Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2014

Επιτυχημένη 1η συνάντηση του δικτύου αυτο-οργάνωσης Δωδεκανήσων

Το e-mail από το δίκτυο αυτο-οργάνωσης των Δωδεκανήσων:

Μια όμορφη βραδιά ήταν χθες το βράδυ και στην Ρόδο. Πολίτες με θέληση να προχωρήσουν ένα βήμα παραπάνω μια νέα πολιτική πρόταση...

Πολίτες με ξεκάθαρες θέσεις, σταθερα πιστευω και ισχυρή θέληση να φτιάξουν τα εργαλεία, να δημιουργήσουν οι ίδιοι τον δρόμο τους, και να οργανώσουν μια νέα ανοιχτή στέγη της συμμετοχής, της δημιουργίας, της πολιτικής, της συζήτησης με τελικο ζητουμενο την κατάθεσης μιας ουσιαστικής προοδευτικής πρότασης που θα μπορεί να εξελίσσεται όπως και η κοινωνία γιατί αυτή η ίδια θα το στήσει. Απο τα "κάτω" όπως λέμε τώρα και μέχρις ότου να μην υπαρχουν "κάτω" και "πάνω".

Η προσμονή ενός εναύσματος που περιμένουν καιρό δείχνει να έχει έρθει στο τέλος της και αυτό είναι που κλιμακωνει την αισιοδοξία και την ελπίδα τους.

Ενας πιο βαθύς όρος της συντροφικότητας δημιουργείται· πιο ουσιαστικός, πιο δημιουργικός, πιο υπεύθυνος.



10904815_10204239351316270_1445286125_n.jpg




- See more at: http://www.epikairo.gr

Οι πριονοκορδέλες της Δεξιάς ξαναπαίρνουν μπρος, όπως το 2009..

Τη δυνατότητα καταστροφής εγγράφων του ΣΔΟΕ αποκτά μετά από απόφαση του υφυπουργού Οικονομικών, Γιώργου Μαυραγάνη, που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα της κυβερνήσεως ο ειδικός γραμματέας του σώματος. [matrix24]

Όπως αναφέρεται λοιπόν στο ΦΕΚ 3498/29-12-14 (τεύχος Β') «Μεταβιβάζουμε στον Ειδικό Γραμματέα του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος (Σ.Δ.Ο.Ε.) την εξουσία να υπογράφει "Με εντολή Υφυπουργού" έκδοση απόφασης διατήρησης ή καταστροφής εγγράφων και λοιπών στοιχείων των συγκεντρωτικών αρχείων της Κεντρικής Υπηρεσίας του Σ.Δ.Ο.Ε., κατόπιν εισήγησης της αρμόδιας Διεύθυνσης.».

Με λίγα λόγια κατόπιν υπουργικής εντολής ο εκάστοτε ειδικός γραμματέας έχει δικαίωμα να καταστρέφει οποιαδήποτε έγγραφα κρίνει χρήσιμο.

Η προκλητική αυτή απόφαση έρχεται λίγες μέρες μετά τη δήλωση-προτροπή του Αλέξη Τσίπρα που είπε «μη διανοηθείτε να πάρετε μαζί σας φεύγοντας ούτε ένα δημόσιο έγγραφο. Μην διανοηθείτε να πειράξετε τίποτα από τους φακέλους στα συρτάρια των υπουργείων». Και κάπου εδώ γεννώνται τα ερωτήματα για ποιο λόγο να καταστρέψει κάποιος δημόσια έγγραφα με τόση ευκολία; και τι μπορεί να φοβάται;

Την επίμαχη διάταξη μπορείτε να την διαβάσετε στο παρακάτω screenshot (περίπτωση ιδ):







Epikairo: Οι πριονοκορδέλες της Δεξιάς φαίνεται ότι ξαναζεσταίνονται, δείγμα ότι η κυβέρνηση Σαμαρά δραπετεύει από την εξουσία, ομολογώντας έμμεσα την επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ στις προσεχείς εκλογές

Όμως αυτή η συμπεριφορά δεν είναι καινούργια. Και το 2009, όταν το "εθνικό κεφάλαιο" Καραμανλής δραπέτευε κι αυτός από την εξουσία, φρόντισε να αφήσει πίσω του καμμένη γη, ειδικά στο αμαρτωλό ΥΠΟΙΚ, το άνδρο του μαγειρέματος και των Greek Statistics

Την μνήμη μας φρεσκάρει ο Κωνσταντίνος Αλεξάκος, μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο fb, από όπου και αντλούμε τα παρακάτω στοιχεία:

Άρθρο του Βήματος της 6ης Οκτωβρίου 2009, δύο μόλις ημέρες μετά τις εκλογές, με τον χαρακτηριστικό τίτλο: "Φεύγοντας να πάρεις ό, τι θες" (σε κλειστές κούτες)", το οποίο έγγραφε χαρ/κα:

"Εκτός από τα άδεια ταμεία, δεδομένου ότι το ταμειακό έλλειμμα του Δημοσίου ξεπέρασε τα 21 δισ. ευρώ στο τέλος του Σεπτεμβρίου, η Νέα Δημοκρατία παραδίδει στη νέα κυβέρνηση και άδεια γραφεία. Οι αποχωρούντες από το υπουργείο Οικονομίας φόρτωναν χθες σε φορτηγάκια ακόμη και γλάστρες...

Μόνο στον 6ο όροφο του υπουργείου, στην πλατεία Συντάγματος, όπου βρίσκεται το γραφείο του υπουργού και του στενού επιτελείου του, φορτώθηκαν 74 μεγάλα χαρτοκιβώτια, σφραγισμένα με ταινίες ασφαλείας, γεμάτα με έγγραφα και μικροαντικείμενα.

Στον 5ο όροφο, όπου βρίσκεται το γραφείο του υφυπουργού Οικονομίας, αρμοδίου για τα κοινοτικά προγράμματα, και στον 9ο, όπου είναι τα γραφεία συμβούλων, δεκάδες διαφανείς σακούλες ήταν γεμάτες από κατεστραμμένα έγγραφα σε λωρίδες. Ο μεγάλος αριθμός των χαρτοκιβωτίων και η μεταφορά ακόμη και γλαστρών προκάλεσαν, όπως ήταν φυσικό, αλγεινή εντύπωση ακόμη και στους υπαλλήλους του υπουργείου."

Το πιο χαρακτηριστικό όμως που αναδεικνύεται είναι ο "ψεκασμός" ότι ο Προβόπουλος δήθεν είχε προειδοποιήσει τον Παπανδρέου για το ύψος του πραγματικού ελλείμματος του 2009. Αντίθετα, όπως αποκαλύπτεται στο παρακάτω screenshot, ο Προβόπουλος είχε "αποκαλύψει", μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Παπανδρέου στις 4 Οκτωβρίου 2009 ότι το έλλειμμα θα κυμαινόταν κοντά στο 10% (καμία σχέση δηλαδή με το 15,6% που τελικά έκλεισε):






Όλα τα παραπάνω τι αποδεικνύουν; Ότι ακόμα και μετά από 5 χρόνια στο καθεστώς των μνημονίων, τα αίτια που μας οδήγησαν σ' αυτά δεν έχουν ακόμη εξαλειφθεί. Ο ίδιος κοτσαμπασισμός, η ίδια νοοτροπία του "κράτους λάφυρο", η ίδια παλαιοκομματική αντίληψη ότι το κράτος είναι φέουδο της εκάστοτε εξουσίας, σε καθεστώς αδιαφάνειας και πελατειακής λογικής.

Με αφορμή αυτή την επαίσχυντη υπουργική απόφαση ένα πράγμα ευχόμαστε για τη νέα χρονιά: Επιτέλους να μπουν οι βάσεις για την πραγματική υπέρβαση των αιτιών της κρίσης, η οποία εντέλει δεν ήταν μόνο κρίση χρέους, αλλά και κρίση αξιών και αρχών..




- See more at: http://www.epikairo.gr

Είναι Πολιτική. Όχι προσωπολατρία.

Του Κωστή Πανώρη: “Ένα από τα πολλά κατηγορώ που ακούμε εδώ και πολύ καιρό, όλοι όσοι στηρίζουμε την προσπάθεια του Γιώργου Παπανδρέου, για δημιουργία ενός νέου προοδευτικού, δημοκρατικού Κινήματος που θα εκφράσει το χώρο της σοσιαλδημοκρατίας στη χώρα, είναι αυτό της προσωπολατρίας…
Είμαστε, σύμφωνα με τους πολιτικούς αντιπάλους του Γ. Παπανδρέου, αλλά και σύμφωνα με ορισμένους πρώην <<συντρόφους>>, προσωπολάτρες. Κολλημένοι στην ιστορία και τη φήμη που κουβαλάει επάνω του το όνομα Παπανδρέου.

Επειδή στην Ελλάδα και στην Ελληνική πολιτική σκηνή καλείται κανείς, συχνά-πυκνά να αποδείξει πως δεν είναι ελέφαντας, ας κάνουμε μια προσπάθεια, να δώσουμε μερικά επιχειρήματα, εμείς οι <<Παπανδρεικοί>> , γιατί στηρίζουμε διαχρονικά, με όλες μας τις δυνάμεις, τον Γιώργο Παπανδρέου.

Ας αρχίσουμε από τα πρόσφατα. Διακυβέρνηση της χώρας την περίοδο 2009-2011. Ο Γιώργος Παπανδρέου και η κυβέρνησή του αναλαμβάνουν, να σώσουν τη χώρα από την άτακτη χρεοκοπία, που μας χτυπούσε την πόρτα, λόγω της εγκληματικής πολιτικής του Κ. Καραμανλή και της Ν.Δ. Μόνοι τους. Μόνος του. Χωρίς καμία πολιτική συναίνεση. Χωρίς καμία κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, κανένα πρόγραμμα και μηχανισμό στήριξης. Τα αποτελέσματα της προσπάθειας είναι γνωστά. Κατάφερε να πάρει το μεγαλύτερο δάνειο από την εποχή της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και να κάνει τη μεγαλύτερη διευθέτηση χρέους που έχει γίνει στην Ιστορία. Όσο για το πόσο προοδευτική ήταν η διακυβέρνησή του, ας θυμηθούμε τη Διαύγεια, την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, τον Καλλικράτη, τον νόμο για τα πανεπιστήμια, τον νόμο για την ιθαγένεια των μεταναστών, το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, την μάχη για την πάταξη της φοροδιαφυγής και το κυνήγι του μαύρου χρήματος. Έργο της δικής του κυβέρνησης ήταν επίσης η προσπάθεια να στηριχτεί η ελληνική οικονομία στις Α.Π.Ε. καθώς και στις νέες τεχνολογίες.

Κι αν αυτά ήταν ορισμένα από τα πολλά πεπραγμένα της δίχρονης διακυβέρνησής του, ας δούμε και μερικά σπουδαία που έχει προσφέρει, κατά τη διάρκεια της πολιτικής του σταδιοδρομίας, διαχρονικά.

• Από τους πρώτους που μίλησαν και τάχθηκαν υπέρ της ελεύθερης ραδιοφωνίας, έχοντας επισκεφτεί μάλιστα, το σταθμό του δημάρχου τότε Μ. Εβερτ.
• Νομοθέτησε το διεθνές απολυτήριο, το γνωστό Ι.Β. καθώς και το ανοιχτό πανεπιστήμιο, μίλησε για την ανάγκη να απελευθερωθούν τα πανεπιστήμια από το κράτος και δημιουργηθούν, μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά ιδρύματα.
• Ο πρώτος που πρότεινε, να μην φυλακίζονται οι χρήστες ναρκωτικών, αλλά να θεραπεύονται και να πάμε σε μια αποποινικοποίηση ουσιών όπως η κάνναβη.
• Ο πρώτος που επιζήτησε και επιδίωξε διαφάνεια μέσα στο κίνημά του, με τη δημιουργία επιτροπών, την εκλογή συνέδρων και προέδρου κόμματος από τη βάση.
• Νομοθέτησε το εγγυημένο ποσοστό των Μουσουλμανοπαίδων , στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, βασικό πυλώνα της ένταξης τους στην ελληνική κοινωνία σήμερα.
• Ο πρώτος που κουβαλούσε έναν υπολογιστή και μιλούσε για το διαδίκτυο ως μια επανάσταση για τη διαφάνεια, τη λειτουργία του κράτους και τη Δημοκρατία.
• Ο πρώτος που μίλησε για άμεση εκλογή προέδρου Ε.Ε. από τη βάση, από τους ευρωπαίους πολίτες.
• Από τους πρώτους και ελάχιστους που έκαναν άνοιγμα στην Τουρκία και παρά τις δυσκολίες έχουμε 14 χρόνια μιας καλύτερης σχέσης, χωρίς συγκρούσεις.
• Ήταν από τους βασικούς συντελεστές και πρωτεργάτες για το Ελσίνκι και την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε.
• Ο μόνος Έλληνας πρωθυπουργός που προσπάθησε να δώσει πραγματικά φωνή στον Έλληνα πολίτη, μέσω του δημοψηφίσματος που πρότεινε το 2011.
Αυτά κι άλλα πολλά είναι όσα έχει προσφέρει ο Γ. Παπανδρέου στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Μπορεί για ορισμένους να είναι λίγα, να μην έχουν αξία ή ακόμα και να θεωρούνται αυτονόητα. Από κανέναν άλλο όμως πολιτικό δεν είδαμε κάτι αντίστοιχο. Ούτε στο ελάχιστο.
Όλα αυτά είναι πολιτική. Ο πολιτικός Γ. Παπανδρέου. Ο σοσιαλιστής Γ. Παπανδρέου.

Ο άνθρωπος Γ. Παπανδρέου;
Είμαστε στο πλάι ενός οραματιστή. Ενός Δημοκράτη. Δίπλα σε έναν πολίτη, με αξίες, ήθος και αρχές. Που σέβεται τον συνάνθρωπο, όποιος κι αν είναι αυτός, από όπου κι αν προέρχεται, που παλεύει για τα ανθρώπινα δικαιώματα από όποια θέση κι αν είναι, σε όλο τον κόσμο.

Στην ερώτηση λοιπόν, γιατί ήμασταν και κυρίως γιατί είμαστε με τον Γιώργο Παπανδρέου, η απάντηση είναι απλή.
Γιατί είμαστε πλάι-πλάι, ώμο με ώμο, συνοδοιπόροι και σύντροφοι, με έναν Άνθρωπο.


- See more at: http://www.epikairo.gr

Οι νέοι παίρνουν στις πλάτες τους τον ΓΑΠ! Πυρήνας νεολαίων συναντήθηκε στην Αθήνα.

Περισσότερα από 80 στελέχη νέας γενιάς, από την σπουδάζουσα, την τοπική αυτοδιοικηση, τα επιμελητήρια και συλλογικές οργανώσεις, συγκεντρώθηκαν την Δευτέρα το βράδι στο κέντρο της Αθήνας σε μια οργανωτική πολιτική διαδικασία, για να συντονίσουν τη δράση και την στήριξη τους στο νέο εγχείρημα του Γιώργου Παπανδρέου. Νέοι με άποψη και πολιτική ταυτότητα οργανώνονται και συζητούν, αδιαφορώντας για τη στάση των παλιών στελεχών και πρώην …υπουργών. Ανανέωσαν μάλιστα το ραντεβού τους για το πρώτο 10ημερο του νέου έτους σε πιο ανοικτή αυτή τη φορά, εκδήλωση…

Αφ. Παπαθανάση: Να καταθέσουμε την ψυχή μας

Σχολιάζει η Αφροδίτη Παπαθανάση [via fb]: Και για να τελειώνει η πλάκα, κανέναν δεν ενδιαφέρουν οι τυφλες συγκρούσεις και οι ρεβανσισμοί…
Αν ειναι να σωθεί η συνείδηση και ο πυρήνας της παράταξης αυτο δεν μπορει να γινει τη στιγμη αυτη ως επανάληψη του μικρού και ευέλικτου σχήματος που μπορει να κολλά σε κάθε κυβέρνηση ανταλλάσσοντας θεσεις και Υπουργεία,
Χρειάζεται και την έρημο να περάσουμε ΑΛΛΑ και να συγκρουστουμε κάθετα με οτι πισω μας κρατα,
Χρειάζεται να μιλήσουμε πολιτικα για το ποιοι και με ποιους είμαστε και όχι να χανόμαστε και να θεωρούμε ως το υψιστον τις τροπολογίες,
Χρειάζεται να χτίζουμε τις γέφυρες για να ξαναβρεθουμε να συμφωνησουμε και να τσακωθουμε επι πολιτικής ατζέντας και όχι για την μοιρασιά της εξουσίας,
Χρειάζεται να ξανα μάθουμε να τιμούμε και όχι να πορευόμαστε χωρίς κανέναν κώδικα τιμής,
Χρειάζεται να αφήσουμε πισω όσους δεν μας επέτρεψαν να πάρουμε ανάσες και τελος
Χρειάζεται να αποφασίσουμε μονοι μας, η συνείδηση μας τι λέει , όχι η βόλεψή μας.

