Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2014

Η Κατερίνα Διαμαντοπούλου για τον Γιάννη Παπαθανασίου τον Νέο Πρόεδρο των ΕΛΠΕ

Η ελληνική πολιτική αρρώστια συμπυκνωμένη σε μια είδηση.

Αφησε ταμειακό έλλειμμα 36 δις, δανείστηκε μέσα σε 8 μήνες του 2009 60 δις, δεν λογοδότησε ποτέ, δεν αξιολογήθηκε ποτέ, επιβραβεύεται σήμερα με θέση κύρους και παχυλού μισθού απο την Κυβέρνηση της οποίας εταίρος είναι το κόμμα που "εξαϋλώθηκε πολιτικά" γιατί ανέλαβε να καθαρίσει τα αποτελέσματα της ασυνείδητης οικονομικής διαχείρισης του !

Συνεχίστε να μας απογοητεύετε - μπορείτε!

Το όνειδος των εμπρηστών και το χρέος των πυροσβεστών

Υπάρχουν κάποια πράγματα που ξεχειλίζουν το ποτήρι.
Που σπάνε και την τελευταία κλωστή ανοχής.

Ο κύριος που βλέπετε…
… ήταν Υπουργός Οικονομικών όταν, στο σχεδιάγραμμά μας, οι δύο μπλε γραμμούλες που βλέπετε παρακάτω (δαπάνες και έσοδα) σχημάτισαν το μεγαλύτερο άνοιγμα – έλλειμμα στη μεταπολεμική ιστορία της χώρας.



Και όχι μόνο αυτό. Αν και οι δαπάνες είχαν σπάσει όλα τα κοντέρ και το ήξεραν, αν και τα έσοδα είχαν πιάσει πάτο και το ήξεραν, εντούτοις αυτός ο κύριος διαβεβαίωνε την Ε.Ε. ακόμα και δύο μέρες πριν τις εκλογές του 2009 ότι το έλλειμμα θα έκλεινε στο 6%, περίπου στα 14 δις. Τελικά έφτασε το 15,6%, τα 36,5 δισ. “Έπεσε έξω” 22 δισ.

Είναι αυτός και η κυβέρνησή του, που οδήγησαν ακόμα και τον Ζαν Κλωντ Γιούνκερ, να πει οργισμένος για την Ελλάδα στις 20 Οκτωβρίου 2009: “The game is over. We need serious statistics”.

Εξαιτίας του κυρίου αυτού και της κυβέρνησης στην οποία ήταν Υπουργός Οικονομικών η Ελλάδα χρειάστηκε Μνημόνιο.

Πρωτοφανείς θυσίες χρειάστηκαν για να μην λυγίσει η χώρα κάτω από το βάρος της εγκληματικής οικονομικής διαχείρισης μέχρι τον Οκτώβριο του 2009.

Ένας Πρωθυπουργός, μία κυβέρνηση και μία ολόκληρη παράταξη ανέλαβαν την πολιτική ευθύνη και το ιστορικό χρέος να καθαρίσουν τα σκατά που άφησε πίσω του ο κύριος αυτός και η κυβέρνησή του.

Χθες μάθαμε ότι ο κύριος αυτός διορίστηκε Πρόεδρος στα Ελληνικά Πετρέλαια, με πρόταση του Υπουργείου Οικονομικών.

Να γελάσεις; Να κλάψεις; Να ουρλιάξεις; Και για ποιον;
Για αυτόν τον κύριο;
Για αυτούς που τον πρότειναν;
Για την παράταξη που θυσιάστηκε για να καθαρίσει τα σκατά του κάθε Παπαθανασίου και τώρα μούγγα στη στρούγγα εκτός από λίγα ηρωϊκά στελέχη;
Για αυτούς που ξεπλένουν τις ευθύνες της κυβέρνησης των εμπρηστών 2004-2009 και έχουν μόνο δηλητήριο για αυτούς που σήκωσαν τον κυβερνητικό σταυρό της διετίας 2010-2011;

Ο εμπρηστής Παπαθανασίου Πρόεδρος στα ΕΛΠΕ, ο πυροσβέστης Παπακωνσταντίνου στα Δικαστήρια.
Αυτή είναι η πραγματικότητα σήμερα.

Αλλά ένα ψηφοδέλτιο χρειάζεται. Ένα ψηφοδέλτιο με όλα τα κομάντο της Κυβέρνησης και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Παπανδρέου, εκείνους που έπεσαν στη φωτιά που έκαιγε τη χώρα στα τέλη του 2009, χωρίς δεύτερη σκέψη, χωρίς να υπολογίσουν πολιτικό κόστος, για να τη σβήσουν, να την προλάβουν να μην κάψει τα πάντα.

Ένα ψηφοδέλτιο χρειάζεται.
Για να τελειώνουν τα καλαμπούρια.

www.smartpost.gr

Καιρός να ξεφύγουμε απο την εσωστρέφεια και να θυμηθούμε τις ρίζες μας

Καλημερα σύντροφοι και συντροφισσες ....

Βλέποντας κάποιες αντιδράσεις για την κίνηση αυτη εχω να πω τα παρακάτω ....
Πολλοί δεν κατσατε να συζήτησε καν τι θελουμε και τι προσπαθούμε να κάνουμε ...
Επίσης κάποιοι φοβηθήκατε οτι θα χάσατε την θέση σε κάποια τοπική ;;;(οπου δυστυχως έχουν κλείσει οι περισσότερες !!!)

Οτι το ΠΑΣΟΚ ειναι στην χειρότερη του κατάσταση και διάφορες ελιές η ποτάμια έρχονται δήθεν για σωτήρες και αντι αυτού θέλουν να το εκμεταλλευτούν ;;;

Οτι δυστυχως η σημερινή πολιτική ηγεσία του ΠΑΣΟΚ το μόνο που κανει να διάλυση το ΠΑΣΟΚ ;;;
Οτι έριξε τον Παπανδρεου και μετα κάθησε απλα στον θρόνο της ;;;
Οτι άλλοι μιλάτε αντι του Γιώργου Παπανδρεου ;;μην ξεχνάτε ο ίδιος ειναι ενεργός πολιτικά και δήλωσε παρόν ....αφήστε λοιπον να μιλήσει εκείνος ...
Οτι πολλοί εγκαταλείψατε το καράβι (βλέπε ΠΑΣΟΚ) και ασκείτε κριτική απλα,ενώ αν ήσασταν μέσα σε αυτο θα ηταν πιο εύκολο να αλλάξει αυτο το ΠΑΣΟΚ ...

Το ΠΑΣΟΚ ναι ειναι ενα Παπανδρεϊκό κομμα ...
Το ΠΑΣΟΚ ναι πρεπει να στηρίζετε στις αρχές της 3 του Σεπτέμβρη ...
Αλλα κυρίως σύντροφοι και συντροφισσες το ΠΑΣΟΚ ειναι μια ιδέα ,οχι αυτο που ειναι σημερα φυσικά ,αλλα αυτο που μας άφησε ο ´Αντρεας.....
Οι ιδέες λοιπον πεθαίνουν μόνο αν πεθάνει και ο τελευταίος που πιστεύει σε αυτες ....
Όλοι μαζι μπορούμε να αλλάξουμε τα παντα ....και κάτι ακομα καλο θα ηταν όλοι να διαβάσετε τις αρχές της 3 του Σεπτέμβρη γιατι ελάχιστοι απο οτι φαινεται τις γνωρίζουν .....
Για αυτο ανεβάσουμε το κείμενο για να θυμηθούμε ποιοι ειμαστε

Αρχές της 3 του Σεπτέμβρη 1974

Η τραγωδία της Κύπρου καθώς και οι κίνδυνοι που έχουν προκύψει για το έθνος, τόσο από την αδίστακτη επεκτατική πολιτική του Πενταγώνου στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, όσο και από την προσπάθεια της αμερικανοκίνητης χούντας να μετατραπούν οι ένοπλες δυνάμεις μας αποκλειστικά σε όργανο αστυνόμευσης του ελληνικού χώρου, κυριαρχούν στη σκέψη κάθε Έλληνα.

Όμως η ενότητα του Λαού στην απόφασή του να αντιμετωπίσει ανυποχώρητα τον εξωτερικό κίνδυνο και κάθε επιβουλή ενάντια στην ακεραιότητα της εθνικής μας παρουσίας, δε δικαιώνει την απραξία της κυβέρνησης σε τρεις κρίσιμους τομείς: την τιμωρία των ενόχων της επταετίας, της σφαγής του Πολυτεχνείου και της Κυπριακής τραγωδίας, την κάθαρση του κρατικού μηχανισμού και την πλέρια αποκατάσταση των θυμάτων της κατοχής.

Είναι βαθιά η ανησυχία του ελληνικού Λαού, γιατί οι επαγγελίες της κυβέρνησης για την αποκατάσταση ομαλής πολιτικής ζωής θα αποτελέσουν λόγια κενά περιεχομένου αν δε συνοδευτούν - το γρηγορότερο δυνατό - από την τιμωρία, την κάθαρση και την αποκατάσταση. Λέγεται ότι δεν ήρθε η ώρα. Ότι τώρα προέχει το εθνικό θέμα. Μα το επιχείρημα δεν ευσταθεί.

Πώς είναι δυνατό να παραμένουν σε θέσεις κρίσιμες για το έθνος εκείνοι που ευθύνονται για την εθνική συμφορά; Ακριβώς γιατί η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα σε αποφασιστική καμπή, ακριβώς γι' αυτό το λόγο, πρέπει να προχωρήσουμε με θάρρος στην τιμωρία, την κάθαρση και την αποκατάσταση.

Για να προστατέψουμε το έθνος, για να ανοίξουμε το δρόμο που οδηγεί στην αδέσμευτη λαϊκή κυριαρχία και τη δημοκρατία. Σ' αυτά τα πλαίσια πρέπει να ερμηνευτεί και η δικιά μας απόφαση να προχωρήσουμε σήμερα σε μια πολιτική πράξη, στη διακήρυξη των βασικών αρχών και στόχων ενός νέου πολιτικού Κινήματος, του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος.

Μόνο με την ενεργό πολιτική παρουσία των πολιτών, απ' άκρου εις άκρο της Ελλάδας, θα εξασφαλιστούν τόσο η εθνική μας ανεξαρτησία όσο και η λαϊκή κυριαρχία. Ήρθε η ώρα να περάσουμε από την παθητική αναμονή στην ενεργό λαϊκή παρουσία για τη διαμόρφωση του μέλλοντος της χώρας μας.

Η ρίζα της συμφοράς βρίσκεται στην εξάρτηση της Πατρίδας μας. Τα επτά μεσαιωνικά χρόνια που πέρασαν με τη στυγνή στρατιωτική δικτατορία και η τραγωδία της Κύπρου δεν αποτελούν παρά μια ιδιαίτερα σκληρή έκφραση της εξάρτησης της Ελλάδας από το ιμπεριαλιστικό κατεστημένο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.

Μεταβλήθηκε η Ελλάδα σε προχωρημένο πυρηνικό φυλάκιο του Πενταγώνου, για να εξυπηρετηθούν πιο αποτελεσματικά τα στρατιωτικά και οικονομικά συμφέροντα των μεγάλων μονοπωλίων.

Διαβρώθηκε ο κρατικός μηχανισμός, οι ένοπλες δυνάμεις, τα κόμματα, ο συνδικαλισμός, η πολιτική ηγεσία του τόπου έτσι, ώστε να καταστεί δυνατή η επιβολή ξενοκίνητης στρατιωτικής δικτατορίας, όταν αυτό κρίθηκε πως συνέφερε την Ουάσιγκτον.

Επιβλήθηκε η στρατιωτική δικτατορία για να ανακοπεί η πορεία του Λαού μας προς την λαϊκή κυριαρχία και την εθνική ανεξαρτησία. Προκλήθηκε το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου και ακολούθησε η βάναυση τουρκική εισβολή στην Κύπρο, για να διχοτομηθεί η μεγαλόνησος και να αποτελέσει τελικά ένα νέο στρατιωτικό ορμητήριο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην ανατολική Μεσόγειο.

Μεταβλήθηκε η πατρίδα μας σε ξέφραγο αμπέλι, για να διαβρωθεί η οικονομία μας από τις πολυεθνικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ και της Δύσης, με τη συνεργασία πάντα του ντόπιου μεταπρατικού κεφαλαίου.

Για να μαραθεί η ελληνική ύπαιθρος, για να μην αποδίδει ο ιδρώτας του αγρότη, για να συνεχιστεί η μετανάστευση, η προσφορά φτηνής εργασίας στην πρωτεύουσα, μα και στην ξενιτιά, την Ευρώπη, την Αυστραλία, τον Καναδά.

Η πορεία προς την υποτέλεια, την υπονόμευση των εθνικών μας συμφερόντων, τη διάβρωση της λαϊκής κυριαρχίας, τον οικονομικό μαρασμό και την εκμετάλλευση του Έλληνα εργαζόμενου πρέπει να ανακοπεί. Αντίθετα πρέπει να προχωρήσουμε με θάρρος και αποφασιστικότητα στη θεμελίωση μιας νέας Ελλάδας.

Ανακοινώνουμε σήμερα την εκκίνηση ενός νέου πολιτικού Κινήματος που πιστεύουμε ότι εκφράζει τους πόθους και τις ανάγκες του απλού Έλληνα, ενός Κινήματος που να ανήκει στον αγρότη, τον εργάτη, το βιοτέχνη, το μισθωτό, τον υπάλληλο, στη θαρραλέα και φωτισμένη νεολαία μας.

Τους καλούμε να πυκνώσουν τις τάξεις του. Να στελεχώσουν και να συμμετάσχουν στην κατεύθυνση ενός Κινήματος που θα προωθήσει ταυτόχρονα την εθνική μας ανεξαρτησία, τη λαϊκή κυριαρχία, την κοινωνική απελευθέρωση και τη δημοκρατία σ' όλες τις φάσεις της δημόσιας ζωής.

Βασικός κυριαρχικός στόχος του Κινήματος είναι η δημιουργία πολιτείας απαλλαγμένης από ξένο έλεγχο ή επεμβάσεις, πολιτείας απαλλαγμένης από έλεγχο ή επιρροή της οικονομικής ολιγαρχίας, πολιτείας ταγμένης στην προστασία του Έθνους και στην υπηρεσία του Λαού.

Η εθνική ανεξαρτησία είναι αναπόσπαστα δεμένη με τη λαϊκή κυριαρχία, με τη δημοκρατία σε κάθε φάση της ζωής του τόπου, με την ενεργό συμμετοχή του πολίτη σ' όλες τις αποφάσεις που τον αφορούν.

Μα είναι ταυτόχρονα συνυφασμένη με την απαλλαγή της οικονομίας μας από τον έλεγχο του ξένου μονοπωλιακού και ντόπιου μεταπρατικού κεφαλαίου που διαμορφώνει την οικονομική, την κοινωνική, την πολιτική και την πολιτιστική μας πορεία, σύμφωνα με τα συμφέροντα όχι του Λαού αλλά της οικονομικής ολιγαρχίας.

Και βέβαια πρέπει η Ελλάδα να αποχωρήσει και από το στρατιωτικό και από το πολιτικό ΝΑΤΟ. Και βέβαια πρέπει να ακυρωθούν όλες οι διμερείς συμφωνίες που έχουν επιτρέψει στο Πεντάγωνο να μετατρέψει την Ελλάδα σε ορμητήριο για την προώθηση της επεκτατικής του πολιτικής.

Μα πίσω από το ΝΑΤΟ, πίσω από τις αμερικάνικες βάσεις είναι οι μονοπωλιακές πολυεθνικές επιχειρήσεις και τα ντόπια υποκατάστατά τους. Γι' αυτό η κοινωνική απελευθέρωση, ο σοσιαλιστικός μετασχηματισμός, αποτελεί το θεμέλιο λίθο του Κινήματός μας.

Για να απολαμβάνει ο αγρότης το προϊόν του ιδρώτα του και της γης του, για να απολαμβάνει ο εργάτης, ο βιοτέχνης, ο μισθωτός, ο υπάλληλος, ο απλός Έλληνας, το προϊόν του μόχθου του. Για να καταπολεμηθεί αποτελεσματικά η εντυπωσιακή εισοδηματική ανισότητα ανάμεσα σε γεωγραφικές περιφέρειες και κοινωνικά στρώματα που χαρακτηρίζει τη σύγχρονη Ελλάδα.

Για να πάψει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Για να συμμετέχει ενεργά ο Λαός στον προγραμματισμό της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής πορείας της Χώρας. Για να εξασφαλιστεί η εργασία και η κατοικία σε όλους τους Έλληνες.

