Κυριακή 31 Αυγούστου 2014

ΕΝΩΤΙΚΗ Η ΑΥΡΙΑΝΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ 3Η ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ

Αύριο εγκαινιάζεται, στο Ζάππειο, στις 7.30 το απόγευμα, η έκθεση «Από τον Ανένδοτο στην Αλλαγή», την οποία διοργανώνει το «Ίδρυμα Ανδρέας Παπανδρέου», με την ευκαιρία της επετείου των 40 χρόνων από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, με κεντρικό ομιλητή τον Γιώργο Παπανδρέου.

Στην εκδήλωση απαίτησε να απευθύνει χαιρετισμό ο Βαγγέλης Βενιζέλος, κάτι το οποίο αποδέχθηκε το ΙΑΠ προκειμένου να μη θεωρηθεί ότι αποκλείεται από την εκδήλωση ο σημερινός Πρόεδρος του Κινήματος. Με τον τρόπο αυτό δεν υπήρξαν παρατράγουδα στο κορυφαίο επίπεδο.

Η αποφυγή περαιτέρω «παρεξηγήσεων» στην κορυφή, πάντως, δεν αποκλείει, αυτόματα, τη δημιουργία του σε επίπεδο απλών ανθρώπων. Όσοι παρακολουθούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, παρατηρούν μια προϊούσα αντιπαράθεση μεταξύ «παπανδρεϊκών» και «βενιζελικών», με τους πρώτους να κατηγορούν ανοιχτά τον Βαγγέλη Βενιζέλο ότι εκείνος έριξε τον Γιώργο Παπανδρέου και να πνέουν μένεα εναντίον του.

Όλοι αυτοί αναμένεται να βρεθούν αύριο στο Ζάππειο και κανένας δεν γνωρίζει ποια θα είναι η συμπεριφορά τους, δεδομένου ότι δεν καθοδηγούνται από κανέναν, συντονίζονται μόνοι τους ως παρέες και είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο να ελεγχθούν. Κάποιοι από αυτούς, μάλιστα, θα ήθελαν να αποδοκιμάσουν τον κ. Βενιζέλο, αλλά είναι άγνωστο αν τελικά θα το επιχειρήσουν.

Μια τέτοια εξέλιξη των πραγμάτων δεν θα είναι ευχάριστη για κανέναν και περισσότερο για τους διοργανωτές, οι οποίοι, ωστόσο, βρίσκονται σε αντικειμενική αδυναμία να έχουν περιφρούρηση του χώρου.

Παλαιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, τα οποία σήμερα είναι «άστεγα» ή δεν μετέχουν στις κομματικές διαδικασίες, διατύπωναν ανησυχίες για το ενδεχόμενο να μην κυλήσουν όλα ομαλά στην αυριανή εκδήλωση. Το επεισόδιο με τον Ρέλλο, στο πεζοδρόμιο της Χαρ. Τρικούπη, τον Σεπτέμβριο του 2007, είναι ακόμα νωπό στις μνήμες των περισσότερων μελών και φίλων του Κινήματος.

Έτσι και με δεδομένο ότι το κλίμα μεταξύ των «αδέσποτων παπανδρεϊκών» είναι κακό για τον Β. Βενιζέλο, τα στελέχη αυτά δεν μπορούσαν να αποκλείσουν κανένα ενδεχόμενο. Επισήμαιναν, πάντως, ότι το θέμα αυτό, του ενδεχόμενου να υπάρξουν αποδοκιμασίες κατά του κ. Βενιζέλου, τέθηκε από τη στιγμή που ο ίδιος απαίτηση την παρουσία του, απευθύνοντας και χαιρετισμό.

Ορισμένοι καχύποπτοι, μάλιστα, δεν απέκλειαν το ενδεχόμενο οι επιτελείς του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ ή ακόμα και ο ίδιος, γνωρίζοντας το κλίμα εναντίον του, μεταξύ των «αδέσποτων παπανδρεϊκών», απαιτώντας να μιλήσει στην εκδήλωση, ουσιαστικά θέλησε να προκαλέσει τις αποδοκιμασίες ή και τον προπηλακισμό του, θεωρώντας ότι έτσι θα βγει κερδισμένος ο ίδιος, ενώ ο κ. Παπανδρέου χαμένος, καθώς τα μέσα ενημέρωσης είναι φιλικά διακείμενα στον ίδιο και εχθρικά στον κ. Παπανδρέου, τον οποίο εξακολουθεί να θεωρεί ως τον μεγάλο αντίπαλό του. Και η πρόκληση κάποιων επεισοδίων σε χώρο όπου ο πρώην πρωθυπουργός θεωρείται οικοδεσπότης, ίσως εκτιμά ότι θα τον βοηθήσει να καταφέρει ένα ισχυρό πλήγμα στον αντίπαλό του.

Πάντως το κλίμα αντιπαράθεσης καλλιεργούν και ορισμένα «βενιζελικά στελέχη», όπως ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Λεωνίδας Γρηγοράκος, ο οποίος με δηλώσεις του σε ραδιοφωνικό σταθμό, υποστήριξε ότι υπηρετούν την ενότητα του ΠΑΣΟΚ όσοι θα πάνε στην εκδήλωση της Τετάρτης, με μοναδικό ομιλητή τον Βαγγέλη Βενιζέλο, αλλά όχι εκείνοι που θα πάνε στην αυριανή εκδήλωση, παρότι γνώριζε ότι θα απευθύνει χαιρετισμό ο σημερινός Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Και δήλωσε ότι ο ίδιος δεν θα είναι στην αυριανή εκδήλωση, αλλά μόνο σε εκείνη της Τετάρτης.

Οι νηφάλιες φωνές, πάντως, συνιστούν ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση, τονίζοντας ότι δεν πρέπει να δοθούν αφορμές για να επιδιωχθούν στόχοι που βρίσκονται εντελώς έξω από τους στόχους της εκδήλωσης και το πνεύμα της επετείου της ίδρυσης του μεγαλύτερου και σημαντικότερου κόμματος στη μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας.

http://agenda-news.gr

Γιάννης Ραγκούσης: «ΕΠΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ»

Στην αρχή του καλοκαιριού παρουσιάστηκε από μερίδα ΜΜΕ με έναν τρόπο επιθετικό κι απροσδιόριστα επικριτικό η απόφασή μου να προσδώσω και επαγγελματική χρήση στη μόνιμη κατοικία μου, στον Κώστο της Πάρου.
Εξ αρχής διευκρινίζω :
αποτελεί ακλόνητη πεποίθησή μου πως από την ώρα που ανέλαβα δημόσια αξιώματα και διαχειρίστηκα δημόσιο χρήμα υπόκειμαι σε κάθε είδους έλεγχο αλλά και κριτική από οποιονδήποτε, ανεξάρτητα ποιος είναι και τι έχει κάνει.
Επιπλέον πιστεύω πως ανεξάρτητα από την ύπαρξη νομικής ή τυπικής υποχρέωσης, το προσωπικό μας παράδειγμα σε θέματα αρχής πρέπει να συμβαδίζει με αυτό που αποτελεί πίστη μας κι όχι μόνο με ό,τι είναι νομοθετημένο.
Επομένως, και παρότι δεν προβλέπεται ως νομική υποχρέωση – αφού ποτέ δεν νομοθέτηκαν οι 75 αλλαγές που ετοιμάσαμε το 2011- για εμένα έχει μείζονα ηθική και πολιτική αξία να αποτυπώσω δημόσια τις διαφορές στην περιουσιακή μου κατάσταση, συγκρίνοντας το 2007-2008, όταν απέκτησα την ιδιότητα του μέλους του Ελληνικού Κοινοβουλίου, με το σήμερα, 2 χρόνια μετά το τέλος της Βουλευτικής και κυρίως της Κυβερνητικής μου ιδιότητας.

Α. ΤΙ ΕΙΧΑ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΙ ΕΧΩ ΤΩΡΑ :

Έτσι λοιπόν σύμφωνα με αυτήν την σύγκριση :
Το 2007-2008, οι συνολικές οικογενειακές αποταμιεύσεις υπερέβαιναν τις 200.000€ ενώ το 2014 αυτές είναι λιγότερες από 30.000€.
Την ίδια στιγμή έχω συνάψει επαγγελματικό δάνειο, ύψους 32.000 €.
Όσον αφορά στα ακίνητα, αυτά παρουσιάζουν τις εξής διαφορές :
Το 2014 έχω επιπλέον στην κυριότητά μου
- από κληρονομιά του πατέρα μου στον Κώστο της Πάρου : 36 τ.μ. της κατοικίας του, κατασκευής 1980 καθώς και το 16,66% ενός περιβολιού εκτός σχεδίου 2 στρεμμάτων.
- από δωρεά συγγενών μου στο Χολαργό : 2,5 % ή 2τ.μ. διαμερίσματος κατασκευής 1975, στο οποίο ήδη κατείχα,από κληρονομιά της μητέρας μου, το 97,5%, τα 76τ.μ.
Δεν έχω πλέον στην κυριότητά μου το 50% αγροτεμαχίου στη Νέα Μάκρη που δώρισα στην αδελφή μου. Ενώ το μόνο αυτοκίνητο που υπήρχε και παραμένει στην κυριότητα μας είναι ένα Citroen Picasso 1600cc αγοράς το 2000.
Επειδή και οι κρίνοντες κρίνονται, φαντάζομαι πως όσοι προσπάθησαν να προκαλέσουν το δημόσιο αίσθημα με την παρουσίαση της ενοικίασης του σπιτιού μου θα φιλοτιμηθούν κι αυτοί να παρουσιάσουν την περιουσιακή τους κατάσταση «τότε και τώρα».

Β.Η ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΜΟΝΙΜΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΜΟΥ ή ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΞΑΡΤΩΜΑΙ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ.

Τα παρακάτω αναντίλεκτα δεδομένα όσοι τα αγνοούν ή συνειδητά τα υποβαθμίζουν τόσο επιβεβαιώνουν την κακοπιστία τους:
1) πρόκειται για τη μόνιμη κατοικία μου που χτίζεται από το 2006 (μέλος του Κοινοβουλίου έγινα το 2007) στον ορεινό Κώστο της καταγωγής μας, στην Πάρο όπου από το 1999 λειτουργούσα μια κερδοφόρα επιχείρηση.
Τα 4 στρέμματα του οικοπέδου αγοράστηκαν το 2000.
2) αυτή η δραστηριότητα καθορίζεται από τον νόμο, με ειδική άδεια του ΕΟΤ.
3) έχω ιδρύσει ατομική επιχείρηση με έδρα την Πάρο κι όχι με έδρα λ.χ. την Ελβετία ενώ δεν ίδρυσα κάποια υπεράκτια επιχείρηση (offshore) για να αποφεύγω την καταβολή των φόρων.
4) το σπίτι δεν έχει κάποια πολεοδομική εκκρεμότητα ενώ το στεγαστικό δάνειο του ΟΕΚ αποπληρώθηκε σύμφωνα με τους όρους που ισχύουν εδώ και δεκαετίες. Στεγαστικό δάνειο του ΟΕΚ που δικαιούνταν όλοι ανεξαιρέτως οι τρίτεκνοι.
5) δεν κατέφυγα στην κλασική λύση διορισμού μου σε ελληνικό ή διεθνή οργανισμό από την σημερινή κυβέρνηση με αντάλλαγμα την αλλοτρίωση των πολιτικών μου πεποιθήσεων.
6) αυτά τα χρήματα που εμφανίστηκαν ως έσοδά μου δεν είναι χρήματα που εγώ ξόδεψα για τις διακοπές μου, ώστε εύλογα κάποιος να διερωτάται «καλά που βρίσκει τόσα χρήματα και ξοδεύει στις διακοπές του».
7) ενοικιαστές του σπιτιού μου δεν είναι δικαιούχοι κρατικών προγραμμάτων τουρισμού και υπό αυτήν την έννοια τα έσοδα μου δεν προέρχονται από το ελληνικό κράτος ή τα κονδύλια της ευρωπαϊκής ένωσης.
8) το κυριότερο: πρόκειται για την μόνιμη οικογενειακή στέγη και όχι για κάποια παραθαλάσσια εξοχική μου κατοικία, σαν τις εκατοντάδες παραθαλάσσιες βίλες που τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια αποκτήθηκαν από διάφορους αξιωματούχους κατά τη διάρκεια άσκησης των καθηκόντων τους και μάλιστα σε κοσμικά νησιά, με τα οποία δεν έχουν καμία απολύτως σχέση καταγωγής.

Τελικά πόσα: 2.000€ την ημέρα ή 30.000€ το χρόνο ;

Απαντώ :
Καλό θα ήταν να εισέπραττα 2.000 ευρώ την ημέρα, συνεπώς μακάρι στην διάρκεια της τουριστικής περιόδου των τριών μηνών να εισέπραττα συνολικά 180.000 ευρώ.
Όπως μακάρι να είχα την οικονομική δυνατότητα να κτίσω κι άλλο σπίτι προς τουριστική ενοικίαση.
Τώρα που έκλεισε η πρώτη περιόδος λειτουργίας, έχω τη δυνατότητα να κοινολογήσω τα πραγματικά-απολογιστικά δεδομένα.
Η αλήθεια λοιπόν είναι πως η καθημερινή καθαρή απόδοση ήταν της τάξης των 800€ που ισοδυναμεί με 160€ ανά δίκλινο υπνοδωμάτιο ( 5 συνολικά ) που υπάρχει στο σπίτι.
Η αλήθεια, ως απάντηση σε αυτούς που επεδίωξαν να προκαλέσουν το δημόσιο αίσθημα, είναι πως η συνολική καθαρή απόδοση της μικρής αυτής ατομικής επιχειρηματικής μου προσπάθειας είναι τελικά της τάξης των 30.000€ περίπου το χρόνο.
Πρόκειται για μια καθαρή απόδοση η οποία θα ήταν σαφώς χαμηλότερη εάν υπολόγιζα τα χρήματα που δαπανήθηκαν, ώστε το σπίτι να αποκτήσει προϋποθέσεις που δεν είχε πριν ένα χρόνο, όσο ήταν απλώς η μόνιμη κατοικία μας. Προϋποθέσεις όμως που έπρεπε να αποκτήσει εφόσον επρόκειτο να ενοικιαστεί.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Δεν ντρέπομαι ούτε θα σταματήσω ποτέ να διεκδικώ το δικαίωμα μιας τίμιας επιβίωσης.
Γι αυτό δεν σιώπησα.
Γι αυτό εγώ ο ίδιος τώρα επανέρχομαι στο θέμα.
Ακριβώς επειδή δεν διανοήθηκα ποτέ μου ότι μπαίνοντας στην πολιτική θα πρέπει να εξαργυρώσω αυτή τη σχέση με μία μόνιμη «πρόσοδο», κάνω σήμερα ότι και πριν: επιχειρώ για να διαβιώνω και δεν προσπαθώ να κρυφτώ πίσω από τις πρόσφατες σκανδαλώδεις κυβερνητικές ρυθμίσεις προστασίας όσων με αδιαφάνεια διαχειρίστηκαν το δημόσιο χρήμα.
Ο κάθε πολίτης έχει δικαίωμα να κρίνει όπως νομίζει τις απόψεις μου, αλλά όλοι πρέπει να γνωρίζουν πως απόφασή μου ήταν να κατοχυρώσω για τον εαυτό μου ένα, κατά τις πεποιθήσεις μου, ανεκτίμητο και αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα :
να είμαι ελεύθερος και να μην υπάρχει κανείς στον κόσμο εκτός από την συνείδησή μου που να μπορεί να μου επιβάλει τι θα πιστεύω και τι θα υποστηρίζω.

http://www.smartpost.gr

Η Δύναμη της Ψήφου

Ακούμε πολλές φορές το κόσμο να λέει, μία ψήφο έχω, εγώ θα αλλάξω το κόσμο; Κι όμως, ο κάθε πολίτης έχει στα χέρια του μία δύναμη, της οποίας την αξία δεν έχει εκτιμήσει σωστά. Μόνο μέσω της ψήφου μας μπορούμε να εκφράσουμε την άποψη μας και να στείλουμε ενα μήνυμα σε αυτούς που θέλουμε να το λάβουν. Δυστυχώς ή ευτυχώς, η ψήφος έχει την ίδια αξία από όποιο κοινωνικό στρώμα κι αν προέρχεται, o,τι οικονομική επιφάνεια κι αν έχουμε. Με αυτήν επιλέγουμε αυτούς που θα μας εκπροσωπήσουν, κι εδώ είναι ξεκάθαρα δική μας ευθύνη, το ποιόν επιλέξαμε στο παρελθόν αλλά και ποιόν θα επιλέξουμε στο μέλλον. Άλλωστε κάθε φορά μαθαίνουμε από τη προηγούμενη και θεωρούμε ψηφίζοντας ότι κάνουμε τη πιο σωστή, για εκείνη τη χρονική στιγμή, επιλογή.

