Τετάρτη 22 Μαΐου 2013

ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΙ ΥΠΑΙΤΙΟΙ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΕΚΚΟΛΑΨΑΝ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΑΥΓΟ ΤΟΥ ΦΙΔΙΟΥ

Η πολιτική υποκρισία στις μέρες μας παρουσιάζεται σε όλο της το μεγαλείο.
Γνωρίζουμε όλοι ότι φαγώθηκαν να κάνουν εκλογές για να καταργήσουν το μνημόνιο, να ύστερα για να το διαπραγματευτούν σκληρά, να σώσουν τη χώρα (είδαμε πώς το διαπραγματεύτηκαν εδώ και ένα χρόνο) - και στο τέλος το μόνο που επί της ουσίας κατάφεραν είναι ,να επισπεύσουν τις διαδικασίες να φέρουν τη Χρυσή Αυγή στη Βουλή. 

Και τώρα φωνάζουν για την Χρυσή Αυγή, ενώ εκείνοι είναι που έστρωσαν χαλί για να πατήσει με την φαυλοτητά τους και την υποκρισία τους παριστάνοντας τώρα τους προοδευτικούς και ψάχνουν νόμους να βρουν , για να περιορίσουν λένε την δράση της.
 
Όταν ήταν καιρός, αρνήθηκαν κάθε συναίνεση μέτρων και μεταρρυθμίσεων για να αντιμετωπίσει η χώρα τον κίνδυνο της ολοσχερούς χρεοκοπίας και τώρα μέσα από την τρικομματική συγκυβέρνηση με τους χειρότερους όρους στο πλαίσιο του μνημονίου, παρουσιάζουν ως επιτυχία όλα όσα είχαν καταγγείλει ως αντιπολίτευση στο Ζάππειο ένα, δύο, τρία και τέσσερα. 

Ωστόσο ,πέρα από την δολιότητα και την φαυλότητα η οποία αρχίζει πλέον να γίνεται φανερή, υπάρχει και μια άλλη διαφορά που επιμελώς την κρύβουν, διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα μέσα από την ηγεμονία των μέσων (μιντια). Κι αυτή είναι ποιος θα πληρώσει το κόστος προσαρμογής.

Το πολιτικό και μιντιακό κατεστημένο, οι οικονομικές και πολιτικές ελίτ
που διακινούν το πολιτικό χρήμα μέσω της διαφήμισης δεν ήθελαν να πληρώσουν τίποτε . Ήθελαν να συνεχίσουν το φαγοπότι.
Οι υπαίτιοι δηλαδή οι τράπεζες και το οικονομικό κατεστημένο της χώρας δεν ήθελαν σε καμία περίπτωση το κόστος προσαρμογής. Ζητούσαν νέα θαλασσοδάνεια και τους ενοχλούσε ο περιορισμός στις αδιαφανείς διαδρομές του πολιτικού χρήματος. 

Είναι πρόδηλο τι συμβαίνει με τις διάφορες «λίστες» που κυκλοφορούν και όλο χάνονται, ξεχνιούνται και καθυστερούν και ποιοι ήθελαν να συσκοτίσουν με απίθανες συκοφαντίες δια μέσω του τύπου. Βλέπε την απροκάλυπτη αίσχιστου είδους συκοφαντία στη μητέρα του πρώην πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου.

Αυτό είναι ένα μέρος μόνον της κρυφής ατζέντας των ελίτ που δεν συμφέρει να καταλάβει ο λαός. Υπήρχε το κούρεμα και ύστερα το θέμα ήταν πως θα γίνει η ανακεφαλαίωση. Οι τράπεζες ήθελαν να «κοινωνικοποιήσουν» τις ζημιές από το κούρεμα των ομολόγων και τη μαζική κατάπτωση εγγυήσεων και να πάρουν χάρισμα τις μετοχές που θα γίνει με την ανακεφαλαίωση.

Κοινωνικοποίηση δηλαδή στις ζημιές και ιδιωτικοποίηση στις μετοχές, οι οποίες προφανώς θα ενισχυθούν τεχνηέντως με το χρόνο και το τίμημα θα πληρωθεί από τους φορολογούμενους πολίτες.
Αυτό τον φαύλο σχεδιασμό ασφαλώς δεν εξυπηρετούσε όπως θα ήθελαν οι τραπεζίτες και τα φερέφωνά τους στο μιντιακό κατεστημένο ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου. 

