Η κατάρρευση ενός ακόμα μύθου, από αυτούς που καλλιεργήθηκαν την περίοδο που άρχισε μετά την ένταξη της χώρας στο μνημόνιο, συντελέσθηκε σήμερα στη ρωσική πρωτεύουσα και έγινε σαφέστατη μετά τη συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με τον Βλάντιμιρ Πούτιν.
Ο μύθος έλεγε ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να απευθυνθεί στη Ρωσία για να λύσει ένα μέρος, μικρό, έστω, του οικονομικού της προβλήματος, μύθος που καλλιεργήθηκε και τις μέρες που προηγήθηκαν της επίσκεψης Τσίπρα στη Μόσχα. Μετά τη συνάντηση φάνηκε, από τις δηλώσεις Πούτιν και Τσίπρα, ότι το θέμα αυτό δεν απασχόλησε τις συζητήσεις τους. Αυτό σημαίνει ότι δεν τέθηκε από την ελληνική πλευρά.
Και επειδή οι συναντήσεις αυτές και τα θέματα που θα συζητηθούν προετοιμάζονται, πολύ νωρίς, από τους υπηρεσιακούς παράγοντες, είναι προφανές ότι από ρωσικής πλευράς ειπώθηκε ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση συμβολής της Ρωσίας στην επίλυση του χρηματοδοτικού προβλήματος της χώρας. Για τον λόγο αυτό η ελληνική κυβέρνηση δεν έθεσε το θέμα, αν και στο εσωτερικό άφηνε , μέχρι την τελευταία στιγμή να εννοείται ότι όχι μόνο θα έθετε το θέμα, αλλά και ότι η Ρωσία θα μπορούσε να ανταποκριθεί.
Είναι γνωστές οι δηλώσεις του συγκυβερνήτη του κ. Τσίπρα, του κ. Καμμένου στους “Times”, μόλις χθες, όπου υποστήριξε ότι υπάρχει ανταπόκριση προς τις κινήσεις που έκανε η Ελλάδα σε χώρες όπως η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία και οι ΗΠΑ. Η ανταπόκριση αυτή όχι μόνο δεν επιβεβαιώθηκε στη συνάντηση Πούτιν-Τσίπρα, αλλά το θέμα δεν τέθηκε καν, όπως ανέφερε ο Ρώσος Πρόεδρος.
Έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, σχετικά με τους μύθους που καλλιεργήθηκαν στην Ελλάδα τα προηγούμενα χρόνια, το γεγονός ότι ο κ. Πούτιν αποδέχθηκε ότι είχε συστήσει στον Γιώργο Παπανδρέου, όταν είχε επισκεφτεί τη Μόσχα το 2010 και είχε συναντηθεί μαζί του (τότε ο κ. Πούτιν ήταν πρωθυπουργός της Ρωσίας, σε ένα διάλειμμα της Προεδρίας του, αντικαθιστάμενος από τον σημερινό πρωθυπουργό Ντιμίτρι Μετβιέντεφ) να προσφύγει στο ΔΝΤ προκειμένου η Ελλάδα να έχει βοήθεια στο πρόβλημα ελλείμματος και χρέος (το οποίο είχε κληρονομήσει από τον Κώστα Καραμανλή, με τον οποίο ο κ. Πούτιν είχε συνάντηση πολύ νωρίτερα).
Ο κ. Πούτιν ρωτήθηκε από δημοσιογράφο της «Καθημερινής» για την τότε σύστασή του στον τότε Έλληνα πρωθυπουργό και στην απάντησή του δεν αρνήθηκε ότι το έκανε. Απλά απέφυγε να απαντήσει, αλλά στη συνέχεια «εξέθεσε» τον κ. Τσίπρα, λέγοντας ότι δεν του έθεσε τέτοιο θέμα. Και πώς να το έθετε αφού εκείνοι που κατάρτισαν την ατζέντα το έθεσαν εκτός αυτής;
Όταν ο Ρώσος πρωθυπουργός και ο Ρώσος Πρόεδρος συνέστηναν στον Έλληνα πρωθυπουργό να προσφύγει στο ΔΝΤ, ο Αλέξης Τσίπρας κατηγορούσε τον Γιώργο Παπανδρέου γιατί δεν απευθύνθηκε, όπως υποστήριζε, στη Ρωσία και στην Κίνα για να λύσει το οικονομικό πρόβλημα της χώρας, να πάρει από εκείνους δάνεια και όχι να προσφύγει στον μηχανισμό στήριξης και να εντάξει τη χώρα στο μνημόνιο.
