Άλλωστε θυμίζει σε κάθε ευκαιρία, ότι το 2ο μνημόνιο είναι μια μεγάλη επιτυχία και μάλιστα δική του… Παρακάμπτοντας τεχνηέντως το γεγονός ότι ο ίδιος κλήθηκε να εφαρμόσει τις τελικές λεπτομέρειες μια συμφωνίας για το 2ο μνημόνιο, που είχε κερδίσει για την Ελλάδα ο Γιώργος Παπανδρέου μερικούς μήνες πριν…
Κι επίσης το γεγονός ότι το 2ο μνημόνιο υπάρχει γιατί υπήρξε ο μηχανισμός στήριξης και το 1ο μνημόνιο… Παράλληλα με τα παραπάνω όμως, ισχυρίζεται ότι:
1) Ο ίδιος ήταν κατά της προσφυγής της χώρας στο ΔΝΤ με το 1ο μνημόνιο, (MEGA 18/4/2012), υιοθετώντας πλήρως την πρώτη άποψη Σαμαρά ότι η χώρα θα μπορούσε να είχε βρει λύση αποφυγής της χρεοκοπίας, χωρίς το 1ο μνημόνιο. Και κυρίως υιοθετώντας το ψέμα Σαμαρά, και όχι μόνο, περί προσφυγής στο ΔΝΤ. Γιατί ασφαλώς ποτέ δεν υπήρξε προσφυγή στο ΔΝΤ. Αυτό που έγινε ήταν η χρήση ενός μηχανισμού στήριξης από την ΕΕ και συμπληρωματικά του ΔΝΤ. Μηχανισμού που είναι αναγκαίο να θυμίσουμε, πως δημιουργήθηκε μετά από παρέμβαση και αγώνα αποκλειστικά από τον Γιώργο Παπανδρέου. Μηχανισμού, που επίσης πρέπει να θυμίσουμε, χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν σήμερα και άλλες χώρες του νότου της ΕΕ, ώστε να αποφύγουν την χρεοκοπία.
Στο βασικό ερώτημα που μπήκε τότε για το 1ο μνημόνιο και ξαναμπαίνει συνεχώς για το ποια ήταν η «άλλη» λύση για την αποφυγή της χρεοκοπίας το 2010, κανείς δεν έχει δώσει συγκεκριμένη απάντηση. Εκτός βεβαίως και αν ο κ. Βενιζέλος υιοθετεί την άποψη, πως τα Ελλοχιμ και τα Νεφελιμ του Πούτιν μας παρακαλούσαν να μας δανείσουν κάποια δις ευρώ, αλλά η κυβέρνηση δεν τα ήθελε.
2) Ισχυρίζεται εμμέσως πλην σαφώς, ότι η διετία της κυβέρνησης Παπανδρέου ήταν γεμάτη λάθη, με προσωπική του ευθύνη βασικά, παρά το γεγονός ότι ήταν μια διετία κατά την οποία το υπουργικό συμβούλιο με ευρεία ή στενότερη σύνθεση, συνεδρίαζε σχεδόν 2 φορές την εβδομάδα.
Σε δύο χρόνια το υπουργικό συμβούλιο συνεδρίασε περισσότερες φορές, από ότι την προηγούμενη 10ετία. Κι αυτό δεν είναι σχήμα λόγου. Ο ίδιος ο κ. Βενιζέλος ήταν παρών και στις στενές και στις ευρύτερες συνεδριάσεις όλων των οργάνων, ως ένας υπουργός με χαρτοφυλάκιο, σε ένα από τα πέντε κρισιμότερα υπουργεία της κυβέρνησης. Με τους ισχυρισμούς του, εμμέσως πλην σαφώς, ομολογεί ότι ο ίδιος ή δεν καταλάβαινε τα λάθη ή τα καταλάβαινε και για άγνωστους πλην ύποπτους λόγους, έκανε πως δεν τα καταλάβαινε και σιωπούσε, βάζοντας ενίοτε δευτερεύουσες υποσημειώσεις. Γιατί είναι παράδοξο να συμμετέχει κανείς τόσες πολλές φορές σε συνεδριάσεις κυβερνητικών οργάνων που πάρθηκαν τόσο κρίσιμες και καθοριστικές λανθασμένες αποφάσεις για την χώρα και να "σφυρίζει" αδιάφορα.
