Του Χαρη Τσιοκα
Αναμφισβήτητα κανείς άνθρωπος δεν μπορεί να ξεπεράσει το έγκλημα μιας δολοφονίας που είχε πολιτικά κίνητρα και που εκδηλώθηκε και ολοκληρώθηκε με την ομπρέλα ενός πολιτικού μορφώματος που χρησιμοποίησε τη δημοκρατία για να την πλήξει θανάσιμα ! Το γεγονός αυτό με τη σειρά του έφερε στο προσκήνιο της πολιτικής και κοινωνικής αντιπαράθεσης θέματα, τα οποία εκ των πραγμάτων έπρεπε να είχαν αντιμετωπισθεί , αφού σχετίζονται τόσο με τους κανόνες οργάνωσης της κοινωνίας όσο και με τα αιτια που παράγουν παραβατικότητες Ο φασισμός και ως ιδεολογία και ως τρόπος ζωής, έχει μέσα του το στοιχείο του διχασμού ,της μισαλλοδοξίας και της απανθρωπιάς!Εκ των πραγμάτων δεν σέβεται το διαφορετικό δεν αντέχει τη δημοκρατία παρ ότι τη χρησιμοποιεί! Η δημοκρατία από την πλευρά της έχει κανόνες, σέβεται την αντιπαραθεση,δεν διώκει ιδέες ,κατοχυρώνει και τον έλεγχο και την αποτελεσματικότητα και τιμωρεί την παραβατικότητα!
Γι αυτά τα θέματα ολόκληρο το πολιτικό σύστημα -χωρίς αποκλεισμούς και προαπαιτούμενα-και οι θεσμοί δημοκρατικής εξουσίας σε συμπαράταξη με την κοινωνία έχουν την υποχρέωση και την ευθύνη και να κρίνουν το έγκλημα και να αποδώσουν δικαιοσύνη, ασφάλεια και καθαρό πλαίσιο λειτουργίας της κοινωνίας . Αυτή είναι η μια και η πλέον καθοριστική όψη του σοβαρότατος προβλήματος.
Υπάρχει όμως και μια δεύτερη πτυχή που δεν πρέπει να συγχέεται με την πρώτη, και αυτή αφορά τα αιτία που βρίσκουν τεχνικά «τειχη μερικής κοινωνικής ανοχής»γι αυτή την εγκληματική ιδεολογία,τους τρόπους οργάνωσης και απάνθρωπης συμπεριφοράς! Γιατί κακά τα ψέματα ο φασισμός δεν είναι μια «ιδεολογία που έρχεται από το μέλλον», έχει ρίζες στο διχαστικό παρελθόν και βρίσκει έδαφος κοινωνικής ενθυλάκωσης όταν η δημοκρατία παρουσιάζει κενά, ελλείψεις στις θεσμικές λειτουργίες και πολιτικές-κοινωνικές υποχρεώσεις! Η «εξαθλίωση των δημοκρατικών λειτουργιών δημιουργεί τη φασιστική μόλυνση"τονίζει ένας γνωστός ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ και φιλόσοφος Μ αυτή τη έννοια είναι ανάγκη να υπάρξει διαχωρισμός ανάμεσα στην εγκληματική πράξη ,εγκληματική οργάνωση με ομόθυμη πολιτικοκοινωνική καταδίκη και στην αναγκαία δημοκρατική πολιτική αντιπαράθεση προκειμένου τα αιτία των πολιτικών που δημιουργούν κοινωνική απόγνωση , άρα και θυλάκες ανοχής στο ναζιστικό μόρφωμα ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ να υποχωρήσουν ! Είναι προφανές ότι πρόκειται τουλάχιστον για άτυχη έκφραση να ταυτίζει κανείς το εγκληματικό ναζιστικό φασιστικό μόρφωμα ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ με τη θεωρία των άκρων , αφού τόσο η διαχρονική διαδρομή όσο και η πολιτική μορφή οργάνωσης και δράσης των σχηματισμών της χώρας λειτουργούν όχι μονό με κοινωνική νομιμότητα αλλά και σεβασμό στο