Ένας πρόεδρος υπάρχει …ο Παπανδρέου

Ένας πρόεδρος υπάρχει …ο Παπανδρέου

Οι μεγάλες αγάπες …δεν κρύβονται.

Και αυτό φάνηκε χθες, όταν ένας κύριος από το πολυπληθές ακροατήριο στην παρουσίαση βιβλίου της Μαριλένας Κοππά στον Ιανό, πλησίασε κατά την έξοδο, την πρώην αναπληρώτρια εκπρόσωπο Τύπου του ΠΑΣΟΚ και νυν αντιπεριφεριάρχη Νοτίου Τομέα Αθηνών, Μαρία Καρακλιούμη. «Δεν με θυμάσαι, ε; Είμαι ο … , φίλος του προέδρου», της είπε, «για την ακρίβεια, του άλλου προέδρου. Του Παπανδρέου», διευκρίνισε, τείνοντας το χέρι του σε χειραψία.

«Ένας πρόεδρος υπάρχει», ήταν η απάντηση της κ.Καρακλιούμη, «υπάρχει άλλος;». Και ο Neo στοιχηματίζει πως όταν του ανταπέδιδε την χειραψία, δεν αναφερόταν στον Ευάγγελο Βενιζέλο…

Το γεγονός άλλωστε ότι για την κ.Καρακλιούμη, ένας πρόεδρος υπάρχει και αυτός είναι ο Γιώργος Παπανδρέου, αποδεικνύεται στο ότι δεν κατεβαίνει εκ νέου στις περιφερειακές εκλογές. Όταν την ρωτάνε, δε, το γιατί, απαντά αποστομωτικά : «Οι πρόθυμοι με τους πρόθυμους και οι ιδεολόγοι στις δουλειές μας»…

http://www.matrix24.gr

Να ανάβει λαμπάδα ο Βενιζέλος στον Παπανδρέου..

Σύμφωνα με την απόφαση της Διακομματικής Επιτροπής που συνεδρίασε χθες στο υπουργείο Εσωτερικών, φέτος θα διανεμηθούν 7 εκατ. ευρώ, από περίπου 9,5 εκ. που δόθηκαν το 2009, ενώ ο διαμερισμός θα γίνει κατά κύριο λόγο, σύμφωνα με τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών του 2009 και όχι των τελευταίων βουλευτικών εκλογών του 2012. [enet.gr]

Συγκεκριμένα, από τα 7 εκ. ευρώ, το 50% θα διατεθεί με βάση τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών του 2009, το 10% με βάση τις βουλευτικές του 2012, ενώ το υπόλοιπο 40% θα διατεθεί μετά τις ευρωεκλογές με βάση το αποτέλεσμά τους. Το 60% της επιχορήγησης θα εκταμιευτεί άμεσα.

Όσον αφορά την κατανομή του χρόνου τηλεοπτικής και ραδιοφωνικής προβολής των κομμάτων, αποφασίστηκαν τα εξής:

Το 40% θα μοιραστεί με βάση τα ποσοστά που έλαβαν τα κόμματα στις ευρωεκλογές του 2009 (ΠΑΣΟΚ 36,64%, ΝΔ 32,29%, ΚΚΕ 8,35%, ΛΑΟΣ 7,15%, ΣΥΡΙΖΑ 4,7%, Οικολόγοι – Πράσινοι 3,49%), το 40% με βάση τις εθνικές εκλογές του 2012 ((ΝΔ 29,66%, ΣΥΡΙΖΑ 26,89%, ΠΑΣΟΚ 12,28%, ΑΝΕΛ 7,51%, Χρυσή Αυγή 6,92%, ΔΗΜΑΡ 6,26%, ΚΚΕ 3,98%)

Στην αρχική συζήτηση το ΚΚΕ ζήτησε να μοιραστεί ο τηλεοπτικός χρόνος εξ ίσου σε όλα τα κόμματα, πρόταση η οποία απορρίφθηκε από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ.

Ήδη οι αντιδράσεις είναι πολλές, ενώ αναμένεται νέος γύρος συγκρούσεων μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης.

Epikairo: Σκάνδαλο, πρώτου μεγέθους, το οποίο κρύβει βέβαια και την ειρωνεία του πράγματος. Για να σπρώξουν την "Ελιά" όσο δεν πάει, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ Βενιζέλου επικαλέστηκαν το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ στις προηγούμενες ευρωεκλογές, του 2009, που είχε αρχηγό τον Γιώργο Παπανδρέου, εκείνου εναντίον που βυσσοδομούν από χθες που δεν στηρίζει την "Ελιά".

