Σύντροφοι και συντρόφισσες,
Βρισκόμαστε ξανά μετά το Μάϊο σε μια συνεδρίαση που βρίσκει το ΠΑΣΟΚ σε ακόμα πιο δύσκολη κατάσταση.
Σήμερα, μπορώ να ξαναπώ ότι όλοι έχουμε μια κοινή αγωνία που πάμε έστω και με διαφορετικές προσεγγίσεις.
Όλοι πιστεύουμε, ότι πρέπει να αποδείξουμε ότι η πολιτική βούληση μπορεί να δίνει λύσεις στην κρίση.
Να ξεκαθαρίσουμε τι κάνουμε, που πάμε, ποιές κοινωνικές ανάγκες υπηρετούμε και να ανατρέψουμε την ασάφεια της τοποθέτησης του ΠΑΣΟΚ στον πολιτικό χάρτη.
Θεωρώ ότι είναι ανάγκη
να επικαιροποιήσουμε την φυσιογνωμία μας και όχι, να την απεμπολήσουμε στο όνομα μιας αναγκαίας και προσωρινής παρέκκλισης.
Ο φαύλος κύκλος αυτής της κρίσης πρέπει να κλείνει.
Να ανοίξουμε ένα άλλο κύκλο.
Τον κύκλο μιας νέας συνομιλίας, μιας νέας σχέσης με την κοινωνία, μιας άλλης πολιτικής.
Ο πολιτικός χρόνος για το πολιτικό σύστημα έχει σχεδόν τελειώσει εάν δεν αντιμετωπιστεί η κρίση. Γιατί οι αεριτζήδες και οι δυνάμεις των άκρων θέλουν τα κόμματα διαλυμένα και πολύ περισσότερο εμάς και μια συκοφαντημένη δημοκρατική παράταξη.
Θέλουν αδιάφορους και παραιτημένους πολίτες για να δρουν ανενόχλητοι.
Σε αυτό το περιβάλλον είμαστε υποχρεωμένοι να θέτουμε τους δικούς μας όρους.
Να μην επιτρέψουμε να διαλυθεί το ΠΑΣΟΚ μέσα στο στομάχι της δεξιάς. Που οδήγησε μέσα από κάλπικη ελπίδα στην εξαπάτηση του ελληνικού λαού και στην Πρωθυπουργία ένα σκληρό Δεξιό πολιτικό.
Μήπως σύντροφοι και συντρόφισσες, μετά το αντιμνημονιακό παραλήρημα της δεξιάς του κ. Σαμαρά, δεν είναι ο Πρωθυπουργός που εφαρμόζει τα χειρότερα?
Και έχουμε φτάσει σύντροφοι στο σημείο ότι καλό να το εισπράττει ο Σαμαράς και ότι κακό να το χρεώνεται το ΠΑΣΟΚ.
Επαναλαμβάνω για άλλη μια φορά
Απουσιάζει σύντροφοι, συντεταγμένα και επίμονα από τον πολιτικό μας λόγο, η αφήγηση πως φτάσαμε εδώ και αφήνουμε την Ν.Δ να χρεώνει το ΠΑΣΟΚ και για τα ελλείμματα και για το χρέος ιστορικά ενώ να καπηλεύεται και να θριαμβολογεί για τα δάνεια στήριξης των 240 δις. που καταψήφιζε.
Το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται ένα συναίσθημα ελπίδας, που θα προέλθει από αλλαγή στρατηγικής και από ασυνήθιστες συγκρούσεις για την συγκυρία και την εποχή.
Συγκρούσεις που θα δίνουν την ελπίδα ότι από αυτές προκαλείται ωφέλεια.
Συγκρούσεις με δυνάμεις που παρεμποδίζουν την διεύρυνση του πλούτου για κάθε λόγο και με κάθε τρόπο.
Ωφέλεια που μεταφράζεται σε ανάχωμα στήριξης, σε πρώτη φάση για τα μόνιμα θύματα της κρίσης, τους αδύναμους και τους νεόπτωχους, και ελπίδα και για αυτούς, αλλά και για τους ανθρώπους της δημιουργίας.