Και επειδή οι πληγές μας ειναι βαθιές πρεπει παλι να ανάσανουμε, δηλαδή τίποτα τιποτα να μην κερδίσουμε , να καταθέσουμε όμως την ψυχή μας , να μιλήσουμε, να υπερασπιστούμε τα πιστεύω μας , να συμμετεχουμε και να δημιουργήσουμε ξανα.
- See more at: http://www.epikairo.gr/

Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2014

Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι πια εδώ/ της Λώρης Κέζα

Πόσο θλιβερή εικόνα παρουσιάζουν οι βουλευτές που προκειμένου να σώσουν το στασίδι τους, πιέζουν για τη διάσωση του ΠαΣοΚ. [tovima]

Χθες, μόλις βεβαιώθηκαν ότι θα γίνουν εθνικές εκλογές, πήγαν στο γραφείο του Γιώργου Παπανδρέου και του ζήτησαν να μην φτιάξει νέο κόμμα. Τα μετράνε από εδώ, τα μετράνε από εκεί και αντιλαμβάνονται ότι η πιθανή πρωτοβουλία του πρώην πρωθυπουργού είναι πιθανό να τους αφήσει όλους απέξω. Φοβούνται ότι το Πασόκ του Βαγγέλη Βενιζέλου θα καταποντιστεί και θα πάνε όλοι στα σπίτια τους.

Ας δούμε ποιοι ανησυχούν για το μέλλον, της παράταξης και του δικού τους:
Γ. Μανιάτης, Γ. Δριβελέγκας, Δ. Κρεμαστινός, Π. Κουκουλόπουλο, Ανδ. Λοβέρδος , Φώφη Γεννηματά.

Οι έξι βουλευτές αλλά και οι υπόλοιποι που στα κρυφά αμφισβητούν τις ικανότητες του Βενιζέλου αλλά στα φανερά είναι αρσακειάδες, δείχνουν να εκπλήσσονται και να αιφνιδιάζονται. Εις εξ αυτών μάλιστα έλεγε τις προάλλες ότι ο Γιώργος Παπανδρέου είχε την υποχρέωση να πάει στα κομματικά όργανα να μιλήσει πριν κάνει οτιδήποτε. Δεν διευκρίνισε ποιο ακριβώς είναι το όργανο καθώς όλοι γνωρίζουν ότι το μόνο όργανο ήταν ο πρόεδρος του κόμματος. Μόνος αποφάσιζε, μόνος ενεργούσε και όλοι οι άλλοι, τα στελέχη που σήμερα εξανίστανται, υπήρξαν βουβοί θεατές.

Θα μπορούσε να κατηγορήσει κάποιος τον Βαγγέλη Βενιζέλο ότι μετέτρεψε ένα κίνημα σε ενός ανδρός αρχή. Ποιόν ρώτησε για να συγκυβερνήσει; Ποιόν ρώτησε για να διορίσει υπουργούς; Ποιόν ρώτησε για να διαλέξει υποψήφιους στις ευρωεκλογές; Ποιόν ρώτησε για την Ελιά και για την Δημοκρατική Παράταξη; Θα μπορούσε να κατηγορήσει κάποιος τον Βαγγέλη Βενιζέλο αν είχαν στα αλήθεια αντισταθεί. Τα στελέχη που σήμερα εξανίστανται βρίσκονται επί δυο χρόνια σε αφασία. Διαμαρτύρονταν χαμηλόφωνα πίνοντας καπουτσίνο, διαμαρτύρονταν μεγαλόφωνα στα γραφεία τους, σε τραπεζώματα και όπου αλλού δεν υπήρχαν τοποτηρητές του Βενιζέλου.

Τώρα λοιπόν, ενόψει της πιθανότητας να ιδρυθεί παπανδρεϊκό κόμμα, επικαλούνται την ενότητα και αναφέρονται στην ιστορία της παράταξης. Πλην όμως η ενότητα έχει χαθεί μαζί με την αξιοπιστία. Το ΠαΣοΚ δεν εφάρμοσε τις πολιτικές για τις οποίες ψηφίστηκε. Κι ας αντιτάξει ο Βαγγέλης Βενιζέλος ότι όλον αυτόν τον καιρό διέσωζε τη χώρα. Ολοι γνωρίζουν ότι η δουλειά θα είχε γίνει και με μια απλή ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, δεν χρειαζόταν να επιλεγεί συγκυβέρνηση. Δεν χρειαζόταν να επινοήσει το ΠαΣοΚ κάποια από τα πιο σκληρά μέτρα λιτότητας που ελήφθησαν.

Οι βουλευτές που ζητούν από τον Γιώργο Παπανδρέου να βολευτεί σε μια θεσούλα Επικρατείας είναι εκείνοι που επέτρεψαν να εξαφανιστεί το ΠαΣοΚ. Επανέρχονται με προτάσεις που αφορούν τη διάσωση του τομαριού τους και όχι με μια δέσμη κεντρώων πολιτικών λύσεων. Η πολιτική είναι απούσα από τον πανικό αφανισμού που αναδεικνύει πίκρες, ματαιώσεις, απογοήτευση. Ας το πάρουν απόφαση, το ΠαΣοΚ δεν είναι πια εδώ και έχει καθένας το δικό του μερίδιο ευθύνης.

- See more at: http://www.epikairo.gr

Ποιοι θα ηρεμούσαν αν ο Γιώργος προτιμούσε το Επικρατείας…

Τον …τρόμο που προκαλεί ένα κόμμα Παπανδρέου, πριν ακόμα ανακοινωθεί, περιγράφει με τον πλέον εύγλωττο τρόπο σε 50 λέξεις ο πρώην υπουργός και νυν στέλεχος του ΠΑΣΟΚ που βρίσκεται πάντως πολύ κοντά στον πρώην πρωθυπουργό, και αναμένεται να αναλάβει σημαντικό ρόλο στις επόμενες κινήσεις του, Γιώργος Πεταλωτής.

«Ο Γεράσιμος Γιακουμάτος, η Δήμητρα Λιάνη, η Λιάνα Κανέλη, η ιστοσελίδα iskra ς της Αριστερής Πλατφόρμας του ΣΥΡΙΖΑ και διάφοροι άλλοι πιο σοβαροφανείς ‘ανησυχούντες’ ξιφουλκούν με ‘Γιωργάκη’, ‘ζουρλομανδύες στο ΠΑΣΟΚ’, ‘ανέκδοτα’ και ‘διασπαστές’», λέει περιγράφοντας όσα απαξιωτικά γράφονται και λέγονται τις τελευταίες ημέρες ενόψει της ίδρυσης του κόμματος Παπανδρέου, αλλά και από ποιους…

«Με μία θέση Παπανδρέου στο Επικρατείας, πόσο πιο ήρεμοι θα ήταν, αυτοί και πολλοί άλλοι…», καταλήγει, επιβεβαιώνοντας πλήρως τον Ευάγγελο Βενιζέλο που διέρρευσε ότι το πρότεινε στον πρώην πρωθυπουργό, αλλά και εξηγώντας …χωρίς λόγια, γιατί το αρνήθηκε εκείνος…

πηγή: http://www.matrix24.gr

Η αναγκαιότητα δημιουργίας ενός νέου πολιτικού φορέα

Πριν από μερικούς μήνες, παραμονές των Ευρωεκλογών, αναλύοντας την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα, κατέληγα στην διαπίστωση οτι ένας σκεπτόμενος προοδευτικός πολίτης δεν έχει, ουσιαστικά, απολύτως καμμία επιλογή !

Γράφει η Κατερίνα Κολτσίδα*


Οι υπάρχοντες κομματικοί μηχανισμοί έχουν δημιουργηθεί για να εκφράσουν και να στηρίξουν το σύστημα που, ουσιαστικά και πρακτικά, ευθύνεται για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει σήμερα η χώρα. Τα κόμματα, οι μηχανισμοί και οι μηχανιστικές αντιλήψεις που επικρατούν σε αυτά, τροφοδοτούν τη σκοτεινή πλευρά της μεταπολίτευσης στηρίζοντας και αναπαράγοντας την την πελατειακή Ελλάδα.

Όσες προσπάθειες και να κάνει κανείς μέσα από ένα τέτοιο χώρο οι πιθανότητες επιτυχίας είναι ελάχιστες. Δυστυχώς, όμως, βλέπουμε οτι ακόμα και νέα ή σχετικά νέα κόμματα βασίζουν τις δομές και την λειτουργίας τους ακριβώς στην ίδια «πεπετημένη». Στους γνώριμους τρόπους και δρόμους. Γιατί το άγνωστο φοβίζει.

Παράλληλα, βρισκόμαστε μπροστά στις εκλογές στις οποίες θα επικρατήσει η μεγαλύτερη πόλωση των τελευταίων ετών. Η πολιτική θα μπει για άλλη μια φορά στο συρτάρι και θα ανοίξει ο ασκός του τρόμου από τη μιά και της οργής από την άλλη. Συνθηματολογία, στείρα ρητορική και γενικότητες που θα καταλήγουν στο δίπολο Μνημόνιο – Αντιμνημόνιο.

Σήμερα λοιπόν, είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ η ανάγκη δημιουργίας ενός νέου πολιτικού φορέα που θα εκφράσει όλους εκείνους τους δημοκρατικούς προοδευτικούς πολίτες, που δεν άγονται από την οργή ούτε φέρονται από τον τρόμο. Πολίτες που επιλέγουν να ενεργοποιούνται στην ορθή πολιτική πράξη μέσα από συναπόφαση και συμμετοχή και που αρνούνται να σύρονται σε ευκαιριακό και στείρο ακτιβισμό. Πολίτες που δεσμεύονται θεωρητικά και πρακτικά από τις αποφάσεις του διαλογικού ορθολογισμού και που δεν παρασύρονται από δημαγωγία και πατερναλισμό.

Επομένως είναι άμεση η ανάγκη δημιουργίας ενός νέου φορέα που δεν θα ισχυρίζεται μόνο οτι θα λειτουργεί πέρα και πάνω από μηχανισμούς, κομματοκρατία, τομεάρχες και κομματάρχες, αλλά θα το κάνει και στην πράξη !

Η σύγχρονη Ελληνική ιστορία έχει δείξει οτι όταν το παλιό δεν μπορεί πια να εκφράσει πολιτικά τον κόσμο πρέπει να μπαίνει στην άκρη για να δημιουργηθεί το νέο. Το ίδιο έγινε και το 74, το ίδιο πρέπει να γίνει και σήμερα !



*Η Κατερίνα Κολτσίδα είναι αιγυπτιολόγος

http://www.4news.gr/

Ο Θάνος Μωραΐτης στον ALPHA: Αυτό που χρειαζόμαστε σήμερα είναι μια παράταξη που θα αναγεννηθεί και θα φέρει το νέο»

Ο Θάνος Μωραΐτης στον ALPHA:

«Είναι έντιμη η στάση αυτών που τοποθετήθηκαν στην δημόσια σφαίρα και είπαν την άποψή τους. Δεν είναι έντιμη η στάση όσων λένε πάμε τώρα με τον Βενιζέλο και τον αλλάζουμε την Δευτέρα. Δεν είναι κοινή η στόχευση των στελεχών που αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες. Ακούμε να μας λένε για διάσπαση του ΠΑΣΟΚ αυτοί που δεν το ψήφισαν και το απαξίωσαν. Λένε να μη διασπαστεί το ΠΑΣΟΚ αυτοί που το διέσπασαν. Μιλούν για διάσπαση αυτοί που ντρέπονταν να βγουν στην ελληνική κοινωνία και να υπερασπιστούν το ΠΑΣΟΚ και σε μια εκλογική μάχη πριν έξι μήνες να βγουν με αυτό μπροστά. Εγώ δεν ντράπηκα ποτέ για το κόμμα μου.

 Οι προτάσεις Παπανδρέου αγνοήθηκαν. Πρωτοβουλίες της τελευταίας στιγμής υπηρετούν την βουλευτική καρέκλα και όχι την παράταξη. Υπάρχουν αυτά τα κορυφαία στελέχη που αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες λοιπόν αλλά υπάρχουν αυτές τις ώρες και χιλιάδες απλοί πολίτες σε όλη την χώρα που παρεμβαίνουν και λένε ότι πρέπει να παρθούν άλλες πρωτοβουλίες. 

Κανείς δεν μπορεί να μιλήσει για διάσπαση και συνοχή στα δημοσκοπικά νούμερα του 4%. Η παράταξη μου είναι η παράταξη του 44%. Σε αυτή την παράταξη απευθύνομαι και σε αυτόν τον κόσμο που πορευτήκαμε 4 δεκαετίες. Το ΠΑΣΟΚ όπως είναι σήμερα δεν μπορεί να εκφράσει τον μεγάλο χώρο της δημοκρατικής παράταξης. Δεν έχει ξεκάθαρο ιδεολογικό στίγμα και πορεύτηκε τα τελευταία 2 χρόνια χωρίς στρατηγική και αυτό το πληρώνει σήμερα.

 Αυτό που χρειαζόμαστε σήμερα είναι μια παράταξη που θα αναγεννηθεί και θα φέρει το νέο».

Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014

Σε πρόωρες εκλογές η χώρα, δεν εκλέγεται Πρόεδρος

Ούτε ψήφο παραπάνω δεν κατάφερε να πάρει στην τρίτη ψηφοφορία η υποψηφιότητα του Σταύρου Δήμα. Ως εκ τούτου Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν εκλέγεται, η Βουλή διαλύεται και η χώρα οδεύει σε πρόωρες εκλογές, οι οποίες θα προκηρυχτούν εντός δέκα ημερών.

Πιθανότερες ημερομηνίες εκλογών η 25η Ιανουαρίου ή η 1η Φεβρουαρίου.

Εν αναμονή των αυριανών εξελίξεων… #Παπανδρέου #PtD #επιστολή

Το σκηνικό με τις κινήσεις Παπανδρέου μοιάζει να ξεκαθαρίζει, όσο κι αν κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει τις εκπλήξεις σε ένα τόσο ρευστό σκηνικό.

Ο πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς μοιάζει αποφασισμένος να «καθαρίσει» το ΠΑΣΟΚ, να εκπληρώσει εκείνο το «Γιώργο άλλαξε τα όλα», με το μόνο τρόπο που έχει απομείνει: αντικαθιστώντας αυτό που έχει απομείνει, που είναι χρήσιμο και ελέγχεται πλέον αποκλειστικά από πρόσωπα που έζησαν για δεκαετίες στο όνομα του ιδρυτή του κόμματος, αρμέγοντας τη σφραγίδα και τους μηχανισμούς του κινήματος για την καριέρα τους· είτε αυτή ήταν πολιτική, είτε συνδικαλιστική, είτε στον «ιδιωτικό» (κρατικοδίαιτο) τομέα.

