Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2013

Να τος να τος πετιέται Βαγγέλη!

Σκληρή απάντηση του μεγάλου μας συνθέτη στον Ευ. Βενιζέλο που τον...πρότεινε για την Προεδρία της Δημοκρατίας. [opinion24.gr]

Να μην τον εμπλέκουν "στα παιχνίδια τους οι παντός είδους εκπρόσωποι του προσωπικού της υποτέλειας και μάλιστα ως παράγοντα λύσης στο πρόβλημά τους", ζητάει ο Μίκης Θεοδωράκης με αφορμή την πρόταση του Ευάγγελου Βενιζέλου να είναι υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Δεδομένου ότι η συζήτηση γύρω από το όνομά του συνεχίζεται με δημοσιεύματα -την ώρα που ο μεγάλος μας συνθέτης ταλαιπωρούνταν από μία εμπύρετη ίωση που τον κράτησε για αρκετές ημέρες σε ιατρικό κέντρο-, ο Μίκης Θεοδωράκης προέβη σε δήλωση στην οποία αναφέρει: "Στο επίκεντρο της εθνικής μας κρίσης βρίσκεται και η διαρκώς οξυνόμενη κρίση του προσωπικού της υποτέλειας λόγω της φθοράς που υφίστανται τα μέλη του, καθώς είναι υποχρεωμένα να εφαρμόζουν τα αντιλαϊκά μέτρα των ξένων Καγκελαριών που από το 2011 κατέχουν τη χώρα, μεταξύ των οποίων μέτρων ήταν και το να καταδικάσουν σε σιγή όσους και όποιους συνεχίζουν να σκέφτονται και να μάχονται αντιμνημονιακά και αντισυστημικά. Ένας απ' αυτούς υπήρξα και είμαι κι εγώ, γεγονός που το γνωρίζουν όλοι".

Ο Μίκης Θεοδωράκης αναρρωτιέται: "Πώς είναι λοιπόν δυνατόν να με εμπλέκουν στα παιχνίδια τους οι παντός είδους εκπρόσωποι του προσωπικού της υποτέλειας και μάλιστα ως παράγοντα λύσης στο πρόβλημά τους; Άλλωστε μόλις προχθές ανέπτυξα στην Ακαδημία Αθηνών την άποψή μου υπογραμμίζοντας ότι η «Μόνη Λύση» είναι η κατάκτηση της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας".

Καταλήγει λέγοντας: "Μπροστά σ' αυτό τον Στόχο, ας μου επιτραπεί να θεωρώ τα πολιτικά παιχνίδια που απασχολούν το υπάρχον πολιτικό δυναμικό σαν ένα τμήμα της βαθειάς κρίσης ενός πολιτικού χώρου ο οποίος εγκατέλειψε προ πολλού τον ελληνικό λαό τυφλωμένος από πολιτικές φιλοδοξίες και απέναντι στον οποίο η δική μου θέση είναι η κάθετη αντίθεση και η ανθρώπινη θλίψη".

Epikairo: Ο Μίκης αποφάσισε να μην φορέσει ένα από τα καπέλα που μοίρασε ο Βαγγέλης, τότε στη λεγόμενη "Δευτέρα των καπέλων", όπου στη συνέντευξή του στον Πρετεντέρη τον πρότεινε, δίχως να ρωτήσει κανέναν, για πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η παραπάνω σκληρή ρήση του Θεοδωράκη επιβεβαιώνει δύο πράγματα: Ότι η πρόταση Βενιζέλου συγκαταλέγεται στο ανθολόγιο με τις "άσφαιρες βενιζελιές". Και επιπλέον ο άνθρωπος επιβεβαιώνει αυτό που ο Βενιζέλος κατάπιε αμάσητο. Δεν μπορείς να προτείνεις για πρόεδρο της Δημοκρατίας έναν άνθρωπο που ταυτίστηκε με την πλατεία και τους "αγανακτισμένους" το 2011, όταν εν χορώ έβριζαν τον Παπανδρέου, το ΠΑΣΟΚ, τη Βουλή και τη Δημοκρατία. Πως διάολο σκέφτηκε ο Βαγγέλης να προτείνει σ' ένα αξίωμα που υποτίθεται ενώνει τους Έλληνες και συνιστά παράγων ρύθμισης του πολιτεύματος, τον άνθρωπο που δίχασε τους Έλληνες σε προδότες και πατριώτες;

Επειδή έχουμε να κάνουμε για Βενιζέλο, κάνω μια σκοτεινή σκέψη, έτσι για την αλητεία. Λόγω της προχωρημένης ηλικίας του Μίκη και της ευάλωτης υγείας του, παραθέτω το άρθρο 34 παρ. 1 του Συντάγματος: "Τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όταν απουσιάζει στο εξωτερικό περισσότερο από δέκα ημέρες, αν πεθάνει, παραιτηθεί, κηρυχθεί έκπτωτος ή αν κωλύεται για οποιονδήποτε λόγο να ασκήσει τα καθήκοντά του, τον αναπληρώνει προσωρινά ο Πρόεδρος της Βουλής. Αν δεν υπάρχει Βουλή, ο Πρόεδρος της τελευταίας Βουλής και, αν αυτός αρνείται ή δεν υπάρχει, η κυβέρνηση συλλογικά". Βρες που κρύβεται ο Βαγγέλης πίσω από τη διάταξη..

http://www.epikairo.gr/

Ας ανοίξει επιτέλους το κλειστό επάγγελμα «Μπίστης» στην Κεντροαριστερά

Η πρωτοβουλία των 58, η οποία αναλήφθηκε κυρίως από σοβαρούς ανθρώπους αγαθών προθέσεων, είναι μια κατ' εξοχήν κίνηση υπέρ της ενότητας του χώρου της Κεντροαριστεράς.

Νομίζω ότι οι προοπτικές αυτής της πρωτοβουλίας θα ήταν σημαντικά καλύτερες αν ήταν πρωτοβουλία των...57, αν δεν είχαν προσφέρει ξανά στέγη στοΝίκο Μπίστη.

Αδυνατώ να καταλάβω γιατί οι 58 ένιωσαν την ανάγκη να γίνουν ο 6830ος σταθμός στην «καριέρα» του Νίκου Αλέφαντου της Κεντροαριστεράς, πόσο μάλλον όταν γνωρίζουν ότι είναι ένα τοξικό πρόσωπο ταυτισμένο με οπαδικό τρόπο με τον Κώστα Σημίτη και το περιβάλλον του, χάρη στο οποίο ακόμα καλείται σε πολιτικές εκπομπές κι έτσι προβάλλεται, άρα υπάρχει.

Με δυο μόνο του κείμενα, το ένα σε ύφος Τράγκα (εδώ) κι το άλλο σε ύφος ανιστόρητου αυλοκόλακα του πληθωρικά αποτυχημένου Βενιζέλου (εδώ) έχει καταφέρει να εξοργίσει ένα μεγάλο κομμάτι του ακροατηρίου στο οποίο εκ των πραγμάτων στοχεύει μια ενωτική πρωτοβουλία για την Κεντροαριστερά.

Κάνει μεγάλο λάθος όποιος πιστεύει ότι η κοινωνία μαζί με τον Βενιζέλο, δεν έχει σιχαθεί τους κάθε λογής Μπίστηδες που κάθε 6 μήνες εμφανίζονται και μια νέα λύση για τη χώρα και την Κεντροαριστερά.

Εξάλλου, σε μια χώρα που δίνει μάχη για να ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα, ας ανοίξει επιτέλους και το κλειστό επάγγελμα «Μπίστης» στην Κεντροαριστερά.

Ύστερα ήρθε ο Παπανδρέου....

Ύστερα ήρθε ο Παπανδρέου. Άλλη πάστα πολιτικού, νεωτεριστής, προοδευτικός, μεταρρυθμιστής, γεμάτος όραμα. Μάλιστα, σε αυτόν χρεώθηκε το σύνθημα να τα αλλάξει όλα, όχι τυχαία. Έδωσε το στίγμα του από την αρχή, με την εκλογή προέδρου από τη βάση. Και καθιέρωσε την εκλογή προέδρου από τη βάση στην Ελλαδα για περισσότερη συμμετοχή του πολίτη, για περισσότερη δημοκρατία, διαφάνεια, αξιοκρατία. Πράγματι. O πρώτος νόμος που ψηφίστηκε, ήταν η απόλυτη εφαρμογή του ΑΣΕΠ, Μέχρι τότε, τα παράθυρα ήταν ορθάνοιχτα [stage-γαλάζιες συνεντεύξεις] και η καχυποψία του κόσμου δικαιολογημένη.

 Χρειάστηκαν 16 ολόκληρα χρόνια για να εφαρμοστεί σωστά το ΑΣΕΠ. Ακολούθησαν πολλά το Δι@ύγεια, η Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση, η αξιολόγηση στη δημόσια διοίκηση μέσω του opengov, ο ΕΟΠΥΥ, η ηλεκτρονική συνταγογράφηση, ο νόμος για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, νέο ασφαλιστικό, ο νόμος για τις off shore, ο θεσμός του οικονομικού εισαγγελέα, ο νόμος για τους μετανάστες και μία αράδα μεταρρυθμίσεων που η Ελλάδα δεν είχε τολμήσει για πάρα πολλά χρόνια. Δυστυχώς, το πακέτο μεταρρυθμίσεων και αλλαγών στο κράτος, συνοδεύτηκε απο το πακέτο λιτότητας, το επάρατο μνημόνιο μίας χρεοκοπημένης χώρας. Αλλά ακόμη και η σκληρή πολιτική λιτότητας, είχε ευαισθησίες. 

Στο πρώτο μνημόνιο προστατεύθηκαν οι πολίτες από τους πλειστηριασμούς, δεν υπήρξαν απολύσεις, δεν υπήρξαν μεγάλες μειώσεις μισθών και συντάξεων ενώ παράλληλα μειώθηκε σε μεγάλο βαθμό η σπατάλη, όπως και εννοούσε ο Παπανδρέου με το ''λεφτά υπάρχουν''. Παρ' όλα αυτά, ο Γιώργος Παπανδρέου φορτώθηκε όλα τα δεινά της μεταπολίτευσης και στοχοποιήθηκε από τα συμφέροντα που τόλμησε πρώτος να βάλει χέρι -ο μοναδικός που τόλμησε. Τον πίστεψα τον Παπανδρέου, τον στήριξα με όλες μου τις δυνάμεις. Το κάνω ακόμη και τώρα στις συζητήσεις μου, μαλώνω, τώρα πια να αποδείξω ότι δεν υπήρξε προδότης -πονάω. Κι όμως, ο Παπανδρέου μου άφησε κάτι, τα εφόδια να υπερασπιστώ το όραμά του, αυτό που έγινε και δικό μου όραμα• και μπορεί να χάσαμε στην επικοινωνία αλλά κρατάω την ουσία και ονειρεύομαι…

ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΝΕΟΠΛΟΥΤΙΣΜΟΣ!!!! Όχι στην καταστροφολογία, αλλά όχι και στη διατεταγμένη αισιοδοξία



Απολογισμός! Διατεταγμένη αισιοδοξία, όπως την πλασάρει η κυβέρνηση ή διατεταγμένη καταστροφολογική απαισιοδοξία όπως την διακηρύττει η αξιωματική αντιπολίτευση;;; Απάντηση: Ούτε το ένα ούτε το άλλο! Η εμπειρία και η γνώση της ιστορίας επιβάλλουν ψυχραιμία. Ωστόσο, έχω να παρατηρήσω ότι πριν 3-4 χρόνια εμφανιστήκαμε στο πολιτικό προσκήνιο ως σύνθεση και μέσα ιδιαίτερα στον χρόνο που μας αποχαιρετά, φτάσαμε στην αποσύνθεση! Ο συσχετισμός δυνάμεων είναι πλέον σε βάρος μας.


Στο κουρελιασμένο τεφτέρι μας έχουν καταγραφεί και υψηλές αλλά και ταπεινές πράξεις. Αλλά είναι κατανοητό ότι την προσωπικότητά μας την συνθέτουν και το παθητικό και το ενεργητικό. Εγώ πάντως -για να προλάβω τις όποιες ενστάσεις- πρέπει να πω ότι η παντιέρα μου πλέον γράφει μια λέξη: ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ! Ναι, αμφιβάλλω για όλους και για όλα. Αλλά είναι αυτό που ακριβώς είδε ο Πιραντέλο: το περιθώριο κάθε αντικειμενικής διχογνωμίας. Και φτάσαμε στο σημείο να βλέπουμε μπερδεμένα στρατόπεδα και διάφορους τυχοδιώκτες και πουλημένους να πηγαινοέρχονται από το ένα στο άλλο, νομίζοντας ότι υπηρετούν ιδέες, αλλά είναι φανερό ότι υπηρετούν αφέντες... Πουλιούνται οι άνθρωποι.

Πάντως πρέπει να είναι κοινή η διαπίστωση ότι τον τελευταίο καιρό πλασάρεται στην αγορά ένα νέο είδοςπολιτικού νεοπλουτισμού, που όμως μπορώ με βεβαιότητα να πω ότι αυτός ο πολιτικός νεοπλουτισμός λαμπυρίζει τώρα, μια στιγμή, αλλά θα σαρωθεί αμέσως από τη φουσκονεριά που ρυθμίζει τον βηματισμό της ιστορίας. Αλλά, επιπλέον, θα έλεγα ότι είναι ένας νεοπλουτισμός φτωχότατος που θα μείνει ξένος στο νόημα της ιστορικής στιγμής. Και είναι νεοπλουτισμός πασπαλισμένος με έναν ανοικονόμητο λαϊκισμό, που αγνοεί φθόγγους και συγχορδίες, οι οποίες και είναι διάχυτες στην κοινωνία μας.

Διαβάζω και ακούω για τα "πρόσωπα της χρονιάς" που πέρασε και ανατριχιάζω. Βέβαια, υπεισέρχεται η δημοσιογραφική λογική που δεν υπακούει σε κανόνες ποιοτικούς και σε αξίες, αλλά εγκλωβίζεται στα νούμερα της απήχησης που μπορεί να έχουν αυτά τα πρόσωπα με το πέρασμά τους ή την παραμονή τους στο τηλεοπτικό προσκήνιο. Κι αυτά τα πρόσωπα που διακινούνται είναι είτε πολιτικοί είτε δημοσιογράφοι/παρουσιαστές εκπομπών είτε κάποιοι άλλοι που κρατάνε το φανάρι στους προηγούμενους και χρησιμεύουν να γεμίζουν τα τηλεοπτικά και φωτογραφικά πλάνα και που ως μοναδικό στόχο έχουν την... θορυβοποιία!! Ο κόσμος που πάει και γεμίζει τα πλατό σε διάφορες πολιτικές ή γενικώς ενημερωτικές εκπομπές δεν έχει καταλάβει ότι απλώς κάνει μπούγιο στους εκπομπάρχες χωρίς η ενημέρωση να έχει κέρδος.

N.ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ

Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2013

Ένα δίλεπτο βιντεάκι ενάντια στο ρατσισμό

Ένα δίλεπτο βιντεάκι ενάντια στο ρατσισμό, ένα βίντεο που τσακίζει. Συγκλονιστικό χωρίς...
να γίνεται μελό.

Της Νάνσυ Σπετσιώτη, με τους Ναταλία Δραγούμη, Νίκο Ψαρρά, Βλαδίμηρο Κυριακίδη, Waseem Aktar, Χαρά Τσιόνγκα, Γεωργία Κατσικονούρη.

Δείτε το βίντεο:

Για ένα νέο Σύνταγμα της «Αλλαγής»

Η περίοδος των εορτών σου δίνει τον απαραίτητο χρόνο να αποστασιοποιηθείς από τη τρέχουσα επικαιρότητα, σου δίνει τον χρόνο να αναστοχαστείς και να δεις τα πράγματα πιο "μακροσκοπικά" και όχι μέσα από το μικροσκόπιο της καθημερινότητας. Το 2013 ήταν μια χρονιά που θεσμικά άνοιξε ένα παράθυρο ευκαιρίας ή και απειλής (παρακάτω θα εξηγήσουμε το γιατί): Από δω και στο εξής μπορούν να ξεκινήσουν οι διαδικασίες της συνταγματικής αναθεώρησης, όπως ορίζει ρητά ο συνταγματικός μας νομοθέτης στο άρθρο 110 παρ. 6 του ισχύοντος Συντάγματος, αφού παρήλθε η πενταετία από την αμέσως προηγούμενη του 2008.

