Η χώρα χρειάζεται μια άλλη πολιτική, που θα επιδιώκει τις ΜΕΓΑΛΕΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ που έχει ανάγκη το κράτος, η οικονομία, η παραγωγική συγκρότηση της χώρας, με διασφάλιση της κοινωνικής δικαιοσύνης και της προστασίας των ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων.Μια άλλη πολιτική με ξεκάθαρο προοδευτικό πρόσημο.
Θέλουμε μια Ελλάδα παραγωγική, χωρίς δανειστές, αλλά και χωρίς την ανάγκη να ζούμε με δανεικά.
Θέλουμε το κράτος να διασφαλίζει τα αναγκαία κοινωνικά αγαθά, χωρίς μονοπωλιακές αντιλήψεις και με ανταγωνισμό του ιδιωτικού τομέα. Αρνούμαστε, όμως, τη λογική της ιδιωτικοποίησης των πάντων και δεν είμαστε υπέρ των κρατικών μονοπωλίων. Εκφράζουμε την αντίθεση μας στην ιδιωτικοποίηση του νερού, των λιμανιών και των σιδηρόδρομων που προωθεί η Κυβέρνηση Σαμαρά.
Είναι γνωστό ότι σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη, αγαθά όπως το νερό και τα μέσα συγκοινωνιών, όπως ο σιδηρόδρομος, δεν έχουν παραχωρηθεί βορρά στους ιδιώτες. Όπου παραχωρήθηκαν, υπήρξε αντίστοιχα τεράστια αύξηση στην τιμή των τιμολογίων και μεγάλος αριθμός ατυχημάτων στους σιδηροδρόμους. Κανένα ευρωπαϊκό λιμάνι δεν έχει ιδιωτικοποιηθεί, με εξαίρεση 3 λιμάνια στην Αγγλία επί Θάτσερ. Η Κυβέρνηση ξεπερνάει και αυτό το ίδιο το Μνημόνιο ΙΙΙ, το οποίο όχι μόνο δεν επιβάλλει πώληση των μετοχών του ΟΛΠ που ανήκουν στο Δημόσιο, αλλά αναφέρει ρητά ότι τάσσεται υπέρ των πολιτικών παραχώρησης, όπως γίνεται σ’ όλο τον κόσμο. Άλλωστε, τα λιμάνια στις χώρες της Ε.Ε. από άποψη μετοχικής σύνθεσης είναι:
● κατά 90% δημόσιου χαρακτήρα
● κατά 7% πλήρως κρατικά και μόνο
● κατά 3% πλήρως ιδιωτικά.
Πρωταρχική μας άποψη είναι ότι, τα λιμάνια αποτελούν μηχανές ανάπτυξης για την χώρα. Πιθανώς, για ορισμένα από αυτά, θα μπορούσε να εξετασθεί η παραχώρηση «πακέτου» μετοχών σε εξειδικευμένους φορείς διαχείρισης, με βάση την δυναμικότητά τους. Όμως, σε καμία περίπτωση δεν είναι δυνατό να ξεπουληθούν σε επενδυτικά funts, για να καλύψουν τιςαποτυχίες του ΤΑΙΠΕΔ και τα λάθη της Κυβέρνησης.
Με ανησυχία και θλίψη παρακολουθούμε την κυβέρνηση να αποδομεί ότι απέμεινε από το κοινωνικό κράτος, με την πολιτική που ασκεί στον τομέα της υγείας και της παιδείας.
✓ Θέλουμε αλλαγή στο κράτος και στην κοινωνία με Διαύγεια, Διαφάνεια, Σχέδιο και μετρήσιμα αποτελέσματα. Όχι αλλαγές καθ’ υπαγόρευση ή για επικοινωνιακή σκοπιμότητα.
✓ Θέλουμε επιχειρηματικές προσπάθειες με κανόνες και διαφάνεια, αλλά είμαστε απέναντι στους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες.
✓ Θέλουμε ένα τραπεζικό σύστημα με ουσιαστική εποπτεία, για τη διασφάλιση του δημόσιου συμφέροντος και τήρηση κοινών κανόνων για κάθε επιχείρηση.
✓ Δεν θέλουμε τραπεζίτες που λειτουργούν με αδιαφάνεια και για την «πάρτη» τους.
✓ Θέλουμε η ανάπτυξη να έρθει με εγγύηση ότι θα συνδυάζεται με νέες θέσεις εργασίας και λέμε όχι στην απλή οικονομική μεγέθυνση.
✓ Θέλουμε να διατηρήσουμε το κεκτημένο της θέσης της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ.
✓ Θέλουμε να δώσουμε τη μάχη μαζί με άλλους προοδευτικούς Ευρωπαίους, για μια Ευρώπη που θα προστατεύει τους πολίτες της και δεν θα υποτάσσεται στις αγορές.
✓ Θέλουμε μια Ευρώπη που θα επιδιώξει μια ΝΕΑ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ανάμεσα στα κράτη και τους λαούς της, για μια νέα πορεία σε οικονομικό, κοινωνικό και θεσμικό επίπεδο.