Η προσπάθεια να εξυγιανθεί από μέσα κράτησε πάνω από έξι χρόνια (2003-2009), και παρά τη νομιμοποίηση των ενεργειών στην κάλπη με το 44% του 2009 οι αντιστάσεις παρέμειναν ισχυρές. Το 2011 έφτασαν (συνεπικουρούμενοι από τα Μέσα και τη διαπλοκή) στην ανατροπή εκλεγμένου πρωθυπουργού, την ώρα που η δημοτικότητα της τότε κυβέρνησης ήταν γύρω στο 25% – περίπου όσο ευελπιστεί να πάρει το πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές για να σχηματίσει κυβέρνηση.

Κάθε νέα προσπάθεια εξυγίανσης του ΠΑΣΟΚ πλέον, θα έπρεπε να καταφύγει σε αντιδημοκρατικές διαγραφές σχεδόν του συνόλου των εναπομεινάντων στελεχών του σε κάθε βαθμίδα. Η φυγή προς τα μπρος, και η ίδρυση ενός νέου φορέα είναι ο μόνος δημοκρατικός δρόμος για την αναγέννηση του χώρου. Κι ας αποφασίσει ο λαός, με μία καθαρή πρόταση στο τραπέζι. Θα είναι και μία απάντηση σε όσους ρίχνουν εκεί το βάρος της αποτυχίας της χώρας.

Σε αυτή την προσπάθεια λέμε ναι, και με αυτά κατά νου υπέγραψα χωρίς καμία αναστολή την χθεσινή επιστολή με 19 φίλους, την επιστολή που του ζητούσε να προχωρήσει. Ας μας συγχωρήσουν οι φορμαλιστές της πολιτικής τη βιασύνη. Προείχε το δια ταύτα της κίνησης.

Να το ξαναπούμε: μακάρι να είχαν και οι άλλοι πολιτικοί χώροι αυτά τα αντανακλαστικά σε αυτούς τους καιρούς, με πρώτη τη Νέα Δημοκρατία που κρύφτηκε πίσω από τη «θωρακισμένη οικονομία» του κ. Καραμαλή, και συνέχισε να κρύβεται πίσω από τον αντιμνημονιακό αγώνα του κ. Σαμαρά, που έγινε success story, και κατέληξε στον πιο στυγνό και κυνικό εκβιασμό που έχει ζήσει η χώρα μεταπολιτευτικά, με τη διακοπή της διαπραγμάτευσης και την συνακόλουθη προσφυγή στην κάλπη.

σχετικά

Πολίτης: Νέο κόμμα;
«Μέσα σε αυτό το πολιτικό σκηνικό που ξεκινάει από την αφέλεια και φτάνει στον αμοραλισμό του κυβερνητικού εκβιασμού υπάρχει χώρος για νέο κόμμα; Η σύντομη απάντηση είναι ναι, αλλά ένα κόμμα δεν έχει τίποτα να πει για τα παραπάνω αν γίνει με όρους Λυκούδη, Θεοδωράκη, Λοβέρδου και λοιπά. Όπως δεν θα έχει νόημα αν το ένα νέο κόμμα γίνει με ανακύκλωση καριέρας του οποιουδήποτε.

Αυτό που χρειάζεται είναι ειλικρίνεια, εμπιστοσύνη σε ό,τι μπορούν να φέρουν το πολίτευμα και οι θεσμοί άπαξ και λειτουργήσουν, συλλογική δράση και ασπασμός όσων αρχών περικλείει ο όρος Ανοιχτή Κοινωνία· ισότητα, ισοπολιτεία, δικαιοσύνη, ελευθερία.
[...]
Σε όλα αυτά απαντάει μία νέα ιδρυτική διακήρυξη που θα τα ορίζει ως αδιαπραγμάτευτα, ένα νέο καταστατικό που θα διασφαλίζει την απαρέγκλιτη επιδίωξη τους μέσα από ένα κομματικό μηχανισμό, ένα καταστατικό που θα καθιστά ανεδαφική κάθε προσπάθεια εσωτερικής συντήρησης (πρόσωπα βιδωμένα σε καρέκλες και ρόλους δηλαδή). Τότε και μόνο τότε μπορεί αυτό να τεθεί στους πολίτες για συμφωνία και συμπόρευση. Για ενδεχόμενη τροποποίηση του τρόπου, τόσο σε καταστατικές προβλέψεις, όσο και στην πρόταση που θα διεκδικήσει την ψήφο για την έξοδο από το τέλμα.»

Πολίτης: Τι κάνει ο Γιώργος Παπανδρέου;
«Σε ό,τι αφορά την καθεαυτή πολιτική, το ΠΑΣΟΚ δεν έχει πάρει ούτε μία πολιτική πρωτοβουλία εδώ και τρία χρόνια, αν εξαιρέσει κανείς το γάλα του κ. Κασσή(…), και την καμπάνια κατά της ρατσιστικής βίας που εγκαταλείφθηκε προτού καν ξεκινήσει ελέω Μπαλτάκων και της σταθερότητας αυτών.

Οι διάφοροι πρώην πρωτοκλασάτοι υπουργοί και στελέχη, καλών και μη προθέσεων, δεν μπόρεσαν να κάνουν τίποτα για όλα αυτά. Το αντίθετο, περιπτώσεις σαν αυτές του κ. Λοβέρδου τα έκαναν χειρότερα αφού έδωσαν έναν τόνο κυνισμού και καιροσκοπισμού στην υπόθεση της κεντροαριστεράς.

Αν, λοιπόν, σε αυτές τις συνθήκες και σε αυτό το πολιτικό πεδίο μπορεί κάποιος να ανακατέψει τη σούπα, να εκβιάσει την επαναφορά σε κάποιο αξιακό πλαίσιο και εσωκομματική δημοκρατία (σημαντικό για όσους πιστεύουν ακόμα πως τα κόμματα ανήκουν στα μέλη τους) για να επιφέρει μία επανεκκίνηση σε αυτό που πολλοί βιάστηκαν να βαφτίσουν νεκρό, καλώς το κάνει. Το οφείλει.

Αν δε, πρόκειται για πρώην Πρωθυπουργό, ο οποίος προτίθεται να τσαλακωθεί σε μία τέτοια διαδικασία αντί να περιμένει την αναγνώριση του από το έθνος, εκλέγοντας τον ΠτΔ ή χρίζοντας τον επίτιμο του τίποτα, αυτόν και τον «κύκλο» του, τότε οφείλουμε να αποδώσουμε τιμή. Είτε θεωρείτε το εγχείρημα θνησιγενές, είτε το θεωρούμε απαραίτητο. Αυτό που δεν νοείται, είναι το να βαφτίζουμε την κίνηση κάτι άλλο από αυτό που είναι: μία (επιτέλους) αντίδραση σε αυτό που συμβαίνει στο χώρο του Κέντρου και του ΠΑΣΟΚ, με αποκλειστική ευθύνη καιροσκόπων, διαπλεκόμενων, παλτο-μυριστών, και του Ευάγγελου Βενιζέλου.



ΥΓ: μακάρι να υπήρχαν τα ίδια αντανακλαστικά και θάρρος πρωτοβουλιών στο κόμμα τη Νέας Δημοκρατίας, αντί για παρασκήνιο και «χρυσές εφεδρείες».


πηγή: http://alexacos.blogspot.gr/2014/12/ptd.html?spref=fb&m=1

Επιχείρηση τρομοκράτησης Παπανδρεϊκών με στημένα τηλεφωνήματα «αγανακτισμένων» στελεχών του ΠΑΣΟΚ

Χαμόγελα έχουν προκαλέσει σε πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ που πρόσκεινται στον Γιώργο Παπανδρέου τα τηλεφωνήματα που ξαφνικά δέχονται από συγκεκριμένα στελέχη του κόμματος ανά την Ελλάδα.

Συγκεκριμένοι άνθρωποι, οι περισσότεροι εκ των οποίων βρίσκονται ακόμα σε διάφορες κρατικές θέσεις, τηλεφωνούν και μεταφέρουν τη δήθεν οργή του κόσμου του ΠΑΣΟΚ για την απόφαση του πρώην πρωθυπουργού να προχωρήσει στην ίδρυση νέους κόμματος.

Τα περισσότερα τηλεφωνήματα γίνονται μάλιστα διαδοχικά, χωρίς οι «δράστες» να γνωρίζουν ότι τα υποψήφια «θύματα» τους είναι σε θέση να διασταυρώσουν την αλήθεια των ισχυρισμών τους. 

Το αστείο είναι πάντως ότι στις περασμένες Ευρωεκλογές, τα ίδια πρόσωπα προσπαθούσαν να πείσουν τα ίδια Παπανδρεϊκά στελέχη ότι το ΠΑΣΟΚ πέθανε και υπάρχει μόνο η Ελιά...
Θα ήταν αστείο αν δεν είχε τεράστιο κόστος για έναν ιστορικό πολιτικό χώρο.

http://www.parapolitiki.com/

Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014

Οι Παπανδρέου σκέπτονταν πάντα έξω απο το κουτί

Σήμερα, δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων και βλέπουμε την ύστατη επίθεση φιλίας των υποκριτοφυλάκων του επίσημου ΠΑΣΟΚ,το οποίο μέσω μιας δραματικής ανακοίνωσης εξαπολύει μια επίθεση συναισθηματικού χαρακτήρα στον Γιώργο Παπανδρέου, επικαλούμενο την ιδιότητα του "γιου του ιδρυτή" και το ότι χάρις στο ΠΑΣΟΚ έγινε πρωθυπουργός του 44% το 2009.

Επειδή ξαφνικά θυμήθηκαν στην Τρικούπη το ΠΑΣΟΚ, όταν τον Μάιο ζητούσαν πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης απο τον Παπανδρέου στο άκαιρο και ανιστόρητο εγχείρημα της Ελιάς, ας τους θυμήσουμε ποια ειναι η σχέση των Παπανδρέου με την δημοκρατική παράταξη στην Ελλάδα...

1958: Το κόμμα των Φιλελεύθερων έχει μείνει 3ο στις εκλογές του 1958, με την ΕΔΑ να ειναι αξιωματική αντιπολίτευση. Το κόμμα των Φιλελεύθερων,το οποίο στα χέρια του Σοφοκλή Βενιζέλου είχε γίνει παράρτημα της κυρίαρχης Δεξιάς, βρίσκεται μεταξυ φθοράς και αφθαρσίας στα χέρια του τότε γιου του ιδρυτή. Αξίζει να σημειωθεί οτι το Κόμμα των Φιλελεύθερων μετρούσε στην πολιτική σκηνή 38 χρόνια, ιδρυώμενο το 1910 απο τον Ελευθέριο Βενιζελο.

Ήδη το παρακράτος της Δεξιάς εκανε πάρτυ, με την αρωγή του Παλατιού,του Στρατού και των Αμερικανών. Η Αριστερά ήταν μεν αξιωματική αντιπολιτευση,αλλα ταυτόχρονα εγκλωβίζοταν στις εσωτερικές αντιθέσεις με το παράνομο ΚΚΕ. Ο Παπανδρέου τότε είχε δύο επιλογές: Είτε να κάνει λίφτινγκ στο παραπαίον κόμμα των Φιλελεύθερων, είτε να βρει τρόπο να δημιουργήσει ενα κόμμα που να εκφράζει ένα λαϊκό αίτημα: Την Δημοκρατία. Τρία χρόνια αργότερα και λίγες μερες πριν τις εκλογές, ο Γεώργιος Παπανδρέου ιδρύει την Ενωση Κέντρου, που έμελλε να εκφράσει τον δημοκρατικό κοσμο και την γενιά του 1-1-4. Ο Παπανδρέου τότε, ανάμεσα στην καρέκλα και τον αγώνα, διάλεξε τον αγώνα, γιατί πίστευε οτι η πατρίδα ηθελε ενα δημοκρατικό αντίβαρο.

1974: Ο Ανδρέας Παπανδρέου ειναι ο σταρ της κεντροαριστεράς. Επικεφαλής της αριστερής πτέρυγας της Ένωσης Κέντρου,του κόμματος του Πατέρα του, μεταδικτατορικά ειχε ενα κόμμα στα πόδια του, το οποίο και τον αναγνώριζε σαν αρχηγό και περιελάμβανε την αίγλη του παρελθόντος, μολονότι ειχε στιγματιστεί απο την αποστασία του 1965. Η Ένωση Κέντρου του 1974 ηταν ενα γηρασμένο κόμμα, γεμάτο αξιωματούχους που αποσκοπούσαν σε μια δικαιότερη δεξιά, όχι ομως σε μια δικαιότερη κοινωνία.

Όμως, ο Ανδρέας Παπανδρέου, τα χρόνια του αντιδικτατορικού αγώνα ειχε φτιάξει το ΠΑΚ, το οποίο ειχε συσπειρώσει όλη τη φλέγουσα νέα γενιά της εποχής,που ανταποκρινόταν στο κάλεσμα του Ανδρέα και το όραμα για μια πραγματική αλλαγή και οχι για μια έντιμη διαχείριση.

Ο Ανδρέας τοτε βρέθηκε σε σταυροδρόμι: Είτε να αναλάβει τα σκήπτρα της ΕΚ και να την οδηγήσει στην εξουσία σύντομα, ή να ξεκινήσει κάτι απο την αρχή, για να αλλάξει εκ βαθέων το πολιτικό σύστημα της χώρας.

Διάλεξε τον δύσκολο δρόμο ιδρύοντας το ΠΑΣΟΚ, συσπειρώνοντας γύρω του τα δυναμικότερα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, ως επί το πλείστον νέους απο 16 έως 26 ετών.Ο Ανδρέας ηθελε όλο το κεφάλαιό του να το αφιερώσει στην Αλλαγή και οχι σε εσωτερικές διευθετήσεις και συναλλαγές με τους κομματάρχες του χθες.

2014: Ο Βενιζέλος αποκάλυψε σήμερα οτι πρότεινε στον Γιώργο Παπανδρέου συναλλαγή, μια θεσούλα στο ψηφοδέλτιο επικρατείας. Με αλλα λόγια πρότεινε ενα τίμιο βόλεμα σε εναν πρώην πρωθυπουργό, θέλοντας να τον χρησιμοποιήσει σαν περιφερόμενο τοτέμ για να του μαζέψει ψήφους.

Καμία κουβέντα για ιδεολογία,καμια ανταπόκριση στην πραγματική πολιτική, παρά μονο συναισθηματικές κορώνες απο εκείνους που πριν απο λιγο καιρό εξήραν την Δημοκρατικη Παράταξη και την Ελιά.

Είναι προφανές οτι ο Βενιζέλος θέλει να κλείσει τον Παπανδρέου σε εναν πόλεμο φθοράς, με στόχο να διατηρήσει την εξουσία του.Ειναι προφανές οτι ο Βενιζέλος θα προβεί σε απανωτές αντιποίησεις αρχής, χρησιμοποιώντας το επιχείρημα του "παραβάν".

Καταπατώντας κάθε έννοια αξιοπιστίας,παριστάνει τον τιμητή, υψώνοντας τα λάβαρα του ΠΑΣΟΚ για καθαρά μικροκομματικό όφελος.

Κλείνοντας, ας θέσουμε ενα ερώτημα σε όσα παλιά μέλη του ΠΑΣΟΚ απευθύνουν τις επόμενες μερες έκκληση συναισθηματικού χαρακτήρα στον Παπανδρέου:

Τι θα ειχε γινει αν τότε, το 1974 δεν είχαν ακολουθήσει τον Άνδρεα και ειχαν μείνει με τον Ζίγδη; Στην καλύτερη περίπτωση θα ειχαν καταλήξει μια κεντρώα συνιστώσα της ΝΔ.


Αν τοτε,οι σημερινοί 60αρηδες και τοτε 20αρηδες θεωρούν οτι έκαναν το σωστό και όχι αποστασία,ας αφήσουν τους σημερινούς 20αρηδες-30αρηδες να πάρουν την παράταξη στα χερια τους, διεκδικώντας το δικαίωμα να αλλάξουν την μοίρα της παράταξης και της χώρας.

