Του Δημήτρη Κυριακόπουλου
Όταν στη χώρα έπεφτε σαν κεραυνός το μνημόνιο και η τρόικα, ο Υπουργός Εσωτερικών της χώρας με ένα μπαράζ νομοσχεδίων προσπαθούσε να βάλει σε μία τάξη όσα περισσότερα μπορούσε σε όσο το δυνατόν λιγότερο χρόνο. Ήταν ο μόνος Υπουργός του Παπανδρέου που έμοιαζε να έχει καταλάβει τι πρόκειται να συμβεί. Μία από τις πολλές μεταρρυθμίσεις, ίσως η σημαντικότερη των τελευταίων ετών ήταν ο Καλλικράτης.
Ο Γιάννης Ραγκούσης σε χρόνο ρεκόρ κατάφερε να παρουσιάσει ένα σχέδιο ενοποίησης των Δήμων της χώρας, έτσι οι 1.000 περίπου Δήμοι μετασχηματίστηκαν σε 300, οι 57 Νομαρχίες σε 13 Περιφέρειες και τα 6.000 Νομικά Πρόσωπα σε περίπου 1.500. Επίσης προβλέφθηκε οι Δημοτικές Εκλογές να γίνονται ταυτόχρονα με τις Ευρωεκλογές κάθε πέντε χρόνια έτσι ώστε να μη σπαταλούνται 150 εκ. € που κοστίζει στο Δημόσιο μια εκλογική αναμέτρηση (ποσό ικανό για μεγάλο καυγά με τους δανειστές μας) και οι νέοι και ισχυροί Ο.Τ.Α. να λειτουργήσουν ως μέσα εφαρμογής της αποκεντρωμένης διοίκησης.
Μπορεί σήμερα να μας φαίνεται αυτονόητο μιας και έχουμε εφαρμόσει το ίδιο μοντέλο σε πολλές περιπτώσεις για να μειώσουμε τη σπατάλη στο κράτος αλλά πριν τέσσερα χρόνια ο Καλλικράτης ήταν κάτι το μισητό, για το σύνολο της αντιπολίτευσης και φυσικά των εκατοντάδων τοπικών αρχόντων που έβλεπαν ότι κινδυνεύουν να χάσουν ξαφνικά τη γυάλα με το μέλι. Φανταστείτε σε τι άθλια κατάσταση θα ήταν η Τοπική Αυτοδιοίκηση σε αυτή την οικονομική συγκυρία αν είχε 1.000 Δήμους και 57 Νομαρχίες…
Φυσικά το σχέδιο δεν ήταν τέλειο, είχε ορισμένες αστοχίες που έπρεπε να επανεξεταστούν και λεπτομέρειες που έπρεπε να ρυθμιστούν. Ο κομματικός διαχωρισμός των δημοτικών κοινοτήτων της Αθήνας, η εξαιρετική περίπτωση του Βελβεντού Κοζάνης (θα σας γράψω σύντομα για αυτή την ιδανική πολιτεία) και ορισμένες ακόμα περιπτώσεις που θα είχαν αποκατασταθεί αν δεν είχε απομακρυνθεί ο δημιουργός του Καλλικράτη τόσο σύντομα από τη θέση του. Πώς όμως να μην την πατήσει αυτός ο ξεροκέφαλος πολιτικός που βάλθηκε μέσα σε μερικούς μήνες να τα βάλει με τις συντεχνίες, να ελέγξει τις ύποπτες δαπάνες με τη «Διαφάνεια» και να δώσει ελληνική ιθαγένεια σε όλα αυτά τα παιδιά φαντάσματα που μεγαλώνουν στην Ελλάδα;
Αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν,άνοιξε η συζήτηση στη Βουλή για τις αλλαγές στον Καλλικράτη και ενώ τα κόμματα πασχίζουν να προβάλουν το πάθος τους για το μνημόνιο, για τους Ο.Τ.Α. τηρείται σιγή ασυρμάτου. Προσπαθούν στα μουλωχτά να ξηλώσουν το πουλόβερ ή απλά δεν έχουν ασχοληθεί με κανένα θέμα εκτός του μνημονίου;
Θα είναι μεγάλη μπαγαποντιά αφού δεν κατάφεραν να αλλάξουν την ημερομηνία των Δημοτικών Εκλογών, να τις τοποθετήσουν μια εβδομάδα νωρίτερα έτσι ώστε να ταυτιστούν οι Ευρωεκλογές με την Κυριακή του δεύτερου γύρου, για να έχουν εκτονωθεί οι ψηφοφόροι πριν φτάσουν μπροστά στα κομματικά ψηφοδέλτια των Ευρωεκλογών.
http://dimitrispavlakoudis.blogspot.gr
ΠΗΓΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: www.protagon.gr
Όταν στη χώρα έπεφτε σαν κεραυνός το μνημόνιο και η τρόικα, ο Υπουργός Εσωτερικών της χώρας με ένα μπαράζ νομοσχεδίων προσπαθούσε να βάλει σε μία τάξη όσα περισσότερα μπορούσε σε όσο το δυνατόν λιγότερο χρόνο. Ήταν ο μόνος Υπουργός του Παπανδρέου που έμοιαζε να έχει καταλάβει τι πρόκειται να συμβεί. Μία από τις πολλές μεταρρυθμίσεις, ίσως η σημαντικότερη των τελευταίων ετών ήταν ο Καλλικράτης.
