Σε ένα επικίνδυνο πολιτικά περιβάλλον όπου οι αντοχές και οι ανοχές της κοινωνίας έχουν εκμηδενιστεί ,η συνεχής δημοκοπική κόπωση- κατάρρευση του πασοκ , σαφώς και απαντά διαφορετικά: • στο τι προσλαμβάνουν οι πολίτες από το επικοινωνιακό success story της κυβέρνησης και • στην ανάλυση ότι η διαφαινόμενη έξοδος από την κρίση θα βοηθήσει εκλογικά και το πασοκ ,
Ζητήσαμε την σύγκλιση την κεντρικής επιτροπής εκφράζοντας την ανησυχία μας για το που πάμε , για τις εξελίξεις και τις αποφάσεις που θα επηρεάσουν το μέλλον και την τύχη της δημοκρατικής παράταξης και της χώρας. Άλλοι πιθανοί ρόλοι θα ήταν : • να εναποθέσουμε κάθε ελπίδα – προφανώς σε εισαγωγικά- στην προσωρινή ανάγκη των συστημάτων για τον τρίτο πόλο , συμβατικό και απόλυτα συστημικο ,με απώτερο στόχο την στήριξη δεξιών κυβερνήσεων, ή • να αντιγράψουμε το ύφος και την ποιότητα των δημόσιων δηλώσεων προσώπων που σημάδεψαν αρνητικά παράταξη και θεσμούς την ταραχώδη περίοδο 2009-2011.
Δεν επιλέξαμε ποτέ τους άλλους ρόλους – ούτε αναζητήσαμε , ούτε «τιμηθήκαμε» γι αυτούς - και πάλι σε εισαγωγικά – με ιμάτια προσωρινής δεξιάς εξουσίας… Το 2014 είναι χρονιά κομβική για την πορεία της χώρας. Σε επίπεδο κομβικών αποφάσεων είναι χρονιά τόσο κρίσιμη όσο το 2010. Η δημοσιονομική προσαρμογή ,με τραγικές θυσίες και την κατάρρευση του κοινωνικού ιστού, έχει σχεδόν ολοκληρωθεί. Και τώρα τι; Η μεγάλη ήττα της πολιτικής των τελευταίων δεκαετιών στη χώρα δεν ήταν μόνο η κρίση και το πώς φτάσαμε σε αυτήν αλλά και η αδυναμία των θεσμών και του κράτους απέναντι σε αυτή. Ήταν και το ότι ο τακτισμός επεκράτησε του εθνικού συμφέροντος , το ότι ο πολιτικός εξτρεμισμός αρνήθηκε να δει τον ρόλο των αγορών και τις αρνητικές ευρωπαϊκές συνθήκες, ενώ ταυτόχρονα δεν φοβήθηκε την "επένδυση" στο μίσος και στα σενάρια συνομωσίας , θεωρώντας δευτερεύων ζήτημα τον κίνδυνο του εθνικού διχασμού . Τα παραδείγματα των πολλών Ζαππείων , του εορτασμού της 28ης του 2011 στη Θεσσαλονίκη ή της πλατείας Συντάγματος είναι μόνο ενδεικτικά.
Δυστυχώς για την χώρα μόνο μερικώς τα ξεπεράσαμε όλα αυτά – ίσως ως προς τις ακρότητες των αντιδράσεων – και αυτό παραμένει βασική αδυναμία & του πολιτικού συστήματος & των κομμάτων πέραν από το πασοκ , που δεν έκαναν τα απαιτούμενα βήματα ορθολογισμού και ψυχραιμίας απέναντι στην κρισιμότητα των στιγμών για τη χώρα .