Η συνταγματική αναθεώρηση του 2008 ήταν η λεγόμενη "τζούφια" αναθεώρηση, όπως ήταν και η διακυβέρνηση Καραμανλή στο σύνολό της. Μετά την αποχώρηση του ΠΑΣΟΚ από την αναθεωρητική διαδικασία, λόγω των γνωστών δεξιών "καλπονοθειών" το μόνο επί της ουσίας που αναθεωρήθηκε ήταν η άρση του επαγγελματικού ασυμβίβαστου των βουλευτών (άρθρο 57 παρ. 1Σ), πράγμα που σημαίνει ότι η τελευταία επί της ουσίας αναθεώρηση που έγινε ήταν το 2001, με πρωθυπουργό Σημίτη και εισηγητή πλειοψηφίας τον Βαγγέλη Βενιζέλο, μια αναθεώρηση που πέρα από φλύαρη, διαρρύθμισε απλά το θεσμικό μας οικοδόμημα, με την πληγή του άρθρου 86 για την ποινική ευθύνη των υπουργών να μένει από τότε ανοικτή.

Υπό το φως της κουβέντας που έχει ξεκινήσει ενόψει της επικείμενης αναθεώρησης, έχουμε μπροστά μας δύο επιλογές και για να γίνουν ακόμα πιο κατανοητές, θα χρησιμοποιήσουμε, εν συντομία, δύο παραδείγματα από την συνταγματική μας ιστορία. Η επικείμενη αναθεώρηση είτε θα επιστεγάσει τα όσα έχουν συμβεί την περίοδο της κρίσης (2010-2013), είτε θα τα ανατρέψει, θέτοντας τις βάσεις για μια πραγματική "αλλαγή" στη λειτουργία των δημοκρατικών μας θεσμών.

Σύνταγμα που επιστέγασε τις εξελίξεις της προηγούμενης περιόδου ήταν εκείνο του 1952, όταν το κέντρο (με το πρεσάρισμα της νικήτριας του Εμφυλίου Δεξιάς) ψήφισε ένα Σύνταγμα που εναρμονιζόταν πλήρως με τις ψυχώσεις του Εμφυλίου Πολέμου, διαχωρίζοντας τους πολίτες σε "εθνικόφρονες" και κομμουνιστές, όπου για τους μεν επιφυλασσόταν συνταγματική προστασία και για τους δε το "παρασύνταγμα" των διώξεων, των φυλακίσεων και των εκτελέσεων.

Σύνταγμα που άλλαξε το ρου της συνταγματικής μας ιστορίας ήταν εκείνο του 1864/1911, στα ντουζένια της βενιζελικής "Ανόρθωσης", όπου ο Ελ. Βενιζέλος με την πλατιά νομιμοποίηση που απολάμβανε, άλλαξε τα πάντα στο σύνταγμα, χωρίς να θίξει το πολιτειακό, παρά το γεγονός ότι το κίνημα στο Γουδί το 1909 έγινε για να φύγει το Στέμμα. Σε εκείνη τη "συντακτικού" χαρακτήρα αναθεώρηση, ο ηγέτης των Φιλελευθέρων προέβη σε ριζοσπαστικές, για την εποχή αλλαγές, όπως: καθιέρωση μονιμότητας δημοσίων υπαλλήλων, υποχρεωτική και δωρεάν στοιχειώδη εκπαίδευση, επανίδρυση του Συμβουλίου της Επικρατείας, βελτίωση σειράς ατομικών δικαιωμάτων κ.ο.κ, αλλαγές που συγκεντρώθηκαν στο σύνθημα "θεσμικός εκσυχρονισμός".

Έχοντας αυτά τα δύο ιστορικά παραδείγματα κατά νου και με δεδομένο ότι η διαδικασία συνταγματικής αναθεώρησης μπορεί να ξεκινήσει, κατόπιν πρότασης 50 βουλευτών. Σ' αυτή τη Βουλή μπορούν να καθοριστούν οι προς αναθεώρηση διατάξεις και εφόσον ψηφιστούν από 180 βουλευτές, η επόμενη Βουλή που θα προκύψει από εκλογές θα μπορεί να αναθεωρήσει τις προς αναθεώρηση διατάξεις με την απόλυτη πλειοψηφία 151 βουλευτών. Εφόσον όμως σητν παρούσα Βουλή οι προς αναθεώρηση διατάξεις συγκεντρώσουν απλή πλειοψηφία κάτω από 180 (από 151 έως 179), για να αναθεωρηθούν στην επόμενη Βουλή, θα χρειάζονται την ψήφο 180 βουλευτών κι αυτή η πρόβλεψη του άρθρου 110 παρ. 2 του Συντάγματος ανοίγει για τα καλά την κουβέντα. Πώς;

Οι εκλογές του Ιουνίου του 2012 ανέδειξαν μια τρικομματική κυβέρνηση (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ), που πέρα του 48% του εκλογικού σώματος, διέθετε και πλειοψηφία 179 εδρών στην Βουλή, μια αναθεωρητική πλειοψηφία θα λέγαμε. Τώρα, στην αυγή του 2014, η κυβέρνηση είναι δικομματική (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) και ασθμαίνει στην στήριξη μόλις 153 βουλευτών. Αυτό σημαίνει ότι εφόσον Σαμαράς-Βενιζέλος εκκινήσουν αναθεωρητική διαδικασία (ο Βενιζέλος την επιδιώκει πάση θυσία για να φανεί πολύτιμος) οι αναθεωρητέες διατάξεις που θα επιλεγούν (οι προτάσεις του ΠΑΣΟΚ π.χ. είναι εξόχως χλιαρές και ανούσιες) θα συγκεντρώσουν το πολύ την απόλυτη πλειοψηφία, πράγμα που σημαίνει ότι η Βουλή που θα προκύψει από τις επόμενες εκλογές να χρειάζεται 180 ψήφους για να τις αναθεωρήσει.

Αναθεωρητική πλειοψηφία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ σε οποιαδήποτε επόμενη εκλογική αναμέτρηση ούτε με κυάλι δεν προκύπτει. Αυτό που πιθανόν να προκύψει είναι μια πρωτιά ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος θα χρειαστεί να πάρει το αναθεωρητικό παιχνίδι πάνω του, έχοντας την ευκαιρία να προσδώσει στην αναθεώρηση προοδευτικό πρόσημο. Αλλά με ποιον θα τον κάνει; Με τη ΝΔ; Την Χ.Α; Ή μήπως με τους ΑΝΕΛ και το ΚΚΕ; (Μην ξεχνάμε ότι χρειαζόμαστε 180 ψήφους). Εκεί λοιπόν αναδεικνύεται ο ρόλος του ΠΑΣΟΚ και της Κεντροαριστεράς, η οποία όμως πολύ πιθανόν να εκπροσωπείται με πολύ κουτσουρεμένες δυνάμεις (ποιος πιστεύει σήμερα ότι ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ μπορούν να ξαναπάρουν μαζί 18% στις υπάρχουσες συνθήκες;). Το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου στην παρούσα Βουλή θα χορέψει στο χορό που θέλουν ο Σαμαράς και η παρέα του. Σε όποια επόμενη Βουλή, το ΠΑΣΟΚ (όχι του Βενιζέλου σίγουρα) είτε θα έχει πάρει ποσοστά Συνασπισμού Κωνσταντόπουλου (3 και κάτι) ή στο ακραίο σενάριο μπορεί να μην υπάρχει καν. Εφόσον συμβεί το πρώτο, θα έχουμε επανάληψη των συνθηκών θέσπισης του Συντάγματος του 1952. Η δεύτερη περίπτωση δεν μπαίνει στη συζήτηση καν.

Εδώ μπαίνει το διακύβευμα: Ποια κεντροαριστερά και με ποιες θέσεις θα μετάσχει στην αναθεώρηση του Συντάγματος; Θα ρωτήσει κάποιος εύλογα: Ρε φίλε και τι μας νοιάζει το Σύνταγμα; Αυτό θα γεμίσει τις τσέπες μας κι αυτό θα μας βρει δουλειά;" Σίγουρα η αναθεώρηση του Συντάγματος δεν είναι πανάκεια για όλα, αλλά μπορεί να αποτελέσει το ιδανικό θεσμικό αποτύπωμα ενός οράματος για τη χώρα, που σήμερα δεν υπάρχει. Ο Ελ. Βενιζέλος ήταν μεταρρυθμιστής κι αυτό φάνηκε στην αναθεώρηση που έκανε. Ο γιός του Σοφοκλής ήταν κομφορμιστής και έφτιαξε ένα σύνταγμα κομμένο και ραμμένο στις εμμονές τις Δεξιάς. Το Σύνταγμα αποτυπώνει τις ιδέες του ηγέτη για το ποια δημοκρατία θέλει και να είστε σίγουροι ότι Σαμαράς-Βενιζέλος θέλουν μια χειραγωγούμενη δημοκρατία. Μας αρκεί αυτό; Μας αξίζει αυτό; Σίγουρα όχι.

Ο Παπανδρέου τη διετία 2009-2011 είχε ένα όραμα για τη χώρα, ένα σχέδιο. Σκάρωνε μια νέα αλλαγή το 2009, αλλά ο Καραμανλής και ο Βενιζέλος δεν τον άφησαν να το υλοποιήσει σε βάθος. Φανταστείτε ο Παπανδρέου να είχε την πλειοψηφία να αναθεωρήσει το Σύνταγμα, ως επιστέγασμα των μεγάλων τομών που έγιναν σε δύο μόλις χρόνια: καλλικράτης, "Διαύγεια", νόμος για τα ΑΕΙ, νόμος για τα δημοψηφίσματα, διαφάνεια, αξιοκρατία παντού. Αυτό το όραμα ξηλώνουν εδώ και 1,5 χρόνο Σαμαράς-Βενιζέλος, αυτό το όραμα οφείλουμε να το διασώσουμε. Αυτό το όραμα που έμεινε ημιτελές, πρέπει να συμπληρωθει και να εμπλουτισθεί με το όραμα για τη δημοκρατία, το "Σύνταγμα της Αλλαγής", το οποίο θα συμπυκνώνεται στους εξής άξονες:

-Διεύρυνση δημοψηφισματικών διαδικασιών, πέρα των προβλεπόμενων σήμερα από το σύνταγμα

-Κατοχύρωση της αρχής της διαφάνειας και της ανοικτότητας στο Σύνταγμα

-Ενίσχυση ελεγκτικού ρόλου ανεξάρτητων αρχών, με άμεσο και διαφανή έλεγχο ιδιίως του πολιτικού χρήματος

-Πρόβλεψη ορισμένου χρόνου θητείας της Βουλής (4 χρόνια) και πρόβλεψη περιοδικότητας των εκλογών σε ορισμένη ημερομηνία. Ήδη εφαρμόζεται στους δήμους και τις περιφέρειες. Εκλογές κάθε 4 χρόνια τον μήνα Νοέμβριο και ανάληψη της αρχής από την 1-1 του επόμενου έτους. Σ' αυτό το διάστημα το OpenGov θα αποκτήσει άλλο νόημα. Το κράτος κατά το χρόνο της μετάβασης εξουσίας (transition in power ονομάζεται στην Αμερική) θα στελεχώνεται βάσει της διαδικασίας του OpenGov και μόνο.

- Χωρισμός κράτους Εκκλησίας και κατοχύρωση-εμβάθυνση των πολιτικών δικαιωμάτων για τους νόμιμα διαμένοντες στη χώρα μας

-Αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών και του καθεστώτος της βουλευτικής ασυλίας

-Ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του προέδρου της Δημοκρατίας

-Αλλαγή του άρθρου 16 για μη κρατικά μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια

-Κατοχύρωση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος

Πολλές προτάσεις μπορούν να ειπωθούν ακόμη. Πρώτο μας μέλημα είναι η αποκατάσταση του προοδευτικού προσήμου στην δημοκρατία μας. Πρέπει να βάλλουμε τέρμα στην οπισθοδρόμηση των θεσμών που προωθούν Σαμαράς-Βενιζέλος. Πρέπει να διαφυλάξουμε τους θεσμούς από την Χ.Α. Πρέπει να μάθουμε τους θεσμούς στο ΣΥΡΙΖΑ, που αύριο μπορεί να επωμιστεί με την ευθύνη. Απαιτείται όμως ένα πολιτικό υποκείμενο που να ασπάζεται αυτό το όραμα για μια νέα θεσμική αρχιτεκτονική. Έτσι θα πετύχουμε την προοδευτική και ανοικτή διακυβέρνηση, την πολυπόθητη "Ανόρθωση" του τόπου και όχι την "παλινόρθωση" του κακού εαυτού μας. Με το Σύνταγμα της "Αλλαγής"..

- See more at: http://www.epikairo.gr

«Η βάση του ΠΑΣΟΚ δεν ταυτίστηκε ποτέ με τραυματικές συμπεριφορές»

Μήνυμα με πολλούς αποδέκτες στο εσωτερικό του κόμματός του αποστέλλει με δήλωσή του ο πρώην γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, και μέλος του Πολιτικού του Συμβουλίου σήμερα, Μιχάλης Καρχιμάκης.

«Η βάση του ΠΑΣΟΚ δεν ταυτίστηκε ποτέ με τραυματικές συμπεριφορές», λέει, θυμίζοντας πως ακριβώς αυτή η κοινωνική και πολιτική βάση του κόμματος, αποτελεί και την συντριπτική πλειοψηφία του

«Ποτέ δεν ταυτίστηκε και δεν ταυτίζεται με πρόσωπα και συμπεριφορές που τραυματίζουν και αμαυρώνουν μια ιστορική πορεία προσφοράς δεκαετιών της παράταξης, στην ελληνική κοινωνία», σημειώνει, τονίζοντας πως «είμαστε υπόχρεοι σε αυτή την δυσάρεστη συγκυρία να αναζητήσουμε ανθρώπους που δεν ήταν καταδικασμένοι στην ψυχή της μεγάλης πλειοψηφίας αυτών που πίστεψαν στο ΠΑΣΟΚ, ότι έζησαν αυτοί καλά και οι πολλοί χειρότερα».

Και ο νοών, νοείτο…

http://www.matrix24.gr

Η αντιμνημονιακή Αριστερά του χαβιαριού κάνει καλά Χριστούγεννα






Μόνο 1.329.600 ευρώ σε μετοχές, ομόλογα και καταθέσεις το ζεύγος Παπαδημούλη! 20 βιβλιάρια καταθέσεων ύψους 885.000 ευρώ η Νάντια Βαλαβάνη ενώ η Τροτσκίστρια Μαρία Μπόλαρη έχει 565.000 και 9 βιβλιάρια καταθέσεων

Προκλητικές επενδύσεις στους αμαρτωλούς οίκους κερδοσκοπίας σε βάρος της Ελλάδας της κρίσης από σκιώδεις υπουργούς και εργοδοτικούς συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ αποκαλύπτει το Πρώτο Θέμα που κυκλοφορεί.

Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο από όσα παρουσιάζει είναι ότι οι «θεωρητικοί» της οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, έχουν επενδύσει τις οικονομίες τους στον ναό του παγκόσμιου καπιταλισμού και σε «αμαρτωλούς» οίκους που σχετίζονται με την Ελλάδα της κρίσης:

1. Αμιγούς επιθετικής καπιταλιστικής στόχευσης είναι το επενδυτικό χαρτοφυλάκιο του βουλευτή Β’ Αθήνας, κ. Ευκλείδη Τσακαλώτου, με συνολική αξία κτήσης 457.700 ευρώ και 107.000 αγγλικών λιρών (127.273 ευρώ). Στην κορυφή των προτιμήσεων του υπεύθυνου Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ, βρίσκεται η BlackRock, η μεγαλύτερη επενδυτική εταιρεία του κόσμου. Στον οικονομικό κολοσσό, που πραγματοποίησε εν μέσω κρίσης την αξιολόγηση των ελληνικών τραπεζών, ο καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών τοποθέτησε το ποσό των 130.000 ευρώ αγοράζοντας 11.000 μερίδια αμοιβαίων κεφαλαίων.