- See more at: http://epikairo.gr

Επιστολή 20 νέων επιστημόνων που προτρέπουν τον Παπανδρέου να κάνει κόμμα

Λάβαμε και δημοσιεύουμε επιστολή την οποία υπογράφουν 20 νέοι αξιόλογοι προοδευτικοί συμπολίτες μας και αφορά στο πολιτικά αδιέξοδα που έχουν περιέλθει και παρακινούν τον Γιώργο Παπανδρέου να τολμήσει και να προχωρήσει στη δημιουργία κόμματος:

Η πολιτική διαδρομή του Γιώργου Παπανδρέου είναι αναμφισβήτητα ταυτισμένη με το ΠΑΣΟΚ, ιδιαίτερα μετά το 2004 όταν και ανέλαβε την προεδρία ενός πληγωμένου τότε κόμματος, οδηγώντας το στη νέα εποχή και στο 44% των εκλογών του 2009, φτάνοντας ο ίδιος μέχρι την προεδρία της Σοσιαλιστικής Διεθνούς ως αρχηγός του κόμματος.

Όσοι όμως γνωρίζουν τον Γιώργο Παπανδρέου, αντιλαμβάνονται ότι πάνω από το όποιο ΠΑΣΟΚ, το όποιο σύμβολο ή όνομα, ο ίδιος τοποθετεί τις αξίες που υπηρέτησε και διαχρονικά πρεσβεύει. Τις αξίες της Δημοκρατίας, της αξιοκρατίας, της διαφάνειας, της συμμετοχής, της καινοτομίας, τις αξιοσύνης, της εξωστρεφούς παιδείας, της πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής.

Κανείς Παπανδρέου δεν υπέστειλε ποτέ τη σημαία των αξιών για χάρη μιας θολής κομματικής ταμπέλας, στο βωμό των αξιωμάτων, μιας καρέκλας, ή μιας ασφαλούς θέσης σ' ένα ψηφοδέλτιο. Πήρε πρώτος το κόστος, χωρίς να φταίει, επωμιζόμενος αμαρτίες άλλων, και πήρε τις δυσκολότερες αποφάσεις, αντιδημοφιλείς αποφάσεις, χωρίς να υπολογίζει κανένα προσωπικό κόστος. Αποφάσεις που δικαιώθηκαν από τις εξελίξεις. Έγινε μάλιστα ο πρώτος εκλεγμένος πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης που δεν δίστασε να αποχωρήσει από το αξίωμά του υπέρ μίας εθνικής συνεννόησης μπροστά στις ιστορικές προκλήσεις που αντιμετώπιζε η χώρα. Κανείς, βέβαια, δεν ξεχνά τα "φίλια πυρά" που δέχτηκε τότε από το ίδιο το κόμμα του.

Ποιος άλλος πολιτικός τα έκανε αυτά;

Όπως ο Γεώργιος και ο Ανδρέας, έτσι και ο Γιώργος Παπανδρέου, οφείλει να προχωρήσει μπροστά, να υπηρετήσει τις αξίες του. Εύλογα θα ρωτήσει όμως κάποιος: Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να υπηρετήσει τις αξίες αυτές;

Υπό όρους θα μπορούσε. Όχι όμως αυτό το ΠΑΣΟΚ, όχι το ΠΑΣΟΚ που σέρνεται πίσω από αποτυχημένα εγχειρήματα 58, Ελιάς, ΔΗΠΑΡ, χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Ο Γ. Παπανδρέου έκανε μία πολύ συγκεκριμένη πρόταση για την αναγέννηση του ΠΑΣΟΚ, πρόταση που αποτελεί μονόδρομο αν το Κίνημα θέλει να επανασυνδεθεί με την παράδοσή του. Να προχωρήσει άμεσα σε έναν ανοιχτό συντακτικό συνέδριο, όπου θα συζητηθούν τα πάντα. Από τη φυσιογνωμία και τις θέσεις του Κινήματος, μέχρι τα πρόσωπα και τα σύμβολα. Είναι ο μόνος τρόπος να επιστρέψει το ΠΑΣΟΚ στις ρίζες των αξιών του, ώστε να μπορέσει ξανά να προσφέρει τις υπηρεσίες του στη χώρα.

Η πρόταση αυτή δεν έλαβε καμία επίσημη απάντηση ποτέ από τη σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ενώ δυστυχώς κάποιοι προτίμησαν τον σκοτεινό μικροπολιτικό δρόμο των μισόλογων και των διαρροών.

Παράλληλα, η σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, προσπάθησε με κάθε τρόπο να βάλει λουκέτο στο Κίνημα, δύο κόμματα έφτιαξαν σε 4 μήνες για να κρύψουν το ΠΑΣΟΚ, μέσω ανοιγμάτων σε κοινωνικό κενό, με αλλαγή ονομασίας και συμβόλων, χωρίς να προηγηθεί ουσιαστική διαβούλευση, χωρίς να επιδιωχθεί η συναίνεση από τη βάση του Κινήματος. Ο Γιώργος Παπανδρέου στάθηκε από νωρίς αντίθετος στη λογική της αυτοκατάργησης και μάλιστα χωρίς συλλογική απόφαση και ξεκάθαρη στρατηγική. Όχι γιατί είναι αντίθετος στις διευρύνσεις - κάθε άλλο, πρώτος το έχει αποδείξει - αλλά γιατί αυτές δεν συνοδεύτηκαν από την απαραίτητη διαβούλευση και συνεπώς ήταν καταδικασμένες να αποτύχουν.

Στην ουσία της πολιτικής, το ΠΑΣΟΚ σύρθηκε από τη σημερινή ηγεσία του σε άκρως συντηρητικές επιλογές, που δεν τις επέβαλλε κανένας εξωτερικός ή εσωτερικός παράγοντας, παρά μόνο η ιδεολογία και η οραματική ανεπάρκεια της ηγεσίας του. Αντί να συνεργαστεί με βάση το ξεκάθαρο προοδευτικό πλαίσιο ελέγχοντας τη συντήρηση και την ενίσχυση των ειδικών σχέσεων, ταυτίστηκε με οπισθοδρομικές πολιτικές επιλογές μιας σκληρής παλαιολιθικής δεξιάς που νομοτελειακά το αποξένωσαν από τους προοδευτικούς πολίτες της χώρας.

Οπισθοχώρηση στη Παιδεία, στο φιάσκο της αναδιάρθρωσης της ΕΡΤ, στο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των τραπεζών και των ΜΜΕ, στα συμφέροντα, στην αξιοκρατία, στη διαφάνεια, στη δικαιοσύνη και το νομοθετικό έργο, στους ίδιους τους βασικούς πυλώνες της λειτουργίας της Δημοκρατίας με την απαξίωση της Βουλής και των θεσμών δημοκρατικής διακυβέρνησης.

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, ο Γιώργος Παπανδρέου διαχώρισε τη θέση του από τις επίσημες επιλογές της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ. Ακριβώς γιατί καταπατούν τις αξίες τόσο του ίδιου, όσο και του ΠΑΣΟΚ και της βάσης.

Αυτή τη στιγμή η χώρα οδηγείται, πιθανότατα, σε πρόωρες εκλογές λόγω αδυναμίας εκλογής ΠτΔ. Σχεδόν όλοι οι παρατηρητές των εξελίξεων συμφωνούν στο ότι οι προοδευτικοί πολίτες της χώρας νιώθουν σήμερα πολιτικά άστεγοι. Η παραδοχή αυτή κρύβει μέσα της την ανεπάρκεια των σημερινών πολιτικών σχηματισμών που θεωρούν εαυτούς "προοδευτικούς".

Πέρα από το ΠΑΣΟΚ, η ΔΗΜΑΡ επιλέγει την επιβίωση στις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας καταψηφίσει κάθε τι προοδευτικό όλα αυτά τα χρόνια. Το Ποτάμι θυμίζει περισσότερο ένα πολιτικό ντοκιμαντέρ με έναν πρωταγωνιστή, τον αρχηγό του, παρά ένα κανονικό κόμμα με σαφή δομή και σταθερές απόψεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ φέρει παθογένειες της αριστεράς της δεκαετίας του 1950 και αρνείται επίμονα να αποδεχθεί τη σημερινή δύσκολη πραγματικότητα για τη χώρα, με πρώτη την άρνηση του ελλείμματος που άφησαν οι κυβερνήσεις Καραμανλή.

Η ανάγκη της δημιουργίας ενός φορέα που θα εκφράσει χιλιάδες εγκλωβισμένους προοδευτικούς πολίτες είναι σήμερα πιο επείγουσα από ποτέ. Ενώ οδεύουμε σε μία νέα Βουλή με πλήθος τυχοδιωκτών κάθε ιδεολογίας, θα απουσιάζουν και πάλι οι γνήσια προοδευτικές φωνές, με όραμα, προσωπική αξιοπιστία και συγκεκριμένες προτάσεις.

Σ' αυτό το πολιτικό πλαίσιο, πολλοί θα πρότειναν στο Γιώργο Παπανδρέου να μείνει πίσω και να απολαύσει την γενική κατάπτωση, την υποχώρηση της πραγματικής πολιτικής. Να δικαιωθεί μέσω της σιωπής και της αποχής, να επιλέξει δηλαδή τον δρόμο εκείνων που κατέστρεψαν τη χώρα και σήμερα παριστάνουν τους τιμητές και τους κριτές των πάντων.

Αυτή θα ήταν η εύκολη λύση, όμως θα καταπατούσε μια βασική αξία του Γ. Παπανδρέου, που είναι η ενεργός συμμετοχή του πολίτη στη Δημοκρατία. Ποτέ δεν κρύφτηκε για να δικαιωθεί, ποτέ δεν σιώπησε για να ξεχαστεί. Γι'αυτό και ΟΦΕΙΛΕΙ να επιλέξει να μην κρυφτεί αλλά να προχωρήσει μπροστά, στη δημιουργία ενός νέου πολιτικού σχήματος. Γιατί το οφείλει στους προοδευτικούς πολίτες, γιατί το έχει ανάγκη η ίδια η χώρα. Και γιατι κάποιος, κάπως, πρέπει να υπερασπιστεί το έργο προοδευτικών αλλαγών του ΠΑΣΟΚ μεταξύ 2009 και 2011 και να το προχωρήσει, γιατί όλοι εμείς οι προοδευτικοί πολίτες ξέρουμε ότι αν δεν αλλάξουμε τις δομές της χώρας, αν δεν συγκρουστούμε με τις πελατειακές λογικές που επικρατούν διαχρονικά στην κοινωνία μας, δεν θα βγούμε από την κρίση.

Δήμητρα Αγκαθίδου - Αρχιτέκτονας [Θεσσαλονίκη]

Κωνσταντίνος Αθανασίου - Λέκτορας στο τμήμα μηχανικών περιβάλλοντος [Ξάνθη]

Κωνσταντίνος Αλεξάκος - Αρχιτέκτονας [Αθήνα]

Περικλής Αλειφέρης - Οικονομολόγος [Κοζάνη]

Αναστάσιος Βαΐτσης - Ιδιωτικός Υπάλληλος [Μαγνησία]

Kωνσταντίνος Γιαννόπουλος - Δικηγόρος [Πειραιάς]

Σπύρος Γουγούσης - Ιατρός [Θεσσαλονίκη]

Θόδωρος Καραγιάννης - Δικαστικός υπάλληλος [Ρόδος]

Μιχάλης Κατσαμάκας - Ιατρός [Πιερία]

Όλγα Κετικίδου - Δικηγόρος [Θεσσαλονίκη]

Λάμπρος Λαμπρογιάννης - Ιατρός [Θεσσαλονίκη]

Αθηνά Λεζκίδου - Επιχειρηματίας [Σέρρες]

Κωνσταντίνος Λύρατζης - Εκπαιδευτικός / Μουσειολόγος [Δράμα]

Κωνσταντίνος Μαρίνος - Υπ. Διδάκτωρ ΕΚΠΑ [Θεσσαλονίκη]


Ιωάννης Μπέκος - Πολιτικός Μηχανικός [Αιτωλοακαρνανία]

Κωνσταντίνος Πανώρης - Φοιτητής Μηχανολόγος Μηχανικός [Θεσσαλονίκη]

Δημήτρης Παυλίδης - Οικονομολόγος [Κιλκίς]

Γιώργος Παπούλιας - Πολιτικές Επιστήμες [Αρκαδία]

Εύα Πλιάκα - Δημοσιογράφος [Πειραιάς]

Θεόδωρος Σουμπάσης - Δικηγόρος [Θεσσαλονίκη]




- See more at: http://www.epikairo.gr

Μ. Καρχιμάκης: Συμφέροντα ανέτρεψαν την κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου

Οι μεγαλοσχήμονες είναι εκτός φορολογικών μεταρρυθμίσεων |

Με διεργασίες και κινητοποίηση στελεχών, προετοιμάζεται το έδαφος για τον πολιτικό φορέα που προωθεί ο Γιώργος Παπανδρέου. Πιθανή ημερομηνία ανακοίνωσης του νέου πολιτικού φορέα, φέρεται η 30η Δεκεμβρίου, δηλαδή η επομένη της τελευταίας ψηφοφορίας για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Επιδίωξη του Γ. Παπανδρέου είναι το νέο κόμμα που θα εξαγγείλει, να λάβει μέρος στις επόμενες βουλευτικές εκλογές.

Μιλώντας στον Κρήτη fm 101.5 στην εκπομπή Καφές και Σχόλια με την Κατερίνα Πολύζου, ο Μιχάλης Καρχιμάκης, δεν επιβεβαίωσε, ούτε ωστόσο διέψευσε την επικείμενη νέα πολιτική κίνηση, έθεσε ωστόσο ορόσημο των όποιων εξελίξεων την τρίτη ψηφοφορία για την εκλογή του ΠτΔ.

Ο κ. Καρχιμάκης, υπεραμύνθηκε των επιλογών του Γιώργου Παπανδρέου, υπενθυμίζοντας το νόμο για τη φορολόγηση των υψηλών καταθέσεων αλλά και την προσπάθεια ελέγχου του λαθρεμπορίου καυσίμων, ενώ μίλησε για ανατροπή του Γ. Παπανδρέου από διαπλεκόμενους με την υψηλή διαφθορά παράγοντες.

Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2014

Γιατί ο ΓΑΠ επιστρέφει με το νέο κόμμα... ως πρωταγωνιστής των πολιτικών εξελίξεων;

Του Βασίλη Τακτικού:

 Πολλοί από τους επαγγελματίες πολιτικούς και δημοσιογράφους δεν μπορούν να πιστέψουν ακόμη και να το συνειδητοποιήσουν πως ο Γιώργος Παπανδρέου επιστρέφει με «νέο κόμμα» και μάλιστα ότι μπορεί να γίνει δυναμικός ρυθμιστής των πολιτικών εξελίξεων στις εκλογές που έρχονται, παίρνοντας, ένα σημαντικό ποσοστό και σε κάθε περίπτωση μεγαλύτερο από εκείνο του ΠΑΣΟΚ με τον Βενιζέλο...

Δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν τι είναι αυτό που τον κρατάει με τέτοιες αξιώσεις δυνατότητες και προοπτικές στη κεντρική πολιτική σκηνή και στέκεται όρθιος, παρά τη μανιώδη επικοινωνιακή καταδίωξη και όλα όσα επενδύθηκαν από τις οικονομικές και πολιτικές Ελίτ για φτιάξουν την εικόνα του ξοφλημένου και μοιραίου Πρωθυπουργού των Μνημονίων. Προφανώς τώρα αισθάνονται άβολα καθώς εκτός των άλλων αμφισβητείται η πολιτική αξιοπιστία και η επικοινωνία που ασκούν ως επάγγελμα.

Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει , από τη μια στιγμή στην άλλη, πως όλο το μιντιακό και πολιτικό σύστημα της χώρας τον είχε ξεγράψει και «θάψει» πολιτικά με κάθε τρόπο με στόχο να τον απομονώσει από τη κοινωνία, φορτώνοντας του όλες τις προπατορικές αμαρτίες της διόγκωσης του δημόσιου χρέους από το γεγονός ότι αναγκάστηκε η Κυβέρνησή του να προσφύγει στους δανειστές και στην υπογραφή των Μνημονίων.

