Τρίτη 30 Ιουνίου 2015

Το δημοψήφισμα στο επίκεντρο της συνάντησης Θ. Θεοχαρόπουλου – Γ. Παπανδρέου

Οι πολιτικές εξελίξεις και η κατάσταση που διαμορφώνεται μετά την απόφαση διεξαγωγής του δημοψηφίσματος βρέθηκαν στο επίκεντρο της συνάντησης του προέδρου της Δημοκρατικής Αριστεράς Θανάση Θεοχαρόπουλου, με τον πρόεδρο του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών Γιώργο Παπανδρέου.
Μετά τη συνάντηση, η οποία διήρκεσε μία ώρα και έλαβε χώρα στη Βουλή, ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ δήλωσε ότι δεν χρειάζεται αυτή την ώρα δημοψήφισμα καθώς η αβεβαιότητα εντείνεται αντί να τερματιστεί.

«Στη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται πρέπει οι διαπραγματεύσεις να συνεχιστούν ώστε να επιτευχθεί συμφωνία. Η κυβέρνηση πρέπει να επιστρέψει τώρα στη διαπραγμάτευση. Αν δεν υπάρξει μια συμφωνία στηριγμένη σ’ ένα αμοιβαίο συγκερασμό των διαφορών οι επιπτώσεις θα είναι ιδιαίτερα επώδυνες για την ελληνική κοινωνία», ανέφερε και υπογράμμισε: «Εμείς λέμε “ναι” στην Ε.Ε. και στην Ευρωζώνη, “ναι” στην λύση και “όχι” στη ρήξη. Για να είμαστε στον σκληρό πυρήνα της Ε.Ε. όταν θα γίνονται οι απαραίτητες αλλαγές προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση με κοινωνική συνοχή».

Ο κ. Θεοχαρόπουλος επεσήμανε, επίσης, ότι στις σημερινές συνθήκες, είναι απαραίτητο οι προοδευτικές δυνάμεις του τόπου βρουν τον ελάχιστο κοινό πολιτικό τόπο ανεξάρτητα από τις υπαρκτές διαφωνίες που υπάρχουν μεταξύ τους και να σταθούν απέναντι στον νεοφιλελευθερισμό και στον λαϊκισμό, δίνοντας το αναγκαίο πολιτικό στίγμα της σταθερότητας στον ευρωπαϊκό δρόμο και την προώθηση προοδευτικών λύσεων.

Από την πλευρά του, ο κ. Παπανδρέου δήλωσε ότι «η κρίση που ταλανίζει τη χώρα αναδεικνύει κάθε μέρα όλο και περισσότερο την ανάγκη της παρουσίας των αρχών, των αξιών, των ιδανικών και των πολιτικών των προοδευτικών δυνάμεων του τόπου στο δημόσιο διάλογο και επιβεβαιώνει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο την ανάγκη συγκρότησης μιας ευρείας συμμαχίας των προοδευτικών κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, που θα μπορεί να στηρίξει μια προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης».

«Αυτό που προέχει τώρα, είναι να υπάρξει μια συμφωνία, που θα δώσει τη δυνατότητα να διασφαλίσουμε την πορεία της χώρας, ώστε να μη βρεθούμε στο περιθώριο της ιστορίας και θα ανοίξει το δρόμο για μεγάλες αλλαγές. Χωρίς αυτές, η πορεία της χώρας και το μέλλον του Ελληνικού λαού, θα συνεχίσουν να βρίσκονται στο έλεος πάσης φύσεως εξαρτήσεων», πρόσθεσε.

http://lykavitos.gr/

Γ. Παπανδρέου Vs Α. Τσίπρας

Γράφει ο Μάριος Βαβάτσικος, 

Έχουν σχέση άραγε, η πρόθεση του Γ. Παπανδρέου το 2011, με το σημερινό δημοψήφισμα του Α. Τσίπρα; Σαφώς όχι. Σαφώς όχι, τόσο σε τεχνικά θέματα σύνταξής του και διενέργειας του δημοψηφίσματος, όσο και για ηθικούς λόγους. Το δημοψήφισμα σαν έννοια ή σαν διαδικασία αποτελεί μία ύψιστη πράξη Δημοκρατικής έκφρασης. Είναι η έννοια της λαϊκής κυριαρχίας και της άμεσης Δημοκρατίας. Βασικές αρχές και αξίες της αριστερής πολιτικής. 

Βασικές αρχές κάθε σοβαρού αριστερού πολιτικού. Βασική αρχή όμως ενός αριστερού πολιτικού είναι και η εντιμότητα. Εδώ έγκειται η βασική διαφορά των δύο δημοψηφισμάτων του Παπανδρέου και του Τσίπρα. Διότι είναι ανέντιμο κ. Τσίπρα να επικαλείστε τώρα την λαϊκή κυριαρχία, όταν το 2011 δηλώνατε ευθαρσώς κατά της πρόθεσης για δημοψήφισμα. Θέτατε τον εαυτό σας, στο μέρος των δανειστών, των τοκογλύφων και των κερδοσκόπων που ανέβαιναν στο τραπέζι και αποκαλούσαν τον τότε πρωθυπουργό «ψυχοπαθή». Ψυχοπαθή, γιατί; Γιατί επικαλέστηκε τη λαϊκή κυριαρχία. Εσείς τότε συμφωνούσατε με τον κ. Σαρκοζί και τη κ. Μέρκελ. Συμφωνούσατε εμμέσως με την άποψη «όποιος κάνει δημοψήφισμα, είναι ψυχοπαθής». Τότε, ψυχοπαθής και σήμερα Δημοκράτης κ. Τσίπρα; Τότε ήταν «πολιτικό τρικ» και σήμερα είναι άμεση Δημοκρατία; Τότε με τους δανειστές και σήμερα με τους Έλληνες κ. Τσίπρα; Έχετε αναλογιστεί, μήπως, πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν είχατε στηρίξει μία τέτοια πρωτοβουλία. Μία πρωτοβουλία που θα έδινε μία δημοκρατική ανάσα στον πολίτη. Όχι, βέβαια. Διότι σαν άλλος Α. Σαμαράς, σας ενδιέφερε η καρέκλα του πρωθυπουργού. Το 2011 καλούσαμε τον κόσμο να ψηφίσει, για να καταδείξει ή όχι τη συμφωνία του με το αποτέλεσμα της δικής μας διαπραγμάτευσης. Να ψηφίσει ΝΑΙ σε αυτό που πετύχαμε. Δηλαδή, σε δάνειο ύψους 100 δις που θα χρηματοδοτούσε την Ελληνική οικονομία. Που θα κάλυπτε τα ελλείμματα της καταστροφικής 5ετίας του Κ. Καραμανλή.

 Τον καλούσαμε να πει ΝΑΙ σε κούρεμα χρέους ύψους 100 δις που θα ελάφρυνε σαφώς την Ελληνική οικονομία. Κούρεμα, που, αντίστοιχου μεγέθους, δεν υπάρχει στη παγκόσμια ιστορία. Αντίθετα εσείς έρχεστε να ζητήσετε το ΟΧΙ στο αποτέλεσμα των δικών σας διαπραγματεύσεων. Των δικών σας επιλογών. ΟΧΙ στον ίδιο σας τον εαυτό, γιατί φοβάστε να παραδεχτείτε ότι αποτύχατε. Το 2011 είχαμε αποδείξει ότι με τις δικές μας πολιτικές μπορούσαμε με διαπραγμάτευση να κλείσουμε συμφωνίες που θα κούρευαν το χρέος και κρατούσαν τον κοινωνικό ιστό της χώρας. Τον κρατούσαν με κατώτατους βασικούς μισθούς των 751 ευρώ, με ½ της 13ης και 14ης σύνταξης, με φορολογική πολιτική, με εισοδηματικά κριτήρια, χωρίς ΕΝΦΙΑ κ.α.. Ουσιαστικά, όλο το πρόγραμμα της δικής σας ΔΕΘ και των δικών σας προεκλογικών προτάσεων, ήταν ήδη κεκτημένα μας σαν συνέπεια της επιτυχημένης διαπραγμάτευσης του τότε πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου.
 
Αντί όμως να εκτιμήσετε το αποτέλεσμα αυτό, κατεβαίνατε στην πλατεία μας βρίζατε και μας χλευάζατε. Μας αποκαλούσατε δικτάτορες (Πινοσέτ). Αποτελεί ειρωνεία για τα ίδια ακριβώς γεγονότα να θεωρείτε τους εαυτούς σας πατριώτες ενώ τότε εμείς είμασταν προδότες, ανθέλληνες, γερμανοτσολιάδες. Κ. Τσίπρα είστε ένας πολιτικός τυχοδιώκτης. Παραπλανήσατε ένα ολόκληρο λαό με σκοπό, μόνο και μόνο να ικανοποιήσετε τον εγωισμό σας. Να γράψει το όνομά σας η ιστορία ως πρωθυπουργού.

 Αν πραγματικά αυτός ήταν ο σκοπός σας, ας στηρίζατε τότε την προσπάθεια εθνικής σωτηρίας και η ιστορία θα σας αντάμειβε στην συνέχεια, προσφέροντας σας κάποια στιγμή τη καρέκλα. Ας στηρίζατε για να μην χάσω εγώ, εσύ, ο γείτονας 3.5 χρόνια. 3.5 χρόνια σκληρής δεξιάς πολιτικής. 

κ. Τσίπρα επιβεβαιώσατε επίσημα πλέον το ποιος πραγματικά ανήκει στο χώρο της αριστεράς. Αριστερά είμαστε εμείς και όχι εσείς. Ήμασταν το 2011, είμαστε και τώρα. Πώς άλλωστε οικειοποιήστε ακόμα τον τίτλο του αριστερού, όταν έχετε προτείνει μέτρα ύψους 8 δις ευρώ - σκίζοντας το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης - με τη μεγαλύτερη φορο-καταιγίδα που έχει υπάρξει μέχρι σήμερα κ. Τσίπρα, κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ αποτύχατε παταγωδώς. 

κ. Τσίπρα φύγετε όσο είναι νωρίς. Σήμερα και όχι αύριο. 

Ο Μ. Βαβάτσικος ήταν υπ. Βουλευτής με το ΚΙΝΗΜΑ Δημοκρατών Σοσιαλιστών και μέλος της οργανωτικής επιτροπής Ιωαννίνων.

Πρέπει να ξέρω τι θα συμβεί στο “όχι”

Βασίλης Σαμπράκος

Ο Βασίλης Σαμπράκος γράφει για την επιλογή του Αλέξη Τσίπρα να μην προετοιμάζει τον Έλληνα για το “όχι”, και για τον τρόμο της ζωής σε μια Ελλάδα που από Δευτέρα θα είναι χωρισμένη στους “ναιδες” και τους “όχιδες”.


Το ξεκαθαρίζω: ξέχνα σε αυτό το κείμενο την δημοσιογραφική μου ταυτότητα, τη δημοσιογραφία μου. Αυτό το κείμενο είναι ένα σημείωμα με τις σκέψεις που κάνω στη διάρκεια των τελευταίων τριών ημερών πάνω σε αυτό που συμβαίνει, στη στιγμή που συμβαίνει στην Ελλάδα. Όχι για να πάρω πολιτική ή κομματική θέση. Ακριβώς για το αντίθετο: επειδή αγωνιώ, στεναχωριέμαι, πονάω και ανησυχώ για την Ελλάδα της ερχόμενης Δευτέρας. Για την κοινωνία που απαρτίζουμε όλοι εμείς. Για την Ελλάδα στην οποία θα ζούμε από Δευτέρα όλοι εμείς.

“Ναι ή όχι;”, μας ρωτά ο Πρωθυπουργός. Ξέρω, ξέρεις, ξέρουμε τι περίπου υπάρχει πίσω από το “ναι”. Ζω εδώ στη διάρκεια της τελευταίας 5ετίας, έχω διαβάσει τα κείμενα με τις “προτάσεις”, έχω επιχειρήσει να διαβάσω κάθε θέση και δήλωση των “εταίρων”, των “δανειστών”, των πάντων. Συνεπώς δεν χρειάζομαι πολλά από τον Πρωθυπουργό σχετικά με το τι θα συμβεί στην περίπτωση του “ναι”. Κατανοώ τι πρέπει να βάλω σε εκείνη την πλευρά της ζυγαριάς.

Δεν ξέρω, δεν ξέρεις, δεν ξέρουμε τι υπάρχει πίσω από το “όχι”. Δεν έχουμε ιδέα σχετικά με το πώς θα διαχειριστεί το “όχι” η κυβέρνηση, διότι ο επικεφαλής της κυβέρνησης δεν μας το είπε. Δεν έχω καταλάβει ποιες θα είναι οι συνέπειες του “όχι”, διότι ο Πρωθυπουργός έχει επιλέξει, σε δύο διαγγέλματα, να μη μου μιλήσει για αυτές. Δεν γνωρίζω αν υπάρχει σχέδιο πίσω από το “όχι”, διότι ο Πρωθυπουργός επιλέγει για την ώρα να μην μου μιλά για αυτό, για το αν υπάρχει ή όχι. Το μόνο που ξέρω είναι αυτό που μου είπε: ότι μου προτείνει να ψηφίσω “΄όχι”. Γιατί; “Γιατί το λέω εγώ” και “γιατί το ναι σημαίνει υποδούλωση”, μου δείχνει μέχρι στιγμής με τη στάση του.