Στη δήλωση «πόθεν έσχες» του δε, φιγουράρει και το όνομα της JP Morgan με εγγραφή 1.764 μεριδίων αμοιβαίων κεφαλαίων της εταιρείας στην οποία έχουν επιβληθεί από τις αμερικανικές αρχές δυσθεώρητα πρόστιμα, ύψους 13 δισ. δολαρίων, για σκανδαλώδεις αγοροπωλησίες παραγώγων.

Διαθέτει επίσης ομόλογα αξίας 100.000 λιρών Αγγλίας της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, ενώ όσον αφορά στα επίπεδα ρευστότητας του κ. Τσακαλώτου, σε 17 τραπεζικούς λογαριασμούς υπάρχουν συνολικές καταθέσεις 291.000 ευρώ. Η περιουσιακή του κατάσταση συμπληρώνεται από δύο κατοικίες στην Κηφισιά, ένα γραφείο και μία ακόμη οικία στην Πρέβεζα.

2. Σε ανάλογο κλίμα κινείται και η επενδυτική προσέγγιση του βουλευτή Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ και υπεύθυνου του τομέα Ανάπτυξης του κόμματος, κ. Γιώργου Σταθάκη. Ο καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας έχει αγοράσει αμοιβαία κεφάλαια εσωτερικού και εξωτερικού με την αξία κτήσης τους να ανέρχεται στα 376.000 ευρώ. Στο συγκεκριμένο ποσό συμπεριλαμβάνονται 100.000 ευρώ που αφορούν σε αγορά μεριδίων των επενδυτικών προϊόντων της BlackRock και της JP Morgan.

Οσο για τις αποταμιεύσεις του κ. Σταθάκη, αποτελούνται τόσο από καταθέσεις σε ευρωπαϊκό όσο και σε αμερικανικό νόμισμα, αναλυόμενες σε 304.630 ευρώ και 201.329 δολάρια (146.431 ευρώ).

3. Σε περίοπτη θέση στο κλαμπ των εκατομμυριούχων της Βουλής συμπεριλαμβάνεται και το όνομα του βουλευτή Επικρατείας, κ. Δημήτρη Τσουκαλά, ο οποίος είναι δικαιούχος καταθέσεων ύψους 1.071.000 ευρώ. Το «εφάπαξ» του κ. Τσουκαλά με τα έξι μηδενικά από την ιδιωτική ολλανδική τράπεζα όπου δούλευε, απογείωσε κυριολεκτικά την περιουσιακή του κατάσταση την τριετία 2010-2012 αφού τα προσωπικά εισοδήματα του πρώην προέδρου των τραπεζοϋπαλλήλων αυξήθηκαν κατά 1.473.040 ευρώ.



4. Σε ελαφρώς χαμηλότερο επίπεδο βρίσκεται το υπόλοιπο των τραπεζικών λογαριασμών της συναδέλφου του κ. Τσουκαλά στη Β’ Αθήνας, κυρίας Νάντιας Βαλαβάνη, αφού διαθέτει 20 βιβλιάρια καταθέσεων, ύψους 885.000 ευρώ, τα οποία αναλύονται σε 452.885 ευρώ και 364.000 λίρες Αγγλίας(432.967 ευρώ). Οσον αφορά στο χαρτοφυλάκιο της γνωστής συγγραφέως και οικονομολόγου, περιορίζεται σε εγχώριο αμοιβαίο κεφάλαιο με αξία κτήσης 24.500 ευρώ.

5. Δυναμικό χαρτοφυλάκιο μετοχών, ομολόγων και αμοιβαίων κεφαλαίων εσωτερικού και εξωτερικού με συνολική αξία κτήσης 830.600 ευρώ διαθέτει ο βουλευτής Β’ Αθήνας, κ. Δημήτρης Παπαδημούλης. Το χαρτοφυλάκιο των 14 τίτλων του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ έχει κυρίως διεθνή προσανατολισμό, αφού περιλαμβάνει τοποθετήσεις στις αγορές Ευρώπης, Ασίας και Ινδίας. Το ζεύγος Παπαδημούλη διαθέτει τραπεζικό λογαριασμό 454.378 ευρώ, ενώ ο βουλευτής είναι συνδικαιούχος σε ακόμα 8 βιβλιάρια με το συνολικό ύψος των ποσών αυτών να είναι της τάξης των 499.000 ευρώ.



6. Συνδικαιούχος σε τραπεζικούς λογαριασμούς άνω του μισού εκατομμυρίου ευρώ είναι και η βουλευτής Α’ Αθήνας, κυρία Μαρία Μπόλαρη, ιδιωτική υπάλληλος.

Η κυρία Μπόλαρη, ιδρυτικό στέλεχος της Διεθνιστικής Εργατικής Αριστεράς, Συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ που προέρχεται από τον τροτσκιστικό χώρο, συμμετέχει σε 9 προσωπικούς και κοινούς λογαριασμούς με συγγενικά της πρόσωπα, ύψους 565.640 ευρώ.

7. Ανάλογη είναι και η εικόνα της ρευστότητας του βουλευτή Λέσβου, κ. Γιάννη Ζερδελή, με οικογενειακές τραπεζικές καταθέσεις της τάξης των 494.500 ευρώ και 45.870 δολάριων(33.562 ευρώ).

8. Στα ίδια περίπου επίπεδα κινείται και η περιουσια­κή κατάσταση του συναδέλφου του στην Α’ Θεσσαλονίκης, κ. Γιάννη Αμανατίδη, ως συνδικαιούχου με τη σύζυγό του σε επενδυτικό χαρτοφυλάκιο με αξία κτήσης 463.410 ευρώ και οικογενειακές καταθέσεις 56.600 ευρώ.

9. Τέλος, οι οικογενειακές καταθέσεις του βουλευτή Εύβοιας, κ. Βαγγέλη Αποστόλου, ανέρχονται στα 350.143 ευρώ, ενώ έχει αγοράσει αμοιβαία κεφάλαια αξίας 32.500 ευρώ.

Η Αριστερά του χαβιαριού

Οι Γάλλοι την προσδιορίζουν ως «La gauche caviar», δηλαδή την «Αριστερά με το χαβιάρι». Πρόκειται για όρο που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του ’80 από τους επικριτές του τότε Γάλλου προέδρου Φρανσουά Μιτεράν.



Ξεκάθαρα βέβαια η επιλογή επενδυτικών χαρτοφυλακίων και αμοιβαίων ομολόγων δεν αποτελεί αδίκημα. Το γεγονός, όμως, πως το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έθεσε πολιτικά στο στόχαστρο εδώ και πέντε χρόνια τις «ανεξέλεγκτες αγορές» και το «αδυσώπητο χρηματοοικονομικό κεφάλαιο», δημιουργεί λογικές απορίες για τον τρόπο που τα δύο κορυφαία στελέχη του οικονομικού του επιτελείου κινήθηκαν. Για κάποιους επρόκειτο για την πλήρη επαναφορά του περίφημου νεοκαραμανλικού σλόγκαν «το νόμιμο είναι και ηθικό», που για την περίπτωση μπορεί να γίνει «νόμιμο ναι, αριστερό όμως;».

Κι αυτό διότι σαφώς παρανομία δεν υπήρξε στις τοποθετήσεις των κυρίων Τσακαλώτου και Σταθάκη σε αμοιβαία των σχημάτων Templeton, BlackRock, JP Morgan, Morgan Stanley, SISF EuroCorp ή Invescο Perpetual. Το ερώτημα όμως είναι κατά πόσο μπορείς να αντιμάχεσαι ένα αδηφάγο χρηματοοικονομικό σύστημα όντας εμμέσως (αφού επενδύεις στη βιωσιμότητά του) υπηρέτης του.

Μια προσεκτική ματιά, λοιπόν, στα χαρτοφυλάκια σε αμοιβαία κεφάλαια των δύο εξεχόντων εκπροσώπων του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης αποδεικνύει ότι πρόκειται για επενδυτές υψηλών γνώσεων που δεν ψωνίζουν από τον «επενδυτικό πάγκο της λαϊκής».

Η επιλογή στοχευμένων και «ψαγμένων» αμοιβαίων, οι εμπνεύσεις για τοποθετήσεις σε μακροχρόνιες αποδόσεις σε ομόλογα χωρών που αναγνωρίζονται ως προοπτικά δυναμικές μονάχα από τους μυημένους, τα σοφιστικέ επενδυτικά χαρτοφυλάκια των μεγάλων παγκόσμιων οίκων του χρήματος προδίδουν μεγάλη εξειδίκευση – στα όρια του επαγγελματισμού. Πρόκειται όπως αναφέρει γνωστός αναλυτής των χρηματοοικονομικών δεδομένων για «χαρτοφυλάκια-Rolls-Roys και όχι για… επενδυτικό κατιμά».

Χαρακτηριστική είναι η επιλογή της JP Morgan από τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και ισχυρό παράγοντα του οικονομικού επιτελείου του κόμματος κ. Ευκλείδη Τσακαλώτο. Διαθέτει 1.764,91 μερίδια, αξίας 25.000 ευρώ σε JP Morgan Fund – Germany Equity Fund. Σε μια περίοδο που ο κ. Αλέξης Τσίπρας ξιφουλκεί κατά της μεγαλύτερης οικονομίας της Ε.Ε., ο συνοδοιπόρος του επένδυσε ένα σημαντικό για την κρίση ποσό στην ισχυρή προοπτική των γερμανικών επιχειρήσεων όπου το εν λόγω fund κυρίαρχα επενδύει.

Οπως εξάλλου αναφέρεται στο προφίλ του equity fund «στόχος του είναι να προωθήσει τη μακροχρόνια κεφαλαιακή ανάπτυξη μέσω επενδύσεων σε γερμανικές επιχειρήσεις». Η JP Morgan, όμως, ήταν που μιλούσε σε ανάλυσή της στις 28 Μαΐου του 2013 για «πλεόνασμα δημοκρατίας» στον ευρωπαϊκό Νότο. Γι’ αυτήν άραγε τη δήλωση-εκτίμηση του fund τι έχει να πει ο κ. Τσακαλώτος;

Επίσης. τι θα γίνει αν επιστρέψουμε στη δραχμή που τόσα επένδυσαν μέσα από τη ρητόρια και τη δημαγωγία τους την εποχή της αγανακτισμένης πλατείας και του «γιαουρτιού» οι «σύντροφοι» της αριστεράς; θα πενταπλασιαστούν ή όχι οι καταθέσεις τους στο εξωτερικό την ιδία στιγμή που θα μειώνεται το εισόδημα του Έλληνα πολίτη ;

kourdistoportokali.gr/clevernews.gr

Γιατί να εξαντλήσουμε την 4ετία αν τελειώνει το μνημόνιο;

Ένα ερώτημα ταλανίζει πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, παρότι εκφράστηκε κυρίως από τον πρώην κυβερνητικό εκπρόσωπο Γιώργο Πεταλωτή –μεταξύ πολλών άλλων- στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή της περασμένης Κυριακής.

«Ποιος αποφάσισε η “εθνικά αναγκαία” συγκυβέρνηση με τη ΝΔ να εξαντλήσει την τετραετία, αφού υποτίθεται ότι την Άνοιξη θα βγούμε από το μνημόνιο;». Και ενώ μερίδα στελεχών, όπως και ο κ.Πεταλωτής εκτιμούν ότι εξ αρχής, δεν θα έπρεπε το ΠΑΣΟΚ να συμμετέχει στην κυβέρνηση, αλλά να στηρίζει όπου πίστευε ότι χρειάζεται, η λέξη – κλειδί στην ερώτηση, είναι το «υποτίθεται».

Δεν είναι λίγοι στο ΠΑΣΟΚ (και όχι μόνο) όσοι πιστεύουν ότι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, η χώρα δεν θα «τελειώσει» με τα μνημόνια τη άνοιξη του 2014. Κάποιοι εκτιμούν ότι εξαιτίας και της διαπραγμάτευσης εκ μέρους της κυβέρνησης Σαμαρά, ακόμα και αν δεν ονομαστεί «μνημόνιο», κάτι αντίστοιχο ετοιμάζεται να συνεχίσει την πορεία μας μέσα στα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής. Και μην εκπλαγείτε αν γίνει το επόμενο θέμα συζήτησης στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ αλλά και της κυβέρνησης…

http://www.matrix24.gr

Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2013

Βασικά σημεία ομιλίας Θόδωρου Τσίκα, μέλους της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ, στη συνεδρίαση της Κ.Π.Ε., 22/12/2013



Βασικά σημεία ομιλίας Θόδωρου Τσίκα, μέλους της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ, στη συνεδρίαση της Κ.Π.Ε., 22/12/2013

1) Κεντροαριστερά


Χαιρετίζω κάθε προσπάθεια και πρωτοβουλία που αποσκοπεί στην ανασυγκρότηση και ανασύνθεση του ευρύτερου χώρου του προοδευτικού Κέντρου, της σοσιαλδημοκρατίας, της μεταρρυθμιστικής Αριστεράς και της πολιτικής οικολογίας. Είναι απόλυτη αναγκαιότητα να συνεργαστούν όλες οι δυνάμεις που βρίσκονται ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να αποφευχθεί η σύνθλιψη των «ενδιάμεσων» δυνάμεων από μια τεχνητή πόλωση της καρικατούρας διπολισμού ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ.

Οι πρωτοβουλίες όμως αυτές πρέπει να αποκτήσουν την αναγκαία ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΓΕΙΩΣΗ, που δεν υπάρχει σήμερα, και να αντιστοιχηθούν με λαϊκές ανάγκες και προσδοκίες. Ποτέ ένα μεταρρυθμιστικό αίτημα δεν μπόρεσε να προχωρήσει, χωρίς αυτές τις αυτονόητες προϋποθέσεις.

Η συγκρότηση ενός κοινού ψηφοδελτίου για τις ευρωεκλογές, με βάση την προγραμματική πλατφόρμα των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, θα είναι μια σημαντικά θετική εξέλιξη.

Το ΠΑΣΟΚ, παρά την εκλογική μείωση του, παραμένει η μεγαλύτερη δύναμη του χώρου. Επιθυμεί ισότιμους συνομιλητές με σεβασμό στην αυτονομία τους. Αλλά και το ίδιο πρέπει να διαφυλάξει την αυτονομία του, και να συμμετάσχει και να εκπροσωπηθεί με ΘΕΣΜΙΚΟ ΚΑΙ ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΟ τρόπο στις σχετικές διαδικασίες. Δεν μπορεί η διαχείριση, εκ μέρους του, της υπόθεσης αυτής, να γίνει από κλειστό κύκλο και με αδιαφάνεια.

Συμφωνώ με την πρόταση για την συγκρότηση Ομάδας Συντονισμού στο ΠΑΣΟΚ, που θα έχει την ευθύνη για τις επαφές με τα άλλα σχήματα και κινήσεις της Κεντροαριστεράς. Θεωρώ απαραίτητο σε αυτην την Ομάδα, να δοθεί η δυνατότητα εκπροσώπησης ΟΛΩΝ των «ψυχών», των απόψεων, των αποχρώσεων και των ρευμάτων του ΠΑΣΟΚ.

2) Κυβέρνηση

Δεν θεωρώ ότι σήμερα υπάρχει άλλη, διαφορετική κυβερνητική λύση από την σημερινή κυβέρνηση. Και η πολιτική και κυβερνητική σταθερότητα είναι απαραίτητες για να μην πάνε χαμένες οι θυσίες του ελληνικού λαού.

Αλλά μέσα και έξω απο την κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ πρέπει να αποκτήσει ΔΙΑΚΡΙΤΗ ΚΑΙ ΣΑΦΗ πολιτική ταυτότητα, καθαρό προγραμματικό λόγο και αιχμηρές προτάσεις. Έγιναν βήματα σε αυτή την κατεύθυνση τον τελευταίο καιρό. Όμως, πρέπει η προσπάθεια αυτή να είναι συστηματική, σοβαρή, σταθερή και σε βάθος χρόνου. Είναι προϋπόθεση για την ανάκτηση της πολιτικής επιρροής του.