Γιατί όμως όταν έχουμε στα χέρια μας αυτή τη δύναμη, δε τη χρησιμοποιούμε (μέσω της αποχής) και αφήνουμε τα εκλογικά αποτελέσματα να είναι αυτά που επιθυμούν κάποιοι άλλοι να μας επιβάλλουν; Με την αποχή τα προβλήματα δεν θα εξαλειφθούν και θα εξακολουθήσουν να υφίστανται, αλλά ακόμη είναι πολύ πιθανόν, όταν πλήρως αδιαφορούμε, να ενταθούν. Ο Αβραάμ Λίνκολν έχει πει πως η ψήφος είναι πιο δυνατή και από μια σφαίρα, καθώς με τη σφαίρα μπορείς να σκοτώσεις τον εχθρό σου, αλλά με τη ψήφο μπορεί να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου. Πόσο μάλλον όταν δεν ψηφίζεις καθόλου και αφήνεις τη μοίρα των επόμενων γενεών στη τύχη της.

Η ιστορία της ψηφοφορίας αλλά και της Δημοκρατίας αρχίζει από το β’ μισό του 5ου αι. π.Χ. στην αρχαία Αθήνα, το χρυσό αιώνα του Περικλή, όπου μιλάμε για πρώτη φορά για άμεση δημοκρατία μέσω της συνέλευσης της εκκλησίας του Δήμου είτε φανερά (δια της ανάτασης του χεριού) που ήταν και το πιο σύνηθες, είτε άλλοτε κρυφά. Αυτή λάμβανε τις πολιτικές αποφάσεις και για την εκτέλεσή τους όριζε κάποιους αξιωματούχους άμεσα ανακλητούς και ελέγξιμους, με περιορισμένη διάρκεια θητείας, προκειμένου να μην «επαγγελματοποιηθούν» ως πολιτικοί ηγέτες. Στη νεότερη βέβαια εποχή, έχουμε τις εκλογές, οι οποίες είναι η μοναδική έκφανση της σύγχονης δημοκρατίας. Σε αυτές κάθε λαός που είναι υπερήφανος, αποδεικνύει στη πράξη μέσω των εκλογών τη σοφία του, επιλέγοντας τους καταλληλότερους για να τον κυβερνήσουν.

Γι’αυτό και κάθε φορά που ασκούμε το εκλογικό μας δικαίωμα, θα ήταν καλό να μην ξεχνάμε τη δύναμη που έχει η ψήφος μας και ακόμη την υποχρέωση που έχουμε κυρίως απέναντι στις επόμενες γενιές αλλά και μετά στους εαυτούς μας, να δημιουργήσουμε ενα καλύτερο αύριο από το σήμερα και ακόμη καλύτερο από το χθες.

Το άρθρο μου δημοσιεύτηκε και στο http://www.neopolis.gr

http://metekidis.wordpress.com

Τετάρτη 27 Αυγούστου 2014

Οι δεσμοί που δε λύνονται, κόβονται

Επισήμανα, προ ημερών, ότι κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση, συμφωνούν στη συνέχιση της παρουσίας της τρόικας στα ελληνικά πράγματα -«αναδιαπραγμάτευση» την έχουν βαφτίσει- ενώ η παρουσία αυτή πρέπει και μπορεί να τελειώσει. Άλλες κομματικές δυνάμεις υποστηρίζουν ότι απαραίτητη προϋπόθεση για να σταθούμε ξανά στα πόδια μας είναι η αποχώρηση από το ΕΥΡΩ, ακόμα και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και, τέλος, διάφορα σχήματα διεκδικούν τη ψήφο που δε θέλουμε να δώσουμε σε κανένα από τους προηγούμενους, χωρίς να μας λένε όμως τι θα κάνανε τη ψήφο αυτή, αν τους την εμπιστευόμαστε. Όπως φάνηκε καθαρά στις πρόσφατες εκλογές για το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, η πλειοψηφία του ελληνικού λαού (με όποιο τρόπο και να εκφράστηκε) δε συμφωνεί με τίποτα από αυτά και, γι αυτό ακριβώς, οι περισσότεροι αισθανθήκαμε «κοψοχέρηδες».

Στη πραγματικότητα, αυτό που ζητάμε και κανείς δεν προσφέρει είναι μια εξασφάλιση ότι οι μεγάλες προσπάθειες και θυσίες των τελευταίων χρόνων δε θα πάνε χαμένες, σε συνδυασμό με ένα δικό μας σχέδιο ώστε να ζήσουμε καλύτερα. Ποιο κόμμα άραγε θα μπορούσε να καταφέρει κάτι τέτοιο; Μέχρι πριν λίγα χρόνια, μια συνηθισμένη απάντηση θα ήταν: «Μα φυσικά το ΠΑΣΟΚ!» Μόνο που η λύση αυτή, δυστυχώς, δεν υπάρχει πια. Ο λόγος δεν είναι μόνον (ούτε καν κυρίως) η χρέωση του ΠΑΣΟΚ με το «πολιτικό κόστος» των μνημονίων, που περιόρισε την απήχησή του στο λαό. Λόγος είναι η σύμπραξή του στη κυβέρνηση του κυρίου Σαμαρά, παρά τη καθαρή λαϊκή εντολή των εκλογών του 2012 να πάει στην αντιπολίτευση. Λόγος είναι ακόμα η μη συμμετοχή του στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2014, που μεθοδεύτηκε με τη διάχυσή του στο εικονικό σχήμα «ΕΛΙΑ». Λόγος είναι, τέλος, η αυτοκατάργησή του με το χοντροκομμένο τέχνασμα της διοργάνωσης Συνεδρίου άλλου, ανύπαρκτου κόμματος. Ας μη ξεχνάμε ότι όλα αυτά τα πλήγματα που αφάνισαν το Κίνημα κατάφερε ο σημερινός του Πρόεδρος, ο κύριος Βαγγέλης Βενιζέλος, επιμένοντας, ακόμα και σήμερα, ότι έτσι πρέπει!

Έ, αυτός ο γόρδιος δεσμός πρέπει να κοπεί για λόγους εθνικού και δημοσίου συμφέροντος. Για να μη πάνε χαμένες οι προσπάθειες και θυσίες, για να αποκτήσουμε, επί τέλους, το δικό μας σχέδιο για το μέλλον και για να μην αισθανθούμε ξανά «κοψοχέρηδες» είναι ανάγκη δυνάμεις από το ΠΑΣΟΚ και όμορους χώρους στις επόμενες εθνικές εκλογές να δώσουμε μια θετική επιλογή. Με βάση την, ιστορικά θετική, εισφορά της μεγάλης παράταξης στα δημόσια πράγματα, με επίγνωση των λαθών που έγιναν ώστε να μην επαναληφθούν και, κυρίως, με νέους συμπατριώτες αποφασισμένους να πάρουν την υπόθεση αυτή στα χέρια τους… γίνεται!

Παντελής Οικονόμου

Ναι, ο Παπανδρέου θα ιδρύσει νέο κόμμα, το ΠΑΣΟΚ..

Την προσεχή Δευτέρα 1η Σεπτεμβρίου και μέχρι τις 7 Σεπτεμβρίου, το Ίδρυμα Ανδρέας Παπανδρέου διοργανώνει μια μεγάλη έκθεση ιστορικού υλικού στο Ζάππειο Μέγαρο με τίτλο «Από τον Ανένδοτο στην Αλλαγή», στην οποία θα εκτεθεί για όλους τους πολίτες σπάνιο ιστορικό υλικό από εκείνη την έντονα φορτισμένη ιστορικά περίοδο, στην οποία πρωταγωνίστησε ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ.

Η έκθεση θα ανοίξει με ομιλία του γιου του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ Γιώργου Παπανδρέου την 1η Σεπτεμβρίου, μια ομιλία , αλλά και μια έκθεση γύρω από την οποία έχει αναπτυχθεί τις τελευταίες δύο εβδομάδες μια έντονη παραφιλολογία, μιας και παράλληλα στις 3 Σεπτέμβρη το ΠΑΣΟΚ και ο Βαγγέλης Βενιζέλος διοργανώνουν εκδήλωση με τίτλο «Όλοι μαζί ξανά-Με τη Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη για τη Νέα Αλλαγή».

Πριν αναφερθούμε στα σενάρια που αναπτύχθηκαν για τις δύο παράλληλες εκδηλώσεις, αξίζει να σταθούμε στο αυτονόητο: Η μεν εκδήλωση του ΙΑΠ είναι ιστορική και καλύπτει την περίοδο 1961-1981, με σημεία ορόσημα τις εκλογές βίας και νοθείας του 1961, και τις εκλογές της Αλλαγής της 18ης Οκτωβρίου 1981, που έφεραν το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου στην εξουσία, απευθυνόμενη στο ευρύ κοινό. Αντίθετα η εκδήλωση του ΠΑΣΟΚ είναι περισσότερο γενεθλιακού τύπου, εστιάζοντας στα 40 χρόνια από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, αφορώντας ένα περισσότερο κομματικό ακροατήριο.

Γιατί το αναφέρουμε αυτό; Γιατί τις τελευταίες δύο εβδομάδες καλλιεργείται από τα διαδικτυακά και όχι μόνο ΜΜΕ ότι αυτές οι δύο εκδηλώσεις είναι παράλληλες και ανταγωνιστικές μεταξύ τους, χρεώνοντας στον Παπανδρέου ένα οργανωμένο και καλά σχέδιο αποκοπής του από το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου. Γι αυτό και ξεκίνησε κι ένα γαϊτανάκι δημοσιευμάτων για το εάν ο Βενιζέλος θα πάει στην εκδήλωση του Παπανδρέου και το αντίθετο: http://www.metarithmisi.gr/el/readText.asp?textID=34414
Όπως όμως απαντά απολύτως λογικά ο Παύλος Γερουλάνος: «Θα πάω και στις δύο. Και οι δύο άλλωστε ανταποκρίνονται στο "όλον ΠαΣοΚ". Και όσο δεν υπάρχουν αποκλεισμοί στελεχών εγώ θα δίνω το παρών σε όλα» (βλ. σχετικό link εδώ)
Για ακόμα μια φορά δηλαδή προσπαθούν, εκείνοι που θέλουν να δημιουργήσουν διχασμό και την λογική των ΠΑΣΟΚικών φρονημάτων, να βάλουν στον Παπανδρέου «απουσία», σπεύδοντας να βάλουν την ταμπέλα του «επίσημου» και ανεπίσημου, του «θεσμικού» και μη, στην εντελώς άγονη αντιπαράθεση για το «ποιος έχει τη σφραγίδα;»

Το γεγονός
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Προτού παραθέσουμε ενδεικτικά το πώς υποδέχτηκαν τα ΜΜΕ την έκθεση αυτή, αξίζει πρώτα να εστιάσουμε στο γεγονός, δηλαδή την ανακοίνωση του ίδιου του ΙΑΠ, εστιάζοντας σε δύο απραγράφους, που θα αποτελέσουν και έναυσμα για τη σκέψη μας (papandreou.gr):

[..] "Σκοπός της Έκθεσης, οι παλαιότεροι να ανακαλέσουν στη μνήμη τους γεγονότα που σημάδεψαν τον τόπο και που είτε έζησαν οι ίδιοι είτε παρακολούθησαν σε πραγματικό χρόνο και οι νεότεροι να «ανακαλύψουν» μέσα από μια ολοκληρωμένη παρουσίαση, που και αυτή με τον χρόνο θα εμπλουτίζεται, ιστορικά γεγονότα που καθόρισαν την πορεία της Ελλάδας, αναδεικνύοντας τη σημασία της γνώσης και της ιστορικής μνήμης στην δημιουργία ενός μέλλοντος αντάξιου των αγώνων των Ελλήνων αλλά και των δυνατοτήτων της χώρας και της Ελληνικής κοινωνίας.

Παράλληλα, σκοπός της Έκθεσης είναι να αποτελέσει το έναυσμα για την ανάπτυξη ενός δημιουργικού διαλόγου, που θα συμβάλλει στην οικοδόμηση μιας οραματικής, αλλά συνάμα ρεαλιστικής και αποτελεσματικής πρότασης για τη συγκρότηση μιας προοδευτικής συμμαχίας πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που συνεχίζουν να αγωνιούν για το μέλλον της Δημοκρατίας και του Σοσιαλισμού. Προοδευτικών δυνάμεων, που κατανοούν ότι οι ίδιες οφείλουν να αποτελέσουν την Αλλαγή που οραματίζονται και αναζητούν την ανατροπή των πελατειακών αντιλήψεων, νοοτροπιών και συμπεριφορών που συνεχίζουν να κρατούν σε ομηρία τη χώρα και τον Ελληνικό λαό".

Το ΙΑΠ, που έχει την δική του αυτόνομη λειτουργία και στην τελική είναι θεματοφύλακας του «προσώπου» Ανδρέα Παπανδρέου (όπως συμβαίνει με όλα τα παρεμφερή ιδρύματα, όπως το «Κωνσταντίνος Καραμανλής» π.χ.), έχει το κάθε δικαίωμα να κάνει μια ιστορική έκθεση, κατά τρόπο απολύτως θεσμικό, όπως αποφάσισαν τα όργανα και τα πρόσωπα που το διοικούν.

Η πρόσληψη από τα ΜΜΕ: Η λογική των «Δύο Ζαππείων» και το υποτιθέμενο «Σχέδιο Παπανδρέου»

Προτού κάνουμε ένα σχόλιο για την ουσία της έκθεσης και το εάν πρέπει ή όχι να πάρουμε διδάγματα για το σήμερα, ας δούμε ενδεικτικά κάποιους τίτλους ορισμένων sites, τα οποία κινούνται στην λογική των «δύο Ζαππείων», με εμφανή πρόθεση να χρεώσουν στον Παπανδρέου την τάση αυτονόμησης και απόσχισης από το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου

Real: "Τα δύο...Ζάππεια του ΠΑΣΟΚ» http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=347713&catID=1

Έθνος: «Μια επέτειος για τον Ανδρέα και...δύο ΠΑΣΟΚ http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22767&subid=2&pubid=64053716

Καθημερινή: «Πιο μακριά από το ΠΑΣΟΚ ο Γιώργος Παπανδρέου» http://www.kathimerini.gr/779904/article/epikairothta/politikh/pio-makria--apo-to-pasok-o-g-papandreoy


Μάλιστα η παραφιλολογία δεν αρκείται μόνο σε μια τεχνητή διχοτόμηση του ΠΑΣΟΚ, αλλά εντάσσουν την ομιλία Παπανδρέου, αλλά και την δικαιολογημένη και από καιρό απουσία του από τις εκδηλώσεις του ΠΑΣΟΚ στις 3 Σεπτεμβρίου σ' ένα ευρύτερο σχέδιο συσπείρωσης των «παπανδρεϊκών» στελεχών,

iefimerida: "Ο Παπανδρέου κάνει κινήσεις" (βλ. σχετικό link εδώ)

με απώτερο ευφάνταστο στόχο την δημιουργία νέου πολιτικού φορέα.

http://kourdistoportocali.com/post/37452/repas
σενάρια στα οποία δίνει τέλος κατά τρόπο κατηγορηματικό ο πρώην γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Σωκράτης Ξυνίδης http://xinidis.blogspot.gr/2014/08/blog-post_21.html
Επιμένοντας στην ουσία: Γιατί ο Ανένδοτος και Αλλαγή είναι πιο επίκαιρα από ποτέ
Πάμε τώρα στην ουσία, η οποία κρύβεται προφανώς στα δύο ιστορικά γεγονότα ορόσημα, τον Ανένδοτο του 1961 και την «Αλλαγή» του 1981. Συνοπτικά μιλώντας, θέλουμε να υπενθυμίσουμε το εξής:

-Ο «Ανένδοτος» του 1961 ξεκίνησε την επαύριο των εκλογών βίας και νοθείας των εκλογών του 1961, οι οποίες κράτησαν με το ζόρι την ΕΡΕ του Καραμανλή στην εξουσία. Ποιοι κράτησαν τον Καραμανλή στην εξουσία; Μα φυσικά το παρακράτος της Δεξιάς, όπως είχε οικοδομηθεί από τον Εμφύλιο και μετά, με εκφραστές το Στέμμα, τον Στρατό και τον Ξένο Παράγοντα. Το παρακράτος είχε ενοχληθεί πάρα πολύ από την εκλογική επιτυχία της ΕΔΑ το 1958, αλλά και από την σταδιακή άνοδο της ΕΚ, στην οποία συνέβαλε τότε και ο πρωτοεμφανιζόμενος στα πολιτικά πράγματα Ανδρέας Παπανδρέου. Το σχέδιο του παρακράτους για πάση θυσία νίκη της ΕΡΕ στις εκλογές του 1961 αποκάλυψε ο Γεώργιος Παπανδρέου στην Βουλή ως πρωθυπουργός το 1965, μιλώντας για το περίφημο «Σχέδιο Περικλής».