Τι δημιουργικό υπάρχει πίσω από το “όχι”; Είναι “όχι” για το “όχι” απέναντι σε ένα μέτωπο που μου δηλώνει επίμονα στη διάρκεια των τελευταίων ωρών ότι το “όχι” στην πρόταση θα το εκλάβουν ως “΄όχι” στο ευρώ, ή είναι μια “όχι αυτό, αλλά το άλλο” απάντηση αυτή που θα δώσω με το “όχι”; Και ποιο είναι το άλλο; Δεν πρέπει να ξέρω ποιο είναι το άλλο προκειμένου να επιλέξω;

Αν το “όχι” είναι “δραχμή”, γιατί δεν μου εξηγεί ο Πρωθυπουργός τι θα συμβεί στη ζωή μου στην περίπτωση της “δραχμής”; Μου λέει ο Πρωθυπουργός “πες μου τι προτιμάς απ’ τα δυο” σαν να με βάζει να παίζω σε τηλεπαιχνίδι και να πρέπει να διαλέξω την “κουρτίνα 2”, χωρίς να αποκλείεται αυτή να κρύβει από πιίσω της το Ζονγκ; Γιατί δεν μου ανοίγει την κουρτίνα 2 με τον δημόσιο λόγο του, να μου εξηγήσει κατανοητά, να μου περιγράψει αυτό που θα συμβεί ώστε να έρθω αντιμέτωπος με τις συνέπειες, να τις ζυγίσω με τις συνέπειες του “ναι” και να αναλάβω την ευθύνη που μου αναλογεί;

Δεν κατέβηκα από τα δέντρα, έχω πολύ καλά αντιληφθεί και συνειδητοποιήσει ότι έχει μεγάλο κόστος για τη ζωή τη δική μου και των παιδιών μου αυτή η επιλογή, είτε του “ναι”, είτε του “όχι”. Γιατί με αφήνει όμως να ξέρω ελάχιστα για τη μια εκ των δύο επιλογών μου; Δεν είναι δική του ευθύνη να μου πει; Αν δεν μπορεί να το κάνει, ποιος μπορεί; Από ποιον να περιμένω να μπορεί; Από τα τηλεπαράθυρα, τα twitter accounts, τα blogs, τα τρολς, τους ξένους;

Απομένουν 6 ημέρες προτού βρεθώ μπροστά στην κάλπη για μια ψήφο που ενδεχομένως να αποδειχθεί η πιο καθοριστική για τη γενιά μου και τις επόμενες. Το λιγότερο που περιμένω από τον Πρωθυπουργό της χώρας μου είναι να με κατατοπίσει. Αν δεν το κάνει, θα με στοιχειώνει για πάντα το ότι δεν γνώριζα τα δεδομένα στην στιγμή της πιο καθοριστικής απόφασης που πήρα για τη ζωή μου. Και θα τον στοιχειώνει για πάντα το ότι δεν μου μίλησε γι’ αυτό.

Μ’ όσα προλαβαίνω να αντιληφθώ από όσα ζω τις τελευταίες ώρες, καταλαβαίνω ότι η Ελλάδα της Δευτέρας θα ζει χωρισμένη σε δύο ομάδες, σε αυτή των “όχι” και σε αυτή των “ναι”. Τρέχω λοιπόν στο κεφάλι μου το σενάριο της ερχόμενης Δευτέρας ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Αν το ποσοστό δεν είναι 99-1%, η Ελλάδα της Δευτέρας, μιας ημέρας γεμάτης από ραγδαίες και ιστορικές εξελίξεις σε κάθε περίπτωση, θα χωριστεί. Κι όλοι εμείς, του “όχι”, του “ναι” και του “δεν πήγα να ψηφίσω γιατί να πα να γ.. όλοι” θα πρέπει να ζήσουμε μαζί. Και επειδή δεν θα ζήσουμε απλώς μαζί αλλά θα δοκιμαστούμε μαζί, είτε στο “ναι” είτε στο “όχι”, αναρωτιέμαι πώς θα ζήσουμε χωρίς αλληλεγγύη. Πώς θα ζήσουμε και θα συμβιώσουμε χωρισμένοι στους “ναιδες” και τους “όχιδες”. Πώς θα υπάρξει αλληλεγγύη μετά από όσα θα έχουν προηγηθεί;

Περισσότερο από το νόμισμα της επόμενης ημέρας, με τρομάζει η ιδέα της Ελλάδας της επόμενης ημέρας, της ελληνικής κοινωνίας της επόμενης ημέρας. Μιας κοινωνίας χωρισμένης ανάμεσα στους “περισσότερο Ελληνες” και τους “λιγότερο Ελληνες”, στους “πατριώτες” και τους “προδότες”.

Στα περασμένα 80 του, ο πατέρας μου έχει ακόμη πολύ γερή μνήμη. Θυμάται να μου διηγηθεί με άνεση κάθε ελληνική ιστορία από αυτές που έχει ζήσει από το 1935 της γέννησής του μέχρι σήμερα. Ολες, με εξαίρεση τις ιστορίες του Εμφυλίου. Διότι έχει κάνει ότι μπορούσε για να τις απωθήσει από τη μνήμη του. Μου έχει κάνει σαφές ότι δεν θέλει να θυμάται. Μου εύχομαι, σας εύχομαι να μην βρεθούμε στη θέση του. Ψυχραιμία, και καλή μας τύχη!

http://www.gazzetta.gr/

Πύρρος Δήμας: Αρνούμαι την αλβανοποίηση της ελληνικής κοινωνίας

Σε ένα συγκλονιστικό του μήνυμα ο χρυσός ολυμπιονίκης απευθύνεται στους Ελληνες: «Αρνούμαι την αλβανοποίηση στην οποία οδηγείται η ελληνική κοινωνία»

Mε ένα συγκλονιστικό του μήνυμα ο χρυσός ολυμπιονίκης και πρώην βουλευτής Πύρρος Δήμας απευθύνεται στους Ελληνες: «Αρνούμαι την αλβανοποίηση στην οποία οδηγείται η ελληνική κοινωνία»!

«Αρνούμαι τα παιδιά μας να στέκονται σε ουρές για 1 κιλό τυρί ή 10 αυγά ή 60 γραμμάρια κιμά (αμφιβόλου προελεύσεως) κάθε μήνα με ένα κουπόνι στο χέρι όπως στάθηκα εγώ», επισημαίνει στην ανάρτησή του, την οποία συνοδεύει με μια συγκινητική φωτογραφία.
Ολόκληρη η ανάρτηση:

Δέχομαι κριτική για το γεγονός οτι επιλέγω να είμαι ανοικτός ως προς το τι πιστεύω (και ναι κυρίες και κύριοι αυτό είναι δημοκρατία). Μου είπανε οτι είμαι Αλβανός και δεν έχω το δικαίωμα να μιλάω. Εγώ πράγματι μεγάλωσα στην Αλβανία. Και επειδή έζησα οτι γινόταν εκεί αρνούμαι την αλβανοποίηση στην οποία οδηγείται η ελληνική κοινωνία. Αρνούμαι τα παιδιά μας να στέκονται σε ουρές για 1 κιλό τυρί ή 10 αυγά ή 60 γραμμάρια κιμά (αμφιβόλου προελεύσεως) κάθε μήνα με ένα κουπόνι στο χέρι όπως στάθηκα εγώ. Αρνούμαι να μεγαλώσουν με έναν Χότζα πάνω απ'το κεφάλι τους και τον φόβο στην ψυχή τους. Επειδή ευτυχώς οι περισσότεροι απο εσάς που με βρίζετε για προδοσίες και άλλου τέτοιου είδους ακρότητες δεν το έχετε ζήσει, ελπίζω να το φαντάζεστε αλλα να μην το ζήσετε ποτέ. -ΠΔ





Δευτέρα 29 Ιουνίου 2015

Δημοψήφισμα ή εκτροπή;

Ν.Κ. Αλιβιζάτος

Α​​πό συνταγματική σκοπιά, η πρωτοβουλία της κυβέρνησης να οργανώσει το δημοψήφισμα της προσεχούς Κυριακής θέτει σοβαρά ζητήματα νομιμότητας:

Εν πρώτοις, δεν είναι σαφές σε ποιο κείμενο ο ελληνικός λαός καλείται να απαντήσει με ένα «ναι» ή με ένα «όχι». Αν, όπως διατείνεται η κυβέρνηση, πρόκειται για τη χρονολογικά τελευταία πρόταση των θεσμών, αυτό δεν είναι επίσημο και πάντως δεν είναι οριστικό κείμενο. Αν αύριο ο κ. Γιουνκέρ το αποσύρει ή το τροποποιήσει, τότε το δημοψήφισμα θα καταστεί άνευ αντικειμένου. Εκτός αν η κυβέρνηση θεωρεί ότι θα τεθεί υπό την κρίση του λαού οποιαδήποτε πρόταση υποβάλουν οι θεσμοί, ακόμη και η πιο συμφέρουσα. Κάτι τέτοιο, όμως, θα ήταν εξαιρετικά ανεύθυνο εκ μέρους της.

Δεύτερον, παρότι το δημοψήφισμα θα διεξαχθεί για «κρίσιμο εθνικό θέμα» -και, συνεπώς, μπορεί κατ’ αρχήν να αφορά κάθε ζήτημα μείζονος σημασίας για το έθνος- στη συγκεκριμένη περίπτωση θα είναι κατά 80%-90% δημοσιονομικού ενδιαφέροντος. Οπως δημοσιονομικού ενδιαφέροντος ήταν και η πρόταση των 7,9 δισ. ευρώ του κ. Τσίπρα προς τους δανειστές. Aυτό όμως το Σύνταγμα το απαγορεύει ρητά για το άλλο είδος δημοψηφίσματος που το ίδιο προβλέπει, δηλαδή την έγκριση ή απόρριψη ψηφισμένων δημοσιονομικών νομοσχεδίων. Ερωτάται όμως: μήπως βαπτίζοντας κρίσιμο εθνικό θέμα ένα κατ’ εξοχήν δημοσιονομικό ζήτημα, η κυβέρνηση καταστρατηγεί τη συνταγματική απαγόρευση; Εν προκειμένω, το μόνο έντιμο -και, κατ’ επέκταση, το μόνο συνταγματικά θεμιτό- ερώτημα θα ήταν «ευρώ ή δραχμή». Η κυβέρνηση όμως δεν τολμά να το θέσει.

Ο κ. Τσίπρας, εξάλλου, τηρεί σιγήν ιχθύος για τις συνέπειες της τυχόν επικράτησης του «όχι». Θα διαπραγματευθεί με τους δανειστές για μιαν άλλη συμφωνία; Θα αποσύρει τη χώρα από το ευρώ; Η στάση της αποτελεί τον ορισμό της παραφθοράς του δημοψηφίσματος από référendum σε plébiscite, που πρώτος δίδαξε ο Μέγας Ναπολέων για να γίνει δικτάτωρ. Να άλλη μια ασάφεια που επιτείνει τη σύγχυση.

Αν στα ανωτέρω προσθέσει κανείς και τον ελάχιστο χρόνο που θα διατεθεί για να αναπτυχθούν οι εκατέρωθεν απόψεις -πού ακούστηκε να συζητηθεί το μέλλον, κατ’ ουσίαν, της χώρας σε πέντε ημέρες;- αντιλαμβάνεται πως, μέσω μιας κατ’ επίφαση δημοκρατικής διαδικασίας, η κυβέρνηση επιχειρεί ανερυθρίαστα να παγιδεύσει τον ελληνικό λαό. Ούτε όμως το Σύνταγμα ούτε ο πατριωτισμός των Ελλήνων ανέχονται τέτοιου είδους εκτροπές.

* Ο κ. Ν.Κ. Αλιβιζάτος είναι καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Ένα κείμενο για το δημοψήφισμα:

του Βαγγέλη Τσάλεση

Σε αντίθεση με τις εκλογές όπου ο λαός δίνει εμπιστοσύνη στους κοινοβουλευτικούς του εκπροσώπους και τελικά στην κυβερνηση, στο δημοψηφισμα ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ. Γι' αυτο και η κυβερνηση που προτείνει το δημοψηφισμα πρεπει να παρουσιάζει, κατα την άποψή της, απλά και κατανοητά, τι θα συμβεί μετα απο καθε επιλογή. Αυτη η οπτική τίθεται σε δημοσιο διάλογο, επαρκούς χρόνου, και τελικά ο λαος λαμβάνει την απόφαση, την δεσμευτική για όλους.

Δυστυχως η παρούσα κυβερνηση δεν εκανε κατι τέτοιο. Ζητά απο τον λαό να υπογράψει μια εξουσιοδότηση με ένα όχι, συμπληρώνοντας τους όρους μετα. Τέτοιες πρακτικές κινούνται στα όρια της δημοκρατικής νομιμότητας. Δεν μπορούν να γίνονται αποδέκτες.

Με ευθύνη της η κυβερνηση υποβάθμισε ενα αναγκαίο δημοψηφισμα, ωστε ο λαος υπεύθυνα να αποφασίσει ποιον δρόμο θέλει να ακολουθησει στο μέλλον, σε απαίτηση λευκής επιταγής, ωστε να συνεχίσει να κυβερνά δίχως όρους ή δεσμεύσεις, εφαρμόζοντας μια θολή αντζεντα.
Μια τετοια λευκή επιταγή ειναι επικίνδυνο για την δημοκρατία μας να δοθεί.

