Τετάρτη 29 Απριλίου 2015

Δεν θα υπάρξει συμβιβασμός, «μπαμπούλας» το Grexit

Σύμφωνα με τον υπουργό παραγωγικής Ανασυγκρότησης δεν πρόκειται να υπάρξει κανένας συμβιβασμός, γιατί η Ελλάδα έχει προοπτική και χωρίς τη χρηματοδότηση της Ευρώπης.

Ανεβάζει τους τόνους απέναντι στο ενδεχόμενο μια «έντιμης» συμφωνίας Τσίπρα - δανειστών η εσωκομματική αντιπολίτευση στον ΣΥΡΙΖΑ, με τον επικεφαλής της Π. Λαφαζάνη να επιχειρηματολογεί, επί της ουσίας, υπέρ της ρήξης με τους δανειστές.

Η Ελλάδα διαθέτει πολλούς εναλλακτικούς δρόμους και μπορεί να έχει προοπτική χωρίς τη χρηματοδότηση από ΕΕ και ΔΝΤ.

Σύμφωνα με τον υπουργό παραγωγικής Ανασυγκρότησης Παναγιώτη Λαφαζάνηο όρος «έντιμος» συμβιβασμός είναι «Αδόκιμος και ρευστός» και η Ελλάδα έχει εναλλακτικές λύσεις σε αντίθεση με την Ε.Ε η οποία -όπως υποστηρίζει- σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας θα υποστεί θανάσιμο πλήγμα.

Ο κ. Λαφαζάνης σημειώνει πως «Συμβιβασμός δεν πρόκειται να υπάρξει, καθώς οι εταίροι ζητάνε νέα μέτρα μείωσης συντάξεων και μισθών, ξεπούλημα της χώρας, νέους φόρους και νέες απορυθμίσεις».

«Αν εταίροι και ΔΝΤ πιστεύουν ότι θα μας εκβιάσουν με όπλο την άρνηση χρηματοδότησης και ότι θα τρομοκρατούν εσαεί τον ελληνικό λαό με τον "μπαμπούλα" της πτώχευσης και του εθνικού νομίσματος πλανώνται πλάνη οικτρά. Η Ελλάδα διαθέτει πολλούς εναλλακτικούς δρόμους και μπορεί να έχει προοπτική χωρίς τη χρηματοδότηση από ΕΕ και ΔΝΤ και χωρίς τη ρευστότητα που δίνει με το σταγονόμετρο η ΕΚΤ προς τις τράπεζες», προσθέτει ο υπουργός σε άρθρο του στο περιοδικό Crash.

«Η κυβέρνησή μας δεν πρόκειται να υποταχθεί ούτε να παραδοθεί και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να συνυπογράψει ποτέ νέα μέτρα σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων», είναι η χαρακτηριστική αναφορά του κ. Λαφαζάνη.

http://www.thetoc.gr/

Β. ΘΕΟΔΩΡΟΥ: Ο ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΠΟΥ ΤΑΙΣΕ

Είναι προφανές ότι η επίθεση των νεαρών αντιεξουσιαστών εναντίον του Γιάννη Βαρουφάκη, είναι απολύτως καταδικαστέα. Ωστόσο, πρέπει να ειπωθούν ορισμένα πράγματα και να καταλογιστούν ευθύνες σε όσους εξέθρεψαν αυτό το τέρας για να επιτίθεται στους πολιτικούς τους αντιπάλους, πιστεύοντας, αφελέστατα, ότι δεν θα έρθει η σειρά τους.

Ευθύνη για το φαινόμενο έχει και ο ίδιος ο Γ. Βαρουφάκης. Όχι, βέβαια, γιατί πήγε να φάει σε ταβέρνα στα Εξάρχεια, ακόμα κι αν ήξερε ότι θα του επιτεθούν, ακόμα κι αν γνώριζε ότι εμφανιζόμενος στα Εξάρχεια θα προκαλέσει, μόνο με την εμφάνισή του. Αυτό το επιχείρημα ακούστηκε από διευθυντή ραδιοφωνικού σταθμού, αλλά είναι εντελώς απαράδεκτο.

Απλά, ο κ. Βαρουφάκης και όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, δεν πίστευαν και δεν πιστεύουν, ακόμα, ότι το τέρας χτυπάει, πλέον, την πόρτα τους.

Το τέρας, που απείλησε τον υπουργό Οικονομικών γεννήθηκε και εξετράφη την περίοδο 2010-2011. Ήταν τότε που φασίστες, αντιεξουσιαστές και συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ τις οποίες κάλυπτε, εμμέσως ή αμέσως, η ηγεσία του και σημερινή ηγεσία της κυβέρνησης. Τότε που όλοι αυτοί, δρώντας με φασιστικό τρόπο, προπηλάκιζαν κάθε στέλεχος του ΠΑΣΟΚ που έκανε δημόσια εμφάνιση, απειλώντας ακόμα και τη σωματική τους ακεραιότητα.

Από αυτούς τους προπηλακισμούς δεν ξέφυγε ούτε ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος δέχθηκε προπηλακισμούς από τη νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ ακόμα και στο εξωτερικό. Όπως στο Βερολίνο, όταν πήγε να φάει σε ταβέρνα και όπως στο Λονδίνο, όταν είχε πάει να μιλήσει στο LSE.

Τότε ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε λόγο για εκδήλωση της δικαιολογημένης αγανάκτησης του λαού, την οποία εν πολλοίς προκάλεσε ο ίδιος, δρώντας παράλληλα με τη ΝΔ. Ο Τσίπρας με τον Σαμαρά, τους αντιεξουσιαστές και τους φασίστες.

Τότε, ο κ. Βαρουφάκης δεν είχε βρει ούτε έναν λόγο συμπάθειας προς τα θύματα αυτών των επιθέσεων, αν και ήταν μεταξύ εκείνων που τις προκαλούσε. Προφανώς και δεν έδινε εντολή στους τραμπούκους να προπηλακίζουν. Πυροδοτούσε, όμως, το κλίμα καθημερινά, με πύρινα άρθρα και πύρινες συνεντεύξεις και ομιλίες, όπως εκείνη στο Βελιγράδι που ύψωσε το μεσαίο δάχτυλό του στους Γερμανούς.

Ο κ. Βαρουφάκης ήταν, την περίοδο 2010-2011 πολιτικός καθοδηγητής των «αγανακτισμένων» εμφανιζόμενος και ο ίδιος «αγανακτισμένος». Ήταν τότε που συνέλαβε την ιδέα να επενδύσει προσωπικά και πολιτικά στην κρίση για να αναδειχτεί ο ίδιος προσωπικά, χωρίς να ενδιαφέρεται για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Αυτό κάνει και από τότε που ο Α. Τσίπρας τον έχρισε υπουργό. Όλη του η συμπεριφορά δείχνει έναν άνθρωπο που ενδιαφέρεται αποκλειστικά για την προσωπική του ανέλιξη.

Και το χθεσινό επεισόδιο στα Εξάρχεια, βοηθάει προς αυτή την κατεύθυνση και δεν έχει καμία σημασία ότι δεν το προκάλεσε ο ίδιος. Ορισμένα πράγματα προκύπτουν νομοτελειακά όταν κινούνται σε ένα συγκεκριμένο δρόμο, που έχει χαραχτεί με συγκεκριμένες προδιαγραφές.

Ο κ. Βαρουφάκης απέκτησε σήμερα τη συμπάθεια πολλών από εκείνους που είχε προκαλέσει την αντιπάθειά τους, αλλά πρόκειται για κάτι που δεν θα διαρκέσει για πολύ.

Ο υπουργός Οικονομικών, καθώς βλέπει τη δημοτικότητά του να πέφτει ραγδαία, καθώς έχει απέναντί του όλους τους ομολόγους του στο eurogroup, καθώς πέφτουν οι μετοχές του στην κυβέρνηση και καθώς όλοι του επιρρίπτουν την ευθύνη για την κακή τροπή που πήραν οι σχέσεις της χώρας με τους εταίρους, χρειάζεται στηρίγματα για να πετύχει τον (ανομολόγητο, πλην διακριτό) σκοπό του.

Ο ίδιος έχει πει ότι παραιτήθηκε από σύμβουλος του Γιώργου Παπανδρέου, διότι ο πρώην πρωθυπουργός δεν άκουγε τις εισηγήσεις του. Τώρα, τις εισηγήσεις του δεν τις ακούει ούτε ο Τσίπρας. Όσο τις άκουγε, έφερε το καράβι της χώρας ένα μέτρο από τα βράχια. Και τώρα σπεύδει να μπαλώσει τα αμπάλωτα και υποχωρεί με γρήγορα βήματα, μήπως και προλάβει να περισωθεί και ο ίδιος από την καταστροφή. Διότι προφανώς δεν θα πίστευε ότι θα ερχόταν η στιγμή που θα κινδύνευε να μείνει στην ιστορία ως ο πρωθυπουργός της χρεοκοπίας.

Τώρα, λοιπόν, που ο Τσίπρας δεν ακούει τις εισηγήσεις του, τι θα κάνει ο κ. Βαρουφάκης; Θα παραιτηθεί από υπουργός, όπως παραιτήθηκε από σύμβουλος του Παπανδρέου, που επίσης δεν τις άκουγε, ή θα επιλέξει την παραμονή του, διότι δεν θα έχει κανένα άλλο βήμα για να αναπτύσσει τις «μπαρουφειάδες» του;

http://agenda-news.gr/

Κίνημα: Φασιστική ενέργεια ο προπηλακισμός του κ. Βαρουφάκη

Φασιστική ενέργεια ο προπηλακισμός του κ. Βαρουφάκη σύμφωνα με το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών

Ανακοίνωση του Εκπροσώπου Τύπου του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, Γιώργου Πεταλωτή, σχετικά με τον προπηλακισμό του κ. Βαρουφάκη.

Ο προπηλακισμός του Υπουργού Οικονομικών κ. Βαρουφάκη είναι ενέργεια αήθης και απόλυτα καταδικαστέα.

Αυτές οι φασιστικές πρακτικές που ξεκίνησαν πριν από κάποια χρόνια, πρέπει να αντιμετωπίζονται, έστω και τώρα, με την απόλυτη και ομόθυμη πραγματική τους καταδίκη. Από όλες τις δημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις και την κοινωνία.

Αμαρτία εξομολογουμένη ουκ έστι αμαρτία

Σκέφτεται και γράφει η Μαίρη Φώτη

Εδωσα πίστωση χρόνου, με την προσδοκία να διαψευστώ σύντομα που δεν είδα την ελπίδα να έρχεται. Ηλπιζα ενδόμυχα να μετανιώσω που δεν ψήφισα ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές, γιατί η όποια μετάνοια θα ήταν διέξοδος στο σταυρόλεξο των επόμενων εκλογών. Προσπάθησα να ερμηνεύσω με διαφορετική οπτική γωνία τις ενέργειες της κυβέρνησης που προσέκρουσαν στην δική μου λογική, ευελπιστώντας ότι κάπου παρακάτω θα καταλάβω το γιατί ή τελοσπάντων θα μου δώσει η κυβέρνηση να καταλάβω το γιατί έτσι και όχι αλλιώς.

Από τις 25 Ιανουαρίου πέρασαν οι ημέρες, πέρασαν οι εβδομάδες, πέρασαν οι μήνες και προς απογοήτευσή μου διαπιστώνω ότι δεν έχω πλέον άλλη πίστωση χρόνου να δώσω. Νιώθω πιεσμένη, νιώθω να ασφυκτιώ και αναζητώ σανίδα σωτηρίας την οποία δεν μπορώ πλέον να βρω πουθενά.

Η προηγούμενη συγκυβέρνηση ήταν ετερόκλητη και από τις πρώτες κιόλας ημέρες της διεφάνη ότι άλλα ήταν εκείνα που ένωναν την Αντώνη Σαμαρά και τον Βαγγέλη Βενιζέλο και όχι το σχέδιο (;) σωτηρίας για την πατρίδα. Άλλες σκοτεινές διαδρομές που προηγήθηκαν τους έφεραν στο ίδιο σταυροδρόμι και αποφάσισαν να ακολουθήσουν την ίδια διαδρομή. Ο καθένας είχε τους λόγους του να συνεργαστεί με τον άλλον, κι αντί να αναζητήσουν σανίδα σωτηρίας για τη χώρα, αναζήτησαν σανίδα σωτηρίας για την προσωπική πολιτική τους επιβίωση. Το ετερόκλητον του σχήματος το πληρώσαμε ακριβά.

Το ετερόκλητον της σημερινής συγκυβέρνησης, που πηγάζει πρωτίστως από τις διαφορετικές φωνές εντός του ΣΥΡΙΖΑ, δίνει πολλές φορές την εντύπωση ότι δεν υπάρχει ουσιαστικό σχέδιο, ότι η πολυφωνία πνίγει την όποια προσπάθεια της κυβέρνησης να πάρει αποφάσεις που να μην την απομακρύνουν έτη φωτός από το «κοστολογημένο» πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης και ταυτόχρονα να μην απέχει από τις απαιτήσεις των «θεσμών». Ισορροπίες σε λεπτό πάγο για τον Αλέξη Τσίπρα, κάθε λάθος βήμα του ανοίγει κι άλλες ρωγμές με τον κίνδυνο να πάει αύτανδρη και η σημερινή κυβέρνηση. Και τοτε… Τότε τι; Αυτός ο φόβος (γιατί ναι όταν δεν υπάρχει εναλλακτική για την επόμενη ημέρα ο φόβος θεριεύει και είναι κακός συμβουλάτορας) είναι που με έσπρωχνε να αναζητήσω διαφορετική οπτική γωνία για τους χειρισμούς της κυβέρνησης. Αλλά μάταια. Δεν είναι αυτό “πρώτη φορά Αριστερά”. Ή τουλάχιστον δεν θα έπρεπε να είναι ετσι, σε μια περίοδο που η Αριστερά, η Κεντροαριστερα θα έπρεπε να ειναι συμπαγής και ενιαία. Αντίθετα ειναι κατακερματισμένη και μετρά συνεχώς απώλειες.

Δεν δίνω άφεση αμαρτιών στους προηγούμενους και δεν δίνω άλλη πίστωση χρόνου στους σημερινούς κυβερνώντες οι οποίοι δεν μπορούν πλέον ούτε μεταξύ τους να συμφωνήσουν, πόσω μάλλον να λάβουν κοινές αποφάσεις που θα μπορούν να υπερασπιστούν μέχρι τέλους. Αναρωτιέμαι όμως, γιατί όσοι διαδέχθηκαν το Γιώργο Παπανδρέου κατασπαράζοντας τον από τα έδρανα της αντιπολίτευσης, τελικά ακολουθήσαν τα βήματά του όταν βρέθηκαν στην θέση του; Γιατί κανείς δεν κατάφερε να «απεγκλωβίσει» τη χώρα από τα δόντια της τότε Τρόικας και σήμερα Θεσμών; Τι είναι αυτό που τους κρατά πίσω; Τι απέγιναν τα Ζάππεια 1, 2, 3 τι απέγινε το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης; Και πότε θα έρθει τελοσπάντων η ελπίδα; Μήπως όταν αντιληφθούμε ότι η χρεοκοπία έφερε το μνημόνιο και όχι το μνημόνιο την χρεοκοπία; Μήπως όταν εμπεδώσουμε ότι τελικά ευθύνεται ως ένα μεγάλο βαθμό η συμπεριφορά και η νοοτροπία μας για την σημερινή κατάσταση; Δυστυχώς όσο κι αν περίμενα δεν είδα καμία ελπίδα να στρίβει από την γωνία, αντίθετα μόνο αγωνία βλέπω, αβεβαιότητα και αστάθεια. Και ήθελα τόσο πολύ να διαψευστώ…

http://www.ipaper.gr/

Το ρημάδι το opengov είχε «κόψει» τον Ταφύλλη το 2010


Γράφει ο Γιώργος Παπαχρήστου στα σημερινά Νέα: Τελικά ο επίμονος άνθρωπος ποτέ δεν χάνει. Το πιστεύω βαθιά. Με επιμονή και υπομονή πάντα τα καταφέρνει. Ο Γιάννης Ταφύλλης, γεν. γραμματέας του υπουργείου Αμυνας, ο οποίος καταγγέλθηκε ότι είχε εμπλοκή ως ιδιώτης με τα αντισταθμιστικά οφέλη από παλαιότερες «δουλίτσες» της Lockheed Martin, είναι -προφανώς - ένας επίμονος άνθρωπος. Εξού και τα κατάφερε τελικά να πάρει τη συγκεκριμένη θέση με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ...