Για να καταργηθούν τα προνόμια των λίγων στην ιατρική, νοσοκομειακή και φαρμακευτική περίθαλψη. Για να προστατευτούν η μητέρα, το παιδί, τα γερατειά. Για να κατοχυρωθεί η κοινωνική και η οικονομική ισότητα των δύο φύλων. Για να ελευθερωθεί η σκέψη και να γίνει η παιδεία κτήμα όλων των Ελλήνων.

Η σημερινή διακήρυξη των αρχών του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος αποτελεί εκκίνηση για την ίδρυση, στελέχωση και θεμελίωση ενός Κινήματος που θέλουμε να αποτελέσει το φορέα όλων των γνήσια προοδευτικών και δημοκρατικών δυνάμεων της χώρας.

Κάνουμε έκκληση αυτές οι δυνάμεις ενωμένες να προχωρήσουν στον αγώνα. Θεμελιακή αρχή του Κινήματος είναι η απόλυτα κατοχυρωμένη δημοκρατική διαδικασία -από τη βάση μέχρι την ηγεσία- με απόλυτη ισοτιμία όλων των μελών που θα το στελεχώσουν.

Και το πρόγραμμα και τα οργανωτικό σχήμα θα συναποφασιστούν στην πορεία με την ισότιμη συμμετοχή όλων των μελών του πρώτου συνεδρίου που γρήγορα θα συγκληθεί. Και αυτό στα πλαίσια μιας κατοχυρωμένης δημοκρατικής διαδικασίας.

Έχει ο Λαός μας πικρή πείρα από τους κομματικούς σχηματισμούς του παρελθόντος που στηρίζονταν στη φεουδαρχική σχέση ανάμεσα σε ηγέτες και βουλευτές, ανάμεσα σε βουλευτές και κομματάρχες, ανάμεσα σε κομματάρχες και ψηφοφόρους.

Από κομματικούς μηχανισμούς που είχαν αντικαταστήσει τις αρχές, το πρόγραμμα και τις δημοκρατικές διαδικασίες με το ρουσφέτι και το παρασκήνιο. Καθολικό είναι το αίτημα για πολιτικούς οργανισμούς αρχών, που να τους διακρίνει η ελεύθερη δημοκρατική έκφραση της βάσης, για να δεσμεύεται η ηγεσία στις πολιτικές αποφάσεις και για να υπάρχει συνέπεια και συνέχεια.

Η σημερινή διακήρυξή μας είναι μια διακήρυξη που είμαστε βέβαιοι ότι αντικατοπτρίζει το πιστεύω, τους πόθους, τις απαιτήσεις, το όραμα του Ελληνικού λαού. Έχει σκοπό να παρακινήσει συζήτηση και προβληματισμό σε εθνικό επίπεδο.

Η σημερινή μας διακήρυξη αποτελεί την πυξίδα που θα καθοδηγεί την πορεία μας προς μια νέα, αναγεννημένη, ανθρώπινη, σοσιαλιστική και δημοκρατική Ελλάδα, μια Ελλάδα που να ανήκει στους Έλληνες.

Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα είναι πολιτικό Κίνημα που αγωνίζεται για τους ακόλουθους στόχους: ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ, ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ.

Ο αγώνας του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος για την εθνική μας αναγέννηση, για μια σοσιαλιστική και δημοκρατική Ελλάδα, στηρίζεται στην αρχή πως η εθνική μας ανεξαρτησία αποτελεί προϋπόθεση για την πραγμάτωση της λαϊκής κυριαρχίας, πως η λαϊκή κυριαρχία αποτελεί προϋπόθεση για την πραγμάτωση της κοινωνικής απελευθέρωσης, πως η κοινωνική απελευθέρωση αποτελεί προϋπόθεση για την πραγμάτωση της πολιτικής δημοκρατίας.

Για το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα το στρατιωτικό καθεστώς της χούντας, που επιβλήθηκε με το πραξικόπημα της 21 Απρίλη 1967, δεν ήταν παρά μια ιδιαίτερη στυγνή μορφή αποικιοποίησης της Ελλάδας από το Πεντάγωνο και το ΝΑΤΟ, με τη συνεργασία του εξαρτημένου δυτικοευρωπαϊκού και ντόπιου μεταπρατικού κεφαλαίου.

Ως στόχο είχε την εξυπηρέτηση των στρατηγικών και οικονομικών επιδιώξεων του αμερικάνικου κεφαλαίου στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου. Γι' αυτό ο αγώνας του Λαού μας αποβλέπει πρώτιστα στην οριστική εξάλειψη των αιτίων που οδήγησαν στη στυγνή δικτατορία της επταετίας. Κι αυτός ο αγώνας δεν μπορεί να δικαιωθεί αν δεν υπάρξει:

α) Τιμωρία των ενόχων και των βασανιστών της χουντικής επταετίας και των υπεύθυνων της προδοσίας της Κύπρου.
β) Πλήρης αποκατάσταση των θυμάτων της δικτατορίας.
γ) Άμεση ακύρωση όλων των ανελεύθερων και καταπιεστικών έκτακτων μέτρων της χουντικής επταετίας, καθώς και των παρόμοιων νομοθετημάτων των προδικτατορικών κυβερνήσεων.
δ) Εξασφάλιση της ελεύθερης επιστροφής των πολιτικών προσφύγων στην πατρίδα.
ε) Εξυγίανση όλου του κρατικού μηχανισμού.
στ) Εξάλειψη του παρακράτους και του κομματικού κράτους.
ζ) Αμεση ένταξη των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας στην υπηρεσία του Έθνους και του Λαού και υποβολή τους σε αποτελεσματικό, πλήρη και συνεχή έλεγχο από τη νόμιμα εκλεγμένη πολιτική ηγεσία.

Για την εξάλειψη του συστήματος που οδήγησε στην ιμπεριαλιστική κατοχή της πατρίδας μας και των συνθηκών που το δημιούργησαν, το διατηρούν και το προστατεύουν, για τη θεμελίωση μιας γνήσιας, αβασίλευτης, αναγεννημένης και σοσιαλιστικής Ελληνικής Δημοκρατίας, το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα θέτει ως προϋπόθεση την επίτευξη των ακόλουθων συγκεκριμένων στόχων:

1. Κάθε εξουσία πηγάζει από το Λαό, εκφράζει το Λαό και υπηρετεί το Λαό. Η κοινωνική, οικονομική και πολιτική δομή της δύναμης στη χώρα μας διαρθρώνεται με τρόπο που να αποκλείει την παραβίαση της λαϊκής θέλησης με οποιοδήποτε τρόπο.

2. Κατοχυρώνεται συνταγματικά το δικαίωμα άμυνας κάθε πολίτη σε κάθε προσπάθεια κατάλυσης της νόμιμης εξουσίας, κατάργησης του Συντάγματος και υποδούλωσης του Λαού μας.

3. Για τα βασικά δικαιώματα του πολίτη ισχύει ο χάρτης των ανθρώπινων δικαιωμάτων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Η ελευθερία γνώμης και έκφρασης, η ελευθερία οργάνωσης για την επίτευξη συλλογικών σκοπών στα πλαίσια του Συντάγματος, το απαραβίαστο των δικαιωμάτων του ατόμου, όχι μόνο κατοχυρώνονται συνταγματικά αλλά και προστατεύονται αποτελεσματικά από τη Δικαιοσύνη που είναι ανεξάρτητη. Η Ελληνική ιθαγένεια δεν αφαιρείται.

4. Εξασφαλίζεται η συνταγματικά κατοχυρωμένη κοινωνική και οικονομική ισότητα των δύο φύλων.

5. Εξασφαλίζεται με γνήσιες δημοκρατικές διαδικασίες η άμεση και ενεργός συμμετοχή όλων των πολιτών στην πολιτική ζωή του τόπου.

6. Κατοχυρώνεται συνταγματικά το δικαίωμα εργασίας για όλους τους πολίτες, άντρες και γυναίκες.

7. Ο συνδικαλισμός αποδεσμεύεται από την εξάρτηση της οικονομικής ολιγαρχίας και από την κηδεμονία του κράτους, κατοχυρώνεται ως ελεύθερο και αυτόνομο κίνημα και τίθεται στην υπηρεσία των συμφερόντων του εργαζόμενου Λαού.

8. Διαχωρίζεται οριστικά η εκκλησία από το κράτος και κοινωνικοποιείται η μοναστηριακή περιουσία.

9. Η Ελλάδα αποσυνδέεται από τους στρατιωτικούς, πολιτικούς και οικονομικούς συνασπισμούς, που υπονομεύουν την εθνική μας ανεξαρτησία και το κυριαρχικό δικαίωμα του Ελληνικού λαού να προγραμματίζει αυτός την κοινωνική, οικονομική, πολιτική και πολιτιστική πορεία της χώρας.

10. Η Ελλάδα ακολουθεί δυναμική ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική με στόχους: την εγγύηση της εδαφικής ακεραιότητας, την κατοχύρωση της αδέσμευτης λαϊκής κυριαρχίας και την καλύτερη δυνατή πραγμάτωση των επιδιώξεων του Ελληνικού Λαού. Ως χώρα που είναι ταυτόχρονα στην Ευρώπη, τα Βαλκάνια και τη Μεσόγειο κάνει την παρουσία της αισθητή και στους τρεις αυτούς χώρους. Η αποπυρηνικοποίηση του μεσογειακού και βαλκανικού χώρου, η ουδετεροποίηση της Μεσογείου από τους στρατιωτικούς συνασπισμούς, η σύσφιξη των οικονομικών και πολιτιστικών σχέσεων με τους λαούς όλης της Ευρώπης και της Μεσογείου, ως προσφορά και στη διεθνή ειρήνη, η συναδέλφωση των λαών και η δομή όλων των χωρών σε μια πανανθρώπινη και πανελεύθερη Κοινότητα με ίση μεταχείριση και ίσα δικαιώματα όλων των ανθρώπων, αποτελούν μόνιμες επιδιώξεις της.

11. Ακυρώνονται οι διεθνείς συμβάσεις και συμφωνίες που έχουν οδηγήσει την Ελλάδα σε οικονομική, πολιτική και στρατιωτική εξάρτηση από τα μονοπωλιακά συγκροτήματα της Δύσης και ιδιαίτερα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.

12. Επιδιώκεται η κοινωνική απελευθέρωση του εργαζόμενου Ελληνικού Λαού, που μακροπρόθεσμα ταυτίζεται με το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας. Αυτή η πορεία προϋποθέτει για το σήμερα ορατό μέλλον:

α. Την κοινωνικοποίηση του χρηματοδοτικού συστήματος στο σύνολό του, των βασικών μονάδων παραγωγής, καθώς και του μεγάλου εισαγωγικού και εξαγωγικού εμπορίου. Ταυτόχρονα προωθείται συστηματικά η ένταξη των αγροτικών επιχειρήσεων σε συνεταιρισμούς νέας μορφής, με δραστηριότητα που θα επεκτείνεται στην προμήθεια πρώτων υλών και στην επεξεργασία, συσκευασία και διάθεση των προϊόντων τους. Οι οργανισμοί αυτοί θα καταργήσουν το μεσάζοντα που εκμεταλλεύεται το προϊόν του ιδρώτα και της γης του αγρότη. Στη βιοτεχνία προωθείται επίσης η συνεταιριστική εκμετάλλευση.

β. Τον περιφερειακά αποκεντρωμένο κοινωνικό προγραμματισμό της οικονομίας που συνδυάζεται με τον έλεγχο των παραγωγικών μονάδων από τους εργαζόμενους (δηλαδή με την αυτοδιαχείριση) και από τους αρμόδιους κοινωνικούς φορείς. Αρμόδιος κοινωνικός φορέας είναι το κράτος, η περιφέρεια, ο δήμος ή η κοινότητα, ανάλογα με το μέγεθος, τον τύπο και τη σημασία της παραγωγικής μονάδας.

γ. Τη διοικητική αποκέντρωση με ενίσχυση της τοπικής αυτοδιοίκησης.

δ. Το συστηματικό και προοδευτικό κλείσιμο του ανοίγματος ανάμεσα στα κατώτερα και τα ανώτερα εισοδήματα κατά περιφέρεια και επάγγελμα.

ε. Μια οικιστική και πολεοδομική πολιτική που να εξασφαλίζει πολιτισμένη κατοικία σε κάθε Ελληνική οικογένεια.

στ. Μια καινούργια παιδεία για να καταργηθούν οι φραγμοί που εμποδίζουν το πλάτεμα της γνώσης και για να δημιουργηθούν ελεύθερα σκεπτόμενοι και κοινωνικά υπεύθυνοι πολίτες. Η παιδεία είναι ευθύνη του κοινωνικού συνόλου. Η ιδιωτική εκπαίδευση καταργείται. Η δωρεάν και υποχρεωτική παιδεία εξασφαλίζεται ανεξαίρετα για όλους τους Έλληνες, θεσπίζεται εκπαιδευτική πολιτική που να εξασφαλίζει την πλατιά συμμετοχή όλων των λαϊκών στρωμάτων, καθώς και τη συμμετοχή των σπουδαστών στον προγραμματισμό της παιδείας και στη διοίκηση των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.

ζ. Την κοινωνικοποίηση της υγείας, που συνεπάγεται τη δωρεάν ιατρική, φαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη, την προληπτική υγιεινή για όλους τους Έλληνες, την κατάργηση των ιδιωτικών κλινικών και όλων των προνομίων στην παροχή ιατρικών και νοσοκομειακών υπηρεσιών.

η. Ένα σύστημα κοινωνικής ασφάλισης για υγεία, ατυχήματα, γερατειά και ανεργία, που να επεκταθεί σε όλους τους Έλληνες.

θ. Την προστασία της μητέρας και του παιδιού.

ι. Την προστασία του περιβάλλοντος, τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής σε συνδυασμό με την αξιοποίηση των εθνικών λαϊκών παραδόσεων και τη συμμετοχή ολόκληρου του Λαού στην πολιτιστική εξέλιξη.

Οι οικονομικές, πολιτικές, κοινωνικές και πολιτιστικές επιδιώξεις του εργαζόμενου Ελληνικού λαού - εργατών, αγροτών, μισθωτών, υπαλλήλων, νεολαίας, μικροεπαγγελματιών και βιοτεχνών - η θεμελίωση μιας κοινωνίας χωρίς αλλοτρίωση και γραφειοκρατία, θα πραγματοποιηθούν με τη συνεχή λαϊκή επαγρύπνηση, έλεγχο και κινητοποίηση.

Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα καλεί τον Ελληνικό Λαό να οργανωθεί στις τάξεις του, σε οργανώσεις βάσης, να συμμετάσχει άμεσα στην παραπέρα διαμόρφωση του προγράμματός του, στη λήψη όλων των αποφάσεων και στην ανάδειξη των στελεχών του σε όλα τα επίπεδα. Έτσι θα συνεχίσουμε με νέα ένταση και αποφασιστικότητα τον αγώνα για μια ανεξάρτητη, σοσιαλιστική και δημοκρατική Ελλάδα.

ΠΑΣΟΚ ΑΝΑΣΥΣΤΑΣΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ

Πλαίσιο για Διάλογο: Η Κοινωνία των Πολιτών εμπεδώνει τη συμμετοχική Δημοκρατία

Είναι πεποίθηση ότι ο εθελοντισμός, ως αναπόσπαστο εργαλείο δράσης της Κοινωνίας των Πολιτών, αποτελεί την προωθητική δύναμη για την εδραίωση της αλληλεγγύης μεταξύ πολιτών.
Το όραμα, η ελπίδα που γίνεται πράξη, το μέλλον για το οποίο αγωνιζόμαστε δεν είναι δοβλέτι ή ιδιοκτησία κανενός, είναι κοινό κτήμα που μέσα από μια συμμετοχική προσπάθεια λειτουργεί και αξιοποιείται για να πάμε μπροστά με κοινούς στόχους, κοινά οράματα και πρωτοπόρα δύναμη τους νέους. Στη νέα εποχή της λογοδοσίας και της διαβούλευσης, της συμμετοχικής δημοκρατίας και της συνευθύνης, αυτό που έχει σημασία είναι να ξεπεράσουμε την ολιγαρχία των μηχανισμών και να οδηγηθούμε σε μια απελευθέρωση των ιδεών, στην οικοδόμηση μιας δημοκρατίας των αξιών και συναισθημάτων, στην εμπέδωση μιας προοδευτικής κουλτούρας, κοινής για όλους και σε κάθε πεδίο της καθημερινότητας. Είναι μια ευκαιρία για όλους τους νέους ανθρώπους να δημιουργήσουν το καινούργιο μέλλον. Αντιστεκόμαστε στην περιθωριοποίηση, πρεσβεύουμε το σεβασμό της διαφορετικότητας και αντιμετωπίζουμε με πλήρη ευαισθησία κάθε ιδιαιτερότητα. Σε αυτή μας τη προσπάθεια θέλουμε ως αναπόσπαστο συμμέτοχο αλλά και συμπρωταγωνιστή τη Κοινωνία των Πολιτών.