Τι να κάνει άλλο ο άνθρωπος; Χάρις στο ποσοστό του σας δίνει προίκα ένα και εκατομμύριο ευρώ για να μπορέσει να κάνει καμπάνια η Αλ Σάλεχ, ο Λοβέρδος και οι υποψήφιοι του Μόσιαλου, γιατί αν η κρατική χρηματοδότηση γινόταν με τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ του 2012 ή τα τωρινά δημοσκοπικά ποσοστά του ΠΑΣΟΚ, δεν έφταναν ούτε για ταξί, ούτε για τσίχλες ρε παιδί μου.

Αλλά για μισό λεπτό. Το ένα εκατομμύριο πρέπει να πάει στο ΠΑΣΟΚ και όχι στην "Ελιά", που κατεβαίνει στις ευρωεκλογές. Επομένως αν ο Βενιζέλος θέλει το ένα εκατομμύριο της προίκας Παπανδρέου, πρέπει να μην διαθέσει αυτά τα χρήματα στην "Ελιά", γιατί διαφορετικά θα μιλάμε για ακόμα μεγαλύτερο σκάνδαλο, αν δεν μιλάμε ήδη για την επιτομή της κοροϊδίας.

Οπότε Βαγγέλη διάλεξε: Για να έχεις το εκατομμύριο του Παπανδρέου, πρέπει να δεσμευτείς ότι δεν θα το διαθέσεις στην "Ελιά", αλλά θα το κρατήσεις για το ΠΑΣΟΚ ή αν θέλεις σώνει και ντε να το χρησιμοποιήσεις, κάνε το μια δωρεά σ' ένα κοινοφελές ίδρυμα. Γιατί το να τσεπώσεις το εκατομμύριο του Παπανδρέου, από την άλλη όμως να τον ωθείς μαζί με τα παπαγαλάκια σου εκτός ΠΑΣΟΚ είναι δείγμα υποκρισίας και φυσικά πολιτικής αλητείας.


- See more at: http://www.epikairo.gr

Τα στερνά καρατομούν τα πρώτα #κουκουλόπουλος

«Από όλη την κοινωνία υπάρχει μία ενιαία φωνή που θυμίζει στον Γιώργο Παπανδρέου ότι "τα στερνά τιμούν τα πρώτα"» real.gr

Ετσι απάντησε, μιλώντας στην πρωινή εκπομπή του Mega, ο κοινοβουλευτικός εκπροσώπος του ΠΑΣΟΚ Πάρις Κουκουλόπουλος με αφορμή την κοινή παρουσία Παπανδρέου-Κουβέλη στην παρουσίαση του βιβλίου της Μαριλένας Κοππά.

Και πρόσθεσε: «Πολιτικά αυτό που συνέβη χθες είναι τρικυμία στο νεροπότηρο γιατί η ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς είναι υπόθεση που θα την πάρουν στα χέρια τους οι δυνάμεις που μάχονται για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, οι δυνάμεις που δίνουν τώρα τη μάχη στις τοπικές και περιφερειακές εκλογές και όλοι αυτοί τραβώντας μία διαχωριστική γραμμή, όχι γενικά και αόριστα με το παρελθόν, αλλά με όλα τα φαινόμενα πολιτικής καθυστέρησης που χαρακτηρίζουν τη χώρα από τη μεταπολίτευση και μετά».

Στην ερώτηση αν ο ίδιος βρισκόταν στη θέση του κ. Παπανδρέου θα αποδεχόταν την πρόσκληση ο κ. Κουκουλόπουλος απάντησε: «Στη θέση του δεν θα πήγαινα»


Epikairo: Ο Πάρις, ως πονηρός σούρδος, μετά το χτεσινό viral της παρουσίας του Γιώργου Παπανδρέου στην παρουσίαση του βιβλίου της Μαριλένας Κοππά, προσπάθησε να υποβιβάσει το γεγονός, αφού το επιτελείο του Ευάγγελου διαπιστώνει πως η συσπείρωση των παπανδρεϊκών βαράει κόκκινο, μετά τη χθεσινή ηγετική εμφάνιση ΓΑΠ και μετά τις πανταχόθεν μιντιακές/ΔΟΛιες επιθέσεις στον πρώην Πρωθυπουργό.

Αναφέρθηκε χαρακτηριστικά σε «τρικυμία στο νεροπότηρο», τύπου «σιγά μωρέ πως κάνετε έτσι και κυρίως μη δίνετε σημασία στον ...τελειωμένο» αφού την ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς θα την πάρουν στα χέρια τους οι δυνάμεις που μάχονται για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας!

Και εντάξει, όσον αφορά το ευρωψηφοδέλτιο της Ελιάς, ο νους όλων μας πάει στην Εύα την Καϊλή και στο Νίκο τον Μπίστη, οι οποίοι δεν ξέρω αν είναι παραγωγικοί, υπερπαραγωγή πάντως τους λες και τους δύο.