Αγαπητοί σύντροφοι,
Ποιος μας εμποδίζει να συγκρουστούμε πολιτικά με τις σκοπιμότητες παρεμπόδισης του Τραπεζικού συστήματος και όχι μόνο, στη διαδικασία ελέγχου των εμβασμάτων των 300δις. που εξήχθησαν τα τελευταία δέκα χρόνια, στο εξωτερικό και δεν γνωρίζουμε αν τα λεφτά αυτά είναι φορολογημένα και τι θα απέφεραν στο Δημόσιο, έτσι ώστε, να σταματήσει η διαρκής αφαίμαξη των μονίμων θυμάτων της κρίσης.
Ποιος μας εμποδίζει να συνεννοηθούμε και να βάλουμε θεσμικά, επίμονα και συνεχώς τα όρια των ταχυτήτων λειτουργίας της δικαιοσύνης για το ρόλο που πρέπει να παίξει στην ανάπτυξη, όταν υπάρχει ακόμα και θεσμικό κείμενο της Ε.Ε που προσδιορίζει ως ανασταλτικό παράγοντα στην αντιμετώπιση της κρίσης και στην ανάπτυξη, τις καθυστερήσεις σε υποθέσεις δημοσίου συμφέροντος που θα απέφεραν τεράστια ποσά στο κράτος.
Μπορούμε να συγκρουστούμε με αυτά τα φαινόμενα και τις πρακτικές?
Και αυτά σύντροφοι ούτε τα εκφέρει, ούτε τα διεκδικεί καμία από τις εκφράσεις της αριστεράς, πολύ περισσότερο η Δεξιά.
Είμαστε όμως και αναγκασμένοι και υπόχρεοι σε αυτή την προσπάθεια, να βρούμε και τους ανθρώπους της συμβολής, που δεν είναι καταδικασμένοι στην ψυχή του ΠΑΣΟΚ ότι έζησαν αυτοί καλά και οι πολλοί χειρότερα.
Έχουμε λοιπόν υποχρέωση να τοποθετηθούμε απέναντι στην πραγματικότητα με τρόπο σαφή, καθαρό και με πρόσημο προοδευτικό.
Επαναλαμβάνω οφείλουμε να δώσουμε το στίγμα μας και να αποσαφηνίσουμε με τρόπο και λόγο καταλυτικό πως πιστεύουμε ότι πρέπει να βαδίσουμε από εδώ και πέρα.
Να αναδείξουμε τα σημεία σύγκρουσης και τα όποια σημεία συναίνεσης με τις άλλες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις.
Πρέπει όμως να το κάνουμε με όρους αυτοπροσδιορισμού στα πλαίσια της πολιτικής αυτονομίας του ΠΑΣΟΚ μέσα στο πολιτικό σύστημα αλλά και στα πλαίσια της κατοχύρωσης της πολιτικής αυτονομίας του πολιτικού συστήματος στο σύνολό του από τα κάθε είδους συμφέροντα.
Είμαστε υποχρεωμένοι να προσδιορίσουμε με ακρίβεια τις κοινωνικές δυνάμεις που θέλουμε να εκπροσωπούμε.
Να υπερασπιστούμε σε συνθήκες κρίσης με κάθε τρόπο τους αδύναμους και μη προνομιούχους, όλους αυτούς με τους οποίους για δεκαετίες συμπορευτήκαμε και δώσαμε μάχες και ήταν οι παραδοσιακοί κοινωνικοί και πολιτικοί μας σύμμαχοι.
Να είμαστε καθαροί ποιούς υπηρετούμε και με ποιούς συγκρουόμαστε.
Η στρατηγική του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να βάζει σε δεύτερη μοίρα τη διαρκή προσπάθεια επαναγεφύρωσης των σχέσεων μας με τις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς.
Η σύγχρονη Κεντροαριστερά δεν προκύπτει από επιλεκτικές συγκολλήσεις κορυφής, ούτε μπορεί να στοχεύει σε ικανοποίηση εγωκεντρικών σχεδιασμών επιβίωσης ή προσωπικής ανέλιξης μεμονωμένων στελεχών που δεν διστάζουν να μας προαναγγείλουν με προσβλητικά ερωτηματολόγια που μας αποστέλλουν (με ποιανού την εξουσιοδότηση) την αλλαγή των συμβόλων μας που καταχτήθηκαν με αίμα και αγώνες από χιλιάδες κυρίως άδολους αγωνιστές του Κινήματος, αλλά και να μη διστάζουν να απαξιώνουν το έργο και την προσφορά του Ιδρυτή μας του Ανδρέα Παπανδρέου.