Ψηφίζω κόντρα στο θολό ΟΧΙ μιας κυβέρνησης που δεν έδειξε την παραμικρή διάθεση να συγκρουστεί με τα μικρά και μεγάλα συμφεροντα της χώρας. Που οχι μονο δεν επέλεξε να ερθει σε ρήξη με τις χρόνιες παθογένειες που οδήγησαν στην κριση, στην παρακμή, στα μνημονια, αλλα πολλές φορές τις καλλιέργησε, σε αυτους τους 5 μήνες διακυβέρνησης.

Ψηφίζω ΝΑΙ, ενάντια στις τυχωδιωκτικες πρακτικές της κυβέρνησης των επταήμερων "δημοψηφισμάτων" και συνεχίζω να στηρίζω καθε δυναμη που θα θέσει σε πραγματικό δημοψηφισμα και οχι σε δημοψηφισμα παρωδία, τις μεταρρυθμισεις που ειναι αναγκαίες για την υπέρβαση των κακώς κειμένων της μεταπολίτευσης. Μια υπέρβαση που θα καταστήσει ρεαλιστικό τον στόχο της παραμονής στην Ευρώπη χωρις μνημονια, λιτότητες και εξαρτήσεις.

Μέλος γραφείου τύπου Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών Ιωαννίνων

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΟΛΜΑ! ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ

ΟΜΙΛΙΑ

ΓΙΩΡΓΟΥ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ

ΣΕ ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ

ΠΕΜΠΤΗ 2 ΙΟΥΛΙΟΥ


ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΟΤΖΙΑ – 8:00 ΜΜ

Ο Πατριωτισμός των Ελλήνων θέλει την Ελλάδα παντού, ισχυρή, με αξιοπρέπεια, στην Ευρώπη, σε όλο τον κόσμο.

Ο Πατριωτισμός των Ελλήνων, θέλει την Ελλάδα ανοιχτή, περήφανη, με ισχυρό διεθνές στίγμα, δυναμική, όχι φοβική και απομονωμένη.

Οι Έλληνες, θέλουν μια Ελλάδα που σέβεται και εμπιστεύεται τα παιδιά της.


Οι δημοκράτες και προοδευτικοί Έλληνες, οραματίζονται μια προοδευτική Ελλάδα σε μια προοδευτική Ευρώπη.Γι” αυτό αγωνίζονται.



Γι” αυτό, τώρα είναι η ώρα να πάρουν τις τύχες τους και την πορεία της χώρας στα χέρια τους.

Να διαδηλώσουν τη θέση που δεν τους επιτρέπεται να εκφράσουν στην κάλπη αυτού του δημοψηφίσματος.

Ότι θέλουν μια άλλη Ελλάδα σε μια άλλη Ευρώπη.

Γι” αυτό,Ο Πρόεδρος του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ Δημοκρατών Σοσιαλιστών, Γιώργος Α. Παπανδρέου, θα μιλήσει την Πέμπτη 2 Ιουλίου, σε ανοιχτή πολιτική εκδήλωση – Πλατεία Κοτζιά, 8:00 μμ.



Στην εκδήλωση καλείται να συμμετάσχει κάθε δημοκράτης πολίτης, που πιστεύει στο όραμα μια Ευρώπης δημοκρατικής, προοδευτικής, πολυπολιτισμικής, πολύχρωμης, μιας Ευρώπης, που υπηρετεί τα συμφέροντα των λαών της.

Μιας άλλης Ευρώπης, που αγωνίζεται για την εμβάθυνση της Δημοκρατίας.

Και μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης, που υπάρχει χάριν των λαών της, που εμπιστεύεται τους πολίτες της, τους θέλει συμμέτοχους στις αποφάσεις, παρόντες στα κέντρα διαβούλευσης, που αναδεικνύει δημοκρατικά, άμεσα τους ηγέτες των θεσμών της, που διαβουλεύεται ανοιχτά και συνεχώς στο Ευρωκοινοβούλιο.

Μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης, που δίνει προτεραιότητα στη βιώσιμη ανάπτυξη, όχι στη λιτότητα, με κοινές αναπτυξιακές πολιτικές, που κατατείνουν στην ενδυνάμωση των πιο αδύναμων οικονομιών και επιτυγχάνουν ουσιαστική σύγκλιση των επιπέδων ζωής των κοινωνιών της.Αυτή η Ευρώπη, αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση που οραματιζόμαστε, όλοι εμείς, από κοινού θα την δημιουργήσουμε, με τους αγώνες μας.



Πάντα παρόντες, ποτέ απόντες.

Όλοι εμείς – που θέλουμε και αγωνιζόμαστε να αλλάξουμε οριστικά την Ελλάδα. Να την απαλλάξουμε από τη μάστιγα του πελατειακού, παρασιτικού πολιτικο-οικονομικού συστήματος.

Όλοι εμείς – που έχουμε διαρκές μέτωπο με τον αυταρχισμό και τη συντήρηση, από όπου και αν αυτή προέρχεται.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ – θα δημιουργήσουμε μια ανθρώπινη Ευρώπη, ασπίδα στις επιδιώξεις μικρών και μεγάλων συμφερόντων.

Αυτό επιτάσσει η πολυπλοκότητα της παγκοσμιοποίησης.

Η ενότητα των λαών της Ευρώπης.

Για αυτό, οι δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις στην Ελλάδα και την Ευρώπη, έχουν χρέος, να δώσουν από κοινού αυτόν τον αγώνα.

Για αυτό η απουσία μας από την Ευρώπη και η απομόνωση, ανοίγει το δρόμο σε όσους επιδιώκουν να αγοράσουν φτηνά περιουσίες και συνειδήσεις.

Εμείς, με την καθημερινή μας στάση και τους αγώνες μας, οφείλουμε να γίνουμε η άλλη Ευρώπη που ονειρευόμαστε.

Η ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΑΠΕΡΙΣΚΕΠΤΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ
ΚΑΙ Η ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Λέμε όχι στην επαναστατική γυμναστική στην πλάτη του Ελληνικού λαού, για να συγκαλυφθούν εύκολα λόγια και κάλπικες υποσχέσεις.
Λέμε όχι στον ψευτοπατριωτισμό, που απομονώνει και αποδυναμώνει τους Έλληνες, τη χώρα.
Λέμε ναι στην επανάσταση του αυτονόητου για μια Ελλάδα της δημοκρατίας, της διαφάνειας και της δικαιοσύνης.
Λέμε ναι στον πατριωτισμό που απαλλάσσει την Ελλάδα από εξαρτήσεις χτίζοντας μια οικονομία παραγωγική και όχι παρασιτική, που μας επιτρέπει να σταθούμε στα δικά μας πόδια.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Σημειώνεται ότι, ο Πρόεδρος του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, έχει ήδη επικοινωνήσει με τους Προέδρους της ΔΗΜΑΡ, Θανάση Θεοχαρόπουλο και του ΠΟΤΑΜΙΟΥ, Σταύρο Θεοδωράκη, προς τους οποίους απηύθυνε πρόταση συμμετοχής των κομμάτων τους στην εκδήλωση, ενώ έχει ζητήσει να επικοινωνήσει με την Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Φώφη Γεννηματά.Στόχος, ο κοινή δράση των δημοκρατικών δυνάμεων ενόψει του δημοψηφίσματος, αλλά και των προκλήσεων που αντιμετωπίζει η χώρα.

http://thecaller.gr/politiki/

Γιούνκερ: Καλώ τους Έλληνες να πουν «ναι»

Ο πρόεδρος της Κομισιόν έκανε λόγο για λαϊκίστικα παιχνίδια από πλευράς ελληνικής κυβέρνησης και κάλεσε τους Έλληνες να πουν ναι στο δημοψήφισμα

Καλώ τους Έλληνες να πουν «ναι» την Κυριακή, όποιο κι αν είναι το ερώτημα που μπορεί να αλλάξει, και την ελληνική κυβέρνηση να πει στο λαό την αλήθεια, είπε ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στην συνέντευξη τύπου που παραχώρησε για το ελληνικό ζήτημα. Το «όχι» θα είναι καταστροφικό, είπε, όλος ο πλανήτης ξέρει πως το «όχι σημαίνει, ανεξαρτήτως ερωτήματος, καθώς ακόμα δεν το ξέρουμε, πως η Ελλάδα λέει "όχι"στην Ευρώπη».

Δεν πρέπει να αυτοκτονήσετε επειδή φοβάστε να πεθάνετε, είπε ο πρόεδρος της Ευρωζώνης απευθυνόμενος στον ελληνικό λαό και επεσήμανε ότι η συμπεριφορά της Αθήνας είναι ανάξια του μεγάλου ελληνικού έθνους, είπε.

Ο κύριος Γιούνκερ εξέφρασε το προσωπικό του «παράπονο» για την συμπεριφορά της ελληνικής κυβέρνησης και τόνισε πως αισθάνεται προδομένος με την στάση της, αφιερώνοντας μεγάλο τμήμα της ομιλίας του για να εξηγήσει την προσπάθεια που έγινε. Θέλω να παραμείνουμε 19 τα μέλη της Ευρωζώνης και να πληθύνουμε τα επόμενα χρόνια, επεσήμανε και τόνισε πως «στην Ευρώπη καμιά δημοκρατία δεν αξίζει παραπάνω από άλλη».

«Είναι ιδιαίτερα λυπηρό αυτό που είδε η Ευρώπη το προηγούμενο Σάββατο», είπε ακόμα ο πρόεδρος Γιούνκερ και το χαρακτήρισε «πλήγμα» που εξανέμισε την «καλή βούληση».

Τα λαϊκίστικα παιχνίδια της κυβέρνησης επικράτησαν, είπε.

Ακολούθως ο κύριος Γιούνκερ αφιέρωσε μεγάλο τμήμα της ομιλίας του για να παρουσιάσει τα βασικά σημεία της πρότασης της Κομισιόν, τονίζοντας πως δεν πρόκειται για μια «χαζή» πρόταση λιτότητας, αλλά για πρόταση που ενισχύει την κοινωνική δικαιοσύνη.

Δεν περιέχει περικοπές στο συνταξιοδοτικό και στους μισθούς, τόνισε, αλλά σε τομείς που δεν επηρεάζουν την κοινωνία, όπως οι αμυντικές δαπάνες.

Ακόμα και η ελληνική κυβέρνηση αναγνωρίζει πως το ασφαλιστικό σύστημα δεν είναι βιώσιμο, είπε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε πως «οι προτάσεις μας ήταν απόλυτα λογικές. Κοινή λογική η φορολογία στις ναυτιλιακές εταιρίες, περικοπές στις αμυντικές δαπάνες, καταπολέμηση της διαφθοράς. Ο κ. Τσίπρας αρνήθηκε».

Χαρακτήρισε «τεράστιο» πακέτο αυτό που προσφέρθηκε και είπε πως με τους συνεργάτες του «κίνησαν βουνά», προκειμένου να επιτευχθεί συμφωνία, τονίζοντας πως όλα τα θέματα ήταν πάνω στο τραπέζι.

Οι πρόεδροι των επαγγελματικών επιμελητηρίων λένε ΟΧΙ στην καταστροφή




«Λέμε ΟΧΙ στην καταστροφή της χώρας».

"Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ,


Σοκ και δέος !! Με κομμένη την ανάσα παρακολουθούμε τα τεκταινόμενα των τελευταίων ημερών. Σήμερα οι τράπεζες δεν άνοιξαν, με τους πολίτες να έχουν σχηματίσει ουρές έξω από υποκαταστήματα. Μπήκε περιορισμός στην κίνηση κεφαλαίων, κάτι που σημαίνει μεγάλη ταλαιπωρία για εκατομμύρια συμπολίτες μας και καταστροφή για εκατοντάδες χιλιάδες συναδέλφους μας μικρομεσαίους επαγγελματίες, καθώς ουσιαστικά -χωρίς την απαιτούμενη ρευστότητα - αναγκάζονται να βάλουν «λουκέτο» στις επιχειρήσεις τους. Από τα τηλεοπτικά παράθυρα παρακολουθούμε αποσβολωμένοι τους εκπροσώπους των πολιτικών δυνάμεων να εκτοξεύουν αλληλοκατηγορίες πολώνοντας επικίνδυνα το κλίμα. Και την ίδια ώρα να καλούμαστε οι Έλληνες να ψηφίσουμε σε ένα δημοψήφισμα με ασαφή ερωτήματα και χωρίς κανείς να μπορεί να μας διαβεβαιώσει για την «επόμενη μέρα».

Είναι πλέον γεγονός. Η χώρα βιώνει τις κρισιμότερες στιγμές των τελευταίων δεκαετιών και ίσως της νεώτερης ιστορίας της.

Τέτοιες δύσκολες ώρες, οι συλλογικοί φορείς της χώρας πρέπει να παίρνουν σαφή θέση και όχι ευχές για το μέλλον του λαού μας και της οικονομίας.

Για αυτό το λόγο άλλωστε και υπάρχουν: ώστε να εκφράζουν τα μέλη τους και να αναπτύσσουν πρωτοβουλίες προς όφελος τους.

Ειδικότερα, εμείς οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες και επαγγελματίες που στηρίζουμε την απασχόληση αλλά και τα δημόσια έσοδα σήμερα οφείλουμε να πάρουμε το μέλλον στα χέρια μας. Έφτασε η ώρα να ακουστεί η δική μας φωνή.