Σήμερα όμως πολλοί αναγνωρίζουν και ιδιαίτερα στο εξωτερικό πως η Ελλάδα βρίσκεται σε αυτό τραγικό σημείο λόγω δύο κυρίως πολιτικών: του Κ. Σημίτη και του Κ. Καραμανλή.
Το λάθος του πρώτου όπως διατυπώνεται συχνά ήταν ότι έβαλε μια χώρα με τριτοκοσμικές οικονομικές δομές στην ευρωζώνη και μάλιστα με μία ισοτιμία δραχμής-ευρώ πού έμελλε με μαθηματική ακρίβεια να εξαλείψει και τα ελάχιστα ίχνη ανταγωνιστικότητας της χώρας. Το λάθος του δεύτερου ήταν ότι εκμεταλλεύθηκε το φτηνό χρήμα που διασφάλιζε η ένταξη στην ευρωζώνη όχι απλά για να μην κάνει μεταρρυθμίσεις, αλλά για να προχωρήσει στην περαιτέρω γιγάντωση του πελατειακού κράτους με τις δεκάδες χιλιάδες διορισμών, αυξήσεις κρατικών δαπανών κ.λπ.

Φυσικό επακόλουθο ήταν μετά τη κρίση όλο αυτό το σαθρό οικοδόμημα να καταρρεύσει. Το γεγονός ότι κατάρρευσε αμέσως μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ έδωσε την ευκαιρία μετάθεσης των ευθυνών από τους πραγματικούς υπαίτιους στη διάδοχη κατάσταση. Αλλά αυτό το μύθευμα δεν μπορούσε να διαρκέσει για πάντα. Ήλθε ο καιρός να καταρρεύσει μαζί με το φιάσκο για το "σκίσιμο στα μνημόνια" και το saxes story και τα πενιχρά αποτελέσματα στις μεταρρυθμίσεις.

Αυτή είναι μια πρώτη εξήγηση που ξαναφέρνει στη κεντρική πολιτική σκηνή τον ΓΑΠ ακόμη και παρά τη πολυέξοδη καμπάνια να παρουσιαστούν οι Σαμαράς –Βενιζέλος ως καλύτεροι διαχειριστές της μνημονιακής πολιτικής που εκείνος είχε χαράξει .

Υπάρχουν και άλλοι σημαντικοί λόγοι που τον φέρνουν στο προσκήνιο και δεν είναι μόνον το μεγάλο όνομα που διαθέτει ο ΓΑΠ όπως υποστηρίζουν διάφοροι . Γιατί το όνομα το είχε και στη περίοδο της μεγάλης απαξίωσης που δέχθηκε.

Τι συνέβη λοιπόν δομικά στο σύστημα που αναγκάζεται να δεχθεί την επιστροφή Παπανδρέου και όχι την επιστροφή στη «κανονικότητα» που ευαγγελίζεται ο Βαγγέλης Βενιζέλος.

Γιατί δεν μασάει άλλο ο κόσμος από την επιστροφή στη «κανονικότητα» και σταθερότητα και ακούει με ενδιαφέρον την επιστροφή στον ορθολογισμό και την αλήθεια για ένα νέο κίνημα που καλεί ο ΓΑΠ.

Είναι τα βασικά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν από αυτούς διαμορφώνουν καθημερινά τη κοινή γνώμη εάν θέλουν, να είναι πειστικοί αλλά και για τους αξιωματούχους του ΠΑΣΟΚ που περιμένουν να

διαδεχθούν το Βενιζέλο, αλλά στο τέλος κινδυνεύουν να μείνουν με ένα πουκάμισο αδειανό.

Το άλλο ερώτημα που πρέπει να απαντήσουν πολιτικοί αναλυτές του συστήματος είναι, γιατί την ίδια στιγμή που αποκαθηλώνεται ο Σαμαράς κερδίζει έδαφος και αξιοπιστία Παπανδρέου, πριν μας απαντήσουν φυσικά τα επερχόμενα γεγονότα οι ιστορικοί του μέλλοντος.
Σε ποιους παράγοντες μπορούν να αποδώσουν τη προθυμία της κοινωνίας για αυτό-οργάνωση μετά τη σχετική πρόσκληση Παπανδρέου και γιατί ο ίδιος ο κόσμος δεν ανταποκρίνεται στη πρόσκληση «ενότητας» σημερινού προέδρου του ΠΑΣΟΚ.

Επειδή όμως δεν πρόκειται να μας απαντήσουν, (ελάχιστοι είναι αυτοί που γράφουν δίχως παραγγελία από τα αφεντικά τους) αυτό το έργο ας το αφήσουμε στους εθελοντές του διαδικτύου και στη δημοσιογραφία Πολιτών που όλως παρεμπιπτόντως από όλο το πολιτικό σύστημα ενθαρρύνει ο ΓΑΠ.
Η σχέση με τη κοινωνική βάση είναι πάνω από όλα μια ιδεολογική σχέση στον αντίποδα του κομματικού πελατειακού συστήματος. Και αυτό είναι που δεν θέλουν να κατανοήσουν οι ελίτ του πολιτικού συστήματος που το ΠΑΣΟΚ ένα κόμμα μόνο των αξιωματούχων.
Να λοιπόν μια άλλη εξήγηση πως επιβίωσε επικοινωνιακά ο ΓΑΠ παρόλη την αδιάκοπη πολεμική του μιντιακού συστήματος! Τα blogs τα social media και ο διάλογος στο διαδίκτυο ήταν πάντα ο ελεύθερος χώρος έκφρασης και οι πολύτιμες επικοινωνιακές εφεδρείες του ΓΑΠ. Ένας μοναδικός χώρος έκφρασης αξιών απέναντι στα ληστρικά συμφέροντα που βουλιάζουν τη χώρα.

Το άλλο μέσον ο ξένος τύπος και οι συνεντεύξεις του στα μεγαλύτερα και πιο έγκυρα επικοινωνιακά μέσα σε παγκόσμιο επίπεδο. Έτσι υπήρξε πάντα κάποιος αντίλογος στη ισοπεδωτική κριτική που δέχθηκε από το Ελληνικό μιντιακό και πίσω από αυτό το τραπεζικό κατεστημένο της χώρας που είχε λόγους να τον απαξιώσει πλήρως πολιτικά.
Το βασικότερο όμως όλων ήταν ίδιος ο πυρήνας των πολιτικών ιδεών και αξιών που χαρακτηρίζουν τη πολιτική πρακτική ΓΑΠ ακόμη και τότε που πηγαίνει αντίθετα στο πολιτικό ρεύμα. Αυτά βέβαια συνδέονται και με τη παράδοση που έχει δημιουργήσει η οικογένεια Παπανδρέου με δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις κάθε φορά στο διάστημα τριών γενιών.

Μια ιδιαιτερότητα που αξίζει να αναλυθεί σε κάποιο άλλο άρθρο ξεχωριστά, χωρίς όπως συνηθίζεται να εκλαμβάνεται ως κριτική σε μια στείρα οικογενειοκρατία. Αυτή η παράδοση δεν έχει λησμονήσει τον γέρο της Δημοκρατίας, τους νέους θεσμούς λαϊκής συμμετοχής που έφερε ο Ανδρέας Παπανδρέου, την συμμετοχικότητα του Πολίτη στις δημοκρατικές διαδικασίες και τη «διαύγεια» που προώθησε ο ΓΑΠ.
Μόνον η δημιουργία μιας νέας αντίστοιχης παράδοσης που έχει ανάγκη ο τόπος θα μπορούσε να τη ξεπεράσει.

Όπως δεν μπορούν όσο και να προσπαθήσουν τα συμφέροντα της οικονομικής ολιγαρχίας, να διαγραφτούν οι πρωτοβουλίες και πολιτικές για το δημοψήφισμα, τη Πράσινη Ανάπτυξη, τη διαύγεια το ανοικτό κόμμα και το open gov.
Όσο κι αν κατασυκοφαντήθηκαν και λοιδορήθηκαν ως τα πεπραγμένα ενός δήθεν αφελή και επικίνδυνου Πρωθυπουργού για τη χώρα φαίνεται τώρα ότι εν πολλοίς δικαιώνονται από τις κατοπινές εξελίξεις.
Δικαιώνονται όχι μόνον γιατί μακροπρόθεσμα η αλήθεια και ορθολογισμός είναι πολιτική αρετή παρά τα αντιθέτως υποστηριζόμενα αλλά, γιατί υπάρχει και η αποτελεσματικότητα της αξιοπιστίας ιδιαίτερα σε ένα διεθνοποιημένο Ευρωπαϊκό περιβάλλον που οι εταίροι μας στο πρόσωπο ενός πολιτικού αναζητούν την αξιοπιστία του Ελληνικού πολιτικού συστήματος.

Το μέλλον της δημοκρατίας δεν μπορεί να αγνοήσει πλέον τις πρωτοβουλίες για δημοψηφίσματα και το μέλλον της ανάπτυξης για τη χώρα δεν μπορεί να αγνοήσει τη πολιτική για τη Πράσινη ανάπτυξη, που τόσο επιπόλαια λοιδόρησαν ως πράσινα άλογα οι κάθε λογής Λαζόπουλοι.
Γιατί πιο γρήγορα για την ανάπτυξη της χώρας μπορεί να αξιοποιηθεί ο ήλιος και άλλες ήπιες πηγές ενέργειας, από όποια κοιτάσματα πετρελαίου στον υποθαλάσσιο χώρο.
Αυτά λένε οι επιστημονικές προβλέψεις για τα επόμενα πέντε χρόνια και δεν είναι ανάγκη να ρωτήσουμε τα μεγάλα συμφέροντα πάνω σε αυτό παρά μόνον την ίδια τη κοινωνία με άπλετη διάχυση της σχετικής ενημέρωσης .

Ο ΓΑΠ είναι ένας 4-5 ηγέτες στο Πλανήτη που είδε και επένδυσε πολιτικά πάνω σε αυτή τη προοπτική όπως και σε άλλες καινοτόμες δημοκρατικές ιδέες .
Να γιατί επιστρέφει ισχυρός απαλλαγμένος μάλιστα από τα βαρίδια των αξιωματούχων του πολιτικού και κομματικού κατεστημένου.
Για αυτό ταιριάζει να κλείσουμε αυτό το άρθρο το πρώτο μιας νέας περιόδου που μόλις ανοίγεται μπροστά μας, με τους στίχους του Χριστιανόπουλου.

"Και τι δεν κάνατε για να με θάψετε, όμως ξεχάσατε πως ήμουν σπόρος"
συμπληρώνοντας ....σπόρος καινοτόμων ιδεών και πολιτικών πρακτικών.

- See more at: http://www.epikairo.gr

Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2014

Ασύλληπτη ειρωνεία Γιώργου: Βαγγέλη τι με συμβουλεύεις; Να κάνω κόμμα;

Έναν απίθανο διάλογο Ευάγγελου Βενιζέλου και Γιώργου Παπανδρέου μετέφερε ο Ιορδάνης Χασαπόπουλος στο δελτίο του Μega με τη Μαρία Σαράφογλου.

Μόλις έκατσαν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ρώτησε:

– Γιώργο, διαβάζω ότι θα κάνεις νέο κόμμα. Είναι έτσι;

– Και εγώ το διαβάζω, Βαγγέλη. Τι γνώμη έχεις εσύ; Να προχωρήσω ή όχι;

Η ασύλληπτη ειρωνεία του Παπανδρέου προσδιόρισε και τη γενικότερη ατμόσφαιρα της συνάντησης, η οποία είχε τυπικό χαρακτήρα.

Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν θα περιμένει καν την 30η Δεκεμβρίου, όπως λένε τα σενάρια, για να εξαγγείλει το νέο κόμμα. Αν όπως όλα δείχνουν, δεν εκλεγεί πρόεδρος της Δημοκρατίας την προσεχή Δευτέρα, 29 Δεκεμβρίου, αμέσως θα ανακοινώσει την ίδρυση νέου πολιτικού φορέα.

http://www.aixmi.gr/

Τελικά, ο Ρήγας τον ξέρει καλά τον Βενιζέλο


Απίστευτο βίντεο! Καλό είναι να ερωτηθεί ο Ρήγας αν είναι ο ίδιος που λέει αυτά τα τέρατα ή κάποιος που τον μιμείται. Διότι αν είναι ο ίδιος, θα πρέπει να ακολουθήσει και δεύτερη ερώτηση: Ποιος τελικά απειλεί αυτή τη ρημάδα την σταθερότητα που υπερασπίζεται ο Βενιζέλος, κουβαλώντας τον σταυρό του μαρτυρίου πέρα δώθε επί μία τριετία;


http://www.epikairo.gr
/

ΒΕΝΙΖΕΛΙΚΑ ΨΕΥΤΟΔΙΛΛΗΜΑΤΑ

Σταύρος Στραβόλαιμος

O Βενιζέλος τελικά είναι αμετανόητος. Αντί να συζητήσει με τον Γιώργο σοβαρά το περιεχόμενο των προτάσεων που έκανε πριν λίγες μέρες κάνοντας τες αποδεκτές, ώστε να συμβάλλει εκείνος ως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στην ενότητα με ειλικρίνεια και τόλμη, αντιθέτως του είπε: « Γιώργο οφείλεις να συμβάλεις στην ενότητα του χώρου και να μη διασπάσεις την παράταξη, καθώς η ενότητα του ΠΑΣΟΚ είναι εθνική, παραταξιακή και ηθική υποχρέωσή σου και η θέση σου είναι στην παράταξη και στα ψηφοδέλτιά της για να δώσουμε όλοι μαζί τη μάχη των εκλογών, όποτε κι αν γίνουν».

Για μια φορά ακόμα βάζει μπροστά ψευτοδιλήμματα, προσποιείται ότι είναι ο εγγυητής της ενότητας και προβάλλει συναισθηματικού τύπου επιχειρήματα, προκειμένου να καταφέρει τον σκοπό του. Δηλαδή την παραμονή του στην προεδρική καρέκλα.

Δεν λογαριάζει την κοινωνία που τον αποστρέφεται, κάνει ότι δεν αντιλαμβάνεται ότι το πρόβλημα για την ενότητα και την συσπείρωση του χώρου είναι πρωτίστως ο ίδιος και οι επιλογές του, έχει το θράσος να παραμένει εμπόδιο σε εξελίξεις που θα έδιναν ορμή και δύναμη στην παράταξη που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, τον οποίο δολίως και προσχηματικά επικαλείται.

Δυστυχώς όμως γιαυτόν και την παρέα των πραιτοριανών που τον στηρίζουν, ο Γιώργος παραμένοντας πάντα πιστός στους ορισμούς του δημοκρατικού ήθους απάντησε και δημόσια ότι οι προτάσεις του, που αποσκοπούν στην αντιμετώπιση της προϊούσας διάλυσης που εμφανίζει το ΠΑΣΟΚ και παράλληλα, της αναγέννησης και ανασυγκρότησής του δεν έτυχαν ουσιαστικής απάντησης.

Συνεχίζουμε λοιπόν με δύναμη να ανορθώσουμε μαζί με το λαό την παράταξη μας, μια παράταξη που απαξιώθηκε συνειδητά από τον Βενιζέλο στη προσπάθεια του να κάνει πραγματικότητα τις ψευτοπροοδευτικές επιδιώξεις του.

ΠΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ.

Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2014

O Ρέππας στο πλευρό του ΓΑΠ

Παρέμβαση-μανιφέστο από το Μήτσο Ρέππα την οποία μοιράζει ο Μιχάλης Kαρχιμάκης στο Facebook. Oπως όλα δείχνουν ο σκληροτράχηλος Ρέππας ετοιμάζεται κι αυτός με τη σειρά του να επιστρέψει στην κεντρική πολιτική σκηνή. Ιδού το σημερινό άρθρο του στην Εφημερίδα των Συντακτών>

1. Η χώρα οδηγείται –όπως όλα δείχνουν– σε άμεσες εκλογές. Δεν αποκλείεται αυτή να είναι και η επιλογή της κυβέρνησης. Ο τρόπος που διαχειρίστηκε τη διαδικασία για την εκλογή Προέδρου συνιστά συνταγή όχι για ν’ αποφευχθούν, αλλά για να διενεργηθούν εκλογές. Ο πρωθυπουργός εκτιμά, προφανώς, ότι η περαιτέρω συμβίωση με την τρόικα, όπως και με δική του ευθύνη εξελίχθηκε, συνεπάγεται μόνο πολιτικό κόστος και φθορά για τον ίδιο και την κυβέρνησή του.