3) Λειτουργία-δράση ΠΑΣΟΚ

Για να υλοποιηθούν τα παραπάνω, πρέπει να ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΤΕΙ η λειτουργία του κόμματος. Είμαστε πιο κάτω από το επίπεδο που επιτρέπουν οι δύσκολες, αντικειμενικές συνθήκες. Είναι αναγκαία η δημοκρατική, θεσμική και συγκροτημένη λειτουργία του, με βάση κανόνες που να ισχύουν για όλους.

Χρειαζόμαστε τακτική λειτουργία της Κεντρικής Επιτροπής, αξιοποίηση όλων των μελών της, ουσιαστική λειτουργία των Τομέων Πολιτικής για την επεξεργασία των προγραμματικών προτάσεων μας και την παρέμβαση μας στην επικαιρότητα. Έχουμε ανάγκη κάθε μέλος μας, ανεξαρτήτως απόψεων, που θέλει και μπορεί να προσφέρει στο Κίνημα, σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία.

«γράψε βρε Γιάννη κάτι γι’ αυτούς που ανοηταίνουν» ΒΒ

Άκρατο ενθουσιασμό έπαθε πάλι ο Γιάννης Πρετεντέρης μέρες που είναι!

Που όταν δεν εγκωμιάζει τα πρωθυπουργικά σαξες-στόριζ, παράγει χολή εκκρίνοντας παπανδρεϊκές εμμονές!

Δείτε πόσο έντεχνα και πόσο πολύ θέλει να απλώσει την ασπίδα προστασίας του γύρω από το Βενιζέλο.

Εξάλλου στο Συγκρότημα δεν πιστεύουν απλώς πως ο Βενιζέλος «σήκωσε ένα τεράστιο βάρος ευθύνης που δεν του αναλογεί προσωπικά», αλλά πως είναι απολύτως άμοιρος ευθυνών!

Για του λόγου του Πρετεντέρη το αληθές, δείτε πως χρεώνει τα άπαντα στον Παπανδρέου και στους «κηπουρούς» του, διεκδικώντας ταυτόχρονα και το knowhow στην παραγωγή πασοκικής πολιτικής:

"Μπήκαν χαζοχαρούμενοι στο μνημόνιο λες και πήγαιναν σχολική εκδρομή, η κυβέρνηση Παπανδρέου διαλύθηκε στην πρώτη στροφή"

"εκείνοι που παρέδωσαν τη χώρα και το πασοκ δεμένους χειροπόδαρα στην τρόικα"

"οι υπουργοί του Γιώργου στην ίδια φράση με τον Ακη"

ξανα στο quotation διπλα "οι υπουργοί του Γιώργου στην ίδια φράση με τον Ακη" έτσι για να το εμπεδώσουμε

ΚΟΛΟΚΥΘΙΑ ΤΟΥΜΠΑΝΑ, που λες και συ Γιάννη μου.

Σα να το βλέπω το sms που έλαβες αργά χτες βράδυ λίγο πριν την έκδοση:

«γράψε ρε Γιάννη κάτι γι’ αυτούς που ανοηταίνουν! Που χουν και ανησυχίες για το μέλλον της χώρας και του πασοκ! Θέλουν και θεσμικές λειτουργίες! Αμάν πια από το 2010! Γκώσαμε! Μια χαρά είχαμε ξεμπερδέψαμε με δαύτους! Τι θέλουν πάλι; Πάρτο πάνω σου παρακαλώ! ΕΓΩ έχω ολοκληρη ανασύσταση να ασχοληθώ…

Καλές Γιορτές

ΒΒ»

- See more at: http://www.epikairo.gr

Η Άσπα Παπαηλιού στην ΚΠΕ του ΠΑΣΟK :«Η χώρα οδηγείται σε αδιέξοδο»

«Η χώρα με αυτό το βίαιο πρόγραμμα προσαρμογής που εφαρμόζεται δεν βγαίνει από την κρίση» σημείωσε η κ. Παπαηλιού στην ομιλία της στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του ΠΑΣΑΟΚ τονίζοντας ότι «οι συνθήκες ζωής επιδεινώνονται βίαια για την πλειονότητα της κοινωνίας».

Όπως είπε «το πρόγραμμα προσαρμογής και ο τρόπος που εφαρμόζεται έχει λανθασμένες παραδοχές, λάθος σχεδιασμό, κατανέμει άδικα τα βάρη στη κοινωνία και οδηγεί σε τεράστια αναδιανομή πλούτου υπέρ των ισχυρών» και πρότεινε μια «νέα συμφωνία με τους εταίρους δανειστές, ένα εθνικό σχέδιο ανάπτυξης, άμεσα από εθνική συνεννόηση με έμφαση στην ανεργία και στην κοινωνική συνοχή»

Επεσήμανε τέλος ότι «η πολιτική ζωή της χώρας είναι εγκλωβισμένη σε μια τεχνητή πόλωση και σε έναν αδιέξοδο δικομματισμό» και πρότεινε

Αναλυτικά η ομιλία της κ. Παπαηλιού έχει ως εξής:
Η χώρα με αυτό το βίαιο πρόγραμμα προσαρμογής που εφαρμόζεται δεν βγαίνει από την κρίση. Οδηγείται σε αδιέξοδο.

Οι συνθήκες ζωής επιδεινώνονται βίαια για την πλειονότητα της κοινωνίας. Τεράστια ύφεση, ανεργία, υπερφορολόγηση, καθίζηση της αγοράς και της ζήτησης, άδικη κατανομή βαρών, συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους και μεγάλη αύξηση των ανισοτήτων.Το ερώτημα που προκύπτει,είναι αν πράγματι ήταν μονόδρομος αυτή η

βίαιη προσαρμογή. Και η απάντηση πλέον είναι παραπάνω από προφανής: Όχι.

Το πρόγραμμα προσαρμογής αλλά και ο τρόπος που εφαρμόζεται έχει λανθασμένες παραδοχές, λάθος σχεδιασμό, κατανέμει άδικα τα βάρη στη κοινωνία και οδηγεί σε τεράστια αναδιανομή πλούτου υπέρ των ισχυρών.

Χρειάζονται άμεσα λύσεις για όλους τους πολίτες που σπρώχνονται στο οικονομικό, και κοινωνικό περιθώριο.

Χρειάζεται νέα συμφωνία με τους εταίρους δανειστές. Και τέλος χρειάζεται εθνικό σχέδιο ανάπτυξης ,άμεσα από εθνική συνεννόηση με έμφαση στην ανεργία, στην κοινωνική συνοχή και με αλλαγές στο πρόγραμμα προσαρμογής.

Η πολιτική ζωή της χώρας είναι εγκλωβισμένη σε μια τεχνητή πόλωση και σε έναν αδιέξοδο δικομματισμό. Απο τη μια η λογική του μονόδρομου της κυβέρνησης και από την άλλη ένας στείρος αντιμνημονιακός λόγος του ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι φανερό πλέον ότι η χώρα ασφυκτιά και χρειάζεται κάτι άλλο.Μια διαφορετική κατεύθυνση. Χρειάζεται μια ολοκληρωμένη πολιτικη πρόταση με προοδευτικό περιεχόμενο.

Αντί για την Κεντροαριστερά καλύτερα είναι να μιλήσουμε για την ανασύνταξη της μεγάλης δημοκρατικής σοσιαλιστικής παράταξης.Μεταξυ Δεξιάς και Αριστεράς ιστορικά υπάρχει η δημοκρατική παράταξη.

Ποιοι είναι οι όροι και οι προϋποθέσεις για αυτή την ανασύνταξη ?

Τοποθετείται με σαφήνεια στο μη συντηρητικό δημοκρατικό φάσμα. Εχει σταθερή ιδεολογική και πολιτικη αντιπαλότητα με τον συντηρητικό χώρο και τους φορείς του. Δηλαδή Νέα Δημοκρατία, ΧΑ, Ανεξάρτητους Έλληνες κ.λ.π.

Δεν στοχεύει να γίνει δορυφορικό σχήμα μιας κεντροδεξιάς κυβέρνησης.

Δεν πρέπει να είναι μια τακτική συμπόρευση για την αντιμετώπιση των ευρωεκλογών.

Δεν είναι εκλογικό σωσίβιο του ΠΑΣΟΚ,ούτε μετωπικό σχήμα του ΠΑΣΟΚ για τις ευρωεκλογές.

Πρέπει να αφορά την κοινωνία και να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της. Να αναγνωρίζουν οι πολίτες ότι εκφράζει τα συμφέροντα τους .Οι παρατάξεις έχουν κοινωνική αντιστοίχηση,εκφράζουν συγκεκριμένες κοινωνικές δυνάμεις και τάξεις και συγκεκριμένα κοινωνικοοικονομικά συμφέροντα.

Όχι στους αποκλεισμούς. Απευθύνουμε πρόσκληση σε όλο το πολυκερματισμένο δυναμικό του ΠΑΣΟΚ που προήλθε από την καθίζηση του. Και στις δυνάμεις που απελευθερώνει η κρίση από αλλά σχήματα της αριστεράς. Κομβικό σημείο αποτελεί η στάση του ΠΑΣΟΚ [και η στάση των ρευμάτων και κινήσεων που εκφράζονται στο εσωτερικό του] καθώς και η επίσημη στάση της ΔΗΜΑΡ.

Διαφωνούμε με τον ΣΥΡΙΖΑ, άλλα δεν είμαστε αντί-ΣΥΡΙΖΑ. Είναι προφανές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει σοβαρή εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης. Ούτε εμείς επιδιώκουμε να γίνουμε συμπλήρωμα του ΣΥΡΙΖΑ.

Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ ανήκει στην Αριστερά. Και δεν υπάρχει κεντροαριστερά σε αβυσσαλέο πόλεμο με την Αριστερά. Η δημοκρατική παράταξη ήταν πάντα πιο κοντά στην Αριστερά σε σχέση με την Δεξιά. Και αν το ΠΑΣΟΚ πέτυχε,αυτό οφείλεται και στο ότι αγκάλιασε δυνάμεις και από την κομμουνιστική αριστερά.

Η πολιτική για την ανασύνταξη της κεντροαριστεράς δεν γίνεται αφ’ υψηλού,με ελιτίστικο τρόπο. Δεν γίνεται μόνο με αρθρα στις εφημερίδες και με εμφανίσεις στην τηλεόραση. Η απροκάλυπτη και δυσανάλογα έντονη προβολή από τα Μέσα Ενημέρωσης, μάλλον συκοφαντεί την προσπάθεια .Φθαρμένα πρόσωπα από το παρελθόν, εκ συστήματος αξιωματούχοι και γυρολόγοι, με σταθερή επιθυμία την συμμετοχή στην άσκηση εξουσίας, επίσης συκοφαντούν την προσπάθεια.

Συμπερασματικά,η ανασύνταξη της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης είναι μια μεγάλη διαδικασία. Δεν χωράει μέσα στο περιορισμένο πλαίσιο των 58. Τους εμπεριέχει, όπως και πολλούς άλλους. Ο καταλύτης αυτής της διαδικασίας πρέπει να διαθέτει αξιοπιστία, φερεγγυότητα και την ευρύτερη δυνατή αποδοχή.

http://www.matrix24.gr

Μαζί τα φάγανε Άδωνις και Τομπούλογλου…τα γιαούρτια! [βίντεο]

Σάλο έχει προκαλέσει η είδηση της επ αυτοφώρω σύλληψης του προέδρου του νοσοκομείου Παίδων «Αγλαϊα Κυριακού», Χάρη Τομπούλογλου για χρηματισμό. Και μπορεί ο υπουργός Υγείας, Άδωνις Γεωργιάδης να αποκήρυξε με ανάρτησή του στο twitter τον κ. Τομπούλογλου αλλά φαίνεται ότι στο παρελθόν οι δύο άνδρες είχαν συχνές κοινωνικές επαφές.

Μαζί μάλιστα είχαν βιώσει και μια δύσκολη εμπειρία. Πρόκειται για την περίφημη επίθεση με γιαούρτια στις 12 Απριλίου 2012 σε κεντρικό ζαχαροπλαστείο της Νέας Φιλαδέλφειας όπου ο κ. Τομπούλογλου δραστηριοποιούνταν πολιτικά. Το βράδυ της επίθεσης ο νυν υπουργός Υγείας έπινε τον καφέ του μαζί με την σύζυγό του Ευγενία Μανωλίδου και τον κ. Τομπούλογλου. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι ο υπουργός Υγείας γνώριζε τις παράνομες δραστηριότητες του ομοτράπεζού του.


http://www.koolnews.gr

Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2013

Bενιζέλος: Ο Παπανδρέου δεν ήξερε τί γίνεται, πού βαδίζει η χώρα!

Απόσπασμα από την πρωτολογία Βενιζέλου στη χθεσινή ΚΠΕ:
[...] Πότε και πως προέκυψε, φίλες και φίλοι, το ζήτημα της κυβερνητικής συνεργασίας με τη Νέα Δημοκρατία; Σε ό,τι με αφορά είμαι ιστορικά υπερήφανος γιατί το Μάιο του 2010 πρότεινα στην Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και στην Κοινοβουλευτική Ομάδα να αξιώσουμε την υπερψήφιση του πρώτου προγράμματος στήριξης του πρώτου Μνημονίου με αυξημένη πλειοψηφία 180 βουλευτών, για να αναγκάσουμε τη Νέα Δημοκρατία να φερθεί υπεύθυνα, ή για να την οδηγήσουμε σε διάσπαση...

Και να μην της επιτρέψουμε να λειτουργήσει αντιμνημονιακά και να συγκροτήσει το χώρο της ετερόκλητης αντιμνημονιακής αντιπολίτευσης και την πλατεία των αγανακτισμένων, να μην διαπαιδαγωγηθεί σε λάθος βάση η κοινωνία και ο λαός.
Αλλά αυτό δεν έγινε. Ίσως γιατί κάποιοι πίστευαν ότι πρέπει μόνοι μας να κεφαλαιοποιήσουμε την επιτυχία της εξόδου από την κρίση. Δεν είχαμε αντιληφθεί ίσως τότε τι γίνεται, που βαδίζει η χώρα...[...]


Epikairo: O Eγώγγελος Βενιζέλος κατηγορεί ευθέως τον Γιώργο Παπανδρέου ότι δεν τον άκουσε και προχώρησε στην ψήφιση του μνημονίου χωρίς αυξημένη πλειοψηφία, διότι ήθελε αυτός, μόνος, να χρεωθεί τη σωτηρία της χώρας! Ο Εγώγγελος συνεχίζει μιλώντας για τον πρώην πρωθυπουργό λέγοντας ότι δεν ήξερε τί του γίνεται και πού βαδίζει η χώρα! O Bενιζέλος ή Δαλάι Λάμα ή ο όγδοος σοφός που οσονούπω θα προστεθεί στους 7 της αρχαιότητας ήταν αυτός που είχε καταλάβει την κρισιμότητα των στιγμών από το 2001 ακόμη, γι΄ αυτό και προχώρησε στο νόμο περί ευθύνης υπουργών. Ο ίδιος άνθρωπος, δημιούργησε πολιτικό «ρεύμα» χωρίς κανένα ιδεολογικό χαρακτηριστικό (αλήθεια, ντρέπονται σήμερα όσοι συμμετείχαν σε κείνη την εξουσιολάγνα τάση;) με μοναδικό σκοπό την κατάληψη της εξουσίας. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που ζήτησε την αυξημένη πλειοψηφία θεωρώντας ότι θα εγκλωβίσει τον Σαμαρά ο οποίος αναφέρθηκε με διάγγελμα στο PSI, 2 ολόκληρα χρόνια μετά, και, το χαρακτήρισε απώλεια εθνικής κυριαρχίας ενώ σήμερα το έχει κάνει σημαία! Έλεος πια με την υποκρισία. Η μόνη συνεργασία που έγινε είναι αυτή των συμφερόντων και της διαπλοκής.

