Γ. Πεταλωτής: Η προοδευτική παράταξη σε αντιδιαστολή με τη Δεξιά

Κάθετα αντίθετος με τη χωρίς σαφείς διαχωριστικές γραμμές συγκυβέρνηση με τη Ν.Δ., δηλώνει στην «Αυγή» της Κυριακής ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιώργος Πεταλωτής, εκ των κορυφαίων στελεχών της διακυβέρνησης Παπανδρέου, ζητώντας ουσιαστικά αλλαγή πολιτικής της κυβέρνησης. Σημειώνει δε πως πρώτα το ΠΑΣΟΚ πρέπει να προστατέψει την ιδεολογική του ταυτότητα, ειδάλλως «δεν μπορούμε να διαμαρτυρόμαστε για τη λεηλασία του χώρου από τους άλλους, ούτε να αναρωτιόμαστε για τα χαμηλά ποσοστά μας». Ο Γ. Πεταλωτής υποστηρίζει ότι η πρωτοβουλία των «58» μπορεί να λειτουργήσει συμπληρωματικά σε μια «κινητοποίηση χωρίς ηγεμονισμούς» που θα περιλαμβάνει δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜ.ΑΡ. και άλλες, απέναντι στην «αδράνεια και τη συντήρηση που προωθεί η κυβέρνηση». Εμφανίζεται όμως και έντονα κριτικός απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, για να υπογραμμίσει, ωστόσο, ότι για τη συγκρότηση της Κεντροαριστεράς «σαφώς απαιτείται η συμμετοχή και της Αριστεράς, όμως μιας Αριστεράς που είναι λογική, που αντιλαμβάνεται με ρεαλισμό την πραγματικότητα, που έχει σχέδιο…»

Αν το ΠΑΣΟΚ ζητά σεβασμό από τους υπόλοιπους, πρέπει να σεβαστεί πρώτα τον εαυτό του, την ιστορία του και να προστατέψει την ιδεολογική του ταυτότητα

Συνέντευξη στον Νίκο Λιονάκη
* Τι εντύπωση σας αφήνει το "κείμενο των 58 για τη συγκρότηση της Κεντροαριστεράς"; Εκτιμάτε ότι περιγράφει ένα σαφές πολιτικό-ιδεολογικό πρόσημο για το εγχείρημα;

H οποιαδήποτε έκφραση αγωνίας και ανησυχίας για την χώρα και για το πολιτικό πεδίο που ορίζουμε το τελευταίο διάστημα με έναν πολυχρησιμοποιημένο και πολυσήμαντο όρο, την Κεντροαριστερά, τη θεωρώ γενικώς θετική, παρά το ότι τα υπογράφοντα ονόματα και η περί προθέσεων συζήτηση επισκίασε την αναζητούμενη ουσία του κειμένου. Δεν μπορεί βεβαίως να θεωρηθεί πανάκεια. Μπορεί να λειτουργήσει συμπληρωματικά σε μια μεγάλη κινητοποίηση που απαιτείται άμεσα να γίνει, που θα έλθει με ορισμένο όμως τρόπο, χωρίς ηγεμονισμούς και αποκλεισμούς, να συμπληρώσει μαζί με δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜ.ΑΡ., άλλων κινήσεων και προσώπων, την πρόταση απέναντι στην αδράνεια και τη συντήρηση που προωθεί η κυβέρνηση με προκάλυψη την "ευθύνη", που η Ν.Δ. του κ. Σαμαρά ούτε ως αντιπολίτευση, ούτε ως κυβέρνηση επιδεικνύει. Απέναντι στις σημερινές λογικές και πρακτικές της "αντιμεταρρύθμισης" και σε δεξιές αναλαμπές, που λουστράρονται ως "success story".

* Πώς προσδιορίζετε εσείς το πολιτικό πλαίσιο της "Κεντροαριστεράς";

Ιστορικές αφετηρίες, αλλά και προσαρμογή σε άλλη εποχή, με πιο δόκιμο για μένα όρο την "προοδευτική παράταξη", σε σαφή αντιδιαστολή με την παραδοσιακή αλλά και νεόκοπη Δεξιά και τη νεοσυντηρητική Αριστερά του "ναι σε όλα". Ένας χώρος που δεν αντιμετωπίζει δογματικά την πραγματικότητα, που δεν την αναλύει με εργαλεία και ρητορική περασμένων δεκαετιών, που τολμά να εξελίσσεται, αντιλαμβάνεται τις ανάγκες του αύριο, μαθαίνει από τα λάθη και δεν διστάζει να αναθεωρήσει και να επανασχεδιάσει τις προτεραιότητες. Που είναι κοινωνικά και διαγενεακά δίκαιος και μιλάει όχι μόνο για δικαιώματα αλλά και για υποχρεώσεις απέναντι στο κοινωνικό σύνολο. Με ευθύνη και λογική. Και ο χώρος αυτός δεν είναι μικρός, είναι πάρα πολλοί οι πολίτες που είναι εγκλωβισμένοι ανάμεσα σε μιας παλαιάς κοπής Δεξιά και μια δημαγωγική και φοβική προς το καινούργιο Αριστερά.