Είναι πεποίθηση ότι ο εθελοντισμός, ως αναπόσπαστο εργαλείο δράσης της Κοινωνίας των Πολιτών, αποτελεί την προωθητική δύναμη για την εδραίωση της αλληλεγγύης μεταξύ πολιτών. Την ίδια στιγμή η Κοινωνία των Πολιτών ενισχύει τη πορεία προς μια δημοκρατική μεταρρύθμιση της κοινωνίας. Μια μεταρρύθμιση που θα ενισχύει τη συμμετοχή στην πολιτική διαδικασία με τον πολίτη να ελέγχει τους μηχανισμούς λήψης των αποφάσεων και τη νομή της εξουσίας, τη σύμπραξη συμμετοχής στην ανθρώπινη δημιουργικότητα, στην ανθρώπινη ολοκλήρωση, με περισσότερες ευκαιρίες για μάθηση και γνώση. Μοχλός αυτής της μεταρρύθμισης είναι βεβαίως η δημοκρατικά ελεγχόμενη λειτουργία των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων και οι δράσεις τους που εδράζονται στον εθελοντισμό των πολιτών και εστιάζουν στην αλληλεγγύη προς όφελος όλων.

Οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις συνιστούν σημαντικό εργαλείο που προωθεί ακριβώς τη συμμετοχική δημοκρατία, δεδομένου ότι ο εθελοντισμός και η αλληλεγγύη διαμορφώνουν τα καίρια χαρακτηριστικά της Κοινωνίας των Πολιτών. Σ’ αυτό το πλαίσιο ενισχύεται η συμβολή του ενεργού πολίτη στη περαιτέρω εδραίωση της Κοινωνίας των Πολιτών σε ποικίλα όσα ουσιαστικά θέματα. Με δράσεις που χαρακτηρίζονται π.χ. από την άνθηση του φαινομένου του ψηφιακού εθελοντισμού ή και ακτιβισμού, ιδιαίτερα μεταξύ των νέων, μέχρι την ενσωμάτωση της συμμετοχής πολιτών σε ζητήματα της καθημερινότητας, Περιβάλλοντος, ανθρωπίνων δικαιωμάτων κλπ.

Αυτήν την παιδεία και τον πολιτισμό υποστηρίζουμε. Της Κοινωνίας των Πολιτών, της αλληλεγγύης και του εθελοντισμού, όπως εκφράζονται οργανωμένα και μέσα από τις Μη Κυβερνητικές οργανώσεις. Oι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ), ένα σημαντικό κομμάτι της Κοινωνίας των Πολιτών, απευθύνεται σε ό,τι καλύτερο έχει μέσα του ο συνάνθρωπός μας, ο πολίτης: τις αξίες, την ανθρωπιά, την αλληλεγγύη, τη διάθεση προσφοράς, την ανάγκη επικοινωνίας, τη συλλογικότητα, το σεβασμό, την εμπιστοσύνη στον συμπολίτη μας. Τελικά στην αξιοπρέπεια του πολίτη, του συνανθρώπου, την αναγνώρισή του ως ενεργό, πολύτιμο μέλος της κοινής μας πορείας.

Πρόκειται για ένα σύστημα που θα αναπτύξει σε βάθος χρόνου τον τρίτο τομέα, τον τομέα της Κοινωνίας των Πολιτών, ώστε πολλές υπηρεσίες, πολλές δράσεις, θα είναι δράσεις υπό τον έλεγχο των ίδιων των πολιτών ή και αποτέλεσμα της πρωτοβουλίας των ίδιων των πολιτών. Και πρακτικά αυτό το σχήμα θα βοηθούσε να σπάσουν νοοτροπίες κι αντιλήψεις αυταρχικές και πελατειακές.

Σαφώς ο χώρος των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων αποτελεί πρόκληση για όλα τα κόμματα. Και χρειάζονται νέα πεδία διαλόγου, αλλά και σύνθεσης, για να μπορεί η κοινωνία στο σύνολό της να πάει μπροστά. Κάθε πολίτης ξεχωριστά να δίνει τη μάχη και να έχει την ευκαιρία να τη δίνει όπως πιστεύει. Χρειάζονται και νέοι τρόποι έκφρασης ή χρειάζεται να αξιοποιηθούν και οι νέοι δίαυλοι έκφρασης, όπως του Διαδικτύου, αλλά και άλλοι, για να εμπεδώνεται η συμβολή των πολιτών στις εξελίξεις και στις καινοτόμες ιδέες.

Με μια ισχυρή Κοινωνία των Πολιτών, με μια τέτοια κοινωνία, η εξουσία δεν ελέγχεται από τον πολίτη κάθε τέσσερα χρόνια, αλλά ελέγχεται κάθε μέρα. Με την Κοινωνία των Πολιτών, με τη συμμετοχή του πολίτη, η εξουσία ελέγχεται για κάθε θέμα. Εκφράζονται απόψεις που μέχρι σήμερα θα χάνονταν. Νέες φωνές ακούγονται και πρωτίστως αδύναμες φωνές. Περιθωριοποιημένες φωνές βρίσκουν τη δική τους βάση, τη δική τους έκφραση, τη δική τους δύναμη. Μια ισχυρή δημοκρατική κοινωνία πολιτών γίνεται και χώρος ελέγχου της Πολιτείας και θα συμβάλει καθοριστικά στη λογοδοσία, την κοινωνική λογοδοσία, τη διαφάνεια, την ενημέρωση, την επιμόρφωση, τη διαπαιδαγώγηση, την ανάδειξη δυνάμεων, την αυτοπεποίθηση του πολίτη, τη δημιουργία μιας κοινωνίας αξιών.

Η συνευθύνη Κράτους και Κοινωνίας των Πολιτών, είναι πλέον μονόδρομος, γιατί αυτή η συνευθύνη θα οδηγήσει πράγματι σε μια κοινωνία αξιών, σε μια δίκαιη κοινωνία. Γιατί μια κοινωνία δεν είναι πραγματικά δίκαιη αν σε αυτήν δεν συμβάλουν δυναμικά και ουσιαστικά οι πολίτες. Αλλά και μια κοινωνία χωρίς αξίες, χωρίς αρχές και δημοκρατικό πλαίσιο, αλλά και δημοκρατικές πρακτικές, δεν εμπνέει, δεν δημιουργεί νέα κύτταρα σκέψης, δεν δημιουργεί κίνητρα για συμμετοχή, δημιουργεί κίνητρα μόνο για συνδιαλλαγή.

Σαφέστατα η αντιπροσωπευτική Δημοκρατία χρειάζεται την ουσιαστική συμμετοχή της Κοινωνίας των Πολιτών για να οδηγηθεί σε μια ακόμα δυναμικότερη πορεία ανάπτυξης προς όφελος όλων. Έτσι, για να μπορέσουν οι ΜΚΟ να παίξουν με το πραγματικό ρόλο τους σαν φορείς της Κοινωνίας των Πολιτών, ώστε να μην απαξιωθούν και αυτές, θα πρέπει να δημιουργήσουν και να συντηρήσουν οι ίδιες μηχανισμούς που να εξασφαλίζουν την αξιοπιστία τους. Αλλιώς η νοσταλγία που αγκάλιασε τα παλαιά κόμματα και τις ιδεολογίες θα περιλάβει ύστερα από λίγα χρόνια και αυτές.

Οι ΜΚΟ υπάρχουν, γιατί υπάρχει η αναγκαιότητα οι πολίτες να δρουν στη δημόσια σφαίρα με τρόπο εθελοντικό και άμεσο, χωρίς διαμεσολάβηση, με σκοπό την υλοποίηση κοινωνικά ωφέλιμων δράσεων, όπου οι ίδιες αποφασίζουν για τους σκοπούς, τους στόχους και τις δράσεις τους. Με μια οργάνωση ανεξάρτητη και διαφανή στη λειτουργία της, λογοδοτούν στην κοινωνία και ελέγχονται από την κοινωνία.

H διαφάνεια και η καταπολέμηση της διαφθοράς οφείλουν να αποτελούν σταθερό σημείο αναφοράς για όλες τις πολιτικές δυνάμεις, στη μελλοντική πορεία της κοινωνίας μας. Είναι υποχρέωση και ευθύνη όλων μας να αντιταχθούμε στη διαπλοκή και στα παρεπόμενα διαβρωτικά φαινόμενα της. Απαιτείται κοινή δράση, πρωτοβουλίες και αποφασιστική αντιμετώπιση, έξω από μικροκομματικές σκοπιμότητες και στοχεύσεις. Το θέμα της διαφάνειας και της καταπολέμησης της διαφθοράς αποτελεί επείγουσα προτεραιότητα και απαίτηση της κοινωνίας. Στόχος είναι και παραμένει, η διασφάλιση των δικαιωμάτων των πολιτών στο πλαίσιο μια δημοκρατικής λειτουργίας του κράτους που δεν θα διαφοροποιεί τους πολίτες σε πρώτης και δεύτερης κατηγορίας. Θα συνιστά και μία πρόκληση προς το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων, προς κάθε πολίτη, για μια ουσιαστική προσπάθεια να αποβάλουμε την αντίληψη των πελατειακών σχέσεων ως μέσο επίτευξης και ικανοποίησης αιτημάτων και προσδοκιών.

Η διαφθορά είναι ένα παιχνίδι μηδενικής βάσης, αποκλεισμών και τελικά αυτοεξόντωσης. Η αναγκαιότητα η χώρα μας να πορευτεί αναπτυξιακά, οδηγεί στη σύγκρουση δύο αντιλήψεων: τη παραγωγική με τη παρασιτική, τη δημιουργική με την καταναλωτική, την εσωστρέφεια στον μηχανισμό με τη εξωστρέφεια προς τη κοινωνία, τη ραγιάδικη με την ισότιμη.

Η συνεργασία και η δικτύωση ΜΚΟ δεν είναι ακόμα από τα δυνατά σημεία της Κοινωνίας των Πολιτών στην Ελλάδα. Υπάρχει μια δομική αδυναμία, κάθε είδους οργανώσεων, να αναπτύξουν ουσιαστικούς δεσμούς συνεργασίας και διαβούλευσης. Σχεδόν στο σύνολο τους οι ΜΚΟ στην Ελλάδα δε διαθέτουν μηχανισμούς δικτύωσης, όμως χαιρετίζουμε την υγιή αντίδραση ποικίλων όσων ΜΚΟ με τη μορφή συμπράξεων και κοινών δηλώσεων απέναντι στη γενίκευση, όπως προβλήθηκε τόσο πρόσφατα, ότι οι ΜΚΟ στο σύνολο τους είναι πηγές διαφθοράς και κατασπατάλησης δημόσιων πόρων. Αυτό το στοιχείο της εύκολης υπερβολής που πηγάζει από ορισμένα γεγονότα και της, χωρίς καμία εξακρίβωση, ταχείας υιοθέτησης της, οδήγησε τις ΜΚΟ σε μια συνένωση δυνάμεων μπροστά στη συκοφάντηση με κύριο άξονα την απαίτηση για σεβασμό. Τον σεβασμό και την αναγνώριση που τόσο έλειψαν, μέσα σε μια καίρια στιγμή, για το έργο και τις προσπάθειες συνανθρώπων μας ενεργών πολιτών που συγκροτούν τη Κοινωνία των Πολιτών.

Τα παρασιτικά φαινόμενα, όχι μόνο δεν έχουν καμία απολύτως θέση στη Κοινωνία των Πολιτών και στη κοινωνία γενικότερα, αλλά είναι απόλυτα καταδικαστέα και δεν μπορεί να αποτελούν βάση για τη γενικευμένη σπίλωση όσων δρουν εθελοντικά και συμπράττουν αλληλέγγυα προς όφελος των συμπολιτών μας. Ακόμα δε περισσότερο το αξιόλογο έργο των ΜΝΟ δεν μπορεί να μηδενίζεται υπό τη σκοπιά μικροπολιτικών ευκαιριακών σκοπιμοτήτων. Αυτού το είδους του συλλήβδην πετροβολισμού σε τίποτα δεν συμβάλει στη διαφάνεια, τουναντίον είναι η κορωνίδα του σκοταδισμού.

Η συλλογικότητα, η αλληλεγγύη, η διαμόρφωση κοινωνικών δικτύων, ο σεβασμός και η αγάπη για τον συνάνθρωπο, μπορούν να αποτελέσουν διέξοδο την δύσκολη αυτή περίοδο που διανύουμε λόγω της οικονομικής κρίσης καθώς όταν υπάρχουν ενεργοί πολίτες η κοινωνία «θωρακίζεται». Η αλληλεγγύη δεν είναι φιλανθρωπία, είναι πράξη, έργα και εθελοντισμός, απαιτεί συνέπεια, υπευθυνότητα, αξίες, ιδανικά και όραμα.

Η απουσία αυτών των στοιχείων σχετίζεται με την έλευση της κρίσης, η οποία δεν είναι μόνον οικονομική. Η αλληλεγγύη δεν μπορεί να υποκαταστήσει την υποχρέωση του κράτους, αλλά είναι μέρος της διαδικασίας εξόδου από την κρίση. Σε αυτό πρέπει να συμβάλλουμε όλοι, κατανοώντας εξ’ υπαρχής και σεβόμενοι το έργο των ΜΚΟ, που τόσα έχουν συνεισφέρει για την ανάπτυξη και τη πρόοδο του τόπου.

Οι πρωτοβουλίες των πολιτών, δίνουν την ευχέρεια να προχωρήσουν ζητήματα πέρα από τις στενές κομματικές δομές και αντιλήψεις. Δεν είναι το ζητούμενο να χειραγωγηθούν οι πρωτοβουλίες των πολιτών, αλλά να ενισχυθούν σε ένα πλαίσιο στήριξης με πολιτική θέση. Ας αφήσουμε τον πολίτη ελεύθερο. Να επικοινωνήσει, να δράσει, να αυτοοργανωθεί. Ο κόσμος έχει αλάθητο κριτήριο. Το έχει αποδείξει. Δεν χρειάζεται ινστρούχτορες και καθοδηγητές. Το κίνητρο είναι η συμμετοχή, η παρουσία, ο λόγος. Πολλές φορές όταν προχωρούμε μπροστά καλό είναι να κοιτάμε και πίσω μας.

Ο ρόλος της κοινωνίας των ενεργών πολιτών στη διαμόρφωση της πολιτικής, είναι σημαντικός. Σήμερα στην πολιτική δράση η Κοινωνία των Πολιτών έχει πρωτεύοντα ρόλο στις αστικές δημοκρατίες μας. Μέσα από τις ατέλειες της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και των ελλειμμάτων της σε συμμετοχή των πολιτών, οι ενεργοί πολίτες αντέδρασαν δημιουργώντας το δικό τους πολιτικό γεγονός. Αν και ξεκίνησαν με μικρές και αποσπασματικές δράσεις συν τω χρόνω ανέπτυξαν τις δικές τους διαδικασίες διεκδίκησης και διαμόρφωσης πολιτικής δράσης. Και μάλιστα πολιτικής στην πρωτογενή μορφή παραγωγής της.

Σήμερα υπάρχουν τομείς της οικονομίας και της κοινωνίας που στηρίζονται στην αυτόνομη δράση των ομάδων ενεργών πολιτών. Το Περιβάλλον, τα Δικαιώματα του καταναλωτή, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ισότητα των δύο φύλων και τελευταία ο παγκόσμιος αγώνας κατά της φτώχειας. Έχουμε πίστη σε αυτή τη μορφή συμμετοχικής δράσης και οι επιδράσεις της μόνο θετικές μπορεί να είναι εφόσον εστιάζει καθαρά στο κοινό όφελος όλων μας.

http://papandreou.gr/


Tι opengov και αξιολογήσεις!

Tι opengov και αξιολογήσεις!

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ . Ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση. Όπως το 2009 άλλαζε το έλλειμμα από το πραγματικό 16% σε 6% ... και ακολούθησε η καταστροφή, έτσι θα μας αλλάξει και τα πετρέλαια.
Η τεχνογνωσία εκτιμάται και επιβραβεύεται.
Όπως και οι θυσίες των πολιτών τα τελευταία 4 χρόνια .