Εμείς , αν και από το 2009 σηκώσαμε το κύριο βάρος και της ευθύνης και της αντίδρασης , από τον Ιούλιο του 2012 και μετά δεν απαντήσαμε σε κρίσιμα σημεία που επηρεάζουν την αντίληψη περί εξουσίας και κράτους , και δεν αφηγηθήκαμε την νέα μετά το μνημόνιο εποχή , δηλαδή :
• Ποιο παραγωγικό μοντέλο θα υπηρετήσει την νέα ανταγωνιστικότητα της χώρας και θα επιτρέψει την διατήρηση των στατιστικών και των δημοσιονομικών στόχων, • Ποιες θεσμικές αλλαγές στο πολιτικό , οικονομικό και νομικό σύστημα δεν θα επιτρέψουν να γυρίσει η χώρα σε πρακτικές που την οδήγησαν στην χρεοκοπία και στο μνημόνιο , • Ποιες μεταρρυθμίσεις θα απελευθερώσουν τις υγιείς δυνάμεις και θα εμπεδώσουν το αίσθημα δικαίου , • Ποιες θα είναι οι μικρότερες δυνατές παραχωρήσεις μας σε μια χώρα που χρειάζεται άμεσα αύξηση του ΑΕΠ και ξένες εισροές , ξένες – ιδιωτικές επενδύσεις , • Πως θα χτίσουμε ένα κοινωνικό κράτος – χωρίς δανεικά , σπατάλη και αδικίες , αλλά με ίδιους πόρους , που σημαίνει ότι πρέπει να σπάσουμε ταμπού και να μιλήσουμε για φορολογικά έσοδα , και • Άμεσα , το 2014 , πως και με ποιους όρους θα αναζητήσουμε πόρους δανεισμού. Σε όλα τα παραπάνω – που καθόλου τεχνικά θέματα δεν είναι - αλλά κατ εξοχήν πολιτικά , δεν μπορούμε να είμαστε συνοδοιπόροι σε δεξιές αντιλήψεις και πρακτικές. Άρα άμεσα το άμεσο μέλλον απαιτεί προοδευτικό μέτωπο.
Οφείλουμε να απαντήσουμε στο που οριοθετείται η σχέση μας με την ΝΔ και την δεξιά. Στηρίζουμε την κυβέρνηση γιατί η χώρα δεν πρέπει να ζήσει ξανά σε συνθήκες πολιτικής ανωμαλίας . Δεν μπορούμε όμως να παγιώσουμε καμία αντίληψη ότι θα είμαστε το συνεχές στήριγμα δεξιών κυβερνήσεων. Και δεν μπορούμε να συνεχίζουμε με αιφνιδιασμούς στο όνομα μιας καλής –ουδέτερης και γενικόλογης προγραμματικής συμφωνίας , η οποία θα έπρεπε να είχε σαφείς στόχους – συγκεκριμένα και συμφωνημένα σχεδία νομού και κόκκινες γραμμές , χωρίς συνεχείς εκπλήξεις και εξωτικές τροπολογίες… Απέναντι σε όλα αυτά και απέναντι στην εκλογική αναμέτρηση των ευρωεκλογών, όπου η σύγκρουση των δυνάμεων της δεξιάς, της ακροδεξιάς και των πολλών ταχυτήτων του σύριζα θα δημιουργήσει νέα διλλήματα και νέο πολιτικό χάρτη. Εμείς που θα είμαστε; Πόσες ακόμη μέρες «ασφάλειας» και στασιμότητας μπορούμε να κερδίζουμε , όταν : • δεν έχουμε το δικό μας αφήγημα για την υπεράσπιση όλης της πορείας και των κατακτήσεων της δημοκρατικής παράταξης , • όταν δεν έχουμε το δικό μας – κοινό- αφήγημα για την υπεράσπιση της προσπάθειας από το 2009 και μετά , με την κριτική στάση για τα λάθη , • αν δεν αναδείξουμε την καθοριστική διαφοροποίηση μας από την δεξιά αντίληψη ότι η κρίση είναι διαχείριση και μοιρασιά- ας δούμε τι γίνεται με νομοθετήματα που έρχονται ξαφνικά και αποσύρονται με θόρυβο , ποιους και τι εξυπηρετούν – και αυτή η φάμπρικα πρέπει σαφώς να απαιτήσουμε σταματήσει , • όταν δεν θέτουμε κυρίαρχα εμείς τα διλλήματα για την ανάγκη ύπαρξης προοδευτικού μετώπου στη χώρα , που σαφώς θα συγκρουστεί με κατεστημένα και κατεστημένες λογικές , • και αυτό είναι από τα δύσκολα εγχειρήματα , γιατί αυτό ξεβολεύει πολλούς, • κύρια την ευχολόγια και παροχολογία του σύριζα , • απαντά στον ευτελισμό των μεταγραφών ,για την ανάγκη της προσωπικής επιβίωσης , είτε προς τα αριστερά είτε προς τα δεξιά, • ξεβολεύει νυν επιλογές για σχήματα ομπρέλα όπου το πασοκ κινδυνεύει να μπει και να εξαφανισθεί κρυπτόμενο , • ξεβολεύει ομάδες και ομαδούλες που γκετοποιούνται, φέρνει ξανά στο τραπέζι τις ευθύνες όλων κομμάτων και προσώπων , απέναντι στην δημοκρατική παράταξη , καθώς σήμερα μια από τις μεγάλες ήττες της δημοκρατικής παράταξης είναι ο κατακερματισμός της.