Διότι κατά το παρελθόν το είχε προσπαθήσει με κυβέρνηση... ΠΑΣΟΚ! Του Γιώργου, συγκεκριμένα. Αλλά είχε κοπεί, για λόγους οι οποίοι εμφανώς έχουν να κάνουν με το παρελθόν του - το χωριό είναι μικρό, όπως έχουμε ξαναπεί, και όλοι γνωρίζουν όλους... Ανθρωπος που την έχει στα χέρια του, μου διάβασε την αίτηση που είχε υποβάλει ο Ταφύλλης τον Οκτώβριο του 2009 (13/10 συγκεκριμένα) στο πλαίσιο του... open gov(!..) - και ως εκ τούτου δεν θα δεχθώ αμφισβητήσεις από τον Ταφύλλη ή όποιον άλλον τον έχει θέσει υπό την προστασία του.

Υπενθυμίζω σχετικά ότι ο Γιώργος με το που ανέλαβε το 2009, και πιστεύοντας ότι είναι πρωθυπουργός στη... Σουηδία, ή έστω στη Νορβηγία, εισήγαγε τον θεσμό του open gov. προκειμένου να προσληφθούν στο Δημόσιο αξιοκρατικά οι καλύτεροι και με τα περισσότερα προσόντα.

Ο περί ου ο λόγος Ιωάννης Ταφύλλης του Κωνσταντίνου, γεννηθείς το 1958, υπέβαλε κανονικά αίτηση (αρ. αίτησης 32479 - το σημειώνω γιατί μπορεί να το έχει «ξεχάσει»...) προκειμένου να αναλάβει, προσέξτε με, παρακαλώ, μία εκ των ακολούθων γραμματειών:

Γενική Γραμματεία Πληροφορικών Συστημάτων
Γενική Διεύθυνση Αμυντικών Εξοπλισμών και Επενδύσεων
Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας.

Εκτιμώντας ότι η τρίτη επιλογή έχει το χαρακτήρα τού... «ξεκαρφώματος» που λέγαμε παλιά, επισημαίνω τις δύο πρώτες για να εξάρω το... θάρρος (ου μην και θράσος!), την αποφασιστικότητα και εν τέλει την... αγωνιστική διάθεση του εν λόγω Ταφύλλη, ο οποίος, σου λέει, άμα είναι να «χτυπήσεις» θέση στο Δημόσιο να «χτυπάς» κάτι που να έχει
«ενδιαφέρον». Υποθέτω ότι δεν χρειάζεται να εξηγήσω οτιδήποτε επ' αυτού - απευθύνομαι σε οξύνοες αναγνώστες, εκτιμώ.

Ο Ταφύλλης κόπηκε. Δεν κατέλαβε καμία θέση εξ όσων διεκδίκησε. Από τύχη; Τον γνώριζαν; Ρώτησαν και έμαθαν; Αγνοώ. Παρακάμπτω το εξαιρετικά ενδεικτικό για την περίπτωσή του ότι διεκδικούσε τις «ενδιαφέρουσες» γραμματείες ενώ υπουργός Αμυνας ήταν ήδη ο Ευ. Βενιζέλος, αυτός που εν συνεχεία καθύβριζε και συκοφαντούσε
στον Τσίπρα για τα υποβρύχια (άλλο που δεν ήθελε ο άλλος), και στέκομαι στο βιογραφικό του - από την αίτηση στο open gov. πάντα.

Αναφέρει: «Το 2003 [...] αποχώρησα από το ΝΑΤΟ και μεταπήδησα στον ιδιωτικό τομέα αναλαμβάνοντας τα καθήκοντα του τεχνικού διευθυντή στην εταιρεία HOMS (Hellenic Operational Management Systems) που εξειδικευόταν στην ανάπτυξη αυτοματοποιημένων συστημάτων Διοίκησης και Ελέγχου. Στο πλαίσιο του HOMS από το 2003 έως το 2007 ανέλαβα επικεφαλής της ομάδας σχεδίασης και ανάπτυξης του συστήματος NG/SOMS (New Generetion Squadron Operations Management System) αυτοματοποιημένου συστήματος διοίκησης και ελέγχου επιπέδου μονάδας αεροσκαφών που η εταιρεία προωθεί κύρια στο εξωτερικό».

Εδώ είναι και το θέμα μας: διότι στην απάντησή του προς το «Πρώτο Θέμα» της Κυριακής ο εν λόγω Ταφύλλης αναφέρει επί λέξει: «Απασχολήθηκα για περίπου δύο χρόνια στην εταιρεία Ελληνικά Λειτουργικά Συστήματα ΑΕ ως project manager για την ανάπτυξη πληροφοριακού συστήματος με τελικό αποδέκτη την Αεροπορία. Η σύμβαση αυτή ακυρώθηκε το 2006 από την οφειλέτρια εταιρεία (LM) και ανατέθηκε σε τρίτη».

Το προφανές ψεύδος του ανάμεσα στην αίτηση στο open gov και στην απάντηση που έστειλε στην εφημερίδα σχετικά με το τι ακριβώς έκανε, και επί πόσο χρόνο και από ποια θέση στη συγκεκριμένη εταιρεία HOMS που έπαιρνε αντισταθμιστικά από την Lockheed Martin, δεν θα κάτσω τώρα να το αναλύσω. Μιλάει από μόνο του. Βγήκε έξω από το Πεντάγωνο και κόβει βόλτες στη Μεσογείων. Και θα κόβει βόλτες όσο η κυβέρνηση δεν απαντάει επί της ουσίας, πώς ένας τύπος που συνεργαζόταν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο με τη Lockheed Martin βρίσκεται σήμερα στη θέση του γεν. γραμματέα, την ώρα που γίνεται όλος αυτός ο θόρυβος με τη «δουλίτσα» των 500 εκατ. στην LM
για τα «σαπάκια» αεροπλάνα του Πολεμικού Ναυτικού...

Εξυπακούεται ότι δεν θα βάλω σε δύσκολη θέση τον πρόεδρο και υπουργό Πάνο να τον ρωτήσω τι θα κάνει με τον Ταφύλλη τώρα που, όπως προανέφερα, έκανε αιτήσεις να τον προσλάβει το σάπιο καθεστώς του ΠΑΣΟΚ της εθελόδουλης γερμανοτσολιάδικης κυβέρνησης Παπανδρέου...

Εpikairo: Aξιολόγηση στις προσλήψεις, ομοιόμορφα βιογραφικά, αναρτημένα για πρώτη φορά στο διαδίκτυο και με βάση τις απαιτήσεις της θέσης. Σε αντίθεση με την νοοτροπία των κάθε λογής Ταφύλληδων που δήλωναν περίπου για όλες τις θέσεις ΓΓ στα υπουργεία. Kάτι έκανε τελικά αυτό το ρημάδι το opengov.

περασμένα μεγαλεία, διηγώντάς τα να κλαις

 www.epikairo.g

100 μέρες ΣΥΡΙΖΑ

epikairo

Τι γυρεύει ο Λαφαζάνης;


Για έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη μιλά ανοικτά ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Παναγιώτης Λαφαζάνης, υποστηρίζοντας ότι όχι μόνο μπορούμε να αντέξουμε ένα Grexit αλλά ότι έχουμε και εναλλακτικές, ενώ η Ε.Ε. δεν διαθέτει. [egiakoumis]

Σύμφωνα με τον κ. Λαφαζάνη «η Ελλάδα θα μπορέσει να αντέξει και σιγά-σιγά να ανορθωθεί, από μία ρήξη με την ΕΕ που θα επιβάλουν οι κυρίαρχοι κύκλοι της. Η ΕΕ, όμως, είναι πιθανόν, όσο κι αν αυτό μοιάζει παράδοξο, να υποστεί βαρύτατο ή και θανάσιμο τραύμα σε μια τέτοια περίπτωση».

Κατά τον υπουργό ΠΑΠΕΝ «είναι εκτός τόπου και χρόνου να σκέφτονται κάποιοι ότι οι οικονομικές επιπτώσεις ενός ελληνικού χρεοστασίου ή ακόμα περισσότερο ενός Grexit, θα είναι πολιτικά και οικονομικά αμελητέες για το μέλλον της ΕΕ».

Ο κ. Λαφαζάνης εκτιμά ότι οι εταίροι ζητούν «γη και ύδωρ» για να συμφωνήσουν αλλά διαμηνύει:

«Η κυβέρνησή μας δεν πρόκειται να υποταχθεί ούτε να παραδοθεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να συνυπογράψει ποτέ νέα μέτρα σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα δεχθεί συμφωνία που θα είναι ασύμβατη με τις ριζοσπαστικές του δεσμεύσεις».

Υποστηρίζει επίσης ότι «αν Βερολίνο, Βρυξέλλες και ΔΝΤ πιστεύουν ότι είτε θα σύρουν τη χώρα και την κυβέρνησή μας στην υποταγή, είτε θα μας σπρώξουν στην κατάρρευση κάνουν διπλό λάθος: Δεν θα συμβεί ούτε το ένα ούτε το άλλο».

Ισχυρίζεται δε ότι η «Ελλάδα διαθέτει πολλούς εναλλακτικούς δρόμους και μπορεί να έχει προοπτική χωρίς τη χρηματοδότηση από ΕΕ και ΔΝΤ και χωρίς τη ρευστότητα που δίνει με το σταγονόμετρο η ΕΚΤ προς τις τράπεζες».

Μάλιστα, προχωρά ακόμη παραπέρα εκτιμώντας ότι «η νεοφιλελεύθερη μονεταριστική γερμανική Ευρώπη και μια ευρωζώνη με δογματική αρχιτεκτονική, κατασκευασμένη για το «λόμπι» του Βορρά, δεν έχουν κανένα μέλλον».

Ξεδιπλώνει δε το όραμα για πολυδιάστατη ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική λέγοντας πως «η Ελλάδα με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, τόσο με τον ΤΑΡ με αζέρικο αέριο όσο και με το νέο αγωγό με ρώσικο αέριο αλλά και με σειρά άλλων προσπαθειών και πρωτοβουλιών, θέλει να καταστεί πλουραλιστικός ενεργειακός κόμβος συνεργασίας, ειρήνης και σταθερότητας στην περιοχή και την Ευρώπη».

Τέλος, ο κ. Λαφαζάνης ζητά να απομονωθεί η «πέμπτη φάλαγγα» των «ξένων κατεστημένων κέντρων, των ολιγαρχών, των κυρίαρχων μίντια και της εγχώριας πολιτικής υπαλληλίας τους».

Epikairo: Διαβάζοντας κανείς το άρθρο Λαφαζάνη, καταλαβαίνει ότι διαπνέεται από τον ρομαντικό βερμπαλισμό ενός φρεσκομυημένου πρωτοετή Κνίτη, που κατεβάζει αυτό το άρθρο σαν κείμενο στην Γενική Συνέλευση Συλλόγου Φοιτητών και όχι ενός ενός ενεργεία υπουργού μιας κυβέρνησης κι ενός κράτους μέλους του Ευρώ και της ΕΕ.

Τα όσα "επαναστατικά" λέει ο Λαφαζάνης στο άρθρο του, που παραπέμπουν σε φαντασιώσεις μιας άλλης εποχής, δεν ανταποκρίνονται καθόλου στις προσδοκίες του πολιτικού του προϊσταμένου Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος επιδιώκει συμβιβασμό εντός του ευρώ με τους εταίρους δανειστές. Μπορεί κανείς να δει με κάποια επιεική ελαφρότητα τα γραφόμενα του Λαφαζάνη, αλλά δυστυχώς τώρα δεν βρίσκεται στην αντιπολίτευση του 4 πόσο μάλλον του 27 τοις εκατό, αλλά στην κυβέρνηση, που στόχο έχει να υλοποιήσει την εντολή του λαού για παραμονή στο ευρώ.

Αν ο Λαφαζάνης αισθάνεται ότι η κυβέρνησή του οδηγείται σε υποταγή με τους "δήθεν εταίρους", ας κάνει τη γενναία πράξη να παραιτηθεί και να ξεκινήσει ανένδοτο αγώνα από μαρξιστικές ημερίδες σε φοιτητικά αμφιθέατρα. Το να τα λέει αυτά και να συνεχίζει να είναι υπουργός, προφανώς και κινδυνεύει να γραφικοποιηθεί, γιατί πλέον η κατάσταση στη χώρα δεν επιτρέπει στον ΣΥΡΙΖΑ να είναι λίγο απ' όλα τα γούστα.

Ίσως βέβαια από την άλλη το άρθρο του Λαφαζάνη να εξηγεί γιατί ο Τσίπρας αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο δημοψηφίσματος και όχι εκλογών. Στο δημοψήφισμα ο Λαφαζάνης μπορεί άνετα να πάρει θέση υπέρ της ρήξης και της δραχμής, όπως και η Αριστερή Πλατφόρμα κι άλλες φωνές όπως ο Λαπαβίτσας. Στις εκλογές ο Τσίπρας θα έπρεπε να προβεί σε αλλαγή των συσχετισμών δύναμης εντός της Κ.Ο. με πρώτο στόχο βέβαια την Αριστερή Πλατφόρμα, στο ενδεχόμενο πάντα ο ΣΥΡΙΖΑ που επέλεγε την ευρωπαϊκή προοπτική. Ενώ τώρα με το δημοψήφισμα (αν και όποτε γίνει), θα επιτραπεί στον κάθε Λαφαζάνη να πει το μακρύ και το κοντό του, χωρίς να υπάρχει ο κίνδυνος απώλειας της εξουσίας.

Καταληκτικά, η κυβέρνηση μοιάζει να ακροβατεί μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ του 4 και του 27 τοις εκατό, ξεχνώντας ότι έχει δεδηλωμένη του 36 τοις εκατό. Ή θα το θυμηθεί τις επόμενες μέρες ή θα επιστρέψει εκεί όπου πραγματικά ανήκει, χωρίς όμως απαραίτητα να σημαίνει ότι και η χώρα θα πάρει τον δρόμο χωρίς επιστροφή..

 http://www.epikairo.gr/

Όταν η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική…


Οι προπηλακισμοί ατόμων διαφορετικού χρώματος, φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού, καθώς και οι προπηλακισμοί ατόμων διαφορετικής φυλής, γλώσσας, θρησκείας, σωματικής ή ψυχικής αρτιότητας, πολιτικής αντίληψης και τοποθέτησης, όπως επίσης και οι προπηλακισμοί μελών δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων προκαλούν μόνο θλίψη και αποτροπιασμό.

Εξυπακούεται, δε, ότι πρόκειται για κατάπτυστη ενέργεια και ότι είναι καταδικαστέα από όπου και να προέρχεται.

Σήμερα υπερασπίζομαι το δικαίωμα του Βαρουφάκη να κυκλοφορεί και να συνδιαλέγεται δημόσια με τον ίδιο τρόπο που υπερασπίστηκα τον πρώην υπουργό της ΝΔ Χατζηδάκη και εξίσου πολύ τον πρώην Πρωθυπουργό της χώρας Γιώργο Παπανδρέου.

Η οικονομική κρίση ωχριά μπροστά στην κρίση που προκαλεί η ανελευθερία του λόγου και η ποινικοποίηση της διαφορετικότητας.

Κατερίνα Αυξεντίου
http://kafxentiou.blogspot.gr

Νταϊσελμπλουμ: Εγώ ζήτησα την αλλαγή Βαρουφάκη


Βόμβα από τον Γερούν Ντάϊσελμπλουμ ο οποίος δήλωσε την Τρίτη ότι εκείνος εισηγήθηκε στον Αλέξη Τσίπρα την αντικατάσταση του Γιάννη Βαρουφάκη από επικεφαλής της ομάδας διαπραγμάτευσης, κάτι που έκανε αμέσως αποδεκτό ο πρωθυπουργός. Πρόκειται για μια πρωτοφανή ακόμα και για τα ελληνικά πολιτικά χρονικά αποδοχή ξένης παρέμβασης στα εσωτερικά της χώρας, σε περίπτωση που είναι αληθής η δήλωση του επικεφαλής του eurogroup.

Η κυβέρνηση, με τη γνωστή μέθοδο των non papers διέψευσε ότι ο πρωθυπουργός είχε παρόμοια συζήτηση με τον κ. Ντάϊσελμπλουμ. Είναι προφανές, πάντως, ότι σε αντίθετη περίπτωση, αν η κυβέρνηση παραδεχόταν ότι ο πρωθυπουργός ικανοποίησε υποδείξεις των δανειστών σε ένα σημαντικό θέμα, όπως η σύνθεση της κυβέρνησης, το πρόβλημα θα ήταν πολύ μεγάλο, αφού θα παραδεχόταν ότι όχι μόνο δεν διαπραγματεύεται, αλλά εκτελεί κατά γράμμα τις εντολές των δανειστών. Κι ας ισχυρίζεται διαπραγματεύεται με το κεφάλι ψηλά και με υπερηφάνεια.