Στα περιφερειακά όμως ψηφοδέλτια που πρόσκεινται στην Ελιά, τα οποία κατά πάσα πιθανότητα, στο τέλος της μέρας των εκλογών της 18ης, ΔΕ θα έχουν καν περάσει στο δεύτερο γύρο (για νίκες τη 2η Κυριακή ούτε λόγος), θα είναι σε θέση να μας πει ο αγαπητός Πάρις, με ποιους θα κάνει ανασυγκρότηση; Με τον Καμίνη, τον Μπουτάρη και τον Μπόλαρη;!

Ενδιαφέρον έχει και το κλείσιμο της τοποθέτησης του σύντροφου Κουκουλόπουλου και η αναφορά στις προσπάθειες του Παπανδρέου τον Ιούνιο του 2011 για συναίνεση και άνοιγμα στη Νέα Δημοκρατία για συγκυβέρνηση. ΧΩΡΙΣ βέβαια "να δώσει στη διάθεση του Σαμαρά την παραίτησή του", όπως εσφαλμένα αναφέρει ο Πάρις, αλλά δεν παύει να έχει καταγραφεί η προσπάθεια.

Καλά τα λες σύντροφε! Ήταν τότε που σεις, το παρεάκι του Ευάγγελου υπήρξατε τα στερνά, αγαπητέ Πάρι. Και δεν ξέρω αν τιμήσατε τα πρώτα, σίγουρα όμως τα ΚΑΡΑΤΟΜΗΣΑΤΕ!!!


- See more at: http://www.epikairo.gr

Έφτασε να θεωρείται είδηση η αυτονόητη επισήμανση της Μπατζελή..

Στα εκλογικά ποσοστά του Ιουνίου του 2012 ανεβάζει τον πήχη η υποψήφια ευρωβουλευτής, Κατερίνα Μπατζελή, η οποία τονίζει πως εάν το ΠΑΣΟΚ πέσει κάτω από εκείνα τα ποσοστά θα υπάρχει εσωτερικό πρόβλημα. [iefimerida]

Η κυρία Μπατζελή μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό «Στο κόκκινο» τόνισε ότι εάν το ΠΑΣΟΚ πάρει κάτω από το 12% «παύει να υπάρχει το αντικειμενικό πρόβλημα και είναι υποκειμενικό, άρα υπαχει πρόβλημα στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ».

Χαρακτηριστικά ανέφερε «εάν τα δύο πρώτα κόμματα, που φαίνεται ότι είναι η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ, έχουν τα ίδια ποσοστά ή μικρές αποκλίσεις από τα ποσοστά του Ιουνίου του 2012 και το κόμμα στο οποίο συμμετέχω έχει πολύ κάτω, τότε παύει να υπάρχει το αντικειμενικό πρόβλημα και είναι υποκειμενικό, άρα υπάρχει πρόβλημα εσωτερικό στο ΠΑΣΟΚ».

Στην αντίθετη περίπτωση, εφόσον το ΠΑΣΟΚ κρατήσει τις δυνάμεις του, η υποψήφια ευρωβουλευτής τόνισε ότι «θα πρέπει να ξεκινήσει ευρύτερα ο διάλογος για την συγκρότηση της κεντροαριστερού πόλου. Να ενωθούμε, διότι είναι απολύτως απαραίτητος αυτός ο πυλώνας του κεντρώου σοσιαλδημοκρατικού χώρου».

«Αρα στις εκλογές της 25ης Μαϊου ο ίδιος ο κόσμος, οι ίδιοι οι πολίτες, θα δείξουν τις αντοχές – ανοχές και τις προοπτικές σε σαφείς προτάσεις και σαφείς πολιτικές» σχολίασε η Κατερίνα Μπατζελή.

Μάλιστα, η υποψήφια ευρωβουλευτής πρόσφερε και έμμεση κάλυψη στον Γιώργο Παπανδρέου τονίζοντας ότι «η παρουσία του πρώην πρωθυπουργού σχολιάστηκε υπέρ του δέοντος» και πρόσθεσε «από εκεί και πέρα και ο Γιώργος Παπανδρέου παραμένει στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, η υλοποίηση της εξόδου στις αγορές και η υλοποίηση του κυβερνητικού έργου είναι εν μέρει συνέχεια της πορείας που είχε χαράξει υποχρεωτικά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 2010».

Epikairo: Υπενθυμίζουμε τα εκλογικά ποσοστά του ΠΑΣΟΚ από το 1974 έως σήμερα:
1974: 13.60%
1977: 25.30%
1981: 48.10%
1985: 40.85%
1989: 39.10%
1989: 40.70%
1990: 38.60%
1993: 46.90%
1996: 41.50%
2000: 43.80%
2004: 40.60%
2007: 38.10%
2009: 43.92%
2012: 13.18%
2012: 12.28%

Η Μπατζελή λέει το αυτονόητο, που όμως η μονοψήφια "Ελιά" το έχει κάνει είδηση. Για το ΠΑΣΟΚ η όποια μονοψήφια επίδοση στις προσεχείς εκλογές θα συμβεί για πρώτη φορά στην ιστορία του. Δεν μπορεί ένα κόμμα σαν το ΠΑΣΟΚ (η "Ελιά" των Λοβέρδου-Μόσιαλου μπορεί) να αρκείται σε ποσοστά του 6-7% και να τα παρουσιάζει ως επιτυχία.