Δεν έχουμε ούτε το ηθικό ούτε το πολιτικό δικαίωμα να μείνουμε κατηφείς και παραδομένοι αποδεχόμενοι τους τίτλους τέλους του πασοκ και της προοδευτικής αντίληψης στη χώρα , • απέναντι μας δεν είναι ούτε πρόσωπα , ούτε πρωτοβουλίες , • είναι όμως αντιλήψεις και οι πρακτικές των κατασκευασμένων είτε σωτήρων , είτε κατήγορων από τα δελτία των οχτώ , • είναι οι τακτισμοί που θέλουν να κρύψουν – έστω προσωρινά μέχρι τον κάβο των ευρωεκλογών το πασοκ – μόνο που το προσωρινό πολύ εύκολα μπορεί να γίνει οριστικό , για το λόγο αυτό , χρειάζονται άμεσα πρωτοβουλίες • ανάταξης του πασοκ και διαχρονικής υπεράσπισης της πορείας & του έργου του , • πρωτοβουλίες και θεσμικές κινήσεις για την συγκρότηση προοδευτικού μετώπου, χωρίς αποκλεισμούς , γιατί μόνο μια ισχυρή δημοκρατική παράταξη μπορεί πραγματικά να βοηθήσει τη χώρα
Ζητήσαμε την σύγκλιση την κεντρικής επιτροπής εκφράζοντας την ανησυχία μας για το που πάμε , για τις εξελίξεις και τις αποφάσεις που θα επηρεάσουν το μέλλον και την τύχη της δημοκρατικής παράταξης και της χώρας. Άλλοι πιθανοί ρόλοι θα ήταν : • να εναποθέσουμε κάθε ελπίδα – προφανώς σε εισαγωγικά- στην προσωρινή ανάγκη των συστημάτων για τον τρίτο πόλο , συμβατικό και απόλυτα συστημικο ,με απώτερο στόχο την στήριξη δεξιών κυβερνήσεων, ή • να αντιγράψουμε το ύφος και την ποιότητα των δημόσιων δηλώσεων προσώπων που σημάδεψαν αρνητικά παράταξη και θεσμούς την ταραχώδη περίοδο 2009-2011.
Δεν επιλέξαμε ποτέ τους άλλους ρόλους – ούτε αναζητήσαμε , ούτε «τιμηθήκαμε» γι αυτούς - και πάλι σε εισαγωγικά – με ιμάτια προσωρινής δεξιάς εξουσίας… Το 2014 είναι χρονιά κομβική για την πορεία της χώρας. Σε επίπεδο κομβικών αποφάσεων είναι χρονιά τόσο κρίσιμη όσο το 2010. Η δημοσιονομική προσαρμογή ,με τραγικές θυσίες και την κατάρρευση του κοινωνικού ιστού, έχει σχεδόν ολοκληρωθεί. Και τώρα τι; Η μεγάλη ήττα της πολιτικής των τελευταίων δεκαετιών στη χώρα δεν ήταν μόνο η κρίση και το πώς φτάσαμε σε αυτήν αλλά και η αδυναμία των θεσμών και του κράτους απέναντι σε αυτή. Ήταν και το ότι ο τακτισμός επεκράτησε του εθνικού συμφέροντος , το ότι ο πολιτικός εξτρεμισμός αρνήθηκε να δει τον ρόλο των αγορών και τις αρνητικές ευρωπαϊκές συνθήκες, ενώ ταυτόχρονα δεν φοβήθηκε την "επένδυση" στο μίσος και στα σενάρια συνομωσίας , θεωρώντας δευτερεύων ζήτημα τον κίνδυνο του εθνικού διχασμού . Τα παραδείγματα των πολλών Ζαππείων , του εορτασμού της 28ης του 2011 στη Θεσσαλονίκη ή της πλατείας Συντάγματος είναι μόνο ενδεικτικά.
