Οι «σαν κλέφτες» και οι «σαν ιδιοκτήτες»

Του Πάσχου Μανδραβέλη

Σύμφωνοι! Δεν βρέθηκαν μέσα στο ιστορικό κτίριο του Πολυτεχνείου πυρομαχικά πυροβόλων όπλων. Ενας μεγάλος άδειος κάλυκας μόνο και είναι απορίας άξιον πώς διέφυγε από τη μανία ανακύκλωσης όσων συχνάζουν σ’ αυτά τα στέκια· σε άλλες εφόδους βρέθηκαν εκατοντάδες άδεια μπουκάλια μπίρας, τα οποία, όπως μας είπαν τότε, ήταν για ανακύκλωση. Οι βαριοπούλες, όμως, και τα στειλιάρια τι δουλειά είχαν σε ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα; Χρειάζονταν για το μάθημα αντοχής υλικών, όπως σάρκασε ο καλός συνάδελφος Δημήτρης Χατζόπουλος («Τα Νέα» 22.8.2013); Και τα κράνη που βρίσκονται κατά δεκάδες σε κάθε τέτοιο στέκι κοστίζουν πολλά λεφτά· η τιμή τους ξεκινάει από 150 ευρώ. Σε τι χρησιμεύουν αποθηκευμένα, αντί να τα χρησιμοποιούν όσοι οδηγούν μοτοσικλέτες;

Ενδιαφέρον, όμως, έχει η τοποθέτηση του Παναγιώτη Λαφαζάνη για την προχθεσινή επιχείρηση της αστυνομίας και διά της οποίας έληξε μια τριακονταετής (!) κατάληψη χώρων στο κτίριο Γκίνη του Πολυτεχνείου. «Δεν ήξερα ότι η αστυνομία μπορεί να λειτουργεί και ως κλέφτης σε αυτή τη χώρα. Να πηγαίνει χαράματα το πρωί και να εισβάλλει στο Πολυτεχνείο», είπε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμη κι αν συμφωνήσουμε ότι η Αστυνομία πρέπει να έχει ωράριο και ότι η κατάλληλη ώρα για να μη «λειτουργεί η αστυνομία ως κλέφτης» είναι το μεσημέρι, «τότε που πεινούν οι εργαζόμενοι και ξυπνούν οι μπάχαλοι», τίθεται το ερώτημα της στάσης του κ. Λαφαζάνη σε πιθανές συγκρούσεις. Δεν θα κατήγγελλε την «αστυνομική βαρβαρότητα»;

Αλλά εκτός της οργουελιανής αντιστροφής του νοήματος που κάνει ο κ. Λαφαζάνης χρησιμοποιώντας τον όρο «κλέφτης» για τις δικαστικές και διωκτικές αρχές, υπάρχει και μια άλλη άρρητη παραδοχή. Η ειδοποιός διαφορά των κλεφτών από τους υπόλοιπους δεν είναι ότι «δουλεύουν» τη νύχτα ή τα χαράματα. Το βασικό τους χαρακτηριστικό είναι ότι μπουκάρουν σε ιδιωτικούς ή δημόσιους χώρους τρίτων και αρπάζουν περιουσία τρίτων. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι το εξής: Οι χώροι του Πολυτεχνείου σε ποιον ανήκουν; Δηλαδή, η έννοια «σαν κλέφτης» προϋποθέτει την έννοια «σαν ιδιοκτησία». Οι συγκεκριμένοι χώροι ήταν κάτι «σαν ιδιοκτησία» εκείνων που τους κατέλαβαν; Μπορεί μετά τριάντα χρόνια κατάληψης να μπαίνει και ζήτημα χρησικτησίας. Αλλά ακόμη κι αυτό χρειάζεται δικαστική απόφαση. Μέχρι τότε, «σαν κλέφτες» είναι εκείνοι που στερούν με το «έτσι γουστάρω» από την ακαδημαϊκή κοινότητα τους χώρους της.