Γ.ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ

Γ. Σγουρός: «Δεν λαφυραγωγείται η Περιφέρεια Αττικής» (video)

Μήνυμα που προαναγγέλλει την υποψηφιότητά του για την Περιφέρεια Αττικής έστειλε ο περιφερειάρχης Γιάννης Σγουρός, στη σημερινή συνεδρίαση του περιφερειακού συμβουλίου.

Μιλώντας στον απολογισμό των πεπραγμένων της διοίκησής του για το 2013, ο κ. Σγουρός αναφέρθηκε στο μεγάλο έργο που έχει επιτελέσει κατά τη διάρκεια της θητείας του.
«Δεν θα αφήσουμε να κατασπαταληθούν όλα αυτά που έχουμε πετύχει», τόνισες απάντωντας στους επικριτές του και υπογραμμίζοντας με έμφαση «η Περιφέρεια Αττικής δεν θα γίνει λάφυρο κανενός στις κομματικές και πολιτικές σκοπιμότητές του».

Απολογισμός: 3 χρόνια, 3,5 δις ευρώ σε 1000 έργα, χιλιάδες θέσεις εργασίας

Στο κομμάτι που αφορά τον απολογισμό της δράσης της Περιφέρειας Αττικής, ο κ. Σγουρός έκανε εκτενή αναφορά στα μεγάλα έργα που έχει υλοποιήσει η Περιφέρεια σε όλους τους δήμους της Αττικής, σε αυτή την πρώτη περίοδο της αιρετής της μορφής.
Ειδικότερα, τα τελευταία 3 χρόνια η Περιφέρεια έχει εκτελέσει και εκτελεί 1000 έργα, χρηματοδότησης ύψους περί τα 3,5 δις ευρώ.
«Προχωρήσαμε στην ενίσχυση των υποδομών των πόλεων, χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις, δημιουργώντας παράλλήλα – πέρα από μια καλύτερη ποιότητα ζωής για τους πολίτες – χιλιάδες εποχιακές και μόνιμες θέσεις εργασίας», σημείωσε ο περιφερειάρχης.
Σε αυτό συνέβαλαν, όπως τόνισε ο κ. Σγουρός, αφενός η χρηστή οικονομική διαχείριση του περιφερειακού ταμείου, που επιτρέπει στην Περιφέρεια να διαθέτει ένα μεγάλο αποθεματικό σε περίοδο κρίσης, το οποίο κατευθύνεται σε έργα, αφετέρου στην κάθετη αύξηση της απορροφητικότητας των κοινοτικών πόρων, σε ποσοστά πρωτοφανή για τα δεδομένα της ελληνικής πραγματικότητας.

Ακολουθεί το βίντεο με την απάντηση του Γιάννη Σγουρού στα αρνητικά σχόλια των τελευταίων ημερών:



http://newsta.gr/

Ο Παπαθανασίου πρόεδρος στα ΕΛΠΕ και ο Παπακωνσταντίνου στο Ειδικό Δικαστήριο με την ευγενική χορηγία του ΠΑΣΟΚ Βενιζέλου

Νέος Πρόεδρος διορίσθηκε, από το Ελληνικό Δημόσιο, στα Ελληνικά Πετρέλαια, ΕΛΠΕ-2,54% o πρώην υπουργός, Γιάννης Παπαθανασίου, στη θέση του παραιτηθέντος για προσωπικούς λόγους, Χρήστου -Αλέξη Κομνηνού. [naftemporiki]

Η σχετική απόφαση ελήφθη κατά τη χθεσινή συνεδρίαση του ΔΣ του Ομίλου. Ο κ. Παπαθανασίου γεννήθηκε, το 1954, στην Αθήνα και μεγάλωσε στο Χαλάνδρι. Κατάγεται από το Βλαχόραφτι Γορτυνίας, του Νομού Αρκαδίας και, είναι δεύτερος ξάδελφος του Θεόδωρου και Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου (της γνωστής οικογένειας των βιομηχάνων).

Σπούδασε Ηλεκτρολόγος-Μηχανολόγος Μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ) και άσκησε το επάγγελμα του εμπόρου ειδών τεχνολογικού εξοπλισμού κτιρίων μέχρι το 2002. Στις εθνικές βουλευτικές εκλογές του 2000 εξελέγη βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία. Από το 2004 μέχρι το 2009 διετέλεσε υφυπουργός Ανάπτυξης και στη συνέχεια Οικονομίας και Οικονομικών.

Το 2009 ανέλαβε υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών. Είναι έγγαμος με την Ιλεάνα Ηλιοπούλου και έχει δύο κόρες. Γνωρίζει αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά.

Epikairo: Ζούμε στην χώρα που ο βασικός υπαίτιος της χρεοκοπίας, ο Γιάννης Παπαθανασίου, ο άνθρωπος που υπερδανείστηκε και έλεγε παραμονή των εκλογών ότι το έλλειμμα του 2009 είναι στο 6%, επιβραβεύεται από την συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου και τοποθετείται πρόεδρος των ΕΛΠΕ. Από την άλλη ο ΥΠΟΙΚ που πέτυχε την αποφυγή της χρεοκοπίας, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, που πέτυχε την ταχύτερη δημοσιονομική προσαρμογή, προσπαθώντας να χτυπήσει την μαύρη τρύπα της φοροδιαφυγης, παραπέμφθηκε στο Ειδικό Δικαστήριο.

"Αυτή είναι η Ελλάδα" δεν έλεγε κάποτε ο Κώστας Σημίτης; Αυτή η Ελλάδα προκαλεί οργή και απογοήτευση, αυτήν την Ελλάδα συνδιαχειρίζεται ο Βενιζέλος και πραγματικά πρέπει να ντρέπεται προσωπικά που επέτρεψε κάτι τέτοιο, ξεπουλώντας τους τιτάνιους αγώνες της κυβέρνησης που αυτός συμμετείχε μέχρι να την ρίξει τον Νοέμβρη του 2011. Δεν έχει σημασία που η θέση του προέδρου των ΕΛΠΕ μπορεί και να χει συμβολική σημασία. Αυτή τη συμβολική σημασία αντιμαχόμαστε, η άσκηση της εξουσίας να δίδεται σε ανθρώπους που οδήγησαν τον τόπο στο χείλος της καταστροφής, να βολεύονται οι Νέρωνες και να σταυρώνονται οι πυροσβέστες.

Ντροπή στον Βαγγέλη Βενιζέλο, ντροπή

- See more at: http://www.epikairo.gr

ΔΗΛΩΣΗ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΣΑΧΙΝΙΔΗ

ΔΗΛΩΣΗ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΣΑΧΙΝΙΔΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ Γ. ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
ΩΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΣΤΑ ΕΛΠΕ

28/2/2014

Η επιλογή του κ. Γιάννη Παπαθανασίου, ως Προέδρου της εταιρίας Ελληνικά Πετρέλαια με πρόταση του Υπουργείου Οικονομικών, είναι προκλητική και απαράδεκτη.
Ως τελευταίος Υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Καραμανλή, ο κ. Παπαθανασίου έχει τεράστιες πολιτικές ευθύνες για τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας.
Οι πολιτικές πράξεις και παραλείψεις του, συνετέλεσαν, σε πολύ μεγάλο βαθμό, στην ανάγκη της χώρας να προσφύγει στη σύναψη δανειακής σύμβασης και στο Μνημόνιο.
Με πρόβλεψη ελλείμματος 2% στον Προϋπολογισμό του 2009, επί Υπουργίας του κ. Παπαθανασίου οι δαπάνες εκτινάχθηκαν, τα έσοδα κατέρρευσαν και το έλλειμμα έφτασε σε διψήφια νούμερα.
Ο κ. Παπαθανασίου έχει τεράστιες πολιτικές ευθύνες και για την εξαπάτηση των Ευρωπαίων εταίρων μας, που πλήρωσε ακριβά η χώρα.

Εξαπάτηση, δεδομένου ότι μερικές μόλις ημέρες πριν τις εκλογές του Οκτωβρίου 2009, γνωστοποιούσε στην Eurostat έλλειμμα 6% για το έτος 2009, ενώ από τα στοιχεία της Τράπεζας Ελλάδος και του Υπουργείου Οικονομικών ήδη γνώριζε πως στο 9μηνο το έλλειμμα ήταν σχεδόν 10%.
Η επιλογή του, συνεπώς, για τη θέση του Προέδρου των ΕΛΠΕ προσβάλλει τις θυσίες που έκαναν οι Έλληνες πολίτες τα τελευταία 4 χρόνια, για την αποκατάσταση της δημοσιονομικής ισορροπίας στη χώρα.
Η Κυβέρνηση πρέπει άμεσα να του ζητήσει να παραιτηθεί από την θέση του Προέδρου των ΕΛΠΕ.

Παραλάβαμε μια απασφαλισμένη χειροβομβίδα και αναμετρηθήκαμε με την ιστορία μας, με την διαδρομή μας και την ψυχή μας !!!

Συνέντευξη Μιχάλη Καρχιμάκη ¨



Παραλάβαμε μια απασφαλισμένη χειροβομβίδα και αναμετρηθήκαμε με την ιστορία μας, με την διαδρομή μας και την ψυχή μας !!!

Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2014

Πιο Βενιζέλος δεν γίνεται

Μετά και την αποτυχία του εγχειρήματος των 58 το οποίο το είχε συστήσει προσωπικά σε ένα ιστορικό κόμμα όπως το ΠΑΣΟΚ ο Ευάγγελος Βενιζέλος αναζητά νέες προκλήσεις στην καριέρα του. Προλαβαίνει άραγε να αποτύχει και σε κάτι ακόμα ή πια τερμάτισε την αποτυχία;

Τι άλλο άραγε μπορεί να καταφέρει; Να τρέχει μόνος του και να βγει δεύτερος; Αυτό παραλίγο να το πάθει στην......
εσωκομματική διαδικασία που τον ανέδειξε αρχηγό αλλά ευτυχώς φρόντισε να μην έχει αντίπαλο.

Τι άλλο να επιδιώξει; Να είναι ο πιο αντιδημοφιλής πολιτικός στην Ελλάδα; Είναι ήδη! Τον ξεπερνά κατά λίγο μόνο ο Μιχαλολιάκος αλλά κι αυτός είναι στη φυλακή! Να μην μπορεί να κρατήσει ούτε το μισό του 12% που έλαβε τον Ιούνιο του 2012; Μοιάζει να το έχει πετύχει ήδη και προχωράει για πιο κάτω.

Να εξοργίσει ακόμα και τους τελευταίους πρόθυμους συμμάχους του, δηλαδή τους 58; Το έχει ήδη πετύχει. Να μην τον στηρίζουν πια στη Χαριλάου Τρικούπη ούτε οι πιο στενοί άνθρωποι; Το μόνο εύκολο! Το έχει πετύχει ήδη από το συνέδριο του κόμματος.

Τι άλλο μένει; Κανείς δεν ξέρει. Ίσως να το ξέρει ο ιστορικός του μέλλοντος, αυτός που θα μας απαντήσει και συνολικά πως αυτός ο άνθρωπος κατάφερε να κοροϊδέψει τόσους πολλούς ανθρώπους για τόσο πολύ.

Προσωπικά πάντως, του υποκλίνομαι. Ούτε καν εγώ δεν περίμενα ότι είναι τόσο ακατάλληλος για οτιδήποτε. Στα μάτια μου, τερμάτισε πια την έννοια της αποτυχίας. Υπάρχουν πια οι αποτυχημένοι, οι απόλυτα αποτυχημένοι και ο Ευάγγελος ο Βενιζέλος.

parapolitiki.com

Πρωτοβουλία για τη δημιουργία Κίνησης που θα κατέβει στις ευρωεκλογές ανέλαβε ο Στ.Θεοδωράκης



"Να βγω εγώ, να βγεις εσύ, να βγούμε πολλοί, να γίνουμε ένα ΠΟΤΑΜΙ που θα αλλάξει την Ελλάδα".


Όλη η ανακοίνωση.



“Δεν ξέρω πώς να αρχίσω. Όσο κι αν έχω προετοιμαστεί γι’ αυτή τη στιγμή, νιώθω μια αμηχανία. Ας ξεκινήσω λοιπόν από το τέλος. Μπορεί να υπάρξει πολιτική χωρίς κομματικό παρελθόν; Να βγω εγώ, να βγεις εσύ, να βγούμε πολλοί, να γίνουμε ένα ΠΟΤΑΜΙ που θα αλλάξει την Ελλάδα;
Ας τα πάρουμε ένα ένα. Η ιδέα δεν είναι μόνο δική μου. Κάθε πρωί, κάθε βράδυ, η δεύτερη φράση που λένε οι άνθρωποι που συναντώ είναι «τι θα κάνουμε;». Πολλές φορές η αφορμή είναι κάτι που έγραψα ή κάτι που έδειξα στην τηλεόραση. Άλλες πάλι είναι τα πρωτοσέλιδα, οι κυβερνητικές αποφάσεις και οι πολιτικοί καυγάδες. Όλοι σ’ ένα αδιέξοδο. Ακόμη κι αυτοί που έχουν αποφασίσει τι θα ψηφίσουν, μετά από δυο- τρεις κουβέντες αναρωτιούνται «έχουμε άλλη λύση;».

Η ιδέα λοιπόν είναι δική σας. Των φοιτητών που με βρήκαν στη Λέρο. Της παρέας που με σταμάτησε στον Βόλο. Των πιτσιρικάδων που μου τηλεφωνούν απ’ τα Χανιά. Του συνεταιρισμού που επισκέφθηκα στα Γιάννενα. Αυτών που με φώναξαν στην Αριστοτέλους. Ίσως βέβαια και να τους παρεξήγησα κιόλας και να κατάλαβα λάθος. Γιατί κανείς από αυτούς δεν μου είπε να κάνουμε κόμμα. Μου είπαν όμως ότι οι πολιτικοί μας ζουν σε άλλον κόσμο, ότι τους ενδιαφέρει μόνο η εξουσία, ότι έχουν πάρει διαζύγιο από τη λογική. Ότι η ζωή πρέπει να προχωρήσει κι αυτοί – οι πολιτικοί δηλαδή- είναι μονίμως στα χαρακώματα να σκιαμαχούν με το παρελθόν.

Και μετά είναι οι ουρές στις στάσεις των λεωφορείων. Πρωί πρωί να βλέπεις 40-50 ανθρώπους να περιμένουν στα πεζοδρόμια. Το λεωφορείο να περνά και να παίρνει τους μισούς κι οι άλλοι μισοί να πρέπει να περιμένουν το επόμενο. Να αργούν στη δουλειά τους, στο πανεπιστήμιό τους, στον γιατρό τους. Και κανείς να μην έχει σκεφτεί ότι το πρωί πρέπει να κυκλοφορούν περισσότερα λεωφορεία.

Τα τελευταία χρόνια με φωνάζουν συχνά οι μαθητές στα λύκεια. Να τους μιλήσω για τη ζωή «εκεί έξω». Στη Θεσσαλονίκη, στη Ρόδο, στο Περιστέρι, στη Νέα Ιωνία, στο Πόρτο Ράφτη. Συζητάμε. Ε, λοιπόν σας λέω ότι τα έχουν καταλάβει όλα. Τα λάθη των πατεράδων τους, τα λάθη όλων μας. Ότι σκεφτόμαστε το συμφέρον για την ομάδα, το σπίτι, το κόμμα κι όχι το δημόσιο συμφέρον.
«Και με το χρέος τι θα κάνεις;» Θα φωνάζουν ήδη, αυτοί που θεωρούν γραφικές τις ιστορίες με τα λεωφορεία και τους μαθητές. Θα σας πω. Η επιβίωση μιας χώρας δεν μπορεί να εξαρτάται από την καλοσύνη των δανειστών της. Ωραία λοιπόν, θα στείλουμε τους καλύτερους διαπραγματευτές – αυτό είναι εύκολο. Το θέμα είναι όμως τι κάνεις εσύ για την πατρίδα σου και όχι τι σκόντο θα σου κάνουν αυτοί που σε δανείζουν. Πώς θα ξαναχτίσεις την οικονομία; Ποιοι θα επενδύσουν; Πώς θα έρθουν πίσω τα λεφτά; Ποιοι θα πάρουν το ρίσκο και πώς θα τους κάνεις να σε εμπιστευτούν; Αυτοί που κυβερνούν φοβίζουν κάθε μέρα όσους ακόμα επενδύουν σε αυτή τη χώρα και αυτοί που θέλουν να κυβερνήσουν τρομοκρατούν και τους επόμενους. Λες και όλοι πρέπει να γίνουμε δημόσιοι υπάλληλοι ή εργάτες πολυεθνικών. Δεν έχω τίποτα με τους κολοσσούς που έρχονται από την Αμερική ή τη Ρωσία αλλά ντρέπομαι όταν στα ράφια βλέπω ελληνικά βότανα σε συσκευασία Κίνας. Οι Έλληνες καινοτομούν στο εξωτερικό και εδώ παλεύουν με τους φόρους και τη γραφειοκρατία.