Εφόσον το ΠΑΣΟΚ+ του Βενιζέλου επιβεβαιώσουν τα έως τώρα δημοσκοπικά ευρήματα και το ΠΑΣΟΚ ειδικά εκλέξει μόνο έναν ευρωβουλευτή, τότε ο Βενιζέλος θα γράψει με τα μελανότερα γράμματα το όνομά του στην ιστορία του ΠΑΣΟΚ και θα πρέπει τότε είτε να σκιστεί η σελίδα ή να αλλάξει το βιβλίο και η Μπατζελή μπράβο, μολονότι υποψήφια με την "Ελιά" που έχει το θάρρος και επισημαίνει τα αυτονόητα.


- See more at: http://www.epikairo.gr

Οι 4 στο Μάαστριχτ, ένας «σε δουλειές»

Με σφιγμένο το στομάχι παρακολούθησα την τηλεοπτική αναμέτρηση των τεσσάρων υποψηφίων Προέδρων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο Μάαστριχτ. Ήταν 90 πυκνά λεπτά, ενός τετραπλού πινκγ-πόνγκ. Τέσσερις άνθρωποι απαντούσαν σε έναν καταιγισμό ερωτήσεων μιας ευρύτατης θεματολογίας με γρήγορο,σύντομο, αιχμηρό και περιεκτικό λόγο. Όποιος είδε τη συζήτηση χτες, κέρδισε -στις γνώσεις του, στην κρίση του, στην αντίληψή του για τον τρόπο που αναπτύσσεται μια συζήτηση.

Θέματα που στα καθ' ημάς αποτελούν ταμπού και πέριξ των οποίων διαμορφώνεται μια συζήτηση «θεολογικού» ύφους, απαντήθηκαν κοφτά και αυστηρά. «Δεν θα έχω διάλογο με τους ακροδεξιούς» είπαν χτες όλοι -ο Μάρτιν Σουλτς, η Σκα Κέλλερ, ο Γκυ Φέρχοφσταντ και ο Ζ.Κ.Γιούνκερ. «Μια είναι η διάκριση» σημείωσαν, «διαλεγόμαστε και συνεργαζόμαστε με αυτούς που σέβονται και ακολουθούν τις ευρωπαϊκές αρχές -για τις γυναίκες, τους μετανάστες, τους ομοφυλόφιλους». Και ο Γιούνκερ, που δέχθηκε επίθεση για την παρουσία του Μπερλουσκόνι στους κόλπους του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, δεν δίστασε να δηλώσει πως αισθάνεται «αηδία» από τις δηλώσεις του πρώην Καβαλιέρε για το Ολοκαύτωμα.

Ανάπτυξη, απασχόληση, μετανάστευση, ακροδεξιά, ευρωσκεπτικιστές, Ουκρανία, όλα τέθηκαν στη συζήτηση και όλα απαντήθηκαν συγκεκριμένα -όχι με υπεκφυγές, με θολούρες, με μετακίνηση της συζήτησης σε άλλα πεδία, με καυγάδες. Φαντασθείτε μια συζήτηση πολιτικών σε ελληνική τηλεοπτική εκπομπή -ακριβώς το αντίθετο είδαμε στο Μάαστριχτ. Εκεί ήταν τέσσερις πολιτικοί, που ήταν συγκεντρωμένοι σε αυτό που ήθελαν να πούν -στην επίδοση των διαπιστευτηρίων τους, κατά ένα θετικό τρόπο και όχι με τον αρνητικό τρόπο αποδόμησης του αντιπάλου. Ποιος κέρδισε; Θα πώ ένα κλισέ: η Ευρώπη. Γιατί όλοι, μπήκαμε γρήγορα στο νόημα μιας κοινής αγωνίας, μιας κοινής αναζήτησης, μιας κοινής οπτικής, που στο επίκεντρό της έχει το «ευρωπαϊκό συμφέρον». Σε επίπεδο εντυπώσεων, ήταν κοινή παραδοχή πως ο Σούλτς εξέπεμπε το προφίλ της «ήρεμης δύναμης», η Κέλλερ επεδίωξε με επιτυχία να είναι η διαφορετική «πινελιά», ο Φέρχοφσταντ ήταν ένας χείμαρρος ενθουσιασμού αλλά και ελαφρού άγχους, ο Γιούνκερ ήταν ένας κουρασμένος αλλά πεπειραμένος πολιτικός.