Ο επικεφαλής του eurogroup, όπως δήλωσε, έπεισε τον κ. Τσίπρα επικαλούμενος το εύρος των θεμάτων που διαπραγματεύονται οι δύο πλευρές, τα περισσότερα από τα οποία δεν εμπίπτουν στα θέματα του χαρτοφυλακίου του υπουργείου Οικονομικών και άπτονται αρμοδιοτήτων και άλλων υπουργείων.

Με τον ίδιο τρόπο ο κ. Ντάϊσελμπλουμ επιχειρηματολόγησε υπέρ της αλλαγής του επικεφαλής της ελληνικής ομάδας διαπραγμάτευσης, σε συνέντευξη που δημοσιεύθηκε την Κυριακή στην Ολλανδική εφημερίδα Volkskrant, όπου μεταξύ άλλων δήλωσε ότι ανέφερε στον κ. Τσίπρα τα προβλήματα με τον κ. Βαρουφάκη.

Σε ερώτηση αν ο κ. Βαρουφάκης είναι ο κατάλληλος, σε αυτή τη φάση, για να διαπραγματευτεί ως εκπρόσωπος της Ελλάδας, ο κ. Ντάϊσελμπλουμ απάντησε:
«Δεν θα πω κάτι άσχημο για τον Βαρουφάκη. Το τρέχον πρόγραμμα βοήθειας για την Ελλάδα είναι πολύ ευρύ. Αφορά τον προϋπολογισμό και τον χρηματοοικονομικό τομέα, αλλά και τις ιδιωτικοποιήσεις, την αγορά εργασίας και τις συντάξεις. Έτσι, περιλαμβάνει πολύ περισσότερα από ό, τι το χαρτοφυλάκιο του υπουργού Οικονομικών. Επομένως, είναι προφανές ότι έρχομαι σε επαφή με τον συντονιστή όλων των υπουργών στην Ελλάδα: με τον Πρωθυπουργό Τσίπρα».
Οι εξελίξεις

Ο επικεφαλής του Eurogroup δήλωσε σήμερα ότι η πρόσφατη αναδιοργάνωση της διαπραγματευτικής ομάδας του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα δεν θα άρει από μόνη της το αδιέξοδο ανάμεσα στην Ελλάδα και τους πιστωτές της, υποστηρίζοντας ότι η Αθήνα θα χρειαστεί νέα δάνεια για να τα καταφέρει.

“Χωρίς περαιτέρω δάνεια, η Ελλάδα δεν θα τα καταφέρει, αυτή είναι η πραγματικότητα”, είπε ο Γερούν Ντάισελμπλουμ σε συνέντευξη που παραχώρησε στο τηλεοπτικό κανάλι RTL Nieuws. “Η πραγματικότητα είναι ότι υπάρχουν ελάχιστα χρήματα και ότι, χωρίς βοήθεια, η Ελλάδα, αυτή τη στιγμή, δεν θα βγει” από την κρίση, πρόσθεσε.

Ο ορισμός ενός νέου συντονιστή της ελληνικής διαπραγματευτικής ομάδας, μολονότι δεν λύνει από μόνος του τα προβλήματα μεταξύ της Ελλάδας και του Eurogroup είναι μια “καλή είδηση”, συνέχισε ο Ντάισελμπλουμ. “Δεν πρόκειται μόνο για τα Οικονομικά αλλά και για την Ενέργεια, τη Δικαιοσύνη, τις Εξωτερικές Υποθέσεις… Είναι τόσο μεγάλο (το πεδίο) που χρειαζόμαστε έναν απευθείας σύνδεσμο, υπό την ευθύνη του πρωθυπουργού” της Ελλάδας Αλέξη Τσίπρα, είπε.

Τους τελευταίους δύο μήνες, υποστήριξε ο επικεφαλής του Eurogroup και υπουργός Οικονομικών της Ολλανδίας, έχει επιτευχθεί ελάχιστη πρόοδος και μάλιστα “κάποιες φορές έγιναν και βήματα προς τα πίσω”. Εξέφρασε επίσης την αντίθεσή του στη διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος στην Ελλάδα που, όπως είπε, δεν είναι προς το συμφέρον της: “Θα κόστιζε χρήματα, θα δημιουργούσε σοβαρή πολιτική αβεβαιότητα και δεν νομίζω ότι έχουμε το χρόνο. Δεν νομίζω ότι οι Έλληνές έχουν τον χρόνο για κάτι τέτοιο”, συνέχισε.

Αναφερόμενος στο γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν χαλάρωσε τους κανόνες της απέναντι στις ελληνικές τράπεζες, ο Γερούν Ντάισελμπλουμ είπε ότι αυτό δεν θα έπρεπε να προκαλεί έκπληξη στην Αθήνα. “Η ελληνική κυβέρνηση έπαιξε το στοίχημα πως, αν διαπραγματευθεί με εμάς, η ΕΚΤ θα ανοίξει τα γκισέ των ταμείων, θα χαλαρώσει τους κανόνες”, δήλωσε. Όμως προειδοποίησε πως “δεν θα υπάρξει εύκολη πρόσβαση στα γκισέ της ΕΚΤ μέχρι να υπάρξει μια σταθερή συμφωνία με το Eurogroup”.

Η κυβέρνηση

Ο κ. Ντάισελμπλουμ ουδέποτε ανέφερε στον πρωθυπουργό το παραμικρό σχετικά με τον ρόλο του κ. Βαρουφάκη. Αυτό προκύπτει και από τη συνέντευξή του στην ολλανδική τηλεόραση. Αν είχε συμβεί αυτό άλλωστε, ο πρωθυπουργός θα ήταν υποχρεωμένος να του απαντήσει, αναφέρουν κυβερνητικοί κύκλοι και προσθέτουν ότι ο κ. Βαρουφάκης παραμένει στη θέση του ως υπουργός Οικονομικών και υπεύθυνος της πολιτικής ομάδας διαπραγμάτευσης και έχει την αμέριστη στήριξη της ελληνικής κυβέρνησης.

Οι ίδιοι κύκλοι, επισημαίνουν, επίσης ότι οι στοχευμένες επιθέσεις στο πρόσωπο του υπουργού Οικονομικών, στην πιο κρίσιμη στιγμή της διαπραγμάτευσης, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι εξυπηρετούν συγκεκριμένους στόχους και προθέσεις.



http://agenda-news.gr/

Δεν ξαναγράφεται η ιστορία κ. Βενιζέλο

Γραφείο Τύπου

Αθήνα, 28 Απριλίου 2015

Από το Γραφείο Τύπου του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, σχετικά με τις αναφορές του Ευάγγελου Βενιζέλου στις Κάννες και το δημοψήφισμα, εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση 


Ο κ. Βενιζέλος, θα ήταν καλό να είναι πολύ προσεκτικός, όταν – για προσωπικούς του και ευνόητους λόγους – αναφέρεται στα περί Καννών και περί δημοψηφίσματος.

Εκεί που ο ρόλος του έγινε απόλυτα γνωστός.

Όταν τότε, η προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία με τον πιο άμεσο και δημοκρατικό τρόπο, χρησιμοποιήθηκε σε συμπόρευση με εξωγενείς δυνάμεις, ως αφορμή προσωπικών διευθετήσεων και τελικά, προς βλάβη της δημοκρατικής παράταξης. Για να ακολουθήσουν όλα όσα ακολούθησαν.

Και επίσης, να έχει υπόψη του, όταν επιχειρεί να τα συνδέσει με συνειρμούς για τον κ. Τσίπρα, ότι μια επιβεβλημένη για τη στήριξη και μόνον της χώρας επίσκεψη επουδενί συγκρίνεται με την πλήρη ταύτιση, που επιχείρησε προσωπικά να επιβάλει, της δημοκρατικής παράταξης με την δεξιά διακυβέρνηση του κ. Σαμαρά.

Παναγούλης: Να διοριστούν οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ και κυρίως αυτοί που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ!

Αλλαγές στο νομοσχέδιο που θα αποκαθιστούν όλους τους εργαζόμενους της ΕΡΤ και «ιδιαίτερα όλους εκείνους που αγωνίστηκαν για να έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία» ζήτησε από το βήμα της Βουλής ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Στάθης Παναγούλης...

«Η ΕΡΤ πρέπει να ανοίξει όλα τα προγράμματα της (...) να αποκαταστήσει όλους τους εργαζόμενους και ιδιαίτερα όλους εκείνους που αγωνίστηκαν για να έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία», υπογράμμισε, κάνοντας ιδιαίτερη μνεία στον προέδρο της ΠΟΣΠΕΡΤ, Παναγιώτη Καλφαγιάννη και τους αγώνες που έδωσε «για την αποκατάσταση των αδικιών όταν έκλεισε η ΕΡΤ»

Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε επί της αρχής ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη η συζήτηση επί των άρθρων. [skai]

Εpikairo: Toν τελευταίο μήνα φοβάμαι να κοιμηθώ. Κλείνω τα μάτια μου για λίγο, ανοίγω το πισί και συναντώ τουλάχιστον 3 γεγονότα για τα οποία μου έρχεται να φάω τα πολιτικά μου ρούχα. Έτσι και σήμερα, μόλις ξύπνησα, έπεσα πάνω στην μνημειώδη δήλωση Παναγούλη να προσλάβουν τους δημοσιογράφους της ΕΡΤ και κυρίως τους συριζαίους.

Δεν μπορεί, λέω μέσα μου, ψέμα ζω, τσιμπιέμαι, κοιτάζω ξανά και ξανά χρονολογία και είναι 2015! Δεν είναι ότι τα σχεδιάζουν, είναι ότι τα λένε δημόσια κιόλας! Πώς και τι να σχολιάσει κανείς. Ποια σοβαρή πολιτική ανάλυση θα μπορούσε να γίνει σε αυτό που ζούμε;

Πρόκειται για έναν μαραθώνιο βλακείας, ανεπάρκειας και κυρίως παλαιοκομματισμού, τον οποίο δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι μπορούμε να τρέξουμε μέχρι το τέλος, διεκδικώντας τα απολύτως αυτονόητα. Η κατάσταση είναι μη διαχειρίσιμη πια.

 Εpikairo

Σουρεαλιστική διακυβέρνηση


ΠΑΣΧΟΣ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗΣ

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Στάθης Λεουτσάκος έλυσε μια χαρά το πρόβλημα με το δεκαπενθήμερο «συμβάν» στην Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών. Φέρνοντας αντιρρήσεις στην επέμβαση των αστυνομικών δυνάμεων για την εκκένωση του χώρου, αποφάνθηκε ότι αυτό που γινόταν «δεν ήταν κατάληψη». Μπορεί όλοι να το βλέπαμε σαν κατάληψη, μπορεί όσοι εισήλθαν στον χώρο να ισχυρίζονταν ότι έκαναν κατάληψη, αλλά τι σημασία έχει; Κατά την άποψη του κ. Λεουτσάκου «αυτό ήταν μια τσίγκινη κατάληψη, που δεν είχε ούτε την κάλυψη του αντεξουσιαστικού χώρου». Συνεπώς... δεν ήταν κατάληψη. Οπως ακριβώς η κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν είδε καμιά εισβολή στη Βουλή, όταν χωρίς άδεια καμιά δεκαριά αναρχοαυτόνομοι μπήκαν στο προαύλιο και οι φύλακες έντρομοι κλείδωσαν τις πόρτες για να μπουν παραμέσα. «Ουδεμία “εισβολή” σημειώθηκε στη Βουλή. Ας μην ανησυχούν, επομένως, όσοι εμφανίζονται ως Κασσάνδρες για να αναγγείλουν κινδύνους για το Κοινοβούλιο».

Κατόπιν ο κ. Λεουτσάκος ρωτήθηκε για τη «μη κατάληψη» της Πρυτανείας: «Συνεπώς, σωστά έκανε και μπήκε η αστυνομία;». Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ απάντησε: «Οχι, κακώς μπήκε».

Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη στην ίδια τηλεοπτική εκπομπή βάφτισε «κενό» την παλαβομάρα που κυριαρχεί στον ΣΥΡΙΖΑ και κοντεύει να αποτρελάνει τη χώρα. Οταν ο κ. Λεουτσάκος κατήγγειλε ότι διάφορες ομάδες ασκούν διά των καταλήψεων πίεση στον ΣΥΡΙΖΑ για το πώς θα νομοθετήσει, ο κ. Γιάννης Πανούσης παρατήρησε: «Η άποψη του κ. Λεουτσάκου έχει πολύ ενδιαφέρον. Αν είναι αυτό (σ.σ.: περί πίεσης διά των καταλήψεων διάφορων εξωθεσμικών κέντρων στον ΣΥΡΙΖΑ για το πώς θα νομοθετήσει), που μπορεί να είναι αυτό, θα έπρεπε να το καταγγείλει ο ΣΥΡΙΖΑ αμέσως. Θα έπρεπε την άλλη μέρα να βγει ο ΣΥΡΙΖΑ και να καταγγείλει την κατάληψη που είναι από “περίεργα στοιχεία” και όχι να καταγγείλει την αστυνομία, που είναι αστυνομία της κυβέρνησης».

Τερατολογίες

«Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει βγάλει ανακοίνωση και δεν έχει καταγγείλει την αστυνομία», διαμαρτυρήθηκε ο κ. Λεουτσάκος. Μα τι λέτε, του απάντησαν οι συνομιλητές: έβγαλε ανακοίνωση η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ, έβγαλε το Γραφείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, διαμαρτυρήθηκε ο βουλευτής Διαμαντόπουλος, το κατήγγειλε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ... «Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να τα κάνει όλα», είχε προλαλήσει ο βουλευτής κ. Λεουτσάκος χαμογελώντας. Δεν ξέρουμε αν το χαμόγελό του ήταν αυτάρεσκο ή πονηρό, αλλά η αλήθεια είναι πως τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να λένε ατιμώρητα όποια τερατολογία τούς κατεβεί.

Αν δεν ήταν εφιάλτης αυτό που ζει η χώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ θα έγραφε λαμπρές σελίδες κωμωδίας. Θα γελούσε το χείλι κάθε πικραμένου από την κρίση με τα καμώματα των υπουργών και στελεχών της «πρώτης φοράς»· ακριβώς όπως ξεκαρδίστηκαν οι δήμαρχοι ακούγοντας την κ. Τασία Χριστοδουλοπούλου να δηλώνει ότι «οι πρόσφυγες εξαφανίζονται. Δεν ξέρω πώς, αλλά εξαφανίζονται».

Δεν ξέρουμε αν ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να τα κάνει όλα, όπως είπε ο κ. Λεουτσάκος –μέχρι στιγμής δεν έχει κάνει τίποτε–, αλλά τα στελέχη της μακαριότατης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ τα έχουν πει όλα. Και τα αντίθετά τους:

• «Δεν θέλουμε τη δόση, μόνο χρόνο» (Βαρουφάκης).

• «Αν δεν υπάρξει υπογραφή θα γίνει Αρμαγεδδών. Η απάντησή μου είναι: ας γίνει. Αυτό είναι το σχέδιο Β» (Βαρουφάκης).

• «Εγκλημα κατά της ανθρωπότητας τα δάνεια στην Ελλάδα» (Βαρουφάκης).

• «Αν η Ελλάδα δεν λάβει χρήματα εντός των επόμενων δέκα ημερών, τότε λυπάμαι, αλλά αυτό σημαίνει ότι η πλειοψηφία των Ευρωπαίων συμμάχων μας αποφάσισε να σκοτώσει την Ελλάδα» (Σκουρλέτης).

Τα παλιόχαρτα

• «Μέχρι τώρα ήμασταν στις Βρυξέλλες και τσακωνόμασταν για κάτι παλιόχαρτα, γιατί παλιόχαρτα ήταν... Αυτό το κείμενο, η συμφωνία, δεν είναι προγραμματικές δηλώσεις. Είναι φύλλο συκής για να τελειώσει το Μνημόνιο» (Βαρουφάκης, για τη συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου στο Eurogroup).

• «Οταν θέλεις κάτι, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να τα καταφέρεις» (Στρατούλης, για τις ελπίδες της κυβέρνησης στις διαπραγματεύσεις).

• «Η χώρα είναι σε πόλεμο, η κυβέρνηση είναι σε πόλεμο κοινωνικό και ταξικό με τους δανειστές. Βρισκόμαστε σε αντιπαράθεση με τους εταίρους» (Βούτσης).

• «Εάν τα πράγματα δεν πάνε καλά, τα προβλήματα θα είναι περισσότερα για την Ευρώπη και όχι τόσο για την Ελλάδα» (Λαφαζάνης).

• «Λεφτά για μισθούς και συντάξεις υπάρχουν εις το διηνεκές» (Σκουρλέτης).

• «Αν δεν πάρουμε αυτό που θέλουμε, θα το κάνουμε Κούγκι» (Καμμένος).