Δυστυχώς για την χώρα μόνο μερικώς τα ξεπεράσαμε όλα αυτά – ίσως ως προς τις ακρότητες των αντιδράσεων – και αυτό παραμένει βασική αδυναμία & του πολιτικού συστήματος & των κομμάτων πέραν από το πασοκ , που δεν έκαναν τα απαιτούμενα βήματα ορθολογισμού και ψυχραιμίας απέναντι στην κρισιμότητα των στιγμών για τη χώρα .
Εμείς , αν και από το 2009 σηκώσαμε το κύριο βάρος και της ευθύνης και της αντίδρασης , από τον Ιούλιο του 2012 και μετά δεν απαντήσαμε σε κρίσιμα σημεία που επηρεάζουν την αντίληψη περί εξουσίας και κράτους , και δεν αφηγηθήκαμε την νέα μετά το μνημόνιο εποχή , δηλαδή :
• Ποιο παραγωγικό μοντέλο θα υπηρετήσει την νέα ανταγωνιστικότητα της χώρας και θα επιτρέψει την διατήρηση των στατιστικών και των δημοσιονομικών στόχων, • Ποιες θεσμικές αλλαγές στο πολιτικό , οικονομικό και νομικό σύστημα δεν θα επιτρέψουν να γυρίσει η χώρα σε πρακτικές που την οδήγησαν στην χρεοκοπία και στο μνημόνιο , • Ποιες μεταρρυθμίσεις θα απελευθερώσουν τις υγιείς δυνάμεις και θα εμπεδώσουν το αίσθημα δικαίου , • Ποιες θα είναι οι μικρότερες δυνατές παραχωρήσεις μας σε μια χώρα που χρειάζεται άμεσα αύξηση του ΑΕΠ και ξένες εισροές , ξένες – ιδιωτικές επενδύσεις , • Πως θα χτίσουμε ένα κοινωνικό κράτος – χωρίς δανεικά , σπατάλη και αδικίες , αλλά με ίδιους πόρους , που σημαίνει ότι πρέπει να σπάσουμε ταμπού και να μιλήσουμε για φορολογικά έσοδα , και • Άμεσα , το 2014 , πως και με ποιους όρους θα αναζητήσουμε πόρους δανεισμού. Σε όλα τα παραπάνω – που καθόλου τεχνικά θέματα δεν είναι - αλλά κατ εξοχήν πολιτικά , δεν μπορούμε να είμαστε συνοδοιπόροι σε δεξιές αντιλήψεις και πρακτικές. Άρα άμεσα το άμεσο μέλλον απαιτεί προοδευτικό μέτωπο.