συνταγματικό πλαίσιο ! Ο αγώνας ενάντια στο φασισμό είναι μονομετώπος. διαρκής και σταθερός Ενώ η πολιτική αντιπαράθεση έχει το στοιχείο του ανταγωνισμού, της διαφορετικότητας και της δημοκρατικής νομιμοποίησης για τις πολιτικές που πρέπει να εφαρμοστούν στο όνομα της κοινωνίας! Και τα κόμματα έχουν μεγαλύτερη υποχρέωση με αφορμή την κρίση να αντιπαρατεθούν με προγράμματα και πολιτικές, σ ότι κρίνουν ότι παράγει κοινωνικό διχασμό και προσφέρει άλλοθι ανοχής στις εγκληματικές φασιστικές συμπεριφορές Χρειαζόμαστε ακόμα και την σκληρή εναλλακτική δημοκρατική πολιτική αντιπαράθεση ,για το σχέδιο εξόδου από την κρίση, προκειμένου η κοινωνική δυσαρέσκεια να μετασχηματίζεται σε άλλη δημοκρατική πρόταση και όχι σε τυφλή βία Η κοινωνία έχει αποδείξει ότι ξέρει να διακρίνει, να αξιολογεί , όταν μπερδεύεται ο πολιτικός λόγος, με την αναγκαία ομόθυμη δημοκρατική καταδίκη του φασισμού . Θυμίζω ότι στη περίοδο της μεταπολίτευσης, που το αίτημα ήταν η καταδίκη της χούντας:
Όταν ο κ Καραμανλής επιχείρησε να ταυτίσει το ΠΑΣΟΚ με την «αριστερά της αριστερας», ο λαός όχι μονό δεν το δέχθηκε αλλά στήριξε το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα ως ενναλακτικη πρόταση διακυβέρνησης και κοινωνικής ελπίδας! Αυτό είναι το θέμα. Το πολιτικό σύστημα πρέπει να ευνοήσει μια σκληρή αλλά αναγκαία δημοκρατική αντιπαράθεση ελπίδας για την έξοδο από την κρίση ώστε να μην υπάρχει ζωτικός χώρος ανοχής η εκλογικής στήριξης φασιστικών μορφωμάτων!
Αναμφισβήτητα κανείς άνθρωπος δεν μπορεί να ξεπεράσει το έγκλημα μιας δολοφονίας που είχε πολιτικά κίνητρα και που εκδηλώθηκε και ολοκληρώθηκε με την ομπρέλα ενός πολιτικού μορφώματος που χρησιμοποίησε τη δημοκρατία για να την πλήξει θανάσιμα ! Το γεγονός αυτό με τη σειρά του έφερε στο προσκήνιο της πολιτικής και κοινωνικής αντιπαράθεσης θέματα, τα οποία εκ των πραγμάτων έπρεπε να είχαν αντιμετωπισθεί , αφού σχετίζονται τόσο με τους κανόνες οργάνωσης της κοινωνίας όσο και με τα αιτια που παράγουν παραβατικότητες Ο φασισμός και ως ιδεολογία και ως τρόπος ζωής, έχει μέσα του το στοιχείο του διχασμού ,της μισαλλοδοξίας και της απανθρωπιάς!Εκ των πραγμάτων δεν σέβεται το διαφορετικό δεν αντέχει τη δημοκρατία παρ ότι τη χρησιμοποιεί! Η δημοκρατία από την πλευρά της έχει κανόνες, σέβεται την αντιπαραθεση,δεν διώκει ιδέες ,κατοχυρώνει και τον έλεγχο και την αποτελεσματικότητα και τιμωρεί την παραβατικότητα!
Γι αυτά τα θέματα ολόκληρο το πολιτικό σύστημα -χωρίς αποκλεισμούς και προαπαιτούμενα-και οι θεσμοί δημοκρατικής εξουσίας σε συμπαράταξη με την κοινωνία έχουν την υποχρέωση και την ευθύνη και να κρίνουν το έγκλημα και να αποδώσουν δικαιοσύνη, ασφάλεια και καθαρό πλαίσιο λειτουργίας της κοινωνίας . Αυτή είναι η μια και η πλέον καθοριστική όψη του σοβαρότατος προβλήματος.
