλίας. Στο εδώλιο του κατηγορουμένου κάθισαν μόνο ο Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας, ο Γεώργιος Πέτσος και ο Δημήτρης Τσοβόλας. Το Ειδικό Δικαστήριο (Υπουργοδικείο), που συνεδρίασε στο κτίριο του Αρείου Πάγου, αποτελείτο από 13 αρεοπαγίτες και προέδρους εφετών υπό την προεδρία του Προέδρου του Αρείου Πάγου, Βασίλη Κόκκινου. Ρόλο εισαγγελέα έπαιζαν τρεις βουλευτές (Νίκος Κωνσταντόπουλος, Νίκος Κατσαρός και Κώστας Κωνσταντινίδης). Η δίκη μπήκε σε κάθε σπίτι, καθώς μεταδόθηκε απευθείας από την ΕΡΤ και για πρώτη φορά οι Έλληνες είδαν τους ανώτερους δικαστές με την επίσημη στολή τους (τήβεννο, καπελάκι και άσπρο γουνάκι για τον πρόεδρο).
Ο Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας ενώπιον του ειδικού δικαστηρίου

Η πορεία της δίκης επιφύλασσε μια απροσδόκητη εξέλιξη, καθώς τον Απρίλιο του 1991 πέθανε, έπειτα από εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου, ο Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας, ο οποίος κατά πολλούς ήταν ο άνθρωπος – κλειδί για τη διαλεύκανση της υπόθεσης. Η δίκη έχασε το ενδιαφέρον της, αφού οι μάρτυρες που κατέθεσαν κατά του Ανδρέα Παπανδρέου θεωρήθηκαν αναξιόπιστοι από το δικαστήριο, καθώς περιέπεσαν σε αντιφάσεις και δεν προσκόμισαν κάποιο στοιχείο ικανό για την καταδίκη του. Υπέρ του πρώην πρωθυπουργού ήταν και οι καταθέσεις των μεγαλοεκδοτών, που τόνισαν τις πολιτικές του ευθύνες. Άλλωστε, το πολιτικό κλίμα είχε αλλάξει, με την κυβέρνηση Μητσοτάκη να έχει ανοίξει μεγάλα μέτωπα με την κοινωνία και το ΠΑΣΟΚ βρισκόταν και πάλι στο κέντρο των πολιτικών εξελίξεων.

Η απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου εκδόθηκε στις 16 Ιανουαρίου 1992. Με ψήφους 7 προς 6, ο Ανδρέας Παπανδρέου κηρύχθηκε αθώος, ενώ στον Δημήτρη Τσοβόλα επεβλήθη ποινή φυλάκισης δυόμιση ετών και τριετή στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων και στον Γεώργιο Πέτσο φυλάκιση 10 μηνών και διετή στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων για μια απλή πολεοδομική παράβαση.

Η δίκη στο Ειδικό Δικαστήριο λειτούργησε υπέρ του ΠΑΣΟΚ. Ενίσχυσε τη συνοχή του, που είχε αρχίσει να κλονίζεται μετά την οκταετή παραμονή του στην εξουσία και το επανέφερε θριαμβευτικά στην εξουσία τον Οκτώβριο του 1993, βοηθούσης και της κρίσης ταυτότητας του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας με τη διαμάχη Μητσοτακικών και Καραμανλικών. Το άλλο στρατόπεδο της «κάθαρσης», αφού δεν μπόρεσε να κεφαλαιοποιήσει κέρδη από την κρίση στο ΠΑΣΟΚ, διαλύθηκε εις τα εξ ων συνετέθη (ΚΚΕ και ΣΥΝ). Σε αυτό συνετέλεσε και η διάλυση του κομμουνιστικού στρατοπέδου και η κρίση ταυτότητας του χώρου.

Στις 15 Μαΐου 1992 με απόφαση της Βουλής ανεστάλη η δίωξη κατά του Ανδρέα Παπανδρέου για την υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών. Στη σχετική ψηφοφορία, από την οποία απουσίαζαν το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ, 117 βουλευτές ψήφισαν υπέρ της αναστολής, 24 κατά και 3 δήλωσαν «παρών». Η αυλαία του «Βρώμικου ’89» ή της «Κάθαρσης» έπεσε και τυπικά στις 17 Ιανουαρίου 1994, όταν η Βουλή συγκατατέθηκε στην άρση των εννόμων συνεπειών της καταδίκης του Νίκου Αθανασόπουλου για την υπόθεση του γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού. Νωρίτερα και συγκεκριμένα στις 26 Νοεμβρίου 1993, η Βουλή με απόφασή της είχε συγκατατεθεί στην απονομή χάριτος και την άρση των έννομων συνεπειών της καταδίκης του Δημήτρη Τσοβόλα.

https://www.sansimera.gr/articles/386