Σήμερα, ο κ. Τσίπρας, στην κοινή συνέντευξη Τύπου με τον κ. Πούτιν, μετά τις συνομιλίες που είχαν, παραδέχθηκε ότι δεν έθεσε το θέμα. Αναγνώρισε, δηλαδή, ότι η Ρωσία ούτε ήταν ούτε είναι σε θέση να βοηθήσει την Ελλάδα να λύσει το χρηματοδοτικό της πρόβλημα. Παρόλα αυτά, κατηγορούσε τον τότε πρωθυπουργό ότι δεν προσέφυγε στη Ρωσία για να το λύσει και σήμερα δεν αναγνώρισε το λάθος του.
Ο κ. Τσίπρας, κάνοντας στροφή 180 μοιρών από τη θέση που μέχρι χθες γνώριζαν όλοι οι Έλληνες, δήλωσε ότι το χρηματοδοτικό της πρόβλημα η Ελλάδα θα το λύσει εντός της ευρωζώνης, διότι, όπως είπε, δεν είναι μόνο ελληνικό πρόβλημα, αλλά ευρωπαϊκό. Είναι η πρώτη φορά που ο κ. Τσίπρας αναγνωρίζει ότι το πρόβλημα θα λυθεί στην ευρωζώνη και όχι πέραν αυτής, αδειάζοντας, κατά τη δημοσιογραφική έκφραση, τον συγκυβερνήτη του Πάνο Καμμένο και πολλούς υπουργούς του, όλους εκείνους που υποστήριζαν ότι το πρόβλημα θα μπορούσε να λυθεί και εκτός ευρωζώνης.
Ο πρωθυπουργός της χώρας, σήμερα, δεν είπε τίποτα διαφορετικό από όσα έλεγε ο Γιώργος Παπανδρέου την εποχή που εκδηλώθηκε το μεγάλο πρόβλημα για την Ελλάδα, λέει ακριβώς τα ίδια. Το πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό και πρέπει να λυθεί στους κόλπους της Ευρώπης. Αυτή η διαπίστωση και μοναδική διέξοδος, οδήγησε τη χώρα, λόγω της εγκληματικής πολιτικής του Κώστα Καραμανλή, συνεπικουρούντος και του σημερινού Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου, στην επιλογή της ένταξης στον μηχανισμό στήριξης.
Απλά προσπάθησε να δώσει και έναν ηρωικό τόνο, λέγοντας ότι «η Ελλάδα δεν είναι επαίτης». Κανένας, βέβαια, σε μια τέτοια διαδικασία, με δύο ερωτήσεις από κάθε πλευρά, δεν έχει τη δυνατότητα να θέσει ερώτηση αν το 2010 ο κ. Τσίπρας, κατηγορώντας τον κ. Παπανδρέου ότι δεν ζήτησε βοήθεια από τη Ρωσία, τον προέτρεπε να καταστήσει την Ελλάδα επαίτη.
Ο κ. Τσίπρας προτίθεται να επισκεφτεί και την Κίνα. Τότε θα μάθουμε, με τον ίδιο οδυνηρό τρόπο που πληροφορηθήκαμε και σήμερα ότι δεν μπορούμε και δεν πρέπει να περιμένουμε τίποτα από τη Ρωσία, ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα και από την Κίνα. Τίποτα περισσότερο από μια καλή συνεργασία την οποία έχουμε, ήδη, και με τις δύο χώρες.
Όταν επισκεφτεί την Κίνα, απλά, ας έχει υπόψη του ότι ο πρώτος πρωθυπουργός της υποτιθέμενης «μεταμνημονιακής περιόδου» και συν-αντιμνημονιακός του κ. Τσίπρα, για μια περίοδο, Αντώνης Σαμαράς, είχε εξαγγείλει από το Πεκίνο το «successstory». Ήταν περίπου τέτοια εποχή του 2013. Δυόμισι χρόνια μετά ο Αντώνης Σαμαρά δεν είναι πια πρωθυπουργός.