• «Συζητήσαμε μνημονιακή έλλειψη ιερέων σε πολλούς ναούς» (Κουίκ).

• «Τα λεφτά θα μας τα δώσουν. Δεν τους συμφέρει να μη μας τα δώσουν» (Φλαμπουράρης).

• «Δεν μπορεί να κλειστεί συμφωνία με τα νεοφιλελεύθερα νεοαποικιακά κέντρα που κυριαρχούν στην Ε.Ε. και στο ΔΝΤ» (Λαφαζάνης).

• «Αν χρεοκοπήσει η Ελλάδα, το πρόβλημα θα είναι μεγαλύτερο για την Ευρωζώνη απ’ ό,τι για την Ελλάδα» (Τσίπρας).

• «Τα χρέη της Ε.Ε. είναι αέρας, γι’ αυτό και εμείς θα τους πληρώσουμε με αέρα» (Φλαμπουράρης).

• «Δεν υπάρχουν μετανάστες στην Ομόνοια. Τα πρωινά απλώς λιάζονται» (Χριστοδουλοπούλου).

• «Αν οι εταίροι-πιστωτές προσπαθήσουν να χτυπήσουν την Ελλάδα, τότε η ελληνική κυβέρνηση θα αναστείλει τη συνθήκη “Δουβλίνο ΙΙ” και θα στείλει τους μετανάστες που βρίσκονται στο ελληνικό έδαφος στο Βερολίνο» (Καμμένος).

• «Οι καταληψίες του ΕΚΠΑ θα φύγουν το Πάσχα για κόκκινα αυγά» (Φλαμπουράρης).

• Οι ταραχές «δεν έχουν το εύρος και το βάθος του παρελθόντος» (Βούτσης μετά τα επεισόδια).

• «Υπάρχει μια ανάσα στον κόσμο που ζει σε ένα πλαίσιο πιο δημοκρατικό» (Βούτσης μετά τα επεισόδια).

• «Συνεκμετάλλευση του φυσικού αερίου και του πετρελαίου με ποσοστό 70-30» με τις ΗΠΑ (Καμμένος).

• «Οι χάρτες δεν γκριζάρουν με μαύρα μολύβια. Με την ιστορία και με το αίμα των λαών γκριζάρουν» (Καμμένος).

• «Ολοι οι λαοί της Ευρώπης υπέφεραν από τους ναζί εκτός από τους Αυστριακούς και τους Πολωνούς, που ήταν σύμμαχοί τους» (Φλαμπουράρης).

Το –κατά Βαρουφάκη– «αριστερό τσούρμο» σε συνεργασία με το δεξιό λαϊκιστικό κόμμα των ΑΝΕΛ έχουν το τιμόνι της χώρας στα χέρια τους. Δεν έχουν επεξεργαστεί το παραμικρό σχέδιο για το μέλλον του τόπου. Εθίστηκαν στην πολιτική του τηλεκαφενείου και της ασυνάρτητης ατάκας. Για κάθε εναλλακτική πρόταση είχαν ένα επίθετο για τους αντιπάλους τους: «φασίστας», «νεοφιλελεύθερος», «παπαγαλάκι» κ.λπ. Για κάθε αστοχία τους είχαν κι ένα ψεύδος –«διαστρεβλώθηκαν οι δηλώσεις μας», «μονταζιέρα» κ.λπ.– ή χειρότερα: μια αγωγή. Ετσι πέτυχαν αντιπολιτευόμενοι κι έτσι νόμιζαν ότι μπορούν να κυβερνήσουν. Εκαναν λάθος και αυτό το λάθος θα το πληρώσει ακριβά η χώρα.

 http://www.kathimerini.gr

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΜΠΛΕΞΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΡΙΖΑΙΟΥΣ!!!!

Έπρεπε να είχαν αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας πολύ νωρίτερα για έναν απλό λόγο: για να ξεγυμνωθούν!!!! Είναι ερασιτέχνες και δεν υπάρχει περίπτωση ούτε με την συνήθεια να καλυτερέψουν τα πράγματα για τους ανθρώπους που μας κυβερνούν. Δεν έχουν σχέση ούτε με ηθική ούτε με πολιτισμό. Λένε ψέματα, είναι υποκριτές και προσπαθούν να μας πείσουν να ζήσουμε κι εμείς στην εικονική πραγματικότητα στην οποία αυτοί ζουν.

Αφότου ανέλαβαν την διακυβέρνηση, ασκούνται στην πολυλογία, και την ακατάσχετη και άνευ λόγου αισιοδοξία. Έπαιξαν και παίζουν με τις λέξεις, και η όλη δραστηριότητά τους έδειξε ότι αγνοούν στοιχειώδεις διπλωματικούς κανόνες και φυσικά θεώρησαν ότι μπορούν, ανεμίζοντας την παντιέρα της για πρώτη φορά αριστερής κυβέρνησης και της νωπής λαϊκής εντολής, να κατατροπώσουν τους Ευρωπαίους εταίρους και το ΔΝΤ. Το μόνο που πιπιλίζουν εδώ και κοντά τρεις μήνες είναι ότι κάνουν «σκληρή διαπραγμάτευση»!!

Τελικά έχει αποδειχτεί ότι μονάχα σκληρή δεν είναι διότι από την πλευρά τους δεν είναι διαπραγμάτευση. Ένα από τα πολλά ατυχήματα του Τσίπρα είναι και η επιλογή του Βαρουφάκη για το υπουργείο Οικονομικών. Ανέλαβε ο Βαρουφάκης την ευθύνη της διαπραγμάτευσης και το μόνο που έκανε ήταν να γίνει το πρόσωπο της εποχής σε όλο τον κόσμο, που αρέσκεται να μιλάει ακατασχέτως, να θεωρητικολογεί, να αυτοθαυμάζεται, να φωτογραφίζεται και να μοιράζει ασυστόλως ελπίδες ερήμην μιας σκληρής πραγματικότητας.

Έπρεπε να γίνει το σφυροκόπημα του Βαρουφάκη από τους Ευρωπαίους ομολόγους του στη συνεδρίαση του Eurogroup στη Ρίγα εν μέσω της αυξανόμενης δυσφορίας για την άρνησή του να παρουσιάσει σοβαρά και ακριβή μέτρα που θα διορθώσουν την οικονομία της χώρας. Κι όπως λένε οι δημοσιογραφικές πληροφορίες οι χειρισμοί του Βαρουφάκη για τις συνομιλίες ήταν ανεύθυνοι, οπότε και τον κατηγόρησαν για χρονοτριβή, για τζογαδόρο και ερασιτέχνη!!!

Αλλά δεν είναι μονάχα ο Βαρουφάκης. Είναι και άλλα μέλη της κυβέρνησης του Τσίπρα που παρουσιάζουν αγοραία συμπεριφορά με υπερεκχειλίζουσα αλαζονεία και που έχουν μεταβάλει τη Βουλή σε καφενείο. Η πρόεδρος της Βουλής προεξάρχει, ο Βούτσης ακολουθεί, όπως επίσης και ο Λαφαζάνης και άλλοι. Έχουν την εντύπωση ότι όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που ιστορικά συνόδευαν την Αριστερά, τα έχουν κι αυτοί στο κούτελό τους. Δυστυχώς γι’ αυτούς δεν έχουν τίποτε. Αυτό για το οποίο παλεύουν είναι να ξαναγυρίσουν το συντομότερο στο προσφιλές ποσοστό τους που πάντα κυμαινόταν γύρω στο 3%...

Είναι παράδοξο το γεγονός ότι υβρίζουν ακόμη την αντιπολίτευση και μετά της ζητούν να συναινέσει στο δικό τους καταστροφικό έργο. Απόψε ακούγαμε με ανοιχτό το στόμα τις ανοησίες του Βούτση στη Βουλή, που ούτε λίγο ούτε πολύ είπε ότι η αντιπολίτευση στηρίζει τα επιχειρήματα των δανειστών!!!!

Ο Βούτσης, κραυγάζοντας με τα όσα είπε, πίστεψε ότι είχε καταγάγει λαμπρή νίκη έναντι των πολιτικών αντιπάλων του, και αφού μάλιστα θεώρησε ότι έχει κλείσει το μικρόφωνό του, γυρνώντας στον διπλανό υπουργό του είπε: «ξέρω να χτυπάω εγώ ρε μαλάκα»! Είναι πλέον φανερό ότι όλοι τους δεν έχουν καταλάβει ότι έχουν κυβερνητικά αξιώματα και οφείλουν να συμπεριφέρονται με κοσμιότητα. Είναι σαφές πλέον ότι έχουμε μπλέξει με επαγγελματίες πολιτικούς που δεν ξέρουν γιατί πολιτεύονται – για να υπηρετήσουν τον λαό ή για να κάνουν κάποια επανάσταση, νομίζοντας ότι ζουν σε κάποια άλλη εποχή;;;

http://nikoslagadinos.blogspot.gr/


Νίκος Λαγκαδινός

Κυριακή 26 Απριλίου 2015

Ο Βορίδης της "Αριστεράς"

Μιχάλης Κορδάλης

Η Αριστερά, η Δημοκρατία, δεν μπορούν ποτέ να είναι κενές κουβέντες, διακήρυξεις χωρίς νόημα, απλά και μόνο για τα μάτια του κόσμου.

Ειναι πριν από όλα στάση ζωής.
Δεν μπορείς να λέγεσαι Δημοκράτης, Σοσιαλιστής, Αριστερός και στην προσωπική σου ζωή να είσαι αυταρχικός, πλεονέκτης και συντηρητικός.
Πόσο μάλλον στο δημόσιο, στον κοινοβουλευτικό βίο.

Γιατί εκεί δεν είσαι ο Μιχάλης, ο Νίκος ή ο Ανδρέας.
Εκεί είσαι εκπρόσωπος του ελληνικού λαού και οι πράξεις σου δεν έχουν μόνο πολιτικό αλλά και παιδαγωγικό πρόσημο.

Γι' αυτό και η συμπεριφορά του κυρίου Βούτση δεν προσβάλλει μόνο τον ίδιο ή το κόμμα στο οποίο ανήκει.

Προσβάλλει πριν από όλα την Δημοκρατία και τον Ελληνικό Λαό στο σύνολο του.

Γιατί, άραγε σε τι διαφέρει ο συγκεκριμένος κύριος ως προς τις πράξεις και το πρόσφατο αντικοινοβουλευτικό του ήθος από τον Ηλία Παναγιώταρο ή τον Ηλία Κασιδιάρη;

Άλλωστε κι αυτοί "ξέρουν να χτυπάνε".
Το εχουν αποδείξει με μεγάλη επιτυχία στο παρελθόν.

Σε τι διαφέρει ως προς το πολιτικό παράδειγμα που δίνει στους Έλληνες Πολίτες;

Η Αριστερά, η Δημοκρατία και προπάντων η Ελληνική Βουλή δεν εχει χώρο για άλλους Βούτσηδες, για άλλους Κασιδιάρηδες με δήθεν αριστερό, προοδευτικό προσωπείο.

Διότι αυτοί με τέτοιες ενέργειες, με τον εκρυσαυγιτισμένο λόγο τους για τον οποίο ως χτες άλλοθι ήταν η Κρίση, δεν μεταθέτουν απλά το πρόβλημα στο γήπεδο των άκρων του πολιτικού φάσματος μα γίνονται οι ίδιοι κομμάτι του αυτού του φάσματος.

Ούτως ή άλλως, ο φασισμός, ο ολοκληρωτισμός κάθε μορφής δεν ειναι ποτέ ιδεολογία.
Ειναι συμπεριφορά, είναι πολιτική και κοινωνική πρακτική. Δεν ειναι κόμμα.
Ειναι κυρίως νοοτροπία.

Μια νοοτροπία που δεν είναι ξένη για το ΣΥΡΙΖΑ αλλά ειναι ίσως προϊόν της μετάλλαξης που υπέστη το συγκεκριμένο κόμμα στις άνω και κάτω πλατείες των "αγανακτισμένων" και τις σκηνοθετημένες επιθέσεις, την άσκηση φυσικής βίας σε μέλη, φίλους και στελέχη πολιτικών χώρων που εκπροσωπούν μια άλλη, μια διαφορετική γνώμη.
Ειναι ίσως η μετάλλαξη που προκύπτει από τη στρατηγική συγκατοίκηση με την ακροδεξιά της Ραχήλ, των Καμμένων και των Νικολόπουλων.

Αυτή τη μετάλλαξη, αυτή την εκτροπή
καταμαρτυρά η φρασεολογία και το ύφος του κύριου Βούτση.

Φρασεολογία και ύφος που όταν το υιοθετείς δεν είσαι ούτε αριστερός, ούτε δημοκράτης.
Είσαι ένας κοστουμαρισμένος εξτρεμιστής, με ή χωρίς γραβάτα.
Είσαι απλά ένας "Βορίδης" της "Αριστεράς".

http://kordalis.blogspot.gr/

Καρχιμακης προς Βενιζελο: «Οι Κάννες, είναι το φάντασμα που θα σε κυνηγά μέσα από την συνείδηση του δημοκρατικού κόσμου»!

Σφοδρή επίθεση στον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Βαγγέλη Βενιζέλο εξαπέλυσε με σχόλιο του ο Μιχάλης Καρχιμάκης

Με αφορμή τη χθεσινή ομιλία του κ. Βενιζέλου στη Βουλή και την κριτική που έκανε στον Γιώργο Παπανδρέου, ο κ. Καρχιμάκης κατακεραυνώνει με σχόλιο του τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, τονίζοντας ότι εκείνος ανέτρεψε, με την παρέα του, τον εκλεγμένο πρωθυπουργό του 44% και υπονομεύοντας ταυτόχρονα και την χώρα και τη Δημοκρατική Παράταξη.

Αναλυτικά το σχόλιο του Μιχάλη Καρχιμάκη:
Ο Κ.Βενιζέλος μίλησε στην βουλή για τον «επισκέπτη» του Μαξίμου, υπονοώντας τον Παπανδρέου και για τις Κάννες της δικής του εκδοχής.

Επισκέπτης, κ.Βενιζέλο στο ΠΑΣΟΚ δυστυχώς, υπήρξατε εσείς, όταν σας φιλοξενήσαμε το 1989, από το ΚΟΔΗΣΟ και στη συνέχεια η άμετρη φιλοδοξία σας, μας διέλυσε.

Φταίμε βεβαίως, γιατί δεν σου δείξαμε τον δρόμο της επιστροφής, από εκεί που μας ήλθες και πρόλαβες δυστυχώς μέσα από την ακατάσχετη φιλοδοξία σου να μας διαλύσεις .

Όσον αφορά τις Κάννες,γνωρίζουμε οι πάντες το σύμπλεγμα:

Είναι το φάντασμα που θα σε ακολουθεί σε όλη σου την ζωή, μέσα από τη συνείδηση του δημοκρατικού κόσμου, ότι υπονόμευσες, μεθοδεύοντας με συστηματικό τρόπο την πιο καλοστημένη, θεσμική εκτροπή της μεταπολίτευσης, ανατρέποντας με την παρέα σου τον εκλεγμένο πρωθυπουργό του 44% και υπονομεύοντας ταυτόχρονα και την χώρα και τον πολιτικό μας χώρο.

Αλλιώς θα ήταν κ. αποχωρούντα πρόεδρε του ΠΑΣΟΚ , αν τελικά αποχωρήσεις και δεν τους παραπλανείς όλους, αν τελικά εκλογές γινόταν το 2013 ολοκληρώνοντας την τετραετία η κυβέρνηση Παπανδρέου και για τον δημοκρατικό χώρο και για την χώρα .

Δυστυχώς τα διέλυσες όλα, με γνώμονα μόνο τον εαυτό σου.

http://www.youpress.gr/

Πώς ο Δ. Μάρδας που χλεύαζε τον ΣΥΡΙΖΑ πριν τις εκλογές, έγινε υπουργός

Ενα άρθρο ιδιαίτερα επικριτικό για τον ΣΥΡΙΖΑ έγραφε στο protagon.gr ο νυν αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Δημήτρης Μάρδας, ένα περίπου μήνα πριν ορκιστεί υπουργός στην κυβέρνηση Τσίπρα.

Το άρθρο έχει ημερομηνία 31 Δεκεμβρίου 2014 και δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα, με τίτλο «Το μεγαλείο του λαϊκισμού και τα μνημόνια».

Ο κ. Μάρδας, ο οποίος εκείνη την περίοδο είχε σχέσεις με το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη, αλλάδεν επελέγη για βουλευτής ως «ακατάλληλος» όπως διαρρέουν από το Ποτάμι, εν συνεχεία αποδέχθηκε την πρόταση Τσίπρα για να ορκιστεί υπουργός.