Τα ξέρετε τα νούμερα της ανεργίας. Και ειδικά των νέων. Οι γρήγορες τσαπατσούλικες λύσεις κατέστρεψαν πολλές ζωές. Οικογένειες κατρακυλούν στη φτώχεια. Κοινωνικές δομές που υποστήριζαν τους αδύναμους, κλείνουν. Από τη σπατάλη περάσαμε μεμιάς στη τσιγγουνιά.

Νέοι επαγγελματίες – δουλεύουν δε δουλεύουν – πρέπει κάθε μήνα να πληρώνουν για ασφάλιση «μισό μισθό». Αντί να επιβραβεύουμε αυτούς που δημιουργούν, να τους δίνουμε κίνητρα να κάνουν τις δικές τους δουλειές, αναμασάμε τις ίδιες και τις ίδιες ιστορίες φοροδιαφυγής. Κάθε μήνα ανακοινώνεται ένας νέος φόρος ή «διορθώνεται» ένας παλιός. Παράλληλα μια ιατρική επέμβαση στην Ελλάδα θέλει 10.000€ και στη Γερμανία 100€ ενώ ένα στα τρία παιδιά δεν έχει θέση σε κρατικό παιδικό σταθμό.

Θα το έχετε μάθει. Μέχρι και στα Τίρανα άρχισαν να πηγαίνουν Έλληνες φοιτητές. Αντί λοιπόν να κάνουμε εδώ τις σχολές, δίπλα σε καλά, ισχυρά, δημόσια πανεπιστήμια, προτιμάμε να στέλνουμε τα παιδιά μας στη Ρουμανία. Ο κατάλογος με τα παράλογα είναι ατέλειωτος. Στο Λεκανοπέδιο της Αττικής έχουμε είκοσι στρατόπεδα. Γιατί; Πέρα από το να υπηρετούν τα παιδιά των υπουργών και των υποστηρικτών τους, σε τι άλλο χρησιμεύουν τόσα στρατόπεδα στην Αθήνα; Οι δικαστικές αποφάσεις καθυστερούν 5,7,10 χρόνια – οι φτωχοί δεν μπορούν να βρουν το δίκιο τους – και οι ελληνικές φυλακές είναι γεμάτες με προφυλακισμένους.

Είμαστε η χώρα με τα περισσότερα θανατηφόρα ατυχήματα στον δυτικό κόσμο. Τις περισσότερες καισαρικές. Τα περισσότερα φροντιστήρια. Και από την άλλη ανοίγουμε τα λιγότερα βιβλία, έχουμε τους λιγότερους εθελοντές αιμοδότες, τους λιγότερους πλέον, ευεργέτες. Και στο κέντρο της Αθήνας κάθε πρωί έχει δύο τουλάχιστον συγκεντρώσεις. Κλείνουν οι συγκοινωνίες, σταματά η ζωή, για να πιέσουν ποιον; Τον υπουργό που τους βλέπει πίσω από τα φιμέ τζάμια; Πολίτες σε απόγνωση μπροστά σ’ ένα κράτος κουφό. Έχει επικρατήσει η άποψη ότι αν δεν παραβιάσεις εσύ τον νόμο κάποιος άλλος θα βρεθεί να τον παραβιάσει και θα κερδίσει απ’ αυτό. Θα πρέπει λοιπόν να γυρίσουμε στην αρχή και να κάνουμε μια νέα κοινωνική συμφωνία. Δικαιοσύνη στα μικρά και τα μεγάλα. Δικαιοσύνη, αξιολόγηση και αξιοκρατία. Αυτό θα κρατήσει εδώ τα νέα μυαλά που σήμερα φεύγουν σαν κυνηγημένα γιατί ξέρουν ότι δουλειές στην Ελλάδα κάνουν οι «κολλητοί» και τα «λαμόγια». Αυτός ο φαύλος κύκλος όμως πρέπει να σπάσει.

Μικρότερη Βουλή και όχι άλλη μια Γερουσία όπως σκέφτονται κάποιοι τις τελευταίες μέρες. Οι πολίτες να μπορούν να ψηφίζουν εκτός από το κόμμα της επιλογής τους και τον υποψήφιο της περιοχής τους από ενιαία λίστα. Κατάργηση όλων των προστατευτικών διατάξεων που είχαν οδηγήσει στο ακαταδίωκτο των πολιτικών. Γιατί θα πρέπει να θυμόμαστε ότι οι πολιτικοί που λογοδοτούν σήμερα στη Δικαιοσύνη, είχαν αθωωθεί και από τη Βουλή (και από τα κόμματά τους βέβαια). Εκλογές κάθε τέσσερα χρόνια για να πάψει επιτέλους να κυκλοφορεί το μαύρο πολιτικό χρήμα. Εδώ θέλω να κάνω μια στάση. Τις τελευταίες δεκαετίες βρισκόμαστε συνεχώς σε μια εσαεί προεκλογική περίοδο. Η κυβέρνηση δεν τολμά γιατί υπάρχει το πολιτικό κόστος και η αντιπολίτευση δεν συναινεί γιατί «σήμερα – αύριο πέφτει η κυβέρνηση». Και από κοντά οι υποστηρικτές με τα μεγάλα πορτοφόλια. Κάποιοι τζογάρουν στην «πτώση», κάποιοι στην «παραμονή» και οι πιο χουβαρντάδες «παίζουν» σε όλα τα ταμπλό.

Τα τελευταία τριάντα χρόνια έχω γνωρίσει από κοντά όλους τους πολιτικούς ηγέτες. Όλοι μπορούσαν μόνοι τους. Έλεγες στον ένα «βοήθα να γίνει αυτό», σου απαντούσε «όχι τώρα – όταν θα γίνω πρωθυπουργός». Άνθρωποι χωρίς κανένα δείγμα γραφής πουθενά, να τους ακούς να λένε «όταν θα έρθω στα πράγματα θα τα αλλάξω όλα». Πώς; Δούλεψες; Έχεις ανεβάσει έστω ένα ρολό μαγαζιού στη ζωή σου; Κατάφερες ποτέ κάτι μόνος σου; Όχι! Έχουν όμως το κληρονομικό χάρισμα της πολιτικής.

Τα προβλήματα της χώρας δεν μπορεί να τα λύσει πια κανένα 25%. Πρέπει να υπάρξει ένα εθνικό σχέδιο και ένα 50% που θα κάνει και τους άλλους Ευρωπαίους να αισθανθούν ότι «αυτή τη φορά οι Έλληνες είναι αποφασισμένοι». Πώς θα προκύψει αυτό το 50%; Με συνεργασίες βέβαια. Όχι με την ενότητα των δικών μας, αλλά με την ενότητα των διαφορετικών.

Να δούμε τα κοινωνικά προβλήματα με τη λογική, χωρίς δογματισμούς και αγκυλώσεις. Μετανάστες, ναρκωτικά, σκουπίδια. Όλα αυτά σε άλλες χώρες είναι αφορμή για λύσεις, εδώ είναι αιτίες πολέμων. Οι μετανάστες δεν είναι κακοί, αλλά ούτε χωράνε όλοι. Εκτός αν τους θέλουμε επαίτες στα συσσίτια της εκκλησίας. Αυτοί που ζουν εδώ πρέπει να ψηφίζουν στις τοπικές εκλογές, και τα παιδιά τους στο σχολείο να σηκώσουν και τη σημαία αν το αξίζουν. Τόσο απλά. Η πρέζα έχει κυριεύσει την επαρχία. Δέκα περιοχές της χώρας – νησιά και πρωτεύουσες νομών – ζητούν εδώ και χρόνια εναγωνίως ένα πρόγραμμα υποκατάστατων, μια θεραπευτική κοινότητα. Στην Αθήνα όμως οι υπηρεσίες δεν μπορούν να αποφασίσουν ποιος από όλους θα τους σώσει (παρεμπιπτόντως: προτιμάμε να σφάζονται στις φυλακές παρά να δίνουμε μεθαδόνη στους εξαρτημένους) . Και τα σκουπίδια δεν είναι παιγνίδι κολοκυθιάς. Αντί να ανακυκλώνουμε και να κομποστοποιούμε, τα πετάμε όλα στα δάση ή στη θάλασσα. Στα ψάρια του Αιγαίου ανιχνεύονται ίχνη πλαστικού στα σπλάχνα τους. Θα κάνουμε κάτι γι’ αυτό ή θα είναι ένα από τα «δωράκια» μας στις επόμενες γενεές;

Την Ελλάδα θα σώσει το χώμα, ο ήλιος και η θάλασσα. Αρκεί να το πάρουμε απόφαση και να επενδύσουμε δυναμικά και έξυπνα σε αυτά. Χώμα – γεωργία, κτηνοτροφία. Ήλιος – ενέργεια αλλά και υγεία και ευτυχία. Θάλασσα – ψάρια και τουρισμός. Αντί λοιπόν να γκρεμίσουμε γρήγορα τις ασχήμιες που δημιούργησαν οι δεκαετίες του κιτς και να φτιάξουμε έναν νέο αναπτυξιακό χάρτη, αλληλοσυγχαιρόμαστε που οι τουριστικοί πράκτορες επιλέγουν την Ελλάδα όταν καίγεται η Αίγυπτος ή η Τουρκία.

Για να φύγουμε όμως μπροστά πρέπει να γκρεμίσουμε το γραφειοκρατικό σύστημα που θρέφει τα κόμματα. Το κάθε θέμα σήμερα είναι αρμοδιότητα ενός υπουργού, ενός αναπληρωτή υπουργού, 3-4 υφυπουργών, μιας ντουζίνας γενικών γραμματέων και κομματικών διευθυντών. Πρέπει επειγόντως να μειώσουμε την απόσταση που μας χωρίζει από το πρόβλημα. Να αφήσουμε τους βαρύγδουπους τίτλους (υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού – δηλαδή; υπουργός Δικαιοσύνης Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων – ο ΟΗΕ προσωποποιημένος δηλαδή!) και να πιάσουμε δουλειά. Ο ένας στα δημοτικά και τα γυμνάσια. Ο άλλος στα πανεπιστήμια και την καινοτομία. Ο τρίτος στα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους. Και βέβαια ένας υπουργός για την ελιά και τα χωράφια. Ένας δηλαδή πολιτικός σε κάθε τομέα, μαζί με έναν τεχνοκράτη γενικό γραμματέα – οικουμενικό ει δυνατόν- με θητεία τετραετή και γενικούς διευθυντές αξιολογημένους κατά προτεραιότητα (αύριο κιόλας).

Στην Ευρώπη όπως και στην Ελλάδα, εχθροί μας είναι οι λαϊκιστές, οι εθνικιστές, οι ευρωσκεπτικιστές. Η Ευρώπη είναι η οικογένειά μας. Πρέπει να συγκρουστούμε με κάποιους «γέρους θείους», να σκίσουμε κάποια παλιά κιτάπια και να συντάξουμε νέα, δε θα φύγουμε όμως, ούτε θα το παίζουμε μουτρωμένοι. Η Ευρώπη είναι το μεγάλο σχολείο της ενότητας του διαφορετικού. Άλλα τα λάθη των ηγετών και άλλες οι ευρωπαϊκές αξίες. Και σήμερα που στην Ευρώπη αμφιβάλλουν για τις λύσεις που επελέγησαν για την κρίση στην Ελλάδα, είναι η ευκαιρία να παρουσιαστούμε πιο Ευρωπαίοι από τους Ευρωπαίους. Να καταλάβουν ότι δεν έχουν ανάγκη μόνο τον κλασικό ελληνισμό αλλά και τον σύγχρονο Έλληνα.

Ελλάδα δεν είναι μόνο τα κόμματα. Το αμάξι δεν έχει φρένα, δεν έχει τιμόνι, έχουμε βγει στον διεθνή αυτοκινητόδρομο και αυτά μαλώνουν αν θα ακούμε δημοτικά ή σοβιετικά εμβατήρια. Και εδώ θέλω να γίνω ξεκάθαρος. Αυτοί που οδήγησαν τη χώρα στο σημερινό αδιέξοδο δεν μπορούν – φάνηκε!- να της δώσουν νέα ορμή. Ποιος να τους εμπιστευθεί; Μέχρι χθες ζούσαν μόνο για το ρουσφέτι. Οι μίζες έγιναν συνώνυμο της πολιτικής. Κάποιοι συμμετείχαν, κάποιοι δεν αντέδρασαν. Ας κάνουν λοιπόν στην άκρη.

Δυστυχώς όμως δεν μπορούν να μας σώσουν και όσοι είναι δέσμιοι θεωριών του 19ου αιώνα. Δεν μπορούν αυτοί, που ακόμη και σήμερα επαναλαμβάνουν ότι η Ελλάδα θα σωθεί αν … επιστρέψει στο παρελθόν.

Γι’ αυτό λοιπόν αποφασίσαμε να κάνουμε «ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ». Ποιοι το αποφασίσαμε;Άνθρωποι με τα ίδια ερωτήματα. Επαγγελματίες της ζωής – νέοι στην πολιτική. Κανείς από εμάς δεν έχει υπηρετήσει σε υπουργεία, υφυπουργεία ή γραφεία αρχηγών. Φοιτητές, διανοούμενοι, οικονομολόγοι, εργάτες, καλλιτέχνες, άνεργοι, έμποροι, γιατροί, αρχιτέκτονες. Μια ομάδα που έχει μυαλό και δύναμη – τη δύναμη της λογικής και του δίκιου. Τις επόμενες ώρες θα βγάλετε και εσείς μόνοι σας τα συμπεράσματά σας.

Εγώ τώρα, δε θα πάω στην Ευρωβουλή. Δεν έχω ίσως και τα προσόντα. Καλά καλά δεν ξέρω ξένες γλώσσες. Θα μείνω λοιπόν στην Ελλάδα. Το τι θα κάνω θα εξαρτηθεί πάλι από εσάς. Αν πάμε καλά στις Ευρωεκλογές, μετά θα αποφασίσουμε τι θα κάνουμε και στις εθνικές εκλογές. Αν αποτύχουμε – αν αποτύχω για την ακρίβεια- τότε μετά τις ευρωεκλογές, θα προσπαθήσω να γυρίσω στη δημοσιογραφία. Μέχρι τότε την εγκαταλείπω. Που σημαίνει ότι σταματάω τους «Πρωταγωνιστές» και δεν θα έχω ενεργή συμμετοχή στο Protagon. Και εδώ θέλω να ζητήσω μία μεγάλη συγγνώμη από τους συνεργάτες μου. Στην τηλεόραση, στο Protagon, στην εφημερίδα. Τα σχέδια που κάναμε πρέπει να διακοπούν. Αυτό που προέχει τώρα είναι να σπάσουμε τη ρουτίνα της πολιτικής. Να ταράξουμε λίγο τα λιμνάζοντα νερά φέρνοντας νερό από το ΠΟΤΑΜΙ.

Και πού θα βρείτε τα λεφτά για την καμπάνια σας; Εδώ έχουμε την τεχνογνωσία Ομπάμα. Που όταν πρωτοβγήκε παραμέρισε τους δυνατούς του χρήματος και ζήτησε τα λίγα δολάρια των πολλών. Εμείς ζητάμε από όλους «ένα μέχρι δέκα ευρώ». Το πώς ακριβώς, θα το μάθετε τις επόμενες ώρες, απ’ το topotami.gr. Προς το παρόν ετοιμάστε τα δέκα ευρώ (και όχι το ένα – ελπίζω). Και μπείτε κι εσείς στο ΠΟΤΑΜΙ.

Δεν είναι εύκολο, το ξέρω, να αλλάξουμε συνήθειες. Αλλά δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να αλλάξουμε ζωή.

Καλημέρα λοιπόν και ελπίζω να συναντηθούμε. Τολμήστε το.”