-Η «Αλλαγή» του 1981 ήταν προϊόν της πρωτοφανούς εκλογικής νίκης του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου τον Οκτώβρη του 1981. Για πρώτη φορά ένα αριστερό κόμμα κέρδιζε τις εκλογές, για πρώτη φορά το εκλογικό αποτέλεσμα ξεπερνούσε την λογική ότι «μόνο ασφαλές είναι να κυβερνά η Δεξιά», για πρώτη φορά εκφράστηκε ένα κίνημα λαού από τα κάτω, ζητώντας την πολυπόθητη «Αλλαγή», την απελευθέρωση από τα δεσμά της συντήρησης και των αγκυλώσεων, που κρατούσαν τις ελευθερίες υπό καθεστώς «πειθαρχημένης» ελευθερίας.

-Ο ανένδοτος του 1961 κατέληξε στη διπλή νίκη της ΕΚ τον Νοέμβριο του 1963 και τον Φεβρουάριο του 1964, δυστυχώς όμως αυτό το πλατύ δημοκρατικό κίνημα, που είχε γιγαντωθεί από την δολοφονία του βουλευτή της ΕΔΑ Γρηγορίου Λαμπράκη τον Μαϊο του 1963,δεν μπόρεσε να κρατήσει τον Παπανδρέου στην εξουσία, μιας και οι μηχανισμοί του παρακράτους ενορχήστρωσαν την Αποστασία του 1965, με τελικό απότοκο την δικτατορία των συνταγματαρχών του 1967. Πολλοί λένε ότι η δικτατορία του 1967 έγινε για έναν λόγο: για να μην κερδίσει τις εκλογές η ΕΚ, που κανονικά είχαν προκηρυχθεί για τον Μαϊο του 1967, η οποία χάρις στον Ανδρέα Παπανδρέου είχε κάνει σαφή αριστερή στροφή, προσπαθώντας επιτέλους το Κέντρο να ξεφύγει από την χειραγώγηση του αστικού καθεστώτος της μετεμφυλιακής Ελλάδας.

-Η αλλαγή του 1981 έμελλε να υλοποιήσει ιστορικά το αίτημα του ανένδοτου, μολονότι μεσολάβησαν σχεδόν είκοσι χρόνια, μια επτάχρονη δικτατορία και μια σχεδόν οκταετία Καραμανλή που προσπάθησε να ξορκίσει το προδικτατορικό δεξιό προσωπείο (φιλελεύθερο Σύνταγμα, νομιμοποίηση του ΚΚΕ). Η αλλαγή του 1981 ολοκλήρωσε το αίτημα του ανένδοτου μέσω ενός νέου συλλογικού υποκειμένου, το ΠΑΣΟΚ, του πρώτου κόμματος μαζών, ενός κόμματος που προέκυψε από τα κάτω και όχι ως συγκολλήσεις αξιωματούχων, όπως ήταν η προδικτατορική ΕΚ. Η «Αλλαγή» έφερε εις πέρας τον ανένδοτο υπό συνθήκες κοινοβουλευτικής ομαλότητας, οι οποίες δυστυχώς δεν υπήρχαν στην προδικτατορική Ελλάδα.

-Πολλοί πιστεύουν ότι τόσο ο «Ανένδοτος», όσο και η «Αλλαγή» είναι πλέον για τα Μουσεία και τα σχολικά βιβλία, ή ως μια αφορμή διεξαγωγής επετείων με καθαρά συμβολικό χαρακτήρα. Ωστόσο λίγοι καταλαβαίνουν ότι αυτά τα δύο ιστορικά ορόσημα όχι μόνο συνδέονται νοητά το ένα με το άλλο, αλλά μπορούν, μαθαίνοντας σε τι εναντιώθηκαν, να αποτελέσουν έναν οδικό χάρτη στη σύγχρονη εποχή, όπου η Δημοκρατική Παράταξη, όπως εκφράζεται από το ΠΑΣΟΚ, βρίσκεται στριμωγμένη στην γωνία.

-Ο Ανένδοτος εναντιώθηκε στις εκλογές βίας και νοθείας που κράτησαν την ΕΡΕ στην εξουσία. Σήμερα δεν βλέπουμε την βία στο πρόσωπο της Χ.Α., ιδεολογικού συγγενή της Δεξιάς που τότε διαφέντευε τον τόπο; Νοθεία μπορεί να μην είχαμε σε εκλογική αναμέτρηση μεταδικτατορικά, αλλά οι «κεντροδεξιές» κυβερνήσεις του Κώστα Καραμανλή την περίοδο 2004-2009 δεν νόθευσαν συστηματικά τα στατιστικά στοιχεία της χώρας, οδηγώντας την στο χείλος της χρεοκοπίας το 2010, όπως αναδείξαμε και στην έρευνά μας;

-Η «Αλλαγή» του 1981 εξέφρασε το αίτημα ο λαός να εκφράσει επιτέλους ελεύθερα την βούλησή του, εξέφρασε την ανάγκη η παλαιοκομματική άσκηση της εξουσίας από την Δεξιά να τεθεί στο περιθώριο, εξέφρασε την ανάγκη ο τόπος να αναπνεύσει δικαιώματα και ελευθερίες, να συμφιλιωθεί, να υπερβεί τις μετεμφυλιακές διαιρέσεις, το συγκεντρωτικό κράτος που γεννούσε αποκλεισμούς και διώξεις. Σήμερα δεν βλέπουμε την επιστροφή στο συγκεντρωτικό κράτος λάφυρο; Δεν βλέπουμε την εξουσία να ασκείται με τον πλέον παλαιοκομματικό τρόπο; Δεν βλέπουμε στην κοινωνία τον τεχνητό διχασμό που δημιουργήθηκε χάρις στο δίλημμα «μνημόνιο-αντιμνημόνιο»;

-Στις 4 Οκτωβρίου 2009 πήγε να γίνει μια βαθιά αλλαγή στον τρόπο που λειτουργούν οι θεσμοί και το κράτος, αλλά οι έκτακτες συνθήκες, ο υπονομευτικός ρόλος Σαμαρά-Βενιζέλου, αλλά και το μυωπικό-εχθρικό περιβάλλον στην Ε.Ε. οδήγησαν στην παραίτηση ενός Παπανδρέου, κυβερνώντας χρονικά κατά σύμπτωση περίπου το ίδιο με τον Γεώργιο Παπανδρέου. Μιας και η «Αλλαγή» πήρε μια μικρή αναβολή, ίσως ήρθε η ώρα να κηρυχτεί ένας νέος Ανένδοτος, που θα εναντιώνεται:

-στον πελατειασμό

-στον παλαιοκομματισμό

-στην μισαλλοδοξία

-στην μετριότητα

-στην αδιαφάνεια

-στην ανισότητα

-στην αναξιοκρατία

-στον κοινωνικό αποκλεισμό

-στον συμβιβασμό

-στην συντήρηση

Αυτός ο Ανένδοτος μπορεί να γεννήσει μια «νέα Αλλαγή». Αυτός ο Ανένδοτος δεν αφορά το όλον ΠΑΣΟΚ; Η μάχη ενάντια στις κατεστημένες νοοτροπίες βρίσκονται σε απόσταση ή σε διάσταση από το ΠΑΣΟΚ; Αυτό που πρέπει να αποφευχθεί είναι η λογική του «ενός κόμματος» και του «ενός προσώπου». Αντίθετα χρειάζεται μια βαθιά κινητοποίηση των δημοκρατικών πολιτών, μια βαθιά διαπαιδαγώγηση στις ρίζες και τις αρχές της Δημοκρατικής Παράταξης, να ξαναποκτήσουμε επαφή με το DNA της, το οποίο είναι συνδεδεμένο με δημοκρατικούς αγώνες και κατακτήσεις. Από εκεί θα γεννηθεί και το όραμα που θα εμπνεύσει, που θα θέσει και τα νέα διακυβεύματα, που θα αφουγκραστεί τα αιτήματα των καιρών.

Και για όσους αγωνιούν για το εάν ο Παπανδρέου θα ιδρύσει νέο κόμμα, ναι, θα ιδρύσει, το ΠΑΣΟΚ..

- See more at: http://www.epikairo.gr

Ενημερωτικό σημείωμα – Ίδρυμα Ανδρέας Παπανδρέου

• 26 Αυγούστου 2014

Ανακοίνωση, Γραφείο Τύπου, ΠΑΣΟΚ, Πρώην Πρωθυπουργός

Από το Ίδρυμα Ανδρέα Παπανδρέου, σε συνέχεια σχετικής ανακοίνωσης για
την Έκθεση «Από τον Ανένδοτο στην Αλλαγή», η οποία πραγματοποιείται με
αφορμή την συμπλήρωση 40 χρόνων από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας
και την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, αλλά και 50 χρόνων από την εκλογική νίκη της
Ένωσης Κέντρου, και θα στεγαστεί στο Ζάππειο Μέγαρο (1-7 Σεπτέμβρη),
σημειώνονται τα ακόλουθα:

Στην Έκθεση, ανάμεσα στο πλούσιο ανέκδοτο υλικό από τα αρχεία των
Ιδρυμάτων Γεωργίου και Ανδρέα Παπανδρέου, που θα καταγράφουν με του
δικό τους ιδιαίτερο τρόπο την πορεία και τους αγώνες του Ελληνικού
λαού για την κατοχύρωση της Δημοκρατίας αλλά και την Αλλαγή της χώρας,
εκτίθενται για πρώτη φορά,

Αυθεντικά χειρόγραφα, ανέκδοτες φωτογραφίες, σημειώσεις, και
αποσπάσματα ομιλιών του Ανδρέα και του Γεωργίου Παπανδρέου,

Προεκλογικά σκίτσα της Ένωσης Κέντρου που αφορούσαν τη σύγκριση μεταξύ
της πολιτικής της ΕΡΕ και του προγράμματος της Ένωσης Κέντρου,

Επιστολές του Ανδρέα προς τον Γεώργιο Παπανδρέου, με τους
προβληματισμούς του για την πορεία της Ένωσης Κέντρου, το 1966,

Χειρόγραφα κείμενα του Ανδρέα Παπανδρέου για το ΠΑΚ,

Αφίσες και φυλλάδια του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ,

Χειρόγραφες σημειώσεις του Ανδρέα Παπανδρέου ως Προέδρου του ΠΑΣΟΚ,
από την πρώτη περίοδο της Αντιπολίτευσης,

Συγχαρητήρια επιστολή του Παναγιώτη Κανελλόπουλου προς τον Ανδρέα
Παπανδρέου για την ανάληψη της πρωθυπουργίας το 1981, καθώς και
επιστολές από δημιουργούς της Τέχνης (Κούν – Σολωμός),

Χειρόγραφες σημειώσεις του Ανδρέα Παπανδρέου ως πρωθυπουργού – 1984,
που απευθύνονται προς στελέχη του Κινήματος,

Αποσπάσματα ομιλιών του για την οικονομία, την κοινωνία, την
αποκέντρωση, την ισότητα, την παιδεία, που αναδεικνύουν το έργο των
κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και δηλώσεις του για το δημόσιο χρέος.

Επίσης, σας ενημερώνουμε ότι,

Η είσοδος στην Έκθεση, η οποία θα λειτουργεί κάθε μέρα 10:00 πμ – 1:00
μμ και 5:00 – 7:00 μμ, θα είναι ελεύθερη για όλους τους πολίτες.

Ελεύθερη θα είναι η είσοδος και στα εγκαίνια της Έκθεσης, που θα
πραγματοποιηθούν με ομιλία του Γιώργου Α. Παπανδρέου, την Δευτέρα 1
Σεπτεμβρίου, στις 7:30 μμ.

Δευτέρα 25 Αυγούστου 2014

Πρόσκληση στα εγκαίνια της Εκθεσης από το ίδρυμα Ανδρέα Παπανδρέου


Η ιστορία ενός ελλείμματος [έρευνα-βίντεο για το έλλειμμα 2009]


Εισαγωγή: Το ποστ αφορά σε έρευνα του epikairo.gr για το έλλειμμα του 2009. Στο πρώτο μέρος δημιουργήσαμε ένα μικρό βίντεο στο οποίο -και με λίγη δόση χιούμορ- παραθέτουμε τα βασικά σημεία στην υπόθεση του ελλείμματος. Στο δεύτερο μέρος παραθέτουμε λεπτομερώς την πλοκή των γεγονότων με συλλογή στοιχείων από διαφορετικές πηγές. Στο τρίτο μέρος κάνουμε μία αναφορά στις πολιτικές και παραγεγραμμένες ποινικές ευθύνες της κυβέρνησης Καραμανλή.

1) βίντεο [Πηγές: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, eurostat, IMF, Yπουργείο Οικονομικών, Γενικό Λογιστήριο Του Κράτους, Υπουργείο Υγείας, Τράπεζα Της Ελλάδος, Γ.Γ Επικοινωνίας & Ενημέρωσης, εκπομπή ''Φάκελοι'', εκπομπή ''Έρευνα'', εφημερίδα Τα Νέα, Nαυτεμπορική, euro2day]:





Μπορείτε να διαβάσετε τα γεγονότα που σχετίζονται με το βίντεο για το έλλειμμα του 2009 => LINK

2) Η πλοκή των γεγονότων: Παραθέτουμε την πλοκή των γεγονότων πριν & μετά τις εθνικές εκλογές του 2009, συνοδευόμενα από λεπτομερείς παραπομπές για περαιτέρω έρευνα από τους αναγνώστες => LINK

3) Πολιτικές ευθύνες => LINK / Ποινικές ευθύνες => LINK

Υ.Γ.: θέλουμε να ευχαριστήσουμε θερμά τις φίλες και τους φίλους που ξόδεψαν χρόνο και κόπο για να στηθεί το συγκεκριμένο ποστ.

- See more at: http://www.epikairo.gr

Κυριακή 24 Αυγούστου 2014

Έτσι σε εξαπάτησε ο Σαμαράς το 2012! ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΘΥΜΑΜΑΙ

Αυτές είναι οι προεκλογικές εξαγγελίες της Νέας Δημοκρατίας πριν τις εκλογές του 2012. Ένα φυλλάδιο που φρόντισαν επιμελώς μετά τις εκλογές να εξαφανίσουν… 18 σημεία τα οποία υποσχέθηκε προεκλογικά ο Σαμαράς και στα οποία σε όλα πλην...
της προώθησης των αποκρατικοποίησεων δεν τήρησε!

Αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους θα έπρεπε να είχε παραιτηθεί ήδη από την πρώτη μέρα!

ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΘΥΜΑΜΑΙ !


Από jodigraphics

Είναι άλλο πράγμα οι ευσεβείς πόθοι και άλλο η πραγματικότητα

Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Realnews, όπου και παρουσιάζει το πρόγραμμα του για τις πρώτες 100 ημέρες διακυβέρνησης, ο Αλέξης Τσίπρας σε περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει τις εκλογές, κάνει λόγο για:

- κατάργηση του ΕΝΦΙΑ
- κατάργηση των μνημονίων από τη νέα Βουλή
- άμεσα μέτρα κοινωνικής αλληλεγγύης, όπως η αποκατάσταση του βασικού μισθού και της κατώτερης σύνταξης στα προ μνημονίου επίπεδα.
-ξεκαθαρίζει πως δεν πρόκειται να στηρίξει με κανέναν τρόπο τη συνέχιση του μνημονιακού καθεστώτος.
«Δεν ερχόμαστε να διαχειριστούμε την υποταγή της Ελλάδας, ερχόμαστε να την καταργήσουμε», τονίζει. «Εμείς δεν πρόκειται ποτέ και σε καμία περίπτωση να υποκύψουμε σε εκβιασμούς και τρομοκρατικά διλλήματα και να βάλουμε την υπογραφή μας σε λεόντειες συμφωνίες και μνημόνια εξανδραποδισμού και εξαθλίωσης του ελληνικού λαού εν ονόματι δήθεν της σωτηρίας του».