Ας αφήσουμε τις υποκρισίες, Εγώγγελε, αυτός ο οποίος σκέφτηκε τη χώρα και όχι τον εαυτό του ήταν αυτός ο οποίος απήντησε στο εκβιαστικό δίλημμα Σαμαρά ''θα συμμετέχω σε κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας μόνο αν φύγει ο Παπανδρέου'' με έναν τρόπο που εσύ δε θα μπορούσες καν να συλλάβεις στο μυαλό σου -φεύγοντας! Ο Παπανδρέου πήρε μία απόφαση κόντρα στον ίδιο του τον εαυτό, με μοναδικό γνώμονα τη σωτηρία της χώρας και κόντρα στην ίδια του την οικογένεια, με τον Νίκο να λέει ''ένας Παπανδρέου δεν παραιτείται'' -ναι, λοιπόν, άφησε και τον ρίξατε, υπερασπιζόμενος εμάς, όχι εκείνον, εμάς.

Εσύ Εγώγγελε, τότε, μπαινόβγαινες στα νοσοκομεία και τασσόσουν υπέρ και κατά του δημοψηφίσματος ταυτοχρόνως. Για την καρέκλα και μόνο συνέπραξες με κάθε διαπλεκόμενο που ζει σε αυτή τη χώρα ρίχνοντας μία κυβέρνηση του 45%. Έβγαλες την Καϊλή στο προαύλιο της βουλής να διαβάζει τα σκονάκια σου, τον Λιντζέρη να απειλεί θεούς και δαίμονες, τον Σαλαγιάννη να δηλώνει αποχώρηση από το ΠΑΣΟΚ και τις κομμώτριες Σούλα-Σοφούλα-Τόνια να κουτσομπολεύουν -όπου βρουν- χρησιμοποιώντας απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για τον τότε πρωθυπουργό. και σήμερα, ως παραδουλεύτρα του Σαμαρά με το ξεσκονόπανο στο χέρι, σκουπίζεις τα πρωινά την καρέκλα του αντιπροέδρου και του ΥπΕξ, αυτοξεφτιλίζεις εαυτό και κόμμα, επιτιθέμενος με ήθος στα «τσογλάνια».

Απόσπασμα από τη δευτερολογία του Βενιζέλου:
[...] Υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής. Χωρίς ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει δημοκρατική προοδευτική παράταξη στο σύνολό της. Χωρίς ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει κυβερνητική σταθερότητα και εθνική στρατηγική τώρα και στο μέλλον και παρακαλώ αυτό να μην ακουστεί εγωιστικά.
​Δεν έχουμε κανένα παραταξιακό εγωισμό, ούτε καμία δυσκολία να είμαστε στην αντιπολίτευση, αλλά ούτως ή άλλως χωρίς τη δική μας θεσμική συμμετοχή, δεν διασφαλίζεται η εθνική ενότητα, δεν διασφαλίζεται η σταθερή και ολοκληρωμένη πορεία του έθνους. Χωρίς το ΠΑΣΟΚ λοιπόν δεν υπάρχει έξοδος από την κρίση και διαφύλαξη της παρακαταθήκης που δημιουργεί με τις θυσίες του ο ελληνικός λαός. [...]

Εpikairo: Η χώρα σώζεται χωρίς ΠΑΣΟΚ, χωρίς τον Βενιζέλο δε σώζεται. Και όπως γράφει σε ένα tweet το protagon: ''Και αν δεν έχει δέντρο (η Ελλάδα), μπορεί να στολιστεί ο Βενιζέλος. Είναι το μόνο που δεν έχει κάνει πια για αυτή τη χώρα''.

- See more at: http://epikairo.gr

H Κατερίνα Διαμαντοπούλου βγάζει το ΠΑΣΟΚ από την εικονική πραγματικότητα

Παραθέτουμε από τη χθεσινή συνεδρίαση της ΚΠΕ του ΠΑΣΟΚ την ομιλία της Κατερίνας Διαμαντοπούλου, μέλος της ΚΠΕ του ΠΑΣΟΚ, η οποία εκπροσωπεί πέρα από τη νέα γενιά του ΠΑΣΟΚ (έχει υπογράψει και το κείμενο της Κίνησης των 75, της λεγομενης "παπανδρεϊκής τάσης του ΠΑΣΟΚ) και το λεγόμενο "κοινωνικό ΠΑΣΟΚ", το ΠΑΣΟΚ εκείνο που κάποτε εξέφραζε και αφουγκραζόταν την κοινωνία πλειοψηφικά. Αυτή τη κοινωνία προσπάθησε να εκφράσει με τον δυναμισμό της η Διαμαντοπούλου, μιλώντας δίχως στρογγυλέματα και κεντροαριστερές φιοριτούρες, προσπαθώντας να βγάλει το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου από την εικονική πραγματικότητα που ζει επί ημερών του.

"Ερχόμενη εδώ σήμερα και ακούγοντας τις κεντρικές ομιλίες είχα την αίσθηση ότι περάσαμε όλοι μαζί σε μια εικονική πραγματικότητα – σε έναν άλλο κόσμο ωραίο, θεωρητικό, υψηλής πολιτικής όπου όλα έχουν γίνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Το δυστύχημα για κάποιους από εμάς είναι ότι μετα το τέλος αυτής της συνεδρίασης θα γυρίσουμε στην πραγματικότητα, για να αντιμετωπίσουμε την οικογένεια, τους συνεργάτες, τους άνεργους φίλους που θα μας ρωτήσουν : «τι κάνατε εκεί στο Πασοκ;» και θα πρέπει να τους απαντήσουμε ότι μας απασχόλησε η Κεντροαριστερά!

Όταν η κοινωνία μας έχει γίνει ένα πληγιασμένο σώμα που κακοφορμίζει, όταν στρώματα πολιτών σπρώχνονται στο κοινωνικό και οικονομικό περιθώριο, εμείς αντί να μιλάμε για το πώς θα αντιμετωπίσουμε όλα εκείνα που στέλνουν τους συμπολίτες μας στην αυτοκτονία και τις επιχειρήσεις μας στα λουκέτα, συγκαλούμε Κεντρική Πολιτική Επιτροπή για να αποφασίσουμε για την Κεντροαριστερά?

Γιατί άνοιξε ένα μαγαζάκι παρακάτω με θολή πολιτική στόχευση, νομιμοποιημένο μόνο μέσα από συγκεκριμένα μίντια ; Αφού αφήσαμε το χώρο μας να λοιδορηθεί, αφού κλείσαμε τα μάτια στη διαφθορά υπουργών μας, αφού πείσαμε το λαό ότι δεν υπάρχει εναλλακτική για να αφήσουμε τελικά την Κυβέρνηση μας να πέσει , τώρα επιδιώκουμε τι; Κρυπτόμενοι πίσω από σχήματα να ζητήσουμε την ψήφο των πολιτών;

Ο δημοκρατικός κόσμος όμως ζητά την αναγέννηση της δημοκρατικής παράταξης - δεν ζητά ομάδες που πριν ακόμη γεννηθούν δηλώνουν την προθυμία τους να στηρίξουν τη Νέο-συντηρητική Δεξιά. Και επιτέλους δεν καταλαβαίνω, συγκυβερνούμε με τη Λαϊκίστικη Αντιμνημονιακή Δεξιά που μετατράπηκε σε μια νύχτα σε «πατριωτικά υπεύθυνο εφαρμοστή του Μνημονίου και λοιπών διευθετήσεων» και καταγγέλλουμε την επίσης Λαϊκίστικη – συμφωνώ – Αριστερά ως άκρως επικίνδυνη για τη χώρα;

Είμαστε για άλλη μια φορά μακριά από την ψυχή και τις ανάγκες του δημοκρατικού πολίτη. Σκεφτόμαστε με όρους πολιτικής επιβίωσης και όχι με όρους πολιτικού αγώνα. Αυτό είναι το λάθος. Το Πασοκ ευτελίστηκε από τις θολές , αμφίσημες πολιτικές, από τη διγλωσσία – που δεν είναι φαινόμενο πρόσφατο αλλά εμφιλοχώρησε εδώ και χρόνια. Και ενώ η παράταξη υπάρχει –πράγμα που φαίνεται στους κοινωνικούς χώρους, στα επιμελητήρια, στις συνδικαλιστικές οργανώσεις – το Πασοκ σήμερα δεν την εκφράζει.

Αυτή τη φορά όμως δεν θα είναι όπως στο παρελθόν, γιατί οι συνθήκες διαβίωσης των Ελλήνων έχουν χειροτερέψει δραματικά. Νιώθουν προδομένοι και περισσότερο προδομένοι από το Πασοκ. Γιατί σε αυτό αναγνωρίζουν τη μεγάλη ιστορία, τον πλούτο ανθρώπων και γνώσεων, την εμπειρία - την πολιτική ικανότητα εν τέλει. Εμείς όλα αυτά τα παίρνουμε και τα στριμώχνουμε απαξιωμένα σε ένα ευκαιριακό σχήμα προκειμένου να αποφύγουμε τη λαϊκή κρίση. Τη λαϊκή κρίση που όμως δίνει και τη νομιμοποίηση σε κάθε πολιτικό οργανισμό.

Και θα πάμε που ? Σε ομάδες που είτε ήταν Πασοκ (ως υπουργοί ή αξιωματούχοι), είτε συνεργάστηκαν εν καιρώ εξουσίας με το Πασοκ - και που τώρα θα καμωνόμαστε πως είναι κάτι άλλο? Δηλαδή ξανά πίσω. Γιατί ας μη γελιόμαστε, η Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του Πασοκ σήμερα έχει πολύ μικρότερο μέσο όρο ηλικίας από αυτόν που είδαμε στο Ακροπολ και λιγότερο κυβερνητικό παρελθόν. Από την ανασυγκρότηση και το Πασοκ των τριαντάρηδων, από το πρόσφατο συνέδριο - που εκθειάστηκε – μέσα σε λίγους μήνες οι πολίτες μας αποκαλούν πρώτα «ουρά της νέας Δημοκρατίας», μετά «ουρά των 58». Θα καταντήσει το Πασοκ μια ουρά ; Ήδη δίνει την αίσθηση μιας μικρής ομάδας που μοιράζεται οφίτσια σε αναντιστοιχία με όσα είχαμε υποσχεθεί. Παρά ταύτα, η όποια συνομιλία του Πασόκ με άλλα σχήματα πρέπει να γίνει στη βάση πολιτικών προτάσεων και στοχεύσεων, με όρους ισοτιμίας και όχι ευτελισμού.

Φοβάμαι ότι πάσχουμε από πολιτικό παραλογισμό . Αντί να αλλάξουμε πολιτικές, επιδιώκουμε να αλλάξουμε ταμπέλα. Στηρίζουμε πελατειακούς διακανονισμούς της Κυβέρνησης -όπως η χθεσινή τροπολογία για τρίχρονη αναστολή δίωξης όσων διώκονται για κακοδιαχείριση σε αγροτικούς συνεταιρισμούς – τόσο μακριά από τη Διαύγεια, την Αξιοκρατία και τη χρηστή Διοίκηση, για τα οποία παλέψαμε. Στηρίζουμε νόμους χωρίς δημοσιονομικό κέρδος αλλά με τεράστια κοινωνική ζημία. 

Αναφέρθηκε ο Πρόεδρος στην ομιλία του σε ξένους και funds που έρχονται να επενδύσουν στην Ελλάδα γιατί μυρίζονται την οσμή του χρήματος, ελπίζω να μην είναι η οσμή του πτώματος. Υποσχεθήκαμε νέο παραγωγικό μοντέλο και τελικά το Εσπα μοιράστηκε με τον παλιό καλό τρόπο, σε κομμάτια αυτοκινητόδρομων που δεν θα χρηματοδοτηθούν από ιδιώτες πια – παρά τις εισπράξεις των διοδίων που εκχωρήθηκαν - αλλά από το Εσπα και τις αναχρηματοδοτημένες τράπεζες. Αυτό είναι το νεό παραγωγικό μοντέλο; Ποιό το αναπτυξιακό αποτέλεσμα για να φτιάξουμε την εξωστρεφή Ελλάδα; Παίρνουμε πολλές πρωτοβουλίες είπε ο Πρόεδρος. Φοβάμαι ότι οι Αγγλοσάξονες θα μας έλεγαν «too little, too late» δηλαδή πολύ λίγο, πολύ αργά. Έχοντας χάσει αντανακλαστικά, τα όποια βελτιωτικά μέτρα έρχονται πολύ αργά, όταν η ζημιά έχει ήδη γίνει και οι συνθήκες βρίσκονται σε επόμενο, χειρότερο στάδιο. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα των θανάτων λόγω ενεργειακής φτώχειας, των ρυθμίσεων χρεών με εξοντωτικές δόσεις κ.α.

Και αναρωτιέται, ο καλόβουλος δημοκράτης, πώς το 2011 η Κυβέρνηση του Πασοκ αντιμετώπιζε τεράστιες αντιδράσεις -και εκ των έσω - όταν με 19,6 δις έλλειμμα έκοβε κρατικές δαπάνες για να αντιμετωπίσει το δημοσιονομικό κενό, ενώ σήμερα η Κυβέρνηση δέχεται τη αμέριστη στήριξη μας όταν - με πρωτογενές πλεόνασμα πια - εξαπολύει επίθεση στην πρώτη κατοικία και στον ιδιωτικό τομέα με δρακόντια πρόστιμα αδιαφορώντας για την 6ετη ύφεση και την πιστωτική ασφυξία.

Είμαστε ικανοποιημένοι να διοικούμε μια τέτοια κοινωνία τόσο πληγωμένη και αποσταθεροποιημένη? Τι μέλλον μπορεί να έχει αυτή η κοινωνία και εμείς μέσα σε αυτή?
Υπενθυμίζω μια πρόταση που συνυπογράψαμε 800 στελέχη, να γίνει άντληση του καταλόγου που τηρεί η Τράπεζα της Ελλάδος με τα εμβάσματα άνω των 100.000 ευρώ που βγήκαν από τη χώρα την τελευταία 12 ετια και να γίνει έλεγχος αν είναι φορολογημένα ή οχι .Με μετριοπαθείς εκτιμήσεις τα έσοδα υπολογίζονται σε 40 δις, ενώ το ποσό των καταθέσεων στο εξωτερικό αγγίζει τα 300 δις, σύμφωνα και με τις ειρωνικές δηλώσεις πολλών ξένων αξιωματούχων, του Zigmar Gabriel του SPD συμπεριλαμβανομένου. Να τιμήσουμε τον τίτλο «σοσιαλιστικό» και τις αξίες μας, αποδεικνύοντας στους σημερινούς μη προνομιούχους και υπερχρεωμένους Έλληνες ότι θα εφαρμοστεί επιτέλους φορολογική δικαιοσύνη. Χωρίς το «αίσθημα του δικαίου» καμιά πολιτεία δεν μπορεί να προχωρήσει. Από τα φορολογικά αυτά έσοδα να δημιουργηθεί το Ταμείο του Μέλλοντος με μοναδικό στόχο να σώσει τη λεγόμενη «Χαμένη Γενιά», τη γενιά μας, και να την καταστήσει πρωταγωνιστή της Ανάδυσης της Ελλάδας από το τέλμα, χρηματοδοτώντας δράσεις και επιχειρήσεις"

- See more at: http://www.epikairo.gr

Χάρης Τσιόκας :“ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία…”

Του Χάρη Τσιόκα

“ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία…”


Ο άνθρωπος προς-καλείται με δράση, με συμμέτοχη, με αλληλεγγύη και επιμονη , να μετασχηματίζει τα εμπόδια, τις κρίσεις, να βελτιώνει την φύση του!

Αυτή είναι η πρόσκληση των Χριστουγέννων. Η ανθρώπινη φύση να τελειοποιηθεί, Πορευμένη προς τη Θεία. Η αγάπη, η αλληλεγγύη, η επιδίωξη του εξανθρωπισμού της κοινωνίας έχουν μέσα τους την «χαρά των Χριστουγέννων».