Και ως φαίνεται υπήρχαν αρκετοί πρόθυμοι στο ΠΑΣΟΚ βουλευτές και υπουργοί για να του ανατρέψουν το Νοέμβριο του 2011 υπακούοντας στα αφεντικά τους και τα ιδιωτικά και ιδιοτελή συμφέροντα με καιροσκοπικά κριτήρια. Τα μίντια προκαταβολικά είχαν απαγορεύσει τη λέξη αποστασία

Φυσικά μερικοί από αυτούς τους βουλευτές που πρωτοστάτησαν ήταν τόσο πολιτικά ανόητοι που επισπεύδοντας την πτώση του Παπανδρέου , δεν κατάφεραν τίποτε άλλο ώστε να μην δουν ποτέ ξανά την αίθουσα της Βουλής.
Ακόμη και μερικοί λεγόμενοι «Παπανδρεϊκοί», που από καιροσκοπισμό προσαρμόστηκαν με την συνομωσία του Βενιζέλου για την ανατροπή του Παπανδρέου, δεν κατάλαβαν ότι σε ταραγμένους καιρούς το έλλειμμα αξιών μπορεί να καταστεί μοιραίο για την πολιτική τους καριέρα -για να μείνουν τελικά στην ιστορία ως ιδανικοί πολιτικοί αυτόχειρες. 

Όλοι αυτοί μαζί με τους θεωρητικούς πολιτικούς τους αντιπάλους κατασυκοφάντησαν το «δημοψήφισμα» που πρότεινε ο Παπανδρέου αφού πρώτα, περιγέλασαν το open gov και την συμμετοχική δημοκρατία ως «Δανία του Νότου» αντιτάσσοντας την εθνική υπερήφανη διαπραγμάτευση και την καταγγελία του Δ.Ν.Τ. 

Το αποτέλεσμα αυτής της εθνικά περήφανης διαπραγμάτευσης είναι γνωστά μετά τη δεύτερη τραγωδία της Κύπρου. Αλλά να μην ξεχνάμε ότι όλοι αυτοί παρακινούσαν τον κόσμο να βγει στους δρόμους να διαδηλώσει στο Σύνταγμα και να απειλεί να κάψει τη Βουλή. Στην καλύτερη περίπτωση εάν δεν παρακινούσαν τους κολάκευαν λέγοντας, έχει δίκιο ο κόσμος και εγώ δεν θα ψηφίσω ξανά περικοπές και νέα μέτρα. Δεν θα πάω ενάντια στο λαό. Τελικά, αυτό όμως έκαναν με τις επιλογές τους πήγαν ενάντια στο λαό και υπέρ των μεγάλων συμφερόντων.
Βέβαια, οι περισσότεροι από αυτούς τους βουλευτές δεν ψήφισαν νέα μέτρα και περικοπές γιατί δεν ξαναβγήκαν ούτε πρόκειται να ξαναβγούν βουλευτές. 

Εκκόλαψαν, όμως, μαζί με τους άλλους πολιτικούς υποκριτές το αυγό του φιδιού χωρίς βέβαια κατά βάθος να το επιθυμούν. Ήθελαν όμως να είναι αρεστοί στον όχλο και στις βίαιες εκδηλώσεις όπως και το μεγαλύτερο μέρος της αντιπολίτευσης κολακεύοντας την απερισκεψία και την ανευθυνότητα και την φαυλότητα στο δημόσιο.
Άφησαν να συκοφαντηθεί και να λοιδορηθεί ο πρωθυπουργός που έδωσε μάχες για να δημιουργηθεί ένας μηχανισμός στήριξης από την Ευρώπη που δεν υπήρχε. Να εξασφαλισθεί ένα τεράστιο δάνειο χωρίς να αντιταχθούν στην κατασυκοφάντηση και τη στρέβλωση της πραγματικότητας και τη βία της πλύσης του εγκεφάλου. 

Mέσα σε αυτό το κλίμα βρήκε το δικό της «Βιότοπο» και η Χρυσή Αυγή για να αναπτυχθεί. Στην άρνηση των όποιων ταγών της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας να μετασχηματιστεί ως σύστημα και να γίνει συμμετοχική -δημοκρατικότερη.
Γιατί ο φασισμός πάντοτε αναπτύσσεται εκεί που η αντιπροσωπευτική δημοκρατία κυριαρχείται από τους φαύλους. Μη σας ξενίζει, λοιπόν, που το τέρας του Ναζισμού ζητάει να ισοπεδώσει ό,τι βρει μπροστά του. ο φασισμός δεν έρχεται από το μέλλον αλλά είναι προϊόν της δημοκρατικής φαυλότητας και του λαϊκισμού που προηγείται. Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε μας το θυμίζει σήμερα με την άθλια παρουσία της και τη βία η χρυσή αυγή, κάτι που δεν αντιμετωπίζεται ασφαλώς με ψήφιση νόμων αλλά με το ήθος και τη παιδεία της δημοκρατίας που διαχωρίζεται από την φαυλότητα και το ψεύδος που εκκολάπτουν το αυγό του φιδιού.. .
Βασίλης Τακτικός

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.