Είδαμε τις δεκαετίες που πέρασαν, τις κρατικές δαπάνες να διογκώνονται ενώ αντίθετα η αποδοτικότητα του Δημοσίου μειωνόταν. Είδαμε τα βάρη να μετακυλίονται συνεχώς στον ιδιωτικό τομέα και πολύ περισσότερο στις ΜΜ επιχειρήσεις. Και όταν η φούσκα έσκασε το 2009, γίναμε ακόμη μεγαλύτερα θύματα μιας υφεσιακής προσέγγισης που μας μείωσε τα έσοδα και μας βύθισε ακόμη περισσότερο στα χρέη.

Οι χώρες της ευρωζώνης και το ΔΝΤ, ανέλαβαν βέβαια να μας «υποστηρίξουν» με το «πλέον χαμηλότοκο δάνειο», αλλά επέβαλαν τις λάθος συνταγές.

Μέσα σε πέντε χρόνια, έγιναν τρεις εκλογικές αναμετρήσεις, και τρεις διαψεύσεις των προεκλογικών υποσχέσεων. Το τελευταίο διάστημα μάλιστα, βιώνουμε επιπλέον, μια πλήρη αμφισβήτηση του ρόλου του ιδιωτικού τομέα προς όφελος ενός αδιευκρίνιστου "εναλλακτικού" οικονομικού μοντέλου.

Σήμερα, μας θέτουν μπροστά σε ένα νέο δημοψηφισματικό δίλημμα και αναρωτιόμαστε για το πως θα αποφασίσει ο ελληνικός λαός αφού:
ο χρόνος είναι ελάχιστος για την πλήρη και διεξοδική ενημέρωση μας,
το περιεχόμενο του ερωτήματος είναι ασαφές έως και ανύπαρκτο αφού η πρόταση των "θεσμών" ενδέχεται και να έχει αποσυρθεί,
και ακόμη εάν το γνωρίζαμε, για να κατανοήσουμε απαιτούνται ιδιαίτερες τεχνικές γνώσεις που δεν διαθέτει ο μέσος συμπολίτης μας!

Επιπλέον :
  • Τι σημαίνει και τι θα γίνει αν ψηφίσουμε ΟΧΙ.
  • Τι σημαίνει και τι θα γίνει αν ψηφίσουμε ΝΑΙ.

Επιχειρώντας να αποτιμήσουμε τις άμεσες συνέπειες, μετά το δημοψήφισμα, για την επιχειρηματικότητα θα τις κωδικοποιούσαμε σε:
  • οριστική απώλεια της τρέχουσας τουριστικής περιόδου, που αποτελεί το κύριο εθνικό προϊόν της χώρας,

λόγω αβεβαιότητας του χρηματοπιστωτικού συστήματος της χώρας μας θα υπάρξει εκροή κεφαλαίων,
  • περαιτέρω στέγνωμα της πραγματικής οικονομίας,
  • ασφυξία των εισαγωγικών επιχειρήσεων λόγω της αδυναμίας αγορών,

το κράτος θα αδυνατεί να εισπράξει τα έσοδά του.

Είναι κατανοητό ότι τα παραπάνω, θα μείωναν ακόμη περισσότερο το ΑΕΠ της χώρας άρα και την εισπρακτική ικανότητα του Δημοσίου άρα και τους μισθούς και τις υποχρεώσεις του κράτους έναντι των επιχειρήσεων.

Συνεπώς, για την επιχειρηματικότητα της χώρας μας, επιβάλλεται η εξεύρεση λύση τώρα.

Δεν είναι μονόδρομος οι υφεσιακές προτάσεις που αυξάνουν περαιτέρω την επιβάρυνση του ιδιωτικού τομέα, με άμεσους και έμμεσους φόρους.

Απέναντι στην αδιαλλαξία των πιστωτών και την αδυναμία διαμόρφωσης ελληνικής εναλλακτικής πρότασης, απαντούμε με ανοιχτή πρόσκληση στην κοινωνία της παραγωγής για Εθνική Συνεννόηση.

Τόσα χρόνια, οι πολιτικές δυνάμεις δεν έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν μια ενιαία Εθνική Στρατηγική για την έξοδο από την κρίση. Μια κυβέρνηση οφείλει να κυβερνάει για το συμφέρον όλων των πολιτών χωρίς διακρίσεις. Οφείλει ακόμη περισσότερο να διασφαλίζει την εθνική ομοψυχία και κοινωνική συνοχή.

Είμαστε με το συμφέρον της πατρίδας μας και αυτό οφείλουν να το συνειδητοποιήσουν όλοι.

Φτάνει πια με την εύκολη δημαγωγία πολιτικών που δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες που τους αναλογούν.

Είναι λοιπόν ευθύνη πρωτίστως των φορέων της παραγωγής, να τους υποδείξουμε την ανάγκη για ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ.

Καλούμε σήμερα τα Επιμελητήρια της χώρας και τους κοινωνικούς εταίρους σε κοινή στάση. Να διαμορφώσουμε εμείς την εναλλακτική πρόταση, να συμβάλουμε και εμείς στις εθνικές διαπραγματεύσεις με τους δικούς μας ευρωπαίους ομολόγους.

Οι έλληνες επιχειρηματίες αποζητούμε την αξιοπρέπεια μας. Όχι όμως στα χειροκροτήματα ή στα κοινωνικά δίκτυα.

Για μας αξιοπρέπεια σημαίνει, οι προμηθευτές μας να μην ζητούν προκαταβολική πληρωμή και οι πελάτες μας να μην μας ρωτούν αν θα είμαστε ικανοί να υλοποιήσουμε την παραγγελία τους! Για να έχουμε όμως τη δυνατότητα να λειτουργούμε αξιοπρεπώς, θα πρέπει πρώτα απ΄όλα να υπάρχουμε ως κράτος, ως κοινωνία, ως επιχειρηματίες. Και όλα αυτά τίθενται εν αμφιβόλω τις τελευταίες ημέρες."

ΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ :

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΑΤΖΗΘΕΟΔΟΣΙΟΥ

ΒΙΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

ΠΑΥΛΟΣ ΡΑΒΑΝΗΣ

ΒΙΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ ΜΙΧΑΛΑΡΟΣ

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΠΕΝΕΤΟΣ

Επιστολή-βόμβα Χρυσόγονου

Η προεκλογική μας ρητορική, περιλαμβανομένου και του "προγράμματος της Θεσσαλονίκης", βρισκόταν σε μεγάλη απόσταση από τη δυσάρεστη πραγματικότητα, την οποία υποχρεωνόμαστε τώρα να αντιμετωπίσουμε, τονίζει ο ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ

"Με μεγάλη μου λύπη υποχρεώνομαι να δώσω σήμερα στη δημοσιότητα την από 19 Μαρτίου 2015 επιστολή μου προς τον Πρωθυπουργό, στην οποία δεν έχω λάβει καμία απάντηση παρά την πάροδο τριών και πλέον μηνών", σημειώνει χαρακτηριστικά ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστας Χρυσόγονος και συνεχίζει:

"Στην επιστολή εκείνη προέβλεπα τις σημερινές ολέθριες εξελίξεις, τονίζοντας ότι: «..Έχει ήδη διαφανεί ότι η προεκλογική μας ρητορική, περιλαμβανομένου και του "προγράμματος της Θεσσαλονίκης", βρισκόταν σε μεγάλη απόσταση από τη δυσάρεστη πραγματικότητα, την οποία υποχρεωνόμαστε τώρα να αντιμετωπίσουμε…», ότι «…Η "λύση" της παύσης πληρωμών και ενδεχομένως της εξόδου από την ευρωζώνη, για την οποία έχει γίνει τόσος λόγος μέσα και έξω από τον ΣΥΡΙΖΑ, κατ΄ουσία δεν υφίσταται…», ότι «…νομισματικό "έμφραγμα" … θα μας επιβάλει αναμφίβολα η ΕΚΤ αν κάνουμε παύση πληρωμών προς την ίδια και/ή το ΔΝΤ…», ότι «…η ρήξη με τους δανειστές είναι μια ανέφικτη επιλογή και αν επιχειρηθεί η κατάληξη θα είναι η χώρα να επιστρέψει στον μνημονιακό εγκλωβισμό υπό χειρότερους όρους (σαν τον κρατούμενο που επιχειρεί απόδραση και αφού αποτύχει καταλήγει στην απομόνωση της φυλακής). Οφείλουμε να αγωνισθούμε μέσα στα υπάρχοντα ευρωπαϊκά και διεθνή (=ΔΝΤ) πλαίσια, όπως άλλωστε έχουμε υποσχεθεί στον ελληνικό λαό. Η λαϊκή εντολή προς την κυβέρνηση είναι εντολή για σκληρή διαπραγμάτευση και όχι για χρεοκοπία και έξοδο από την ευρωζώνη και ενδεχομένως και την Ένωση…» και ότι «…Η λεκτική κλιμάκωση είναι μια παγίδα της άλλης πλευράς στην οποία δεν πρέπει να εγκλωβιζόμαστε….»", αναφέρει ακόμα.

Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της επιστολής:

Κώστας Χρυσόγονος

Ευρωβουλευτής-Μέλος Κ.Ε.

Βρυξέλλες, 19.3.2015

Προς

-τον Πρωθυπουργό και Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ σ. Α. Τσίπρα

-τον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης σ. Ι. Δραγασάκη

-τον Υπουργό Οικονομικών κ. Γ. Βαρουφάκη

-τον Γραμματέα Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ σ. Τ. Κορωνάκη

-τον Υπουργό Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας σ. Π. Λαφαζάνη

-τον Υπουργό Υγείας σ. Π. Κουρουμπλή

Σύντροφοι,

η πάροδος σχεδόν δύο μηνών από τη μεγάλη εκλογική νίκη του κόμματος και το σχηματισμό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιτρέπει μια πρώτη αποτίμηση των πολιτικών εξελίξεων και των προοπτικών για τη χώρα, στο κρίσιμο θέμα της σχέσης της με τους δανειστές της. Θα ήθελα να θέσω υπόψη σας τις παρακάτω σκέψεις μου αναφορικά με τα ζητήματα αυτά:

-1. Έχει ήδη διαφανεί ότι η προεκλογική μας ρητορική, περιλαμβανομένου και του "προγράμματος της Θεσσαλονίκης", βρισκόταν σε μεγάλη απόσταση από τη δυσάρεστη πραγματικότητα, την οποία υποχρεωνόμαστε τώρα να αντιμετωπίσουμε. Μέσα στο δίμηνο αυτό υπενθυμίζω ότι βρεθήκαμε αναγκασμένοι να αφήσουμε κατά μέρος τις εξαγγελίες για διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του ελληνικού δημόσιου χρέους, για "σκίσιμο" των μνημονίων και/ή κατάργησή "με ένα άρθρο" του συνόλου της μνημονιακής νομοθεσίας κλπ. Αντί για αυτά, στα πλαίσια της "συμφωνίας" της 20ης Φεβρουαρίου, γίνεται λόγος για βιωσιμότητα του υφιστάμενου χρέους και για αποφυγή μονομερών ελληνικών ενεργειών, τουλάχιστον εφόσον δεν παρουσιάζονται δημοσιονομικά ισοδύναμα. Από την πλευρά των δανειστών η μόνη ουσιαστική παραχώρηση ήταν η έμμεση και κάπως ασαφής υπόσχεσή τους για μείωση του ύψους του απαιτούμενου πρωτογενούς δημοσιονομικού πλεονάσματος για το 2015, αν και στην πραγματικότητα το προβλεπόμενο πλεόνασμα του 3% (του ΑΕΠ) ήταν εξαρχής εμφανές ότι δεν μπορούσε να επιτευχθεί κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες (ακόμη δηλαδή κι αν δεν είχαν μεσολαβήσει οι εκλογές του Ιανουαρίου και υλοποιούνταν το mail Χαρδούβελη). Το χειρότερο όμως είναι ότι δεχόμαστε ήδη, τόσο από την πλευρά των δανειστών όσο και από εκείνη των αγορών, μια πολυεπίπεδη πίεση (πολιτική, οικονομική, επικοινωνιακή) για να οδηγηθούμε σε μια, επί της ουσίας, άνευ όρων παράδοση και νέα πρόσδεση για σειρά ετών στο μνημονιακό άρμα.

-2. Είναι σαφές ότι το ελληνικό μνημονιακό πρόγραμμα, αν υποθέσουμε ότι (θεωρητικός) στόχος του ήταν η επάνοδος της Ελλάδας στις κεφαλαιαγορές για να αναχρηματοδοτήσει από εκεί το χρέος προς τους δημόσιους πιστωτές, έχει αποτύχει. Στα επόμενα τρία ή τέσσερα χρόνια το ελληνικό δημόσιο πρέπει να καταβάλει ως χρεολύσια στο ΔΝΤ και στην ΕΚΤ ένα ποσό της τάξης των περίπου 60 δις ευρώ. Τα χρήματα αυτά δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να βρεθούν από τα φορολογικά και άλλα εκτός δανείων έσοδα. Τα τελευταία μάλιστα δεν μπορούν να καλύψουν ούτε τους τόκους του δημόσιου χρέους, αφού εκείνοι ανέρχονται σε ένα ποσό περίπου 6 δις ετησίως, δηλαδή η καταβολή τους από ίδιους πόρους προϋποθέτει ετήσια πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα άνω του 3% του ελληνικού ΑΕΠ, πράγμα μάλλον ανέφικτο όχι μόνο για το 2015 αλλά και για τα επόμενα χρόνια. Όσο για τις κεφαλαιαγορές, τα επιτόκια των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου έχουν ήδη ανέλθει σε απαγορευτικά (διψήφια) ποσοστά μετά τις εκλογές, ενώ ακόμα και στην καλύτερο περίοδο, την άνοιξη του 2014, τα ποσά που καταφέραμε να αντλήσουμε με την έκδοση των νέων ομολόγων ήταν μικρά (3 δις περίπου), για περιορισμένα χρονικά διαστήματα (3ετίας-5ετίας) και με υψηλά επιτόκια.

