Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2016

Αριστερά Vs Δεξιά Ευρώπη καταγράψτε “1”, με σκορ: 4-1.



Γράφει ο Μάριος Βαβάτσικος
Μην χαίρονται μερικοί, σαφώς και δεν μιλάω για τον Αλέξη Τσίπρα. Σαφώς και μιλάω για τον Γ. Παπανδρέου.
Η αριστερά του 2009 βγήκε κερδισμένη στον άτυπο πόλεμο μεταξύ της νέας αριστερής κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου και της δεξιάς σκληρά φιλελεύθερης Ευρώπης του Σόϊμπλε και της Γερμανίας.
Ήταν 2009 όταν εξελέγη πρωθυπουργός της χώρας ο τότε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και νυν, του ΚΙΝΗΜΑτος Δημοκρατών Σοσιαλιστών, Γ.Α. Παπανδρέου με ποσοστό κοντά στο 44%. Ήταν 2009 όταν ξεκινούσε το πρόγραμμα των πρώτων 100 ημερών με πρώτο νομοσχέδιο το επίδομα αλληλεγγύης στα ασθενέστερα, οικονομικά, στρώματα. Ήταν 2009 όταν η χώρα βάδιζε ελεύθερη στο Ευρωπαϊκό πλαίσιο και το ευρώ, με ανοιχτές αγορές όπου το κράτος θα μπορούσε να έχει συνέχεια. Ήταν 2009, όπου οι μεταρρυθμίσεις ήταν στη σκέψη του πρωθυπουργού για τη μεγάλη αλλαγή του κράτους με καθαρά αριστερό ιδεολογικό πρόσημο. Με βασικές αρχές και αξίες της αριστεράς, όπως η αξιοκρατία, η δικαιοσύνη, η ισότητα και η διαφάνεια.
Ποιος φανταζόταν ότι σε μία οικονομική κρίση, γνωστή σε όλους, δεν θα μπορεί ένα κράτος να έχει συνέχεια εφ’ όσον υπήρξε πολιτική αλλαγή; Κανείς. Πρώτη φορά στα χρονικά, για την Ελλάδα και μόνον έκλεισαν οι στρόφιγγες δανεισμού από τις αγορές. Πρώτη φορά ένα κράτος σταματά να έχει συνέχεια.
Ήταν 2010 όταν η Ελλάδα δεν μπορεί να καλύψει από τις αγορές το τεράστιο έλλειμμα, ύψους 15% ή 36 δις ευρώ.
Ήταν 2010 όταν η Ευρώπη κοιτά το πρόβλημα χωρίς να παίρνει θέση. Ήταν 2010 όταν ενάντια σ αυτόν τον πόλεμο ο Γ. Παπανδρέου παίρνει θέση υπέρ της ανεξαρτησίας των χωρών, υπέρ των ελεύθερων κυβερνήσεων, υπέρ των πολιτών της Ευρώπης. Τότε που καλούσε του Ευρώπαίους να πάρουν θέση υπέρ των τοκογλύφων-ιδιωτών αγορών ή υπέρ της Ενωμένης Ευρώπης; Τότε που καλούσε την Ευρώπη να γίνει έλεγχος των οίκων αξιολόγησης από τα κράτη-μέλη και όχι το ανάποδο. Τότε που καλούσε την Ευρώπη να φορολογήσει την κερδοφορία των αγορών που γίνεται εις βάρος των κρατών και κατά συνέπεια των πολιτών.