Εάν αυτά τα ωραία και ελκυστικά συνοδεύονταν και από συγκεκριμένες, σαφείς και ξεκάθαρες προτάσεις για τον τρόπο χρηματοδότησης αυτών των αλλαγών, τότε ο κ. Τσίπρας θα αποδείκνυε ότι κομίζει πραγματικά το καινούργιο, το νέο, το ελπιδοφόρο.

Όσο παραμένει όμως στο επίπεδο της γενικολογίας, της αοριστολογίας και της παρελκυστικής τακτικής, «αυτά θα τα δούμε όταν κυβερνήσουμε», θυμίζει τις υποσχέσεις Καραμανλή και της παρέας του, που φλόμωσαν τον κόσμο στα ψέματα πριν το 2004 και όταν ήρθαν στην εξουσία, τίναξαν απλώς την οικονομία στον αέρα. Θα το επαναλάβουμε για μια φορά ακόμα. Είναι άλλο πράγμα οι ευσεβείς πόθοι και άλλο η πραγματικότητα.

Με νταηλίκια ή ευχές, δεν χρηματοδοτείται η οικονομία. Χρειάζονται χρήματα και μάλιστα πολλά για τις ανάγκες μας και από κάπου πρέπει να βρεθούν. Εκτός κι αν στο πίσω μέρος του μυαλού τους έχουν την πρόταση Γλέζου, για αναγκαστικό δάνειο από τις καταθέσεις. Δηλαδή μακροβούτια στα λεφτά του κοσμάκη.

Ας το έχουν όμως υπόψη. Ο κόσμος έχει μικρά περιθώρια υπομονής. Αυτό να δοκιμάσουν και έρχεται η νύχτα του αγίου Βαρθολομαίου. Θα ψάχνουν τρύπα να κρυφτούν.
Σταύρος Στραβόλαιμος

Σάββατο 23 Αυγούστου 2014

Χρυσαυγιτισμός με δεξιά μανικετόκουμπα

Εάν η Νέα Δημοκρατία δεν προσεγγίσει πιο ακραίους πολιτικούς σχηματισμούς, άλλος πολιτικός φορέας θα προσπαθήσει να ενοποιήσει τη Δεξιά, εκτιμά ο Τάκης Μπαλτάκος. O πρώην γραμματέας της κυβέρνησης προβλέπει ήττα της Αριστεράς και δηλώνει αντίθετος στο αντιρατσιστικό επειδή εκθέτει σε δίωξη εχθρούς των ομοφυλόφιλων, ένστολους και ιερείς σε πιθανή δίωξη. [news247]

"Η Δεξιά είναι μόδα και ανάγκη. Φάγαμε εξήντα χρόνια το παραμύθι της Αριστεράς. Καιρός είναι να τελειώνει» τιτλοφορεί ο ίδιος ο πρώην γραμματέας της κυβέρνησης Σαμαράς την συνέντευξη του που δημοσιεύει το Σάββατο η Εφημερίδα των Συντακτών.

Σε αυτή αναφέρεται εκτενώς σε μία σειρά από πολιτικά θέματα, από την επιστροφή του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου στο προσκήνιο, μέχρι την επανάληψη της... Βάρκιζας για την Αριστερά και την ανάγκη της Νέας Δημοκρατίας να τοποθετηθεί δεξιότερα, ώστε να ανακτήσει τους χαμένους ψηφοφόρους.

Αναλυτικά:

Για το αντιρατσιστικό και τη σφοδρή του αντίθεση: «Η ΝΔ ... από το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να απαλλαγεί γιατί θα πέσει η κυβέρνηση. Γι' αυτό και βάζει το αντιρατσιστικό. ... [Για την αντίθεσή του στο νομοσχέδιο:] Πρώτα απ' όλα για το ζήτημα ... της γενοκτονίας των Ποντίων. ... Ο δεύτερος λόγος έγκειται στο ότι ... μπήκε μία φράση ότι ρατσισμός είναι να καταφερθείς και εναντίον της γενετήσιας προτίμησης του άλλου. ... Για ποιον λόγο θα πρέπει να ποινικοποιείται η αντίθεση στην ομοφυλοφιλία; Τρίτος λόγος είναι ότι θα υπάρχει κίνδυνος όργανα του κράτους, όπως οι ένστολοι, αλλά και ιερείς, να διώκονται αν πουν π.χ. ότι αντιτίθενται π.χ. στους ιεχωβάδες, όπως και στον στρατό εάν φωνάξουν κάποιο σύνθημα εναντίον της Τουρκίας.

Για την έκβαση της πολιτικής σύγκρουσης Αριστεράς - Δεξιάς στην Ελλάδα: «Η ίδια [η Αριστερά] οδηγείται σε μία νέα Βάρκιζα. Δεν θα μπορέσει να κάνει κυβέρνηση. Είναι αδύνατο. ... Με ποιον θα συμπράξει; Με βάση τα ποσοστά του Μαΐου του 2014 αν ήταν εθνικές οι εκλογές, οι ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι θα είχαν 174 έδρες ... γιατί την επόμενη ημέρα δεν έριξαν την κυβέρνηση Σαμαρά; ... Τι διαφορετικό έγινε το 1945; Το ΕΑΜ είχε μέσα του και δυνάμεις της τότε κεντροαριστεράς, όπως ήταν ο Τσιριμώκος ή ο Σβώλος. Τότε κατέθεσαν τα όπλα, τα άφησαν στο χώμα. ... Αν δεν το έκαναν τότε, τι θα τους οδηγήσει να το κάνουν τον Φεβρουάριο του 2015;»

Για το ρόλο της Αριστεράς στη νεότερη Ελλάδα: «τα πάντα καταλογίζω στην Αριστερά. Η πτώχευση της χώρας οφείλεται στην Αριστερά. ... Με τις οιμωγές, τις κραυγές και τα αναφιλητά τόσων δεκαετιών κατάφερε όμως [αν και δεν κυβέρνησε] να πείσει όχι μόνο το ΠΑΣΟΚ αλλά και τη ΝΔ για το «δίκαιο του αγώνα», με αποτέλεσμα να οδηγηθούν οι δύο αυτές παρατάξεις στη λήψη τέτοιων μέτρων που προοδευτικά οδήγησαν τη χώρα σε πτώχευση. ... Η ελληνική Αριστερά έχει ξεχάσει να επαναλάβει την ανάγνωση του Κομμουνιστικού Μανιφέστου. Στο κείμενο αυτό με σαφήνεια αναλύεται ο ρόλος του διεθνισμού ως μέσου παγκόσμιας επικράτησης του καπιταλισμού. Γιατί λοιπόν τόση επιμονή στο διεθνισμό;»

Για το στόχο των επαφών του: «Είτε η ΝΔ πρέπει να στραφεί προς δεξιότερες κατευθύνσεις ώστε να απορροφήσει το μεγαλύτερο μέρος ή το σύνολο αυτών των ψηφοφόρων, είτε το κενό που υπάρχει θα πληρωθεί από κάποιον δεξιό σχηματισμό ο οποίος θα προσπαθήσει να ενοποιήσει όλους αυτούς τους ψηφοφορους σε ένα δεξιό σχήμα πολιτικά ανεκτό ... με ένα τέτοιο δεξιό κόμμα, με χαρακτηριστικά γαλλικού γκολικού κόμματος, η Ν.Δ. θα μπορεί να συνεργαστεί».

Για την προσέγγιση της ΝΔ με τη Χρυσή Αυγή: «Η Ν.Δ. στις εκλογές της 25ης Μαΐου βρέθηκε να έχει στα δεξιά της ένα 16,5%, το οποίο σημαίνει 900.000 ψηφοφόροι. Σ' αυτούς περιλαμβάνονται και οι ψηφοφόροι της Χ.Α. Δεν αναφέρομαι φυσικά στην ηγεσία. Βλέπω, λοιπόν, ως κλασικός δεξιός, ότι η Ν.Δ. έχει, για πρώτη φορά στα χρονικά, δεξιά της ένα τόσο δυσθεώρητο ποσοστό του εκλογικού σώματος. Αν κανείς με μαγικό ραβδί το μετέφερε στη Ν.Δ., θα είχε αυτοδυναμία με 39%.

Για την δράση του εν γνώσει του Σαμαρά: «Κατηγορηματικά όχι, αλλά θα ήταν ίδια [η απάντηση] κι αν υπήρχε προσυνεννόηση»

Για την σχέση του με την Χρυσή Αυγή: «Είμαι πολύ φιλικά προσκείμενος στους ψηφοφόρους της Χ.Α. Οι περισσότεροι από αυτούς ήταν δικοί μας άνθρωποι. Γιατί να τους αφήσουμε εκεί;»

Για μία πιθανή συγκυβέρνηση ΝΔ - Χρυσής Αυγής: «Είναι κάτι που δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει σε καμία περίπτωση».

Για την προκήρυξη πρόωρων εκλογών: «Οσο ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτο κόμμα, δεν θα έπρεπε η Ν.Δ. σε καμία περίπτωση να προκαλέσει εκλογές»

Epikairo: Διαβάζοντας τα όσα λέει ο Μπαλτάκος, πραγματικά σε πιάνει η καρδιά σου, σκεπτόμενος ότι αυτός ο άνθρωπος ήταν ο εξ απορρήτων του Σαμαρά, το νούμερο 2 επί της ουσίας της κυβέρνησης. Βέβαια δεν μπορεί κανείς να χρωστά ευγνωμοσύνη σ' αυτούς που τον απομάκρυναν, γιατί πολύ απλά υπήρχε και υπάρχει ιδεολογική συμπόρευση στην ουσία του ακροδεξιού παραληρήματος του Μπαλτάκου.

Είναι δυνατόν αυτά τα λόγια να μπορούν να συγκινούν ακόμα και σήμερα ή να έχουν απήχηση σε μια κρίσιμη μάζα ψηφοφόρων; Είναι δυνατόν να συζητούμε εν έτει 2014 για νέα "Βάρκιζα", αναπαράγοντας αυτή την εμφυλιοπολεμική ρητορική; Ο Μπαλτάκος, από το σύνταγμα που ο ίδιος αδιαφορούσε όταν συνομιλούσε με την Χ.Α. προστατεύει την ελευθερία λόγου του. Από την άλλη όμως είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ να προστατέψουμε εμείς οι ίδιοι το σύνταγμα και την κοινωνική ειρήνευση.

Αν η Δεξιά αποφασίσει τελικά να "αποτρελαθεί" και να θέσει εν αμφιβόλω όλες τις δημοκρατικές κατακτήσεις, στο όνομα του τέλους της ιδεολογικής ηγεμονίας της Αριστεράς, πρέπει να υπάρχει ως αντίβαρο ένα πλατύ ρεύμα δημοκρατικών πολιτών, που θα αντισταθούν στην ανάσυρση σκελετών από την ντουλάπα. Αλοίμονο αν η μεταμνημονιακή Ελλάδα μετατραπεί σ' ένα ρινγκ ή σ' ένα εμφυλιοπολεμικό πεδίο μάχης, όπως ονειρεύεται ο κάθε Μπαλτάκος ή λοιποί ακροδεξιοί, με τον γιακά κύκλοι..

- See more at: http://epikairo.gr

Δήλωση Γ. Παπανδρέου για το θάνατο του Εμ. Κριαρά

• 23 Αυγούστου 2014, 15:54

Γραφείο Τύπου, Δήλωση, Πρώην Πρωθυπουργός

Ο Εμμανουήλ Κριαράς, υπήρξε μια σπουδαία προσωπικότητα.

Η μεγάλη αγάπη του για τα γράμματα, το ήθος του, η εντιμότητά του, η αξιοπρέπεια με την οποία αντιμετώπιζε και τις πιο δύσκολες στιγμές, αποτελούν μερικά μόνον από τα στοιχεία που προσδιόριζαν τον χαρακτήρα του.

Ο Εμμανουήλ Κριαράς ήταν κάτι περισσότερο από διανοούμενος, αλλά και πάντα ενεργός και με μεγάλη αγάπη για τους νέους πανεπιστημιακός δάσκαλος.

Ήταν από τους λίγους εκείνους φάρους που δίδασκαν την αλήθεια και τη σημασία της για την κοινή μας ζωή.

Και μαζί, έβλεπε και υπογράμμιζε με ενάργεια, όλα όσα έπρεπε να ανατρέψουμε για να κατακτήσουμε μια πραγματικά ουσιαστική δημόσια ζωή. Μια ζωή απαλλαγμένη από τον φασισμό, το μίσος, τη διχόνοια, τις αδικίες και τις ανισότητες. Γιατί αντιμετώπιζε πάντα με σεβασμό τον άνθρωπο και την αποστολή του.

Έδινε έτσι, αξία πραγματική στη ζωή και τον άνθρωπο.

Το τεράστιο έργο που αφήνει πίσω του και το Λεξικό του, που συνέχιζε να γράφει μέχρι την τελευταία στιγμή, ακριβώς αυτό σηματοδοτεί, τον αγώνα του για όλα όσα υποστήριξε ότι έχουν πραγματική αξία.

Για όλους εμάς που τον γνωρίσαμε, ο Εμμανουήλ Κριαράς αποτελούσε καθημερινά και θα αποτελεί πάντα αστείρευτη πηγή έμπνευσης και οραματισμού για έναν καλύτερο κόσμο. Έναν κόσμο γνώσης, συνεχών αναζητήσεων και προσφοράς.

Για όλους αυτούς τους λόγους, αισθάνθηκα χρέος μου να του προτείνω την υποψηφιότητά του στην τελευταία τιμητική θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, όταν βρισκόταν κοντά στα 103 χρόνια του. Η αποδοχή εκ μέρους του της πρότασης αυτής, αποτελεί ύψιστη τιμή και για το ΠΑΣΟΚ και για εμένα προσωπικά.

Τιμή ιδιαίτερη αποτελεί για εμένα και το γεγονός, ότι για πολλά χρόνια και μέχρι πρόσφατα, μου έστελνε τις ιδέες, τους προβληματισμούς του, ακόμα και συμβουλές του για τα ζητήματα της εποχής.

Η λύπη μας είναι μεγάλη.

Παρασκευή 22 Αυγούστου 2014

Σ.Ξυνίδης :ΤΙ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΠΑΛΙ ΟΙ ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΕΣ;

Ασυναρτησίες και ανακρίβειες έχουμε βαρεθεί να διαβάζουμε στο πολιτικό ρεπορτάζ.

Καθένας γράφει ό,τι του κατέβει ή ό,τι του υπαγορεύουν. Δεν θα έδινα σημασία αλλά έχω αποφασίσει όπου με εμπλέκουν ονομαστικά να μην χαρίζομαι. Χθες και σήμερα διαβάζω στο kourdistoportocali.com (http://kourdistoportocali.com/post/37452/repas και http://kourdistoportocali.com/post/37425/gap ) ότι συμμετέχω στην ηγετική ομάδα υπό δημιουργία νέου "Παπανδρεϊκού" κόμματος και συνομιλώ καθημερινά με τους υπόλοιπους "επιτελείς" Μιχάλη Καρχιμάκη και Παύλο Γερουλάνο. 

Πληροφορώ όσους ενδιαφέρονται (που μάλλον δεν ενδιαφέρονται και πολλοί πλέον) ότι : 

1)Δεν γνωρίζω κανένα κόμμα που να βρίσκεται στα σκαριά. Το τελευταίο ήταν κάποιο ΡΥΚΣΣΙ -ή κάτι τέτοιο- του Ανδρέα Λοβέρδου, που επαναπροσχώρησε στο ΠΑΣΟΚ και 

2)Τιμώ και έχω εξαιρετικές προσωπικές σχέσεις με τον Μιχάλη Καρχιμάκη και τον Παύλο Γερουλάνο αλλά έχω να επικοινωνήσω μαζί τους, με οποιονδήποτε τρόπο πολλούς (μα πάρα πολλούς), μήνες. Τα συμπεράσματα δικά σας για την σοβαρότητα των δημοσιευμάτων. Το ζητούμενο είναι ποια σκοπιμότητα θέλουν να υπηρετήσουν;

Πέμπτη 21 Αυγούστου 2014

Όταν «οι προδότες» σχεδίαζαν να γίνει το διαδίκτυο βασικός μοχλός ανάπτυξης τουρισμού

Σήμερα το πρωί ποστάραμε Η Google ενισχύει τον ελληνικό τουρισμό , θετικά διακείμενοι ως προς το συμβάν. Παράλληλα, ερευνήσαμε λίγο τις υποδομές που οδήγησαν σε μία τέτοια συνεργασία και διαπιστώσαμε για ακόμη μία φορά το μείζονος σημασίας πολιτικό έργο της διετίας 2009-2011. Αφού επισυνάψουμε σχόλιο του διαδικτυακού φίλου Γ.Π...