«Ἀλλ’ ἡ θεϊκὴ συγκατάβασις τῶν Χριστουγέννων»,-συμπικνωνει σε πατριαρχικο μήνυμα ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος-, «δὲν περιορίζεται μόνον εἰς τὰ τῆς αἰωνιότητος. Ἀφορᾷ καὶ εἰς τὰ τῆς ἐπὶ γῆς πορείας ἡμῶν. Ὁ Χριστὸς ἦλθεν εἰς τὸν κόσμον διὰ νὰ εὐαγγελισθῇ τὴν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν καὶ νὰ μᾶς εἰσαγάγῃ εἰς αὐτήν, ἀλλ’ ἦλθεν ἐπίσης εὐεργετῶν καὶ ἰώμενος τὴν ἀνθρωπίνην ἀσθένειαν. Ἐχόρτασε θαυματουργικῶς κατ’ ἐπανάληψιν τὰ πλήθη τῶν ἀκροατῶν τοῦ λόγου Του, ἐκαθάρισε λεπρούς, ἐστερέωσε παραλύτους, ἐχάρισε τὸ φῶς εἰς τυφλούς, τὴν ἀκοὴν εἰς κωφοὺς καὶ τὴν ὁμιλίαν εἰς ἀλάλους, ἀπήλλαξε δαιμονισμένους ἀπὸ τὰ ἀκάθαρτα πνεύματα, ἀνέστησε νεκρούς, ὑπεστήριξε τὸ δίκαιον τῶν ἀδικουμένων καὶ λησμονημένων, ἐστηλίτευσε τὸν ἀθέμιτον πλουτισμόν, τὴν πρὸς τοὺς πτωχοὺς ἀσπλαγχνίαν, τὴν ὑποκρισίαν καὶ τὴν «ὕβριν» εἰς τὰς ἀνθρωπίνας σχέσεις, ἔδωκεν ἑαυτὸν ὑπόδειγμα ἐθελουσίου κενωτικῆς χάριν τῶν ἄλλων θυσίας! Ἴσως ἡ διάστασις αὕτη τοῦ μηνύματος τῆς θείας ἐνανθρωπήσεως πρέπει νὰ προσεχθῇ περισσότερον κατὰ τὰ σημερινὰ Χριστούγεννα. Πολλοὶ συνάνθρωποι καὶ συγχριστιανοὶ δοκιμάζουν φοβερὸν πειρασμὸν ἐκ τῆς σοβούσης κρίσεως. Εἶναι ἀναρίθμητοι αἱ στρατιαὶ τῶν ἀνέργων, τῶν νεοπτώχων, τῶν ἀστέγων, τῶν νέων μὲ τὰ «ψαλιδισμένα ὄνειρα». Ἀλλά, Βηθλεὲμ ἑρμηνεύεται «Οἶκος Ἄρτου»! Χρεωστοῦμεν, λοιπόν, οἱ πιστοὶ εἰς πάντας τοὺς ἐμπεριστάτους ἀδελφοὺς ὄχι μόνον τὸν «Ἐπιούσιον Ἄρτον», δηλαδὴ τὸν Χριστόν, ὁ Ὁποῖος εὑρίσκεται ἐσπαργανωμένος εἰς τὴν πενιχρὰν φάτνην τῆς Βηθλεέμ, ἀλλὰ καὶ τὸν καθημερινὸν ἐπιτραπέζιον ἄρτον τῆς ἐπιβιώσεως, καὶ ὅλα τὰ «ἐπιτήδεια τοῦ σώματος» (Ἰακ. 2: 16). Εἶναι ἡ ὥρα τῆς πρακτικῆς ἐφαρμογῆς τοῦ Εὐαγγελίου, ἐν ὑψηλῷ αἰσθήματι εὐθύνης! Ἡ ὥρα, κατὰ τὴν ὁποίαν ἀκούεται ἐντονώτερος καὶ ἀπαιτητικώτερος ὁ ἀποστολικὸς λόγος: «Δεῖξον μοι τὴν πίστιν σου ἐκ τῶν ἔργων σου» (Ἰακ. 2: 18)! Ὁ καιρός, δηλ. ἡ εὐκαιρία, νὰ «ἐπαρθῶμεν ἐνθέως» εἰς τὸ ὕψος τῆς οἰκειούσης ἡμᾶς μὲ τὸν Θεὸν βασιλικῆς ἀρετῆς τῆς Ἀγάπης….»

Χριστούγεννα! Ο Άνθρωπος «ξαναγεννά» την σχέση με τον Δημιουργό του και προσδιορίζει την αποστολή του.

Ο Ευαγγελιστής Λουκάς έγραψε:

«Ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο». Ο Θεός Λόγος γίνεται άνθρωπος και παίρνει σάρκα. Ο Θεός δεν ενώνεται απλά με τον άνθρωπο για να τον σώσει. Λαμβάνοντας σάρκα-ύλη καταφάσκει και αγκαλιάζει οτιδήποτε υλικό υπάρχει στον κόσμο: τον άνθρωπο, την φύση, τον πολιτισμό, κάθε τι που υπάρχει στο σύμπαν.

Με τις καλοδεχούμενες ευχες φίλος, σημειώνει….

“Δείχνει ότι ο Δημιουργός δεν αποστασιοποιείται ελιτίστικα από το δημιούργημά του αλλά κατέρχεται σε αυτό και γίνεται ίδιος θέλοντας να του δείξει πόσο πραγματικά αξίζει το να είσαι άνθρωπος, να ανήκεις σε αυτό που λέγεται κόσμος, κτίση, σύμπαν. Ότι δεν υπάρχει κάτι καλύτερο σε ένα μεταφυσικό υπερπέραν, ότι η τελειότητα και η δυνατότητα της πραγμάτωσής της βρίσκεται μέσα σε αυτόν τον κόσμο, μέσα μας.»

Με απλα λογια δεν είναι στον προορισμό της "ολοκλήρωσης" , η θυσία των ανθρώπων για την κυριαρχία των οικονομικών συσωρευσεων σε λιγους !
«Όσο και αν τα λάθη της ιστορίας μας και της καθημερινότητάς μας συσκοτίζουν αυτήν την ομορφιά της φύσης μας, είναι αδύνατον να την καταστρέψουν. Πρόκειται για την δυνατότητα που πηγάζει από μία ταπεινή Φάτνη η οποία αποκαλύπτεται πρώτα στους απλούς και ταπεινούς και μετά την προσκυνούν οι σπουδαίοι.”

Το μήνυμα των Χριστουγέννων αφορα την «σωτηρία» των ανθρώπων με ολη την "κτιση" ,και αυτή η προϋπόθεση ειναι αναγκαία για να υπαρχει…..“ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία…”

Χρόνια πολλά, Χριστούγεννα για όλες και όλους. Καλή Χρονιά με αντοχές, αντιστάσεις και περίσσευμα αγάπης.

Υ.Γ Ερωτηση αναγνωστη :δηλαδη τωρα η "διαπραγματευση" και η "αντισταση" θα φερνει αυτα τα νομοσχεδια ...που θα... "ανεχεται" & η... τροικα?

ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΗ :Tο άμεσο μέλλον απαιτεί προοδευτικό μέτωπο

Σε ένα επικίνδυνο πολιτικά περιβάλλον όπου οι αντοχές και οι ανοχές της κοινωνίας έχουν εκμηδενιστεί ,η συνεχής δημοκοπική κόπωση- κατάρρευση του πασοκ , σαφώς και απαντά διαφορετικά: • στο τι προσλαμβάνουν οι πολίτες από το επικοινωνιακό success story της κυβέρνησης και • στην ανάλυση ότι η διαφαινόμενη έξοδος από την κρίση θα βοηθήσει εκλογικά και το πασοκ ,

Ζητήσαμε την σύγκλιση την κεντρικής επιτροπής εκφράζοντας την ανησυχία μας για το που πάμε , για τις εξελίξεις και τις αποφάσεις που θα επηρεάσουν το μέλλον και την τύχη της δημοκρατικής παράταξης και της χώρας. Άλλοι πιθανοί ρόλοι θα ήταν : • να εναποθέσουμε κάθε ελπίδα – προφανώς σε εισαγωγικά- στην προσωρινή ανάγκη των συστημάτων για τον τρίτο πόλο , συμβατικό και απόλυτα συστημικο ,με απώτερο στόχο την στήριξη δεξιών κυβερνήσεων, ή • να αντιγράψουμε το ύφος και την ποιότητα των δημόσιων δηλώσεων προσώπων που σημάδεψαν αρνητικά παράταξη και θεσμούς την ταραχώδη περίοδο 2009-2011.

Δεν επιλέξαμε ποτέ τους άλλους ρόλους – ούτε αναζητήσαμε , ούτε «τιμηθήκαμε» γι αυτούς - και πάλι σε εισαγωγικά – με ιμάτια προσωρινής δεξιάς εξουσίας… Το 2014 είναι χρονιά κομβική για την πορεία της χώρας. Σε επίπεδο κομβικών αποφάσεων είναι χρονιά τόσο κρίσιμη όσο το 2010. Η δημοσιονομική προσαρμογή ,με τραγικές θυσίες και την κατάρρευση του κοινωνικού ιστού, έχει σχεδόν ολοκληρωθεί. Και τώρα τι; Η μεγάλη ήττα της πολιτικής των τελευταίων δεκαετιών στη χώρα δεν ήταν μόνο η κρίση και το πώς φτάσαμε σε αυτήν αλλά και η αδυναμία των θεσμών και του κράτους απέναντι σε αυτή. Ήταν και το ότι ο τακτισμός επεκράτησε του εθνικού συμφέροντος , το ότι ο πολιτικός εξτρεμισμός αρνήθηκε να δει τον ρόλο των αγορών και τις αρνητικές ευρωπαϊκές συνθήκες, ενώ ταυτόχρονα δεν φοβήθηκε την "επένδυση" στο μίσος και στα σενάρια συνομωσίας , θεωρώντας δευτερεύων ζήτημα τον κίνδυνο του εθνικού διχασμού . Τα παραδείγματα των πολλών Ζαππείων , του εορτασμού της 28ης του 2011 στη Θεσσαλονίκη ή της πλατείας Συντάγματος είναι μόνο ενδεικτικά.

Δυστυχώς για την χώρα μόνο μερικώς τα ξεπεράσαμε όλα αυτά – ίσως ως προς τις ακρότητες των αντιδράσεων – και αυτό παραμένει βασική αδυναμία & του πολιτικού συστήματος & των κομμάτων πέραν από το πασοκ , που δεν έκαναν τα απαιτούμενα βήματα ορθολογισμού και ψυχραιμίας απέναντι στην κρισιμότητα των στιγμών για τη χώρα .

Εμείς , αν και από το 2009 σηκώσαμε το κύριο βάρος και της ευθύνης και της αντίδρασης , από τον Ιούλιο του 2012 και μετά δεν απαντήσαμε σε κρίσιμα σημεία που επηρεάζουν την αντίληψη περί εξουσίας και κράτους , και δεν αφηγηθήκαμε την νέα μετά το μνημόνιο εποχή , δηλαδή :

• Ποιο παραγωγικό μοντέλο θα υπηρετήσει την νέα ανταγωνιστικότητα της χώρας και θα επιτρέψει την διατήρηση των στατιστικών και των δημοσιονομικών στόχων, • Ποιες θεσμικές αλλαγές στο πολιτικό , οικονομικό και νομικό σύστημα δεν θα επιτρέψουν να γυρίσει η χώρα σε πρακτικές που την οδήγησαν στην χρεοκοπία και στο μνημόνιο , • Ποιες μεταρρυθμίσεις θα απελευθερώσουν τις υγιείς δυνάμεις και θα εμπεδώσουν το αίσθημα δικαίου , • Ποιες θα είναι οι μικρότερες δυνατές παραχωρήσεις μας σε μια χώρα που χρειάζεται άμεσα αύξηση του ΑΕΠ και ξένες εισροές , ξένες – ιδιωτικές επενδύσεις , • Πως θα χτίσουμε ένα κοινωνικό κράτος – χωρίς δανεικά , σπατάλη και αδικίες , αλλά με ίδιους πόρους , που σημαίνει ότι πρέπει να σπάσουμε ταμπού και να μιλήσουμε για φορολογικά έσοδα , και • Άμεσα , το 2014 , πως και με ποιους όρους θα αναζητήσουμε πόρους δανεισμού. Σε όλα τα παραπάνω – που καθόλου τεχνικά θέματα δεν είναι - αλλά κατ εξοχήν πολιτικά , δεν μπορούμε να είμαστε συνοδοιπόροι σε δεξιές αντιλήψεις και πρακτικές. Άρα άμεσα το άμεσο μέλλον απαιτεί προοδευτικό μέτωπο.

Οφείλουμε να απαντήσουμε στο που οριοθετείται η σχέση μας με την ΝΔ και την δεξιά. Στηρίζουμε την κυβέρνηση γιατί η χώρα δεν πρέπει να ζήσει ξανά σε συνθήκες πολιτικής ανωμαλίας . Δεν μπορούμε όμως να παγιώσουμε καμία αντίληψη ότι θα είμαστε το συνεχές στήριγμα δεξιών κυβερνήσεων. Και δεν μπορούμε να συνεχίζουμε με αιφνιδιασμούς στο όνομα μιας καλής –ουδέτερης και γενικόλογης προγραμματικής συμφωνίας , η οποία θα έπρεπε να είχε σαφείς στόχους – συγκεκριμένα και συμφωνημένα σχεδία νομού και κόκκινες γραμμές , χωρίς συνεχείς εκπλήξεις και εξωτικές τροπολογίες… Απέναντι σε όλα αυτά και απέναντι στην εκλογική αναμέτρηση των ευρωεκλογών, όπου η σύγκρουση των δυνάμεων της δεξιάς, της ακροδεξιάς και των πολλών ταχυτήτων του σύριζα θα δημιουργήσει νέα διλλήματα και νέο πολιτικό χάρτη. Εμείς που θα είμαστε; Πόσες ακόμη μέρες «ασφάλειας» και στασιμότητας μπορούμε να κερδίζουμε , όταν : • δεν έχουμε το δικό μας αφήγημα για την υπεράσπιση όλης της πορείας και των κατακτήσεων της δημοκρατικής παράταξης , • όταν δεν έχουμε το δικό μας – κοινό- αφήγημα για την υπεράσπιση της προσπάθειας από το 2009 και μετά , με την κριτική στάση για τα λάθη , • αν δεν αναδείξουμε την καθοριστική διαφοροποίηση μας από την δεξιά αντίληψη ότι η κρίση είναι διαχείριση και μοιρασιά- ας δούμε τι γίνεται με νομοθετήματα που έρχονται ξαφνικά και αποσύρονται με θόρυβο , ποιους και τι εξυπηρετούν – και αυτή η φάμπρικα πρέπει σαφώς να απαιτήσουμε σταματήσει , • όταν δεν θέτουμε κυρίαρχα εμείς τα διλλήματα για την ανάγκη ύπαρξης προοδευτικού μετώπου στη χώρα , που σαφώς θα συγκρουστεί με κατεστημένα και κατεστημένες λογικές , • και αυτό είναι από τα δύσκολα εγχειρήματα , γιατί αυτό ξεβολεύει πολλούς, • κύρια την ευχολόγια και παροχολογία του σύριζα , • απαντά στον ευτελισμό των μεταγραφών ,για την ανάγκη της προσωπικής επιβίωσης , είτε προς τα αριστερά είτε προς τα δεξιά, • ξεβολεύει νυν επιλογές για σχήματα ομπρέλα όπου το πασοκ κινδυνεύει να μπει και να εξαφανισθεί κρυπτόμενο , • ξεβολεύει ομάδες και ομαδούλες που γκετοποιούνται, φέρνει ξανά στο τραπέζι τις ευθύνες όλων κομμάτων και προσώπων , απέναντι στην δημοκρατική παράταξη , καθώς σήμερα μια από τις μεγάλες ήττες της δημοκρατικής παράταξης είναι ο κατακερματισμός της.