Όχι στην ιδιωτικοποίηση των λιμανιών από την κίνηση των 75

«Όχι» στην επιχείρηση πλήρους ιδιωτικοποίησης των λιμανιών, του νερού και άλλων αγαθών λέει η Κίνηση των 75 του ΠΑΣΟΚ, ζητώντας μία άλλη πολιτική, που θα επιδιώκει τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη το κράτος, η οικονομία και η παραγωγική συγκρότησή της.
«Θέλουμε μια Ελλάδα παραγωγική, χωρίς δανειστές. Θέλουμε το κράτος να διασφαλίζει τα αναγκαία κοινωνικά αγαθά, χωρίς μονοπωλιακές αντιλήψεις και με ανταγωνισμό του ιδιωτικού τομέα. Αρνούμαστε, όμως, τη λογική της ιδιωτικοποίησης των πάντων και δεν είμαστε υπέρ των κρατικών μονοπωλίων. Εκφράζουμε την αντίθεση μας στην ιδιωτικοποίηση των λιμανιών, των σιδηρόδρομων και του νερού που προωθεί η Κυβέρνηση Σαμαρά», σημειώνουν στελέχη της Κίνησης των 75, θυμίζοντας πως σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη, αγαθά όπως το νερό και τα μέσα συγκοινωνιών, ή ο σιδηρόδρομος, δεν έχουν παραχωρηθεί βορρά στους ιδιώτες. «Όπου παραχωρήθηκαν, υπήρξε αντίστοιχα τεράστια αύξηση στην τιμή των τιμολογίων και μεγάλος αριθμός ατυχημάτων στους σιδηροδρόμους», θυμίζουν, τονίζοντας ότι κανένα ευρωπαϊκό λιμάνι δεν έχει ιδιωτικοποιηθεί αν εξαιρέσει κανείς τρία αγγλικά λιμάνια και την ιδιωτικοποίησή τους επί κυβερνήσεως Θάτσερ.

Κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι «ξεπερνάει και αυτό το ίδιο το Μνημόνιο ΙΙΙ, το οποίο όχι μόνο δεν επιβάλλει πώληση των μετοχών του ΟΛΠ που ανήκουν στο Δημόσιο, αλλά αναφέρει ρητά ότι τάσσεται υπέρ των πολιτικών παραχώρησης, όπως γίνεται σ’ όλο τον κόσμο», η Κίνηση των 75 του ΠΑΣΟΚ θυμίζει ότι τα ευρωπαϊκά λιμάνια από άποψη μετοχικής σύνθεσης είναι:

● κατά 90% δημόσιου χαρακτήρα

● κατά 7% πλήρως κρατικά και μόνο

● κατά 3% πλήρως ιδιωτικά.

Εκτιμώντας ότι τα λιμάνια αποτελούν «μηχανές ανάπτυξης» για την χώρα, εξετάζουν ίσως για κάποια από αυτά την παραχώρηση «πακέτου» μετοχών σε εξειδικευμένους φορείς διαχείρισης, με βάση την δυναμικότητά τους. Σε καμία περίπτωση, όμως δεν συζητούν το ξεπούλημά τους σε επενδυτικά funds, προκειμένου να καλυφθούν έτσι οι αποτυχίες του ΤΑΙΠΕΔ και τα λάθη της Κυβέρνησης.

http://www.matrix24.gr/

Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2014

Απάντηση Πεταλωτή στον αρμόδιο Άδωνη...

Πέρασε στα χαμηλά, αλλά η διαβεβαίωση του Αδώνιδος Γεωργιάδη στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής ότι «οι εμβολιασμοί τώρα πλέον δεν είναι χρήσιμοι»(!) μια και η γρίπη ...
τελειώνει, έτυχε της απάντησης που της άξιζε από έναν πρώην κυβερνητικό, τον Γιώργο Πεταλωτή.
Απάντηση Πεταλωτή στον αρμόδιο Άδωνη.

Για την ακρίβεια, αντί απάντησης, προτίμησε την παράθεση δύο αριθμών και δύο παρατηρήσεων: «61 νεκροί από γρίπη, 54 διασωληνωμένοι σε ΜΕΘ μέχρι σήμερα (επίσημα), η παραμικρή καμπάνια ενημέρωσης του πληθυσμού από την Πολιτεία (στα δε ΜΜΕ σχεδόν ανύπαρκτη είδηση), με κλειστές τις Δομές Πρωτοβάθμιας Υγείας του ΕΟΠΥΥ (εκεί που κάθε χρόνο συνταξιούχοι και ευπαθείς ομάδες εμβολιάζονταν δωρεάν) και ο «αρμόδιος» (επί παντός ασχέτου) Υπουργός Υγείας κ. Γεωργιάδης να δηλώνει ότι δεν θα κάνει μπίζνες με τα εμβόλια (…) και ότι τώρα πλέον οι εμβολιασμοί δεν είναι χρήσιμοι !!!», έγραψε στα social media ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος της κυβέρνησης Παπανδρέου.

Προς γνώσιν και συμμόρφωσιν…

matrix24.gr

Ένα ακόμα ψέμα: Ουδέποτε διέγραψε φορολογικά πρόστιμα ΜΚΟ ο Παπακωνσταντίνου

Μια ακόμα ψευδής είδηση κάνει τον γύρο του Διαδικτύου η οποία φυσικά δεν θα μπορούσε παρά να ξεκινήσει από την επίσημη κίτρινη εφημερίδα αυτής της χώρας, το Πρώτο Ψέμα Θέμα.
Για ακόμα μια φορά, γίνεται μια προσπάθεια να φταίει για όλα ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου η οποία όμως θα πέσει στο κενό, αφού πρώτα οι εντυπώσεις θα έχουν δημιουργηθεί.
Οι διατάξεις του επίμαχου άρθρου 51 του ν. 3943/11 δεν έχουν καμία σχέση με ΜΚΟ.

Ειδικότερα: Σε κάποιες περιπτώσεις παρά το γεγονός ότι σύμφωνα με το ν. 2557/1997 με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Πολιτισμού, είχαν προσδιοριστεί συγκεκριμένα νομικά πρόσωπα που επιδιώκουν πολιτιστικούς σκοπούς, προκειμένου αυτά να μπορούν να λαμβάνουν επιχορηγήσεις και χορηγίες, εντούτοις, σε μεμονωμένες περιπτώσεις, οι φορολογικές αρχές αμφισβητώντας τους πολιτιστικούς σκοπούς και το πολιτιστικό χαρακτήρα των νομικών αυτών προσώπων, επέβαλαν πρόστιμα για μη απόδοση Φ.Π.Α. και μη έκδοση φορολογικών στοιχείων, κυρίως κατά την εκτέλεση υπαιθρίων συναυλιών, ανοικτών στο κοινό.

Κρίθηκε σκόπιμο και δίκαιο, η αμφισβήτηση του πολιτιστικού χαρακτήρα ενός σωματείου ή ενός ιδρύματος, να μην αμφισβητείται από τη φορολογική διοίκηση όταν ο πολιτιστικός σκοπός του αφενός μεν αποδεικνύεται από το καταστατικό του, αφετέρου με κανονιστική απόφαση των Υπουργών έχει ήδη κριθεί ως τέτοιος, δηλαδή πολιτιστικός (και όχι κερδοσκοπικός), εκ των προτέρων, ήτοι πριν την αμφισβήτησή του από τις φορολογικές αρχές.

Καμιά ΜΚΟ δεν ήταν δυνατόν συνεπώς να ενταχθεί στην ως άνω ρύθμιση,δεδομένου ότι αναγκαία προϋπόθεση για να υπαχθεί στην ως άνω διάταξη ήταν να είχε ήδη εκδοθεί κοινή υπουργική απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Πολιτισμού που ενέτασσαν το εν λόγω νομικό πρόσωπο, στα νομικά πρόσωπα τα οποία επιδιώκουν πολιτιστικούς σκοπούς και τα οποία συνεπεία της εντάξεώς τους αυτής, μπορούν να επιχορηγούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό και το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων καθώς και να λαμβάνουν χορηγίες.

Την αναγκαιότητα της ρύθμισης την υπαγόρευσε η επιβολή υπέρογκου προστίμου για μη έκδοση παραστατικών στοιχείων και μη απόδοση Φ.Π.Α. στο γνωστό για την πανελλήνια και μακρόχρονη πολιτιστική και πνευματική του δράση «Πανελλήνιο Πολιτιστικό Κίνημα» (ΠΑ.ΠΟ.Κ.) κατά τη διενέργεια υπαιθρίων συναυλιών.

Αντί συνεπώς οι διάφοροι ηλεκτρονικοί δημοσιογράφοι να ψάχνουν «δράκους» προκειμένου να πλαισιώσουν με απολύτως συκοφαντικό και αισχρό περιεχόμενο την φωτογραφία του κ. Παπακωνσταντίνου, καλό θα ήταν να κάνουν ρεπορτάζ:

Πόσα και ποια από τα νομικά πρόσωπα που ήδη κατά το 2011 με κοινή υπουργική απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Πολιτισμού που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, είχαν οριστεί ως επιτελούντα πολιτιστικούς σκοπούς, υπέβαλαν αίτηση μέσα στην μηνιαία προθεσμία που όριζε ο νόμος προκειμένου να ελεγχθούν ξανά οι σκοποί του καταστατικού τους και να απαλλαγούν από τις παραλόγως καταλογισθείσες φορολογικές παραβάσεις, εντάχθηκαν στην εν λόγω ρύθμιση;

http://www.parapolitiki.com

Όλος ο χαμός γίνεται για μια εκλογική αρπαχτή; ...

Διαβάζω στο σημερινό ρεπορτάζ του έγκριτου Βασίλη Νέδου στην Καθημερινή:

Με μειωμένες προσδοκίες, για τις προοπτικές που μπορεί να έχει η «Ελιά» μετά τις ευρωεκλογές, κινούνται πλέον όλοι όσοι επιχειρούν να...
συνεργαστούν για το φερώνυμο εγχείρημα ανασύστασης της Κεντροαριστεράς (ΠΑΣΟΚ, «58» και λοιπές κινήσεις).

Στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, κυρίως όμως στις τάξεις των «58», υφίσταται καχυποψία και αμφιβολία περί του αν η «Ελιά» μπορεί να μετεξελιχθεί σε κάτι περισσότερο από ένα κοινό ευρωψηφοδέλτιο τον ερχόμενο Μάιο.

Σχόλιο: Μιας και θεωρώ ότι το ρεπορτάζ είναι απολύτως σωστό κι ότι την επομένη των Ευρωεκλογών η τελευταία έννοια όλων στο ΠΑΣΟΚ θα είναι οι 58 και τη τύχη του, αναρωτιέμαι προς τι γίνεται ο όλος χαμός.

Για μια εκλογική βραδιά για χάρη της οποίας υιοθετήθηκε και το χειρότερο εκλογικό σύστημα στην Ιστορία της χώρας για να μην φανεί το βατερλό του πληθωρικά αποτυχημένου Βενιζέλου; Μπας και εκλεγεί ένας ευρωβουλευτής είναι το θέμα; Αυτό είναι το όραμα των 58;

Έχουμε ακούσει από την πλευρά των 58 τα πλέον απρεπή πράγματα όλοι όσοι διαφωνούμε με αυτό το εγχείρημα και η ημερομηνία λήξης του ήδη διαφαίνεται;

parapolitiki.com

Οι «58» αποχωρούν από την Ελιά -Να πάτε μόνοι σας είπαν στον Βενιζέλο

Ως παρατηρητές θα συμμετέχουν στις προσεχείς ευρωεκλογές οι «58» και δεν πρόκειται να συμπράξουν με το ΠΑΣΟΚ για τη δημιουργία της κεντροαριστερής Ελιάς. Αυτό διεμήνυσε ο άτυπος επικεφαλής των 58 Γιάννης Βούγαρης στον Ευάγγελο Βενιζέλο, στον οποίο τηλεφώνησε στις τρεις το μεσημέρι της Τρίτης για να ξεκαθαρίσει ότι η «Ελιά» ναυαγεί.

Οχι στην οικογενειοκρατία

Σύμφωνα με πληροφορίες του iefimerida.gr οι «58», οι οποίοι διαφώνησαν με τον σταυρό στις ευρωεκλογές, διαφωνούν και με την προσπάθεια του Ευάγγελου Βενιζέλου να τοποθετήσει την Φώφη Γεννηματά στο ευρωψηφοδέλτιο.

Στελέχη των «58» κάνουν λόγο για οικογενειοκρατία, η οποία δεν μπορεί να γίνει ανεκτή στην παρούσα φάση και επιμένουν ότι στο ευρωψηφοδέλτιο πρέπει να τοποθετηθούν νέα πρόσωπα.

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι 58 εκτιμούν ότι «το μέλλον της παράταξης θα κριθεί μετά τις ευρωεκλογές» και δηλώνουν παρόντες σε αυτή τη μελλοντική προσπάθεια.

H φράση Ανδρουλάκη που ξεχείλισε το ποτήρι
Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και οδήγησε στο ναυάγιο της «Ελιάς» ήταν η σημερινή συνέντευξη του Γραμματέα του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη στο ΒΗΜΑ FM στην οποίο χαρακτήρισε δέσμια παλαιών αντιλήψεων την αντίδραση των «58» στο σταυρό και έκανε λόγο για «ελιτίστικες απόψεις».

«Στόχος είναι να εκλεγούν δύο ευρωβουλευτές. Το θέμα είναι ποιοι θα είναι αυτοί οι άνθρωποι ή αν θα είναι ο ένας από το ΠΑΣΟΚ και ο άλλος από κάπου αλλού ή είναι η ύπαρξη αυτού του χώρου; Για μένα είναι η ύπαρξη αυτού του χώρου και πρέπει να σηματοδοτηθεί με τους καλύτερους όρους η «Ελιά» και για τις ευρωεκλογές, με μια νέα ατζέντα. Τώρα, αν πάμε στη συζήτηση γιατί μπήκε ο σταυρός... Δηλαδή, τι ήταν; Καλύτερα όταν μαζευόταν ο πρόεδρος με μια παρέα και αποφάσιζε ποιοι θα είναι οι εκάστοτε ευρωβουλευτές; Τελικά, θέλουμε η Κεντροαριστερά να είναι πρωτοπόρα ή δέσμια παλαιών αντιλήψεων;»

Στηρίζουν ως ...παρατηρητές
Από την πλευρά του ο Γιάννης Βούλγαρης φέρεται να είπε στον κ.Βενιζέλο πως οι «58» θα στηρίξουν ως παρατηρητές το ευρωψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ με άλλες κινήσεις της κεντροαριστεράς, ότι δεν θα συμμετέχουν στην προσεχή Συνδιάσκεψη ενώ ως παρατηρητές θα συμμετέχουν και στην προγραμματισμένη απογευματινή συζήτηση των δύο πλευρών.

Η ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ
Σε ανακοίνωση που εξέδωσε η Χαριλάου Τρικούπη, δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά για την αποχώρηση των 58 ή μερίδας της Κίνησης των 58 από την Ελιά.

Στη ανακοίνωση αναφέρεται ότι κατά τη σημερινή συνάντηση των κομμάτων, των κινήσεων και συλλογικοτήτων (ΠΑΣΟΚ, Συμφωνία για την Νέα Ελλάδα, Δυναμική Ελλάδα, πρωτοβουλία των 58, Νέοι Μεταρρυθμιστές,Πρωτοβουλία Β, Πολιτεία 2012, Μπροστά) «που συμμετέχουν στην προσπάθεια για την ανασυγκρότηση και ανασύσταση των δυνάμεων του Κέντρου, του δημοκρατικού Σοσιαλισμού και της Κεντροαριστεράς της ευθύνης», αποφασίστηκε «να προχωρήσουμε δυναμικά στην πραγματοποίηση της Συνδιάσκεψης της Δημοκρατικής Παράταξης».

Η Συνδιάσκεψη θα γίνει στις 8-9 Μαρτίου στην Αθήνα με την παρουσία και τη συμμετοχή του υποψήφιου Προέδρου του ΕΣΚ, για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Μαρτιν Σουλτς.

Σύμφωνα με τη Χαριλάου Τρικούπη, κατα τη διάρκεια της συζήτησης υπήρξε συμφωνία για το πρόγραμμα της Συνδιασκεψης που περιλαμβάνει:
- Την πολιτική διακήρυξη για την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς
- τη συστράτευση και ενότητα όλων των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, ενόψει της μεγάλης μάχης των Ευρωεκλογών - «για μια Ευρώπη της ανάπτυξης, των μεταρρυθμίσεων, της κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης. Όπως και της μάχης των Αυτοδιοικητικών εκλογών για την ανεξαρτησία και την ισχυροποίηση των Δήμων και των Περιφερειών της Πατρίδας μας».