Η Κεντροαριστερά σύντροφοι πρέπει να συσπειρώνει δυνάμεις και όχι να διαιρεί και αυτή η Κίνηση διαιρεί, επιχειρώντας πρωτίστως να διαλύσει το ΠΑΣΟΚ, αντί να προτείνει περιεχόμενα πολιτικών αλλά και συγκρούσεων που θα μας βγάλουν από την κρίση.
Η αναγέννηση σύντροφοι της προοδευτικής Δημοκρατικής παράταξης θα προκύψει κυρίως με συγκλίσεις μέσα στην κοινωνία με λαϊκή ενότητα πάνω σε ένα προοδευτικό πλαίσιο πολιτικών αλλαγών.
Η αναγέννηση θα προκύψει με συγκεκριμένες πρακτικές και αντισυστημικές ρεαλιστικές όμως συγκρούσεις που θα δίνουν ελπίδα και αξιοπρέπεια στους ανθρώπους που αποτέλεσαν τα μόνιμα θύματα της κρίσης και στους ανθρώπους της δημιουργίας, όπως έχω πει πιο πάνω.
Αγαπητοί σύντροφοι,
Είμαστε υποχρεωμένοι να ξεκαθαρίσουμε μια για πάντα ότι η αναγκαία για εθνικούς λόγους στήριξη της κυβέρνησης Σαμαρά δεν μπορεί να συνεχιστεί χωρίς όρους και προϋποθέσεις που αφορούν στην προστασία των φτωχότερων κοινωνικών ομάδων που ισοπεδώνονται. Που αφορούν πολύ περισσότερο στην στοιχειώδη σύγκρουση με τα παρασιτικά συμφέροντα που σήκωσαν και πάλι κεφάλι και με ερείσματα στην ΝΔ και όχι μόνο επιχειρούν ως μαυραγορίτες νέας κοπής να εκμεταλλευτούν την κρίση απομυζώντας τον έλληνα πολίτη.
Δεν μπορεί να εξαγγέλλονται μέτρα επιβαρυντικά για τους πολίτες και μετά να διορθώνονται και αυτό να θεωρείται επιτυχία ή κοινωνική πολιτική.
Δεν μπορεί να δίδεται τελικά η εντύπωση ότι αποδομούνται κάποια δεδομένα και μετά να ερχόμαστε και να βελτιώνουμε την αποδόμηση.
Δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για απολύσεις και την ίδια ώρα για καταπολέμηση της ανεργίας.
Είμαστε υποχρεωμένοι να συγκρουστούμε χωρίς δισταγμό με το παρασιτικό οικονομικό σύστημα και τους εκπροσώπους του που επιμένουν, ακόμα και σήμερα ακόμα και τώρα, στην κορύφωση της κρίσης, να διεκδικούν με κάθε αθέμιτο μέσο τη συνέχιση της ασυλίας τους, να παλεύουν με νύχια και με δόντια για την διαιώνιση της δυνατότητάς τους να πλουτίζουν αεριτζίδικα χωρίς να παράγουν και να προσφέρουν.
Να στηρίξουμε ουσιαστικά και με κάθε μέσον τις αληθινές και γνήσιες παραγωγικές δυνάμεις του τόπου που το μόνο που επιζητούν είναι διαφάνεια και καθαρούς όρους παιχνιδιού.
Να στηρίξουμε τη νέα γενιά την μοναδική ελπίδα για το μέλλον της χώρας που σήμερα πνίγεται σε κάθε δημιουργική της προσπάθεια.
Να μιλήσουμε για μια νέα δίκαιη και στοχευμένη αναδιανομή.
Να συγκρουστούμε με τις δυνάμεις της συντήρησης στους θεσμούς που επιχειρούν μέσα από απαράδεκτες καθυστερήσεις και ψευδεπίγραφα κωλύματα να διαιωνίσουν το ακαταδίωκτο και την ασυλία ορισμένων ολίγων με τους οποίους συναγελάζεται καθημερινά.