Μέχρι όμως να γίνει αυτό, είχε αρθρογραφήσει πύρινα κατά του αριστερού λαϊκισμού γράφοντας: «οι λαϊκιστές της Δεξιάς (που σχίζουν φύλλο-φύλλο το Μνημόνιο) και της Αριστεράς (που θα το σχίσουν μια και έξω), προσπαθούν να δείξουν στους Έλληνες ψηφοφόρους πόσο κακοί είναι ή θα είναι απέναντι στην τρόικα…».

Το άρθρο:





«Αφού πήραμε μια νέα δόση αηδίας από το πολιτικό μας σύστημα, με την υπόθεση Χαϊκάλη, πορευόμαστε το 2015 στις εθνικές εκλογές με φόντο έναν πολυποίκιλο λαϊκισμό, που πασχίζει να δείξει πόσο χρήσιμος είναι στον τόπο.

Οι πάντες θέλουν να ρίξουν στην πυρά το Μνημόνιο, βιώνοντας την αυταπάτη της απαλλαγής από τους μηχανισμούς εποπτείας των πιστωτών στα επόμενα τριάντα χρόνια!

Έτσι, οι λαϊκιστές της Δεξιάς (που σχίζουν φύλλο-φύλλο το Μνημόνιο) και της Αριστεράς (που θα το σχίσουν μια και έξω), προσπαθούν να δείξουν στους Έλληνες ψηφοφόρους πόσο κακοί είναι ή θα είναι απέναντι στην τρόικα…

Με ακατανόητη τακτική, με αντιφατικές στρατηγικές και με πλήθος ανδρών και γυναικών ενός μετρίου πολιτικού αναστήματος και ήθους, προσπαθούν να πείσουν οι εραστές της εξουσίας τους πολίτες, ότι η σωτηρία της χώρας εξαρτάται από τη σύγκρουσή τους με την τρόικα και μόνο.

Δεν είμαστε υποστηριχτές τέτοιων Μνημονίων, που με τις πολλές λανθασμένες επιλογές τους ή τα κενά που παρουσιάζουν δεν προσέφεραν τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Καλό θα ήταν, ωστόσο, να μη θεωρούμε ως άλλοθι των κακοτεχνιών των οικονομικών μας πολιτικών και των… πεφωτισμένων ηγετών μας, τα λάθη των Μνημονίων.

Πράγματι, η αποσάθρωση του βιομηχανικού ιστού της χώρας δεν είναι προϊόν του Μνημονίου ή του ευρώ.

Οφείλεται στις ακατάλληλες επιλογές των δικών μας πολιτικών ηγεσιών από το 1987 και μετά, οι οποίοι ουδέποτε κατανόησαν τις επιπτώσεις της Ενιαίας Ευρωπαϊκής Αγοράς και της παγκοσμιοποίησης, στη διεθνοποιημένη παραγωγή και στο εμπόριο.

Το γεγονός ότι είμαστε η πρώτη προς χρεοκοπία χώρα του πλανήτη, δεν είναι πάλι συνέπεια ενός Μνημονίου, αλλά το αποτέλεσμα μιας εγχώριας πολιτικής ευδαιμονισμού που γνώρισε το απόγειο της δόξας της μετά το 2004.

Το ότι δεν αγγίζουμε τους γνωστούς λαθρεμπόρους καυσίμων, δεν είναι υπόθεση της τρόικας (αν και απορεί βέβαια κανείς γι’ αυτό), αλλά έκφραση της δυσοσμίας ενός συστήματος πολιτικής διαπλοκής και διαφθοράς.

Γιατί άραγε η τρόικα δεν ασχολήθηκε με αυτόν τον χρυσοφόρο χώρο, που οδηγεί σε απώλειες δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως από τον κρατικό προϋπολογισμό; Ερώτημα αναπάντητο έως σήμερα.

Το ότι είμαστε η 80η πιο διεφθαρμένη χώρα του πλανήτη, δεν είναι το επακόλουθο μνημονιακών διεργασιών, αλλά δικών μας επιλογών. Έπρεπε βέβαια να έρθει η τρόικα για να βάλει κάποια τάξη στο θέμα της διαφθοράς των πολιτικών μας, μέσα από τον νόμο περί μαύρου χρήματος, που αισίως άρχισε να στέλνει στα δικαστήρια κάποιους πρώην υπουργούς, στερώντας τον ύπνο από κάποιους εν ενεργεία.

Η κατάντια τέλος της ελληνικής δικαιοσύνης και το φαύλο πολιτικό σύστημα, που αναδείχθηκε με τη λίστα Λαγκάρντ και με τόσα άλλα γεγονότα που ζούμε, δεν συνδέονται με μνημονιακές υποχρεώσεις της χώρας, αλλά είναι το αποτέλεσμα πάλι δικών μας… βαθυστόχαστων επιλογών.

Η σύγκρουση με έναν πολιτικά ισχυρό αντίπαλο, όπως είναι οι πιστωτές μας, είναι μια άσκηση στρατηγικής πολέμου.

Η επιτυχία της διεξαγωγής νικηφόρων μαχών δεν εξαρτάται μόνο από τις δικές μας δυνάμεις, που συχνά τις υπερτιμούμε.

Η ισχύς και η δυναμική του αντιπάλου είναι το δεύτερο στοιχείο που οφείλουμε να λάβουμε εξίσου σοβαρά υπόψη.

Όταν ο εχθρός είναι πανίσχυρος, τότε απαιτείται μια άλλη στρατηγική, διαφορετική από εκείνη της κατά μέτωπον επίθεσης.

Όποια, όμως, και αν είναι η επιλογή μας, οι ιαχές, οι άναρθρες κραυγές και η πολιτική των εντυπώσεων δεν λύνουν το πρόβλημα.

Αντίθετα, μια συγκροτημένη στρατηγική, που κινείται με συνέπεια και χωρίς αποκλίσεις, αναδεικνύοντας έντεχνα τα πλεονεκτήματα μας και εκμεταλλευόμενη από την άλλη τις αδυναμίες του αντιπάλου, θα δώσει εύλογα καλύτερα αποτελέσματα από ό,τι λεκτικές φοβέρες και πομπώδεις εκφράσεις περί σχισιμάτων των Μνημονίων.

*Ο Δημήτρης Μάρδας είναι καθηγητή τμήματος οικονομικών επιστημών του ΑΠΘ.





iefimerida.gr

Νέα βόμβα του Spiegel: Έτοιμοι για χρεοκοπία και Grexit ΔΝΤ και ΕΚΤ – Πληρωμές στο Δημόσιο με ομόλογα – Κλείσιμο τραπεζών για προστασία καταθέσεων

- Το Spiegel αποκαλύπτει εμπιστευτικό non paper του ΔΝΤ με θέμα: Η Ελλάδα μετά την αποχώρηση από το ευρώ
- Σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό τόσο το ΔΝΤ όσο και η ΕΚΤ έχουν υπολογίσει τις συνέπειες και χαρακτηρίζουν διαχειρίσιμο τόσο το Grexit όσο και τη χρεοκοπία
- Στο δημοσίευμα με τίτλο ''Εκτός ευρώ οι Δημόσιοι Υπάλληλοι'' γίνεται λόγος για έκδοση παράλληλου νομίσματος, για 3 μήνες, για πληρωμές από το Δημόσιο μισθών και συντάξεων
- Μετά όμως η κυβέρνηση θα πρέπει να κλείσει τις τράπεζες και να επιβάλει περιορισμούς στις κινήσεις κεφαλαίων για να μην πετάξουν οι καταθέσεις, αναφέρει το Spiegel

Εκτός ευρώ οι …δημόσιοι υπάλληλοι;

Το περιοδικό Der Spiegel υποστηρίζει ότι οι δανειστές έχουν διερευνήσει τις συνέπειες ενδεχόμενης εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ και μάλιστα κάνει λόγο για σχετικό non paper του ΔΝΤ.

Στις σχετικές διεργασίες φέρεται να πρωτοπορεί το ΔΝΤ, εκτιμώντας ότι μία αποχώρηση της Ελλάδας από το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα θα ήταν «διαχειρίσιμη», αν και σε αυτήν την περίπτωση θα χρειάζονταν μέτρα προστασίας από κερδοσκοπικές επιθέσεις για ορισμένες «ευάλωτες χώρες», δηλαδή πιθανότατα την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία. Θεωρείται ωστόσο ότι τα κεφάλαια του μηχανισμού ESM, καθώς και τα νέα εργαλεία παρέμβασης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, επαρκούν πλήρως για να καλύψουν αυτές τις ανάγκες.

Αντιθέτως, για την Ελλάδα οι συνέπειες θα ήταν οδυνηρές, εκτιμούν οι ειδικοί του ΔΝΤ σύμφωνα με το Spiegel. Το περιοδικό κάνει λόγο για εμπιστευτικό non paper που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο στο ΔΝΤ με τίτλο «Η Ελλάδα μετά την αποχώρηση από το ευρώ».

Μεταξύ άλλων οι συντάκτες του non paper φέρονται να απορρίπτουν τη σύνδεση του μελλοντικού εθνικού νομίσματος με το ευρώ, ώστε μέσω της υποτίμησης να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας.

Εκτιμούν μάλιστα ότι η το νέο νόμισμα θα έμπαινε σε έναν κύκλο αλληλοτροφοδοτούμενων υποτιμήσεων: «καταναλωτές, επιχειρήσεις και επενδυτές θα προσπαθούσαν να ξεφορτωθούν το νέο νόμισμα με αποτέλεσμα, λόγω του φόβου για την απώλεια της αξίας του, να την επιταχύνουν κιόλας». Επιπλέον η πενιχρή αξία του νέου νομίσματος στο εξωτερικό θα προκαλούσε δραματική αύξηση στις τιμές των εισαγόμενων προϊόντων και, τελικά, υπερπληθωρισμό.

Άτακτη χρεοκοπία σε τρία βήματα

Ως πιθανό σενάριο το Spiegel αναφέρει τα εξής: «Εάν η κυβέρνηση Τσίπρα δεν καταφέρει να συγκεντρώσει τα απαραίτητα χρήματα (για την πληρωμή του ΔΝΤ), θα έρθει η άτακτη χρεοκοπία. Και ο ευρωπαϊκός μηχανισμός EFSF, ο μεγαλύτερος χρηματοδότης της χώρας, θα ήταν αναγκασμένος να κηρύξει άμεσα απαιτητά τα δικά του δάνεια, ύψους 130 δις ευρώ. Ο λόγος είναι ότι τα δάνεια αυτά είναι συνδεδεμένα με τα αντίστοιχα του ΔΝΤ. Κατά συνέπεια η ελληνική κυβέρνηση δεν θα έβρισκε πλέον αγοραστές ούτε για τίτλους βραχείας διάρκειας, τα αποκαλούμενα T-Bills, με τα οποία καταφέρνει σήμερα να επιβιώσει».

Σε αυτήν την περίπτωση δεν θα υπήρχε άλλη επιλογή παρά «να εκδώσει τίτλους για να πληρώσει προμηθευτές, συνταξιούχους και δημοσίους υπαλλήλους. Οι ειδικοί αποκαλούν τους τίτλους IOUs,από την αγγλική έκφραση ʻI owe youʼ δηλαδή ʻσου χρωστάωʼ.
Με αυτούς μπορεί κανείς (θεωρητικά) να πληρώσει το ρεύμα ή τη θέρμανση, αλλά και να κάνει τα ψώνια του. Λειτουργούν ως μέσα πληρωμής. Κατ΄αυτόν τον τρόπο η Ελλάδα θα καθιέρωνε ένα παράλληλο νόμισμα».

Το Spiegel αφήνει να εννοηθεί ότι, ενώ ο ιδιωτικός τομέας και η ελεύθερη αγορά θα εξακολουθούσαν να λειτουργούν σε πρώτη φάση με ευρώ, στο Δημόσιο οι πληρωμές θα γίνονταν με αυτό το παράλληλο νόμισμα, το οποίο θα είχε μεν ονομαστική αξία σε ευρώ, αλλά «θεωρείται σίγουρο ότι πολύ σύντομα η πραγματική διαπραγμάτευσή του θα γίνεται σε τιμή χαμηλότερη της ονομαστικής του αξίας.Αυτό δείχνει η εμπειρία από άλλες χρεοκοπημένες χώρες όπως η Αργεντινή προ δεκαετίας, όπου τα καταστήματα και οι επιχειρήσεις δέχονταν τους τίτλους μόνο με έκπτωση (για τον καταστηματάρχη). Στην Αργεντινή τα IOUs έχασαν μέχρι και το 70% της ονομαστικής αξίας τους. Ο λόγος είναι ότι προεξοφλούν την υποτίμηση ενός πιθανού νέου νομίσματος.

Προβληματισμός για bank run


To Spiegel υποστηρίζει ότι η ΕΚΤ έχει ήδη ερευνήσει αυτό το σενάριο για την Ελλάδα, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι ο ένας στους τρεις ‘Ελληνες θα πληρωνόταν με αυτούς τους «πληθωριστικούς» τίτλους. Πρόκειται προφανώς για τους εργαζόμενους στον δημόσιο τομέα.

Ωστόσο όλοι οι ειδικοί συμφωνούν, υποστηρίζει το περιοδικό ότι «τα IOUs είναι μόνο μία ενδιάμεση λύση για μερικές εβδομάδες, ίσως για δύο-τρεις μήνες. Γιατί δεν υποβοηθούν τον ήδη τραυματισμένο τραπεζικό τομέα της χώρας, αλλά αντιθέτως τον αποτελειώνουν.
Μόλις κυκλοφορήσουν οι πρώτοι τίτλοι, οι Έλληνες θα ορμήσουν στις τράπεζες, προσπαθώντας να προστατέψουν τις οικονομίες που έχουν σε ευρώ. Εάν η κυβέρνηση θέλει να αποτρέψει την αποψίλωση των καταθέσεων, θα πρέπει να κλείσει προσωρινά τις τράπεζες και αν επιβάλει περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων».

Πηγή Deutsche Welle

Άραγε ο Γιώργος φταίει ;

(σχόλιο αναγνώστη παμε μαζι)

Κάποια στιγμή νομίζω ότι ο Ελληνικός λαός θα πρέπει να βγει απο το απυρόβλητο και το κανάκεμα που του έχει γίνει από πολιτικούς ταγούς. Δύσκολο και σκληρό, αλλά θα μας γλύτωνε από το να αποδίδουμε ευθύνες εκεί που δεν υπάρχουν. Έτσι δεν θα έπεφτε το ανάθεμα στον Γιώργο Παπανδρέου για το ότι δεν μπόρεσε να διαπαιδαγωγήσει το λαό μέσα σε δέκα μήνες ή ένα χρόνο.

 Άραγε ο Γιώργος Παπανδρέου φταίει επειδή Τσίπρας Καμμένος Σαμαράς αποφάσισαν να σερβίρουν τα πιο απίθανα ψέματα και ο λαός εθισμένος σε εύκολες λύσεις έσπευσε να τα αποδεχθεί; Είπαμε, ο Γιώργος φταίει για όλα, αλλά όχι μέχρι αυτού του σημείου.

Ο Σαμαράς επέλεξε την εύκολη αντιμνημονιακή ρητορική, λέγοντας ότι θα φέρει ανάπτυξη σε ένα χρόνο στα ανεκδιήγητα προγράμματα του Ζαππείου, ο κόσμος τον πίστεψε και έσπευσε να τον ακολουθήσει ακόμα και μετά τη μνημονιακή κωλοτούμπα. 

Αν έφερνε λοιπόν τότε την σύμβαση με 180 στη Βουλή δεν θα την ψήφιζαν ,οπότε ο Μηχανισμός Στήριξης και η βοήθεια δεν θα πέρναγε !!!

Δεν έκανε εκλογές μαζί με τις αυτοδιοικητικές ,(μη ξεχνάμε στις αυτοδιοικητικές του 2010 το Πασοκ κέρδισε δήμους και περιφέρειες που είχε χρόνια να τις κερδίσει..όπως ο Δήμος Αθηναίων.). 

Άρα σκληρό το πρώτο μνημόνιο..αλλά όχι τόσο..! Ο κόσμος εμπιστεύτηκε το Πασοκ.!.

Επέτρεψε το αντιμνημονιακό μέτωπο;;;..Λάθος.!.