Υπάρχει όμως και μια δεύτερη πτυχή που δεν πρέπει να συγχέεται με την πρώτη, και αυτή αφορά τα αιτία που βρίσκουν τεχνικά «τειχη μερικής κοινωνικής ανοχής»γι αυτή την εγκληματική ιδεολογία,τους τρόπους οργάνωσης και απάνθρωπης συμπεριφοράς! Γιατί κακά τα ψέματα ο φασισμός δεν είναι μια «ιδεολογία που έρχεται από το μέλλον», έχει ρίζες στο διχαστικό παρελθόν και βρίσκει έδαφος κοινωνικής ενθυλάκωσης όταν η δημοκρατία παρουσιάζει κενά, ελλείψεις στις θεσμικές λειτουργίες και πολιτικές-κοινωνικές υποχρεώσεις! Η «εξαθλίωση των δημοκρατικών λειτουργιών δημιουργεί τη φασιστική μόλυνση"τονίζει ένας γνωστός ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ και φιλόσοφος Μ αυτή τη έννοια είναι ανάγκη να υπάρξει διαχωρισμός ανάμεσα στην εγκληματική πράξη ,εγκληματική οργάνωση με ομόθυμη πολιτικοκοινωνική καταδίκη και στην αναγκαία δημοκρατική πολιτική αντιπαράθεση προκειμένου τα αιτία των πολιτικών που δημιουργούν κοινωνική απόγνωση , άρα και θυλάκες ανοχής στο ναζιστικό μόρφωμα ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ να υποχωρήσουν ! Είναι προφανές ότι πρόκειται τουλάχιστον για άτυχη έκφραση να ταυτίζει κανείς το εγκληματικό ναζιστικό φασιστικό μόρφωμα ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ με τη θεωρία των άκρων , αφού τόσο η διαχρονική διαδρομή όσο και η πολιτική μορφή οργάνωσης και δράσης των σχηματισμών της χώρας λειτουργούν όχι μονό με κοινωνική νομιμότητα αλλά και σεβασμό στο συνταγματικό πλαίσιο ! Ο αγώνας ενάντια στο φασισμό είναι μονομετώπος. διαρκής και σταθερός Ενώ η πολιτική αντιπαράθεση έχει το στοιχείο του ανταγωνισμού, της διαφορετικότητας και της δημοκρατικής νομιμοποίησης για τις πολιτικές που πρέπει να εφαρμοστούν στο όνομα της κοινωνίας! Και τα κόμματα έχουν μεγαλύτερη υποχρέωση με αφορμή την κρίση να αντιπαρατεθούν με προγράμματα και πολιτικές, σ ότι κρίνουν ότι παράγει κοινωνικό διχασμό και προσφέρει άλλοθι ανοχής στις εγκληματικές φασιστικές συμπεριφορές Χρειαζόμαστε ακόμα και την σκληρή εναλλακτική δημοκρατική πολιτική αντιπαράθεση ,για το σχέδιο εξόδου από την κρίση, προκειμένου η κοινωνική δυσαρέσκεια να μετασχηματίζεται σε άλλη δημοκρατική πρόταση και όχι σε τυφλή βία Η κοινωνία έχει αποδείξει ότι ξέρει να διακρίνει, να αξιολογεί , όταν μπερδεύεται ο πολιτικός λόγος, με την αναγκαία ομόθυμη δημοκρατική καταδίκη του φασισμού . Θυμίζω ότι στη περίοδο της μεταπολίτευσης, που το αίτημα ήταν η καταδίκη της χούντας:
Όταν ο κ Καραμανλής επιχείρησε να ταυτίσει το ΠΑΣΟΚ με την «αριστερά της αριστερας», ο λαός όχι μονό δεν το δέχθηκε αλλά στήριξε το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα ως ενναλακτικη πρόταση διακυβέρνησης και κοινωνικής ελπίδας! Αυτό είναι το θέμα. Το πολιτικό σύστημα πρέπει να ευνοήσει μια σκληρή αλλά αναγκαία δημοκρατική αντιπαράθεση ελπίδας για την έξοδο από την κρίση ώστε να μην υπάρχει ζωτικός χώρος ανοχής η εκλογικής στήριξης φασιστικών μορφωμάτων!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.