Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου 2013

Μόνο το ΠΑΣΟΚ μπορούσε να «προδώσει» τους Έλληνες γιατί το ΠΑΣΟΚ ήταν η Ελλάδα...

Γι'αυτο, πιο πολύ κι από το «θα το μεθύσουμε τον ήλιο» και το «θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες», το «αν θυμηθείς το όνειρο μου» μοιάζει σήμερα πιο επίκαιρο και για το ΠΑΣΟΚ και για τα εκατομμύρια των Ελλήνων που για δεκαετίες συμμετείχαν σε αυτήν την ιδιότυπη αλληλεπίδραση μαζί του, με το κόμμα της 3ης του Σεπτέμβρη, με το κόμμα της Ελλάδας...

Τρεις του Σεπτέμβρη σήμερα και το ΠΑΣΟΚ έχει γενέθλια, έστω κι αν τα γιορτάζει στην εντατική με μηχανική υποβοήθηση.

Θα...
ειπωθούν πολλά πράγματα σε αυτές τις δυο μέρες του εορτασμού από ανθρώπους σοβαρούς, άξιους και πετυχημένους αλλά κι από πολλούς που η ρήση Κατσιφάρα περί θυρωρών θα τους συνοδεύει πια για πάντα, μιας και δεν μπόρεσαν να προσθέσουν ποτέ στο βιογραφικό τους κάτι πέρα από τη λέξη «ΠΑΣΟΚ».

Δεν μου αρέσουν οι βαθυστόχαστες αναλύσεις σε μέρες επετείων. Η κανονικοποίηση της Πολιτικής συχνά την αποξενώνει από τα υποκείμενα και τα αντικείμενα της, πόσο μάλλον στην Ελλάδα που σχεδόν τίποτα δεν έγινε στην πράξη επειδή το υπαγόρευσε η «σωστή» θεωρία.

Αναζητώντας μια φωτογραφία του Ανδρέα Παπανδρέου για να συνοδεύσει αυτό το κείμενο, επέλεξα αυτή που μου ήταν πιο γνώριμη από τα παιδικά μου χρόνια. Μεγαλώνοντας στην Πάτρα, στην πόλη των πόλεων του πράσινου μύθου, θυμάμαι τουλάχιστον 2-3 σπίτια γνωστών και φίλων που είχαν στο σπίτι τους αναρτημένη τη σχετική αφίσα, ακόμα και μετά το θάνατο του σπουδαίου Ανδρέα. Για σκεφθείτε το λίγο: πώς θα σας φαινόταν σήμερα αν βλέπατε σε οποιοδήποτε σπίτι αναρτημένη την αφίσα οποιουδήποτε τωρινού πολιτικού αρχηγού; Κι όμως, τότε δεν ήταν παράξενο. Γιατί ήταν ο Ανδρέας, γιατί ήταν το ΠΑΣΟΚ.

Επιστρέφοντας στα της 3ης χιλιετίας, εκτιμώ ότι η μεγαλύτερη απόδειξη της δυναμικής του ΠΑΣΟΚ και της ταύτισης του με τη σύγχρονη Ελλάδα ήταν η χρήση του όρου «προδοσία» για την πολιτική επιλογή του Μνημονίου από τον Γιώργο Παπανδρέου, τον γιο του ιδρυτή αλλά ταυτόχρονα και τον πλέον προοδευτικό ηγέτη στην ιστορία του Κινήματος.

Αν προσέξετε λίγο τις αντιδράσεις από το 2009 μέχρι και σήμερα, θα παρατηρήσετε ότι ενώ τις δύσκολες επιλογές του Μνημονίου τις έχουν πια στηρίξει αρκετές πολιτικές δυνάμεις, μόνο το ΠΑΣΟΚ και τα στελέχη του έχουν κατηγορηθεί με τέτοια λύσσα για «προδοσία», ούτε καν ο λαϊκιστής πατριώτης Καρατζαφέρης, πόσο ο μάλλον ο διαχρονικός εθνικός τυχοδιώκτης Αντώνης Σαμαράς.

Μόνο το ΠΑΣΟΚ «πρόδωσε» γιατί «από τη Δεξιά το περιμέναμε», γιατί «τους άλλους τους ξέρουμε εδώ και χρόνια». Γιατί όταν ήρθαν τα δύσκολα, οι περισσότεροι πίστεψαν ότι το ΠΑΣΟΚ θα ήταν πάλι εκεί γι' αυτούς, να δικαιώσει την εμπιστοσύνη τους, να ερμηνεύσει υπέρ τους το θρυλικό «το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, ο λαός στην εξουσία». Γιατί στη σχέση του ΠΑΣΟΚ με τους ψηφοφόρους ήταν σχεδόν ερωτική. Γιατί για τους έρωτες του καλοκαιριού μπορείς απλά να δακρύσεις αλλά για τους μεγάλους έρωτες, μπορείς να φτάσεις και στην παράνοια...

parapolitiki.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.