Προς την κατεύθυνση αυτή αποφασίστηκε η δημιουργία οργανωτικής επιτροπής και επιτροπής θέσεων για την άρτια οργάνωση της Συνδιάσκεψης.

Στις εργασίες της Συνδιάσκεψης, καταλήγει η ανακοίνωση, θα συμμετέχουν μέλη των κομμάτων, μέλη των κινήσεων, οι επιτροπές πρωτοβουλίας των 58 από όλη την Ελλάδα, όπως και προσωπικότητες απο την κοινωνία των πολιτών.

Στο καταλυτικό ρόλο των «58» για τη συσπείρωση του κεντροαριστερού χώρου, η οποία -όπως υπογράμμισε- ήδη αποδίδει καρπούς, αναφέρθηκε ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Ο ρόλος των «58» δεν είναι οργανωτικός, αλλά είναι κοντά μας πολιτικά και προγραμματικά, στη Συνδιάσκεψη της 8-9 Μαρτίου, δήλωσε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.

Αναλυτικά η δήλωση του κ. Βενιζέλου:
Χαίρομαι πραγματικά γιατί η συσπείρωση της ευρύτατης δημοκρατικής, προοδευτικής Παράταξης προχωρά και αποδίδει καρπούς. Αποδίδει καρπούς στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, αποδίδει καρπούς σε σωματεία, επιμελητήρια, συλλόγους, στον Δικηγορικό Σύλλογο.

Αλλά και στο επίπεδο των Ευρωεκλογών και του εκλογικού σχήματος έχουν γίνει πολύ μεγάλα βήματα. Έχουν συσπειρωθεί σε ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο, στο όνομα του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, κόμματα και κινήσεις.

Θέλω να ευχαριστήσω θερμά τους «58» ως ένα κίνημα και ρεύμα γνώμης, γιατί λειτούργησαν καταλυτικά, ενεργοποίησαν τις δυνάμεις που έχει η κοινωνία μας, δυνάμεις που θέλουν την συσπείρωση όλου αυτού του χώρου.

Φυσικά, ο ρόλος των «58» δεν είναι οργανωτικός, αλλά είναι κοντά μας πολιτικά, προγραμματικά, στη Συνδιάσκεψη που οργανώνουμε στις 8 και 9 Μαρτίου με τη συμμετοχή του Martin Schulz.

Είμαι βέβαιος ότι το αποτέλεσμα των εκλογών του Μαΐου -δημοτικών, περιφερειακών και ευρωπαϊκών- θα διαμορφώσει τις προϋποθέσεις για να παίξει η μεγάλη δημοκρατική, προοδευτική Παράταξη ένα καταλυτικό ρόλο. Και σε αυτή τη συνεχή προσπάθεια, ο ρόλος όλων των κομμάτων και κινήσεων, αλλά και του κινήματος γνώμης των «58» είναι και θα είναι πολύ σημαντικός.

58: Δεν συμμετέχουμε σε ευρωψηφοδέλτιο

Από την πλευρά τους οι 58 ξεκαθαρίζουν ότι δεν πρόκειται να συμμετάσχουν στις διαδικασίες ή σε διαπραγματεύσεις για τη συγκρότηση ευρωψηφοδελτίου. «Δεν αναφερόμαστε σε ονόματα, δεν υπάρχουν υποψήφιοι "αντιπρόσωποι" των 58 στο ψηφοδέλτιο», τονίζουν χαρακτηριστικά και προσθέτουν με νόημα: Η κοινή γνώμη ζητά την ανανέωση του πολιτικού προσωπικού και είναι ευθύνη όλων, και του ΠΑΣΟΚ πρωτίστως, να ανταποκριθεί στο αίτημα.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ανακοίνωσης των 58:
Η πορεία προς τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές επιταχύνεται. Παράλληλα αποσαφηνίζονται οι συνθήκες με τις οποίες θα βαδίσει σε αυτές ο κεντροαριστερός χώρος και η ευρύτερη δημοκρατική παράταξη.

Η πρωτοβουλία των 58 έδωσε πρόσφατα το πολιτικό στίγμα για τις ευρωεκλογές του Μαΐου, δηλώνοντας ότι στηρίζει τον εκλογικό αγώνα του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος για μια αλλαγή στην Ευρώπη ώστε να ξεπεραστεί η κυριαρχία των Συντηρητικών και να αποκρουστεί η επίθεση των ποικιλόχρωμων ευρωσκεπτικιστών.

Η πρωτοβουλία των 58 εμφανίστηκε για να προωθήσει το πολιτικό αίτημα εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών για την ενότητα και την αναγέννηση της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης, την ανανέωση του πολιτικού προσωπικού με έμφαση στις νέες γενιές, και την πολιτική συγκρότηση του Τρίτου Πόλου ώστε να μην επικρατήσει ο μικρός δικομματισμός ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ.

Μέσα από αυτό το πρίσμα αντιμετωπίσαμε και αντιμετωπίζουμε τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Τι πετύχαμε σε αυτό το ολιγόμηνο διάστημα; Λιγότερα από όσα θέλαμε – Περισσότερα από όσα ήταν στην αφετηρία.

Οι άμυνες και οι στενοί μικροκομματικοί υπολογισμοί είναι ακόμα ισχυροί και εμποδίζουν τη συνολική ανασυγκρότηση του χώρου που είναι αναγκαία προκειμένου αυτός να παίξει ουσιαστικό πολιτικό ρόλο στη νέα φάση που μπαίνει η Ελλάδα. Ο κίνδυνος τα δύο κόμματα του χώρου να καταλήξουν σε μικρά δορυφορικά σχήματα του μικρού δικομματισμού είναι μεγάλος, και για κάποιες δυνάμεις σε αυτά είναι και αποδεκτός στόχος. Επιπλέον, οι αντιστάσεις του παλαιού πολιτικού κατεστημένου σε όλο το πολιτικό φάσμα, αποδεικνύονται ισχυρές.

Από την άλλη τα πράγματα κινήθηκαν και η πρωτοβουλία των 58 συνέβαλε ουσιαστικά. Το ζήτημα της Κεντροαριστεράς και της ευρύτερης δημοκρατικής Παράταξης ήρθε στο κέντρο της ημερήσιας διάταξης του χώρου. Τα κόμματα, οι κινήσεις τα στελέχη στοιχήθηκαν ως προς αυτό. Επιπλέον, δημιουργήθηκε μια κεντρομόλος δυναμική και μια ελπίδα συγκρότησης του τρίτου πόλου.

Με αυτό τον προσωρινό απολογισμό τοποθετούμαστε στην εναρκτήρια φάση των ευρωεκλογών και των αυτοδιοικητικών εκλογών.

Συνεχίζουμε την προσπάθεια ανασυγκρότησης της δημοκρατικής παράταξης και στηρίζουμε ενεργά τον εκλογικό αγώνα των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών. Συμμετέχουμε στην κοινή προσπάθεια διατηρώντας τον χαρακτήρα μας ως ρεύμα γνώμης, και χωρίς να μετατραπούμε ή να καταχωρηθούμε σαν ένας ακόμα πολιτικός οργανισμός ή κίνηση.

Συμμετέχουμε στην Πολιτική Διάσκεψη της 8-9 Μαρτίου με τον Μάρτιν Σουλτς, η οποία θα αναδεικνύει όπως συμφωνήθηκε, την ανάγκη ανασυγκρότησης του συνολικού χώρου.

Δεν συμμετέχουμε στις διαδικασίες ή σε διαπραγματεύσεις για τη συγκρότηση του ευρωψηφοδελτίου, δεν αναφερόμαστε σε ονόματα, δεν υπάρχουν υποψήφιοι «αντιπρόσωποι» των 58 στο ψηφοδέλτιο. Η κοινή γνώμη ζητά την ανανέωση του πολιτικού προσωπικού και είναι ευθύνη όλων, και του ΠΑΣΟΚ πρωτίστως, να ανταποκριθεί στο αίτημα.

Η πρωτοβουλία των 58 θα παραμείνει διακριτή και σταθερή δύναμη παρακίνησης για την ενότητα και την αναγέννηση της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης ενόψει της νέας εποχής της εθνικής ανασυγκρότησης. Και θα είναι παρούσα στις εξελίξεις που θα δρομολογηθούν στο πολιτικό τοπίο και μετά τις ευρωεκλογές.



Πηγή: http://www.iefimerida.gr/

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα φορολογήσει τον πλούτο, με μνημονιακούς φορολογικούς συντελεστές!

Την πρόθεση του ΣΥΡΙΖΑ να διατηρήσει τους υφιστάμενους φορολογικούς συντελεστές ως έχουν εξέφρασε ο Γιώργος Σταθάκης.

Σε ραδιοφωνική του παρέμβαση, (ΒΗΜΑ) ο κ. Σταθάκης ανέφερε χαρακτηριστικά: "Εάν ισχύσει η σημερινή φορολογία και πατάξουμε τη φοροδιαφυγή, θα έχουμε μεγαλύτερα έσοδα. Δεν θα αλλάξουμε κανένα φορολογικό συντελεστή. Τα έσοδα θα αυξηθούν και η φοροδιαφυγή θα φέρει έσοδα. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα το κάνει αυτό".

Epikairo Το οικονομικό πρόγραμμα του Σύριζα στις εκλογές του 2012 βασίστηκε σε μια σειρά αλλαγών στους φορολογικούς συντελεστές, με κύρια συνιστώσα την φορολόγηση του πλούτου και των μεγάλων εισοδημάτων που υποσχόταν την εισροή δεκάδων δις στα ταμεία του κράτους. (Δείτε εδώ)

Είναι χαρακτηριστικό ότι ανάμεσα στις προτάσεις ήταν και η εξής:

«Να αλλάξει η φορολογική κλίμακα με σημαντική αύξηση των συντελεστών για τα μεγάλα εισοδήματα μέχρι 75% για εισοδήματα πάνω από 500.000 ευρώ τον χρόνο».

Αν κάνουμε έναν πρόχειρο υπολογισμό με το σημερινό φορολογικό σύστημα, τα έσοδα που εισπράττει το κράτος από τους πλούσιους >500 χιλιάδων ευρώ είναι 2,8 εκ.€!!!

Ο Σταθάκης φέρεται να γνωρίζει ότι η υπερφορολόγηση του συσσωρευμένου πλούτου, δεν είναι η μαγική λύση της στιγμής, για ένα κράτος που αντιμετωπίζει προβλήματα φοροδιαφυγής λόγω εκτεταμένων διαρθρωτικών αδυναμιών του φορολογικού μηχανισμού. Ο υπόλοιπος ΣΥΡΙΖΑ το αντιλαμβάνεται αυτό..(;)


- See more at: http://epikairo.gr

Πρώτος ο Αλεξανδρής στις εκλογές του ΔΣΑ

Πρώτος έκοψε το νήμα στη σημερινή εκλογικής αναμέτρηση και περνώντας με μεγάλη δυναμική στο δεύτερο γύρο της αναμέτρησης ο ανεξάρτητος υποψήφιος για την προεδρία του ΔΣΑ Βασίλης Αλεξανδρής .

Αντίπαλός του στον αγώνα αυτό θα είναι ο σημερινός πρόεδρος του ΔΣΑ Γιάννης Αδαμόπουλος , ο οποίος έκοψε δεύτερος το νήμα του πρώτου γύρου των εκλογών του ΔΣΑ.

«Το σημερινό αποτέλεσμα είναι η έμπρακτη απάντηση των δικηγόρων στην εγκατάλειψη του κλάδου, στην υποβάθμιση του ΔΣΑ. Την επόμενη εβδομάδα όλοι μαζί, δυναμικά και ανεξάρτητα σφραγίζουμε τη νέα δημιουργική πορεία του Συλλόγου», δήλωσε ο Βασίλης Αλεξανδρής.

Η επαναληπτική εκλογή της προσεχούς Κυριακής και Τρίτης είναι πεδίο σύγκλισης ευρύτερων δυνάμεων στη βάση κοινών δικηγορικών αξιών. Καλώ όλους εκείνους τους φορείς που αποδέχονται επί της αρχής την αγωνιώδη θεσμική μάχη συλλογικής αξιοπρέπειας που δίνουμε για την ελάφρυνση του Έλληνα δικηγόρου και τη βελτίωση των συνθηκών άσκησης του λειτουργήματος, να τη δώσουμε στο μέλλον μαζί,δήλωσε από την πλευρά του ο Γιάννης Αδαμόπουλος.

Την τρίτη θέση κατέλαβε ο Βασίλης Παπαστεργίου ,ο οποίος στηρίχθηκε από το τον ΣΥΡΙΖΑ και εκτιμάται ότι μπορεί να διαδραματίσει ρυθμιστικό ρόλο στο δεύτερο γύρο της αναμέτρησης, ενώ υψηλό ποσοστό συγκέντρωσε ο επί χρόνια συνδικαλιστής Παναγιώτης Γαλετσέλλης, ο οποίος πήρε την τέταρτη θέση.

Συγκεκριμένα στην Αθήνα από τους 21.471 εγγεγραμμένους στους καταλόγους δικηγόρους ψήφισαν οι 12.367 ,δηλαδή υπήρξε ποσοστό συμμετοχής 57,60 %.
Συνολικά με βάση τα επίσημα αποτελέσματα έλαβαν οι :

Βασίλης Αλεξανδρής (Ανεξάρτητος Υποψήφιος ) :34,76 %

Γιάννης Αδαμόπουλος (Κοινωνία των Δικηγόρων ) :23,14 %

Βασίλης Παπαστεργίου (Ριζοσπαστική Αριστερή Κίνηση Δικηγόρων Αθήνας ) : 13,24%

Παναγιώτης Γαλετσέλλης (Δημοκρατική Συμπαράταξη Δικηγόρων ) :10,97%

Παναγιώτης Περράκης (Ανεξάρτητη Πρόταση): 6,74%

Άγγελος Βρεττός (Αγωνιστική Συσπείρωση Δικηγόρων ) : 5,45%

Γιώργος Παριανός (Εναλλακτική παρέμβαση Δικηγόρων Αθήνας ) : 3,05%

Γιώργος Μαραγκός (Αυτόνομοι Μαχόμενοι Δικηγόροι ) :2,66%

http://www.matrix24.gr/

250.000 ευρώ για την ΜΚΟ του “αγανακτισμένου” Κραουνάκη

Μετά τις σημερινές ανακοινώσεις του Υπ.Εργασίας, μάθαμε ότι η Σπείρα-Σπείρα δεν είναι απλά η θεατρική ομάδα του Κραουνάκη αλλά και Μη Κυβερνητική Οργάνωση. Επιδοτήθηκε μάλιστα επί Νέας Δημοκρατίας με 250.000 από το Υπ.Εργασίας.

Φέτος, ο Σταμάτης Κραουνάκης ένωσε τη φωνή του με τους Αγανακτισμένους καταγγέλλοντας το σάπιο πολιτικό σύστημα και τους πολιτικούς που “τα φάγανε”.

Του αφιερώνω ένα δικό του τραγούδι
http://www.alexiptoto.com/

http://pelasgia.blogspot.ca/

Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2014

'' Η ταλαιπωρημένη γενιά του Τσίπρα''

Η πιο ταλαιπωρημένη γενιά κατα τον Τσιπρα ειναι αυτη που άνοιγε την ντουλάπα της και δεν ήξερε τι να φορέσει, οχι αυτη που απο την ανέχεια άλλαζε μεριά στο σωβρακο καθε Κυριακή.

Η πιο ταλαιπωρημένη γενιά ειναι αυτη που την έστειλε ο μπαμπάς να σπουδάσει μένοντας στο δικό της στουντιακι ή διαμέρισμα απο το Λονδίνο ως την Ξάνθη και οχι αυτη που την ξαποστελναν με ενα κατοσταρικο (κι αυτο δανεικό) και τους έστελναν στην Αθήνα (ή οπου αλλου) με μια κουβέρτα, ενα παντελόνι και δυο πουκάμισα.

Η πιο ταλαιπωρημένη γενιά ειναι αυτη που θεωρεί δεδομένο πως υπάρχει ενα απορρυπαντικό για τα πιάτα, ενα για το πάτωμα, ενα για τα ρούχα, οχι αυτη που τα έκανε ολα με το κλιν και την χλωρινή.
Αυτη που πατάει το κουμπί στον φούρνο μικροκυμάτων και οχι αυτη που έβαζε τσουκαλι στην ξυλοσόμπα.

Αυτή που το βράδυ το περνάει με καιπιρινιες στο μπαράκι, με nova ή Internet στο σπίτι και οχι αυτη που της έβγαιναν τα ματια στο βελονακι.