-3. Η "λύση" της παύσης πληρωμών και ενδεχομένως της εξόδου από την ευρωζώνη, για την οποία έχει γίνει τόσος λόγος μέσα και έξω από τον ΣΥΡΙΖΑ, κατ΄ουσία δεν υφίσταται. Πρέπει πρώτα από όλα να επισημανθεί ότι το μεγαλύτερο μέρος του χρέους που οφείλουμε να αποπληρώσουμε, όπως εκτέθηκε, στα αμέσως επόμενα χρόνια είναι προς το ΔΝΤ. Σ'αυτό συμμετέχουν πρακτικά όλα τα κράτη του κόσμου και η άρνηση καταβολής θα μας έφερνε de facto αντιμέτωπους όχι με τη Γερμανία, αλλά με τον πλανήτη ολόκληρο. Σημειωτέον ότι, σε αντίθεση με την ευρωζώνη όπου νομικά δεν προβλέπεται διαδικασία (ακούσιας) αποβολής κράτους, τέτοια προβλέπεται στο άρθρο 24 του καταστατικού του ΔΝΤ. Το χειρότερο είναι όμως ότι σε τέτοια περίπτωση θα μπορούσαν να μας επιβληθούν από τα κράτη κάθε είδους οικονομικά και άλλα αντίποινα, μετατρέποντας την Ελλάδα σε κάτι ελαφρώς χειρότερο από τη Ζιμπάμπουε.

-4. Μία έξοδος από την ευρωζώνη θα προϋπέθετε, για να μπορεί ρεαλιστικά να επιτευχθεί (εντελώς διαφορετικό το ζήτημα αν θα αποδεικνυόταν μακροπρόθεσμα επωφελής ή όχι για την εθνική οικονομία), να βρεθεί εξωτερικός χρηματοδότης για να διαθέσει περίπου 20 δις ευρώ για την αποπληρωμή του ΔΝΤ και τουλάχιστον άλλα τόσα για να αποκτήσει η Ελλάδα συναλλαγματικά διαθέσιμα, ώστε να υποστηριχθεί η ισοτιμία της νέας δραχμής. Δεν νοείται και δεν υπάρχει εθνικό νόμισμα χωρίς συναλλαγματικά διαθέσιμα σε "σκληρό" ξένο νόμισμα (σημειωτέον ότι στα τέλη της δεκαετίας του 1990, πριν από την είσοδό μας στην ευρωζώνη, τα ελληνικά διαθέσιμα σε ξένα νομίσματα ανέρχονταν σε ένα ποσό της τάξης των 25 δις δολλαρίων περίπου). Αυτό ισχύει κατά μείζονα λόγο σε περίπτωση κράτους με "νέο" εθνικό νόμισμα, όπου οι αγορές εύλογα δε θα το αποδέχονται για μια περίοδο πολλών μηνών, εωσότου φανεί πού θα ισορροπήσει η ισοτιμία του νομίσματος αυτού με τα υπόλοιπα. Ποσό της τάξης των 40 (20+20) δις ευρώ και μάλιστα υπό μορφή "χορηγίας" και όχι δανείου (αφού η Ελλάδα θα έχει και επισήμως χρεοκοπήσει στις εξωτερικές της πληρωμές) δεν είναι σε θέση, ούτε καν θεωρητικά, να διαθέσει κανένα κράτος της υφηλίου εκτός από την Κίνα, τις ΗΠΑ, τη Νορβηγία, την Ελβετία και τη...Γερμανία (και πάντως όχι η Ρωσία, η οποία πιέζεται κατά δεινό τρόπο τον τελευταίο ενάμιση περίπου χρόνο και τα συναλλαγματικά της διαθέσιμα ήδη έπεσαν από τα 530 στα περίπου 380 δις δολλάρια, με περαιτέρω πτωτικές τάσεις λόγω των τιμών του πετρελαίου).

-5. Εφόσον θεωρηθεί δεδομένο ότι δεν πρόκειται να βρεθεί κράτος-χρηματοδότης, η εκτύπωση δραχμών (η ίδια η εκτύπωση σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα χαρτονομισμάτων θα αποτελούσε βέβαια τεράστιο τεχνικό πρόβλημα, αλλά αυτό ας το υπερβούμε) δεν θα μας ωφελούσε σε τίποτα προς το εξωτερικό. Το νέο νόμισμα δε θα γινόταν αποδεκτό στις διεθνείς συναλλαγές και συνεπώς θα μέναμε για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς τη δυνατότητα εισαγωγών, πράγμα που θα παρέλυε την οικονομική ζωή στη χώρα μας. Ακόμη χειρότερα, το νέο νόμισμα, δε θα γινόταν αποδεκτό ούτε στο εσωτερικό της χώρας, επειδή παρά πολλοί Έλληνες έχουν αποθησαυρισμένα χαρτονομίσματα ευρώ σε φυσική μορφή (η νομισματική κυκλοφορία από περίπου 20 δις ευρώ στη μορφή αυτή προ κρίσης τώρα πρέπει να πλησιάζει περίπου τα 50). Έτσι οι συναλλαγές μεταξύ ιδιωτών θα συνέχιζαν να γίνονται κατά μεγάλο μέρος με τα (απαγορευμένα πια) ευρώ στη "μαύρη αγορά", δηλαδή στην παραοικονομία η οποία θα έπαιρνε εφιαλτικές διαστάσεις, προκαλώντας και κατάρρευση των δημόσιων εσόδων. Η νέα δραχμή θα απέμενε ουσιαστικά να χρησιμοποιείται μόνο στις συναλλαγές με το κράτος. Κατά συνέπεια δεν έχει νόημα να επιχειρηθεί καν η εκτύπωση δραχμών. Πιο λογικό, και λειτουργικά ισοδύναμο από πρακτική άποψη, θα ήταν να επιχειρήσουμε ένα by-pass στο νομισματικό "έμφραγμα" (το οποίο θα μας επιβάλει αναμφίβολα η ΕΚΤ αν κάνουμε παύση πληρωμών προς την ίδια και/ή το ΔΝΤ) εκδίδοντας κάποιας μορφής αναγκαστικό άτοκο ομόλογο ειδικού σκοπού και πληρώνοντας με αυτό μισθούς και συντάξεις (πχ μισθός 1500 ευρώ να καταβάλλεται κατά τα 2/3 σε μετρητά και κατά το 1/3 με ένα τέτοιο ομόλογο, που θα γινόταν αποδεκτό από το κράτος μετά τη λήξη του, δηλαδή μετά πχ από 1 ή 2 χρόνια, για την πληρωμή φορολογικών, ασφαλιστικών κλπ υποχρεώσεων). Παραδόξως, κάτι παρόμοιο φέρονται να πρότειναν και οι εκπρόσωποι των "θεσμών" στις διαπραγματεύσεις των τεχνικών κλιμακίων στις Βρυξέλλες! Είναι όμως φανερό ότι όποια κυβέρνηση επιχειρήσει τέτοιες ευρεσιτεχνίες θα προκαλέσει τέτοιες αντιδράσεις στο εσωτερικό της χώρας ώστε η πτώση της να είναι θέμα (λίγου) χρόνου.

-6. Από νομική άποψη έξοδος από την ευρωζώνη δεν προβλέπεται ούτε με πρωτοβουλία του ενδιαφερόμενου κράτους ούτε με απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εάν κάποιο κράτος-μέλος της ευρωζώνης επιχειρήσει να εκτυπώσει εθνικό νόμισμα, σε αντικατάσταση του ευρώ ή παράλληλα προς αυτό, τούτο θα συνιστούσε παραβίαση του άρθρου 128 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα οδηγούσε σε επιβολή σε βάρος του προστίμου κατά το άρθρο 260 της ίδιας. Κατά τα άλλα όμως, από την οπτική γωνία της Ένωσης, η σχετική εθνική νομοθεσία δε θα ίσχυε και συνεπώς το κράτος θα παρέμενε θεωρητικά μέλος της ευρωζώνης. Εφόσον στη συνέχεια κατέρρεε η κυβέρνηση του κράτους-μέλους, η οποία επιχείρησε την επάνοδο στο εθνικό νόμισμα, το κράτος θα επέστρεφε αναγκαστικά και πρακτικά στην ευρωζώνη. Με βάση τα υπάρχοντα σήμερα νομικά δεδομένα η αποχώρηση από την ευρωζώνη θα προϋπέθετε είτε αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, με συμφωνία όλων των υπόλοιπων κρατών-μελών (άρθρο 50 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης) είτε τροποποίηση της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ώστε να προβλεφθεί τέτοιο ενδεχόμενο, και πάλι με ομοφωνία των κρατών μελών (άρθρο 48 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Εφόσον όμως η πρόθεση αποχώρησης συνοδευθεί από στάση πληρωμών στο χρέος του συγκεκριμένου κράτους προς τα υπόλοιπα μέλη της ευρωζώνης, είναι μάλλον απίθανο αυτά να καταλήξουν σε συμφωνία. Έτσι η αποχώρηση θα αποκτούσε νομικό κύρος μόνο αν επρόκειτο για αποχώρηση συνολικά από την Ευρωπαϊκή Ένωση και παρερχόταν και μια ολόκληρη διετία από την υποβολή της αίτησης για αποχώρηση (άρθρο 50 παρ. 3 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Σε όσο βαθμό ισχύει η διαπίστωση του συντρόφου Λαφαζάνη ότι η ευρωζώνη είναι "γερμανική φυλακή", όποιος επιχειρήσει να αποδράσει θα αντιληφθεί ότι οι γερμανικές φυλακές είναι σχεδιασμένες και οργανωμένες έτσι ώστε οι αποδράσεις από αυτές να είναι σχεδόν αδύνατες (τουλάχιστον όταν δεν υπάρχει βοήθεια από έξω).

-7. Για τους λόγους που επισημάνθηκαν παραπάνω, η ρήξη με τους δανειστές είναι μια ανέφικτη επιλογή και αν επιχειρηθεί η κατάληξη θα είναι η χώρα να επιστρέψει στον μνημονιακό εγκλωβισμό υπό χειρότερους όρους (σαν τον κρατούμενο που επιχειρεί απόδραση και αφού αποτύχει καταλήγει στην απομόνωση της φυλακής). Οφείλουμε να αγωνισθούμε μέσα στα υπάρχοντα ευρωπαϊκά και διεθνή (=ΔΝΤ) πλαίσια, όπως άλλωστε έχουμε υποσχεθεί στον ελληνικό λαό. Η λαϊκή εντολή προς την κυβέρνηση είναι εντολή για σκληρή διαπραγμάτευση και όχι για χρεοκοπία και έξοδο από την ευρωζώνη και ενδεχομένως και την Ένωση.

-8. Στη διαπραγμάτευση αυτή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ οφείλει να εξαντλήσει όλα τα, πιθανά και μη, εργαλεία. Στο πλαίσιο αυτό θα μπορούσε να δοθεί βάρος και στη νομική πλευρά των ζητημάτων που θέτουν οι δανειστές και ειδικότερα στις ενδεχόμενες παραβιάσεις του ευρωπαϊκού και διεθνούς δικαίου (οι παραβιάσεις του ελληνικού Συντάγματος ουδόλως τους ενδιαφέρουν, αφού το θεωρούν δικό μας πρόβλημα και όχι δικό τους). Τούτο σημαίνει ότι στα τεχνικά κλιμάκια πρέπει από ελληνικής πλευράς να συμμετέχουν, εκτός από τους οικονομολόγους, και νομικοί εγνωσμένου κύρους με εξειδίκευση στο ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο, ώστε να προβάλουν τις σχετικές "ενστάσεις". Π.χ. η Ελλάδα θεωρητικά και πρακτικά η τρόικα έχει "καταδικασθεί" από την Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη για σειρά παραβιάσεων της διεθνούς αυτής σύμβασης, που έχει συναφθεί στα πλαίσια του Συμβουλίου της Ευρώπης, μέσω μνημονιακών μέτρων όπως η μείωση του κατώτατου μισθού και άλλα. Πρέπει να επικαλεσθούμε με έμφαση τις σχετικές αποφάσεις προκειμένου να άρουμε τα μέτρα αυτά και γενικότερα να αντιτάσσουμε σε κάθε ευκαιρία την προστασία των κοινωνικών ιδίως δικαιωμάτων των Ελλήνων, τόσο στον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη όσο και στο Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, απέναντι στις παράλογες απαιτήσεις των δανειστών.

