Κυβέρνηση Παπανδρέου.
Ουσιαστικά μόνοι.
Όχι από επιλογή, αλλά γιατί κανένας, πλην ελαχίστων στην αντιπολίτευση, δεν είχε το πολιτικό θάρρος να τους προσφέρει στήριξη.
Άλλοι, αντί να στηρίξουν την κρίσιμη στιγμή, έτρεχαν στα Ζάππεια.
Άλλοι τους έβριζαν εν χορώ.
Τους είπαν προδότες, δοσίλογους, Τσολάκογλου.
Τους πετροβολούσαν οι πάντες.
Ακόμα τους πετροβολούν.
Για να ξεχαστεί και ποιοι πραγματικά φταίνε, αλλά και πόσο έβλαψε τη χώρα το γεγονός ότι διακόπηκε απότομα ο τετραετής βίος της.
Αλλά η δικαίωση έρχεται. Σταγόνα σταγόνα.
Μαρτυρικά για όσους έβριζαν, χλεύαζαν.
Λυτρωτικά για όσους πίστεψαν.
Δηλώνει σήμερα στην Καθημερινή ο Ότμαρ Κάρας, αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου και επικεφαλής της Επιτροπής που διερευνά τη λειτουργία της τρόικας: «Η τρόικα ήταν ενδιάμεση λύση. Υπήρχε ανάγκη για ένα εργαλείο όπως η τρόικα, η οποία απέτρεψε την πτώχευση αρκετών χωρών. Χωρίς την τρόικα σήμερα η κατάσταση θα ήταν πολύ χειρότερη. Αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε μεμονωμένη απόφασή της και οι διαδικασίες λήψης αποφάσεων ήταν τέλειες. Η παρούσα κρίση της Ευρώπης είναι η μεγαλύτερη μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Κανείς, καμία χώρα, κανένας θεσμός, δεν ήταν προετοιμασμένοι για μια τέτοια κατάσταση. Ήμασταν αναγκασμένοι να επιδιορθώσουμε το πλοίο εν μέσω καταιγίδας. Και η καταιγίδα δεν έχει ακόμη περάσει. Αλλά σώσαμε το πλοίο. Και αυτό πρέπει να το αναγνωρίσουν όλοι.»
Δεν χρειάζεται να διαβάσει κανείς περισσότερα. Ένα είναι το συμπέρασμα. Όταν όλοι τους έβριζαν για προδότες, ο Παπανδρέου και η κυβέρνησή του έστηναν από το μηδέν Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης που γλύτωσε την Ελλάδα από εθνική καταστροφή. Και αργότερα και άλλες χώρες της ΕΕ από κατάρρευση.
Αρχίζουν και το λένε οι πάντες.
Η δικαίωση τώρα αρχίζει.
Το δηλητήριο θα επιστραφεί σε όλα τα φίδια.
Η Κυβέρνηση Παπανδρέου αποτέλεσε και αποτελεί εδώ και 4 χρόνια, ακόμα και σήμερα, το βασικό στόχο κάθε δημαγωγού, κάθε εθνοκάπηλου.
Η αλήθεια είναι ότι δυσαρέστησαν πολλούς οι επιλογές της.
Δεν μιλάμε βέβαια για τη δικαιολογημένη οργή του κόσμου που κλήθηκε πάλι να πληρώσει το μάρμαρο.
Μακάρι πράγματι να υπήρχε το 2010, την ώρα που κατέρρεε η χώρα και χρειαζόταν άμεσα στήριξη, ένα σύστημα δίκαιης κατανομής βαρών.
Δεν υπήρχε – και ήθελε πολύ χρόνο να φτιαχτεί.
Ούτε χρόνος υπήρχε.
Για αυτό και αδικήθηκε κόσμος.
Αλλά δεν μιλάμε για τη δικαιολογημένη οργή του κόσμου.
Μιλάμε για όσους καπηλεύτηκαν την οργή του κόσμου.
Κόμματα, για τους δικούς τους μικροκομματικούς λόγους.
Και πέρα από τα κόμματα.
Μιλάμε για εκείνους που άρχισαν να χάνουν προνόμια δεκαετιών και καπηλεύτηκαν την οργή του κόσμου, έγιναν πιο αγανακτισμένοι από τους αγανακτισμένους, πιο αντιμνημονιακοί από τους αντιμνημονιακούς, με ένα και μόνο στόχο: να απαλλαγούν μία ώρα νωρίτερα από την παρουσία Παπανδρέου και της κυβέρνησής του.
Όλο το παρασιτικό κατεστημένο σύστημα που ενοχλήθηκε από τα παραπάνω, έπαιξε τα ρέστα του εναντίον της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.
Δημιουργήθηκε ένα τέρας δημαγωγίας για να την αποδομήσουν.
Δημαγωγία που έλεγε ότι δεν υπήρχε και κανένα σοβαρό πρόβλημα στη χώρα το 2009.
Αλλά ότι όλα ήταν και είναι στημένα, προδιαγεγραμμένα, συμφωνημένα.
Ότι δεν υπήρχε και δεν υπάρχει κανένας λόγος να ματώνουν οι Έλληνες με Μνημόνια, παρά μόνο φταίνε κάποιοι προδότες, προσκυνημένοι, δωσίλογοι.
Μια δημαγωγία που δηλητηρίασε την ελληνική κοινή γνώμη. Εξέθρεψε το μίσος.
Αποτέλεσμα: Περιθωριακές ανοησίες έγιναν κοινός τόπος για πολλούς Έλληνες.
Άνθρωποι διασύρθηκαν και διασύρονται με ψιθύρους, φήμες, κουτσομπολιά, χωρίς καμία τσίπα, αλλά με πολλή πατριδοκαπηλία.
Και απύθμενη συνωμοσιολογία.
Μια μήτρα συνωμοσιολογίας που εξέθρεψε το μίσος.
Τα φαινόμενα βίας.
Και τα ακραία φασιστικά φαινόμενα.
Σήμερα, καταρρέουν όλες οι θεωρίες συνωμοσίας που κατασκευάστηκαν εναντίον της κυβέρνησης Παπανδρέου.
Η μία μετά την άλλη.
Καταρρέουν μπροστά στην αλήθεια των αποφάσεων των κυβερνήσεων της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας και πρόσφατα της Κύπρου.
Κυβερνήσεις οι οποίες πήραν την ξεκάθαρη πολιτική απόφαση να κάνουν το παν για να μην καταρρεύσουν οι χώρες τους, με γνώμονα το εθνικό συμφέρον των χωρών τους και μόνο.
Η ιστορία και η αλήθεια ήδη δικαιώνουν όλους εκείνους που πίστεψαν στην πατριωτική προσπάθεια της κυβέρνησης Παπανδρέου, εκείνους που δέχθηκαν την χλεύη της ισοπέδωσης στο χώρο εργασίας τους, στις παρέες τους, στα καφενεία.
Πού βομβαρδίστηκαν με χιλιάδες ώρες ασύλληπτης δημαγωγίας από συγκεκριμένα μέσα δήθεν ενημέρωσης, αλλά δεν το έβαλαν κάτω.
Ναι. Και η δική τους δικαίωση τώρα αρχίζει.
http://www.smartpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.