Πολύς λόγος γίνεται εδώ και περίπου δυο μήνες για το ψηφισθέν από χθες μέτρο της αύξησης κατά δυο, των ωρών εβδομαδιαίας διδασκαλίας, για τους εκπαιδευτικούς της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Συμποσούμενες οι αυξημένες ώρες διδασκαλίας θα φτάσουν στις 8 μηνιαίως, την ώρα που όσοι εκπαιδευτικοί έχουν συμπληρώσει εικοσαετή θητεία στην μέση εκπαίδευση, διδάσκουν κατ’ ανώτατο όριο 16 ώρες εβδομαδιαίως… Ακόμη και από αυτές τις 16 ώρες, ωστόσο, αρκετές δεν αφιερώνονται σε μάθημα στην τάξη, αλλά συμπληρώνονται με την ενασχόληση των καθηγητών σε δραστηριότητες που περιγράφονται στο ωρολόγιο πρόγραμμα ως γραμματειακή-διοικητική υποστήριξη… Ναι έχουν επινοηθεί και τέτοιες «πατέντες» στα καθ’ ημάς ώστε οι ήδη περιορισμένες ώρες διδασκαλίας των εκπαιδευτικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση να καλύπτονται από δραστηριότητες που λίγη σχέση έχουν με το επιστημονικό τους αντικείμενο και το μάθημα για το οποίο έχουν προσληφθεί από το ελληνικό Δημόσιο για να διδάσκουν στους μαθητές τους.
Το μέτρο και οι ακραίες και αδικαιολόγητες αντιδράσεις
Η χθεσινή νομοθέτηση αυτού του μέτρου ξεσήκωσε «θύελλα» αντιδράσεων από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες των εκπαιδευτικών, εν προκειμένω της ΟΛΜΕ, που έκανε λόγο για «βόμβα που βάζει η κυβέρνηση στη δημόσια εκπαίδευση και στο εργασιακό καθεστώς των εκπαιδευτικών επιλέγοντας να κινηθεί μια ιδιαίτερα ευαίσθητη περίοδο για την εκπαίδευση καθώς μετά το Πάσχα ξεκινούν οι εξετάσεις». Τονίζεται, δε, στην ίδια ανακοίνωση ότι «οι εκπαιδευτικοί μετατρέπονται σε περιπλανώμενους φαντάρους με το Προεδρικό Διάταγμα για τις υποχρεωτικές μεταθέσεις οπουδήποτε σε όλη τη χώρα ενώ χαρακτηρίζει την κυβέρνηση "κλέφτη" επειδή προωθεί ρύθμιση για την αύξηση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών ακόμα και κατά 25%». Η σημαντικότερη ένσταση της ΟΛΜΕ, ωστόσο, βρίσκεται, κατά την άποψη του γράφοντος στην ανάγκη της να υπερασπισθεί ένα θεσμό παρωχημένο, πελατειακό και αναποτελεσματικό, αυτό των αναπληρωτών καθηγητών, οι οποίοι προσλαμβάνονται για αν επιτελούν διδακτικό έργο που θα έπρεπε να παράσχουν οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί εργαζόμενοι απλώς δυο ή τρεις ώρες περισσότερο εβδομαδιαίως. Ειδικότερα η ΟΛΜΕ κάνει λόγο για «προώθηση του μέτρου της αξιολόγησης-τιμωρίας των εκπαιδευτικών που θα οδηγεί ακόμα και σε απολύσεις, εκτιμώντας ότι επίκεινται ακόμη και 10.000 απολύσεις αναπληρωτών από το Σεπτέμβρη ενώ δημιουργεί ένα κλίμα τρομοκρατίας στα σχολεία με το νέο πειθαρχικό δίκαιο και την ένταξη εκατοντάδων εκπαιδευτικών σε καθεστώς υποχρεωτικής αργίας». Κι όλα αυτά γιατί με την αύξηση κατά δυο ώρες της διδασκαλίας ανά καθηγητή την εβδομάδα, θα οδηγηθούν στην πόρτα της εξόδου από το Δημόσιο περί τις 10.000-12.000 εκπαιδευτικοί τους οποίους το ελληνικό πολιτικό, πελατειακό σύστημα με τις φθαρμένες και παρωχημένες δομές προσέλαβε πέρυσι για να εξυπηρετήσει πολιτικούς της πελάτες, σε βάρος του ιδιωτικού τομέα που εξακολουθεί να συντηρεί ένα κοστοβόρο και σπάταλο Δημόσιο πληρώνοντας το τίμημα της ανεργίας πάνω από 1 εκατομμυρίου ιδιωτικών υπαλλήλων την τελευταία δεινή τριετία της μεγάλης ύφεσης και των μνημονίων. Των μνημονίων που καταγγέλλουμε αλλά δεν κάνουμε τίποτε ώστε να εξαλειφθούν οι ουσιαστικοί λόγοι και οι δομικές παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας που μας οδήγησαν στην οικονομική και προπαντός πολιτισμική και κοινωνική χρεοκοπία…
«Όμηροι» οι μαθητές στην περίοδο των Πανελληνίων Εξετάσεων
Ακόμη χειρότερα η ΟΛΜΕ απειλεί, εκβιαστικά, με απεργία μέσα στην περίοδο των πανελληνίων εξετάσεων, κρατώντας ως «ομήρους» χιλιάδες μαθητές που θα δίνουν εξετάσεις κρίσιμες για το μέλλον τους… Προκειμένου να υπερασπισθούν συντεχνιακά προνόμια, δηλαδή το «δικαίωμα» να εργάζονται ελάχιστα, στην ουσία 4-6 ώρες εβδομαδιαίως, την ώρα που εργαζόμενοι σε άλλους τομείς του Δημοσίου ή του ιδιωτικού τομέα εργάζονται πολύ περισσότερο από τις 40 αναγνωρισμένες από τον νόμο ως πλαφόν ωραρίου εργασίας, εβδομαδιαίως, «επαναστατούν» κατά της κοινής λογικής αλλά και της αδήριτης ανάγκης να εργασθούν ευλόγως περισσότερο σε έναν κρίσιμο και ευαίσθητο τομέα, όπως εκείνος της εκπαίδευσης…
Ως προς το δημοσιονομικό σκέλος, δηλαδή την εξοικονόμηση χρημάτων από τη δραστική μείωση του αριθμού των αναπληρωτών εκπαιδευτικών από τη δημόσια, δευτεροβάθμια εκπαίδευση, προβλέπεται, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του υπουργείου Παιδείας, να εξοικονομηθούν για φέτος περί τα 41,5 εκατομμύρια ευρώ και του χρόνου γύρω στα 62 εκατομμύρια ευρώ. Αλλά το κυριότερο είναι πως πλήττεται έτσι η λογική της ήσσονος εργασίας στο Δημόσιο και της πελατειακής διευθέτησης της απασχόλησης με κύριο άξονα το υπερχρεωμένο Δημόσιο…
Ν.ΓΚΑΡΟΖΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.