3) Είναι επίσης απαξιωτικό για το σύνολο των υπουργών αυτής της κυβέρνησης, να ισχυρίζεται ο κ. Βενιζέλος ότι και αυτοί δεν ήξεραν, δεν έβλεπαν, δεν άκουγαν και τελικά δεν μιλούσαν σε αλλεπάλληλες συνεδριάσεις του υπουργικού συμβουλίου και επιπροσθέτως, ομόφωνα ψήφιζαν λανθασμένες αποφάσεις. Να σημειωθεί εδώ, ότι η μεγάλη πλειοψηφία αυτών των υπουργών έχουν ταχθεί σήμερα στο πλευρό του κ. Βενιζέλου και βρίσκονται στο στενό επιτελείο του. Είναι οι άνθρωποι που προτείνει στον Ελληνικό λαό ως τον βασικό κορμό της κυβέρνησής του αν κερδίσει τις εκλογές…
Οι πολιτικές αυτές επιλογές του κ. Βενιζέλου έχουν ακόμα μία επίπτωση. Υπονομεύουν καθοριστικά τις σημερινές πολιτικές προτάσεις του ΠΑΣΟΚ και στην ουσία, ενισχύουν με έμμεσο αλλά σαφή τρόπο όλους όσους επικαλούνται μια «αντιμνημονιακή» και εύκολη έξοδο, από μια πολύπλευρη και πολυεπίπεδη κρίση. Λέει δηλαδή ότι αν δεν υπήρχε το 1ο μνημόνιο και το ΔΝΤ, θα μπορούσαμε να πορευτούμε με μικροδιευθετήσεις στις δαπάνες και στα έσοδα και όλα θα ήταν καλά. Δικαιώνει όσα κόμματα βρίσκονται απέναντι από το ΠΑΣΟΚ σήμερα, με την πολιτική θέση πως οι θυσίες του ελληνικού λαού όχι μόνο είναι άδικες, αλλά και πάνε χαμένες.
Ο κ. Βενιζέλος με όσα λέει όχι μόνο δεν υπερασπίζεται τις επιλογές για την αποφυγή της χρεοκοπίας και την παραμονή στο ευρώ, ως αναγκαίες στον χρόνο που έγιναν, αλλά προχωρεί ένα βήμα παραπέρα ακυρώνοντας τη δική του πρόταση, για το σήμερα και το αύριο. Ισχυρίζεται, εμμέσως, ότι εκείνος βρέθηκε στα μισά μιας διαδρομής που δεν γνώριζε και το μόνο που μπορεί να κάνει, είναι να διαχειριστεί προσωρινά όσο καλύτερα μπορεί, μια κατάσταση.
Αυτό όμως για μια χώρα όπως η Ελλάδα στο σημείο που βρίσκεται, δεν είναι πολιτική πρόταση κόμματος εξουσίας. Είναι ομολογία ανυπαρξίας σχεδίου, είναι πρόταση προσωρινής διευθέτησης και συναλλαγής για τις άμεσες ανάγκες διαχείρισης.
Οι πολίτες δεν έχουν λόγους να πάνε στις κάλπες για κάτι τέτοιο, Ο κ. Παπαδήμος μια χαρά τα καταφέρνει σε αυτό το ρόλο… Φοβάμαι, ότι με αυτές τις επιλογές της σημερινής ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ οι εν δυνάμει ψηφοφόροι του δεν μπορούν να διακρίνουν, τους λόγους ψήφισής του στις εκλογές που έρχονται.
Και σε ότι αφορά τον σκληρό πυρήνα των ψηφοφόρων του, εκεί οι απανωτές, συνεχόμενες και απρόκλητες επιθέσεις του κ. Βενιζέλου και του επιτελείου του κατά του Γιώργου Παπανδρέου και της ιστορίας του ΠΑΣΟΚ, μάλλον οδηγεί τον κόσμο σε αποχή στην καλύτερη περίπτωση και σε άλλες επιλογές στην χειρότερη. Ο κ. Βενιζέλος πατάει σε πολλές βάρκες ταυτόχρονα, που έχουν διαφορετική κατεύθυνση. Το αποτέλεσμα είναι ήδη ορατό. Και η ευθύνη θα είναι αποκλειστικά δική του αλλά και όσων τον συμβουλεύουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.