-9. Η ακύρωση της υφιστάμενης μνημονιακής νομοθεσίας ή έστω ουσιώδους μέρους της είναι προφανές ότι προσκρούει και θα συνεχίσει να προσκρούει στη στείρα άρνηση των δανειστών. Εφόσον αποδεικνύεται αδύνατο να τους πείσουμε ότι πολλά από τα μέτρα που έχουν ληφθεί δεν ωφελούν την ελληνική οικονομία, θα έπρεπε τουλάχιστον να απαιτήσουμε την καθιέρωση ενός ανεξάρτητου μηχανισμού εκτίμησης επιπτώσεων (impact assessment mechanism) όλου αυτού του μνημονιακού οικοδομήματος και των επιμέρους στοιχείων του. Αυτός θα μπορούσε να είναι είτε ένας υφιστάμενος διεθνής οργανισμός (ΟΟΣΑ ή Συμβούλιο της Ευρώπης ή ίσως ΟΗΕ) είτε ένας συνδυασμός προσώπων διεθνούς κύρους (πχ νομπελίστες οικονομολόγοι) κοινής αποδοχής (Ελλάδας και δανειστών) μαζί με εκπροσώπους κάποιων τέτοιων, κατά τεκμήριο "ουδέτερων", οργανισμών. Εάν από την αξιολόγηση προέκυπτε ότι συγκεκριμένα μέτρα αποδείχθηκαν αντιπαραγωγικά, θα ήταν πολύ δύσκολο για τους δανειστές να εμμείνουν στη διατήρησή τους.

-10. Επί της ουσίας, το ποσό που πρέπει να καταβληθεί, όπως εκτέθηκε στην παράγραφο 2, για χρεολύσια στο ΔΝΤ και την ΕΚΤ στα επόμενα χρόνια θα μπορούσε να καλυφθεί χωρίς νέα, τρίτη κατά σειρά, δανειακή σύμβαση (η οποία θα συνοδευόταν αναμφίβολα από επαχθείς όρους και προϋποθέσεις) από έναν συνδυασμό πηγών. Η πρώτη θα μπορούσαν να είναι τα 10,9 δις ευρώ που έμειναν υπόλοιπο στο ΤΧΣ από τα προβλεπόμενα για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών κονδύλια. Το ποσό αυτό επιστράφηκε δυστυχώς με τη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου στον ESM και προβλέφθηκε ότι θα χρησιμοποιηθεί μόνο για ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών, εφόσον αυτή απαιτηθεί στο μέλλον. Κεντρικός στόχος της διαπραγματευτικής προσπάθειας της ελληνικής πλευράς πρέπει να είναι να καταστούν τα χρήματα αυτά διαθέσιμα για την αποπληρωμή οφειλών του δημοσίου στο ΔΝΤ και/ή την ΕΚΤ και μάλιστα στο αμέσως προσεχές χρονικό διάστημα, παράλληλα με την τελευταία δόση της δεύτερης δανειακής σύμβασης (περίπου 7 δις, περιλαμβανομένων των επιστροφών κερδών των κεντρικών τραπεζών από τα ελληνικά ομόλογα) και με κάποια αύξηση του ορίου των εντόκων γραμματίων. Ακόμη και έτσι βέβαια θα συνεχίσει να υπάρχει μέσα στην επόμενη τετραετία (δηλ. την πρώτη βουλευτική περίοδο) ένα χρηματοδοτικό κενό περίπου 30 ως 40 δις ευρώ. Η κάλυψή του χωρίς νέο καθαρό δανεισμό από δημόσιους πιστωτές είναι εφικτή μόνο αν υπάρξει αξιοποίηση της ελληνικής δημόσιας περιουσίας.

-11. Το ελληνικό δημόσιο πιέζεται από τους δανειστές του να προχωρήσει σε άμεση εκποίηση περιουσιακών του στοιχείων, η οποία λόγω του δυσμενούς μακροοικονομικού περιβάλλοντος και του περιορισμένου αγοραστικού ενδιαφέροντος θα καταλήξει σε λεηλασία του δημόσιου πλούτου. Για να αποφευχθεί αυτό, η ελληνική πλευρά θα μπορούσε να αντιπροτείνει ένα σύνθετο σχήμα, με άξονα το ΤΑΙΠΕΔ, ως εξής: το Δημόσιο να εισφέρει στο ΤΑΙΠΕΔ ακίνητα αντικειμενικής αξίας και/ή μετοχές δημοσίων επιχειρήσεων λογιστικής αξίας συνολικού ύψους κατά προσέγγιση 50 δισ. ευρώ. Το μετοχικό κεφάλαιο του ΤΑΙΠΕΔ να διαιρεθεί σε 250 εκατ. προνομιούχες μετοχές άνευ ψήφου, αξίας 100 ευρώ η καθεμιά, και μία κοινή μετοχή. Η μοναδική κοινή μετοχή παραμένει στην κατοχή του Δημοσίου, ενώ οι προνομιούχες διατίθενται σε δημόσια εγγραφή με εισαγωγή κεφαλαίων από το εξωτερικό (για να μη θιγεί η ρευστότητα του εγχώριου τραπεζικού συστήματος). Το προϊόν της εγγραφής (25 δισ. ευρώ) θα χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά για την αγορά ελληνικών ομολόγων στη δευτερογενή αγορά με σκοπό να περιορισθεί η προσφορά σε τόσο χαμηλά επίπεδα ώστε να γίνει εφικτή η δραστική μείωση των επιτοκίων και έτσι και η έκδοση σταδιακά νέων ομολόγων. Τα περιουσιακά στοιχεία που θα έχουν εισφερθεί από το Δημόσιο στο ΤΑΙΠΕΔ θα εκποιούνται σταδιακά, όταν επιτυγχάνεται για το καθένα δίκαιη τιμή (κατ’ εκτίμηση της ελεγχόμενης από το ίδιο το Δημόσιο διοίκησης) και δεδομένου ότι στο μεταξύ θα έχει βελτιωθεί το μακροοικονομικό περιβάλλον. Με το τίμημα της εκποίησης θα γίνεται τμηματική επιστροφή κεφαλαίου στους προνομιούχους μετόχους, έως ότου εξοφληθούν για το σύνολο της ονομαστικής αξίας των μετοχών τους, οι οποίες τότε θα ακυρωθούν. Τα υπόλοιπα περιουσιακά στοιχεία (όσα δεν εκποιηθούν) επιστρέφονται στο ελληνικό Δημόσιο. Εναλλακτικά, αν το ελληνικό Δημόσιο προτιμά, θα μπορούσε να εξοφλεί σταδιακά τους μετόχους του ΤΑΙΠΕΔ μέσα από τα φορολογικά ή άλλα έσοδά του σε βάθος χρόνου, χωρίς εκποίηση περιουσιακών στοιχείων. Με ένα παρόμοιο σχήμα θα μπορούσε να επιτευχθεί η γρήγορη βελτίωση της δημοσιονομικής εικόνας της χώρας χωρίς λεηλασία της δημόσιας περιουσίας και να αποφευχθεί η αιχμαλωσία μιας τρίτης δανειακής σύμβασης.

-12. Για τους προσεχείς δύο ή τρεις μήνες και έως τη σύναψη κάποιας συμφωνίας με τους δανειστές θα ήταν σκόπιμο να κρατηθούν από την πλευρά μας χαμηλοί τόνοι, μεταξύ άλλων και στο θέμα των γερμανικών οφειλών προς την Ελλάδα από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Η λεκτική κλιμάκωση είναι μια παγίδα της άλλης πλευράς στην οποία δεν πρέπει να εγκλωβιζόμαστε. Από το καλοκαίρι και μετά θα έχουμε κάθε δυνατότητα για επαναφορά όλων των ζητημάτων προς κάθε κατεύθυνση.

Με συντροφικούς χαιρετισμούς,

Κώστας Χρυσόγονος "

Χιούγκο Ντίξον στη HuffPost Greece: Με ΟΧΙ μέχρι τις 20 Ιουλίου η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει δύο φορές


Ο Χιούγκο Ντίξον ο αρχισυντάκτης του διεθνούς πρακτορείου Reuters, βασικός αναλυτής, γνώστης της Ελλάδας και παντρεμένος με Κύπρια απαντά στις ερωτήσεις της Huffington Post στην Σοφία Παπαϊωάννου

Ερ. Θεωρείται ότι υπάρχει πιθανότητα να βρεθεί κάποια λύση και το δημοψήφισμα να ακυρωθεί;
Θεωρώ τελείως απίθανο το δημοψήφισμα να ακυρωθεί, μπορεί να έκαναν δηλώσεις ο Ολάντ και ο Μοσκοβισί ότι μπορούν να συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις αν το θέλουν οι Έλληνες αλλά δεν υπάρχει καθόλου χρόνος. Οι Γάλλοι εξάλλου δεν θα μπορούσαν να πείσουν τους Γερμανούς να το δεχτούν. Ακόμα και αν η Ελληνική Κυβέρνηση ήθελε να συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις δεν υπάρχει πια χρόνος. Το πρόγραμμα λήγει αύριο.

Ερ. Ποιο πιστεύετε ότι μπορεί να είναι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος;
Πιστεύω ότι και τα δύο ενδεχόμενα και το ΝΑΙ και το ΟΧΙ είναι πιθανά.

Ερ. Τι σημαίνει ένα ΟΧΙ στο δημοψήφισμα;

Αν το δημοψήφισμα βγάλει ένα ΟΧΙ τότε πρέπει να καταλάβετε ότι ο περιορισμός των κεφαλαίων θα είναι μεγαλύτερος από 60 ευρώ την ημέρα και το πιο πιθανό να μην μπορείτε να βγάλετε καθόλου χρήματα γιατί δεν θα υπάρχουν πια στο σύστημα καθώς η ΕΚΤ δεν θα έχει τροφοδοτήσει το σύστημα. Αυτό θα επηρεάσει και τους τουρίστες βέβαια όχι μόνο τους Έλληνες καθώς δεν θα υπάρχουν χρήματα στο σύστημα για να βγάλουν. Και αυτό θα συμβεί ακριβώς στο απόγειο της τουριστικής περιόδου.
Η Κυβέρνηση τότε θα έχει δύο επιλογές η να πάει στην δραχμή και να τυπώσει χρήματα ή να κατάσχει ένα μέρος των καταθέσεων για να δημιουργήσει κεφάλαιο. Διότι εντωμεταξύ, μην ξεχνάτε, ότι μέσα σε αυτό το διάστημα η Ελλάδα θα έχει χρεοκοπήσει δύο φορές, αύριο που λήγει η προθεσμία αποπληρωμής των δόσεων στο ΔΝΤ και κυρίως στις 20 Ιουλίου που λήγει η δόση πληρωμής στην ΕΚΤ.
Το να μετανιώσει κανείς μετά τις 20 Ιουλίου δεν θα σημαίνει τίποτα. Πιστεύω ότι ακόμα και σε αυτή την περίπτωση ο κόσμος θα είναι τόσο θυμωμένος που με κάποιο τρόπο θα διώξει τον Τσίπρα από την εξουσία.

Ερ. Τι θα σημαίνει ένα ΝΑΙ;

Ακόμα και το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα δεν θα σημαίνει κάτι εύκολο για την Ελλάδα. Ακόμα και η πρόταση που υπήρχε στο τραπέζι μέχρι την Παρασκευή δεν ήταν αυτή που θα έφερνε επιθυμητά αποτελέσματα στην οικονομία. Δεν θα μπορούσε η Ελλάδα σε καμία περίπτωση να έχει πρωτογενές πλεόνασμα 1% χωρίς μεγάλη λιτότητα. Θα περίμενα μετά από ένα ΝΑΙ η Κυβέρνηση του Τσίπρα να παραιτηθεί και δεν μπορώ να δω πως θα υπήρχε καινούργιο πρόγραμμα χωρίς νέα Κυβέρνηση χωρίς εκλογές που πάλι θα πρέπει να διεξαχθούν μέσα στην τουριστική περίοδο.
Οι περιορισμοί κεφαλαίων δεν θα σταματήσουν μπορεί απλά να χαλαρώσουν ελαφρά. Οι Ευρωπαίοι τότε θα ξεκινήσουν νέες διαπραγματεύσεις για τον σχεδιασμό ενός νέου πιο σωστού προγράμματος.

Ερ. Πιστεύετε ότι οι αγορές επηρεάστηκαν από την αναγγελία του δημοψηφίσματος;
Δεν επηρεάστηκαν δραματικά, θα έλεγα ότι είναι μία κακιά μέρα αλλά δεν είναι και Lehman Brothers. Το αν θα συνεχίσουν να πέφτουν θα εξαρτάται από τις προσδοκίες για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Εμένα η πρόβλεψή μου ήταν για σήμερα 3 με 4 μονάδες πτώση και πάλι 3 με 4 μονάδες πτώση στα διεθνή χρηματιστήρια την άλλη Δευτέρα αν το αποτέλεσμα θα είναι ΟΧΙ. Αν είναι ΝΑΙ θα ανακάμψουν αμέσως. Για δείτε να συγκρίνετε τι είχε γίνει μετά την πτώση της Lehman Brothers;

Ερ. Γιατί όμως ένα νέο παιδί που είναι άνεργο, που λαμβάνει ελάχιστο μισθό που δεν βλέπει μέλλον και προοπτική στην Ευρώπη να ψηφίσει ΝΑΙ την Κυριακή;

Γιατί αν επικρατήσει το ΟΧΙ η ανεργία θα αυξηθεί και γιατί τότε δεν θα έχει καμία προοπτική. Κάθε νέος πρέπει να εύχεται να υπάρχει μία κυβέρνηση στην Ελλάδα που θα εργαστεί εποικοδομητικά και θα κάνει μεταρρυθμίσεις που θα φέρουν προοπτική. Δειτε πως ανέκαμψε η Κύπρος, η Ισπανία, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία. Όλες αυτές οι χώρες βασικά αυτό που έκαναν ήταν ότι ακολούθησαν το πρόγραμμα. Είναι σαν την θεραπεία με αντιβίωση που πρέπει να την ολοκληρώσεις μέχρι το τέλος. Όχι μόλις δεις δύο καλα σημάδια να την σταματήσεις. Αυτό έκανε η Ελλάδα, παράτησε την θεραπεία.

http://www.huffingtonpost.gr/

Εμπαιγμός


Η κυβέρνηση καλεί τους Έλληνες σε δημοψήφισμα για να αποφασίσουν αν θα δεχθούν (ΝΑΙ) ή θα απορρίψουν (ΟΧΙ) τις προτάσεις των δανειστών μας. Στο ΦΕΚ που αφορά το δημοψήφισμα και φέρει την υπογραφή του Προέδρου της Δημοκρατίας και του Πρωθυπουργού, αναφέρει 2 (ΔΥΟ) έγγραφα που πρέπει να μελετηθούν για να αποφασίσουμε την ψήφο μας. Τα εξής:

1. «Reforms for the completion of the Current Program and beyond»

2. «Preliminary Debt Sustainability Analysis»


Όμως μέχρι στιγμής:


H κυβέρνηση ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΕΠΙΣΗΜΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ώστε να μπορούμε να ενημερωθούμε.