''Πότε ξεκίνησε επιτέλους η στροφή στη συστηματική διαδικτυακή προβολή της Ελλάδας και του ελληνικού τουρισμού που οδήγησε, μαζί με τις παρεμβάσεις για διευκόλυνση έκδοσης visa και την άρση του cabotage στην κρουαζιέρα, στα ρεκόρ προσέλευσης τουριστών από το 2011, εν μέσω κρίσης, μέχρι σήμερα; Εκεί, από τα τέλη του 2009. Πότε φτιάχτηκε με μηδενικό κόστος το visitgreece, πότε ξεκίνησε η παρουσία του ελληνικού τουρισμού στα social media, πότε ξεκίνησε η συνεργασία με την Google και η χρησιμοποίηση των εργαλείων της για την προώθηση του ελληνικού τουρισμού; 2009-2011'' - αξίζει να θυμηθούμε τα εξής:




Πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη, 2 Φεβρουαρίου 2012, το Google Travel Forum, η πρώτη ενημερωτική ημερίδα της Google Ελλάδος, αναφορικά με τον Τουρισμό και την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών που προσφέρει το διαδίκτυο, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού, του ΕΟΤ και του ΣΕΤΕ.

Ανάμεσα στους τρεις κύριους ομιλητές της ημερίδας, ήταν και ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού Παύλος Γερουλάνος, ο οποίος περιέγραψε σε ζωντανή συζήτηση που είχε με τον γενικό διευθυντή της Google Ελλάδας, κ. Στέφανο Λουκάκο, την αλλαγή που έχει συντελεστεί τα τελευταία δύο χρόνια στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τον τουρισμό συνολικά. Νέα στρατηγική, νέες αγορές, νέα εργαλεία. Έκανε, επίσης, ιδιαίτερη αναφορά στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και στις δυνατότητες που έχουν, αξιοποιώντας τη νέα φιλοσοφία, επενδύοντας στην ποιότητα των υπηρεσιών τους και ανοίγοντας την προβολή τους στο διαδίκτυο.

Μίλησε για την κρίση και τις ιδιαίτερες συνθήκες μέσα στις οποίες δρούμε, συνθήκες που μας επιβάλουν ακόμη περισσότερο να σκεφτούμε καινοτόμα και να δράσουμε συλλογικά, αλλά και για το πως το διαδίκτυο μας δίνει την ευκαιρία να πραγματοποιήσουμε κάτι τέτοιο.

Αναφέρθηκε στη δυναμική παρουσία του Visit Greece, επίσημου site του EOT, στην αλλαγή φιλοσοφίας της λειτουργίας του πριν από δύο χρόνια και στην ενεργό του παρουσία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, (Facebook | Google+ | YouTube | Twitter | Flickr Group | Foursquare).

Τα στατιστικά στοιχεία που παρουσίασε – και σας επισυνάπτουμε – επιβραβεύουν τη νέα στρατηγική, αποδεικνύοντας την αξία της επένδυσης στην καινοτομία και τη διαδραστικότητα.

Στην ημερίδα παρευρέθησαν ο πρόεδρος του ΕΟΤ, κ. Κωνσταντίνος Ζήκος, στελέχη του ΕΟΤ καθώς και η ομάδα Επικοινωνίας και Νέων Μέσων του Visit Greece.

Στο επισυναπτόμενο αρχείο, έχετε την ευκαιρία να δείτε αναλυτικά την προβολή που συνόδευσε την παρουσία του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού, κ. Παύλου Γερουλάνου, στη συζήτηση.

Ακολουθεί το κείμενο της συζήτησης:

-Στ. Λουκάκος: Το 2011 γνωρίζουμε όλοι ότι ήταν πολύ καλή χρονιά για τον τουρισμό. Είδαμε και τα στοιχεία του Πήτερ Οικονομίδη πως αυξήθηκε αρκετά. Θέλετε να μας δώσετε κάποια στοιχεία παραπάνω;

- Π. Γερουλάνος: Το 2011 ήταν ίσως η καλύτερη χρονιά που είχε ποτέ η Ελλάδα στον τουρισμό. Είχαμε περίπου 16.5 εκατομμύρια αφίξεις, και είχαμε τη μεγαλύτερη άφιξη στην κρουαζιέρα που έχει γίνει ποτέ. Μέσα σε όλα τα τρελά της Ελλάδας -δεν μετράμε την κρουαζιέρα μαζί με τις αφίξεις στον τουρισμό, αλλά και τα δύο αυξήθηκαν πάρα πολύ ήταν μία χρονιά που συνέβησαν δύο θετικά πράγματα μαζί. Πρώτον, αναπτύχθηκαν πάρα πολύ οι καινούριες αγορές, και επέστρεψαν κάποιες από τις αγορές που είχαμε χάσει το 2010. Ο συνδυασμός των δύο έφερε τις αφίξεις στο υψηλότερο ποσοστό που είχαν φτάσει ποτέ.

- Στ. Λουκάκος: Πως ανοίξατε τις καινούριες αγορές; Θα μας πείτε λίγο ποιο ήταν το σκεπτικό και η στρατηγική σας;

- Π. Γερουλάνος: Επειδή όλος ο κόσμος εδώ είναι από τον τουρισμό, θα θυμάται ότι το 2010 ήταν ίσως η χειρότερη χρονιά ή θα μπορούσε να ήταν η χειρότερη χρονιά που είχε συμβεί ποτέ. Διότι είχαν πέσει πάρα πολλά πράγματα μαζί. Εκτός από την κρίση που υπήρχε στην Ελλάδα, ξεκινήσαμε με τα ηφαίστεια και την τέφρα που σταμάτησε τα ταξίδια στην Ευρώπη, ήρθε μία σειρά από κακά μαντάτα, έπεσαν έξω δύο εταιρείες αν θυμάμαι από την Αγγλία που είναι ίσως μία από τις μεγαλύτερες μας αγορές, και η συγκυρία ήταν τέτοια που και η Αγγλία λόγω της οικονομικής κρίσης που είχε αλλά και η Γερμανία -για αυτήν την αντιπαράθεση που είχαμε μαζί τους – έπεσαν περίπου 8% ο καθένας. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι το να πέσει η Αγγλία και η Γερμανία 8%, για την Ελλάδα είναι καταστροφικό. Και είναι καταστροφικό γιατί όλη μας τη στρατηγική την είχαμε χτίσει ουσιαστικά γύρω από αυτές τις δύο χώρες. Βλέπουμε λοιπόν το 2010, ως τη χρονιά που θα μπορούσε να είναι καταστροφική και τότε αυτό το οποίο ανακαλύψαμε, αυτό το οποίο λέμε στην αγορά τα low hanging fruits. Τα low hanging fruits ήταν οι νέες αγορές και το bottom line για αυτές τις αγορές ήταν η visa. Λοιπόν η visa ήταν ο ένας λόγος που δεν είχαμε ανοίξει τις νέες αγορές, κι εκεί έγινε μία σειρά από ενέργειες και από τη μεριά τη δική μας αλλά κυρίως από τη μεριά του Υπουργείου Εξωτερικών. Βοηθήσαμε κι εμείς με τα γραφεία του ΕΟΤ στο εξωτερικό, για πρώτη φορά δέχτηκαν οι υπάλληλοι από μία υπηρεσία να πάνε σε μία άλλη, βοηθήσαμε κυρίως τη Ρωσία, κι άρχισε να αυξάνεται ο τουρισμός. Είχαμε τα τελευταία δύο χρόνια εντυπωσιακές αυξήσεις από τη Ρωσία, από το Ισραήλ, από την Τουρκία, απ' τη Σερβία κι όλες αυτές οι αυξήσεις ισοφάρισαν την πτώση από την Αγγλία και τη Γερμανία. Φέτος επέστρεψε και η Γερμανία, είχαμε και τις νέες αγορές και είχαμε το ρεκόρ που είχαμε.

- Στ. Λουκάκος: Ωραία να πάμε τώρα λίγο πιο πολύ στο θέμα της επικοινωνίας. Είδαμε μία στροφή προς το διαδίκτυο. Πείτε μας λίγα περισσότερο για αυτό, και πείτε μας τι αλλαγές κάνατε τα τελευταία δύο χρόνια που είστε υπουργός.

- Π. Γερουλάνος: Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που είχαμε να αντιμετωπίσουμε είναι ότι δεν είχαμε τα μέσα στη διάθεση μας. Χρωστούσαμε γύρω στα 140 εκατομμύρια στη διαφημιστική δαπάνη, τα οποία μας έκαναν τεράστιο κακό. Είχαμε αν θέλετε τη δυσφήμιση της Ελλάδας, σε όλα τα πρωτοσέλιδα λόγω της κατάστασης της οικονομίας. Και παρόλα αυτά εμείς έπρεπε να βρούμε λύσεις για να πουλήσουμε τον προορισμό. Όταν δεν έχεις μέσα, όταν πρέπει να κάνεις μία δουλειά και δεν έχεις τα μέσα να την κάνεις, αρχίζεις και σκέφτεσαι καινούριες λύσεις. Οι δικές μας καινούριες λύσεις ήταν μες στο συρτάρι μας. Και το λέω αυτό διότι αυτό το οποίο συμβουλευτήκαμε ήταν η έρευνα που είχε γίνει παλιότερα από τον ΕΟΤ, είχε πληρωθεί ένα καταπληκτικό ποσό χρημάτων και είχε μπει στο συρτάρι. Αυτή η έρευνα έλεγε κάτι πάρα πολύ απλό. Ότι αν θέλεις να διαφημίσεις φτηνά και αποτελεσματικά πρέπει να πας στο διαδίκτυο. Η παρουσία μας τότε στο διαδίκτυο ήταν ουσιαστικά μηδενική. Για να σας δώσω να καταλάβετε η ιστοσελίδα του υπουργείου λεγότανε gnto, άρα πρέπει να σουν ψαγμένος για να ξέρεις τι σημαίνει αυτό το πράγμα, και η πρώτη σελίδα ήταν μία φωτογραφία μου κι ένα μήνυμα από μένα. Μόλις αλλάξαμε την ονομασία και βγάλαμε τη φωτογραφία και το μήνυμα από μένα, εκτοξεύτηκε η επισκεψιμότητα στη σελίδα, βάλαμε μπροστά βεβαίως ωραίες εικόνες της Ελλάδας, πράγματα που γίνονται στην Ελλάδα, αρχίσαμε να επικοινωνούμε με τους ανθρώπους που χρησιμοποιούσανε το site, και αυτό ουσιαστικά άλλαξε τελείως την διαδικτυακή μας παρουσία. Το λέω αυτό γιατί όταν βρίσκεσαι σε μία τέτοια κρίση, πρέπει να αλλάξεις εντελώς νοοτροπία. Εντελώς τρόπο με τον οποίο δουλεύεις. Και πιστεύω ότι αυτό το οποίο έχει συμβεί στον τουρισμό τα τελευταία δύο χρόνια, θα έπρεπε να λειτουργήσει και σαν μοντέλο για άλλα πράγματα που κάνει η ελληνική κοινωνία αυτή τη στιγμή. Πρέπει να αλλάξεις εντελώς τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεσαι. Αλλάξαμε λοιπόν στρατηγική, αλλάξαμε μέσα, αλλάξαμε κοινά στα οποία απευθυνόμασταν, αγορές. Και για να γίνουν όλα αυτά, το πρώτο και πιο σημαντικό που πρέπει να κάνει κανείς είναι να αλλάξει νοοτροπία. Η αλλαγή νοοτροπίας είναι ό,τι πιο σημαντικό για να μπορεί κανείς να αντιμετωπίσει μία κρίση, με τον τουρισμό την αντιμετωπίσαμε λίγο νωρίτερα προτού έρθει η οικονομική κρίση στην υπόλοιπη χώρα λόγω των συμβάντων που σας είπα. Αλλά μόνο όταν αλλάξεις τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεσαι τα πράγματα, μπορείς να αντιμετωπίσεις αυτή την κρίση. Κι εκεί ήταν που κάναμε το μεγάλο γύρισμα από τις παραδοσιακές αγορές της Ελλάδας στις καινούριες.

- Στ. Λουκάκος: Είδαμε στο graph που έδειξε πριν ο Πήτερ Οικονομίδης, ότι ναι μεν υπήρξε αύξηση του τουρισμού τα τελευταία 5-10 χρόνια αλλά κάποιες ανταγωνίστριες χώρες όπως η Τουρκία και η Κροατία για παράδειγμα, τα 'χουν πάει πολύ καλύτερα από μας. Που βρισκόμαστε συγκριτικά σε σχέση όχι μόνο με την προώθηση του διαδικτύου, αλλά και σε σχέση με την προώθηση της χώρας σε σχέση με αυτές τις δύο χώρες ή με άλλες χώρες που θεωρούνται ότι είναι ανταγωνίστριες με εμάς.

- Π. Γερουλάνος: Η θέση που βρίσκεται η Ελλάδα σήμερα, και εδώ θα θελα να το υπογραμμίσω αυτό, γιατί πιστεύω ότι είναι κάτι για το οποίο θα 'πρεπε να επενδύσουμε ως χώρα: Ένας από τους μεγαλύτερους λόγους που η Τουρκία έχει καταφέρει να μαζέψει μεγάλο μέρος της πελατείας εκτός από όλους τους άλλους, τους άλλους τους ξέρετε καλύτερα από μένα, αλλά ένας από τους κύριους λόγους, είναι η πρόσβαση στη χώρα. Η Ελλάδα ανήκει μέσα σε ένα σύστημα, το Σένγκεν, το οποίο μας έχει κάνει τεράστιες ζημιές σε ό,τι αφορά τις νέες αγορές. Η Ελλάδα οφείλει να διεκδικήσει μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση τη δυνατότητα η πρόσβαση να γίνει πιο εύκολη. Εάν δείτε πότε άνοιξε η Ρωσία, να πάρουμε μία αγορά που άνοιξε την ίδια περίπου εποχή, πότε άνοιξε η Ρωσία για την Ελλάδα και την Τουρκία, ήταν ακριβώς τον ίδιο χρόνο. Οι Ρώσοι μαζί μας έχουν πολύ καλύτερες σχέσεις και πολύ πιο κοινές προσλαμβάνουσες και όμως η Τουρκία μάζεψε το μεγάλο κομμάτι της αγοράς. Η διαφορά είναι ότι οι Ρώσοι πήγαιναν στα visa centers, στα προξενεία τότε, στις πρεσβείες τότε της Ελλάδας και με οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι Έλληνες υπάλληλοι τους κάνανε μία συνέντευξη η οποία είναι προσβλητική για οποιονδήποτε. Η πρώτη λοιπόν εικόνα της Ελλάδας σε αυτούς τους ανθρώπους όχι μόνο δεν ήταν το διαδίκτυο, αλλά ήταν ένας δημόσιος υπάλληλος που έλεγε «θέλω να μου αποδείξεις ότι θα γυρίσεις την πατρίδα σου, διότι εμείς δε σε θέλουμε εκεί πέρα». Η Τουρκία είχε ακριβώς το αντίθετο μήνυμα. Άφησε τις βίζες εντελώς ελεύθερες, και η ανάπτυξη από τις νέες αγορές, που είναι κρίσιμη αυτή τη στιγμή, ήταν θηριώδης. Ένας λοιπόν από τους λόγους ήταν αυτός, και δυστυχώς εδώ είμαστε εγκλωβισμένοι, πρέπει να κάνουμε δύο κινήσεις, η μια είναι σε εθνικό επίπεδο, να περάσουμε το μήνυμα στις πρεσβείες, έχει ήδη αρχίσει αυτό να γίνεται, και η δεύτερη είναι ότι πρέπει να αρχίσει μία εντελώς διαφορετική νοοτροπία από την Ευρώπη. Η Ευρώπη δεν βλέπει τον τουρισμό με τον τρόπο με τον οποίο θα 'πρεπε να τον βλέπει. Και είναι ώρα που η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίση, και θα 'πρεπε να αντιμετωπίσει αυτά τα θέματα, να υψώσει το ανάστημα της και να βγει και να μιλήσει για αυτό. Τώρα σε ό,τι αφορά τα social media το πρόβλημα το δικό μας είναι πότε μπήκαμε μέσα στην αγορά. Μπήκαμε στην αγορά ουσιαστικά το 2010. Η αύξηση που υπήρχε τα προηγούμενα χρόνια σε όλες τις άλλες αγορές, ειδικά αν δείτε την Ισπανία, η Ισπανία είναι το καλύτερο παράδειγμα. Έχει μπει πριν από πέντε χρόνια τουλάχιστον στα social media τα οποία θα 'πρεπε να διεκδικούμε, εμείς μπήκαμε πριν από δύο χρόνια. Καταφέραμε στο youtube μέσα σε δύο χρόνια, να ξεπεράσουμε όλους τους άλλους, κι έχουμε φτάσει το μισό της Ισπανίας. Δηλαδή η δουλειά που γίνεται τώρα από μία ομάδα, και δεν είναι δουλειά ενός υπουργού, αυτό το έχω υπογραμμίσει όπου μπορώ. Είναι μία ομάδα νέων ανθρώπων, οι οποίοι κάθονται πάνω απ' τα κομπιούτερ, οι οποίοι έχουν κάνει απίθανη δουλειά στο να παρουσιάζουν την Ελλάδα έτσι όπως την αγαπάνε, να απαντάνε αμέσως στους ανθρώπους οι οποίοι έρχονται σε επαφή μαζί μας και να αλλάξουν εντελώς τη νοοτροπία για το πώς λειτουργεί το διαδίκτυο στην Ελλάδα και το πώς λειτουργεί η Ελλάδα μέσα από το διαδίκτυο για τον τουρισμό. Αυτού του είδους η δουλειά, αυτού του είδους η καινοτομία είναι που χρειάζεται σε όλα τα επίπεδα σε ό,τι κάνουμε στην Ελλάδα.