Ο μύθος έλεγε ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να απευθυνθεί στη Ρωσία για να λύσει ένα μέρος, μικρό, έστω, του οικονομικού της προβλήματος, μύθος που καλλιεργήθηκε και τις μέρες που προηγήθηκαν της επίσκεψης Τσίπρα στη Μόσχα. Μετά τη συνάντηση φάνηκε, από τις δηλώσεις Πούτιν και Τσίπρα, ότι το θέμα αυτό δεν απασχόλησε τις συζητήσεις τους. Αυτό σημαίνει ότι δεν τέθηκε από την ελληνική πλευρά.
Και επειδή οι συναντήσεις αυτές και τα θέματα που θα συζητηθούν προετοιμάζονται, πολύ νωρίς, από τους υπηρεσιακούς παράγοντες, είναι προφανές ότι από ρωσικής πλευράς ειπώθηκε ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση συμβολής της Ρωσίας στην επίλυση του χρηματοδοτικού προβλήματος της χώρας. Για τον λόγο αυτό η ελληνική κυβέρνηση δεν έθεσε το θέμα, αν και στο εσωτερικό άφηνε , μέχρι την τελευταία στιγμή να εννοείται ότι όχι μόνο θα έθετε το θέμα, αλλά και ότι η Ρωσία θα μπορούσε να ανταποκριθεί.
Είναι γνωστές οι δηλώσεις του συγκυβερνήτη του κ. Τσίπρα, του κ. Καμμένου στους “Times”, μόλις χθες, όπου υποστήριξε ότι υπάρχει ανταπόκριση προς τις κινήσεις που έκανε η Ελλάδα σε χώρες όπως η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία και οι ΗΠΑ. Η ανταπόκριση αυτή όχι μόνο δεν επιβεβαιώθηκε στη συνάντηση Πούτιν-Τσίπρα, αλλά το θέμα δεν τέθηκε καν, όπως ανέφερε ο Ρώσος Πρόεδρος.
Έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, σχετικά με τους μύθους που καλλιεργήθηκαν στην Ελλάδα τα προηγούμενα χρόνια, το γεγονός ότι ο κ. Πούτιν αποδέχθηκε ότι είχε συστήσει στον Γιώργο Παπανδρέου, όταν είχε επισκεφτεί τη Μόσχα το 2010 και είχε συναντηθεί μαζί του (τότε ο κ. Πούτιν ήταν πρωθυπουργός της Ρωσίας, σε ένα διάλειμμα της Προεδρίας του, αντικαθιστάμενος από τον σημερινό πρωθυπουργό Ντιμίτρι Μετβιέντεφ) να προσφύγει στο ΔΝΤ προκειμένου η Ελλάδα να έχει βοήθεια στο πρόβλημα ελλείμματος και χρέος (το οποίο είχε κληρονομήσει από τον Κώστα Καραμανλή, με τον οποίο ο κ. Πούτιν είχε συνάντηση πολύ νωρίτερα).
Ο κ. Πούτιν ρωτήθηκε από δημοσιογράφο της «Καθημερινής» για την τότε σύστασή του στον τότε Έλληνα πρωθυπουργό και στην απάντησή του δεν αρνήθηκε ότι το έκανε. Απλά απέφυγε να απαντήσει, αλλά στη συνέχεια «εξέθεσε» τον κ. Τσίπρα, λέγοντας ότι δεν του έθεσε τέτοιο θέμα. Και πώς να το έθετε αφού εκείνοι που κατάρτισαν την ατζέντα το έθεσαν εκτός αυτής;
Όταν ο Ρώσος πρωθυπουργός και ο Ρώσος Πρόεδρος συνέστηναν στον Έλληνα πρωθυπουργό να προσφύγει στο ΔΝΤ, ο Αλέξης Τσίπρας κατηγορούσε τον Γιώργο Παπανδρέου γιατί δεν απευθύνθηκε, όπως υποστήριζε, στη Ρωσία και στην Κίνα για να λύσει το οικονομικό πρόβλημα της χώρας, να πάρει από εκείνους δάνεια και όχι να προσφύγει στον μηχανισμό στήριξης και να εντάξει τη χώρα στο μνημόνιο.