Και όχι μόνο αυτό, αλλά:

Την ίδια στιγμή ο Υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς, φωτογραφίζεται και ανεβάζει στον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter ένα χαρτί που ισχυρίζεται ότι είναι το «τελεσίγραφο» των δανειστών.

 

pap


Μόνο που αυτό που κρατά στα χέρια του ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΑΣΗ είναι έντυπο ΕΝ ΕΞΕΛΙΞΕΙ διαπραγμάτευσης και όχι «τελεσίγραφο» όπως ψευδώς ισχυρίζεται. O ίδιος ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Jean-Claude Juncker, αναγκάστηκε να το διευκρινίσει στους Έλληνες αυτό ( Ο Γιούνκερ δημοσιεύει έγγραφο που αποδεικνύει ότι ο Τσίπρας λέει ψέματα για την πρόταση των δανειστών )


Epikairo: Γιατί συμπεριφέρεται με τέτοια απαξίωση μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση στους πολίτες της; Γιατί αποφεύγουν να δώσουν στη δημοσιότητα τα έγγραφα που αφορούν το δημοψήφισμα; Γιατί αυτός ο εμπαιγμός;

Καλούμαστε σε 5 μέρες να αποφασίσουμε το μέλλον της γενιάς μας και εκείνων που θα ακολουθήσουν ΧΩΡΙΣ να γνωρίζουμε τους λόγους. Ντροπή.

σημ. Στην κεντρική φωτογραφία το ψηφοδελτιο του δημοψηφίσματος.

Υ.Γ.: Σε κάθε ερώτημα αυτού του είδους, το ναι προηγείται του όχι όπως αντίστοιχα το συμφωνώ προηγείται τού διαφωνώ. Φέρουμε ένα παράδειγμα από το δημοψήφισμα στη Σκωτία.

11057488_10153412034502920_4209928615993382616_n.jpg



Στο ελληνικό δημοψήφισμα, η «δημοκρατική» συγκυβέρνηση πρωτοτυπεί για ακόμη μία φορά και βάζει το ΟΧΙ πάνω από το ΝΑΙ (αρχική εικόνα). Ποιος είναι ο λόγος;

2015-06-29_4.23.52_.png




Σύντροφοι, έχετε πλέον φτάσει στα όρια της εκτροπής. Προσπαθήστε να περισώσετε ότι προλαβαίνετε από την αξιοπιστία σας πριν είναι αργά για όλους και κυρίως για τη δημοκρατία.


- See more at: http://www.epikairo.gr

Καλωσήρθατε στο Ανατολικό Βερολίνο;

Ο απομονωτιστής κομμουνιστής Τσίπρας με ικανές δόσεις βοήθειας από την Αρχιερέα της τιμωρητικής λιτότητας, εικοσιπέντε χρόνια μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου, διακινδυνεύουν το χτίσιμο ενός νέου τείχους.

Όχι σε μία χώρα κατεστραμμένη από πόλεμο, αλλά σε μία που μέχρι πρότινος ήταν στις 40 πλουσιότερες του κόσμου.

Δεν θυμάμαι αν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο. Μπορώ όμως να φανταστώ την κοινωνική αναταραχή που θα προκαλέσει αν ο πληθυσμός βιώσει τις συνέπειες ενός ΟΧΙ. Αν κάποιος έψαχνε επιζητούσε μία αφορμή για παραδειγματισμό, δύσκολα θα μπορούσε να φανταστεί κάτι καλύτερο.

Δεν ξέρω πως ήταν η Αλβανία πριν τον Χότζα, αλλά ξέρω πώς ήταν μετά. Όπως ξέρω πώς κοιτούσαν οι Έλληνες τους Αλβανούς οικοδόμους, αφότου άνοιξαν τα σύνορα, όταν έλεγαν «εγώ στη χώρα μου ήμουν δάσκαλος», «καθηγητής πανεπιστημίου», «είχα μαγαζί»... Έχει αρχίσει να γυρίζει ένας πραξικοπηματικός τροχός, που κάνει τις μαρτυρίες αυτών των ανθρώπων προσωπικές - σαν από κακό όνειρο.

Μπορούσε η Καγκελάριος να μην είχε κάνει το ολέθριο σφάλμα να αποφασίσει πως η Ελλάδα πρέπει να τιμωρηθεί, για την εξαπάτηση με τα νούμερα επί Καραμανλή. Εξαπάτηση που έγινε εν γνώσει της τότε Κομισιόν του Μπαρόζο - αυτού που πέταγε σε κάθε εκλογική μάχη για να τον στηρίξει. Του Μπαρόζο που συνωμότησε με τον διάδοχο του Καραμανλή για να ανατρέψει τη μόνη ελληνική κυβέρνηση που προσπάθησε να μεταρρυθμίσει την Ελλάδα.

Μπορούσε η Τρόικα να πιέσει για μεταρρυθμίσεις αντί για λιτότητα, αφού αυτό ήταν το πρόβλημα. Κι αν δεν το έκανε όσο είχαμε 36 δις. έλλειμμα μπορούσε να το κάνει τώρα που δεν είχαμε έλλειμμα πια, και να μην δώσει πάτημα στον πραξικοπηματία Τσίπρα.

Όχι πως τα λάθη της Ευρώπης δικαιολογούν τις κινήσεις και τις μεθοδεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ - αυτού που ψηφίστηκε ως απάντηση σε έναν μισαλλόδοξο Σαμαρά, για τη Δημοκρατία που τώρα απειλεί να καταλύσει μέσα από ένα δημοψήφισμα επτά ημερών. Θα τιμωρηθεί για την εκτροπή. Θα είναι σε ένα χρόνο ή σε δέκα; Δεν είμαι μάντης - δεν ξέρω τι θα γίνει με το δημοψήφισμα τηςΚυριακής. Και δεν ακούω καμία δημοσκόπηση πως προηγείται το ΝΑΙ (σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου είναι ο Εντ Μιλιμπαντ...). Όπως δεν ξέρω ποιός Έλληνας είναι έτοιμος να στηθεί σε ουρά πρεσβεία ευρωπαϊκής χώρας για βίζα.

Αλλά θα τιμωρηθεί, σύμφωνα με τις προβλέψεις του Ελληνικού Συντάγματος. Όσο ικανός κι αν νομίζεις πως είσαι, ένα νέο Ανατολικό Βερολίνο με εγκλωβισμένους Ευρωπαίους πολίτες δε θα σταθεί για πολύ. Κι όταν καταρρεύσει θα σε πλακώσει - είτε έμεινε στα χαρτιά ως επιδίωξη, είτε τα κατάφερες για λίγο.

http://alexacos.blogspot.gr/

Μηνυμα προς ολους αυτους που δεν προλαβαν την Ελλαδα εκτος Ευρωπης..

ΘΩΜΑΣ ΜΠΟΥΡΑΣ

Μηνυμα προς ολους αυτους που δεν προλαβαν την Ελλαδα εκτος ευρωπης..

Ότι βλεπετε σημερα και πιο πολυ πριν το 2009 που ηταν και ουσιαστικα η χρονια η οποια η Ελλαδα ειχε χρεοκοπησει..ειναι ολα αποτελεσμα της ευρωπαικης πορειας της χωρας..δραχμη ειχαμε και πριν μπουμε στην ΕΕ,δραχμη και οταν μπηκαμε..τι δεν ειχαμε?

δεν ειχαμε τα Μ.Ο.Π(μεσογειακα ολοκληρωμενα προγραμματα)δεν ειχαμε τα ΠΑΚΕΤΑ ΝΤΕΛΟΡ 1,2,3..δεν ειχαμε τα Κ.Π.Σ (κοινοτικα πλαισια στηριξης).

δεν ειχαμε τα ΕΣΠΑ,δεν ειχαμε χιλιαδες αλλα αναπτυξιακα προγραμματα..δεν ειχαμε την στηριξη των αγροτων (δισεκατομμυρια ευρω σε επιδοτησεις,προγραμματα νεων αγροτων,εθνικο αποθεμα),ολα αυτα βοηθησαν στην αναπτυξη της Ελλαδας,βοηθησαν να γινουμε ενα συγχρονο κρατος σε υποδομες..τα λαθη πολλα,η διαφθορα μεγαλη,τα ρουσφετια πολλα,τα λεφτα δεν πηγαν ολα στην αναπτυξη..πολλα πηγαν στην τσεπη πολιτικων ,και μεγαλοεργολαβων..ομως η Ελλαδα αλλαξε,τα Ελληνοπουλα απεκτησαν προσβαση στην παιδεια,νοσοκομεια χτιστηκαν,μεγαλα εργα εγιναν...πριν την Ε.Ε .

Η Ελλαδα ηταν μια τριτοκοσμικη χωρα,σπουδαζαν τα παιδια των πλουσιων και των δημοσιων υπαληλων,και οσα ειχαν την δυναμη και το κουραγιο ισως και το IQ ..να τα καταφερουν χωρις βοηθεια..παιδια αγροτων,παιδια μεροκαμματιαρηδων,παιδια ανθρωπων του μοχθου..ας μην γυρισουμε την Ελλαδα πισω..κανεις δεν συμφωνει με τα σκληρα μετρα,κανεις δεν θελει αλλη λιτοτητα,κανεις δεν θελει να βλεπει συνΕλληνες ανεργους..ειλικρινα κανεις,και εμεις που λεμε
ΝΑΙ..με δυσκολια τα βγαζουμε περα,αν τα βγαζουμε..αλλα δεν θελουμε να γυρισουμε πισω σε αυτο που ζησαμε στα παιδικα μας χρονια...
ΝΑΙ λοιπον στην Ευρωπη,
ΝΑΙ σε ενα σχεδιο που θα δωσει ξανα ελπιδα στον τοπο μας..ουτε η προταση τσιπρα με τα 8 δις μετρα την δινει,αλλα ουτε και των θεσμων..λεμε 
ΝΑΙ,δινουμε το μηνυμα οτι θελουμε να μεινουμε μεσα στην οικογενεια της Ευρωπης,και παλευουμε ολοι μαζι για ενα προγραμμα και μια συμφωνια που θα μας βγαλει οριστικα απο τα μνημονια και την ανασφαλεια...

Μήπως είναι ψέμματα; Επίσημα Πόθεν Έσχες.΄΄ Ψηφίζουμε ΟΧΙ με τα χρήματα μας στο εξωτερικό;;;''


Μήπως είναι ψέμματα; Επίσημα Πόθεν Έσχες:
Τσακαλώτος: χαρτοφυλάκιο 457.700 ευρώ και 107.000 αγγλικών λιρών (και BlackRock). Δύο κατοικίες στην Κηφισιά, ένα γραφείο και μία ακόμη οικία στην Πρέβεζα. / Σταθάκης: αμοιβαία 376.000 ευρώ, 100.000 ευρώ στην BlackRock, JP Morgan. Καταθέσεις 304.630 ευρώ και 201.329 δολάρια / Τσουκαλάς καταθέσεις 1.071.000 ευρώ. / Βαλαβάνη: 20 βιβλιάρια καταθέσεων, ύψους 885.000 ευρώ, τα οποία αναλύονται σε 452.885 ευρώ και 364.000 λίρες Αγγλίας. / Παπαδημούλης: χαρτοφυλάκιο 830.600 ευρώ, το ζεύγος Παπαδημούλη διαθέτει τραπεζικό λογαριασμό 454.378 ευρώ, ενώ ο βουλευτής είναι συνδικαιούχος σε ακόμα 8 βιβλιάρια με το συνολικό ύψος των ποσών αυτών να είναι της τάξης των 499.000 ευρώ. Παναγιώτης Κουρουμπλής: 18 ακίνητα, 9 αποθήκες, 4 γκαράζ / Δημήτρης Στρατούλης: 19 ακίνητα. / Νικόλαος Βούτσης: 12 ακίνητα (7 διαμερίσματα στην Κηφισιά). / Βαλαβάνη Όλγα-Νάντια: 15 ακίνητα / Σταθάκης Γεώργιος: 11 ακίνητα / Δημήτρης Παπαδημούλης: 11 ακίνητα / Αλέξης Μητρόπουλος: 12 ακίνητα / Θεανώ Φωτίου: 11 ακίνητα, εκ των οποίων ένα διαμέρισμα στο Λονδίνο / Ρένα Δούρου: 9 ακίνητα / Γιάννης Δραγασάκης: 6 ακίνητα/Κουράκης: 6 ακίνητα / Κοντονής Χαράλαμπος: 7 ακίνητα / Κριτσωτάκης Μιχαήλ: 10 ακίνητα, συνδικαιούχος σε πάνω από 20 άλλα / Γεροβασίλη Ολγα: 8 ακίνητα.

