Σχεδόν τέσσερις μήνες μετά τις εκλογές, η κατάσταση δεν έχει διαφοροποιηθεί στο ελάχιστο. Κι αν μέχρι πρότινος είχαμε να ελπίζουμε στον τουρισμό ως πυλώνα ανάπτυξης για την στήριξη της αναιμικής οικονομίας της χώρας, μετά τους πρόχειρους-όπως προκύπτει- σχεδιασμούς της κυβέρνησης για αύξηση του ΦΠΑ και κατάργηση των μειωμένων συντελεστών στα νησιά, έκλεισε η δίοδος για την ελπίδα που ακόμα περιμένουμε να φανεί.
Η ασφυκτική πίεση των δανειστών, για τον χρόνο που χάθηκε, για τις εφαρμόσιμες προτάσεις που δεν κατατέθηκαν ακόμα, για τη διεξαγωγή μιας ρεαλιστικής διαπραγμάτευσης οδηγεί την κυβέρνηση σε κινήσεις πανικού με τα νησιά να προσφέρονται ως θυσία στο βωμό της επίδειξης ότι… κάτι έχουμε κατά νου να εφαρμόσουμε για να γεμίσουν τα ταμεία και ότι δεν είμαστε παντελώς άσχετοι.
Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης έχει από καιρό πάει στις καλένδες. Κάποιες σκόρπιες φράσεις μόνον αραιά και πού, εκτοξεύονται από κυβερνητικά στελέχη κι αυτές για να παραπεμφθούν λίγο αργότερα στο απώτερο μέλλον…
Ποιος θα φανταζόταν ότι με τόση ευκολία, μια Αριστερή κυβέρνηση θα θυσίαζε την βιωσιμότητα και των νησιών για να ικανοποιήσει τους δανειστές. Για να δείξει ότι διαπραγματεύεται, για να φανεί αρεστή σε εκείνους τους οποίους «δεν είχε ανάγκη».
Διαβάζω μεταξύ άλλων ως ψήγμα δικαιολογίας, ότι τα νησιά χρειάζονται ένα ευρύτερο αναπτυξιακό πλαίσιο και όχι απλώς μειωμένους συντελεστές ΦΠΑ. Συμφωνώ. Ποιος όμως θα δημιουργήσει αυτό το πλαίσιο; Η παρούσα κυβέρνηση; Η κυβέρνηση αυτή που «στραγγαλίζει» τον τουρισμό, που διατηρεί τον ΕΝΦΙΑ, που συνεχίζει ακάθεκτη τις ιδιωτικοποιήσεις των αεροδρομίων, που δεν έχει υλοποιήσει ούτε ένα αναπτυξιακό μέτρο, που δεν έχει εφαρμόσει ούτε μια αράδα από το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, που εξαπάτησε τους Ελληνες λέγοντάς τους ότι τελικά ήταν σχήμα λόγου η υπόσχεση πως θα καταργήσει το μνημόνιο «με ένα νόμο και ένα άρθρο»; Μέχρι λοιπόν να παρουσιαστεί ένα ολοκληρωμένο αναπτυξιακό σχέδιο για τα νησιά, δεν έχει κανείς το δικαίωμα να καταδικάσει τους νησιώτες και να τους εμπαίζει ανερυθρίαστα τέσσερις μήνες τώρα.
Οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ έμπαιναν και έβγαιναν από το κάδρο των διαπραγματεύσεων τα τελευταία χρόνια αλλά κανένας πρωθυπουργός και κανένας υπουργός Οικονομικών δεν υπαναχώρησε. Υπήρχε πάντα μια εναλλακτική πρόταση, ακόμα και στην παρωδία συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Τώρα πώς ακριβώς διαπραγματεύτηκε ο κ. Βαρουφάκης το μέλλον των νησιών; Τι έβαλε στη ζυγαριά; Τι αντέτεινε τους δανειστές; Πού είναι τα νταούλια που θα βάραγαν και θα χόρευαν οι δανειστές πεντοζάλη; Αν πράγματι είχε σκοπό να χτυπήσει νταούλια, τώρα είναι η ώρα. Αν πάλι ήταν κι αυτό «σχήμα λόγου» να ξέρει ο κ. Τσίπρας πως θα είναι ο πρωθυπουργός της Αριστεράς που πήρε στον λαιμό του τα νησιά της Ελλάδας, κι αυτό θα κυνηγά τον ίδιο και θα σημαδέψει την διακυβέρνηση της «Πρώτης Φοράς Αριστερά Κυβέρνησης».
http://www.ipaper.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.