Δεν έχουμε ούτε το ηθικό ούτε το πολιτικό δικαίωμα να μείνουμε κατηφείς και παραδομένοι αποδεχόμενοι τους τίτλους τέλους του πασοκ και της προοδευτικής αντίληψης στη χώρα , • απέναντι μας δεν είναι ούτε πρόσωπα , ούτε πρωτοβουλίες , • είναι όμως αντιλήψεις και οι πρακτικές των κατασκευασμένων είτε σωτήρων , είτε κατήγορων από τα δελτία των οχτώ , • είναι οι τακτισμοί που θέλουν να κρύψουν – έστω προσωρινά μέχρι τον κάβο των ευρωεκλογών το πασοκ – μόνο που το προσωρινό πολύ εύκολα μπορεί να γίνει οριστικό , για το λόγο αυτό , χρειάζονται άμεσα πρωτοβουλίες • ανάταξης του πασοκ και διαχρονικής υπεράσπισης της πορείας & του έργου του , • πρωτοβουλίες και θεσμικές κινήσεις για την συγκρότηση προοδευτικού μετώπου, χωρίς αποκλεισμούς , γιατί μόνο μια ισχυρή δημοκρατική παράταξη μπορεί πραγματικά να βοηθήσει τη χώρα

Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2013

Ήττα Βενιζέλου το «πάγωμα» της ψηφοφορίας για την εισήγησή του

Γράφει η Άρτεμις Παραδείσου

Αναστάτωση προκάλεσε στα ηγετικά κλιμάκια της Χαριλάου Τρικούπη η δήλωση εκ μέρους των 11 της ομάδας των υφυπουργών ότι δεν προτίθενται να υπερψηφίσουν την εισήγηση του Ευάγγελου Βενιζέλου.

Ο Μανώλης Όθωνας δε, το είχε πει ξεκάθαρα και κατά την παρέμβασή του στην Κεντρική Επιτροπή απόφαση που είχε ληφθεί σε σύσκεψη της ομάδας το βράδυ του Σαββάτου.

Οι προθέσεις των 11 σήμαναν συναγερμό στους επιτελείς της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ που πίστευαν ότι διενεργώντας ψηφοφορία δεν θα υπάρξουν διαρροές κι επομένως όλα τα μέλη του οργάνου θα δεσμεύονταν από τις «ψηφισμένες» προτάσεις του προέδρου.

Εκ των πραγμάτων το ΠΑΣΟΚ άλλαξε σχεδιασμό και παράγοντες του κόμματος που όλες τις τελευταίες ημέρες έκαναν διαρροές περί ψηφοφοριών τόνιζαν ότι απλώς θα υπάρξει έγκριση της εισήγησης του κ. Βενιζέλου δια της ανατάσεως των χειρών.

Όμως ούτε ο νεώτερος σχεδιασμός δεν υλοποιήθηκε καθώς από την πλευρά τους οι 11 αλλά και οι 7 διέρρεαν ότι δεν είχαν σκοπό να σηκώσουν τα χέρια τους και να εγκρίνουν την εισήγηση του προέδρου.

Στο τέλος λοιπόν της συνεδρίασης κι ενώ ο Γιάννης Κουτσούκος έλεγε ότι οι προτάσεις του κ. Βενιζέλου θα πρέπει να περάσουν από το Πολιτικό Συμβούλιο και να εξειδικευθούν ο Γιάννης Δριβελέγκας κήρυξε περαιωμένη την διαδικασία και δεν έβαλε καν θέμα έγκρισης των προτάσεων του προέδρου:

Σύμφωνα με παρόντα μέλη του οργάνου ο προεδρεύων της συνεδρίασης είπε: «Σύμφωνα με τις περισσότερες τοποθετήσεις των συντρόφων συνάγεται ότι εγκρίνεται η εισήγηση του προέδρου».

Οι 11 που ήταν όλοι παρόντες μέσα στην αίθουσα εκείνη την ώρα …πάγωσαν όμως δεν αντέδρασαν και αποχώρησαν μουρμουρίζοντας. Έτσι δεν καταγράφηκε και γραπτώς η μη ψήφιση της εισήγησης Βενιζέλου από την ομάδα τους.

http://newpost.gr

ΣΗΜΕΙΑ ΟΜΙΛΙΑΣ Γ.ΠΕΤΑΛΩΤΗ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ

1. Ο καθένας εδώ μέσα, από τον πρόεδρο μέχρι τον κάθε ομιλητή, λέει τις δικές του "αλήθειες", έχει τη δική του αφήγηση. Όπως τα βλέπει ο ίδιος ή θέλει να τα βλέπουν οι άλλοι. ΄Αρα όλοι είμαστε υπό έλεγχον γιαυτά που λέμε και τον τρόπο που τα λέμε και άρα όλοι κρινόμαστε.

2.Για να δικαιολογήσουμε την εν λευκώ συνεργασία με τη ΝΔ ας μην χρησιμοποιούμε ως δικαιολογία τη συνεργασία με ΝΔ και ΛΑΟΣ μετά την παραίτηση Παπανδρέου από την πρωθυπουργία. Γιατί τότε έγιναν άλλα πράγματα, με πολλές παρεκκλίσεις και το ξέρουμε...

3. Τη " σταθερότητα" της χώρας τη θέλουμε όλοι, τη βάζουμε πάνω από το κομματικό μας συμφέρον γιατί εμείς δεν γυρίζουμε τα Ζάππεια σε 3 επεισόδια σαν τον Σαμαρά.

- Αυτό όμως δε σημαίνει ότι θα πρέπει να εμπλεκόμαστε σε μια συγκυβέρνηση χωρίς κανένα στίγμα, με μια προγραμματική συμφωνία - ευχολόγιο που ήλθε ενάμισυ χρόνο μετά και την μάθαμε από τα ΜΜΕ. -Συμμετείχαμε απαράδεκτα μαζί με και με τη ΔΗΜΑΡ στην μοιρασιά των κρατικών θέσεων όπως τον παλιό καλό καιρό.
- Oχι απλώς συμμεριζόμαστε το success story του κ.Σαμαρά, αλλά σήμερα το ακούσαμε και πιο διανθισμένο. Λες και ζούμε σε άλλο κόσμο. Βασισμένο σε μια καθημερινή φτωχοποίηση, σε μια δυσθεώρητη ανεργία και τη λέξη ανάπτυξη στα απαγορευμένα κατάστιχα. Με την ΠΑΙΔΕΙΑ, την ΥΓΕΙΑ ολοένα και χειρότερη. Με το τραπεζικό σύστημα ανεξέλεγκτο , με την ανεργία των νέων στο 60%.
- Με το προσδοκώμενο πλεόνασμα να έχει ήδη ταχθεί σε ένστολους κλπ αντί να επενδυθεί στη νέα γενιά που της το οφείλουμε,για τη μείωση της ανεργίας της.
- Να επιτρέπουμε τον κ. Σαμαρά να επαίρεται ανερυθρίαστα ότι "καταφέραμε τα πέντε τελευταία χρόνια τη μεγαλύτερη δημοσιονομική προσαρμογή στον πλανήτη". Και η μισή Κοινοβουλευτική μας Ομάδα να τον χειροκροτάει με πάθος στη Βουλή...

Πώς να πείσουμε τον πολίτη λοιπόν ότι εμείς δεν είμαστε σήμερα ΝΔ???
Με τον τρόπο αυτό εμείς χαρίζουμε το μέτωπο της σοβαρότητας στη Νδ που δεν της ανήκει και της κοινωνικής ευαισθησίας στον τραγικά ανεύθυνο και λαϊκιστή ΣΥΡΙΖΑ.

4. Το επιχείρημα ότι πηγαίνοντας καλά η χώρα θα πάει καλά και το ΠΑΣΟΚ, εκτός από πρωτοφανές είναι και ανίσχυρο, είναι υπεκφυγή και δεν πείθει και κανέναν.

5. Ποιος αποφάσισε, η "εθνικά αναγκαία" συγκυβέρνηση με τη ΝΔ (εγω πιστεύω ότι δεν έπρεπε να συμμετέχουμε στην κυβέρνηση αλλά να στηρίζουμε όπου πιστεύαμε ότι χρειάζεται) να εξαντλήσει την τετραετία, αφού υποτίθεται ότι τη Άνοιξη θα βγούμε από το μνημόνιο?

6. Ως προς την Κεντροαριστερά. θεωρώ θετικό να εκφράζονται αγωνίες, να διατυπώνονται προτάσεις από διάφορες κινήσεις , αλλά το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να υπεκφεύγει μέσα από αυτές. Δεν μπορεί να κρύβεται πίσω από κανέναν.

7.Τέλος το φορτίο να ανήκει κανείς σήμερα στην δημοκρατική παράταξη και στο ΠΑΣΟΚ, είναι πολύ βαρύ για όλους μας. Από την ηγεσία μέχρι τον απλό ψηφοφόρο. Κυρίως όμως για τον απλό ψηφοφόρο είναι πολύ πιο βαρύ από πολλούς εμάς. Χάρες λοιπόν δεν κάνει κανένας σε κανέναν για να βρίσκεται εδώ μέσα.

«Το ΠΑΣΟΚ κινδυνεύει με πολιτικό αφανισμό αν δεν μπουν διαχωριστικές γραμμές»

Δεν μπορεί να δεχτούμε το ρόλο του πρόθυμου μικρού εταίρου που μας επιφυλάσσει το σύστημα

Χρειαζόμαστε ιδεολογικό στίγμα. Ο τακτικισμός δεν είναι ιδεολογία

Υπερασπιζόμαστε την παράταξη. Να τελειώνουν τα περί ανταρτών.

Θα εξασφαλίσουμε την σταθερότητα της χώρας αλλά θα μπαίνουν κόκκινες γραμμές

Ο κυβερνητικός συμβιβασμός έχει ημερομηνία λήξης. Χρειαζόμαστε προοδευτική κατεύθυνση στη μεταμνημόνιο εποχή

Δεν στήνεται παράταξη επειδή θα συνενωθούν πέντε μαγαζάκια-Το ΠΑΣΟΚ να είναι πρωταγωνιστής και όχι ουρά στην ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς – Να πάμε σε ιδρυτικό συνέδριο της δημοκρατικής παράταξης, με ευρύ πολιτικό προσκλητήριο, όπου θα τεθούν όλα από την αρχή


«Το αφήγημα δεν βγαίνει και το ΠΑΣΟΚ κινδυνεύει να πάει στα βράχια αν δεν αλλάξουμε πορεία». Αυτό τόνισε ο βουλευτής του κινήματος Θάνος Μωραΐτης, μιλώντας στη σημερινή συνεδρίαση της ΚΠΕ, ενώ για μια ακόμη φορά τόνισε ότι «ο κυβερνητικός συμβιβασμός έχει ημερομηνία λήξης».

Ο κ. Μωραΐτης σημείωσε ότι δεν συμφωνεί με την άποψη ότι το ΠΑΣΟΚ θα ανέβει μαζί με την χώρα: «Η χωρά πρέπει να ανεβαίνει πάντα και σε όλες τις περιπτώσεις. Και θα κάνουμε τα πάντα για να ανέβει. Για να προσφέρουμε όμως στην χώρα το ΠΑΣΟΚ πρέπει να είναι ισχυρό. Δεν μπορεί να δεχτούμε το ρόλο του πρόθυμου μικρού εταίρου που μας επιφυλάσσει το σύστημα».

Υψηλούς τόνους χρησιμοποίησε αναφερόμενος στα σενάρια περί «ανταρτών υπουργών του 2009»: «Δεν μπορεί κάθε φορά που προσπαθούμε να θέσουμε κόκκινες γραμμές να ξημερώνουμε με διαφόρους προθύμους να διακινούν θεωρίες συνομωσίας. Να τελειώσει το καλαμπούρι περί ανταρτών που δήθεν θέλουν να αποσταθεροποιήσουν την κυβέρνηση ή την παράταξη. Να διασυρόμαστε ως πιθανοί αποστάτες επειδή λέμε ότι το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να είναι πρόβατο για σφαγή από τους ακροδεξιούς συμβούλους του κ. Σαμαρά και τις διάφορες τρόικες εσωτερικού. Θα εξασφαλίζουμε την σταθερότητα της χώρας αλλά θα κρατήσουμε ζωντανή την παράταξη υπηρετώντας τη χώρα πρώτα με τις ιδέες μας».
Έκρουσε τον κίνδυνο για απώλεια της ιδεολογικής ταυτότητας του ΠΑΣΟΚ: «Έχουμε χρέος να προετοιμάσουμε το αφήγημά μας για την μεταμνημόνιο εποχή. Εκεί χρειαζόμαστε ένα προοδευτικό ιδεολογικό μέτωπο στο οποίο το ΠΑΣΟΚ να πρωταγωνιστήσει. Αυτό δεν μπορεί αυτό να γίνει με ένα θολό ιδεολογικό στίγμα. Βεβαίως πολύ σωστά ανταποκριθήκαμε σε μια ιστορική ανάγκη και συμμετείχαμε σε μια κυβέρνηση εθνικής ευθύνη. Η ευθύνη πρέπει να καθορίζει πάντα τις ενέργειες μας και τις αποφάσεις μας. Και αυτό έκανε πάντα αυτή η παράταξη. Η επίκληση της ευθύνης όμως και ο τακτικισμός δεν είναι ιδεολογία και δεν μπορεί να υποκαταστήσει την ιδεολογία. Χρειαζόμαστε αφήγημα μετά το κανονικό κράτος και το συμμάζεμα, Με μεταρρυθμίσεις που θα συγκρουστούν με παθογένειες, νοοτροπίες και το πελατειακό κράτος».
Ναι στις διεργασίες όχι σε παρωδία κεντροαριστεράς
Για το πολιτικό πλαίσιο των διεργασιών στην κεντροαριστερά είπε: «Θέλουμε μαζί μας όλες τις κινήσεις, τα σχήματα, τα πρόσωπα που εκφράζουν την αγωνία τους για το μέλλον της δημοκρατικής παράταξης. Δεν μπορεί όμως το ΠΑΣΟΚ να εξαφανιστεί από τις διεργασίες και να υπάρξει απλά μια αναπαλαίωση παλιών πολιτικών ομάδων και ομαδαρχών. Και εξηγούμαι ότι δεν αναφέρομαι στους 58 ούτε σε κανέναν άλλον. Αναφέρομαι σε μια νοοτροπία. Δεν στήνεται παράταξη επειδή θα συνενωθούν πέντε μαγαζάκια και πέντε συνταξιούχοι μαγαζάτορες. Παράταξη θα υπάρξει ξανά όταν θα πούμε τι θέλουμε για τη χώρα και αυτό θα το καταλάβει και ο τελευταίος πολίτης αυτής της χώρας. Αν η υπόθεση της ανασυγκρότησης της προοδευτικής παράταξης γίνει με όρους πολιτικής καμαρίλας και κλειστών ελίτ συζητήσεων θα καταλήξουμε σε μια πολιτική κωμωδία όπου ο καθένας θα προσπαθεί να διαπραγματευτεί τον εαυτό του. Απλά, θα υπάρξει ένα πλυντήριο πολιτικών ρόλων για να στηθεί μια παρωδία κεντροαριστεράς για να διασωθούν πολιτικοί ρόλοι ή να αναστηθούν πολιτικές καριέρες».

«Το ΠΑΣΟΚ να μπει μπροστά»
Υποστήριξε ότι «το αίτημα του πολιτικού και ιδεολογικού ακροατηρίου που περιμένει με αγωνία είναι να γίνει κάτι μεγαλύτερο. Χρειάζεταιμια πιο δυναμική πρωτοβουλία που να καταστήσει το ΠΑΣΟΚ πρωταγωνιστή και όχι ουρά των εξελίξεων». Για το λόγο αυτό πρότεινε «το ΠΑΣΟΚ να μπει μπροστά, με αυτοπεποίθηση για ένα ιδρυτικό συνέδριο της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης. Εκεί να τεθούν όλα από την αρχή. Να υπάρξει ένα ιστορικό προσκλητήριο προς όλους αυτούς που θέλουν ξανά μια μεγάλη δημοκρατική παράταξη. Προς όσους διαφωνήσαμε, όσους πικράναμε και μας πίκραναν, σε όσους απογοητεύσαμε. Με αυτοργάνωση σε όλη την Ελλάδα. Χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς προαπαιτούμενα, χωρίς εμμονές και προσωπικές στρατηγικές. Με πολιτική γενναιότητα να πούμε ότι όλοι κάνουμε ένα βήμα πίσω μπροστά σε αυτό το διακύβευμα».

Μιχ.Καρχιμάκης: να συγκρουστούμε με εκείνους που υπονομεύουν τον πλούτο σε βάρος των αδύναμων

Στην ομιλια του στα μέλη της ΚΠΕ το μέλος του ΠΣ του ΠΑΣΟΚ Μιχάλης Καρχιμάκης είπε μεταξυ άλλων :

Σύντροφοι και συντρόφισσες,


Βρισκόμαστε ξανά μετά το Μάϊο σε μια συνεδρίαση που βρίσκει το ΠΑΣΟΚ σε ακόμα πιο δύσκολη κατάσταση.

