Χάρης Τσιόκας :δεν είναι μονόδρομος οι υφιστάμενες κυβερνητικές συνεργασίες

Του Χαρη Τσιοκα
Η περίοδος του φθινοπώρου, με τις δημοσκοπήσεις που φέρνει στο προσκήνιο, επιβεβαιώνει την παραδοχή ότι στον πολιτικο και κοινωνικο χώρο συγκρούονται /αναμετρωνται δυο πόλοι -όχι απλα δυο κόμματα - που διεκδικούν να εφαρμόσουν διαφορετικά σχέδια για την έξοδο απο την κρίση και διαφορετικες κοινωνικες συμμαχιες!

Αναφέρομαι σ αυτο που επικράτησε να προσδιορίζεται ως προοδευτικός η συντηρητικός πόλος , η συνοπτικά κεντροαριστερά κοντρα στη κεντροδεξιά ! Και ειναι προφανές ότι παρα τις " τεχνικές" ενημερώσεις, η κοινή γνώμη σ όλα τα ευρύμματα της, μέχρι τωρα αρνείται να ταυτίσει το δίπολο του πολιτικου σκηνικού με τον δικομματισμό ! Ασφαλώς στο κάθε πόλο, τα δημοσκοπηκα ευρύμματα δείχνουν κόμματα-κορμο που θα έχουν την πρωτη ευθύνη να μετεξελιξουν την εκλογικη τους δυναμη σε κυβερνητικη προοπτικη με πολιτικες συμμαχίες, προγραμματικη συμφωνία διακυβέρνησης, και αυτό γιατι σε καμία περίπτωση το κοινωνικο αίτημα-ιδιαιτερα σε περιοδο κρισης- δεν μεταφράζεται σε επαναφορά κακέκτυπων του δικομματισμού ! Ενα δεύτερο εντυπωσιακό στοιχείο, και των νέων καταγραφων ,ειναι αυτο που τονίζει με έμφαση η κοινωνία ,ότι δηλ με τις οι πολιτικές της επιλογές δεν υπακούει σε «κομματικές δεσμεύσεις» αλλα αντίθετα δείχνει στα κόμματα, με ποιον πόλο πρέπει να ανταγωνισθουν σε πολιτικες, προκειμένου να δημιουργειται τοσο προγραμματική συμφωνία νέας διακυβέρνησης οσο και αντιστοιχες πολιτικές και κοινωνικές συνεργασίες!

Ειναι φανερό πλέον ότι και οι κοινωνικές επιλογές δεν πιστεύουν σε αυτοδυναμίες, αντίθετα δείχνουν να ενθαρρύνουν συνεργασίες που κάνουν διακριτο το μήνυμα με ποιες παραγωγικές και κοινωνικές δυνάμεις θα εφαρμόσουν ένα σχέδιο εξόδου, που θα επιμέριζει δικαιότερη τα κόστη εξόδου, και θα δίνει για όλους πρόσβαση στις ευκαιρίες ανασυγκρότησης της παραγωγικής βάσης και του κοινωνικου κράτους!

 Μ αυτές τις επισημάνσεις γίνεται φανερό ότι ορισμενες ηγεσίες των πολιτικών δυνάμεων της χώρας δείχνουν να «ξεχνουν» τα εξής μηνύματα της κοινωνίας, και αυτο δεν γίνεται αποδεκτό :

 1ον Το αίτημα ότι αυτη η πολιτικη χρειάζεται αλλαγη, γιατι ιδιαίτερα το τελευταίο μνημόνιο δεν δείχνει να επιχειρεί έξοδο απο την κρίση ,αλλα επιβολή τρίτοκοσμικού οικονομικου και κοινωνικου μοντέλου!επομενως δεν μπορει να είναι μονοδρομος οι υφισταμενες κυβερνητικες συνεργασιες!

 2ον Οι συνεργασίες των κομμάτων δεν μπορει να συνεχίζονται με άντεστραμμένο είδωλο ,αλλα με καθαρές στόχευσεις που θα πρέπει πρωτα να περιγράφονται σε προγραμματικές συμφωνίες διακυβέρνησης .

 3ον Υπάρχει σταθερά ένα μήνυμα σ όλες τις τελευταίες εκλογικές και δημοσκοπηκες καταγραφές! Αυτό που δείχνει ότι η κοινωνία δεν πιστευει σε αυτοδυναμιες αλλα ζητά απο τα κόμματα στρατηγικη συνεργασιών και συγκλησεων με ευδιάκριτους στόχους!δεν δεχεται τις «παρα φυσιν» συνεργασιες Η κριτικη λοιπόν των κομμάτων μεταξύ τους, ιδιαίτερα των προοδευτικών, δεν μπορει να ειναι ένας τοίχος άρνησης επικοινωνιας για συγκλησεις, αλλα μια διαρκής επιμονη ,προκειμένου να ειναι ανοιχτός ο δρόμος των συνεργασιών που θα υποδυκνυει εκλογικα η κοινωνία σε ομορους χωρους! Αυτο σημαίνει ότι τα κόμματα, ανεξαρτήτως της εκλογικής δύναμης τους, ωφειλουν με πολιτικη αυτονομία να προβάλλουν το δικό τους σχέδιο ως βάση διαλόγου και δρασης με τους όμορους ιδεολογικά και πολιτικά χώρους! Η στρατηγικη συνεργασιών λοιπόν ,και το μείγμα προγραμματικών και κοινωνικών συγκλησεων ανάμεσα στους δυο πόλους, ειναι το μεγάλο ζητούμενο της κοινωνίας ! Και τα ζητούμενα αυτα δεν υποκαθίστανται ούτε απο «ενδιάμεσους πόλους» !

Η κοινωνία σοφά κατα τη γνώμη μου, επιμένει στην διαμόρφωση ενός διπολικου και όχι δικομματικου σκηνικού ! Και αν κανείς ανατρέξει και στη διαστρωματωση της εκλογικής επιρροής των κομμάτων θα διαπιστώσει ότι άλλες οικονομικοκοινωνικές δυνάμεις στηρίζουν τον συντηρητικό πόλο και άλλες τον προοδευτικο .Γιατι έχουν διαφορετικά σχέδια διαπραγμάτευσης και επιδιώξεων! Ειναι προφανές λοιπόν, ότι πριν τις ευρωεκλογές τα κόμματα οφειλουν καθαρα να λάβουν υπ όψιν και αυτα τα δυο μηνύματα των πολιτών! Να επαναπροσδιορισουν δηλαδή τις συνεργασίες τις συμμαχίες και τις συμφωνίες για τη έξοδο απο τη κρίση !

Για να θυμισουμε οτι η κοινωνία ορίζει τις αναγκες της και τα κόμματα με τις αξίες τους μετασχηματίζουν το αίτημα σε προγραμματική σύγκληση, ορίζοντας με ποιους θα πανε και ποιους θα αφήσουν ...