2. Το κύριο διακύβευμα δεν είναι η εκλογή Προέδρου αλλά η ασκούμενη πολιτική, γιατί αυτή καθορίζει και την πορεία της χώρας. Ασφαλώς, η εκλογή του Προέδρου με συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία, όπως συνέβη τις προηγούμενες φορές, ενισχύει την πεποίθηση πως δεν πρόκειται για κομματικό εκφραστή και τον διευκολύνει στην άσκηση των καθηκόντων του. Η κυβέρνηση όφειλε να επιδιώξει την αναζήτηση κοινού τόπου με τα άλλα κόμματα και για το πρόσωπο του Προέδρου. Οχι μόνο δεν το έπραξε, αλλά αντιθέτως προς τις εξαγγελίες της ότι θα κινηθεί θεσμικά, επιτάχυνε την όλη διαδικασία για να επισπευσθούν οι εκλογές. Υπήγαγε την εκλογή Προέδρου στον κομματικό σχεδιασμό της για τις πολιτικές εξελίξεις.

3. Ακριβώς επειδή ο στόχος είναι η διαχείριση των εκλογών, η κυβέρνηση κινδυνολογεί ασύστολα εν όψει διαφαινόμενης εκλογικής επικράτησης του ΣΥΡΙΖΑ. Με την ακραία υποστήριξη από δυνάμεις του κατεστημένου της χώρας ταυτίζει την επόμενη μέρα της Ελλάδας υπό άλλη κυβέρνηση με τη βεβαιότητα του Grexit. Δεν αντιλαμβάνεται πως έτσι ανατρέπει και ακυρώνει τον πυρήνα της δικής της επιχειρηματολογίας περί success story.

Αν το Grexit είναι ενδεχόμενο, τότε το success story δεν υπήρξε ποτέ. Εκτός αν υπονοείται πως προϋποτίθεται η κατάργηση των εκλογών και η αφαίρεση του δικαιώματος των πολιτών να έχουν άλλη επιλογή από αυτή την κυβέρνηση. Η αποστροφή της κυβέρνησης προς τις εκλογές και ο ισχυρισμός της πως οδηγούν σε αστάθεια εκφράζονται στο πλαίσιο της προσπάθειάς της να παραμείνει στην εξουσία. Αν στις επόμενες εκλογές διαφαινόταν νίκη της Ν.Δ., τότε η επιχειρηματολογία της θα ήταν η εντελώς αντίστροφη.

Υπάρχει, άλλωστε, το παράδειγμα της κυβέρνησης Παπαδήμου που αν και στηριζόταν σε περίπου 260 βουλευτές, πλειοψηφία χωρίς προηγούμενο, οδηγήθηκε σε παραίτηση επειδή η Ν.Δ. απαίτησε την άμεση διεξαγωγή εκλογών, προσβλέποντας στην επάνοδό της στην εξουσία μετά την περιδιάβασή της στο «Κίνημα των Αγανακτισμένων». Μάλιστα, κατηγορούνται οι βουλευτές της αντιπολίτευσης που δεν ψηφίζουν να εκλεγεί Πρόεδρος.

Γιατί όμως δεν γίνονται στόχος αρνητικών σχολίων οι βουλευτές που έσπευσαν να δηλώσουν ότι ψηφίζουν «ναι» χωρίς καν να γνωρίζουν το πρόσωπο του υποψηφίου; Αν η στάση των πρώτων είναι αντικοινοβουλευτική και αντιδημοκρατική, η στάση των δεύτερων δεν είναι; Οι εκλογές είναι το κορυφαίο γνώρισμα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, αλλά και ο πιο ουσιαστικός συντελεστής πολιτικής σταθερότητας αφού εναρμονίζει τη σύνθεση της Βουλής με τη λαϊκή θέληση. Σε τελευταία ανάλυση, αστάθεια παράγει η παρατεταμένη προεκλογική περίοδος και όχι η εκκαθάριση του θολού πολιτικού τοπίου.

4. Το εθνικό συμφέρον επιβάλλει άμεση αλλαγή πλεύσης τόσο της κυβέρνησης όσο και της αντιπολίτευσης. Απαιτείται συνευθύνη για καθαρές λύσεις:
Συναπόφαση για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ώστε να εκλεγεί με τη μέγιστη δυνατή πλειοψηφία και όχι ως κομματικός υποψήφιος.
Συνεννόηση για την άμεση προσφυγή της χώρας σε εκλογές και δέσμευση για τη διεξαγωγή τους με ανάδειξη των πολιτικών θέσεων μακριά από την επήρεια μηχανισμών που επιδιώκουν εγκλωβισμό των πολιτών και καθοδήγηση της ψήφου τους.
Δέσμευση, τέλος, για συμμετοχή όλων σε Εθνική Διαπραγματευτική Ομάδα μετά τις εκλογές στη συζήτηση για το χρέος με τους διεθνείς δανειστές.

Οσο για την επίκληση της συνταγματικής αναθεώρησης θυμίζω πως Ν.Δ. και ΣΥΝ το 2008, παρά την τότε πρόταση του Γ. Παπανδρέου για συνεννόηση, ψήφισαν την αναθεώρηση της διάταξης για το επαγγελματικό ασυμβίβαστο των βουλευτών που ίσχυε τότε και έτσι συντελέστηκε αναθεώρηση, υπονομεύθηκε η άμεση συνέχιση της διαδικασίας με συναινετικό τρόπο και χάθηκε χρόνος αναμένοντας την παρέλευση πενταετίας. Το Σύνταγμα δεν προκάλεσε την κρίση και την κρίση δεν θα τη λύσουμε αναθεωρώντας το Σύνταγμα. Αλλωστε, αν αυτή η διαδικασία ήταν επείγουσα, γιατί η κυβέρνηση άπρακτη άφησε να παρέλθει τόσος χρόνος;

5. Η χώρα έχει ανάγκη από καθαρές λύσεις. Η ευθύνη κυβέρνησης και αντιπολίτευσης μπροστά σε ένα ενδεχόμενο «εθνικό τσουνάμι» είναι τεράστια. Η διαφορά είναι πως η κυβέρνηση ελέγχεται για τις πράξεις της και ο ΣΥΡΙΖΑ για τον λόγο του. Αλήθεια είναι πως η πράξη είναι πολύ πιο δύσκολη, αλλά αποτελεί και ασφαλέστερο κριτήριο.

Μια κυβέρνηση που προέκυψε μέσω της καταδημαγώγησης των πολιτών και μετά αρκέστηκε σε ένα «ουδείς αναμάρτητος», που κυβερνά με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, που δεν επέτρεψε ούτε μία συζήτηση σε επίπεδο αρχηγών, που δεν ανταποκρίθηκε ούτε μία φορά στην Ωρα του Πρωθυπουργού, έχει αντικοινοβουλευτική νοοτροπία. Μια κυβέρνηση που διέλυσε τη μεσαία τάξη και επαίρεται για δημοσιονομικά επιτεύγματα μέσω της φτωχοποίησης και περιθωριοποίησης των πολιτών, την ώρα μάλιστα που «ημέτεροι» αύξησαν τον πλούτο τους, είναι αποτυχημένη.

Ενας ΣΥΡΙΖΑ που δεν μπορεί να ξεπεράσει την πολιτική τού ληξιαρχικού του 4%, που δυσκολεύεται ακόμη και τώρα να καταδικάσει τη βία στον απόηχο των κραυγών «Να καεί η Βουλή», που αποθεώνει τον κρατισμό, που δεν αποσαφηνίζει πως ταυτίζεται με τις εθνικές συντεταγμένες για την αμετάκλητη θέση της χώρας στην Ευρώπη και τη με κάθε τρόπο αποτροπή του Grexit (γιατί το Grexit είναι μια πραγματική απειλή, αφού το success story είναι ένας ψεύτικος θρίαμβος), θα κερδίζει ψήφο εξ αντανακλάσεως λόγω αντίδρασης στη σημερινή κυβέρνηση αλλά, όπως στην παλίρροια, μετά την πλημμυρίδα θα ακολουθήσει η άμπωτις.

6. Η παράταξη στην οποία ανήκω, ενώ θα έπρεπε να είναι ο πρωταγωνιστής, δυστυχώς απουσιάζει. Κάποιοι θέλουν να επιβάλουν τη θέση πως το ΠΑΣΟΚ είναι η «μαύρη τρύπα της Μεταπολίτευσης». Ισχύει το εντελώς αντίθετο. Το ΠΑΣΟΚ δεν υπερασπίστηκε τον εαυτό του και το έργο του. Η ηγεσία του δεν άφησε ούτε τον κρίσιμο ιαματικό πολιτικό χρόνο να παρέλθει ώστε οι πολίτες να δουν τα πράγματα ψύχραιμα και λογικά από την απόσταση της δίκαιης κρίσης. Η κίνηση των 58, η Ελιά, η ΔΗΠΑΡ και ποιος ξέρει τι άλλο μας περιμένει, ενοχοποίησαν το ΠΑΣΟΚ και τα σύμβολά του, την ιστορία και τη χρησιμότητά του.

Η επιλογή για διάλυση του ΠΑΣΟΚ έγινε στην πράξη από εκείνους που το εγκατέλειψαν (ασχέτως αν κάποιοι επέστρεψαν ως συναρχηγοί), όσο και από εκείνους που συστηματικά υπεραμύνθηκαν ποικιλώνυμων σχημάτων με έντονη μάλιστα εξωθεσμική αρωγή σε βάρος της προοπτικής του ΠΑΣΟΚ. Αποτελεί ακραία γελοιοποίηση για τα στελέχη αυτά να υπερασπίζονται κάθε τετράμηνο και άλλη εκδοχή κόμματος μόνο και μόνο για να «αποσύρουν» τεχνηέντως το ΠΑΣΟΚ. Ασχέτως αν τώρα, ω του θαύματος!, με περισσή πολιτική υποκρισία υπερπροβάλλουν το όνομα και τα σύμβολα, αισθανόμενοι προφανώς πόσο ασήμαντοι είναι για να μπορούν να υπάρξουν στην πολιτική παρακάμπτοντάς τα.

Η χώρα έχει ανάγκη τις δυνάμεις του προοδευτικού χώρου και προοδευτικός χώρος δεν είναι η καρικατούρα των διευθυντηρίων με τις σφραγίδες, αλλά ο λόγος που οδήγησε στην ίδρυση του ΠΑΣΟΚ το 1974. Γιατί το ΠΑΣΟΚ είναι οι αρχές του και η βάση του.

7. Η χώρα βρίσκεται σε μετάβαση. Σε τέτοιες περιόδους καιροφυλακτούν κίνδυνοι για την προώθηση διευθετήσεων σε ζωτικούς τομείς, που εμφανίζονται ως δήθεν λύσεις στο πεδίο των εθνικών θεμάτων. Είμαστε με την κυβέρνηση απέναντι στην τρόικα και είμαστε με τους πολίτες απέναντι στην κυβέρνηση. Η κυβέρνηση, κάθε κυβέρνηση κάνει λάθος αν θεωρεί πως μπορεί να «περάσει» την πολιτική της νικώντας τον λαό. Αλλά και οι πολίτες κάνουν το ίδιο λάθος όταν ζητούν συμμετοχή στην εξουσία, χωρίς πριν να νικήσουν τον παλιό, κακό εαυτό που καθένας μας κρύβει μέσα του.

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών

Απάντηση ουσίας ΓΑΠ στα επικοινωνιακά τερτίπια Βενιζέλου

«Να συμβάλει στην ενότητα του χώρου και να μη διασπάσει την παράταξη, καθώς η ενότητα του ΠΑΣΟΚ είναι εθνική, παραταξιακή και ηθική υποχρέωσή του» ζήτησε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος από τον Γιώργο Παπανδρέου, κατά τη συνάντηση που είχαν πριν τη δεύτερη ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας...

Όπως έγινε γνωστό από πηγές της Χαριλάου Τρικούπη, ο ο κ. Βενιζέλος είπε χαρακτηριστικά στον κ. Παπανδρέου ότι η θέση του είναι στην παράταξη και στα ψηφοδέλτιά της «για να δώσουμε όλοι μαζί τη μάχη των εκλογών, όποτε κι αν γίνουν». [naftemporiki]


Γραφείο τύπου του Παπανδρέου: Στη συνάντηση συζητήθηκαν οι τρέχουσες εξελίξεις και το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών.

Ο Γιώργος Παπανδρέου, όπως είναι ήδη γνωστό, έχει καταθέσει τις απόψεις του και τις θέσεις του και για την πορεία της χώρας και για την πορεία του κινήματος, που παραμένουν σε ισχύ και είναι αναγκαίες.
Προτάσεις, που αποσκοπούν στην αντιμετώπιση της προϊούσας διάλυσης που εμφανίζει το ΠΑΣΟΚ και παράλληλα, της αναγέννησης και ανασυγκρότησής του.
Επ´ αυτών δεν υπήρξε ουσιαστική απάντηση.


Εpikairo: Πρόκειται περί αστείας πολιτικής πρωτοβουλίας από πλευράς Βενιζέλου. Αντί, λοιπόν, να καλέσει τον Παπανδρέου και να συζητήσει επί του πολιτικού πλαισίου που έθεσε ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ο Βενιζέλος τού ζήτησε ξανά να συμμετάσχει στα ψηφοδέλτια για την ενότητα του χώρου. Ε, δεν τον λες και χώρο ή παράταξη το 3%, απόκομμα το κατήντησε το ΠΑΣΟΚ ο Βενιζέλος.


Πάλι καλά που δεν τον φώναξε να φάνε γιαπράκια



- See more at: http://www.epikairo.gr/

Ενημερωτικό σημείωμα για τη συνάντηση Γ. Παπανδρέου – Ευ. Βενιζέλου

23 Δεκεμβρίου 2014,

Ανακοίνωση, Γραφείο Τύπου, Πρώην Πρωθυπουργός


Στη συνάντηση συζητήθηκαν οι τρέχουσες εξελίξεις και το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών.

Ο Γιώργος Παπανδρέου, όπως είναι ήδη γνωστό, έχει καταθέσει τις απόψεις του και τις θέσεις του

και για την πορεία της χώρας και για την πορεία του κινήματος, που παραμένουν σε ισχύ και είναι

αναγκαίες.

Προτάσεις, που αποσκοπούν στην αντιμετώπιση της προϊούσας διάλυσης που εμφανίζει το

ΠΑΣΟΚ και παράλληλα, της αναγέννησης και ανασυγκρότησής του.

Επ´ αυτών δεν υπήρξε ουσιαστική απάντηση.

«Πάμε σε εκλογές σκληρής αντιπαράθεσης»


ΠΗΓΗ: NewPost

Την πεποίθησή του ότι οι πρόωρες εκλογές είναι αναπόφευκτες εξέφρασε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Θάνος Μωραΐτης σε συνέντευξή του στον Alpha 989.

«Ο πρωθυπουργός δεν θέλει να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Όλα γίνονται για τα προσχήματα, παιχνίδι για το ποιος θα πάρει το φταίξιμο των εκλογών. Πολύ δύσκολα μπορούμε να αποφύγουμε τις εκλογές, θα πάμε σε εκλογές σκληρής αντιπαράθεσης».

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2014

Welcome ΓΑΠ!