Να στηρίξουμε ουσιαστικά και χωρίς δεύτερη σκέψη τους έντιμους δικαστές που θεωρούν την απονομή πραγματικής δικαιοσύνης απαραίτητο και αναντικατάστατο όρο για την επιβίωση της δημοκρατίας, για την κοινωνική συνοχή.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Είναι απόλυτα αναγκαίο, είναι στοιχειώδης υποχρέωσή μας, είναι το αυτονόητο προαπαιτούμενο, να είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας αλλά και με τους εαυτούς μας.
Είναι επίσης ελάχιστο δείγμα σεβασμού προς τα μέλη, τους φίλους και τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ να συνδέουμε όσο μπορούμε την ρητορική μας με τις πράξεις μας.
Δεν αρκεί η αντιδεξιά ρητορική όταν είναι επιλεκτική, τεμαχισμένη με τέτοιο τρόπο ώστε να κρύβει το συνολικό, αδιαίρετο και αντιλαϊκό πρόσωπο της συντήρησης.
Είναι πολιτικά εγκληματικό και τραγικά ανιστόρητο για οποιονδήποτε και πολύ περισσότερο για όσους από μας επιχειρούν δια της αποσιώπησης να κουκουλώσουν τα πεπραγμένα της επταετίας Καραμανλή που οδήγησαν στην χρεοκοπία της χώρας.
Αγαπητοί σύντροφοι,
το εννοιολογικό , ιδεολογικό και πολιτικό οπλοστάσιο της αριστεράς έχει αναλωθεί, έχουν ειπωθεί τα πάντα και μάλιστα επαναλαμβανόμενα.
Οι άνθρωποι σύντροφοι, της ανάγκης και της δημιουργίας αναζητούν την ελπίδα και την αξιοπρέπεια μέσα από πράξεις.
Μέσα από συγκρούσεις ρεαλιστικές, μη αναμενόμενες, που θα τους κάνουν να εκπλαγούν επί της ουσίας της πολιτικής και των περιεχομένων της.
Από το μη αναμενόμενο που παράγει ωφέλεια για τη ζωή, που παράγει ελπίδα και αξιοπρέπεια.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
είναι προσβολή στην λογική και την αλήθεια να επιχειρούν, για λόγους που όσοι το κάνουν γνωρίζουν, να εξισώσουν τον υποχρεωτικό μονόδρομο των αποφάσεων της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για να διασωθεί η πατρίδα και οι πολίτες από την απόλυτη καταστροφή, με τις φιλελεύθερες και συνειδητές επιλογές της κυβέρνησης Καραμανλή.
Μιας κυβέρνησης δηλαδή που οδήγησε με μαθηματική ακρίβεια τη χώρα στο χείλος της καταστροφής.
Οι απόψεις αυτές δεν είναι μόνο αναληθείς, είναι και απολύτως επικίνδυνες γιατί επιχειρούν να δομήσουν μια πραγματικότητα ανιστόρητη και βαθιά συντηρητική.
Τόσο συντηρητική όσο και τα συμφέροντα και η διαπλοκή που επιχειρεί με κάθε τρόπο να βγάλει από το κάδρο τις αιτίες και τους υπεύθυνους της κρίσης.
Τα συμφέροντα και την διαπλοκή δηλαδή και το πάρτυ που απόλαυσαν με την ολόδικη τους και απολύτως ελεγχόμενη επταετία Καραμανλή.
Με δυο λόγια αδικούν τους εαυτούς τους όσοι επιχειρούν στο όνομα της συγκυρίας και της πρόσκαιρης σκοπιμότητας να αθωώσουν τους πραγματικούς, φανερούς, και αφανείς υπεύθυνους για το δράμα του ελληνικού λαού.
Αυτά λοιπόν σύντροφοι, αν θέλουμε να επαναφέρουμε ξανά κοντά μας τους ανθρώπους που η ψυχή τους είναι ακόμα εδώ, αλλά η ψήφος τους πήγε αλλού.
http://egiakoumis.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.