Όχι, δεν ήταν χτες ο πέμπτος της «παρέας» -ο κ.Αλέξης Τσίπρας. Είχε ανειλημμένες υποχρεώσεις στην ευρωπαϊκή περιοδεία του, ήταν η εξήγηση. Ανεπαρκής. Εκεί που οι 4 βρήκαν χρόνο να συμμετέχουν, δεν στέκει το επιχείρημα του πέμπτου πως «είχα άλλη δουλειά». Όλοι την ίδια «δουλειά» έχουν, είναι θέμα προτεραιοτήτων και πολύ εύσχημα οι συντονιστές της συζήτησης ανέφεραν την απουσία του κ.Τσίπρα (και την εξήγηση που έδωσε), κάλεσαν δε στη συνέχεια το ακροατήριο να χειροκροτήσει αυτούς που επέλεξαν την παρουσία… Ο κ. Τσίπρας δεν θα συμμετέχει στις τρεις αναμετρήσεις -θα λάβει μέρος στην τελευταία. Στις τρεις «…λείπει σε ταξίδι για δουλειές» -ήταν θέμα κακού προγραμματισμού ή αυτογνωσίας;

ΧΡΙΣΙΝΑ ΠΟΥΛΙΔΟΥ
http://www.protagon.gr

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Mega μας!

Ας ελπίσουμε ότι η χθεσινή εκπομπή του Γιάννη Πρετεντέρη είναι μόνο η αρχή.

Άλλωστε, η ιστορία έχει αποδείξει πώς ό,τι στηρίζουν, μαραζώνει.

Και ό,τι βρίζουν, θεριεύει.

Υ.Γ. Προς MEGA: Όχι μόνο Ψωμιάδη. Για την επόμενη εκπομπή είναι κρίμα να μην καλέσετε και τον Αχιλλέα Μπέο, ο οποίος έχει αποκαλέσει τον Παπανδρέου χασισοπότη που τον έβαλε φυλακή για να αποπροσανατολίσει τον κόσμο από το Μνημόνιο. Ή τον Ηλία Κασιδιάρη, που τον έχει αποκαλέσει «25% Έλληνα».

http://www.smartpost.gr

Όχι, η μεγαλύτερη μείωση στο έλλειμμα ΔΕΝ έγινε από την παρούσα κυβέρνηση

Κάποιος κύριος Μπέλλος γράφει στον Τύπο της Κυριακής πως η μεγαλύτερη μείωση στο έλλειμμα έγινε από την παρούσα κυβέρνηση, κρατώντας ψηλά τη σημαία της προπαγάνδας που θέλει να πιστώσει τη δημοσιονομική προσαρμογή και το πλεόνασμα στη Νέα Δημοκρατία. Εδώ ολόκληρο το άρθρο, το οποίο αναπαράγουν και στο Antinews.

Αντιπαραβάλουν μάλιστα αυτό που έγινε στο Βέλγιο το 1998 γράφοντας: «Ο κ. Βαν Ρομπέι χρειάστηκε 3 χρόνια για να μειώσει το έλλειμμα 5 μονάδες και η Ελλάδα 3,5 χρόνια για να μειώσει το έλλειμμα 13,5 μονάδες του ΑΕΠ. Μάλιστα, το μεγαλύτερο μέρος της μείωσης επιτεύχθηκε από τη σημερινή κυβέρνηση σε 19 μήνες. Τέτοιου κολοσσιαίου μεγέθους δημοσιονομική προσαρμογή δεν έχει πετύχει ποτέ ευρωπαϊκή χώρα και ίσως να είναι και παγκόσμιο ρεκόρ»

Καταρχάς ο ίδιος ο Σαμαράς έχει παραδεχτεί σε όλους τους τόνους πως η μεγαλύτερη προσαρμογή συνέβη τη διετία 2009-2011. Δείτε εδώ, σε δηλώσεις του Πρωθυπουργού μετά από συνάντηση με την Angela Merkel στο Μεγαρο Μαξίμου στις 09.10.2012. «Από το 2009 έως το 2011, το πρωτογενές έλλειμμα από -10% έχει μειωθεί στο – 2%, ένα πρώτο θέμα» δήλωνε τότε.
Πως γίνεται το μεγαλύτερο μέρος της μείωσης να έχει επιτευχτεί από τη σημερινή κυβέρνηση, όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός παραδέχεται πως επετεύχθη από κάποιους πριν απ' αυτόν;

Τα γράφουμε καιρό στο epikairo, πως το 2010 ήταν η χρονιά με
α. μακράν τη μεγαλύτερη μείωση του ελλείμματος (49% της συνολικής μείωσης της περιόδου μέχρι και το 2014)
β. με την καλύτερη επίδοση μέτρων, δλδ με τον μικρότερο όρο πόνου/αποτελέσματος
γ. με τη μεγαλύτερη μείωση δαπανών (σε απόλυτα νούμερα αλλά και ως ποσοστό - 10%)
δ. (η μόνη χρονιά) που αυξήθηκαν τα έσοδα