Σήμερα, ο κ. Τσίπρας, στην κοινή συνέντευξη Τύπου με τον κ. Πούτιν, μετά τις συνομιλίες που είχαν, παραδέχθηκε ότι δεν έθεσε το θέμα. Αναγνώρισε, δηλαδή, ότι η Ρωσία ούτε ήταν ούτε είναι σε θέση να βοηθήσει την Ελλάδα να λύσει το χρηματοδοτικό της πρόβλημα. Παρόλα αυτά, κατηγορούσε τον τότε πρωθυπουργό ότι δεν προσέφυγε στη Ρωσία για να το λύσει και σήμερα δεν αναγνώρισε το λάθος του.
Ο κ. Τσίπρας, κάνοντας στροφή 180 μοιρών από τη θέση που μέχρι χθες γνώριζαν όλοι οι Έλληνες, δήλωσε ότι το χρηματοδοτικό της πρόβλημα η Ελλάδα θα το λύσει εντός της ευρωζώνης, διότι, όπως είπε, δεν είναι μόνο ελληνικό πρόβλημα, αλλά ευρωπαϊκό. Είναι η πρώτη φορά που ο κ. Τσίπρας αναγνωρίζει ότι το πρόβλημα θα λυθεί στην ευρωζώνη και όχι πέραν αυτής, αδειάζοντας, κατά τη δημοσιογραφική έκφραση, τον συγκυβερνήτη του Πάνο Καμμένο και πολλούς υπουργούς του, όλους εκείνους που υποστήριζαν ότι το πρόβλημα θα μπορούσε να λυθεί και εκτός ευρωζώνης.
Ο πρωθυπουργός της χώρας, σήμερα, δεν είπε τίποτα διαφορετικό από όσα έλεγε ο Γιώργος Παπανδρέου την εποχή που εκδηλώθηκε το μεγάλο πρόβλημα για την Ελλάδα, λέει ακριβώς τα ίδια. Το πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό και πρέπει να λυθεί στους κόλπους της Ευρώπης. Αυτή η διαπίστωση και μοναδική διέξοδος, οδήγησε τη χώρα, λόγω της εγκληματικής πολιτικής του Κώστα Καραμανλή, συνεπικουρούντος και του σημερινού Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου, στην επιλογή της ένταξης στον μηχανισμό στήριξης.
Απλά προσπάθησε να δώσει και έναν ηρωικό τόνο, λέγοντας ότι «η Ελλάδα δεν είναι επαίτης». Κανένας, βέβαια, σε μια τέτοια διαδικασία, με δύο ερωτήσεις από κάθε πλευρά, δεν έχει τη δυνατότητα να θέσει ερώτηση αν το 2010 ο κ. Τσίπρας, κατηγορώντας τον κ. Παπανδρέου ότι δεν ζήτησε βοήθεια από τη Ρωσία, τον προέτρεπε να καταστήσει την Ελλάδα επαίτη.
Ο κ. Τσίπρας προτίθεται να επισκεφτεί και την Κίνα. Τότε θα μάθουμε, με τον ίδιο οδυνηρό τρόπο που πληροφορηθήκαμε και σήμερα ότι δεν μπορούμε και δεν πρέπει να περιμένουμε τίποτα από τη Ρωσία, ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα και από την Κίνα. Τίποτα περισσότερο από μια καλή συνεργασία την οποία έχουμε, ήδη, και με τις δύο χώρες.
Όταν επισκεφτεί την Κίνα, απλά, ας έχει υπόψη του ότι ο πρώτος πρωθυπουργός της υποτιθέμενης «μεταμνημονιακής περιόδου» και συν-αντιμνημονιακός του κ. Τσίπρα, για μια περίοδο, Αντώνης Σαμαράς, είχε εξαγγείλει από το Πεκίνο το «successstory». Ήταν περίπου τέτοια εποχή του 2013. Δυόμισι χρόνια μετά ο Αντώνης Σαμαρά δεν είναι πια πρωθυπουργός.
http://agenda-news.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.