- Στ. Λουκάκος: Μιλήσατε για τα προβλήματα που έχουμε σε σχέση με τις βίζες με όλα αυτά. Θέλουμε να μου σχολιάσετε λίγο από την πλευρά των τουριστικών επιχειρήσεων, ποια είναι η εμπειρία που αποκτά ένας Ρώσος από την Τουρκία κι ένας Ρώσος από την Ελλάδα. Τι πρέπει να αλλάξει εκεί πέρα;

- Π. Γερουλάνος: Από τη διαδικτυακή άποψη;

- Στ. Λουκάκος: Όχι από τη διαδικτυακή άποψη. Σε σχέση με το που βρισκόμαστε συγκριτικά όχι μόνο σαν πολιτεία αλλά που βρισκόμαστε συγκριτικά και σαν μέση τουριστική επιχείρηση. Έχουμε ανταγωνιστικότερο προϊόν;

- Π. Γερουλάνος: Απολύτως. Εγώ νομίζω ότι αυτή τη στιγμή η Ελλάδα έχει από τα πιο ανταγωνιστικά προϊόντα στην Ευρώπη τουλάχιστον. Οι τιμές έχουνε εκλογικευτεί ας πούμε, ίσως έχουν πέσει τώρα πια και σε επίπεδα πολύ ανταγωνιστικά αλλά και το προϊόν που δίνει η Ελλάδα είναι πολύ πιο πλούσιο από τις ανταγωνίστριες χώρες και αυτό που είναι να αναδείξουμε, αν καταφέρουμε να το αναδείξουμε, αν παλέψουμε να αναδείξουμε τη διαφορά που υπάρχει μεταξύ μιας παραλίας στην Τουρκία και μιας παραλίας στην Ελλάδα- δεν πρόκειται ποτέ να καταφέρουμε να περάσουμε ένα διαφορετικό μήνυμα, αν όμως πούμε, τι είναι η εμπειρία στην Ελλάδα και τι είναι η εμπειρία στην Τουρκία τότε είναι εξαιρετικά ανταγωνιστικό για να μην πω πιο ανταγωνιστικό το δικό μας προϊόν. Και εκεί σε αυτά που είπε και ο Πήτερ και ο Τζων πριν, έχει τεράστια διαφορά το γεγονός ότι μιλάς για την Ελλάδα και έχεις ένα υπόβαθρο από πίσω το οποίο μπορείς να το χρησιμοποιήσεις για να προβάλλεις τη χώρα σου.

- Στ. Λουκάκος: Η καρδιά του ελληνικού τουρισμού είναι η μικρομεσαία επιχείρηση, έτσι; Αυτό είναι γνωστό. Από τη δικιά σας άποψη πόσο καλά χρησιμοποιούνε το διαδίκτυο και ποιες προοπτικές υπάρχουνε;

- Π. Γερουλάνος: Θα έλεγα ότι το καλό του διαδικτύου ισοσκελίζει αν θέλετε τον πάρα πολύ μεγάλο παίκτη στην αγορά με τον μικρό παίκτη στην αγορά. Δηλαδή ξαφνικά έχουν και οι δύο τη δυνατότητα να έχουν πρόσβαση σε όλον τον κόσμο σε χρόνο πολύ μικρό και με, όπως είδατε πριν, πάρα πολύ μικρό κόστος. Αυτά είναι τα καλά νέα κι εδώ νομίζω ότι οι ελληνικές επιχειρήσεις με λίγη προσπάθεια μπορούν να κάνουν πάρα πολύ καλή δουλειά. Τα κακά νέα είναι αυτά που περιέγραψε ο Πήτερ πριν, που έχεις ένα ξενοδοχείο που παίρνει τρία κακά comments σε ένα από τα sites τα οποία κάνουν αυτή τη δουλειά και μπορεί να καταστραφεί μία επιχείρηση πάρα πολύ γρήγορα μέσα σε ένα καλοκαίρι. Αυτό έχει τα καλά του και τα κακά του βέβαια, διότι βγάζει από την αγορά τους κομπογιαννίτες αν θέλετε και μένουν οι επαγγελματίες, αλλά είναι πάρα πολύ επικίνδυνο και νομίζω ότι το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να επιμορφώσουμε τον κόσμο για τις ευκαιρίες που έχει το διαδίκτυο αλλά και για τους τεράστιους κινδύνους.

- Στ. Λουκάκος: Ένα μεγάλο πρόβλημα που έχουμε σε σχέση με χώρες όπως η Αίγυπτος που είναι πιο νότια, είναι η μικρή τουριστική περίοδος. Στην Ελλάδα όλοι ξέρουμε ότι οι περισσότερες τουριστικές επιχειρήσεις βγάζουν τα λεφτά τους τον Ιούλιο και τον Αύγουστο δύο μήνες άντε τρεις μήνες. Τι μπορούμε να κάνουμε ως πολιτεία για να διευρύνουμε αυτή την τουριστική περίοδο μια και έχουμε φανταστικές ομορφιές σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα και δεν είναι μόνο τα νησιά αυτό που πουλάμε. Τι πρέπει κάνουμε ως πολιτεία και ως τουριστική επιχείρηση;

- Π. Γερουλάνος: Νομίζω ότι όταν είπα πριν πως το πιο σημαντικό πράγμα που έχουμε να κάνουμε, είναι να αλλάξουμε νοοτροπία αν θέλουμε να βγούμε από την κρίση. Το ένα πράγμα το οποίο έκανε ο τουρισμός πριν από οποιονδήποτε άλλο κλάδο στην Ελλάδα είναι ότι συνειδητοποίησε τη σημασία της συνεργασίας μεταξύ μας. Ένα από τα πράγματα για τα οποία θωρώ ότι μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι ως τουρισμός, είναι ότι λόγω της κρίσης, κυρίως λόγω της κρίσης που περάσαμε, μαζευτήκαμε για πρώτη φορά στα ιστορικά που ξέρω εγώ τουλάχιστον γύρω από ένα τραπέζι και αρχίσαμε να βάζουμε κοινούς στόχους. Για πρώτη φορά συνεργάστηκε ο ΕΟΤ, να ξεκινήσουμε από τα εύκολα, με τη Γενική Γραμματεία Τουρισμού. Για πρώτη φορά συνεργάστηκε ο ΕΟΤ με την ΕΡΤ, για πρώτη φορά συνεργάστηκε το υπουργείο με τους φορείς οι οποίοι θα θυμόσαστε πρόσφατα είχαν μία μάλλον ανταγωνιστική σχέση. Για πρώτη φορά δημιουργήθηκαν ομάδες ανθρώπων οι οποίοι άρχισαν να δουλεύουν μαζί για να παρουσιάσουν κάτι διαφορετικό- η Συμμαχία για την Ελλάδα είναι ένα από αυτά. Αυτό το οποίο για μένα είναι το πιο σημαντικό, είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είναι κανένας άχρηστος μέσα σε αυτή τη διαδικασία, δεν είναι κανένας θεός, δεν μπορεί να τα κάνει τα πράγματα ένας άνθρωπος μόνος του και η δουλειά της Πολιτείας είναι να φέρνει κόσμο μαζί. Νομίζω, ότι το πιο σημαντικό το οποίο μπορεί να διδάξει ο τουρισμός στους υπόλοιπους κλάδους της ελληνικής οικονομίας είναι ότι μαζί μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά και ότι χρειάζονται όλοι για να πετύχουν αυτό που θέλουμε να πετύχουν. Να βάλουν κοινούς στόχους, κοινούς συγκεκριμένους στόχους, να δουλεύουμε όλοι μαζί και κάθε τόσο να ξαναβρισκόμαστε για να δούμε αν πρέπει να αλλάξουμε κάτι στη στρατηγική μας. Νομίζω ότι αν προχωρήσουμε έτσι, και ο ελληνικός τουρισμός αλλά σίγουρα και η ελληνική οικονομία μπορούν να αλλάξουν δραστικά.

- Στ. Λουκάκος: Θέλω να μας πείτε λίγο πιο πολύ για τα συγκεκριμένα πλάνα. Το 2012 έχει ήδη αρχίσει. Πολλοί, όσοι είναι στο χώρο γνωρίζουν ότι οι ξένοι ταξιδιώτες κλείνουν συνήθως πάρα πολύ νωρίς, αρχίζουν να ψάχνουν από τον Ιανουάριο, μέχρι να κλείσουν τα εισιτήριά τους Μάρτιο – Απρίλιο. Μπορείτε να μας πείτε τι συγκεκριμένα βήματα, πλάνα, έχετε για το 2012;

- Π. Γερουλάνος: Μας βοήθησαν πάρα πολύ τα Social Media και το Visit Greece -είχαν μία τεράστια άνοδο τα τελευταία 2 χρόνια- σε στοχευμένη προσέγγιση σε κάθε αγορά. Ένα πράγμα το οποίο γινόταν παλιά λάθος ήταν γύρω στον Ιανουάριο αν τα πράγματα δούλευαν σωστά, γινόταν μία διαφημιστική καμπάνια, η οποία ήταν η ίδια είτε ήσουν στην Αμερική, είτε ήσουν στη Ρωσία, είτε ήσουν στην Κίνα και αυτή η καμπάνια έπαιζε όλο το χρόνο. Βρήκαμε ότι αυτό ήταν εντελώς μη παραγωγικό. Πρώτον, κάθε αγορά είχε διαφορετικές ανάγκες. Για παράδειγμα ας πούμε στην Κίνα, ξοδεύαμε λεφτά για διαφήμιση και για γραφείο, αλλά δεν δίναμε βίζες, οπότε ερχόταν ο άλλος, ενθουσιαζότανε να πάει στην Ελλάδα και όταν πήγαινε στην πρεσβεία, δεν έπαιρνε τη βίζα για να πάει στη χώρα. Άρα κάθε χώρα ήθελε μία εντελώς διαφορετική προσέγγιση. Ήθελε μία προσέγγιση στοχευμένη και σε ό,τι αφορά τη στρατηγική και σε ό,τι αφορά την επικοινωνία. Η εξειδίκευση αυτής της στρατηγικής γίνεται σταδιακά, δηλαδή κάθε αγορά βλέπεις πως πηγαίνει στη μία χρονιά και αλλάζεις τη στρατηγική σου λίγο, όχι τα μηνύματά σου, τη στρατηγική σου για το πώς. Άρα το πιο σημαντικό είναι κάθε χρονιά να εμβαθύνουμε εκεί. Θα βγει το καινούργιο Visit Greece.gr, νομίζω ότι οι προσθήκες που θα γίνουν εκεί είναι πολύ σημαντικές, οι εφαρμογές τις οποίες θα βάλουμε στο διαδίκτυο πιστεύω ότι θα κάνουν πολύ μεγάλη διαφορά το 2012. Είναι πράγματα τα οποία θα βοηθήσουν να μπορεί να κάνει πιο αποτελεσματικά τη δουλειά του το ελληνικό διαδίκτυο. Όμως μέσα σε αυτή τη χρονιά, αυτό το οποίο θέλουμε να κάνουμε είναι την πρώτη σύμπραξη μεταξύ του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα. Μας προσέγγισε ο ΣΕΤΕ πριν από ένα χρόνο περίπου για να κάνουμε μία δεκαετή στρατηγική μαζί, τη σχηματίσαμε, την έχουμε βάλει πάνω στο τραπέζι, έχει συζητηθεί αρκετά διευρυμένα και τώρα εξειδικεύουμε μέρη αυτή της στρατηγικής. Το ένα κομμάτι αυτού είναι μία κοινή εταιρεία μάρκετινγκ, μία εταιρεία η οποία μπορεί να έχει τη δύναμη του κράτους από πίσω της, αλλά την ίδια ώρα να έχει την ευελιξία του ιδιωτικού τομέα και τη σταθερότητα του ιδιωτικού τομέα. Ένα άλλο πράγμα είναι ότι τα λογότυπα άλλαζαν κάθε χρόνο. Ένα από τα πράγματα που κάναμε, κρατήσαμε αυτό το λογότυπο σταθερό, παρότι, όλοι γνωρίζουμε τα ελαττώματα που έχει το συγκεκριμένο λογότυπο, αλλά ήταν καλύτερο να κρατήσουμε το ίδιο, παρά να αλλάξουμε για άλλη μία φορά, ακόμα και αν αυτό το οποίο κάναμε εμείς ήταν καταπληκτικό. Σταθεροποιήσαμε λοιπόν το λογότυπο, τώρα είναι η ώρα με την εταιρεία μάρκετινγκ, με τον ιδιωτικό τομέα να βάλουμε τις καινούργιες βάσεις, πάνω στις οποίες μπορούμε να κτίσουμε την επόμενη μέρα στην προβολή του ελληνικού τουρισμού.

- Στ. Λουκάκος: Θα μας πείτε λίγο και για τα πλάνα σας για το On Line κομμάτι για το 2012;

- Π. Γερουλάνος: Κυρίως είναι το καινούργιο Visit Greece, οι εφαρμογές και η προώθηση των Social Media.

- Στ. Λουκάκος: Εκτός από την Πολιτεία ό,τι και αν κάνετε και εσείς πρέπει να ακολουθήσουν από πίσω και οι τουριστικές επιχειρήσεις διότι αυτές ουσιαστικά φέρνουν τον κόσμο στην Ελλάδα. Τι θα τους συμβουλεύατε για το 2012; Ποια τρία πράγματα θα τους συμβουλεύατε να κάνουν το 2012;

- Π. Γερουλάνος: Δεν είναι τρία, θα επιμείνω σε αυτό που είπα από την αρχή. Θέλει μία αλλαγή νοοτροπίας. Πάρα πολύ συχνά, πηγαίνω σε μέρη, ειδικά στη Βόρειο Ελλάδα και με ρωτάν πότε θα κάνεις κάτι για τον θρησκευτικό τουρισμό; Και ρωτάω τι ακριβώς θέλετε να κάνω για το θρησκευτικό τουρισμό; Έχουμε δώσει εκατομμύρια ευρώ να αναστηλώσουμε όλα τα μοναστήρια, όλες τις εκκλησίες, με τις τοιχογραφίες, τα πάντα. Τα χρήματα που έχει δώσει το ελληνικό Δημόσιο για την αναστήλωση αυτών των μνημείων είναι τεράστια. Το μόνο που χρειάζεται είναι μία διαφήμιση στη Βουλγαρία και στη Ρωσία και ένα λεωφορείο. Ε, μην ζητάτε από το κράτος να το κάνει αυτό το πράγμα. Έχω έναν Ισραηλινό ο οποίος έφερε τώρα μάλιστα 20 δημοσιογράφους από το Ισραήλ και τους πήγε πάνω στο Βίκο. Τους ρώτησα τι κάνανε εκεί, μαζεύανε χόρτα με τους ανθρώπους του χωριού, τα μαγειρεύανε, έμεναν στην περιοχή, έπαιρναν γουρούνες και τριγυρνούσαν την περιοχή, μετά πήγαιναν στα διάφορα μέρη που είναι να πας και φεύγανε. Του λέω, πόσες φορές το κάνεις αυτό και μου λέει καμιά εικοσαριά φορές το χρόνο. Του λέω βγάζεις λεφτά από αυτή την επιχείρηση; Μου λέει, βγάζω πολλά λεφτά από αυτή την επιχείρηση. Έστειλα ένα συνεργείο της ΕΡΤ, τον κινηματογραφήσαμε και αυτά τα πλάνα από εκεί θα πάνε στο National Geographic. Ο άνθρωπος αυτός, κάνει μια πάρα πολύ καλή δουλειά. Δεν καταλαβαίνω γιατί ένας Ισραηλινός μπορεί να βγάλει λεφτά από το Βίκο και δεν μπορεί να βγάλει ένας Έλληνας επιχειρηματίας. Αλλά πρέπει να φύγουμε από την Ρόδο και από την Κω και από την Κέρκυρα. Όχι να φύγουμε από τους προορισμούς, οι προορισμοί είναι πολύτιμοι, να φύγουμε από την νοοτροπία ότι μόνο εκεί μπορεί να έχουμε τουρισμό. Να δείξουμε όλο τον άλλο πλούτο της Ελλάδας και από εκεί, σιγά-σιγά να φέρουμε τον κόσμο, να διευρύνουμε την τουριστική σεζόν, να διευρύνουμε το γεωγραφικό άνοιγμα των αγορών και να διευρύνουμε τις αγορές από τις οποίες θα έρχονται οι τουρίστες. Αν το κάνουμε αυτό, οι ευκαιρίες είναι τεράστιες γιατί σήμερα σιγά-σιγά μπαίνουν δύο τεράστιες αγορές στον τουρισμό, η Κίνα και η Ινδία. Στην Κίνα και στην Ινδία μας είπαν ότι τα προβλήματα που έχουν για να έρθουν στην Ελλάδα είναι τρία. Βίζες, αεροπορική εταιρεία και υπηρεσίες εδάφους. Δηλαδή, ο Κινέζος θέλει να ακούσει την ξενάγησή του στην Ακρόπολη, κινέζικα. Είναι εξαιρετικά σημαντικό. Άρα οι αγορές από εκεί θα ανοίξουν πάρα πολύ γρήγορα και έχουν τεράστιο ενδιαφέρον για την Ελλάδα. Είμαστε έτοιμοι να πάμε να πάρουμε αυτούς τους πελάτες; Σημαίνει μία σειρά από πράγματα. Λοιπόν αν δουλέψουμε, συνεχίζουμε να δουλεύουμε μαζί, βάλουμε πάλι τους επόμενους στόχους και προχωρήσουμε προς την ίδια κατεύθυνση, τότε νομίζω ότι αυτές οι αγορές είναι δικές μας και μπορούμε να τις τραβήξουμε προς τα εδώ πολύ εύκολα.