Σαμαράς ,Τσίπρας πότισαν το λαό με το αντιμνημονιακό δηλητήριο, ενώ ήξεραν ότι το μνημόνιο και ο Μηχανισμός Στήριξης ήταν ο μόνος δρόμος…!! .Τον ακολούθησε και πιο σκληρά ο Σαμαράς μετά τα Ζαππεια..! Το ίδιο έκανε και ο Σύριζα Κίνημα ‘’δεν πληρώνω’’ ,Μαρφίν, παρέλαση Θεσσαλονίκης..! Μη ξεχνάμε Καμμένο ..!!! Και όλοι μαζί..οργάνωσαν τους ‘’αγανακτισμένους’’..που πλέον δεν τους βλέπουμε πουθενά είναι η αλήθεια ! Τι έγινε δεν αγανακτούν πια;;; 

Τέλος για το δημοψήφισμα..ο Βενιζέλος έριξε τον Παπανδρέου ..! Oταν μια ομάδα βουλευτών φιλά προσκείμενοι σε αυτόν, δήλωσαν επίσημα ότι δεν θα ψηφίσουν υπέρ του δημοψηφίσματος..!!!
Ο δε Τσίπρας τάχθηκε από την αρχή κατά...!!!!

Το τέλος των ψευδαισθήσεων και η «επόμενη μέρα»

Λίγες μόλις ώρες μετά τη νότα αισιοδοξίας που ήλθε από τις Βρυξέλλες, ακολούθησε η δύσκολη προσγείωση στη Ρίγα. Όλα δείχνουν πως έχουν γίνει μεν κάποια βήματα στη διαπραγμάτευση, ωστόσο η απόσταση παραμένει ακόμη μεγάλη και ο κίνδυνος να πέσει η χώρα στα βράχια κάθε άλλο παρά εξέλιπε. Φαίνεται, πάντως, ότι είμαστε κάπως πιο κοντά σε μια ενδιάμεση συμφωνία, που θα μας δώσει την ευκαιρία να ανασάνουμε. Με τα πιο δύσκολα, να μεταφέρονται στη μεγάλη συμφωνία του Ιουνίου – αν, φυσικά, τελικά υπάρξει.

Τα όποια βήματα έγιναν, σίγουρα δεν θα γίνονταν αν δεν είχαν αρχίσει να διαλύονται, μία-μία, οι ψευδαισθήσεις που έχουν παγιδεύσει μέχρι τώρα την κυβέρνηση.

Ψευδαίσθηση πρώτη: ότι μπορείς να είσαι κυβέρνηση χωρίς ουσιαστικά να ασκείς διακυβέρνηση. Προγράμματα «Θεσσαλονίκης», και μάλιστα πολύ καλύτερα, μπορεί εύκολα κανείς να εκπονήσει. Όταν όμως έρχεται η ώρα να πληρώσεις μισθούς και συντάξεις και βρίσκεις άδεια τα ταμεία, καταλαβαίνεις πόσο εκτός τόπου και χρόνου ήσουν όταν, με απίστευτη ευκολία, μιλούσες απαξιωτικά για «λογιστές» και «διαχειριστές».

Ψευδαίσθηση δεύτερη: ότι υπάρχουν εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης. Ωστόσο, η Μόσχα, το Πεκίνο, η Τεχεράνη, η Λατινική Αμερική, απέδειξαν ότι είναι καλό μεν πράγμα η πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, όχι όμως σαν υποκατάστατο αλλά ως συμπλήρωμα και αναπόσπαστο μέρος της σταθερής και αταλάντευτης ευρωπαϊκής πορείας της χώρας. Και ότι οι φίλοι που αναζητούμε ανά τον πλανήτη, μας θέλουν ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ευρωζώνης, και όχι σαν μια χρεοκοπημένη, παραπαίουσα τριτοκοσμική χώρα.

Ψευδαίσθηση τρίτη: ότι το κόστος της ρήξης είναι διαχειρίσιμο και, σε κάθε περίπτωση, ότι το κόστος αυτό θα είναι εξίσου μεγάλο για την Ευρώπη και την παγκόσμια οικονομία. Αποδείχθηκε πλέον ότι το κόστος της ρήξης για εμάς μεν είναι αβάστακτο, ενώ για τους άλλους είναι σίγουρα σημαντικό αλλά πάντως διαχειρίσιμο. Η αναγνώριση αυτής της πραγματικότητας δείχνει και το επίπεδο ενός αμοιβαία αποδεκτού συμβιβασμού.

Ψευδαίσθηση τέταρτη: ότι εμείς δεν αναγνωρίζουμε και δεν συνομιλούμε με το «Διευθυντήριο των Βρυξελλών». Το «Διευθυντήριο», ωστόσο, υπάρχει και είναι δυστυχώς αυτό που σε πολύ μεγάλο βαθμό ορίζει τις τύχες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το «Διευθυντήριο, τελικά, το αναγνωρίσαμε και το παρααναγνωρίσαμε, και μάλιστα στο υψηλότερο επίπεδο.

Ψευδαίσθηση πέμπτη: ότι διαπραγμάτευση θα γίνει σε πολιτικό επίπεδο και η λύση θα είναι πολιτική. Αποδείχθηκε, πλέον, ότι οι όποιες πολιτικές συζητήσεις κατ’ ουδένα τρόπο μπορούν να υποκαταστήσουν τις προβλεπόμενες διαδικασίες και τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ευρωζώνης.

Η Ελλάδα έχει φτάσει πλέον στο αμήν. Και η πραγματική οικονομία βρίσκεται πέρα από το «αμήν». Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να γίνει συνείδηση στους κυβερνώντες ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχουν μόνο δημόσιοι υπάλληλοι και συνταξιούχοι. Ότι δεν υπάρχει μόνο ένας προστατευμένος -όσο πλέον είναι προστατευμένος- δημόσιος τομέας. Η παραγωγική βάση της χώρας καθημερινά αποσαρθρώνεται, η αγορά έχει κυριολεκτικά στεγνώσει και η ανεργία συνεχίζει να τραβάει την ανηφόρα.

Φυσικά και πρέπει να πληρωθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι. Αλλά τι γίνεται με το ένα εκατομμύριο εργαζομένους τού ιδιωτικού τομέα που, σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Εργασίας, πληρώνονται -αν πληρώνονται- με καθυστέρηση που φτάνει τους πέντε μήνες; Τι γίνεται με τους άνεργους, τους υποαπασχολούμενους και όσους κυριολεκτικά δεν έχουν στον ήλιο μοίρα; Και μέχρι πότε θα υπάρχει πάτος, έστω, στο βαρέλι, αν συνεχίσει να αιμορραγεί η πραγματική οικονομία;

Δυστυχώς, έχουμε εγκλωβιστεί στο «βδομαδιάτικο» και έχει πάει πολύ πίσω η συζήτηση για το σχέδιο εθνικής ανασυγκρότησης και ανάπτυξης. Όμως δεν πάει άλλο. Χωρίς αυταπάτες, λοιπόν, για τα όρια των κυβερνητικών πολιτικών, το προέχον είναι να διασφαλιστεί η θέση της Ελλάδας εντός της ζώνης του ευρώ και να επιδιωχθεί, στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών θεσμών, η καλύτερη δυνατή συμφωνία. Για να μπορέσουμε αμέσως μετά να μιλήσουμε, επιτέλους, για την «επόμενη μέρα». Τότε θα γίνει και η ουσιαστική αντιπαράθεση προγραμμάτων και ιδεών και τότε θα χαραχθούν οι σύγχρονες, πραγματικές διαχωριστικές γραμμές.

*Ο Πάνος Σκοτινιώτης είναι τέως δήμαρχος Βόλου

http://www.protagon.gr/

Παρασκευή 24 Απριλίου 2015

Το πρόβλημα του μεταναστευτικού, για την Ελλάδα ή την Ευρώπη, δεν μπορεί να αναλύεται στη βάση του πού θα βυθιστούν οι βάρκες.

Τομέας Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας

Αθήνα, 24 Απριλίου 2015


Το πρόβλημα του μεταναστευτικού, για την Ελλάδα ή την Ευρώπη, δεν μπορεί να αναλύεται στη βάση του πού θα βυθιστούν οι βάρκες. Αν θα είναι από τα κύματα στη Μεσόγειο ή από στρατιωτική επιχείρηση πριν καν ξεκινήσουν, όπως προτείνεται σήμερα. Όσο κι αν πρέπει να γίνει κάτι με τους διακινητές κανείς δεν τους χρησιμοποίησε γιατί τους θεώρησε ασφαλείς, αλλά γιατί η παραμονή στην όποια πατρίδα ήταν πιο επικίνδυνη.

Χαρακτηρίζοντας την κατάσταση «τραγωδία» οι αρχηγοί των κυβερνήσεων φρόντισαν ουσιαστικά να περιοριστούν σε στρατιωτική ενίσχυση και στον τριπλασιασμό των πόρων για τις επιχειρήσεις Τρίτων και Ποσειδών που έχουν ως μοναδικό στόχο τη διάσωση και περιπολούν μόλις στα 30 χλμ ανοιχτά της Ιταλίας.

Αντί να αντιμετωπιστεί συνολικά το πρόβλημα για μία ακόμη φορά η ΕΕ αντιμετωπίζει το μεταναστευτικό αποκλειστικά ως ένα πρόβλημα διαχείρισης ροών, με μόνο στόχο τη διατήρηση μίας Ευρώπης φρούριο στην οποία οι περιφερειακές χώρες του Νότου θα συνεχίσουν να σηκώνουν δυσανάλογο βάρος.

Δεν αρκεί η έκτακτη ενίσχυση των κρατών υποδοχής. Όσο η ΕΕ αρνείται να επανεξετάσει τον Κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ σε μία λογική ισότιμης και όχι εθελοντικής κατανομής βαρών και αλληλεγγύης, όσο αδυνατεί να παρέμβει στις κρίσεις στη γύρω της περιοχή, τόσο θα συνεχίσουμε να θρηνούμε θύματα με την υποκρισία να περισσεύει.

Μιλούν για ελικόπτερα στην Εφημερίδα των Συντακτών;

Γράφει ο Χάρης Ιωάννου στην Εφημερίδα των Συντακτών : Η βασική κριτική που ασκείται σήμερα στην κυβέρνηση είναι ότι αρνείται να πάρει αποφάσεις και να προχωρήσει σε συμφωνία με τους εταίρους, οδηγώντας τη χώρα είτε στα βράχια είτε σε νέο Μνημόνιο. Υπάρχει όμως και μια πιο επικίνδυνη διάσταση: αυτή της συστηματικής και με ανυπολόγιστες συνέπειες καλλιέργειας ενός πρωτοφανούς αντιευρωπαϊκού μένους στην ελληνική κοινή γνώμη...

Υπουργοί, βουλευτές, ακόμη και αρθρογράφοι που στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι ανήκουν στους λεγόμενους ρεαλιστές και όχι π.χ. στην πλατφόρμα Λαφαζάνη, μιλούν ανοιχτά για σύγκρουση. «Ή θα υποχωρήσουν οι Ευρωπαίοι ή θα πάμε σε ρήξη, ακόμη και αν αυτό σημαίνει δραχμή», έλεγε σε «πηγαδάκι» πριν από μερικές ημέρες στη Βουλή υπουργός που θεωρείται «ψύχραιμη φωνή». Ο εκνευρισμός και η ταραχή των κυβερνητικών στελεχών είναι διάχυτος στις παρεμβάσεις τους τις τελευταίες ημέρες.

Καθώς εξανεμίστηκαν οι αντιμνημονιακές ψευδαισθήσεις ότι το Μνημόνιο καταργείται με ένα νόμο και ένα άρθρο και ότι οι Ευρωπαίοι «τοκογλύφοι» παρακαλούν να μας δανείσουν, τη θέση τους παίρνει τώρα μια νέα αφήγηση: «τα σκοτεινά νεοφιλελεύθερα κέντρα της Ευρώπης σε συνεργασία με τα εγχώρια και με εκτελεστικό βραχίονα τα πάντα ένοχα ΜΜΕ πολεμούν την κυβέρνηση και θέλουν να τη ρίξουν ώστε να μη διαδοθεί το μικρόβιο του ΣΥΡΙΖΑ στην Ε.Ε.».

Με άλλα λόγια, πάντα φταίνε κάποιοι άλλοι που μας υπονομεύουν και δεν μας αφήνουν να διαπρέψουμε σε αυτό που έχουμε αποδείξει διαχρονικά ότι ξέρουμε καλύτερα απ' όλους: πελατειακό κράτος, αναξιοκρατία, έλλειψη δικαιοσύνης και κυρίως προοπτικής. Ακριβώς οι λόγοι που η Ελλάδα, σε αντίθεση με τις άλλες χώρες που μπήκαν σε πρόγραμμα, είναι η μόνη που δεν έχει καταφέρει ακόμη να ορθοποδήσει.

Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν υπάρχει ένα σκληρό ευρωπαϊκό διευθυντήριο, συντηρητικό και νεοφιλελεύθερο, που επιβάλλει συχνά λάθος πολιτικές. Η λύση όμως δεν βρίσκεται στην αυτοκτονία. Η Ελλάδα τείνει δυστυχώς να εμπεδώσει στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη την αντίληψη ότι είναι ένα κράτος που δεν θέλει να αλλάξει το παραμικρό. Μοιάζει με ένα κακομαθημένο παιδί που απλώνει συνεχώς το χέρι ζητώντας «χαρτζιλίκι», αλλά την ίδια ώρα στρέφει το βλέμμα αλλού, φωνάζοντας «αφήστε με στην ησυχία μου να το ξοδέψω όπως θέλω».

Είναι πια προφανές ότι η αντιμνημονιακή ρητορεία και η παραμονή στην ευρωζώνη δεν μπορούν να συμβαδίσουν. Δυστυχώς όμως, η τακτική «Κούγκι» κερδίσει ολοένα και περισσότερους θιασώτες μέσα σε ένα αμήχανο και πολιτικά εγκλωβισμένο υπουργικό συμβούλιο, τη στιγμή που οι επιχειρήσεις και το ελληνικό τραπεζικό σύστημα κρέμονται από μια κλωστή και ο κίνδυνος να πάνε χαμένες οι θυσίες 5 ετών μεγαλώνει.

Η Ιστορία θα δείξει αν αυτοί που απειλούσαν για αποχωρήσεις με ελικόπτερο, θα γίνουν τώρα οι επιβάτες του, παίρνοντας μαζί και τις τελευταίες ελπίδες που έχει η Ελλάδα να γίνει ένα σοβαρό ευρωπαϊκό κράτος, αντί να υποβιβαστεί ταπεινωτικά σε μια περιθωριακή βαλκανική χώρα.

Εpikairo: To άρθρο είναι εξαιρετικό και το προσυπογράφουμε. Η αναδημοσίευση δεν γίνεται για το περιεχόμενο, άλλωστε είναι όλα αυτά που και εμείς γράφουμε συστηματικά, αλλά για το μέσο δημοσίευσης που είναι η φίλα προσκείμενη στον ΣΥΡΙΖΑ Εφημερίδα των Συντακτών.

Και ένα σχόλιο: Χθες, ήμουν σε μία παρουσίαση βιβλίου του δημοσιογράφου Σταύρου Τζίμα που αφορούσε σε καταγραφή των γεγονότων για το Γιουγκοσλαβικό. Τότε, ο δημοσιογράφος ήταν ανταποκριτής της Καθημερινής και βρισκόταν στην όμορη Χώρα και στην καρδιά των γεγονότων κατά τον πόλεμο. Μάλιστα, επέλεξα να πάω με έναν πολύ καλό μου φίλο που σπούδασε στο Βελιγράδι όλο το διάστημα των εντάσεων (έφυγε πριν την επίθεση των Αμερικανών το 1999).

Ο άκρατος εθνικισμός που επικράτησε στην μετά Τίτο εποχή, φάνηκε ακόμη από τις τελευταίες εκλογές πριν τις εσωτερικές συγκρούσεις. Το κόμμα που υπερασπιζόταν την ενωμένη Γιουγκοσλαβία πήρε μόλις 8,2% ενώ τα ακραία εθνικιστικά κόμματα των Σέρβων, Κροατών και λοιπών ήταν το κυρίαρχο ρεύμα. Στην Σερβία, επικρατούσε η αντίληψη ότι όλοι οι ξένοι ήταν εναντίον τους και ήθελαν το κακό τους. Ενώ ξέμεναν συνεχώς από συμμάχους, αυτοί συνέχιζαν να ταΐζουν τους πολίτες με *περήφανες και αξιοπρεπείς* θεωρίες.

Μου έλεγε ο φίλος μου ότι έζησε το διπλό νόμισμα, την φτώχεια, την εξαθλίωση, τον θάνατο. Χαρακτηριστικά, μου ανέφερε για Σέρβους που έμπαιναν με τα Καλάσνικωφ και το χασίς στο στόμα στα τρένα, πήγαιναν να πολεμήσουν το σαββατοκύριακο και επέστρεφαν. Άνθρωποι που μέχρι χθες ήταν φίλοι, σκότωναν ο ένας τον άλλον και στη Σερβία τα 2 άκρα συναντήθηκαν (σας θυμίζει κάτι;) υπό το όνομα ενός αρρωστημένου εθνικισμού που οδήγησε στην ολοκληρωτική καταστροφή κρατών και λαών.

