Ο Βενιζέλος, το μέλλον του ΠΑΣΟΚ και η Κεντροαριστερά

Άραγε υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι σε θέση να συσπειρώσει τον κόσμο που αποτελούσε τον κορμό και τη βάση του άλλοτε κραταιού ΠΑΣΟΚ;;; Θα ήταν πολιτικός παιδισμός πλέον ν' ασχολούμαστε μαζί του, αφού έχει αποδειχθεί ότι αυτός έχει βάλει ταφόπλακα στο μέλλον του κόμματος που ίδρυσε οΑνδρέας Παπανδρέου. Ωστόσο είναι φανερό ότι γίνεται απεγνωσμένη προσπάθεια απ' όσους τον στηρίζουν, να βρίσκεται μέσα στην καρδιά των γεγονότων. Έχει τρία αξιώματα: αντιπρόεδρος και υπουργός Εξωτερικών της δικομματικής κυβέρνησης της Δεξιάς, και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Κατά πόσο αυτά μπορούν να συμπλεύσουν είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.

Το ζήτημα είναι ότι οι βουλευτές που στον στήριξαν στις δικές του επιλογές και που συνετέλεσαν στην εκδίωξη τουΓιώργου Παπανδρέου από την προεδρία του ΠΑΣΟΚ και την κυβερνητική εξουσία, βρίσκονται τώρα στα βαθιά νερά και παλεύουν να βγουν σε στεριά, αλλά αυτή όλο και απομακρύνεται. Η πρόσφατη διαγραφή της Τζάκρη, που ήταν η συνέχεια κάποιων προηγούμενων αποχωρήσεων, έχουν δώσει την αφορμή για να επισημανθεί το ασταθές κλίμα μέσα στις τάξεις της κοινοβουλευτικής ομάδας του Κινήματος.

Κανείς από τους βουλευτές δεν μπορεί πλέον να πει με βεβαιότητα αν αυτή η συνεργασία και η συμπόρευση με τη Δεξιά ωφελεί ή βλάπτει το ΠΑΣΟΚ. Οι μόνοι που υπερασπίζονται αυτή την κυβέρνηση είναι εκείνοι που αναλάβει υπουργικά αξιώματα. Άλλοι θέλουν τη συνέχιση της συνεργασίας, άλλοι λοξοκοιτάζουν προς τον ΣΥΡΙΖΑ και επιζητούν να υπάρξει κάποια πόρτα για μελλοντική συνεργασία μαζί του σε μια επόμενη κυβέρνηση κι άλλοι δεν ξέρουν τι θέλουν.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ που έφερε το ΠΑΣΟΚ στο μεταίχμιο φθοράς και αφθαρσίας, πιστεύει ότι ακόμη υπάρχει περιθώριο για πρωτοβουλίες που θα τον κρατήσουν και στην ηγεσία, ώστε αυτγός να γίνει ο μπροστάρης για την ανασυγκρότηση της δημοκρατικής παράταξης. Όλα αυτά όμως είναι σενάρια, είναι σκέψεις, είναι όνειρα φθινοπωρινής νύχτας. Πρέπει κανείς να είναι εντελώς άσχετος με την πολιτική για να μη βλέπει ότι το ΠΑΣΟΚ έτσι όπως πάει σήμερα είναι τελειωμένο. Βέβαια, έχει φθαρεί και στη συνείδηση του ελληνικού λαού, με όλες αυτές τις αμαρτίες του που έχουν δει το φως της δημοσιότητας.

Ο Βενιζέλος βλέπει και τις επερχόμενες ευρωεκλογές σαν σανίδα σωτηρίας, διότι υπάρχει η προοπτική της συγκρότησης ενός διευρυμένου ευρωψηφοδελτίου, στο οποίο θα εκφράζονται οι δυνάμεις της Κεντροαριστεράς που συνομιλούν με το ΠαΣοΚ.Και προς αυτή την κατεύθυνση αναπτύσσεται σχετική δραστηριότητα αφού και αυτές οι δυνάμεις της λεγόμενης Κεντροαριστεράς επιζητούν να εκφραστούν σε κοινοβουλευτικό επίπεδο. Ποιες μέχρι στιγμής είναι αυτές οι ομάδες που δείχνουν προθυμία ν' ανταποκριθούν στην πρόσκληση του Βενιζέλου; Πρωτοβουλία Β (Ν. Διακουλάκης, Π. Αθανασόπουλος, Δανάη Αντωνάκου), Πολιτεία (Ι. Τούντας, Α. Παππάς), Μπροστά (Π. Βλάχος, Θ. Κοντογιώργος), Νέοι Μεταρρυθμιστές (Μιχ. Χάλαρης) και Δίκτυο Π80 (Π. Σφηκάκης, Μπ. Συμεωνίδης). Δηλαδή, πρόκειται για δυνάμεις που κανείς δεν γνωρίζει αν έχουν απήχηση λαϊκή ή απλώς είναι κάποιες παρέες [που είναι και το πιθανότερο]... Άλλωστε, δεν ακούστηκε τίποτε για την οργανωτική τους υπόσταση. Και φαίνεται ότι απλώς είναι ομάδες/σφραγίδες, εκτός από τους "58" που διαρρέουν ότι έχουν υπάρξει κινήσεις για τη δημιουργία ομάδων πρωτοβουλίας σε πανελλαδικό επίπεδο.

Η παρουσία του προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, στη συνδιάσκεψη που θα πραγματοποιηθεί για τη συγκρότηση του ευρωψηφοδελτίου ίσως ανοίξει κάποια προοπτική και στα σχέδια του Βενζέλου, ο οποίος άγεται και φέρεται από τις εξελίξεις και δεν είναι σε θέση να βάλει αυτός τη δική του ατζέντα. Είναι και η μόνιμη άρνηση του Φώτη Κουβέλη να συνεργαστεί μαζί του. Αλλά όμως η ΔΗΜΑΡ αντιμετωπίζει ένα σοβαρό πρόβλημα, από τη στιγμή που έχει εκφράσει την επιθυμία της να ενταχθεί στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα. Για να γίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει να δηλώσει ότι θα συμμετάσχει στο κοινό ψηφοδέλτιο.Από εδώ αρχίζουν και τα προβλήματα. Κοντός ψαλμός...

Είναι ακόμη και ο Λοβέρδος που έχει προχωρήσει σε μια πιο οργανωμένη συνεργασία με την ΔΗΜΑΡ του Κουβέλη, αλλά που όμως δεν αποκλείει το ΠΑΣΟΚ και τους άλλους από το υπό σύμπτυξη μελλοντικό μέτωπο της Κεντροαριστεράς. Είναι και ο Φλωρίδης που δεν συμμετέχει και απλώς δημοσιοποιεί σποραδικά κάποιες θέσεις και απόψεις του...

Πραγματικά πρόκειται για ένα τοπίο αρκετά θολό και μέχρι στιγμής τα δεδομένα δεν είναι επαρκή για την εξαγωγή συμπερασμάτων. Αναμένεται, ωστόσο, ο ηγέτης/σωτήρας που θα τους καπελώσει όλους και θα κόψει τον γόρδιο δεσμό της ασυμφωνίας για να υπάρξουν επιτέλους εξελίξεις στον πολύπαθο χώρο της Κεντροαριστεράς ή αν θέλετε της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης που ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΤΕΙ με τον ΣΥΡΙΖΑ...

Ν.ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