Τι πρέπει να επιδιώκουν οι εκλογικοί κανόνες; την «ελεγχόμενη ανανέωση" του πολιτικού προσωπικού για τη «συνέχιση» , η μια ευκαιρία για εμβάθυνση της δημοκρατίας και κοινωνική συμμέτοχη;

Του Χάρη Τσιοκα 

Παραμονές εκλογών και η πολιτική αντιπαράθεση “επιδιώκεται” να "περιορίζεται" στους όρους διεξαγωγής τους;Με ερωτηματικά ,γιατί δεν προηγήθηκε μια δημοκρατική συζήτηση , στην κοινωνία και τα κόμματα , «καλείται» η ΒΟΥΛΗ να εγκρίνει ότι , η εκλογή των ευρωβουλευτών , δεν θα γίνεται μόνο με βάση τα προγράμματα των κομμάτων , αλλά και με τον "σταυρό" προτίμησης , που θα διεκδικείται απ όλη την επικράτεια ! Προφανώς και η πρώτη ανάγνωση της "είδησης" δίνει δημοκρατικό πλεονέκτημα στην κοινωνία και τον πολίτη! Αμέσως μετά όμως έρχονται οι σκέψεις ουσίας , και ερωτήματα ! 

Όπως .. γιατί…. ---αυτή η δημοκρατική ευαισθησία δεν εκδηλώθηκε έγκαιρα χρονικά , προκειμένου να δοθεί επαρκής χρόνος στους υποψήφιους να έρθουν σε επαφή με τους πολίτες σ όλα τα διαμερίσματα της χώρας ; ---η δημοκρατία δεν λειτούργησε παράλληλα και στο εσωτερικό των κομμάτων , σε έγκαιρο χρόνο , προκειμένου να συζητηθεί αν το μέτρο "σταυροφορία" και όχι μόνo της ψήφου , δεσμεύει για αλλαγές πχ στις πολιτικές και τις συμμαχίες;

Γιατί άραγε να έχει ενδιαφέρον ο "σταυρός" , αν δε ταυτίζεται και με εσωκομματικό αίτημα , δημοκρατικής απόφασης για τον επαναπροσδιορισμό της πολιτικής και των συνεργασιών των κόμματων ; Τα προηγούμενα σε καμία περίπτωση δεν αναιρούν το έλλειμμα δημοκρατίας που υπάρχει στο εσωτερικό των περισσότερων κομμάτων , και το γεγονός ότι οι «λίστες των υποψηφίων" , έχουν "εκχωρηθεί" σε αρχηγούς …και τα «περιβάλλοντα» ! Αλλά μπορεί αυτό το δημοκρατικό εσωκομματικό και κοινωνικό έλλειμμα , να αντικαταστεί με μεγαλύτερο λάθος ,αυτό δηλαδή της εκχώρησης , στο λίγο χρονικό διάστημα διεξαγωγής των εκλογών, της «εκλογιμότητας» των υποψηφίων ευρωβουλευτών στις «εξαρτήσεις» της MEDIοκρατίας και όχι μόνο ? θυμίζω το γεγονός , ότι ενώ εδώ και πολύ καιρό έχει ανοίξει συζήτηση για μικρότερες εκλογικές περιφέρειες στις εθνικές εκλογές , προκειμένου να περιορισθεί η εξάρτηση και η πειθάρχηση στους "ισχυρούς", την "οικονομία" , την μιντιοκρατια και τους «αρχηγούς» , η εκλογιμότητα του πολιτικού προσωπικού της χώρας , η συγκεκριμένη επιλογή , οδηγεί η όχι στο αντίθετο?

 Το ερώτημα λοιπόν είναι: Με ποιο κόστος εξάρτησης ,σε πόσο χρόνο και με ποια «μέσα», ένας υποψήφιος ευρωβουλευτής μπορεί να «επικοινωνήσει» με την εθνική επικράτεια για να εκφράσει χωρίς δουλείες , η εκπτώσεις , την «πολιτική του»; Τελικά σε μια εποχή που οι θεσμοί αντιπροσώπευσης της κοινωνίας υποχωρούν , και τα κόμματα έχουν κρίση λειτουργίας οργάνων και αντιπροσωπευτικής δημοκρατικής λειτουργίας , πόσο απέχει μια επιλογή από το να χαρακτηρίζεται από δημοκρατικό βήμα μέχρι «παλαιοκομματισμός η «εξουσιοδοτισμος» ? Τι πρέπει να επιδιώκουν οι εκλογικοί κανόνες; την «ελεγχόμενη ανανέωση" του πολιτικού προσωπικού για τη «συνέχιση» , η μια ευκαιρία για εμβάθυνση της δημοκρατίας και κοινωνική συμμέτοχη; Οι ευρωεκλογές εκ των πραγμάτων είναι ένα πολιτικό γεγονός ευρωπαϊκού και εθνικού χαρακτήρα ταυτόχρονα ! Γιατί ζητούν από τον πολίτη και την ελληνική κοινωνία να προσδιορίσει με ποιες πολιτικές και κυβερνητικές προτάσεις καλείται να βαδίσει την έξοδο και την ευρωπαϊκή πορεία! Ο σταυρός προτίμησης έχει νόημα αν με την επιλογή του προσώπου , σηματοδοτείται η επιβράβευση η απόκλιση στα μεγαλα ζητηματα που αφορουν την κοινωνια οπως πχ ειναι η παραγωγικη βαση,το μεγεθος του χρεους , η εργασια η δημοκρατια ,τα δημοσια αγαθα κτλ! Προφανώς λοιπόν ,λίγο πριν ανοίξουν οι κάλπες τίθεται ένα ερώτημα: --Συντρέχει κάποιος από τους προηγούμενους λόγους ώστε να μεταφερθεί η πολιτική αντιπαράθεση από το… «τι πολιτική χρειάζεται η χώρα και η Ευρώπη για να βγει από την κρίση και με ποιες συμμαχίες» στο…."αν είναι δημοκρατική επίφαση η όχι η αλλαγή κανόνων των εκλογών λίγο πριν ,,»; 

Αλλά τότε γίνεται άλλης τάξης πολιτικου μεγέθους η επιδίωξη διαχείρισης ενός εκλογικού αποτελέσματος και άλλης ο επαναπροσδιορισμός των κυβερνητικών πολιτικών και των συμμαχιών εφαρμογής τους.