- Στ. Λουκάκος: Απαντήσατε την επόμενη ερώτηση μου που ήταν Κίνα, Ινδία αλλά και Βραζιλία, χώρες που έχουν μεγάλη δυναμική. Πότε πιστεύετε πρακτικά, ότι θα μπορούμε να πούμε ότι ανοίξαμε αυτές τις αγορές; Πιστεύετε ότι το 2012 είναι η χρονιά; Θα λυθούν αυτά τα προβλήματα που μόλις αναφέρατε;

- Π. Γερουλάνος: Όχι δεν νομίζω ότι το 2012. Και πέρυσι είχαμε μία πολύ μεγάλη αύξηση από την Κίνα, μία αύξηση της τάξεως του 75%, αλλά όταν μιλάς για 2.000 Κινέζους το γεγονός ότι τους έκανες 4.000, δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Η αγορά της Κίνας, έχει πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Νομίζω ότι το 2012 θα γίνουν πάλι βήματα, όπως την προηγούμενη χρονιά, αλλά θα περίμενα να δω μεγαλύτερες αυξήσεις από το 2013 και μετά. Τώρα, στην Κίνα κάναμε κάτι το οποίο ήταν επίσης λίγο καινοτόμο. Γνωρίζετε όλοι ότι όταν σκεφτόμαστε τους ανταγωνιστές της Ελλάδας, οι ανταγωνιστές είναι: Η Τουρκία, η Αίγυπτος, το Ισραήλ, είναι οι χώρες οι οποίες ανταγωνίζονται για τους τουρίστες με τα παράλιά τους. Όμως οι Κινέζοι είναι ένα εντελώς διαφορετικό είδος τουρίστα. Δεν έρχεται για τις παραλίες, έρχεται για τον πολιτισμό, για shopping και άλλα πράγματα. Η πρώτη τους προτεραιότητα όταν φεύγουν από την Κίνα, είναι να πάνε σε αγορές δίπλα στην Κίνα. θα πάνε στο Χονγκ Κονγκ, θα πάνε σε μέρη τα οποία ξέρουν καλά. Η δεύτερή τους προτεραιότητα είναι η Αγγλία, η Γαλλία και οι ευρωπαϊκές χώρες τις οποίες ξέρουν καλά. Την Ελλάδα την έχουν πάρα πολύ ψηλά, αλλά δεν θα πάνε εύκολα στην Ελλάδα ως μόνο προορισμό. Και αυτό το οποίο κάναμε, αντί να δούμε ανταγωνιστικά την Αίγυπτο και το Ισραήλ και την Τουρκία, τους είδαμε συνεταιριστικά αν θέλετε. Εκτός των άλλων, αυτοί έχουν και αεροπορικές εταιρείες που πάνε κατευθείαν στην Κίνα, που εμείς δεν έχουμε. Λοιπόν και με τους Τούρκους και με τους Ισραηλινούς και με τους Αιγύπτιους τώρα και μάλιστα πλησίασα τους Αιγύπτιους την ώρα που είχαν την μεγαλύτερή τους κρίση στον τουρισμό, γιατί πίστευα ότι τότε είναι η καλύτερη στιγμή να επενδύσεις σε καινούργιες σχέσεις. Αντί δηλαδή να πάμε εντελώς ανταγωνιστικά και να πούμε ο θάνατος του γείτονα είναι η ζωή μου και να περιμένουμε απλώς να πάρουμε μιας χρονιάς επισκέπτες, πήγα τότε στην Αίγυπτο και προσπάθησα και έχουμε δρομολογήσει μία συνεργασία με τους Αιγύπτιους, έτσι ώστε να αρχίσουμε να πουλάμε τους κοινούς προορισμούς: ως κοινό προορισμό τις Πυραμίδες και την Ακρόπολη. Αυτό είναι μία διαφορετική νοοτροπία, θέλουμε να αλλάξει ακριβώς αυτού του είδους η νοοτροπία για να μπορείς να ελπίζεις ότι θα ανοίξεις αυτές τις αγορές και ότι ο πρώτος προορισμός θα είναι η Αθήνα και το Κάιρο, αντί να είναι το Λονδίνο ή το Παρίσι.

- Στ. Λουκάκος: Εγώ δεν έχω άλλες ερωτήσεις, εσείς τι θέλετε να προσθέσετε στο κοινό μας εδώ. Ξέρετε ότι είναι πάρα πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις από όλη την Ελλάδα, όλοι περιμένουν ένα μήνυμα αισιοδοξίας από εσάς για το 2012, οπότε το αφήνω σε εσάς να συνεχίσετε.

-Π. Γερουλάνος: Όχι δεν θα ήθελα να πάρω την πρωτοβουλία από μόνος μου, να αρχίσω να σας μιλάω για άσχετα θέματα, αλλά νομίζω το πιο σημαντικό είναι ειδικά ο κόσμος που είναι εδώ και ειδικά ο κόσμος του τουρισμού, να ξέρει και τι είναι αυτά τα οποία μπορεί να πάρει από την Google πλέον. Εμείς, λόγω της συνεργασίας που είχαμε με τη Google έχουμε καταφέρει, ή μάλλον προσπαθούμε συνέχεια να μεγιστοποιήσουμε τα αποτελέσματα που μπορούμε να έχουμε μέσα από τα ηλεκτρονικά media. Η Google όμως κάνει μια σειρά από πολύ σημαντικά προϊόντα, δίνει υπηρεσίες τις οποίες μπορεί να χρησιμοποιήσουν οι ελληνικές τουριστικές επιχειρήσεις και νομίζω το πιο σημαντικό είναι η ενημέρωση πάνω σε αυτά. [yeroulanos]

- See more at: http://www.epikairo.gr

Spiegel: Απέτυχε η Μέρκελ

Την άποψη ότι η «ευρωκρίση» δεν έχει τελειώσει και ότι «η καγκελάριος Μέρκελ καταγίνεται με μια ψευδαίσθηση» εκφράζει ο Βόλφγκανγκ Μινχάου σε σχόλιο του στο Spiegel-online όπως μεταδίδει η Deutsche Welle...

«Ο πολυδιαφημισμένος πραγματισμός της Aνγκελα Μέρκελ αποδεικνύεται οφθαλμαπάτη», αναφέρει το γερμανικό περιοδικό, εξηγώντας ότι οι κινήσεις της καγκελαρίου στο πεδίο της διαχείρισης της «ευρωκρίσης» είναι συγκρίσιμες με τις προσπάθειες ενός ιδιοκτήτη κατοικίας να καταπολεμήσει την υγρασία στους τοίχους του σπιτιού του με ένα νέο βάψιμο.

«Ο ευρωχώρος είναι ασθενής. Δεν θα πρέπει πλέον να κάνουμε λόγο για κρίση. Η κρίση συνεπάγεται αλλαγή και η δική μας η ασθένεια είναι χρόνια» επισημαίνει ο γερμανός αναλυτής, επικαλούμενος τη μείωση του ρυθμού ανάπτυξης στις χώρες της ευρωζώνης.

«Στη Γερμανία είναι λιγότερο αισθητή αυτή η ύπουλη αρρώστια, αλλά και εδώ σημειώθηκε ξαφνικά πτώση της ανάπτυξης κατά το δεύτερο τρίμηνο του έτους. Συρρικνωνόμαστε στον ίδιο ρυθμό με την Ιταλία και με πιο ισχυρούς ρυθμούς σε σχέση με τη Γαλλία» παρατηρεί ο Μινχάου, υπενθυμίζοντας, μεταξύ άλλων, ότι τα επόμενα χρόνια η Γερμανία θα υποστεί και δημογραφικό σοκ.

Το ιαπωνικό παράδειγμα
Ο γερμανός αναλυτής συγκρίνει την κατάσταση στην ευρωζώνη με εκείνη της Ιαπωνίας την προηγούμενη δεκαετία για να υποστηρίξει ότι σε τελική ανάλυση «η Ιαπωνία είχε τύχη μέσα στην ατυχία της», καθώς κατόρθωσε να εξομαλύνει τη μείωση του χρέους του ιδιωτικού τομέα με την χρέωση του κράτους. «Εάν οι Ιάπωνες είχαν υιοθετήσει το γερμανικό «χρεόφρενο» ή τους δημοσιονομικούς κανόνες της συνθήκης του Μαάστριχτ, η χώρα θα είχε καταρρεύσει», εκτιμά ο Μινχάου, προβαίνοντας στο εξής συμπέρασμα: «Aκριβώς με αυτή την απειλή είμαστε τώρα αντιμέτωποι...Η κατάρρευση συνιστά μια κατάσταση διαρκούς αδυναμίας με μηδενική ανάπτυξη, υψηλά πραγματικά επιτόκια, υπερτιμημένες συναλλαγματικές ισοτιμίες- και όλα αυτά επί δεκαετίες».

Δεν αλλάζει τίποτε στην υπερχρέωση της Ελλάδας
«Βρίσκουμε μπροστά μας τώρα τις εσωτερικές αντιφάσεις μιας Νομισματικής Ένωσης, η οποία θέλει να είναι μόνο νομισματική και τίποτε περισσότερο. Αντί να επιλύσουμε την κρίση χρέους με μια διάσκεψη για το χρέος, μεταθέτουμε το πρόβλημα, δημιουργώντας πολύπλοκες ομπρέλες προστασίας, οι οποίες μεταφέρουν σε τελική ανάλυση τα χρέη από τη μία γωνία του συστήματος στην άλλη. Αυτό φαίνεται καλό, αλλά στην πραγματικότητα δεν αλλάζει τίποτε στην υπερχρέωση της Ελλάδας και της Πορτογαλίας», επισημαίνει ο Βόλφγκανγκ Μινχάου.

Ο γερμανός αναλυτής αμφισβητεί και την πολιτική της αγοράς κρατικών ομολόγων από την ΕΚΤ, στην οποία επιρρίπτει ότι παραμέλησε την παραδοσιακή νομισματική πολιτική, παρακολουθώντας άπρακτη την πτώση του πληθωρισμού. «Στο επισφαλές θεμέλιο μιας απατηλής ελπίδας για ανάκαμψη στηρίζεται η σημερινή φήμη της Μέρκελ. Η κατάσταση μας είναι συγκρίσιμη με εκείνη του ιδιοκτήτη μιας κατοικίας, ο οποίος βλέπει με φρίκη τον λεκέ της υγρασίας να βγαίνει κάτω από τον βαμμένο τοίχο και ο οποίος όχι μόνο έχει ξοδέψει τσάμπα λεφτά για το βάψιμο, αλλά πρέπει τώρα να δαπανήσει ακόμη περισσότερα, επειδή μετέθεσε στο μέλλον τη λύση του προβλήματος. Εμείς όλοι, εκτός από τη Μέρκελ, θα κληθούμε να πληρώσουμε ακριβά την πολιτική της καθυστέρησης», καταλήγει ο γερμανός αναλυτής. [tanea]

Εpikairo: Αν υπάρχει μέσο ενημέρωσης με υψηλή αξιοπιστία και καλή πληροφόρηση των τεκταινόμενων της κρίσης, αυτό είναι το Spiegel. Μάλιστα, οι διαρροές προς το Spiegel από κυβερνητικής πλευράς της Γερμανίας αποδεικνύονταν τόσο επιβεβαιωμένες που κανείς θεωρούσε ότι ως άμεσο συνομιλητή τους είχαν τη Μέρκελ ή τον Σόιμπλε. Έτσι, αποκτά ιδιαίτερη αξία όταν ένας δημοσιογράφος του Spiegel στοχοποιεί τη Μέρκελ ως υπεύθυνη για τη διαχείριση μίας ατέρμονης οικονομικής κρίσης που ταλανίζει την Ε.Ε..

Βλέποντας το ελληνικό παράδειγμα, η χώρα μας είχε την οικονομική στήριξη, χωρίς όμως ποτέ να αισθανθεί ασφαλής· εν αντιθέσει, γίναμε έρμαιο των αγορών και των οίκων αξιολόγησης. Η Ελλάδα αισθάνθηκε απομονωμένη και μετατράπηκε στο απολωλός πρόβατο της ευρώπης. Πράγματι, χρεοκοπήσαμε και σε αυτό έχουμε και αναλαμβάνουμε το πλήρες μερίδιο της ευθύνης. Εντούτοις, αποδείχθηκε ότι η Ελλάδα είχε πρόβλημα αλλά δεν ήταν το πρόβλημα της ευρωζώνης.

Παρά τη σκληρή πολιτική λιτότητας, δίκαιη στην αρχή αλλά εξοντωτική στη συνέχεια [πολλά από τα μέτρα περικοπών που ακολούθησαν το πρώτο μνημόνιο αποδείχθηκαν αναποτελεσματικά], η κρίση επεκτάθηκε σε όλη την Ευρώπη και σήμερα αγγίζει την ίδια τη Γερμανία [απόρροια της κριτικής]. Χαρακτηριστικά, το ίδιο περιοδικό αναφέρει σε προηγούμενο δημοσίευμα '' στην Ελλάδα ο μεικτός μηνιαίος κατώτατος μισθός μειώθηκε το 2012 από 751,39 ευρώ σε 586,08 ευρώ και εκτιμά ότι δεν υπήρξε κάποιο θετικό αποτέλεσμα, καθώς η ανεργία συνέχισε να αυξάνεται, ενώ η κατανάλωση μειώθηκε περαιτέρω και κλείνουν καταστήματα και μεσαίες επιχειρήσεις''.

Η δε προς τα κάτω αναπροσαρμογή του ενιαίου μισθολογίου στον Δ.Τ. και τα δυσδιάκριτα μισθολογικά όρια μεταξύ πτυχιούχων και μη, οδήγησαν στην απώλεια ρευστού από την αγορά και ικανού ανθρώπινου δυναμικού από τη χώρα.

Μάλιστα, η Μέρκελ, αντί να ενδυναμώσει τη συνοχή της ευρωπαϊκής βάσης κατά την κρίση, «έδωσε λαβές» στους ευρωσκεπτικιστές με παρεμβάσεις που αφορούσαν ακόμη και σε αλλαγή κυβερνήσεων, όπως στην ανατροπή του Γ. Παπανδρέου μέσω Μπαρόζο ή την επιλογή Μόντι στη γειτονική Ιταλία.