Χαρακτηριστικά, ο φίλος μου μού έλεγε πόσο του θυμίζει η ρητορική και τα γεγονότα που διαδραματίζονται σήμερα στην Ελλάδα αυτά τα οποία έζησε. Μάλιστα, με εξέπληξε, λέγοντάς μου ότι σχεδιάζει να φύγει στο εξωτερικό, εξαιτίας του 2χρονου γιου του, καθότι ο ίδιος και η γυναίκα του είναι με σταθερές δουλειές και καλό εισόδημα.

Όσοι έχουν ζήσει τη φτώχεια σε συνδυασμό με τον ακραίο εθνικισμό, γνωρίζουν ότι once you go down, επιστροφή δεν υπάρχει. Ίσως θα χρειαστεί να το φωνάξουν δυνατά, μήπως αποτρέψουμε την καταστροφή, έστω στο τέλος.

http://www.epikairo.gr/

Τρέχουν να τους «μαζέψουν»: Συνεδριάζει εκτάκτως η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ

Έκτακτη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ παρά την απουσία του Αλέξη Τσίπρα θα πραγματοποιηθεί στις 2 μετά το μεσημέρι.

Η ενημέρωση που έχουν λάβει οι βουλευτές δεν περιλαμβάνει κάποια συγκεκριμένη θεματολογία.

Η πραγματοποίηση της συνεδρίασης αποφασίστηκε λίγη ώρα μετά τη δήλωση κυβέρνητικής πηγής ότι ο Αλέξης Τσίπρας στη συνάντηση με την Άνγκελα Μέρκελ με το τελεσίγραφο «συμφωνία τώρα ή εκλογές» ενώ συνεχίζεται η ένταση για την απόφαση να προχωρήσει στην έκδοση Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου που δεσμεύει τα αποθεματικά των φορέων του δημοσίου.

http://lykavitos.gr/

Τετάρτη 22 Απριλίου 2015

Στον δήμο Αγρινίου συγκροτήθηκε η Συντoνιστική Γραμματεία του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών

Συνεδρίασε χθες Δευτέρα 20 Απριλίου στα γραφεία του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών στο Αγρίνιο, η ομάδα των μελών της Δημοτικής Ομάδας Πρωτοβουλίας, που σε συνέχεια της σύσκεψης της 20ης Μαρτίου κλήθηκε να αναδείξει την προσωρινή Συντονιστική Γραμματεία του Κινήματος για τον δήμο Αγρίνιου.

Μετά από συζήτηση αποφασίστηκε την Συντονιστική Γραμματεία να απαρτίζουν οι :
ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΖΗΣΙΜΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΖΩΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΝΤΑΛΑΚΟΥΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΠΑΠΑΤΡΕΧΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΣΑΚΑΒΕΛΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΦΑΦΟΥΤΗΣ ΑΛΕΚΟΣ
ΧΑΣΑΠΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

Αναπληρωματικά μέλη:
ΜΠΑΙΡΑΚΤΑΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΜΠΑΔΑΣ ΦΩΤΙΟΣ
ΑΘΑΝΑΣΑΚΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ
ΚΑΡΑΘΑΝΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ 

Οι Συντονιστικές Γραμματείες πρόκειται να συγκροτήσουν στη συνέχεια τα νομαρχιακά και περιφερειακά όργανα. Βασική ευθύνη των προσωρινών αυτών οργάνων είναι να ξεκινήσουν και να οργανώσουν τον διάλογο μέχρι την διεξαγωγή του Συνεδρίου του Κινήματος.

Ανακοίνωση σχετικά με την έκδοση –Δράξης Νομοθετικού –Περιεχομένου της κυβέρνησης για τα ταμειακά διαθέσιμα των –Περιφερειών και των Δήμων

Γραφείο Τύπου
Αθήνα, 22 Απριλίου 2015

Από τον ‘Τομέα Θεσμών, Δημοκρατίας και ”Συμμετοχής του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ” Δημοκρατών ”Σοσιαλιστών,Γραφείο ‘Τύπου


Αθήνα, 22 Απριλίου 2015

Από τον ‘Τομέα Θεσμών, Δημοκρατίας και ”Συμμετοχής του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ” Δημοκρατών ”Σοσιαλιστών, σχετικά με την έκδοση –Δράξης Νομοθετικού –Περιεχομένου της κυβέρνησης για τα ταμειακά διαθέσιμα των –Περιφερειών και των Δήμων, εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:

Η απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει στην έκδοση –Δράξης Νομοθετικού –Περιεχομένου, με την οποία υποχρεώνει τους Ο‘Α α΄ και β' βαθμού να καταθέτουν τα ταμειακά διαθέσιμα τους στην ‘Τράπεζα της Ελλάδας, πλήττει την αυτοτέλεια των Δήμων και των –Περιφερειών, γεγονός που θα τους οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε οικονομική ασφυξία.

Οι συγκεκριμένες κινήσεις της κυβέρνησης πρακτικά ακυρώνουν τη συνταγματικά κατοχυρωμένη ανεξαρτησία του θεσμού της Αυτοδιοίκησης, και ταυτοχρόνως αποδυναμώνουν το ρόλο και τη λειτουργία της.

“Το Καστελόριζο και οι μύθοι του”



Γραφείο Τύπου

Αθήνα, 21 Απριλίου 2015
Σχόλιο εκπροσώπου τύπου του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών, Γιώργου Πεταλωτή

Εδώ και πέντε χρόνια, με αποκορύφωμα την «επέτειο» ανακοίνωσης της ένταξής μας στον μηχανισμό στήριξης από το Καστελόριζο, πλήθος αναφορών, από τις πλέον σοβαρές μέχρι την εύκολη δαιμονοποίησή των γεγονότων, δημοσιεύονται και αναπαράγονται – άκριτα, με ελαφρά συνείδηση και πολλές φορές, επιβλαβώς για τη χώρα.

Η συντριπτική πλειοψηφία, ακόμη και καλόπιστων αναφορών, παραγνωρίζει και δεν εξετάζει τις αιτίες που μας οδήγησαν σε αυτήν την ανάγκη, ενώ πλήθος εύπεπτων στερεότυπων στη σφαίρα της παραπολιτικής και της συνωμοσιολογίας υποκαθιστούν τις σοβαρές αναλύσεις που απαιτούνται.

Εμείς, ως ΚΙΝΗΜΑ Δημοκρατών Σοσιαλιστών, αναδεικνύουμε πάγια, ότι πρέπει να ανοίξει επιτέλους μια συζήτηση για τους ΛΟΓΟΥΣ που μας οδήγησαν το 2010 στην αναγκαιότητα ενός πρωτοφανούς δανεισμού, αφού ΚΙΝΔΥΝΕΥΑΜΕ ΜΕ ΑΜΕΣΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ, τις μεθοδεύσεις ΑΠΟΚΡΥΨΗΣ των πραγματικών στοιχείων της οικονομίας από την κυβέρνηση Καραμανλή, την παντελή ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ από τους εταίρους μας, αλλά και το ρόλο της ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗΣ Ευρώπης, πριν και μετά την αποκάλυψη της κρίσης.

Οφείλουμε να εστιάσουμε στην ΟΥΣΙΑ της κρίσης καθώς και στην ΠΛΗΡΗ ανυπαρξία μηχανισμού στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων. Ακόμη και από τη δημιουργία της ΟΝΕ.
Όσοι με οποιοδήποτε τρόπο, πολιτικοί, ΜΜΕ και αναλυτές εκφέρουν δημόσιο λόγο, δεν μπορούν να παραβλέπουν συστηματικά ότι η χώρα μας είχε ανάγκη από ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ στην Οικονομία, τη Διοίκηση, το Κράτος, την Παιδεία και κυρίως τον προσανατολισμό της παραγωγής. Κυριαρχώντας το δόγμα «ΑΣΤΟ ΓΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ”, μέσα σε πέντε χρόνια – από το 2004 έως το 2009, εκατοντάδες χιλιάδες προσλήψεις, μέσω προφορικής συνέντευξης και χωρίς ιεράρχηση των αναγκών, επιβάρυναν το Δημόσιο.

Να μην ξεχνάμε ότι, όταν αποκαλύφθηκε ότι το έλλειμμα ξεπερνούσε το 15%, ασύλληπτο για τα δεδομένα μας, ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΑΜΕ ΚΑΝ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ ΤΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ που πληρωνόταν από το Κράτος.

Όταν οι αγορές καθιστούσαν με τα τεράστια επιτόκιά τους ανέφικτο τον δανεισμό, όταν ο Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου και η Κυβέρνησή του διερευνούσε πηγές δανεισμού, διατρέχοντας πολλές φορές μέρος της υφηλίου, αντιμετώπιζε -δικαιολογημένα – τη ΔΥΣΠΙΣΤΙΑ και την ΑΡΝΗΣΗ. Εξάλλου, οι ανάγκες δανεισμού ήταν τόσο μεγάλες, που κανένα κράτος, όσο και εύρωστο να ήταν, δεν θα μπορούσε να τις καλύψει. Οι ΜΥΘΟΙ περί δανεισμού από τη ΡΩΣΙΑ και την ΚΙΝΑ έπρεπε να περάσουν πέντε χρόνια, ξαναζώντας η χώρα δυστυχώς τα ίδια, για να καταρριφθούν. Οι θεωρίες συνωμοσίας από ανεύθυνους πολιτικούς και ΜΜΕ, δυσχέραναν ακόμη περισσότερο την πραγματικότητα.

Η ΕΥΡΩΠΗ, δυστυχώς ΑΝΕΤΟΙΜΗ όχι μόνον οικονομικά, αλλά κυρίως πολιτικά να αντιμετωπίσει την κρίση μιας χώρας – μέλους, με Ιταλία, Πορτογαλία, Ισπανία να ακολουθούν και την Ιρλανδική κρίση σε εξέλιξη, όταν επιτέλους αντιλήφθηκε το μέγεθος των συνεπειών που θα υπήρχαν, ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΕ αμήχανα ότι στερείται θεσμικών εργαλείων για την αντιμετώπισή της. Και ήταν η ίδια που κάλεσε το ΔΝΤ για την παροχή , στην αρχή τεχνογνωσίας και μετέπειτα και δανειακών μεγάλων κεφαλαίων.
Οι ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΕΣ της ΗΓΕΣΙΕΣ βεβαίως, ήταν εκείνες που ουδόλως ανησυχούσαν δημοσίως μέχρι το 2009, προφανώς από ιδεολογική αλληλεγγύη προς την τότε Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και παρά το γεγονός – όπως αποδείχθηκε αργότερα – ότι προειδοποιούσαν τον κ. Καραμανλή για την άσχημη πορεία, ουδέποτε έθεταν ζήτημα «συμμόρφωσης» και αλλαγής πλεύσης.

Όσοι λοιπόν λοιδορούν με μεγάλη ευκολία το «Καστελόριζο» και ακόμη χειρότερα όσοι μέσα από την εύκολη ΑΠΑΞΙΩΣΗ του Παπανδρέου, έχτισαν μια ΑΦΗΓΗΣΗ ΟΛΙΓΩΡΙΑΣ μέχρι και ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ, ας συναισθανθούν ΣΗΜΕΡΑ συγκρίνοντας καταστάσεις, πρώτον πόσο δύσκολο είναι να διαπραγματεύεσαι από τραγική θέση την οικονομική στήριξη της χώρας σου και μάλιστα τότε, που δεν υπήρχε κανένας μηχανισμός, αλλά και δεύτερον πόσο εύκολο είναι να βλέπεις άλλες λύσεις πλην της υπάρχουσας καθώς και σωτήρες από το υπερπέραν. Ήδη ο τότε «αντιμνημονιακός» κ. Σαμαράς το διαπίστωσε, σήμερα το διαπιστώνει και ο κ. Τσίπρας, δυστυχώς με πολύ βαρύτερες συνέπειες για τον Ελληνικό λαό.

Τέλος, ας αναρωτηθούν οι επετειολογούντες πόσο διαφορετική θα ήταν η κατάσταση για τους Έλληνες πολίτες, αν είχαμε από τα κόμματα της τότε αντιπολίτευσης τη στοιχειώδη ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ για την υπέρβαση της κρίσης, πόσο αξιόπιστοι άρα και ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΕΥΑΛΩΤΟΙ θα ήμασταν προς τους δανειστές και εταίρους μας και πόσο ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ θα αποδεικνυόμασταν στην Ελληνική κοινωνία για την συνολική αλλαγή πορείας της χώρας. Και πόσα λάθη προφανώς και παραλείψεις θα είχαμε γλιτώσει, αν το μέτωπο των πολιτικών δυνάμεων ήταν ενιαίο. Για να μην φθάσουμε πέντε χρόνια μετά να βρισκόμαστε πάλι στο ίδιο σημείο.

Ο Γιώργος Παπανδρέου, η Κυβέρνησή του και η τότε Κοινοβουλευτική του Ομάδα, ανέλαβαν ένα τεράστιο ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ. Εν γνώσει τους. Δεν λιποτάκτησαν, δεν απέδρασαν. Τον δρόμο αυτό τον γνωρίζαμε πολύ καλά. Θα ήταν πολύ εύκολο αν αντί για «Καστελόριζο» πηγαίναμε τότε σε εκλογές, σε δημοψήφισμα ή ζητούσαμε την ψήφιση της δανειακής σύμβασης με 180 ψήφους, δηλαδή εκ των προτέρων απόρριψή της και «ΗΡΩΙΚΗ ΕΞΟΔΟ » με ευθύνη άλλων.

Αλλά με μια χώρα ήδη ΠΤΩΧΕΥΜΕΝΗ, ήδη ΧΡΕΟΚΟΠΗΜΕΝΗ.

Η επιλογή μας λοιπόν, ήταν και είναι διαφορετική.

Αναλάβαμε το κόστος σε όλα τα επίπεδα. Ακόμη και σήμερα, όπως και με την προηγούμενη κυβέρνηση.

Εντοπίζουμε τις μεγάλες διαφωνίες μας, αλλά με δημιουργικό για τη χώρα τρόπο.
Τονίζαμε και τονίζουμε ότι η λύση στην κρίση δεν μπορεί να είναι εκτός του πυρήνα της Ευρώπης, την Ευρωζώνη, ότι η χώρα έχει ανάγκη από μεγάλες και πραγματικές μεταρρυθμίσεις ενταγμένες σε ένα ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ και ότι και η σημερινή κυβέρνηση πρέπει να ανταποκριθεί επιτέλους άμεσα στην ανάγκη αυτή. Γι’ αυτό και μόνον εξάλλου εμείς στηρίζουμε τις προσπάθειες της χώρας τότε και τώρα.

Ας ευχηθούμε λοιπόν, ότι την όποια επέτειο θα την λαμβάνουμε ως αφορμή για επανεκκίνηση της σκέψης και της δράσης μας και μάλιστα, όταν ο χρόνος είναι ασφυκτικός για την χώρα.

Πώς φτάσαμε στη χρεοκοπία

ΣΠΥΡΟΣ ΒΛΕΤΣΑΣ

Πριν καταναλώσουμε τις διάφορες δοξασίες για τα ξένα κέντρα που υποτίθεται ότι συνωμότησαν για να εξοντώσουν τον περήφανο ελληνικό λαό και να κάνουν τη χώρα αποικία χρέους, θα έπρεπε να γνωρίζουμε ότι το δημόσιο χρέος δημιουργείται με δύο τρόπους: Ο πρώτος είναι τα ελλείμματα του προϋπολογισμού, όταν δηλαδή το δημόσιο ξοδεύει περισσότερα από όσα εισπράττει, και ο δεύτερος είναι οι τόκοι που πληρώνει το κράτος για να εξυπηρετήσει δάνεια που πήρε στο παρελθόν εξαιτίας παλιότερων ελλειμμάτων.

Οι έννοιες του πρωτογενούς ελλείμματος και του πρωτογενούς πλεονάσματος μας επιτρέπουν να ξεχωρίζουμε τα αποτελέσματα που δημιουργούνται στην τρέχουσα διαχείριση από τα βάρη των παλιών χρεών. Πρωτογενές έλλειμμα έχουμε όταν τα χρήματα που συγκεντρώνει το κράτος δεν φτάνουν για να καλύψουν τα έξοδά του πριν πληρώσει τους τόκους. Αντίστοιχα, πρωτογενές πλεόνασμα έχουμε όταν περισσεύουν χρήματα στο κράτος, πάλι πριν την πληρωμή των τόκων.