Οφείλουμε να απαντήσουμε στο που οριοθετείται η σχέση μας με την ΝΔ και την δεξιά. Στηρίζουμε την κυβέρνηση γιατί η χώρα δεν πρέπει να ζήσει ξανά σε συνθήκες πολιτικής ανωμαλίας . Δεν μπορούμε όμως να παγιώσουμε καμία αντίληψη ότι θα είμαστε το συνεχές στήριγμα δεξιών κυβερνήσεων. Και δεν μπορούμε να συνεχίζουμε με αιφνιδιασμούς στο όνομα μιας καλής –ουδέτερης και γενικόλογης προγραμματικής συμφωνίας , η οποία θα έπρεπε να είχε σαφείς στόχους – συγκεκριμένα και συμφωνημένα σχεδία νομού και κόκκινες γραμμές , χωρίς συνεχείς εκπλήξεις και εξωτικές τροπολογίες… Απέναντι σε όλα αυτά και απέναντι στην εκλογική αναμέτρηση των ευρωεκλογών, όπου η σύγκρουση των δυνάμεων της δεξιάς, της ακροδεξιάς και των πολλών ταχυτήτων του σύριζα θα δημιουργήσει νέα διλλήματα και νέο πολιτικό χάρτη. Εμείς που θα είμαστε; Πόσες ακόμη μέρες «ασφάλειας» και στασιμότητας μπορούμε να κερδίζουμε , όταν : • δεν έχουμε το δικό μας αφήγημα για την υπεράσπιση όλης της πορείας και των κατακτήσεων της δημοκρατικής παράταξης , • όταν δεν έχουμε το δικό μας – κοινό- αφήγημα για την υπεράσπιση της προσπάθειας από το 2009 και μετά , με την κριτική στάση για τα λάθη , • αν δεν αναδείξουμε την καθοριστική διαφοροποίηση μας από την δεξιά αντίληψη ότι η κρίση είναι διαχείριση και μοιρασιά- ας δούμε τι γίνεται με νομοθετήματα που έρχονται ξαφνικά και αποσύρονται με θόρυβο , ποιους και τι εξυπηρετούν – και αυτή η φάμπρικα πρέπει σαφώς να απαιτήσουμε σταματήσει , • όταν δεν θέτουμε κυρίαρχα εμείς τα διλλήματα για την ανάγκη ύπαρξης προοδευτικού μετώπου στη χώρα , που σαφώς θα συγκρουστεί με κατεστημένα και κατεστημένες λογικές , • και αυτό είναι από τα δύσκολα εγχειρήματα , γιατί αυτό ξεβολεύει πολλούς, • κύρια την ευχολόγια και παροχολογία του σύριζα , • απαντά στον ευτελισμό των μεταγραφών ,για την ανάγκη της προσωπικής επιβίωσης , είτε προς τα αριστερά είτε προς τα δεξιά, • ξεβολεύει νυν επιλογές για σχήματα ομπρέλα όπου το πασοκ κινδυνεύει να μπει και να εξαφανισθεί κρυπτόμενο , • ξεβολεύει ομάδες και ομαδούλες που γκετοποιούνται, φέρνει ξανά στο τραπέζι τις ευθύνες όλων κομμάτων και προσώπων , απέναντι στην δημοκρατική παράταξη , καθώς σήμερα μια από τις μεγάλες ήττες της δημοκρατικής παράταξης είναι ο κατακερματισμός της.
Δεν έχουμε ούτε το ηθικό ούτε το πολιτικό δικαίωμα να μείνουμε κατηφείς και παραδομένοι αποδεχόμενοι τους τίτλους τέλους του πασοκ και της προοδευτικής αντίληψης στη χώρα , • απέναντι μας δεν είναι ούτε πρόσωπα , ούτε πρωτοβουλίες , • είναι όμως αντιλήψεις και οι πρακτικές των κατασκευασμένων είτε σωτήρων , είτε κατήγορων από τα δελτία των οχτώ , • είναι οι τακτισμοί που θέλουν να κρύψουν – έστω προσωρινά μέχρι τον κάβο των ευρωεκλογών το πασοκ – μόνο που το προσωρινό πολύ εύκολα μπορεί να γίνει οριστικό , για το λόγο αυτό , χρειάζονται άμεσα πρωτοβουλίες • ανάταξης του πασοκ και διαχρονικής υπεράσπισης της πορείας & του έργου του , • πρωτοβουλίες και θεσμικές κινήσεις για την συγκρότηση προοδευτικού μετώπου, χωρίς αποκλεισμούς , γιατί μόνο μια ισχυρή δημοκρατική παράταξη μπορεί πραγματικά να βοηθήσει τη χώρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.