Σήμερα, μπορώ να ξαναπώ ότι όλοι έχουμε μια κοινή αγωνία που πάμε έστω και με διαφορετικές προσεγγίσεις.
Όλοι πιστεύουμε, ότι πρέπει να αποδείξουμε ότι η πολιτική βούληση μπορεί να δίνει λύσεις στην κρίση.
Να ξεκαθαρίσουμε τι κάνουμε, που πάμε, ποιές κοινωνικές ανάγκες υπηρετούμε και να ανατρέψουμε την ασάφεια της τοποθέτησης του ΠΑΣΟΚ στον πολιτικό χάρτη.

Θεωρώ ότι είναι ανάγκη
να επικαιροποιήσουμε την φυσιογνωμία μας και όχι, να την απεμπολήσουμε στο όνομα μιας αναγκαίας και προσωρινής παρέκκλισης.

Ο φαύλος κύκλος αυτής της κρίσης πρέπει να κλείνει.
Να ανοίξουμε ένα άλλο κύκλο.
Τον κύκλο μιας νέας συνομιλίας, μιας νέας σχέσης με την κοινωνία, μιας άλλης πολιτικής.
Ο πολιτικός χρόνος για το πολιτικό σύστημα έχει σχεδόν τελειώσει εάν δεν αντιμετωπιστεί η κρίση. Γιατί οι αεριτζήδες και οι δυνάμεις των άκρων θέλουν τα κόμματα διαλυμένα και πολύ περισσότερο εμάς και μια συκοφαντημένη δημοκρατική παράταξη.
Θέλουν αδιάφορους και παραιτημένους πολίτες για να δρουν ανενόχλητοι.

Σε αυτό το περιβάλλον είμαστε υποχρεωμένοι να θέτουμε τους δικούς μας όρους.
Να μην επιτρέψουμε να διαλυθεί το ΠΑΣΟΚ μέσα στο στομάχι της δεξιάς. Που οδήγησε μέσα από κάλπικη ελπίδα στην εξαπάτηση του ελληνικού λαού και στην Πρωθυπουργία ένα σκληρό Δεξιό πολιτικό.

Μήπως σύντροφοι και συντρόφισσες, μετά το αντιμνημονιακό παραλήρημα της δεξιάς του κ. Σαμαρά, δεν είναι ο Πρωθυπουργός που εφαρμόζει τα χειρότερα?

Και έχουμε φτάσει σύντροφοι στο σημείο ότι καλό να το εισπράττει ο Σαμαράς και ότι κακό να το χρεώνεται το ΠΑΣΟΚ.
Επαναλαμβάνω για άλλη μια φορά
Απουσιάζει σύντροφοι, συντεταγμένα και επίμονα από τον πολιτικό μας λόγο, η αφήγηση πως φτάσαμε εδώ και αφήνουμε την Ν.Δ να χρεώνει το ΠΑΣΟΚ και για τα ελλείμματα και για το χρέος ιστορικά ενώ να καπηλεύεται και να θριαμβολογεί για τα δάνεια στήριξης των 240 δις. που καταψήφιζε.

Το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται ένα συναίσθημα ελπίδας, που θα προέλθει από αλλαγή στρατηγικής και από ασυνήθιστες συγκρούσεις για την συγκυρία και την εποχή.

Συγκρούσεις που θα δίνουν την ελπίδα ότι από αυτές προκαλείται ωφέλεια.
Συγκρούσεις με δυνάμεις που παρεμποδίζουν την διεύρυνση του πλούτου για κάθε λόγο και με κάθε τρόπο.
Ωφέλεια που μεταφράζεται σε ανάχωμα στήριξης, σε πρώτη φάση για τα μόνιμα θύματα της κρίσης, τους αδύναμους και τους νεόπτωχους, και ελπίδα και για αυτούς, αλλά και για τους ανθρώπους της δημιουργίας.

Αγαπητοί σύντροφοι,

Ποιος μας εμποδίζει να συγκρουστούμε πολιτικά με τις σκοπιμότητες παρεμπόδισης του Τραπεζικού συστήματος και όχι μόνο, στη διαδικασία ελέγχου των εμβασμάτων των 300δις. που εξήχθησαν τα τελευταία δέκα χρόνια, στο εξωτερικό και δεν γνωρίζουμε αν τα λεφτά αυτά είναι φορολογημένα και τι θα απέφεραν στο Δημόσιο, έτσι ώστε, να σταματήσει η διαρκής αφαίμαξη των μονίμων θυμάτων της κρίσης.

Ποιος μας εμποδίζει να συνεννοηθούμε και να βάλουμε θεσμικά, επίμονα και συνεχώς τα όρια των ταχυτήτων λειτουργίας της δικαιοσύνης για το ρόλο που πρέπει να παίξει στην ανάπτυξη, όταν υπάρχει ακόμα και θεσμικό κείμενο της Ε.Ε που προσδιορίζει ως ανασταλτικό παράγοντα στην αντιμετώπιση της κρίσης και στην ανάπτυξη, τις καθυστερήσεις σε υποθέσεις δημοσίου συμφέροντος που θα απέφεραν τεράστια ποσά στο κράτος.

Μπορούμε να συγκρουστούμε με αυτά τα φαινόμενα και τις πρακτικές?

Και αυτά σύντροφοι ούτε τα εκφέρει, ούτε τα διεκδικεί καμία από τις εκφράσεις της αριστεράς, πολύ περισσότερο η Δεξιά.

Είμαστε όμως και αναγκασμένοι και υπόχρεοι σε αυτή την προσπάθεια, να βρούμε και τους ανθρώπους της συμβολής, που δεν είναι καταδικασμένοι στην ψυχή του ΠΑΣΟΚ ότι έζησαν αυτοί καλά και οι πολλοί χειρότερα.

Έχουμε λοιπόν υποχρέωση να τοποθετηθούμε απέναντι στην πραγματικότητα με τρόπο σαφή, καθαρό και με πρόσημο προοδευτικό.

Επαναλαμβάνω οφείλουμε να δώσουμε το στίγμα μας και να αποσαφηνίσουμε με τρόπο και λόγο καταλυτικό πως πιστεύουμε ότι πρέπει να βαδίσουμε από εδώ και πέρα.
Να αναδείξουμε τα σημεία σύγκρουσης και τα όποια σημεία συναίνεσης με τις άλλες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις.
Πρέπει όμως να το κάνουμε με όρους αυτοπροσδιορισμού στα πλαίσια της πολιτικής αυτονομίας του ΠΑΣΟΚ μέσα στο πολιτικό σύστημα αλλά και στα πλαίσια της κατοχύρωσης της πολιτικής αυτονομίας του πολιτικού συστήματος στο σύνολό του από τα κάθε είδους συμφέροντα.

Είμαστε υποχρεωμένοι να προσδιορίσουμε με ακρίβεια τις κοινωνικές δυνάμεις που θέλουμε να εκπροσωπούμε.
Να υπερασπιστούμε σε συνθήκες κρίσης με κάθε τρόπο τους αδύναμους και μη προνομιούχους, όλους αυτούς με τους οποίους για δεκαετίες συμπορευτήκαμε και δώσαμε μάχες και ήταν οι παραδοσιακοί κοινωνικοί και πολιτικοί μας σύμμαχοι.
Να είμαστε καθαροί ποιούς υπηρετούμε και με ποιούς συγκρουόμαστε.

Η στρατηγική του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να βάζει σε δεύτερη μοίρα τη διαρκή προσπάθεια επαναγεφύρωσης των σχέσεων μας με τις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς.

Η σύγχρονη Κεντροαριστερά δεν προκύπτει από επιλεκτικές συγκολλήσεις κορυφής, ούτε μπορεί να στοχεύει σε ικανοποίηση εγωκεντρικών σχεδιασμών επιβίωσης ή προσωπικής ανέλιξης μεμονωμένων στελεχών που δεν διστάζουν να μας προαναγγείλουν με προσβλητικά ερωτηματολόγια που μας αποστέλλουν (με ποιανού την εξουσιοδότηση) την αλλαγή των συμβόλων μας που καταχτήθηκαν με αίμα και αγώνες από χιλιάδες κυρίως άδολους αγωνιστές του Κινήματος, αλλά και να μη διστάζουν να απαξιώνουν το έργο και την προσφορά του Ιδρυτή μας του Ανδρέα Παπανδρέου.

Η Κεντροαριστερά σύντροφοι πρέπει να συσπειρώνει δυνάμεις και όχι να διαιρεί και αυτή η Κίνηση διαιρεί, επιχειρώντας πρωτίστως να διαλύσει το ΠΑΣΟΚ, αντί να προτείνει περιεχόμενα πολιτικών αλλά και συγκρούσεων που θα μας βγάλουν από την κρίση.

Η αναγέννηση σύντροφοι της προοδευτικής Δημοκρατικής παράταξης θα προκύψει κυρίως με συγκλίσεις μέσα στην κοινωνία με λαϊκή ενότητα πάνω σε ένα προοδευτικό πλαίσιο πολιτικών αλλαγών.

Η αναγέννηση θα προκύψει με συγκεκριμένες πρακτικές και αντισυστημικές ρεαλιστικές όμως συγκρούσεις που θα δίνουν ελπίδα και αξιοπρέπεια στους ανθρώπους που αποτέλεσαν τα μόνιμα θύματα της κρίσης και στους ανθρώπους της δημιουργίας, όπως έχω πει πιο πάνω.

Αγαπητοί σύντροφοι,

Είμαστε υποχρεωμένοι να ξεκαθαρίσουμε μια για πάντα ότι η αναγκαία για εθνικούς λόγους στήριξη της κυβέρνησης Σαμαρά δεν μπορεί να συνεχιστεί χωρίς όρους και προϋποθέσεις που αφορούν στην προστασία των φτωχότερων κοινωνικών ομάδων που ισοπεδώνονται. Που αφορούν πολύ περισσότερο στην στοιχειώδη σύγκρουση με τα παρασιτικά συμφέροντα που σήκωσαν και πάλι κεφάλι και με ερείσματα στην ΝΔ και όχι μόνο επιχειρούν ως μαυραγορίτες νέας κοπής να εκμεταλλευτούν την κρίση απομυζώντας τον έλληνα πολίτη.

Δεν μπορεί να εξαγγέλλονται μέτρα επιβαρυντικά για τους πολίτες και μετά να διορθώνονται και αυτό να θεωρείται επιτυχία ή κοινωνική πολιτική.
Δεν μπορεί να δίδεται τελικά η εντύπωση ότι αποδομούνται κάποια δεδομένα και μετά να ερχόμαστε και να βελτιώνουμε την αποδόμηση.

Δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για απολύσεις και την ίδια ώρα για καταπολέμηση της ανεργίας.

Είμαστε υποχρεωμένοι να συγκρουστούμε χωρίς δισταγμό με το παρασιτικό οικονομικό σύστημα και τους εκπροσώπους του που επιμένουν, ακόμα και σήμερα ακόμα και τώρα, στην κορύφωση της κρίσης, να διεκδικούν με κάθε αθέμιτο μέσο τη συνέχιση της ασυλίας τους, να παλεύουν με νύχια και με δόντια για την διαιώνιση της δυνατότητάς τους να πλουτίζουν αεριτζίδικα χωρίς να παράγουν και να προσφέρουν.

Να στηρίξουμε ουσιαστικά και με κάθε μέσον τις αληθινές και γνήσιες παραγωγικές δυνάμεις του τόπου που το μόνο που επιζητούν είναι διαφάνεια και καθαρούς όρους παιχνιδιού.

Να στηρίξουμε τη νέα γενιά την μοναδική ελπίδα για το μέλλον της χώρας που σήμερα πνίγεται σε κάθε δημιουργική της προσπάθεια.

Να μιλήσουμε για μια νέα δίκαιη και στοχευμένη αναδιανομή.

Να συγκρουστούμε με τις δυνάμεις της συντήρησης στους θεσμούς που επιχειρούν μέσα από απαράδεκτες καθυστερήσεις και ψευδεπίγραφα κωλύματα να διαιωνίσουν το ακαταδίωκτο και την ασυλία ορισμένων ολίγων με τους οποίους συναγελάζεται καθημερινά.

Να στηρίξουμε ουσιαστικά και χωρίς δεύτερη σκέψη τους έντιμους δικαστές που θεωρούν την απονομή πραγματικής δικαιοσύνης απαραίτητο και αναντικατάστατο όρο για την επιβίωση της δημοκρατίας, για την κοινωνική συνοχή.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Είναι απόλυτα αναγκαίο, είναι στοιχειώδης υποχρέωσή μας, είναι το αυτονόητο προαπαιτούμενο, να είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας αλλά και με τους εαυτούς μας.

Είναι επίσης ελάχιστο δείγμα σεβασμού προς τα μέλη, τους φίλους και τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ να συνδέουμε όσο μπορούμε την ρητορική μας με τις πράξεις μας.

Δεν αρκεί η αντιδεξιά ρητορική όταν είναι επιλεκτική, τεμαχισμένη με τέτοιο τρόπο ώστε να κρύβει το συνολικό, αδιαίρετο και αντιλαϊκό πρόσωπο της συντήρησης.

Είναι πολιτικά εγκληματικό και τραγικά ανιστόρητο για οποιονδήποτε και πολύ περισσότερο για όσους από μας επιχειρούν δια της αποσιώπησης να κουκουλώσουν τα πεπραγμένα της επταετίας Καραμανλή που οδήγησαν στην χρεοκοπία της χώρας.

Αγαπητοί σύντροφοι,

το εννοιολογικό , ιδεολογικό και πολιτικό οπλοστάσιο της αριστεράς έχει αναλωθεί, έχουν ειπωθεί τα πάντα και μάλιστα επαναλαμβανόμενα.

Οι άνθρωποι σύντροφοι, της ανάγκης και της δημιουργίας αναζητούν την ελπίδα και την αξιοπρέπεια μέσα από πράξεις.
Μέσα από συγκρούσεις ρεαλιστικές, μη αναμενόμενες, που θα τους κάνουν να εκπλαγούν επί της ουσίας της πολιτικής και των περιεχομένων της.
Από το μη αναμενόμενο που παράγει ωφέλεια για τη ζωή, που παράγει ελπίδα και αξιοπρέπεια.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

είναι προσβολή στην λογική και την αλήθεια να επιχειρούν, για λόγους που όσοι το κάνουν γνωρίζουν, να εξισώσουν τον υποχρεωτικό μονόδρομο των αποφάσεων της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για να διασωθεί η πατρίδα και οι πολίτες από την απόλυτη καταστροφή, με τις φιλελεύθερες και συνειδητές επιλογές της κυβέρνησης Καραμανλή.

Μιας κυβέρνησης δηλαδή που οδήγησε με μαθηματική ακρίβεια τη χώρα στο χείλος της καταστροφής.
Οι απόψεις αυτές δεν είναι μόνο αναληθείς, είναι και απολύτως επικίνδυνες γιατί επιχειρούν να δομήσουν μια πραγματικότητα ανιστόρητη και βαθιά συντηρητική.

Τόσο συντηρητική όσο και τα συμφέροντα και η διαπλοκή που επιχειρεί με κάθε τρόπο να βγάλει από το κάδρο τις αιτίες και τους υπεύθυνους της κρίσης.

Τα συμφέροντα και την διαπλοκή δηλαδή και το πάρτυ που απόλαυσαν με την ολόδικη τους και απολύτως ελεγχόμενη επταετία Καραμανλή.

Με δυο λόγια αδικούν τους εαυτούς τους όσοι επιχειρούν στο όνομα της συγκυρίας και της πρόσκαιρης σκοπιμότητας να αθωώσουν τους πραγματικούς, φανερούς, και αφανείς υπεύθυνους για το δράμα του ελληνικού λαού.

Αυτά λοιπόν σύντροφοι, αν θέλουμε να επαναφέρουμε ξανά κοντά μας τους ανθρώπους που η ψυχή τους είναι ακόμα εδώ, αλλά η ψήφος τους πήγε αλλού.

http://egiakoumis.com/