Από το 1994 μέχρι το 2002 στην Ελλάδα είχαμε συνεχώς πρωτογενή πλεονάσματα, ενώ από το 2003 έως το 2013 είχαμε πρωτογενή ελλείμματα. Είναι εντυπωσιακό ότι το πρωτογενές έλλειμμα του 2003 ήταν δεκαπέντε φορές μικρότερο από το αντίστοιχο του 2009. Ο πίνακας αποτυπώνει τα πρωτογενή αποτελέσματα ως ποσοστά επί του ΑΕΠ, το οποίο φούσκωνε τα χρόνια πριν τη χρεοκοπία από την κατανάλωση των δανεικών που μοίραζε το κράτος. Αν δούμε τις πρωτογενείς δαπάνες του κράτους σε ευρώ, τα πράγματα γίνονται πιο χειροπιαστά.



Εξέλιξη δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης 2004-2009 (από Απολογιστικά Στοιχεία ΓΓΚΑ & Φαρμακευτικής Οίκου Ναύτου)





Το ελληνικό κράτος το 2002 ήθελε 62 δισ. για να λειτουργήσει, παρότι ήταν η εποχή που ολοκληρώνονταν τα μεγάλα έργα και έτρεχε η προετοιμασία των ολυμπιακών αγώνων. Βεβαίως και τότε είχαμε ένα σπάταλο και πελατειακό κράτος, δεν είχε αντιμετωπιστεί το ασφαλιστικό και υπήρχαν φαινόμενα διαφθοράς. Όμως τα δημόσια οικονομικά βρίσκονταν υπό έλεγχο. Το κράτος κάλυπτε τα έξοδά του και του περίσσευαν και χρήματα για να καλύψει μέρος των τόκων για τα δάνεια που είχαν ληφθεί παλιότερα (κυρίως μετά το 1981).

Το 2009 το ίδιο κράτος ξόδεψε 113 δισ. (πάντα πριν την πληρωμή τόκων) χωρίς να έχουν βελτιωθεί οι υπηρεσίες που παρείχε στους πολίτες. Ήταν τότε που επανιδρύθηκε η αγροφυλακή, έγιναν δεκάδες χιλιάδες προσλήψεις και η γαλάζια συνέντευξη ακύρωσε την αξιοκρατική επιλογή του ΑΣΕΠ. Το ίδιο έκανε και η μονιμοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων συμβασιούχων που είχαν προσληφθεί από τα πελατειακά δίκτυα. Από τους πρωταγωνιστές στη θεσμική οπισθοδρόμηση ήταν ο τότε υπουργός και σήμερα Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, ο οποίος τώρα συμμετέχει πρόθυμα σε εκδηλώσεις για το λογιστικό έλεγχο του χρέους, όχι ως κατηγορούμενος αλλά σαν κατήγορος.

Ξέρω ότι πολλοί αναγνώστες θα θεωρούν τα στοιχεία για την περίοδο πριν το 2004 παραποιημένα. Λυπάμαι που θα τους απογοητεύσω, αλλά τα παραπάνω στοιχεία έχουν διαμορφωθεί μετά την απογραφή Αλογοσκούφη, που μετέφερε δαπάνες για εξοπλισμούς από τη χρονιά της παραλαβής τους στη χρονιά της παραγγελίας τους, επιβαρύνοντας τα μεγέθη της εποχής Σημίτη και ελαφρύνοντας τα ελλείμματα της διακυβέρνησης Καραμανλή. Η αρμόδια κοινοτική υπηρεσία δέχτηκε τα αναθεωρημένα στοιχεία, αλλά αργότερα αποφάσισε ότι η σωστή μέθοδος είναι αυτή που ακολουθήθηκε πριν το 2004 και τώρα ισχύει για όλες τις χώρες.

Πέρα από το ιστορικό της διόγκωσης του χρέους, έχει μεγάλη σημασία και το είδος των δαπανών που τροφοδοτούσαν τα ελλείμματα. Ενδεικτικά μπορούμε να αναφέρουμε ότι το 2000 η ετήσια δημόσια φαρμακευτική δαπάνη ήταν 800 εκατομμύρια και το 2009 έφτασε στα 5,1 δισ. Η συνολική επιχορήγηση σε ασφαλιστικά ταμεία και ΔΕΚΟ από 5,52 δισ. το 2002 ανέβηκε σε 20,8 δισ. το 2009 (αύξηση 277%). Η συνολική επιχορήγηση των ασφαλιστικών ταμείων από το 2000 έως το 2013 ήταν 185 δισ. σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία (Το Βήμα, 19-4-2014).

Τα παραπάνω είναι μόνο μερικά κορυφαία σημεία της μακράς πορεία της χώρας προς τη χρεοκοπία. Αντί να δούμε την αλήθεια και να διορθώσουμε αυτά που μας οδήγησαν στην κατάρρευση, στην Ελλάδα στήθηκε ένα θέατρο του παραλόγου. Μετεκλογικά διαψευστήκαν τα περί επαχθούς χρέους, διαγραφής κλπ. Η νέα κυβέρνηση παρακαλάει για νέα δανεικά που μέχρι χθες τα κατήγγειλε. Ταυτόχρονα επιχειρεί να δημιουργήσει αντιπερισπασμό για τα αδιέξοδά της και φτιάχνει επιτροπές για τα μνημόνια. Μέσα στον καιροσκοπισμό της απαλλάσσει προκαταβολικά την κυβέρνηση Καραμανλή από τις τεράστιες ευθύνες της.

Σωστά επισημάνθηκε ότι το ζητούμενο σήμερα είναι να ερευνήσουμε όχι πώς μπήκαμε στο μνημόνιο, αλλά γιατί δεν βγαίνουμε. Γιατί ενώ οι άλλες χώρες της ευρωζώνης που εντάχθηκαν σε προγράμματα στήριξης ξεπέρασαν την κρίση, η Ελλάδα εξακολουθεί να βολοδέρνει και επιστρέφει στην αβεβαιότητα;

Οι λόγοι είναι πολλοί. Ένας από αυτούς είναι ότι αρκετοί πολιτικοί και δημοσιογράφοι δεν δίστασαν να εμπορευτούν κάθε εξωπραγματική δοξασία για την κρίση και οι πολίτες ήταν έτοιμοι να πιστέψουν τα παραμύθια. Έτσι η αντίδραση στην κρίση ήταν συντηρητική. Η πλειονότητα στράφηκε κατά της πτώχευσης αλλά παρέμεινε υπέρ των στρεβλώσεων που την έφεραν. Τίποτε ανάλογο δεν συνέβη στις άλλες χώρες. Θα μπορούσαμε να προσέχαμε.

http://www.athensvoice.gr/

Edito 522 :Η μόνη διέξοδος είναι η Ευρώπη.

ΦΩΤΗΣ ΓΕΩΡΓΕΛΕΣ


Το τριήμερο του Πάσχα, ένα μπαράζ δημοσιευμάτων στα ξένα μέσα ενημέρωσης προανήγγειλε ρήξη, ατύχημα, grexit, εκλογές, εμπλοκή στις διαπραγματεύσεις, διπλό νόμισμα, βοήθεια της Ευρώπης για να αποχωρήσει η Ελλάδα συντεταγμένα ώστε να μην αντιμετωπίσει μια πραγματική ανθρωπιστική κρίση. Υπολογίζουν μάλιστα σε 30 δις αυτή τη βοήθεια, το «χρυσό αλεξίπτωτο» της αποχώρησης. Είναι πρώτη φορά που αξιωματούχοι της Ένωσης μιλάνε ανοιχτά γι’ αυτό το ενδεχόμενο, μέχρι τώρα ήταν απαγορευμένη λέξη, πάντα διέψευδαν κάθε τέτοια προοπτική. Κάποιοι έχουν καταλήξει ότι η ρήξη είναι επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης η οποία ωθεί τα πράγματα προς τα εκεί.

Οι δηλώσεις για Κούγκι, χειροβομβίδες, νέα έξοδο του Μεσολογγίου, δημοψηφίσματα και εκλογές, ενισχύουν αυτή την οπτική. Το δημοψήφισμα δεν μπορεί παρά να πάρει τη μορφή μέσα ή έξω από την Ευρώπη. Και οι εκλογές αναγκαστικά δεν μπορεί παρά να έχουν το αίτημα της ρήξης. Στην κυβέρνηση δεν λείπουν οι ψήφοι αλλά τα δισεκατομμύρια. Δεν θα μας δώσει λεφτά η Ευρώπη επειδή ο Σύριζα θα έχει 40%, ενώ δεν τα έδινε επειδή είχε 36. Από την Κύπρο μέχρι τη Φιλανδία η Ευρώπη προετοιμάζεται για την αποχώρηση της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Και για πρώτη φορά το δηλώνει. Υπάρχει η άποψη σε κύκλους του εξωτερικού ότι αυτός είναι ο τρόπος ώστε η Ελλάδα να αντιληφθεί την πραγματικότητα, να επιστρέψει στις κανονικές της διαστάσεις και ας κάνει μετά από κει και πέρα ό,τι καταλαβαίνει. Χωρίς να είναι πρόβλημα για τους άλλους, χωρίς να απαιτεί διαρκώς οικονομική βοήθεια. Να αντιμετωπίσει τον κόσμο όπως μια οποιαδήποτε άλλη χώρα που ζει όπως επιτρέπει η οικονομική της κατάσταση. Χωρίς προγράμματα, χωρίς υποστήριξη. Αυτό που δεν κατανοούμε στην Ελλάδα είναι ότι αυτή η «συμβουλή» δεν είναι υπέρ μας, είναι η ψυχρή, σκληρή αντιμετώπιση. Δεν είναι μια άλλη πιθανή προοπτική, είναι η προοπτική της καταστροφής.

Είναι πραγματικά εξοργιστικό, πως αυτοί που προπαγανδίζουν στην Ελλάδα την πορεία προς τη δραχμή την παρουσιάζουν ως αντίδοτο της λιτότητας και της εσωτερικής υποτίμησης. Ενώ είναι ακριβώς το αντίθετο, είναι η άμεση, ακαριαία υποτίμηση και προσγείωση στα κυβικά μας.

Τότε θα καταλάβουμε πόσο οξύμωρες ήταν οι κραυγές, «θέλουν» να μας κάνουν Βουλγαρία, θέλουν να κάνουν τους μισθούς μας μισθούς Ρουμανίας. Γιατί τότε θα δούμε ότι το οικονομικό μοντέλο που έχουμε και δεν θέλουμε να αλλάξουμε, είναι χειρότερο και από αυτές τις χώρες και μόνο οι ενισχύσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης μας επέτρεπαν να ζούμε καλύτερα.

Υπολογίζεται ότι η υποτίμηση του όποιου νομισματικού συστήματος επιλέξουμε θα είναι γύρω στο 60%. Θα είναι πολύ παραπάνω, το κόστος του Βατερλό θα είναι ανυπολόγιστο. Οι παλιότεροι θα θυμούνται πως το δολάριο από 30 δραχμές, μέσα στις δεκαετίες, έφτασε στις 300. Αυτό θα συμβεί σε λίγες μέρες, σε λίγους μήνες. Εισοδήματα τωρινής αξίας 1.000 ευρώ σε πολύ λίγο διάστημα θα έχουν αγοραστική δύναμη 200 και 300 ευρώ. Αφελείς ή επιτήδειοι, λένε ότι έτσι θα στραφούμε στην εσωτερική παραγωγή, θα αναπτυχθεί η οικονομία με γοργούς ρυθμούς. Κοίταξε γύρω σου τα αντικείμενα που σε περιβάλλουν για να δεις την απάντηση. Ένα αυτοκίνητο που κάνει 10.000 ευρώ θα κάνει 60.000. Ένα φάρμακο που κάνει 10 ευρώ, θα κοστίζει 80. Ο τουρισμός θα επιζεί με το κυνήγι ξένου συναλλάγματος, μαύρη αγορά, μεταναστευτικά εμβάσματα. Η χώρα θα επιστρέψει στη δεκαετία του ’50. Και θα ξαναρχίσει από την αρχή. Η Ελλάδα δεν έχει πρόβλημα ότι πουλάει απλώς ακριβά, έχει πρόβλημα γιατί δεν παράγει. Για να αναπτύξει την οικονομία της πρέπει να κάνει άμεσα μεγάλες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Όμως για να μην κάνουμε αυτές ακριβώς τις μεταρρυθμίσεις κινδυνεύουμε να βγούμε από το σκληρό πυρήνα της Ευρώπης.

Ενώ όλα αυτά είναι γνωστά και μας τα λένε όλοι σε δραματικούς τόνους, την περασμένη Πέμπτη, το συνδικαλιστικό όργανο του στενού δημόσιου τομέα έκανε συγκέντρωση με αίτημα τη μη πληρωμή των οφειλών και τη διαγραφή του χρέους. Περίεργα πράγματα. Θέλουν οι δημόσιοι υπάλληλοι το πιστωτικό γεγονός, την ασύντακτη χρεοκοπία και την έξοδο από το ευρώ; Η χώρα μακάρια και αμέριμνη βρίσκεται σε μια συλλογική εθνική παραζάλη. Όνειρο ζω, μη με ξυπνάτε. Πιστεύει ότι το παρωχημένο οικονομικό μοντέλο του κρατισμού, των συντεχνιών και των πελατειακών σχέσεων, που θα είχε καταρρεύσει εδώ και δεκαετίες χωρίς τα προγράμματα και τα δανεικά, μπορεί να συνεχιστεί αρκεί να μας αφήσουν ήσυχους. Το κόμμα της δραχμής, λόμπι χρεοκοπημένα που έχουν τα λεφτά τους στο εξωτερικό και τα χρέη στην Ελλάδα, οργανωμένα συμφέροντα που προτιμούν ένα τριτοκοσμικό κράτος για να κάνουν τις δουλειές τους παρά τους κανόνες της Ευρώπης, μαφίες, κομματικοί στρατοί που λυμαίνονται το δημόσιο πλούτο, προπαγανδίζουν με κάθε τρόπο την ηρωική ρήξη, τις κόκκινες γραμμές, την εχθρότητα απέναντι στους εταίρους. Αποσιωπούν ότι, όπως ήδη γίνεται φανερό, τα λεφτά πια δεν φτάνουν παρά για τις συζύγους, τα αδέλφια, τα ξαδέλφια, άντε και για τους «εθελοντές» που θα αμείβονται με «οδοιπορικά». Ούτε καν για όλες τις «καθαρίστριες» που διαδηλώνουν εκ νέου. Η θηριώδης προπαγάνδα και η συντηρητική αδράνεια της κοινωνίας φέρνουν την καταστροφή κάθε μέρα πιο κοντά. Έχουμε γυρίσει στο 2010. Η αντίσταση και η άρνηση των ευρωπαϊκών κανόνων οδηγεί στην ύφεση ξανά, στην ανεργία, στην υπονόμευση της οικονομίας που διολισθαίνει κάθε μέρα πιο χαμηλά, δηλαδή σε νέα ελλείμματα, άρα σε νέα μέτρα τα οποία δεν θα μπορούμε να πάρουμε. Αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Κάνουμε ό,τι οδηγεί στη ρήξη και μετά θα λέμε ότι είναι αναπόφευκτη. Υπάρχουν στο σύστημα εξουσίας αφελείς φωνές που πιστεύουν ότι η έξοδος μπορεί να είναι διαχειρίσιμη και έτσι με έναν εθνικολαϊκίστικο λόγο σύγκρουσης, ηρωικού έθνους, Γερμανών εχθρών, προετοιμάζουν την κοινή γνώμη γι’ αυτό. Ακόμη κι αυτοί που δεν το επιθυμούν, ταλαντεύονται μήπως είναι προτιμότερο το ηρωικό άλμα στο κενό από τον κομματικό κλυδωνισμό που θα επιφέρει μια προσαρμογή στην πραγματικότητα. Ονειρεύονται κιόλας τα 30 δις του «χρυσού αλεξίπτωτου» που θα διαχειριστούν.

Όσοι πιστεύουν ότι στις δραματικές συνθήκες της Ελλάδας μετά τη ρήξη και την έξοδο θα παίζουν στο παιχνίδι ο Αλέξης και ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης και ο Βαρουφάκης, είναι δραματικά αφελείς. Στην τριτοκοσμική Ελλάδα που θα μοιάζει με λατινοαμερικάνικη μπανανία του προηγούμενου αιώνα, συμμορίες της νύχτας, μαφίες, ιδιωτικοί στρατοί και βαρώνοι ολιγάρχες θα ασκούν την εξουσία αδιαμεσολάβητα. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την αλήθεια, την Αλήθεια με κεφαλαίο. Η μόνη διέξοδος είναι η Ευρώπη. Τίποτε πια λιγότερο. Κάθε μέρα που περνάει με αυτή τη διφορούμενη ασάφεια και άρνηση συνεννόησης φέρνει την αυτοεκπληρούμενη προφητεία πιο κοντά.

http://www.athensvoice.gr/