✓ Θέλουμε να προχωρήσει άμεσα η τραπεζική ένωση που είναι επιτακτικά αναγκαία. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε με ευρώ ή τραπεζικό σύστημα πολλών ταχυτήτων στην Ευρωζώνη.
✓ Θέλουμε να τερματιστεί η επιζήμια πρακτική των διαφορετικών επιτοκίων δανεισμού μεταξύ των κρατών μελών και να προωθηθεί άμεσα το ευρωομόλογο.
Οι Γερμανοί και οι υπόλοιποι Βορειοευρωπαίοι, πρέπει να διδαχθούν από το παράδειγμα της ανάκαμψης της μεταπολεμικής Γερμανίας, μέσω του Σχεδίου Μάρσαλ και να συναποδεχθούν ότι, για να ανακάμψει συνολικά η Ευρώπη, χρειάζεται ένα Ευρωπαϊκό Σχέδιο τύπου Μάρσαλ.
Ακόμη και ο υποψήφιος Καγκελάριος των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών Πέερ Στάϊνμπρουκ ομολογεί:
«Βεβαίως χρειάζεται η εξυγίανση των προϋπολογισμών, αλλά όχι σε θανατηφόρα για αυτές τις χώρες δόση. Θα πρέπει να συνοδεύεται από κίνητρα, από ένα "Σχέδιο Μάρσαλ 2"».
Χρειάζεται δημιουργία Μετώπου Εθνικής Συνευθύνης και Συνεννόησης, από όλα τα κόμματα του δημοκρατικού φάσματος, με στόχο το οριστικό τέλος των μνημονίων το 2014 και τον αποκλεισμό κάθε ενδεχόμενου νέων μνημονίων ή νέων μέτρων.
Με αντίληψη εθνικής συναίνεσης και οχι με διχαστικές λογικές, μπορεί να υπάρξει οριστική έξοδος από τη μέχρι σήμερα ασκούμενη πολιτική και προσπάθεια να ανοίξουμε ένα διαφορετικό δρόμο για τη χώρα και την κοινωνία.
Η διαγραφή μέρους του χρέους, παράλληλα με την περαιτέρω επιμήκυνση και μείωση των επιτοκίων, είναι προϋπόθεση για την έξοδο από τα μνημόνια εντός του ΄14
Το οριστικό τέλος του μνημονίου, συνδέεται με την έξοδο της χώρας στις αγορές και τη δυνατότητα της να δανείζεται με χαμηλά επιτόκια. Για να επιτευχθεί αυτός ο στρατηγικός στόχος μέσα στο 2014, πρέπει να πετύχουμε πραγματικά πρωτογενή πλεονάσματα το 2013, να φύγουμε από την ύφεση και να σημειώσουμε θετικό πρόσημο ανάπτυξης μέσα στο επόμενο έτος. Και όπως σημειώνει η πρόσφατη Έκθεση (Οκτωβρίου 2013) του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους της Βουλής των Ελλήνων (βλ. σελίδα 8)
«Η αριθμητική του χρέους είναι εναντίον μας, η χώρα είναι αδύνατον να επιστρέψει στις αγορές κεφαλαίου για να αναχρηματοδοτήσει το τεράστιος χρέος της, 321 δις ευρώ στο τέλος του ΄13 σύμφωνα με τις ίδιες εκτιμήσεις, με λογικούς όρους. Το μέγεθος του θα λειτουργεί αποτρεπτικά για τους μελλοντικούς δανειστές». Και προτείνει « η οργανωμένη διαγραφή μέρους του χρέους εντός της Ε..Ε και της Ευρωζώνης θα δημιουργούσε νέα δεδομένα».
Αυτό ακριβώς προτείνουμε και εμείς.
Είναι ευθύνη της Κυβέρνησης και των κομμάτων που την συναπαρτίζουν, να ιεραρχήσουμε ως απόλυτη Εθνική προτεραιότητα την μερική διαγραφή του κρατικού χρέους εκ μέρους των λοιπών χωρών της ΕΕ, παράλληλα με την περαιτέρω επιμήκυνση και την μείωση των επιτοκίων, ώστε να καταστεί βιώσιμο το χρέος και να εξέλθει η χώρα στις αγορές .
Άλλωστε, είναι αδιανόητο, οι εκπρόσωποι της πρώην «υστερικής –αντιμνημονιακής» ρητορείας του κ. Σαμαρά και άλλων, να καταγγέλλουν το 2011 την Κυβέρνηση Παπανδρέου - παρά την επίτευξη «κούρεματος» πολύ πάνω από 50% του ιδιωτικού χρέους - και σήμερα να μην προβάλουν επιτακτικά την από πολλούς διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς, αλλά και το αρμόδιο Γραφείο της Βουλής, προτεινόμενη μερική διαγραφή του σημερινού κρατικού χρέους.
Να θυμίσουμε ότι τα πρόσωπα που αποτελούν το γραφείο της Βουλής για τον Κρατικό προϋπολογισμό, είναι διορισμένα από το σημερινό Προεδρείο της Βουλής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.