Ο Μίμης Ανδρουλάκης μιλάει στο Mega [είναι η ώρα του καφενείου εκεί...] για εργατικότητα, επιχειρηματικοτητα και τώρα κάνει ιστορικές αναδρομές. Ο Χασαπόπουλος έχει μείνει εκστατικός... Θα μας πει κάποτε ο Ανδρουλάκης πότε δούλεψε στη ζωή του;;; Διότι μπορεί κάποιος να μιλάει για εργασία, εργατικότητα και τέτοια, όταν έχει ιδρώσει ο κώλος του, έχουν σκληρύνει οι παλάμες του κι έχει πατήσει καρφιά σε γιαπιά και οικοδομές ή ηλιοκάηκε στο χωράφι. Τι απ' όλα έχει συμβεί στον σοφιστή Ανδρουλάκη, που κατάφερε επί χρόνια να πληρώνεται από τον ελληνικό λαό χωρίς να δουλεύει;;;
Πότε στο ΚΚΕ, πότε στον Συνασπισμό, πότε στο ΠΑΣΟΚ, πάντα κατάφερνε να "γοητεύει" τους αριστερούς ψηφοφόρους, φιλοσοφώντας όπως οι συνταξιούχοι στα καφενεία.
Ποτέ δεν κατάλαβα ποια είναι η προσφορά του... Επειδή είναι αλεπού, έφυγε και από το ΠΑΣΟΚ και τώρα το παίζει γενικώς ανεξάρτητος και λέει ό,τι του κατέβει στο κεφάλι.
Κάποτε εξεθείαζε [για να μην πω... έγλειφε] τον Γιώργο Παπανδρέου κι όταν είδε ότι αυτός εκπαραθυρώθηκε, το βούλωσε και κάθισε στη γωνιά του σαν βρεγμένη γάτα.
Μετά άρχισε τους ύμνους στον Βαγγέλη Βενιζέλο κι όταν διαπίστωσε ότι κι αυτός απαξιώθηκε, ο Ανδρουλάκης τοποθετήθηκε ως ανεξάρτητος αρχηγός του εαυτού του. Μα μήπως έτσι δεν ήταν πάντα; Απλώς κατάφερνε να εξαπατά... Ήταν και οι συγκυρίες τέτοιες που τον βοηθούσαν και τις εκμεταλλευόταν δεόντως.
Scripta manent, φίλε Ανδρουλάκη.
Κάποια στιγμή πρέπει να βγάλω εγώ ένα βιβλίο με τα δικά σου κείμενα για να διαπιστώσεις [σιγά μην και δεν το ξέρεις...] πόσο αλλοπρόσαλλα πορεύτηκες στην πολιτική ζωή του τόπου.
Ν.ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣhttp://nikoslagadinos.blogspot.gr
Πότε στο ΚΚΕ, πότε στον Συνασπισμό, πότε στο ΠΑΣΟΚ, πάντα κατάφερνε να "γοητεύει" τους αριστερούς ψηφοφόρους, φιλοσοφώντας όπως οι συνταξιούχοι στα καφενεία.
Ποτέ δεν κατάλαβα ποια είναι η προσφορά του... Επειδή είναι αλεπού, έφυγε και από το ΠΑΣΟΚ και τώρα το παίζει γενικώς ανεξάρτητος και λέει ό,τι του κατέβει στο κεφάλι.
Κάποτε εξεθείαζε [για να μην πω... έγλειφε] τον Γιώργο Παπανδρέου κι όταν είδε ότι αυτός εκπαραθυρώθηκε, το βούλωσε και κάθισε στη γωνιά του σαν βρεγμένη γάτα.
Μετά άρχισε τους ύμνους στον Βαγγέλη Βενιζέλο κι όταν διαπίστωσε ότι κι αυτός απαξιώθηκε, ο Ανδρουλάκης τοποθετήθηκε ως ανεξάρτητος αρχηγός του εαυτού του. Μα μήπως έτσι δεν ήταν πάντα; Απλώς κατάφερνε να εξαπατά... Ήταν και οι συγκυρίες τέτοιες που τον βοηθούσαν και τις εκμεταλλευόταν δεόντως.
Scripta manent, φίλε Ανδρουλάκη.
Κάποια στιγμή πρέπει να βγάλω εγώ ένα βιβλίο με τα δικά σου κείμενα για να διαπιστώσεις [σιγά μην και δεν το ξέρεις...] πόσο αλλοπρόσαλλα πορεύτηκες στην πολιτική ζωή του τόπου.
Ν.ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣhttp://nikoslagadinos.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.