Η πιο ταλαιπωρημένη γενιά ειναι αυτη του mc Donald's και οχι αυτη του "και την Κυριακή εχει κρέας".
Η πιο ταλαιπωρημένη γενιά ειναι αυτη που στο μπάνιο της εχει οχτακοσια μπουκαλακια με σαμπουάν, κοντισιονερ, σαπούνι προσώπου, σαπούνι ευαίσθητης περιοχής, κρέμα για παρονυχιδες, αρωματικό κωλου, λεκάνης, ξυραφακι ανδρικό, ξυραφακι γυναικείο, αφρούς ξυρίσματος, ενυδατικές, πιστολάκια κτλ κτλ και οχι αυτη του πράσινου σαπουνιού. Μονο.

Ταλαιπωρημένη γενιά ειναι αυτη που σπούδασε στα imperial college και πηξαμε στους managers στους γιατρούς τους δικηγόρους και οχι αυτη που το 90% είχε ως πιο πρόσφορη λύση "σπουδών" τα πρόβατα ή τον ελληνικό στρατό.
Ταλαίπωρη γενιά ειναι αυτη που ενώ δεν πλήρωσε ποτε της φόρο εχει ενα κέντρο υγείας (έστω και στα χάλια που ειναι) καθε τετραγωνικό χιλιόμετρο και οχι αυτη που γεννούσε κάτω απο το δέντρο, έβαζε το νεογέννητο στην πλάτη και συνέχιζε το οργωμα.

Ταλαιπωρημένη γενιά ειναι αυτη που βάζει ψεύτικα βυζιά, λευκαινει την κωλοτρυπιδα της και βάζει φυτευτό μαλλί και οχι εκείνη που σου έβγαζε το δόντι ο κουρέας με τσίπουρο και ταναλια.
Ταλαίπωρη γενιά ειναι αυτη που θεωρεί δικαίωμα το να βάζει δυο τζιφρες στην τραπεζα για να πάρει το golf και να πετάξει το seat (γιατι το εχει ....πεντε χρονια) όντας ανεργοαεργη (γιατί δουλειά ως μανατζερ της Microsoft δεν βρίσκεις ευκολα στην Ελλάδα και "σιγα μην κουβαλαω εγω καφασια με ντομάτες και να με βλέπει ο κόΖμος") και μετά κλαίγεται που της το παίρνουν και όχι αυτή που περπατούσε δυο ώρες για να πάει στην δουλειά και μισή για πάρει τσιγάρα.
Ταλαιπωρημένη είναι η γενιά που κλείνει το ένα απο τα δυο μανικιούρ πεντικιούρ που είχε στην γειτονιά και όχι αυτή που ο μανάβης ήταν στο άλλο χωριό.
Ταλαιπωρημένη κατα το Αλέξη της Γκαρδιάς μας είναι η γενιά που κλαέι για όσα δεν πάλεψε και της ήρθαν όλα έτοιμα στο πιάτο (και τωρα έφαγε ΤΟΝ χαστουκα και ξενερωσε) και όχι αυτή που έκανε την υπερβαση της (με τα όσα συμπλέγματα κουβαλούσε) έβαλε τον κώλο της κάτω και ανετρεψε την μιζέρια της (ασχετα με το αν έφτασε στο άλλο ακρο της ασυδωσίας και του νεοπλουτισμού).

Ταλαιπωρημένη γενιά αν είμαστε τελικά Αλέξη μας ειναι για έναν και μονο λόγο : γιατι τον μονο εκπρόσωπο της γενιάς μας που καταφέραμε να εχουμε στην πρώτη γραμμή, στην αρχηγία δηλαδη ενός κόμματος που διεκδικεί την εξουσία, ειναι ενας σκατοφλωρος, άσχετος, με ενα περισπούδαστο συνοφρυομενο υφακι, που για να δει Τομ και Τζερι χρειάζεται υποτιτλους γιατι δεν καταλαβαίνει ούτε το "νιαου" στα Αγγλικά και που θέλει να κάτσει σε τραπέζι διαπραγμάτευσης με τύπους που δεν μασάνε τα @@ τους και κατι τέτοια τυπακια (και τους ηλίθιους λαούς που τους ψηφίζουν) τους απλώνουν στην μπαγκέτα τους το πρωι και τους κάνουν μια χαψιά.

Και θα γίνουμε ακομη πιο ταλαίπωρη αν νομίζουμε πως ενα γλυκαναλατο γκομενακι που το παίζει αριστερός και επαναστάτης (συνταγή που εδω και δεκαετίες δεν άφησε κανέναν αγαμητο) μπορεί εκτός απο καμία γκομενιτσα να βγάλει μια χωρα απο την κρίση.
Αυτα τα λίγα για τώρα.

Θεόδωρος Καραγιάννης

Μέχρι και οι Γερμανοί ομολογούν ότι ο Βενιζέλος ανέτρεψε τον Παπανδρέου

Αναδημοσιεύουμε το χθεσινό άρθρο του Νίκου Χειλά στο "Βήμα της Κυριακής" με τίτλο "Πώς έμεινε τελικά η Ελλάδα στο ευρώ", το οποίο ίσως δεν αφήνει το παραμικρό περιθώριο παρερμηνείας του τι έγινε το Νοέμβρη του 2011 και το πως έπεσε η κυβέρνηση Παπανδρέου από τον τότε Υπουργό Οικονομικών Βαγγέλη Βενιζέλο και όχι δήθεν από τους Μέρκελ και Σαρκοζί που θύμωσαν με την πρόταση του δημοψηφίσματος. [tovima]

Η Ελλάδα δεν βρίσκεται ελέω Θεού στην ευρωζώνη. Γι' αυτό αποφασίζουν και τα άλλα κράτη-μέλη του ευρωκλάμπ. Η παραμονή της χώρας στο κοινό νόμισμα κρεμόταν από μια λεπτή κλωστή. Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ακόνιζε ήδη το ψαλίδι για να την κόψει. Λίγο ακόμα και οι Ελληνες θα ξαναγύριζαν στη δραχμή.
Το ότι αυτό άλλαξε ξαφνικά τον Οκτώβριο του 2012 οφείλεται σε λόγους τους οποίους περιγράφουν με συναρπαστικό τρόπο στο βιβλίο τους «Αυτοί που κινούν τα νήματα στην Ευρώπη» δύο από τους καλύτερους ξένους ανταποκριτές στις Βρυξέλλες: η Κέρστιν Γκάμελιν της «Süddeutsche Zeitung» και ο Ράιμουντ Λεβ της δημόσιας αυστριακής τηλεόρασης ORF.

Οι δύο κυριότεροι από αυτούς τους λόγους: το ενδεχόμενο της διάλυσης συνολικά της ευρωζώνης στην περίπτωση της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, και δεύτερον, η απειλή των κινέζων ηγετών, ότι αν οι Βρυξέλλες δεν βάλουν τάξη στα του οίκου τους κρατώντας την Ελλάδα στην ευρωζώνη, θα γυρίσουν κι αυτοί την πλάτη τους στην Ευρώπη και θα μετατρέψουν τα τρισεκατομμύρια ευρώ που κρατούσαν στα θησαυροφυλάκιά τους σε δολάρια.

Είχε προηγηθεί ένα πολύμηνο θρίλερ, που παιζόταν σε όλο τον κόσμο, αλλά κυρίως στο Βερολίνο με αντίδικους τον γερμανό υπουργό Οικονομικών και την Ανγκελα Μέρκελ. Ο πρώτος, ως νομικός, ήθελε καθαρούς κανόνες στην ευρωζώνη. «Οποιος τους τηρεί μένει, όποιος τους παραβιάζει βγαίνει» έλεγε υπονοώντας την Ελλάδα. Η δεύτερη, λιγότερο δογματική, συνυπολόγιζε και τις πιθανές αρνητικές συνέπειες της έξωσης. Σε κάθε περίπτωση δεν ήταν πεπεισμένη ούτε από το διαβόητο «πλάνο Β'» (για τις συνέπειες της εξόδου), που είχε ήδη επεξεργαστεί μια ντουζίνα ειδικών στο Βερολίνο, τη Φρανκφούρτη, τις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον, ούτε και από τις ασαφείς εξηγήσεις που της έδιναν προφορικά οι σύμβουλοί της.

Οι δυο συγγραφείς παραθέτουν έναν αυθεντικό διάλογο, που ήταν χαρακτηριστικός για εκείνη την εποχή:

«Μέρκελ: Τι θα συμβεί, αν η Ελλάδα φύγει από το ευρώ;

Σύμβουλος: 24 ώρες αργότερα θα έχει φύγει και η Κύπρος.

Μέρκελ: Και μετά;

Σύμβουλος: Δεν το ξέρουμε με βεβαιότητα.

Μέρκελ: Και η Πορτογαλία;

Σύμβουλος: Δεν το ξέρουμε. Υστερα από μία εβδομάδα πιθανόν να αποχωρήσει και η Πορτογαλία.

Μέρκελ: Και μετά;

Σύμβουλος: Πιθανόν να ακολουθήσει και η Ιταλία. Πιθανόν όμως και όχι. Δεν μπορεί να ειπωθεί τίποτα με σιγουριά. Μπορούμε να προετοιμαστούμε, αλλά δεν μπορούμε να εκπονήσουμε ένα σίγουρο πλάνο.

Μέρκελ: Αν δεν ξέρω τι θα συμβεί με αυτό που κάνω, τότε δεν το κάνω καθόλου».

Αυτά και άλλα έκαναν την καγκελάριο να πει τον Οκτώβριο του ίδιου έτους το τελεσίδικο: «Δεν θα κάνουμε τίποτα, η Ελλάδα μένει». Και το ίδιο αναγκάστηκε να επαναλάβει δημόσια λίγες ημέρες αργότερα και ο κ. Σόιμπλε στη Σιγκαπούρη ενώπιον της χρηματιστικής ελίτ όλης της Ασίας σε ένα απαράμιλλο μείγμα γερμανικών και αγγλικών: «Χρεοκοπία (σ.σ.: στην Ελλάδα) δεν θα γίνει» (Bankrott will not happen).

Ολα τα τσιτάτα, τονίζουν οι συγγραφείς, είναι αυθεντικά: προέρχονται από τις εκατοντάδες συνεντεύξεις που έκαναν με ειδήμονες (μεταξύ των οποίων και πρωθυπουργοί) υπό την προϋπόθεση βέβαια της απόλυτης εχεμύθειας. Αυτή η εχεμύθεια τους επέτρεψε να πλησιάσουν και τους «σέρπα», τους «ανιχνευτές» των πρωθυπουργών και καγκελαρίων για τις διασκέψεις κορυφής, και να πάρουν από αυτούς ανεκτίμητες πληροφορίες.

Εκείνο που κάνει όμως το βιβλίο τους μοναδικό είναι η πρόσβαση στα πρωτόκολλα των Antici, όπως ονομάζονται οι διπλωμάτες που κάθονται πίσω από τους αρχηγούς κρατών κατά τη διάρκεια των διασκέψεων και οι οποίοι εγκαταλείπουν κάθε 15 λεπτά της ώρας την αίθουσα (τη θέση τους παίρνουν άλλοι) για να υπαγορεύσουν αυτά που άκουσαν σε άλλους διπλωμάτες. Ετσι δημιουργούνται συνολικά 28 λίγο ή πολύ πανομοιότυπα πρωτόκολλα, όσα και οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τα οποία δεν είχε δει μέχρι πρότινος ποτέ δημοσιογράφου μάτι.

Η Γκάμελιν και ο Λεβ με την αξιοποίηση των «κρυμμένων μυστικών και ντοκουμέντων» καταρρίπτουν έτσι πολλούς μύθους, όπως αυτόν που λέει ότι εκείνοι που εξανάγκασαν τον Γιώργο Παπανδρέου να παραιτηθεί (λόγω του δημοψηφίσματος για το ευρώ που προετοίμαζε) ήταν η κυρία Μέρκελ και ο γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί. Ο «δράστης», υποστηρίζουν, ήταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος. «Ο Παπανδρέου μαχαιρώθηκε από τον έλληνα υπουργό Οικονομικών» είχε συμπληρώσει τότε ανώτατος διπλωμάτης των Βρυξελλών.

Η επικέντρωση στους «υποκινητές της Ευρώπης» έχει βέβαια και τις αδυναμίες της. Οι δύο συγγραφείς παραγνωρίζουν, για παράδειγμα, το γεγονός ότι ο κ. Παπανδρέου έθεσε θέμα δημοψηφίσματος μόνο από τη στιγμή που κινδύνευε να χάσει την πλειοψηφία στη Βουλή και στην κοινοβουλευτική του ομάδα.

Ομως τέτοιες ελλείψεις αποτελούν απλές παρωνυχίδες σε ένα βιβλίο που καταγράφει «εκ των ένδον» αλλά και με πολύ κριτικό τρόπο τη μεθοδολογία εκείνων «που κινούν τα νήματα» στην Ευρώπη την εποχή της κρίσης.

«Καχύποπτοι με Παπανδρέου, προτίμησαν Σαμαρά αντί Τσίπρα»

Μιλήσατε με πάνω από 100 ευρωπαίους πολιτικούς. Πώς καταφέρατε να τους κάνετε να σας ανοίξουν τα στόματά τους;

Κέρστιν Γκάμελιν: Είχαν μια εμφανή ανάγκη να εξηγήσουν στους απλούς πολίτες τα βαθύτερα κίνητρα της πολιτικής τους. Κι αυτό μπορούσαν να το κάνουν μόνο υπό τον πέπλο της μυστικότητας.


Προσπάθησαν κάποιοι να σας παραπλανήσουν;

Κ. Γκ.: Οχι λίγοι. Διατηρήσαμε όμως μια σωστή εικόνα διασταυρώνοντας τις δηλώσεις τους με άλλα στοιχεία.

Πώς ήταν η αρχική εικόνα για την κρίση στην Ελλάδα;

Ράιμουντ Λεβ: Εντελώς ασαφής. Ενα μέλος της Επιτροπής έλεγε ότι το 2010 ο Ολι Ρεν εκτιμούσε πως η χώρα δεν θα χρειαστεί περισσότερα από 10 δισεκατομμύρια ευρώ.

Ποιος κέρδισε από την κρίση του ευρώ;

Κ. Γκ.: Βασικά η Γερμανία, η οποία όχι μόνο σταθεροποίησε την οικονομική της υπεροχή στην Ευρώπη, αλλά κέρδισε και δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ από τις διαφορές στα επιτόκια.

Πώς έβλεπαν οι ευρωπαίοι εταίροι τους έλληνες πολιτικούς;

Ρ. Λ.: Κατ' αρχάς είχαν δώσει μια τεράστια προκαταβολή εμπιστοσύνης στον Παπανδρέου. Υστερα από λίγους μήνες ανακάλυψαν όμως ότι δεν κρατούσε ποτέ τις υποσχέσεις του. Το αποτέλεσμα ήταν μια ισχυρή καχυποψία, που στράφηκε εναντίον ολόκληρου του πολιτικού κατεστημένου στην Ελλάδα.

Και ο Σαμαράς;

Ρ. Λ.: Μπροστά στο δίλημμα, Σαμαράς ή Τσίπρας, οι Ευρωπαίοι προτίμησαν τον Σαμαρά.

Ως το μικρότερο κακό;

Ρ. Λ.: Εν μέρει ναι. Ο Σαμαράς κατόρθωσε πάντως να φέρει κάποια σταθερότητα στην πολιτική ζωή κάτω από δύσκολες συνθήκες.

Θα δεχθεί το Βερολίνο να διαπραγματευτεί με τον Τσίπρα, σε περίπτωση που γίνει πρωθυπουργός;

Ρ. Λ.: Βασικά ναι. Αυτό θα εξαρτηθεί όμως και από τις απαιτήσεις του Τσίπρα. Το ερώτημα είναι αν ο Τσίπρας μπορεί να φανταστεί ότι οι απαιτήσεις του πρέπει να γίνουν αποδεκτές και από τους ψηφοφόρους της Μέρκελ. Οι θέσεις που θα πάρει στις ευρωεκλογές θα αποτελέσουν σοβαρό τεστ γι' αυτό.

Εχει κλείσει οριστικά το θέμα του grexit;

Κ. Γκ.: Νομίζω ναι - προσωρινά τουλάχιστον.

- See more at: http://www.epikairo.gr/index.php/politiki/item/7702-mexri-kai-oi-germanoi-omologoyn-oti-o-venizelos-anetrepse-ton-papandreou?utm_source=dlvr.it&utm_medium=facebook#sthash.HqHUSYzE.dpuf