του Τάκη Μίχα

Η σχεδόν βέβαιη επιστροφή του ΓΑΠ στην ενεργό πολιτική με τη μορφή της δημιουργίας ενός νέου κόμματος ασφαλώς αποτελεί ένα πολύ ενδιαφέρον γεγονός που πιθανώς θα δώσει την ευκαιρία σε ορισμένους να επανεξετάσουν πολλές από τις απόψεις τους.
Είναι σήμερα πλέον προφανές ότι η συντονισμένη, συνεχής και πολλές φορές υστερική επίθεση πού δεχόταν σε σχεδόν καθημερινή βάση ο ΓΑΠ από ένα μεγάλο μέρος των ΜΜΕ ήταν τελείως δυσανάλογη με τα όποια λάθη και παραλείψεις του. Η Ελλάδα βρίσκεται στο σημερινό τραγικό σημείο λόγω δύο κυρίως πολιτικών: του Κ. Σημίτη και του Κ. Καραμανλή.

Το λάθος του πρώτου ήταν ότι έβαλε μια χώρα με τριτοκοσμικές οικονομικές δομές στην ευρωζώνη και μάλιστα με μία ισοτιμία δραχμής-ευρώ πού έμελλε με μαθηματική ακρίβεια να εξαλείψει και τα ελάχιστα ίχνη ανταγωνιστικότητας της χώρας. Το λάθος του δεύτερου ήταν ότι εκμεταλλεύθηκε το φτηνό χρήμα που διασφάλιζε η ένταξη στην ευρωζώνη όχι απλά για να μην κάνει μεταρρυθμίσεις, αλλά για να προχωρήσει στην περαιτέρω γιγάντωση του πελατειακού κράτους με τις δεκάδες χιλιάδες διορισμών, αυξήσεις κρατικών δαπανών κ.λπ.

Μπροστά στα «αμαρτήματα» των δύο αυτών πολιτικών, οποιεσδήποτε ατυχείς πιθανώς δηλώσεις, παραλείψεις ή συμφωνίες του ΓΑΠ αποτελούν υποσημειώσεις των υποσημειώσεων, στις οποίες ο σοβαρός μελετητής της ιστορικής long duree δεν πρόκειται να αφιερώσει ούτε μία αράδα. Οι επιλογές του ΓΑΠ όταν ξέσπασε η κρίση ήταν σε γενικές γραμμές αυτές που θα ακολουθούσε τουλάχιστον το 50% των φορέων ενός ορθολογικού λογισμικού. Προφανώς θα υπήρχαν και άλλα λογισμικά που θα λειτουργούσαν στη βάση ενός διαφορετικού αλγόριθμου - όμως αυτό δεν εξηγεί τη δυσανάλογη κατά την άποψη μου αντίδραση στις επιλογές του ΓΑΠ.

Το ερώτημα, λοιπόν, που προκύπτει είναι: Γιατί αυτή η δυσανάλογη αντίδραση; Για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι: Γιατί ο ολιγάρχες που ελέγχουν την πλειοψηφία των ΜΜΕ της χώρας στοχοποίησαν σε τέτοιο βαθμό τον ΓΑΠ ενώ άφησαν τελείως στο απυρόβλητο τους άλλους δύο πολιτικούς ηγέτες, των οποίων οι άστοχες πολιτικές οδήγησαν με μαθηματική ακρίβεια στον υπερδανεισμό και στην ουσιαστική χρεοκοπία της χώρας;

Στο ερώτημα αυτό δεν έχω την πληροφόρηση για να επιχειρήσω μία απάντηση. Όμως το ενδιαφέρον με την επανάκαμψη του ΓΑΠ στην πολιτική ζωή της χώρας είναι ότι το ερώτημα αυτό θα τεθεί ξανά και με νέα ένταση. Και αυτό ίσως να είναι το πιο σημαντικό - ακόμα πιο σημαντικό ίσως και από τις απαντήσεις. Διότι όπως έγραφε ο Μάρξ κάπου στην Grundrisse αναφερόμενος στην επιστημονική έρευνα: «Εκείνο πού προέχει δεν είναι η απάντηση που δίνει κανείς σε ένα ερώτημα, αλλά ο τρόπος που θέτει κανείς το ερώτημα».

Για τους προαναφερθέντες, λοιπόν, λόγους -και όχι απλά από ευγένεια- οφείλουμε όλοι μας να πούμε ένα μεγάλο «Welcome!» κατά την επάνοδο του ΓΑΠ στην πολιτική σκηνή της χώρας.

ένα άρθρο των πρωταγωνιστών
http://www.protagon.gr/

Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2014

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΡΗΞΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ



Του Σταύρου Στραβόλαιμου


Μας έβγαλαν την πίστη ανάποδα οι Βενιζελόφρονες καλαμοκαβαλάρηδες της εξουσίας. Μας διέλυσαν το νευρικό σύστημα, μας καθύβρισαν, μας στόλισαν με του κόσμου τα κοσμητικά επίθετα.

 Τι κι αν επισημαίναμε αδυναμίες πολιτικές, οργανωτικές και προσωπικές. Τι κι αν περιγράφαμε, τις αστοχίες τους σε κάθε επίπεδο, κυρίως δε την ολοσχερή ταύτιση τους με την Δεξιά. Τι κι αν προτείναμε να κουβεντιάσει ανοιχτά το ΠΑΣΟΚ μέσα από ένα συνέδριο δικό του, κατάδικο του, χωρίς παράσιτα και παρεμβολές, χωρίς Ελιές και μαϊμού δημοκρατικές παρατάξεις. Χαμπάρι οι λεβεντάνθρωποι του Βενιζέλου που υπό την «εμπνευσμένη» ηγεσία του μας έγραφαν στους γεννητικούς τους αδένες οριζοντίως και καθέτως, τουλάχιστον έτσι νόμιζαν.

 Στην εκκλησιαστική γλώσσα όμως, υπάρχει μια φράση του αποστόλου Λουκά αν δεν κάνω λάθος, που λέει: « μετά πρώτην και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού». Να αφήνεις δηλαδή τον αιρετικό άνθρωπο μετά από την πρώτη και την δεύτερη νουθεσία και να μην ασχολείσαι μαζί του. Έτσι λοιπόν, οι γνήσιες προοδευτικές και δημοκρατικές δυνάμεις που είχαν προειδοποιήσει επανειλημμένως και δεν μπορούσαν να ανεχθούν άλλο τον εμπαιγμό και την κοροϊδία, ανέλαβαν δράση. 

Η απόφαση του Γιώργου Παπανδρέου να ενεργοποιηθεί στην κατεύθυνση ριζοσπαστικής παρέμβασης του στα πολιτικά πράγματα του τόπου για ρήξεις και ανατροπές, συμπυκνώνει την αγωνία του λαού για το που πάει η χώρα, δίνει διέξοδο στους προβληματισμούς της κοινωνικής βάσης του ΠΑΣΟΚ που αισθάνεται άστεγη και δικαιώνει βεβαίως τον αγώνα μερικών χιλιάδων αγωνιστών του διαδικτύου που έδιναν και συνεχίζουν καθημερινά τον μεγάλη μάχη για να έχουν αντίκρισμα οι αιματηρές θυσίες του λαού μας. Ενός λαού που υφίσταται επώδυνα τα αποτελέσματα μιας ανερμάτιστης και αδιέξοδης, νεοσυντηρητικής πολιτικής, με τα συμφέροντα να τρίβουν τα χέρια τους για τις υπηρεσίες που απολαμβάνουν εν ονόματι μιας γελοίας και απαράδεκτης στρατηγικής Βενιζέλου και Σαμαρά για «κυβερνητική σταθερότητα» την οποία έχουν αναγορεύσει σε αυτοσκοπό.

 Ο Γιώργος έρχεται χωρίς τα βαρίδια του παρελθόντος, χωρίς παράγοντες και παραγοντίσκους, χωρίς γυρολόγους και μεσάζοντες. Όχι όμως ως εκδικητής, όχι για να πάρει ρεβάνς, όχι ως ηγεμόνας, όχι ως πρίγκιπας, όχι ως μέλος κάποιας δυναστείας, όχι ως λαθρεπιβάτης της εξουσίας, όχι ως αποστάτης, όχι ως προσκυνημένος στην ιδιοτέλεια του, όπως τον κατηγορούν κάποιοι καλοθελητές.

 Έρχεται ως δημοκρατικός ηγέτης, οπλισμένος με την απεριόριστη εκτίμηση, αγάπη και σεβασμό, ενός μεγάλου τμήματος του ελληνικού λαού που τον εμπιστεύεται, προκειμένου να αγωνιστεί σκληρά για την μεταπελατειακή Ελλάδα. Γνωρίζει τα προβλήματα, έχει επίγνωση των αδυναμιών, έχει εντοπίσει τον πυρήνα του προβλήματος τη χώρας που την κρατάει ακόμα δέσμια στο ανατολίτικο παρελθόν της.

 Όσοι το αμφισβητούν, λίγες μόνο μέρες υπομονή και θα τρίβουν τα μάτια τους.

Ήρθε η ώρα της πληρωμής!!!

Του Πάνου Τσίρη

«Και τώρα ήρθε η ωρα της πληρωμής!
Κάποιοι εκεί στη Χ. Τρικούπη πρέπει να περάσουν απο το ταμείο !!!

Οχι του κόμματος, αλλά του λαού. Όλων εκείνων που απο το 2011 έβλεπαν την ενορχήστρωση και τι σχέδιο διαπλεκόμενο είχε στηθεί σε βάρος το τότε πρωθυπουργού αλλά και του Ελληνικού λαού!!!!

Τωρα ήρθε η ωρα να ξεπληρωθούν τα Ζάππεια και τα 17,5 δις ισοδύναμα !!!

Τώρα ήρθε η ώρα σε αυτούς που έλεγαν ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ!! τώρα ήρθε η ώρα των φίλων μας τωναγανακτισμένων αλλα για περίπου τρία χρόνια εξαφανισμένων !!!

Τώρα ήρθε η ωρα των «συντρόφων» που κουνούσαν στη Βουλή το δακτυλάκι τους εκτοξεύοντας απειλές, τώρα ήρθε η ώρα σε όσου έβγαιναν τα βράδια στα κανάλια και απειλούσαν οτι δεν θα ψηφίσουν !!!

Τώρα ήρθε η ωρα αΓΑΠημενοι φίλοι να δώσουν λογαριασμό!!!

Εμείς δεν βρίσαμε δεν λιδοροίσαμε ολο αυτα τα χρόνια κάναμε απλά υπομονή.

Και οι υπομονή έχει τα όρια της όταν ενορχηστρώνουν εκ νέου αδιέξοδα!!!

Να φύγουν όσο το δυνατό πιο γρήγορα!!


Η παράταξη το ΠΑΣΟΚ τωρα να πάει σε εκλογή του αρχηγού που εμπνέει. Χιλιάδες κόσμος το ζητάει καιρό τώρα. Τα ψέματα και τα στηρίγματα των ΜΜΕ τελείωσαν! Υπάρχουμε εμείς που δεν είμαστε γνωστοί, αλλά μέσα απο τα κείμενα μας, μέσα από τις κοινές αγωνίες μας γνωριστήκαμε.

Γίναμε τσουνάμι.

Και συνεχίζουμε να είμαστε τσουνάμι.

Εμείς λοιπόν έχουμε και το νόμισμα της πληρωμής !!!

Και θα το πληρώσουν πολύ ακριβά οι κύριοι αυτοί!!, θα πάνε σπίτι τους πρίν το ηλιοβασίλεμα!!

Τον ΗΛΙΟ μπορούμε να τον σηκώσουμε ξανά και να ανατείλει τούτη τη φορά πραγματικά , με νέους καταξιωμένους ανθρώπους που εχουν δυνατότητες να παράγουν πολιτική νέα ήθη νέακουλτούρα νέες ιδέες νέα ιδανικά για μια Ελλάδα που ονειρευόμαστε, για μια Μεταπελατειακή Ελλάδα για όλους τους Ελληνες που πρέπει και θέλουν να έχουν λόγο για το μέλλον του τόπου για τα παιδιά τους για το αύριο!

ΠΑΜΕ!!!!!!

http://www.smartpost.gr/

Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2014

Πώς να κρατηθεί, αλλά και τι να έρθει;

Αυτές οι γραμμές γράφονται με έντονο το αίσθημα της απογοήτευσης, της περιφρόνησης, αλλά και της οργής, γιατί αυτό που διαδραματίζεται σήμερα αποτελεί την τελευταία λέξη, την υπογραφή, την τελεία όσων ζούμε από το 2010 και έπειτα.
Προσοχή, μ' αυτό το post δεν θέλουμε να ηθικολογήσουμε, αλλά να αναδείξουμε ένα βαθύ πολιτικό ζήτημα: Το σκηνικό του «αντιμνημονίου» χρεοκόπησε και τυπικά σήμερα, αλλά μαζί μ' αυτό και το πολιτικό μας σύστημα και το πολίτευμά μας εν γένει.

Μπορεί τέσσερα χρόνια να αποσοβούμε σαν χώρα, εν είδει τεχνητής αναπνοής, την χρεοκοπία μας, την έξοδο από την ευρωζώνη και την επιστροφή μας στην δραχμή, αλλά σήμερα βιώσαμε την «δραχμή» του πολιτικού μας συστήματος.

Δεν σκοπεύουμε να επαναλάβουμε και να αναμοχλεύσουμε τα όσα έγιναν σήμερα, με αποκορύφωμα την μήνυση που κατέθεσε ο Σαμαράς σε βάρος του Χαϊκάλη, αλλά να θέσουμε τον εξής προβληματισμό: πώς να κρατηθεί αυτή η κυβέρνηση, αλλά και τι να έρθει στη θέση της;

Βρισκόμαστε στο πλήρες αδιέξοδο και ακόμα δεν έχει διεξαχθεί καν η δεύτερη ψηφοφορία για την ανάδειξη ΠτΔ. Όποιος πιστεύει ότι αυτή η Βουλή μπορεί να εκλέξει Πρόεδρο είναι τουλάχιστον αφελής. Είναι μωρός κάποιος να ψηφίσει την κυβερνητική πρόταση, γιατί θα θεωρηθεί ύποπτος ότι έχει δωροδοκηθεί.

Το φοβερό ποιο είναι εν τω μεταξύ; Ότι εφόσον γίνουν εκλογές τον Ιανουάριο, θα βρεθούμε ξαφνικά χωρίς μνημόνιο, χωρίς ΠτΔ και χωρίς κυβέρνηση, με τον λαό πάλι να καλείται κυρίαρχα να βάλει μια τάξη στο χάος που δημιούργησαν οι Σαμαράς και Βενιζέλος, αποφασίζοντας σε πολύ οριακές και διλημματικές καταστάσεις.

Τις σκαπούλαραν μια φορά με την ΕΡΤ, μετά τον Μπαλτάκο, αυτό όμως που βρίσκεται σε εξέλιξη με την υπόθεση Χαϊκάλη δείχνει να ναι η χαριστική βολή. Μια πορεία αυτοκαταστροφής που εγκαινιάστηκε από την επομένη των ευρωεκλογών και μετά δείχνει να φτάνει στο τέλος της, με την επιλογή επίσπευσης της εκλογής ΠτΔ να φαντάζει ακόμα μια άστοχη και πολιτικά τυχοδιωκτική επιλογή. Βέβαια μέχρι τις 29 Δεκεμβρίου και όσο υπάρχει κυβέρνηση, οι κήρυκες της σταθερότητας θα συνεχίσουν την φάμπρικα των τροπολογιών και των μικροπολιτικών διευθετήσεων.

Και φανταστείτε ότι αυτή η συγκυβέρνηση πήρε ψήφο εμπιστοσύνης τον περασμένο Οκτώβρη και τώρα δείχνει ανήμπορη να αντιδράσει. Εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι ιδιαίτερα ο Σαμαράς θέλει εδώ και τώρα εκλογές, απλά θέλει να γίνουν με όρους αριστερής παρένθεσης ΣΥΡΙΖΑ, με στόχο να μην εκπαραθυρωθεί από την ηγεσία της ΝΔ την επόμενη μέρα. Ο Βενιζέλος δείχνει κι αυτός να θέλει τις εκλογές, για να περιορίσει το περιθώριο κινήσεων του Παπανδρέου. Αμφότεροι όμως σκέφτονται την πολιτική τους τύχη και όχι την χώρα.