(από το Χαλόου κύριε Σταϊκούρα! Αυτά ισχύουν από το 2011…)

και δε θα σταματήσουμε να τα γράφουμε όσο θα προσπαθούν να καπηλεύονται μία προσπάθεια για την οποία πλάτη έβαλαν άλλοι και μόνοι. Τότε που ο σημερινός πρωθυπουργός α. ήταν αντιμνημονιακός β. ήταν απέναντι και γ. μέτραγε ισοδύναμα προβατάκια μέτρα στα Ζάππεια 

- See more at: http://epikairo.gr

Εβγαλε τρεις καραγκιόζηδες (Τέρενς, Μπουμπούκο και Πανίκα) για να βρίσουν τον Παπανδρέου..

Γελοιοδέστερος όλων ο Τερενς Κουίκ, αποκάλεσε τον ΓΑΠ εκτελεστή πρωθυπουργό. Ο Αδωνις Γεωργιάδης, ο καραγκιόζης υπουργός Υγείας, χαρακτήρισε γελοιότητες τις κινήσεις Παπανδρέου και...
ο Πανίκας στο ίδιο κλίμα, δήλωσε πως αισθάνεται αποτροπιασμό, για τον Παπανδρέου, που μας εβαλε στο μνημόνιο.

Ωραία συνθεση, με υποβολέα τον Βενιζέλο...

http://dramatown-gr.blogspot.gr/

Καλό το βιβλίο της Μαριλένας αλλά… Ερμοκοπίδες δεν είναι

Πάντως, να τα λέμε αυτά.

Τέτοιος χαμός για βιβλίο είχε να γίνει από την εποχή που η Λιάνα Κανέλλη και ο Γιάννης Πρετεντέρης είχαν παρουσιάσει το διάσημο πόνημα… «Ερμοκοπίδες» του σύντροφου Τάκη Μπαλτάκου. Αυτές ήταν εποχές, αυτά ήταν βιβλία. 

Όχι σοσιαλδημοκρατίες και αλλά τέτοια ακαταλαβίστικα.

 - See more at: http://www.badiera.gr

Καταδικάστηκε ο άνθρωπος που προσπάθησε να εμπλέξει τον Καρχιμάκη

Την καταδίκη του πρώην διευθυντή κατασκοπείας της ΕΥΠ Κώστα Αγγελάκη για κατασκοπεία σε βαθμό πλημμελήματος αποφάσισε πρωτόδικα το δικαστήριο σήμερα Δευτέρα.

Ο Αγγελάκης καταδικάστηκε ομόφωνα σε 22 μήνες φυλάκιση γιατί θεωρήθηκε ένοχος καθώς βρέθηκαν στην κατοχή του περίπου 4.000 διαβαθμισμένα έγγραφα της ΕΥΠ, μεταξύ των οποίων και το απόρρητο σχέδιο «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ» για περίπτωση πολέμου.

Να σημειωθεί ότι είναι η πρώτη φορά που σε υπόθεση για κατασκοπεία καταδικάζεταιπράκτορας, καθώς συνήθως τέτοιες υποθέσεις λόγω επίκλησης του απορρήτου δεν καταλήγουν στο ακροατήριο.


Ποιος είναι ο Κώστας Αγγελάκης

Υπενθυμίζεται ότι σε βάρος του Κώστα Αγγελάκη, και ακόμη έξι ατόμων έχει ασκηθεί ποινική δίωξη αναφορικά με το σχέδιο εξόντωσης του δημοσιογράφου Κώστα Βαξεβάνη. Πρόκειται για το σχέδιο εξόντωσης που είχε αποκαλύψει αναλυτικά το HOT DOC σε δημοσίευμά του παρουσιάζοντας όλα τα στοιχεία και τις αποδείξεις για τον τρόπο λειτουργίας μίας παραομάδας πρακτόρων της ΕΥΠ.

Οι έξι κατηγορούνται για διεύθυνση, συγκρότηση και ένταξη σε εγκληματική οργάνωση με σκοπό την ανθρωποκτονία, για παράβαση του νόμου περί ναρκωτικών, για εκβιάσεις, πλαστογραφία και απάτη.

Το σχέδιο εξόντωσης ξεκίνησε με τη δημοσίευση πλαστών αποδείξεων της ΕΥΠ, οι οποίες εμφάνιζαν τον Κώστα Βαξεβάνη ως μισθοδοτούμενο της ΕΥΠ. Σκόνταψαν όμως πάνω στη δημοσιογραφική έρευνα του HOT DOC που τούς χάλασε τα σχέδια.