Η Ε.Ε., σε αντίθεση με τις ΗΠΑ ή την Ιαπωνία, φάνηκε άτολμη στις επιλογές της και ακολούθησε σε όλες τις περιπτώσεις την πολιτική του σφιχτού ζωναριού. Παρ' όλα αυτά, οι αντίθετες φωνές εντός της Ε.Ε. παραμένουν ελάχιστες, με τον Παπανδρέου εκτός παιχνιδιού, τον Ρέντσι σε έναν μοναχικό παρόμοιο δρόμο και τον Ολάντ όμηρο της γερμανίδας καγκελάριου. Ίσως έφτασε η ώρα μία νέας προοδευτικής συμμαχίας με αλλαγή στους οικονομικούς άξονες της ευρωπαϊκής πολιτικής, την οποία θα απαιτήσουν οι ίδιοι οι καιροί.

- See more at: http://www.epikairo.gr

Τετάρτη 20 Αυγούστου 2014

Καρχιμάκης: «Κύριε Σαμαρά, θα καλύψετε υπουργό που φοροδιαφεύγει;»

Αιχμές για υπουργό «φοροπαραβάτη» αφήνει μέσω των social media ο Μιχάλης Καρχιμάκης.

Το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, μάλιστα, απευθύνει ερώτηση προς τον πρωθυπουργό «θα τον καλύψετε ή θα τον ξαποστείλετε;»


Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά στην ανάρτησή του ο Μιχάλης Καρχιμάκης:

«Αν κύριε Σαμαρά αποκαλυφθεί ,οτι υπουργός της κυβέρνησης σας πιθανόν,να ηταν,με νταβατζιδικη μεθοδευςη ΦΟΡΟΠΑΡΑΒΑΤΗΣ,ΦΟΡΟΦΥΓΑΣ,σε οικογενειακή επιχείρηση (Α.Ε)που μετείχε ως αντιπροεδρος,
υπάρχει μια απορία !!!!
θα τον καλυψετε;
Η θα θα τον εξαποστείλετε»;

Τρίτη 19 Αυγούστου 2014

Για ένα νέο openGOV

Με αφορμή την τοποθέτηση στην Γενική Γραμματεία Δια Βίου Μάθησης του πρώην βουλευτή Άρτας του ΠΑΣΟΚ Δημήτρη Τσιρώνη και νυν πολιτικού φίλου του Υπουργού Παιδείας Ανδρέα Λοβέρδου, όπου για ακόμα μια φορά στη θέση ενός γενικού γραμματέα Υπουργείου διορίστηκε ένας πρώην βουλευτής, εν μέσω θερινής ραστώνης κρίνεται σκόπιμη η παράθεση μιας ολοκληρωμένης πρότασης για το πώς πρέπει να στελεχώνονται οι ανώτερες διοικητικές θέσεις των Υπουργείων, στο πνεύμα πάντα της Ανοιχτής Διακυβέρνησης που πήγε να καθιερώσει η κυβέρνηση Παπανδρέου.

Δεν ήταν λίγοι που λοιδόρησαν εκείνη την επιλογή, με δύο επιχειρήματα που μπορεί και να μην φαντάζουν παράλογα στον μέσο κοινό νου: Αφενός θεώρησαν ότι το επείγον της περίστασης τον Οκτώβρη του 2009 δεν χωρούσε πειραματισμούς. Έπρεπε το κράτος να στελεχωθεί αμέσως και όχι να περιμένει την περαίωση μιας πολύμηνης διαδικασίας. Αφετέρου, ακούστηκε το επιχείρημα: «Μα καλά κι αυτός ο Παπανδρέου, στην Ελλάδα πήγε να κάνει αυτές τις καινοτομίες; Στην Ελλάδα του πελατειασμού, του άκρατου κομματισμού, όπου το κράτος όντως θεωρείται λάφυρο;»

Συν τοις άλλοις ακούστηκε κι ένα πολιτικό επιχείρημα, ότι ο Υπουργός πρέπει να έχει την ευθύνη διορισμού των Γενικών Γραμματέων, οι οποίοι πρέπει να είναι παρόμοιας κομματικής αντίληψης. Δεν μπορεί για παράδειγμα ο υπουργός να είναι ΠΑΣΟΚ και να δίνει τη μάχη αποφυγής της χρεοκοπίας λόγω του Καραμανλή και να έχεις έναν γενικό γραμματέα που υποστηρίζει τη ΝΔ και να είναι καραμανλικός. Επιπρόσθετα υπάρχει και η αντίληψη ότι η δημόσια διοίκηση εφαρμόζει κατά γράμμα την πολιτική της υπεύθυνης κυβέρνησης, που έχει ψηφιστεί από τον λαό και απολαμβάνει την εμπιστοσύνη της Βουλής.

Συνοπτικά στα τρία παραπάνω επιχειρήματα μπορούμε να απαντήσουμε ως εξής: Πότε άραγε είναι ο κατάλληλος χρόνος για μια ριζοσπαστική μεταρρύθμιση; Η κυβέρνηση Παπανδρέου ίσως είναι η μόνη κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης που έκανε μεγάλες μεταρρυθμίσεις σε καιρό σοβούσας οικονομικής κρίσης. Πολιτικά, είναι ορθότερο να κάνεις τις μεγάλες τομές σε περιόδους οικονομικής ευημερίας και κοινωνικής συναίνεσης, εν τούτοις αυτό αναιρεί από μόνο του την μεταρρυθμιστική λογική: Η μεταρρύθμιση δεν μπορεί να περιμένει εν είδει Δευτέρας Παρουσίας και ας μην ξεχνάμε ότι χάρις στο openGOV διορίστηκαν Γενικοί Γραμματείς εξαιρετικοί, που ακόμα και σήμερα μνημονεύεται το έργο τους. Κατά δεύτερον, ο Παπανδρέου πήγε να πολεμήσει αυτό που κατέκρινε στις δημόσιες ομιλίες του, αλλά οι περί πολλού πολιτικάντηδες αγνοούσαν: το «κράτος λάφυρο».

Τι σήμαινε, αλλά και τι σημαίνει το «κράτος λάφυρο»; Ότι με το που αλλάζει η κυβέρνηση και το αντιπολιτευόμενο κόμμα έρχεται στην εξουσία, φέρνει μαζί του και τα κομματικά στελέχη και τους «κολλητούς», οι οποίοι εφορμούν για την κατάληψη των δημοσίων αξιωμάτων πολυτελείας. Αυτή την έφοδο προς την εξουσία προσπάθησε να θεραπεύσει ο Παπανδρέου με το openGOV, μια έφοδος όμως που επανήλθε δριμύτερη επί ημερών Σαμαρά-Βενιζέλου. Ως προς το τρίτο επιχείρημα, ότι Υπουργός-Γενικός Γραμματέας πρέπει να είναι από την ίδια πολιτική οικογένεια είναι λίγο για το φαίνεσθαι: Πώς είναι δυνατόν να συζητούμε την θέση του μόνιμου Υφυπουργού σε ορισμένα νευραλγικά υπουργεία, όπως π.χ. το Οικονομικών, περνώντας το μάλιστα και από συνταγματική αναθεώρηση και έχουμε πρόβλημα στη θέση του γενικού γραμματέα, την κατεξοχήν διοικητική θέση σε ένα οργανόγραμμα υπουργείου;

Αν θέλουμε να λοιπόν να αποκαλούμαστε προοδευτικοί, πρέπει να δεχόμαστε ότι οι δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις αφορούν οριζόντια όλους, χωρίς εξαιρέσεις, οι οποίες μάλιστα υπηρετούν και θεμελιώδεις αρχές και αξίες, όπως εν προκειμένω η ανοιχτότητα, η διαφάνεια και η αμεροληψία της δημόσιας διοίκησης.

Περνάμε τώρα στην πρόταση αυτή καθεαυτή: Την ευθύνη για τη διενέργεια του openGOV θα αναλαμβάνει η Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης, όπου ο Γενικός Γραμματέας της Κυβέρνησης θα έχει και αρμοδιότητες «προσωπάρχη» και στο πλαίσιο της Γενικής Γραμματείας θα λειτουργεί και Γραμματεία Προσωπικού, η οποία θα επιφορτιστεί με την εξέταση των βιογραφικών. Οι υπουργοί-υφυπουργοί δεν θα έχουν καμία ανάμειξη στην αξιολόγηση των βιογραφικών, η οποία στα πρώτα στάδια θα είναι καθαρά τυπική, με βάση τα πρόσοντα και το βιογραφικό. Η Γραμματεία Προσωπικού, αφού κάνει το απαραίτητο ξεσκαρτάρισμα, θα καταθέτει στον υπουργό μια λίστα με τα δέκα καλύτερα βιογραφικά. Αφού ο υπουργός την παραλαμβάνει, θα καλεί τους υποψηφίους σε συνέντευξη, σε ώρα και ημέρα που θα είναι γνωστή σε όλους. Εκεί ο Υπουργός θα έχει την ευκαιρία να επιλέξει εκείνον τον Γενικό Γραμματέα που πιστεύει ότι θα εξυπηρετήσει καλύτερα την κυβερνητική πολιτική. Άμα την επιλογή του, από το Υπουργείο θα δημοσιεύεται στη «Διαύγεια» όχι μόνο το βιογραφικό του επιλεγόμενο Γενικού Γραμματέα, αλλά και τα βιογραφικά των υποψηφίων που δεν επελέγησαν, προκειμένου ο πολίτης να αποκτήσει πληρέστερη γνώση. Εκεί έγκεινται και η ευθύνη του Υπουργού: Εφόσον επιλέξει έναν Γενικό Γραμματέα που τυπικά έχει λιγότερα προσόντα από άλλους υποψηφίους, ο υπουργός θα πρέπει να αιτιολογήσει δημόσια την επιλογή του, αυξάνοντας έτσι την λογοδοσία και σε επίπεδο Βουλής, αλλά και κοινής γνώμης.

Η παραπάνω διαδικασία θα γίνεται μέσω δημόσιας προκήρυξης, με καθορισμένα χρονοδιαγράμματα, ενώ ολόκληρο το στάδιο επιλογής δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 40 ημέρες από την ορκωμοσία της κυβέρνησης. Δικαίωμα κατάθεσης υποψηφιότητας δεν θα έχουν πρόσωπα που ήταν βουλευτές κατά την προηγούμενη βουλευτική περίοδο, ή υποψήφιοι βουλευτές στις τελευταίες εκλογές. Με αυτό τον τρόπο σταματά η νοσηρή νοοτροπία του «χρυσού χαπιού», όπου αποτυχημένοι πολιτευτές καταλαμβάνουν υψηλόβαθμες κρατικές θέσεις. Μέχρι την επιλογή του Γενικού Γραμματέα, τις αρμοδιότητες θα τις ασκεί ο αρμόδιος Υφυπουργός. Η ίδια διαδικασία με την επιλογή του Γενικού Γραμματέα θα πραγματοποιείται και για τις θέσεις ειδικών συμβούλων και επιστημονικών συνεργατών Υπουργών-Υφυπουργών-Γενικών Γραμματέων, πάντοτε με την ευθύνη του Γραφείου Προσωπικού της Διακυβέρνησης.

Αυτή πάνω κάτω είναι η πρόταση για ένα αναβαθμισμένο openGOV, πρόταση που βεβαίως μπορεί να εμπλουτιστεί και να εξειδικευτεί σ' έναν δημόσιο διάλογο. Εντούτοις πρέπει να έχουμε όλοι στο μυαλό μας ότι η ανοιχτότητα, η διαφάνεια και η αξιοκρατία δεν χωρούν εξαιρέσεις και αστερίσκους. Αν θέλουμε να μεταρρυθμίσουμε όχι μόνο το κράτος, αλλά και την λογική που το προσεγγίζουμε, τότε δεν θα το αντιμετωπίζουμε σαν «λάφυρο», αλλά σαν «θησαυροφυλάκιο» νομιμότητας και αξιοσύνης, επανακτώντας έτσι την εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς.

- See more at: http://www.epikairo.gr

ΌΧΙ στην «αλλαγή του τρόπου επαφής με την τρόικα» ΝΑΙ στον τερματισμό της

Πάνε σχεδόν τρία χρόνια, όταν πρότεινα στο Υπουργικό Συμβούλιο, η επαφή με την τρόικα να πάψει να διενεργείται με το γνωστό τρόπο, ο οποίος δοκίμαζε τα, ήδη τσιτωμένα, νεύρα του ελληνικού λαού. Υπενθυμίζω ότι, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, με αρχηγούς και τότε τους κυρίους Σαμαρά και Τσίπρα αντιστοίχως, περνούσαν την «αντι μνημονιακή» τους περίοδο και, σε συγχορδία με «γνωστούς άγνωστους» κύκλους που ποντάριζαν υπέρ της άτακτης χρεοκοπίας, ενίσχυαν την ανασφάλεια που προκαλούσαν οι επισκέψεις αυτές, για ψηφοθηρικούς λόγους. Λίγο αργότερα, η κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου ανατράπηκε και η πρότασή μου αυτή δεν υιοθετήθηκε.

Η, εδώ και λίγο καιρό, απόπειρα οικειοποίησης της πατρότητας της πρότασης από τον κύριο Βενιζέλο είναι, από πολιτική άποψη, ασήμαντη. Αυτό που έχει όμως σημασία είναι ότι, στις σημερινές συνθήκες, «αλλαγή του τρόπου επαφής με τη τρόικα» έχει εντελώς διαφορετικό περιεχόμενο, με αρνητικές επιπτώσεις στο εθνικό και δημόσιο συμφέρον. Πραγματικά, πριν τρία χρόνια, με επικείμενη συμφωνία για δεύτερη δανειακή σύμβαση, υπήρχε ευκαιρία και είχε νόημα, οι προβλεπόμενες στο πλαίσιό της, τακτές επαφές με τους δανειστές να υπακούουν σε κανόνες και ρυθμίσεις. Σήμερα όμως, τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά : η σύμβαση που συμφωνήθηκε τότε ολοκληρώνεται και, συνεπώς, επιβάλλεται να τερματιστούν και οι επαφές που τη παρακολουθούν. Μόνη εκκρεμότητα ουσίας από τη σύμβαση αυτή παραμένει η, αδικαιολόγητα ανεκπλήρωτη, υποχρέωση των δανειστών μας να πραγματοποιήσουν μείωση του δημοσίου χρέους μας. Εξ άλλου, όπως επίσης έχει συμφωνηθεί, η Ελλάδα, ως ισότιμο μέλος της ζώνης του ΕΥΡΩ, επιτηρείται πια με τους ενιαίους κανόνες που ισχύουν για όλους, ανεξαιρέτως.

Άρα, συνομιλητές μας πια είναι τα μέλη των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ζώνης του ΕΥΡΩ και όχι η «τρόικα». Τόπος διεξαγωγής των συνομιλιών είναι ο χώρος σύγκλησης θεσμικών ευρωπαϊκών οργάνων και όχι κυβερνητικά κτίρια στην Αθήνα. Και πηγές πληροφόρησης όλων μας, για όλα και για όλους είναι τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ (μεταξύ των οποίων και τα ελληνικά) και όχι εγχώριοι παραγωγοί εντυπώσεων στην υπηρεσία μικρών σκοπιμοτήτων.

Η αλήθεια είναι λοιπόν ότι «αλλαγή του τρόπου επαφής με τη τρόικα» είναι ψευδώνυμο της συνέχισης της επαφής αυτής, ενώ είναι επιβεβλημένος ο τερματισμός της. Και «συνέχιση της επαφής» σημαίνει συζήτηση γύρω από θέματα εθνικής μας κυριαρχίας, μεταξύ μη νομιμοποιημένων συνομιλητών και μάλιστα με απροσδιόριστο το επιδιωκόμενο όφελος από τη πλευρά μας. Αλλά αυτή η επαπειλούμενη απαράδεκτη εξέλιξη είναι αναπόφευκτη συνέπεια της κυβερνητικής γραμμής της «αναδιαπραγμάτευσης» στην οποία, δυστυχώς, έχει προσχωρήσει πια και ο ΣΥΡΙΖΑ. Εκτιμώ ότι, όπως ναυάγησε το «τρίτο μνημόνιο» θα ναυαγήσει και η μεταμφίεσή του σε «αναδιαπραγμάτευση». Μόνο που αυτό δεν θα συμβεί από μόνο του, ούτε μέσω εναλλακτικών της απελπισίας και του αυτοχειριασμού. Θα γίνει πραγματικότητα από δυνάμεις που προασπίζουν τα εθνικά συμφέροντα, αντί να τα συζητούν αναίτια, άσκοπα και άτοπα. Οι δυνάμεις αυτές υπάρχουν και είναι η ώρα να αποκτήσουν τη δική τους πολιτική έκφραση. 

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