Ο Γιάννης Ραγκούσης σε χρόνο ρεκόρ κατάφερε να παρουσιάσει ένα σχέδιο ενοποίησης των Δήμων της χώρας, έτσι οι 1.000 περίπου Δήμοι μετασχηματίστηκαν σε 300, οι 57 Νομαρχίες σε 13 Περιφέρειες και τα 6.000 Νομικά Πρόσωπα σε περίπου 1.500. Επίσης προβλέφθηκε οι Δημοτικές Εκλογές να γίνονται ταυτόχρονα με τις Ευρωεκλογές κάθε πέντε χρόνια έτσι ώστε να μη σπαταλούνται 150 εκ. € που κοστίζει στο Δημόσιο μια εκλογική αναμέτρηση (ποσό ικανό για μεγάλο καυγά με τους δανειστές μας) και οι νέοι και ισχυροί Ο.Τ.Α. να λειτουργήσουν ως μέσα εφαρμογής της αποκεντρωμένης διοίκησης.
Μπορεί σήμερα να μας φαίνεται αυτονόητο μιας και έχουμε εφαρμόσει το ίδιο μοντέλο σε πολλές περιπτώσεις για να μειώσουμε τη σπατάλη στο κράτος αλλά πριν τέσσερα χρόνια ο Καλλικράτης ήταν κάτι το μισητό, για το σύνολο της αντιπολίτευσης και φυσικά των εκατοντάδων τοπικών αρχόντων που έβλεπαν ότι κινδυνεύουν να χάσουν ξαφνικά τη γυάλα με το μέλι. Φανταστείτε σε τι άθλια κατάσταση θα ήταν η Τοπική Αυτοδιοίκηση σε αυτή την οικονομική συγκυρία αν είχε 1.000 Δήμους και 57 Νομαρχίες…
Φυσικά το σχέδιο δεν ήταν τέλειο, είχε ορισμένες αστοχίες που έπρεπε να επανεξεταστούν και λεπτομέρειες που έπρεπε να ρυθμιστούν. Ο κομματικός διαχωρισμός των δημοτικών κοινοτήτων της Αθήνας, η εξαιρετική περίπτωση του Βελβεντού Κοζάνης (θα σας γράψω σύντομα για αυτή την ιδανική πολιτεία) και ορισμένες ακόμα περιπτώσεις που θα είχαν αποκατασταθεί αν δεν είχε απομακρυνθεί ο δημιουργός του Καλλικράτη τόσο σύντομα από τη θέση του. Πώς όμως να μην την πατήσει αυτός ο ξεροκέφαλος πολιτικός που βάλθηκε μέσα σε μερικούς μήνες να τα βάλει με τις συντεχνίες, να ελέγξει τις ύποπτες δαπάνες με τη «Διαφάνεια» και να δώσει ελληνική ιθαγένεια σε όλα αυτά τα παιδιά φαντάσματα που μεγαλώνουν στην Ελλάδα;
Αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν,άνοιξε η συζήτηση στη Βουλή για τις αλλαγές στον Καλλικράτη και ενώ τα κόμματα πασχίζουν να προβάλουν το πάθος τους για το μνημόνιο, για τους Ο.Τ.Α. τηρείται σιγή ασυρμάτου. Προσπαθούν στα μουλωχτά να ξηλώσουν το πουλόβερ ή απλά δεν έχουν ασχοληθεί με κανένα θέμα εκτός του μνημονίου;
Θα είναι μεγάλη μπαγαποντιά αφού δεν κατάφεραν να αλλάξουν την ημερομηνία των Δημοτικών Εκλογών, να τις τοποθετήσουν μια εβδομάδα νωρίτερα έτσι ώστε να ταυτιστούν οι Ευρωεκλογές με την Κυριακή του δεύτερου γύρου, για να έχουν εκτονωθεί οι ψηφοφόροι πριν φτάσουν μπροστά στα κομματικά ψηφοδέλτια των Ευρωεκλογών.
http://dimitrispavlakoudis.blogspot.gr
ΠΗΓΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: www.protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.