Έπειτα από οκτώ μήνες έρευνα της δημοσιογραφικής ομάδας του HOT DOC συγκεντρώθηκαν στοιχεία με βάση το οποία ξεκίνησε αστυνομική έρευνα και τελικώς ασκήθηκαν διώξεις.

Οι «άγιες Τράπεζες»

Η αρχή έγινε το Μαϊο του 2012. Το HOT DOC δημοσίευσε μία μεγάλη έρευνα η οποία απoκάλυπτε τα σκάνδαλα των Τραπεζών και την λειτουργία των τραπεζιτών μέσα από ένα δίκτυο απάτης και υπεξαιρέσεων που περιλάμβανε offshore εταιρίες. Την ημέρα που το περιοδικό βγήκε στα περίπτερα, το blog Fimotro, του Γιάννη Παπαγιάνη, δημοσίευσε μια πλαστή απόδειξη της ΕΥΠ, που εμφάνιζε τον Κώστα Βαξεβάνη να εισπράττει από την Υπηρεσία 50.000 ευρώ ως "αμοιβή εξαμήνου".

Ο Κώστας Βαξεβάνης συνέδεσε από την πρώτη στιγμή την δημοσίευση της πλαστής απόδειξης, με την προσπάθεια αποδόμησής του εξαιτίας των αποκαλύψεων για τις Τράπεζες. Την ίδια περίοδο, το Fimotro έκανε δημοσιεύματα που εμφάνιζαν τον δημοσιογράφο του Reuters Στήβεν Γκρέι, ο οποίος έκανε αποκαλυπτικά δημοσιεύματα για την Τράπεζα Πειραιώς, ως απεσταλμένο μυστικών υπηρεσιών που ήθελαν να χτυπήσουν τις ελληνικές Tράπεζες και την ελληνική Οικονομία.

Επιχείρησαν να τον εξοντώσουν

Στις 9 Σεπτεμβρίου του 2012, πέντε άτομα, εισέβαλαν στο σπίτι του δημοσιογράφου Κώστα Βαξεβάνη, στήνοντάς του καρτέρι. Ο Βαξεβάνης τους αντιλήφθηκε και ειδοποίησε την αστυνομία η οποία δεν κατάφερε να τους συλλάβει. Τις επόμενες ημέρες η ΕΛ.ΑΣ. υποβάθμισε την ενέδρα σε απόπειρα διάρρηξης και δεν κάλεσε αρχικώς κανέναν μάρτυρα από όσους είδαν το περιστατικό να καταθέσει. Μόνο όταν το θέμα έφτασε στη Βουλή, κλήθηκαν οι μάρτυρες.

Μερικές μέρες μετά την ενέδρα, μια γυναίκα εμφανίστηκε στο HOT DOC και αποκάλυψε πως δούλευε για μια ομάδα υπαλλήλων της ΕΥΠ, οι οποίοι είχαν νοικιάσει γραφεία κοντά στα γραφεία του HOT DOC και έχοντας πάρει εντολή από τραπεζίτες, σχεδίαζαν να εξοντώσουν αρχικώς ηθικά και στη συνέχεια βιολογικά τον Κώστα Βαξεβάνη αλλά να συκοφαντήσουν και άλλους δημοσιογράφους οι οποίοι χαρακτηρίζονταν «εχθρικοί».

Αποκάλυψε πως η ίδια με εντολή του πράκτορα της ΕΥΠ Κώστα Αγγελάκη και του συνεργού του Σοφοκλή Κουκουλίτσιου, έφτιαξε πλαστές αποδείξεις που εμφάνιζαν τους δημοσιογράφους ως χρηματοδοτούμενους από την ΕΥΠ και τις διοχέτευσαν σε φιλικούς τους δημοσιογράφους για αξιοποίηση. Μια σειρά φωτοτυπιών με πλαστές αποδείξεις στάλθηκαν στην ΕΣΗΕΑ, ενώ άλλες μεμονωμένα στον συγκρότημα του Κουρή.

Η αποκάλυψη της αλήθειας

Η γυναίκα που έκανε τις αποκαλύψεις δέχθηκε να κάνει επίσημη γραφολογική εξέταση που απέδειξε πως έλεγε την αλήθεια, ήταν δηλαδή η πλαστογράφος. Τα στοιχεία όλα κατατέθηκαν επίσημα στην Εισαγγελία. η μάρτυρας κατέθεσε και επισήμως μπαίνοντας σε πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων.

Η έρευνα της Αστυνομίας οδήγησε σε μια ομάδα ατόμων που πραγματικά είχε νοικιάσει διαμέρισμα με κρύπτες κοντά στα γραφεία του HOT DOC.