* Μπορεί να συγκροτηθεί Κεντροαριστερά την ώρα που το ΠΑΣΟΚ επιλέγει στρατηγικά την πρόσδεση με τη Ν.Δ.; Μπορεί να υπάρξει "Κεντροαριστερά" χωρίς την Αριστερά;

Είμαι κάθετα αντίθετος με τη χωρίς σαφείς διαχωριστικές γραμμές συγκυβέρνηση με τη μέχρι πριν τις εκλογές "αντιμνημονιακή" Ν.Δ. Είναι το στοιχειώδες προπαιτούμενο για τη σύμπραξη δύο πολιτικών δυνάμεων με διαφορετικές ιδεολογίες και οπτικές. Ένα σαφές προγραμματικό πλαίσιο, το οποίο θα αποτελεί τον οδικό χάρτη χωρίς παρερμηνείες και θολώσεις. Το οποίο ακόμη δυστυχώς αναζητείται και στρεβλώνει και τα όποια θετικά θα μπορούσε να έχει η χώρα και το ΠΑΣΟΚ από αυτόν τον συμβιβασμό. Και αυτό έχει άμεσες συνέπειες στον εντοπισμό της πολιτικής και διακριτής του ταυτότητας. Όσον αφορά την Αριστερά, σαφώς απαιτείται η συμμετοχή και της Αριστεράς. Όμως μιας Αριστεράς που είναι λογική, που αντιλαμβάνεται με ρεαλισμό την πραγματικότητα, που έχει σχέδιο και δεν βασίζεται στο "ηθικό της πλεονέκτημα" για να κυβερνήσει. Που δεν ανοίγει τις αγκάλες της στον κάθε πικραμένο.

* Είστε μεταξύ των 800 στελεχών-μελών του ΠΑΣΟΚ που υπογράψατε το κείμενο της "Κίνησης των 75" που ασκεί σκληρή κριτική στον Ευ. Βενιζέλο και ζητά αποκόλληση από την ταύτιση με τη Δεξιά. Μπορεί να γίνει αυτό υπό τα σημερινά δεδομένα; Πού αποσκοπεί αυτή η παρέμβαση;

Πάντα υπάρχει χώρος και χρόνος να αναπτυχθεί μια άλλη πολιτική, διαφοροποιημένη από την ακολουθούμενη. Και μπορεί, και πρέπει. Αν το ΠΑΣΟΚ ζητά σεβασμό από τους υπόλοιπους, πρέπει να σεβαστεί πρώτα τον εαυτό του, την ιστορία του και να προστατέψει την ιδεολογική του ταυτότητα. Αν δεν το κάνουμε εμείς δεν μπορούμε να διαμαρτυρόμαστε για τη λεηλασία του χώρου από τους άλλους, ούτε να αναρωτιόμαστε για τα χαμηλά ποσοστά μας. Υπέγραψα για να εκφράσω την αγωνία μου και την αντίρρησή μου σε αυτό που συμβαίνει σήμερα.

* Επιπλέον, στο κείμενο ζητάτε "να μην κοπούν οι γέφυρες με την Αριστερά" και σημειώνετε ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να κινείται στην κατεύθυνση κυβερνήσεων συνεργασίας με "προοδευτικό πρόσημο". Τι σημαίνει αυτό για την παρουσία του ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εθνικές εκλογές;
Πιστεύω στη δημιουργία και την υπεράσπιση μιας προοδευτικής ατζέντας. Την κατάρρευση των ιδεολογιών την επικαλούνται όσοι ποντάρουν στην ισοπέδωση για δικούς τους λόγους. Το "προοδευτικό πρόσημο" θεωρώ ότι αντανακλά την ανάγκη υγιών και μεγάλων αλλαγών, που θα επιτρέψουν τη θεραπεία χρόνιων παθογενειών, τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής των πολιτών, υπό κάθε έννοια. Προοδευτικοί δεν είναι εκείνοι που τα επικαλούνται ψηφοθηρικά αυτά, αλλά εκείνοι που τα ενεργοποιούν με τρόπο συντεταγμένο και μεθοδικό. Στο πλαίσιο αυτό η Αριστερά, αν απαλλαγεί από δογματικά πείσματα εκτός εποχής, την υπεκφυγή μέσω αντιμνημονιακών κορώνων με τις οποίες υποκαθιστά τη μη προβαλλόμενη ιδεολογία της, είναι σύμμαχός μας.

* Βλέπουμε την κυβέρνηση από τη μία να ζητεί "ενιαίο δημοκρατικό μέτωπο" κατά του νεοναζισμού και από την άλλη να υιοθετεί χωρίς περιστροφές τη θεωρία των "δύο άκρων". Πιστεύετε ότι αυτό βοηθά στην αντιμετώπιση του προβλήματος;

Ο νεοναζισμός αποτελεί όνειδος και χείριστη κατάντια. Και όλοι, χωρίς αστερίσκους, πρέπει να είμαστε απέναντί του. Η Ν.Δ. πιστεύω, για μικροκομματικούς λόγους, δεν ήταν πάντα απέναντί του. Σήμερα όμως οφείλουμε να τον απομονώσουμε με όλους τους τρόπους. Αυτό υπερέχει όλων. Όσον αφορά το μείζον θέμα των ημερών περί της ανόητης θεωρίας των "δύο άκρων", επινόησης μάλλον πρωθυπουργικών συμβούλων, θεωρώ ότι αποτελεί δυστυχώς ένα στημένο καβγαδάκι μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ, στο οποίο η μεν πρώτη επενδύει την ανυπαρξία της στην αντιμετώπιση των πραγματικών προβλημάτων, ο δε δεύτερος για να αντιπαρατίθεται σε ένα μέτωπο, αποφεύγοντας με τον τρόπο αυτό να αναγκαστεί να αποκτήσει ή να δημοσιοποιήσει τις θέσεις του μέχρι τις εκλογές, για τα τεράστια ζητήματα του τόπου. Αδικώντας την ίδια την Αριστερά και στερώντας ευκαιρίες ανασυγκρότησης της οικονομικής και κοινωνικής ζωής της χώρας.

Σας ευχαριστώ ...

http://www.avgi.gr/