Ήταν η πρώτη φορά που πρωθυπουργός χώρας παίρνει θέση ενάντια στους ιδιώτες τοκογλύφους. Αν αυτό δεν είναι αριστερό τότε τι είναι αριστερό;
Ήταν η πρώτη φορά που η αντιπολίτευση και ειδικά η αριστερά στην Ελλάδα δεν συντάσσεται με την εθνική προσπάθεια, αντίθετα χτυπά και αντιπολιτεύεται με σκοπό το δικό της συμφέρον. (1-0)
Ήταν 2010, όταν ο Παπανδρέου προτείνει ευρωομόλογα έτσι ώστε να προστατευτούν από τις επιθέσεις των αγορών, τα κράτη-μέλη της ΕΕ. Ήταν τότε που η Ευρώπη ακόμα κοιμόταν. (2-0)
Ήταν 2010, όταν πλέον τα επιτόκια δανεισμού ήταν πολύ υψηλό με το κίνδυνο της επίσημης χρεοκοπίας ανοιχτό. Τότε που ο Γ.Α. Παπανδρέου απαίτησε την δημιουργία Ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης. Τότε που δεξιά Ευρώπη της Γερμανίας ξεκινά να εφαρμόζει τα σχέδιά της στην αποδυναμωμένη Ελλάδα. Τότε που συμφωνούν για τον μηχανισμό στήριξης με όρους και με τη συμμετοχή του ΔΝΤ. Ήταν τότε που το επίσημο default έτρεχε και η χώρα μας υπέγραψε την σύμβαση αυτή. (2-1)
Ήρθε η ώρα όμως ο Παπανδρέου να κυβερνήσει. Ήταν 2010 όταν ο Γ.Α. Παπανδρέου έπρεπε να σηκώσει ανάστημα στον πόλεμο αυτόν. Και εδώ ξεκινά η μεγάλη νίκη της αριστεράς σε σκληρά ασφυκτικά πλαίσια, όπου το έλλειμμα έπρεπε να μειωθεί για να ηρεμήσουν οι τοκογλύφοι δανειστές.
Ήταν η 2ετία 2010-2011 όταν ο Γ.Α. Παπανδρέου με 168 περίπου εξω-μνημονιακούς νόμους κατορθώνει να βάλει φρένο στα σχέδια αυτά. Διότι, η ΔΙΑΥΓΕΙΑ, το open.gov, ο οικονομικός εισαγγελέας, ο Καλλικράτης, η επαναφορά του ΣΔΟΕ, το άνοιγμα των τραπεζικών συναλλαγών, η φορολόγηση των offshore εταιριών κλπ κλπ ήταν εξω-μνημονιακοί νόμοι που στην πράξη πέτυχαν τους στόχους του μνημονίου για μείωση του ελλείμματος. Ήταν νόμοι που βασιζόταν στις αρχές και αξίες της αριστεράς κόντρα στους σκληρούς της δεξιάς του Σόϊμπλε. Ήταν νόμοι που χρησιμοποιήθηκαν στις διαπραγματεύσεις για να προστατευτεί ο βασικό κατώτατος μισθός στα 751 ευρώ, το αφορολόγητο στα 12,000 ευρώ, μεγάλο κομμάτι του 13ου και 14ου μισθού. (3-1)
Ήταν 2011 όταν οι κόποι των αριστερών νόμων, της αριστεράς και του Γ.Α. Παπανδρέου, παίρνουν σάρκα και οστά. Ήταν 2011 ο Γ.Α. Παπανδρέου κατορθώνει να πάρει συμφωνία για διαγραφή χρέους ύψους 110 δις ευρώ. (4-1)
Η αριστερά στην πράξη και όχι η αριστερά του λαϊκισμού, μπορεί και είναι δυνατή ενάντια σε όποια σχέδια απαξίωσής της. Μπορεί και είναι δυνατή όταν την υπηρετούν, άνθρωποι που την πιστεύουν. Μπορεί και είναι δυνατή με τον Γ.Α. Παπανδρέου. Μπορεί και είναι δυνατή με το ΚΙΝΗΜΑ Δημοκρατών Σοσιαλιστών.
Ελπίζουμε στην συνέχεια, ελπίζουμε να φουντώσει ξανά το ίδιο αίσθημα που είχαμε ακριβώς ένα χρόνο πριν. Στο χέρι του προέδρου είναι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.