Να διασφαλιστεί η ευρωπαϊκή προοπτική

ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ

Ρ​​ωτούσαν διάφοροι φίλοι και γνωστοί με αγωνία κατά πόσον «υπάρχει περίπτωση να βρίσκεται σε εξέλιξη ένα σχέδιο για να οδηγηθεί η χώρα εκτός ευρώ». Εμπειροι άνθρωποι που έχουν ζήσει περισσότερο την ελληνική ιστορία από εμάς έβλεπαν τα σημάδια στον ορίζοντα, αλλά εμείς αρνούμασταν να το παραδεχθούμε. Δεν πιστεύαμε πως ένας 40άρης πολιτικός θα παίξει στα ζάρια την τύχη της χώρας και την ευρωπαϊκή της προοπτική. Το σκηνικό στήθηκε αριστοτεχνικά. Δεν μπορεί να μη γνώριζαν οι κυβερνώντες ότι όσο καθυστερούσαν τη διαπραγμάτευση τόσο πιο δύσκολη και επίπονη θα γινόταν η συμφωνία.

Αποκοιμηθήκαμε, γιατί κάθε τόσο μας έπειθαν ότι «αύριο κλείνουμε». Στην ουσία διαπραγμάτευση έγινε τις τελευταίες ημέρες και ενώ γνώριζαν άπαντες ότι πλησιάζει η Ωρα Μηδέν. Οι θεσμοί έπεσαν στην παγίδα ανοήτως, βάζοντας ακραίους και υπερβολικούς όρους. Για άλλη μια φορά έκαναν ένα ιστορικό λάθος.

Εν τω μεταξύ, η προπαγάνδα έφερνε αποτελέσματα. Ακουγες ξαφνικά φιλοευρωπαίους να λένε «ε, μα αυτή την Ευρώπη θέλουμε;». Είναι, βλέπετε, και η κούραση μεγάλη. Εύκολα οι δημαγωγοί πατάνε πάνω της όταν έχουν απέναντί τους ένα λαό που έχει απελπισθεί. Και στο τέλος πάντοτε έρχεται και ο διχαστικός λόγος για να προσπαθήσει να εκμεταλλευθεί τα χειρότερα ένστικτα που κρύβουμε στο DNA μας, μαζί με τα άλλα τα υπέροχα και τα πραγματικά γενναία.

Ο κ. Τσίπρας ήξερε από την αρχή ότι «επανάσταση» και ευρώ δεν πάνε μαζί. Δεν μπορείς να είσαι ένας μεταμοντέρνος «κομαντάντε Αλέξης» και ένας υπεύθυνος πρωθυπουργός. Οταν δείλιασε βρήκε τη λύση.

Εβαλε όλους εμάς, τον ελληνικό λαό, ασπίδα για να κρύψει την αδυναμία του να πάρει μεγάλες, υπεύθυνες αποφάσεις. Το χειρότερο; Το έκανε χωρίς καμιά απολύτως προετοιμασία για το Plan B.
Εκτός αν, κάτω από τη μύτη μας, είχαν κάποιοι επεξεργασθεί και ένα υπεραπόρρητο σχέδιο εκτάκτου ανάγκης... Δεν είπε την αλήθεια στον ελληνικό λαό προεκλογικά, και βεβαίως αυτή η κυβέρνηση δεν είναι ικανή να διαχειρισθεί αυτά που θα έλθουν αν μπούμε σε μια μεγάλη εθνική περιπέτεια.

Βλέπω την απελπισία των φιλοευρωπαίων αυτής της χώρας. Πολλοί είναι έτοιμοι να το βάλουν κάτω. Δεν είναι τώρα η ώρα για μικροκομματικά και μικροπροσωπικά παιχνίδια. Εχουμε λίγες μέρες μπροστά μας για να διασφαλίσουμε ότι η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας δεν θα κινδυνεύσει. Οταν το πετύχουμε θα πρέπει όλοι να σοβαρευθούμε, να αρθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να ξανακτίσουμε τη χώρα. Γιατί είναι πολύ πιθανό να πρόκειται για μια βαθιά διχασμένη, ημικατεστραμμένη χώρα. Και θα είναι τότε και η τελευταία ευκαιρία για την Ευρώπη να αποδείξει έμπρακτα ότι θέλει την Ελλάδα στους κόλπους της.

'Ελλη Στάη: Πώς τολμήσατε κύριε Βαρουφάκη;

Πως τολμήσατε μια τέτοια απόφαση -δήλωση περί κλεισίματος των τραπεζών και ελέγχους κεφαλαίων να μας τη σβουρίξετε μέσω BBC;
Πώς τολμήσατε να πλήξετε την εθνική μας αξιοπρέπεια την οποία μας εξαπολύετε ως πολιτικό επιχείρημα των αλλοπρόσαλλων οικονομικών σας μήνες τώρα;

Πώς τολμήσατε μια τέτοια απόφαση -δήλωση περί κλεισίματος των τραπεζών και ελέγχους κεφαλαίων να μας τη σβουρίξετε μέσω BBC;

Δεν υπάρχει η χώρα μας, οι Έλληνες δημοσιογράφοι, τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης;

Δεν σας αρέσουν;

Γιατί δεν σας προσκυνούν όλοι;


Μα έχετε την ΕΡΤ, δικό σας πλέον μετερίζι. Τόσο πολύ απαξιώνετε τους Ελληνες όπου μια τέτοια δραματική στιγμή για τη ζωή τους την είδηση την δίνετε στο BBC;

Tόση ξιπασιά πια, ή τόση εθνική αναξιοπρέπεια;


Γιατί ακούμε πολλά για την αξιοπρέπεια, την περηφάνια και τη διασφάλιση της εθνικής μας κυριαρχίας στο τελευταίο πολιτικό διάστημα των χρόνων της κρίσης.

Τα ηθικού κριτηρίου χαρακτηριστικά της εθνικής περηφάνιας και αξιοπρέπειας έγιναν πολιτικά επιχειρήματα, άλλοτε περιβάλλοντας τις επώδυνες οικονομικές αποφάσεις, άλλοτε ως εύγευστη καραμέλα την οποία μασουλάνε ανερυθρίαστα πολιτικοί χωρίς πολιτικό λόγο, με στόχο το θυμικό μας, το συναίσθημα μας και τελικά την παραπλάνηση μας.

Δεν ξέρω πόσο εθνικά αξιοπρεπής αισθανθήκατε εσείς όταν αυτάρεσκα, (σαν να σας βλέπω...) ανακοινώσατε την απόφαση αυτή στην αγγλική γλώσσα στον αμέτοχο από τα προβλήματα μας Άγγλο δημοσιογράφο.

Εγώ όμως δεν αισθάνθηκα καθόλου αξιοπρεπής και εθνικά περήφανη όταν σε ένα ΑΤΜ του Παγκρατίου μια αξιοπρεπής κυρία μου ζήτησε να την βοηθήσω για να βγάλει χρήματα, τα οποία φευ δεν υπήρχαν εκείνη τη στιγμή.

Όταν με ρώτησε τι γίνεται, δεν θέλησα να της πω να ανοίξει το BBC για να σας ακούσει.

Υ.Γ: Δεν ξέχασα ότι «είπατε ξείπατε» στο BBC αλλά δεν μασάμεπια. 
 
http://www.thetoc.gr/

Κυριακή 28 Ιουνίου 2015

Ο Γιούνκερ δημοσιεύει έγγραφο που αποδεικνύει ότι ο Τσίπρας λέει ψέματα για την πρόταση των δανειστών


Σημαντική εξέλιξη εκ μέρους της ευρωπαϊκής επιτροπής, η οποία ξεγυμνώνει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για τις διαπραγματεύσεις, δίνοντας στη δημοσιότητα τα όσα συζητήθηκαν το βράδυ της Παρασκευής, ενώ αποδεικνύεται ότι ο Τσίπρας επέλεξε μονομερώς να τερματίσει τις διαπραγματεύσεις παρά την πιθανή ολοκλήρωση της συμφωνίας...

Όπως φαίνεται από το κείμενο (ημερομηνία 26/06/2015 και ώρα 20:00), τα ξενοδοχεία και ενέργεια ήταν στο 13% (και όχι στο 23%), ενώ για τα εστιατόρια υπήρχε το 23% με επανεξέταση σε 1,5 χρόνο.

11665624_10153331875690708_1401355227963173279_n.jpg


Οι αντίστοιχες περικοπές στο ασφαλιστικό ήταν 450-900 εκατομμύρια το 2015 και 1,8 δις το 2016 ενώ ο φόρος επιχειρηματικών κερδών ήταν στο 28% αντί του 29% που πρότεινε η ίδια η κυβέρνηση [via].

Αν μάλιστα δείτε έναν συγκριτικό πίνακα [χθεσινό δημοσίευμα via newsmoney], οι διαφορές της ελληνικής πρότασης με αυτές των δανειστών είναι ελάχιστες:

thema-pinakas.jpg.pagespeed.ce.CopGK40J3h.jpg

Ο Γιούνκερ προβαίνει σε αυτή την ενέργεια, πιθανώς έξαλλος από την παραπληροφόρηση της κυβέρνησης προς τον ελληνικό λαό:

2015-06-28_5.42.23_.png

Το έγγραφο που δόθηκε στη δημοσιότητα αποδεικνύει ότι ο Τσίπρας έχει πει ψέματα, πέρα από τους εταίρους και στον ελληνικό λαό :

2015-06-28_5.45.33_.png



Ούτε 23% στον τουρισμό, ούτε περικοπές συντάξεων όπως αναφέρει ο Έλληνας πρωθυπουργός, και φυσικά αυτό που ενδιέφερε τους δανειστές ήταν η πάταξη της φοροδιαφυγής και έχουν δώσει έμφαση από το 2010 ακόμη. Επιπρόσθετα, η ελληνική κυβέρνηση δεν μείωνε εξοπλιστικές δαπάνες, όπως της είχε προταθεί αλλά ούτε ήθελε να καταργήσει τις φοροελαφρύνσεις των εφοπλιστών.

Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να δώσει άμεσα εξηγήσεις για την πλάνη, διότι, αν πράγματι έχει εξαπατήσει τον ελληνικό λαό, με σκοπό να τον οδηγήσει εκτός ευρωζώνης και ευρώ, τότε η κατάσταση είναι εξέχουσα σοβαρή.


    
- See more at: http://www.epikairo.gr

ΔΗΛΩΣΗ – ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΓΙΩΡΓΟΥ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ

Είναι προφανής η ευθύνη της κυβέρνησης γιατί με την πολιτική και τις επιλογές της, οδήγησε τη χώρα στο σημερινό αδιέξοδο.

Για μας, προέχει το συμφέρον της χώρας.
Γι” αυτό πιστεύουμε ότι είναι αναγκαίο να βρεθεί λύση για την άρση του αδιεξόδου.

Με αίσθημα ευθύνης απέναντι στη χώρα και στον Ελληνικό λαό, στον οποίο απευθύνομαι πάντα με ειλικρίνεια, καλώ την κυβέρνηση να επανεκτιμήσει τη σοβαρότητα της κατάστασης.
Να αλλάξει πολιτική στάση.
Και να ζητήσει αμέσως επανέναρξη των διαπραγματεύσεων με στόχο την επίτευξη μιας συμφωνίας.
Πράγμα εφικτό.

Καλώ και τους εταίρους, να ανταποκριθούν στην κρισιμότητα των στιγμών για την Ελλάδα και την Ευρώπη.
Και να παρατείνουν τη διαπραγμάτευση με την Ελληνική Κυβέρνηση μέχρι την προσεχή Τρίτη, ημέρα λήξης του προγράμματος.

Στόχος να υπάρξει μια συμφωνία, η οποία θα στηρίξει τις αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας, θα απαντά στο πρόβλημα του χρέους και θα διασφαλίζει μια βιώσιμη πορεία για τη χώρα και τους Έλληνες.

Επίσης, καλώ τους εταίρους μας να εγκαταλείψουν την επιλογή της λιτότητας και να δώσουν προτεραιότητα στις αναγκαίες μεγάλες αλλαγές που χρειαζεται η χώρα.
Ιδιαίτερα, όταν είναι δεδομένο ότι η Ελλάδα έχει ήδη πετύχει τη δημοσιονομική προσαρμογή σε πολύ μεγάλο βαθμό.

Και τότε, αυτή τη συμφωνία, η Κυβέρνηση οφείλει να τη θέσει στην κρίση του Ελληνικού λαού – με τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος.
Αλλά οφείλει και να την στηρίξει.

Οι συντηρητικοί συσχετισμοί στην ΕΕ, αποτελούν πρόκληση. Εμείς αγωνιζόμαστε για να τους αλλάξουμε.
Σε καμία περίπτωση όμως δεν δικαιολογούν μια λιποταξία. Μια φυγή που πιθανά να μας βάλει σε δρόμο χωρίς επιστροφή.
Αυτό το απεύχομαι.

Αντί της φυγής, χρειάζεται ένας συνεχής και επίμονος αγώνας για προοδευτικές αλλαγές. Αλλαγές μέσα στην ευρωζώνη και στην Ελλάδα.