Και μιας ο Μητσοτάκης επανήλθε στην επικαιρότητα, λόγω της συνάντησής του με τον Καμμένο και τον Παπούλια, η περίοδος Ιούνιος 2012-Δεκέμβριος του 2014 θα κάνει να μοιάζει η τριετία Μητσοτάκη νηπιαγωγείο. Βέβαια αυτή η περίοδος δεν προήλθε εν κενώ. Συνδέεται άρρηκτα με την περίοδο 2010-2011, όταν μαζί Σαμαράς και Τσίπρας κατασκήνωναν στις πλατείες του αντιμνημονίου.

Και μιας και λέμε για μνημόνιο, βρισκόμαστε πολύ κοντά στο να πούμε ότι το μνημόνιο δεν ήταν απλά ένα αναγκαία επιβαλλόμενο πρόγραμμα, αλλά ένας διαιτητής μεταξύ δεξιών και αριστερών παρακυκλωμάτων νομής της εξουσίας, τα οποία σήμερα βλέπουμε να αποκαλύπτεται.

 Πραγματικά τρομάζουμε στην ιδέα τι θα συμβεί στην χώρα μας, όταν ο «μπαμπούλας» του μνημονίου φύγει από τα πόδια μας. Οι κλίκες της δεξιάς και της αριστεράς θα βρεθούν να δίνουν αδυσώπητη μάχη επιβίωσης, υποθηκεύοντας μια για πάντα το μέλλον της πατρίδας μας.

Ήδη διαβάζουμε δεξιά και αριστερά την ανάγκη να επέλθει πολιτική κάθαρση από τον «βόρβορο» που ζούμε. Για να μιλήσουμε και λίγο παλαιοπασοκικά, δεξιά και αριστερά μια χαρά συγκυβέρνησαν το 1989 με πρόσχημα την πολιτική κάθαρση από τον Ανδρέα και το επάρατο ΠΑΣΟΚ. Σήμερα, που το ΠΑΣΟΚ έχει φύγει από την μέση, γιατί ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ δεν συγκυβερνούν, με γνώμονα την ηθική κάθαρση της πολιτικής;

Δεν τους βολεύει, γιατί καθεμιά από τις δύο αυτές πολιτικές δυνάμεις κουβαλά πάνω της την ενοχή του εθνολαϊκισμού του αντιμνημονίου. Όπως παρατήρησε εύστοχα κάποιος φίλος, αυτοί οι δύο συγκυβέρνησαν στις πλατείες το καλοκαίρι του 2011, για να φύγει ο «προδότης» και «δοσίλογος» Παπανδρέου.
Και ακόμα και σήμερα, ένα σκάνδαλο από την διακυβέρνηση 2009-2011 δεν βρέθηκε. Το μόνο σκάνδαλο ήταν το μνημόνιο, για το οποίο έπρεπε να πληρώσει ο Παπακωνσταντίνου με την κατασκευασμένη παραπομπή του στο Ειδικό Δικαστήριο, για την οποία ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ Βενιζέλου συνεργάστηκαν αρμονικότατα.

Για τις ευθύνες του εθνολαϊκισμού του αντιμνημονίου θα συσταθεί ποτέ καμιά εξεταστική; Θα αναζητηθούν οι ευθύνες όσων έκαναν καριέρα στο κήρυγμα μίσους και διχασμού, για να καλύψουν τα δικά τους ιδιοτελή συμφέροντα;

Δεν προβλέπεται κάτι τέτοιο σύντομα και έχουμε ξαναπεί ότι ο Παπανδρέου μισήθηκε από το διαπλεκόμενο πολιτικό-οικονομικό και μιντιακό κατεστημένο γιατί ήταν ο καθρέφτης που έδειξε τα μαύρα μας τα χάλια. Εξέθεσε αυτό το παρασιτικό πλέγμα εξουσίας με την πρόταση για το δημοψήφισμα, γι αυτό και βάλθηκε να τον τελειώσει με την συμμαχία των προθύμων.

Όμως η μοίρα παίζει περίεργα παιχνίδια. Με τον τρόπο που πήραν την εξουσία Σαμαράς-Βενιζέλος, δεν υπήρχε περίπτωση να την χάσουν με ομαλό τρόπο. Κι αυτό βλέπουμε να συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας, με το ερώτημα να παραμένει: «πώς να κρατηθεί, αλλά και τι να έρθει;»

- See more at: http://www.epikairo.gr

Τι κάνει ο Γιώργος Παπανδρέου;

Η σύντομη απάντηση λέει "κεφαλοκλείδωμα", αφού όργανα, καταστατικό και αρχές καταπατούνται καθημερινά από το νυν πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, με τα αναμενόμενα δημοσκοπικά ευρήματα και εκλογικά αποτελέσματα. Η μεγαλύτερη απάντηση λέει "το καθήκον του", αλλά αυτό σηκώνει υποκειμενική εκτίμηση, bias και πολιτική συζήτηση.

Ποτέ δεν συμφώνησα με την απλοϊκή εκτίμηση πως το ΠΑΣΟΚ διαλύεται λόγω Μνημονίου. Σε αυτό μπορεί να αποδοθεί ένα μεγάλο μέρος της κάμψης του, από τον εκλογικό θρίαμβο του 2009 με 44% στο (δημοσκοπικό) 25% μετά το PSI, όταν παραλάμβανε το κόμμα ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Τα υπόλοιπα έχουν εξατομικευμένες και συλλογικές ευθύνες που πρέπει να τις αναλάβουν, πρώτα ο πρόεδρος κ. Βενιζέλος, και μετά όσοι στελέχωσαν τα όργανα και τις ομάδες σχεδιασμού γύρω από αυτόν. Είναι αυτονόητο, όσο και αντικειμενικό, πέρα από κάθε υποκειμενική προτίμηση και εκτίμηση. Ειδικά αν το συγκρίνουμε με το κόστος που δέχτηκε να αναλάβει ο προηγούμενος πρόεδρος του κινήματος, για το Μνημόνιο.

Πέρα από τις γενικότητες που μιλούν για ένα ΠΑΣΟΚ που έγινε παρακολούθημα της πιο αντιδραστικής δεξιάς, υπάρχει μία λίστα πολιτικών που εφαρμόστηκαν με τις ευχές και τη συναίνεση του ΠΑΣΟΚ χωρίς καμία αιτιολόγηση δημοσίου συμφέροντος, αλλά με την πλήρη κάλυψη των Μέσων της χώρας που έκαναν πως δεν βλέπουν (όταν δεν τις στήριζαν με μισές αλήθειες).


Σε ό,τι αφορά την καθεαυτή πολιτική, το ΠΑΣΟΚ δεν έχει πάρει ούτε μία πολιτική πρωτοβουλία εδώ και τρία χρόνια, αν εξαιρέσει κανείς το γάλα του κ. Κασσή(...), και την καμπάνια κατά της ρατσιστικής βίας που εγκαταλείφθηκε προτού καν ξεκινήσει ελέω Μπαλτάκων και της σταθερότητας αυτών.

Οι διάφοροι πρώην πρωτοκλασάτοι υπουργοί και στελέχη, καλών και μη προθέσεων, δεν μπόρεσαν να κάνουν τίποτα για όλα αυτά. Το αντίθετο, περιπτώσεις σαν αυτές του κ. Λοβέρδου τα έκαναν χειρότερα αφού έδωσαν έναν τόνο κυνισμού και καιροσκοπισμού στην υπόθεση της κεντροαριστεράς.

Αν, λοιπόν, σε αυτές τις συνθήκες και σε αυτό το πολιτικό πεδίο μπορεί κάποιος να ανακατέψει τη σούπα, να εκβιάσει την επαναφορά σε κάποιο αξιακό πλαίσιο και εσωκομματική δημοκρατία (σημαντικό για όσους πιστεύουν ακόμα πως τα κόμματα ανήκουν στα μέλη τους) για να επιφέρει μία επανεκκίνηση σε αυτό που πολλοί βιάστηκαν να βαφτίσουν νεκρό, καλώς το κάνει. Το οφείλει.

Αν δε, πρόκειται για πρώην Πρωθυπουργό, ο οποίος προτίθεται να τσαλακωθεί σε μία τέτοια διαδικασία αντί να περιμένει την αναγνώριση του από το έθνος, εκλέγοντας τον ΠτΔ ή χρίζοντας τον επίτιμο του τίποτα, αυτόν και τον "κύκλο" του, τότε οφείλουμε να αποδώσουμε τιμή. Είτε θεωρείτε το εγχείρημα θνησιγενές, είτε το θεωρούμε απαραίτητο. Αυτό που δεν νοείται, είναι το να βαφτίζουμε την κίνηση κάτι άλλο από αυτό που είναι: μία (επιτέλους) αντίδραση σε αυτό που συμβαίνει στο χώρο του Κέντρου και του ΠΑΣΟΚ, με αποκλειστική ευθύνη καιροσκόπων, διαπλεκόμενων, παλτο-μυριστών, και του Ευάγγελου Βενιζέλου.

-----------
ΥΓ: μακάρι να υπήρχαν τα ίδια αντανακλαστικά και θάρρος πρωτοβουλιών στο κόμμα τη Νέας Δημοκρατίας, αντί για παρασκήνιο και "χρυσές εφεδρείες".


http://alexacos.blogspot.gr/

by Κωνσταντίνος Αλεξάκος


Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2014

Μ. Καρχιμάκης: Η σημερινή ηγετική ομάδα συρρίκνωσε το ΠΑΣΟΚ, χρειάζεται αλλαγή ηγεσίας


Επίθεση στην σημερινή ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ εξαπέλυσε ο Μιχάλης Καρχιμάκης με συνέντευξη του στην “fm voice”.

Επαναλαμβάνοντας παράλληλα το αίτημα του για σύγκληση Έκτακτου Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ, παραίτηση του Βενιζέλου και εκλογή νέου προέδρου του κόμματος από την βάση.

Δείτε την συνέντευξη

-Οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος συνδέουν την ανάγκη εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας με την “ασφαλή μετάβαση στην μεταμνημονιακή εποχή και την αποκατάσταση της πολιτικής και κοινωνικής σταθερότητας”. Η “Κίνηση των 75″ συμμερίζεται αυτή την ρητορική;

Η κυβέρνηση προσπαθεί να θέσει τεχνητά δίπολα, που απέχουν παρασάγκας από τα πολιτικά ζητήματα μείζονος σημασίας όπως η σύγκρουση με όσους υπέκλεψαν και αναχαίτισαν τον δημόσιο πλούτο λειτουργώντας ως τροχοπέδη για την κοινωνική και οικονομική επανεκκίνηση της χώρας.

Η Κ75 ΠΑΣΟΚ από τον Οκτώβρη του 2013 είχε θέσει δημόσια και υπόψιν της ηγετικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ ένα ολοκληρωμένο σχέδιο εξόδου από την κρίση, με προτάσεις ρεαλιστικές μα πάνω από όλα συγκρουσιακές που θα κατένειμαν το βάρος της κρίσης με δίκαιο τρόπο.

Δυστυχώς, η τελευταία αποφάσισε να αγνοήσει τις προτάσεις μας και επέλεξε την πλήρη ταύτιση ιδεολογικά και εν τοις πράγμασι με την δεξιά.

Έτσι έδωσε την αίσθηση ότι οι πολλοί και ανίσχυροι είναι εντός δυσμενών μεταρρυθμίσεων ενώ οι λίγοι και αρεστοί εντός ευνοϊκών ρυθμίσεων.

Το ΠΑΣΟΚ όπως λέει και υπουργός της ΝΔ δεν κατάφερε να ορίσει τις διαχωριστικές γραμμές, δεν καταφέρε να χαράξει τα όρια της σοσιαλδημοκρατίας με αποτέλεσμα την απόλυτη ενσωμάτωση του στην δεξιά.

-Η παρούσα Βουλή πρέπει να εκλέξει Πρόεδρο ή η χώρα χρειάζεται εκλογές;

Η χώρα χρειάζεται σίγουρα σταθερότητα. Κανείς όμως από την κυβέρνηση δεν δεσμεύεται για μια ορατή αλλαγή πολιτικής. Όπως την περιέγραψα πιο πάνω.

Πιο ενδιαφέρον όμως, θα ήταν να ρωτήσετε αυτούς που θέτουν να τα διλήμματα ,για την πράγματι αναγκαία για την χώρα σταθερότητα, γιατί το 2011 και το 2012 οδήγησαν την χώρα μεσούσης της τετραετίας και της πιο δύσκολης περιόδου σε εκλογές, ανατρέποντας έναν εκλεγμένο πρωθυπουργό. Και αναφέρομαι τόσο σε εσωκομματικούς όσο και σε εξωκομματικούς παράγοντες. Το αποτέλεσμα για την χώρα σίγουρα δεν ήταν θετικό αλλά ορισμένοι, στην πλάτη του ελληνικού λαού κατάφεραν να ικανοποιήσουν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες.

-Η εκλογική βάση του ΠΑΣΟΚ είναι σε φθίνουσα πορεία και τα δημοκοπικά ποσοστά του κόμματος συρρικνωμένα. Ποιες κινήσεις πρέπει να γίνουν για να ανακτήσει το κόμμα σας τα κοινωνικά του ερείσματα.
Ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ που σήμερα νιώθει πολιτικά άστεγος πρέπει να λάβει την ρητή δέσμευση ότι θα οδηγηθούμε άμεσα σε συνέδριο ΠΑΣΟΚ που θα συζητήσει την πολιτική κατεύθυνση του κινήματος και εκλογή προέδρου από την βάση. Η ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ πρέπει σαφώς άμεσα να δηλώσει και να δεσμευτεί ότι θα παραιτηθεί.

Είναι άλλωστε το μόνο που μπορεί να κάνει καθώς η ίδια το 2011 με ένα ΠΑΣΟΚ δημοκοπικά πρώτο απεργαζόταν την ανατροπή Παπανδρέου τόσο από την προεδρεία του κόμματος όσο και από την πρωθυπουργία πριν την λήξη της τετραετίας.

Η λύση είναι εδώ και τώρα αλλαγή πολιτικής και αλλαγή ηγεσίας που θα μπορεί να την εφαρμόσει.

-“Η κίνηση των 75″ πώς προσεγγίζει τις πολιτικές θέσεις που δημοσιοποίησε ο Γιώργος Παπανδρέου; Ο κ. Βενιζέλος δεν ασχολείται γιατί “ο πρώην Πρωθυπουργός κινείται εκτός ΠΑΣΟΚ”….
Η ηγετική ομάδα συρρίκνωσε το ΠΑΣΟΚ. Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν κινείται εκτός ΠΑΣΟΚ αντίθετα κινείται εντός της συντριπτικής πλειοψηφίας του ΠΑΣΟΚ της κοινωνίας, που η ψυχή του είναι εδώ όμως η ψήφος του πήγε αλλού.

Αυτό που επιδιώκει είναι μαζί με την ψυχή του να επανέλθει και η ψήφος του. Δεν είναι λοιπόν ο Γ. Παπανδρέου εκτός ΠΑΣΟΚ, είναι η ηγετική ομάδα εκτός ορίων ΠΑΣΟΚ που με την πολιτική της συγκόλληση με την δεξιά οδήγησε την συντριπτική πλειοψηφία των ψηφορων στην αναζήτηση άλλης πολιτικής στέγης.

Βεβαίως η Κ75 ΠΑΣΟΚ ταυτίζεται στηρίζει και συμφωνεί απολύτως με τις θέσεις που εξέφρασε και κατέθεσε ο Γ. Παπανδρέου.

-Ή προοδευτική διακυβέρνηση που προτάσσει η “Κίνηση των 75″ από ποιους πολιτικούς φορείς θα μπορούσε να συγκροτηθεί;
Από όλους εκείνους που είναι αποφασισμένοι να συγκρουστούν πραγματικά με τους υπονομευτές του εθνικού πλούτου, των θεσμών και της κοινωνίας. Σε μια διακυβέρνηση με άλλη πολιτική που θα υπηρετεί τις ανάγκες των πολλών, των αδύναμων, των μονίμων θυμάτων της κρίσης, αλλά και των πραγματικών δημιουργών της οικονομίας.

http://lykavitos.gr/