Μία ακόμη από τις επιχειρήσεις της ομάδας ήταν η προσπάθεια συκοφάντησης της Αγγελικής Αγούλου, πρώην διευθύντριας υποκαταστήματος της Τράπεζας Πειραιώς στη Ζάκυνθο, η οποία είχε καταθέσει στον Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος Πεπόνη, στοιχεία για την Τράπεζα. Η ομάδα θα έβαζε ναρκωτικά σε κατάστημα της οικογένειας Αγούλου τα οποία στη συνέχεια θα ανακάλυπτε η αστυνομία παρουσία μάλιστα καναλιών, για να αχρηστευθεί η Αγγελική Αγούλου ως μάρτυρας.

Οι άλλες δραστηριότητες του Κώστα Αγγελάκη

Οι παραπάνω δύο υποθέσεις, τόσο εκείνη για την οποία ο Κώστας Αγγελάκης καταδικάστηκε, όσο και το σχέδιο εξόντωσης του Κώστα Βαξεβάνη, δεν είναι παρά δύο μόνο περιπτώσεις στις οποίες έχει εμπλοκή ο πρώην διευθυντής κατασκοπείας της ΕΥΠ.

Ο Αγγελάκης είναι επίσης υπόδικος στην υπόθεση του έργου παρακολούθησης «Γεωγραφικό Σύστημα Πληροφοριών Διασυνοριακής Ασφάλειας κατά τη Μετακίνηση Ανθρώπων και Αγαθών» της ΕΥΠ, το οποίο στην πράξη αποδείχθηκε άχρηστο. Για την υπόθεση αυτή έχουν απαγγελθεί κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα σε 13 στελέχη της ΕΥΠ για απάτη σε βάρος του Δημοσίου.

Εμπλοκή στην υπόθεση Καρχιμάκη

Ο Αγγελάκης εμφανίζεται να εμπλέκεται και στην υπόθεση του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ Μιχάλη Καρχιμάκη, ο οποίος κατηγορείται για ηθική αυτουργία σε παράβαση μυστικών της πολιτείας.

Η δίωξη σε βάρος του Μιχάλη Καρχμάκη ασκήθηκε μετά από αναφορά που κατατέθηκε στην ΕΥΠ τον Απρίλιο του 2013, από υπάλληλο της Υπηρεσίας.

Η συγκεκριμένη υπάλληλος της ΕΥΠ η οποία ανήκει στην ομάδα του Κώστα Αγγελάκη, έστειλε έκθεση-αναφορά στη διοίκηση της ΕΥΠ, την οποία όμως παρά τη σοβαρότητα της υπόθεσης φρόντισε να κοινοποιήσει και στο Δ.Σ. στης Ομοσπονδίας Υπαλλήλων της Υπηρεσίας. Το γεγονός αυτό και μόνο κινεί υποψίες και εγείρει ερωτηματικά για τον τρόπο που διαχειρίστηκε ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, αλλά και για τους σκοπούς που εξυπηρετούσε αυτή η κοινοποίηση καθώς ως γνωστόν όσο περισσότεροι γνωρίζουν κάτι, τόσο πιο εύκολα μπορεί να διαρρεύσει, δημιουργώντας εντυπώσεις στην κοινή γνώμη.

Σε αυτή την έκθεση, η υπάλληλος κατηγορούσε τον Μιχάλη Καρχιμάκη ότι έλαβε διαβαθμισμένα έγγραφα κατά τη διάρκεια γεύματος στο οποίο παρευρισκόταν και ο Αγγελάκης, ο οποίος εμφανίζεται στην αναφορά της εν λόγω υπαλλήλου να εμποδίζει να δοθούν έγγραφα στον πρώην υπουργό.

Έτσι ο Κώστας Αγγελάκης εμφανίστηκε ως ο ήρωας της υπόθεσης, ο οποίος απέτρεψε τη διαρροή εγγράφων της ΕΥΠ και προσπαθεί να προστατέψει το κράτος, βελτιώνοντας το προφίλ του την ώρα που εις βάρος του εκκρεμούν ποινικές διώξεις και πλέον υφίσταται και μια καταδίκη.

Η ομιλία του Γιώργου Παπανδρέου στην παρουσίαση βιβλίου της Μαριλένας Κοππά

Αγαπητές φίλες, αγαπητοί φίλοι,

Αντισυμβατικές αποφάσεις έχω πάρει πολλές φορές στη ζωή μου.

Ίσως, επειδή συνηθίζω να σκέφτομαι και να δρω μη συμβατικά.

Δεν περίμενα όμως, η παρουσίαση ενός βιβλίου για τη σοσιαλδημοκρατία να θεωρηθεί αντισυμβατική κίνηση.

Το βιβλίο μιας επιστήμονος και πολιτικού, με την οποία έχω δουλέψει δύο δεκαετίες.

Και μάλιστα, να προκαλέσει τέτοια προσμονή αλλά και τόση ανησυχία σε διάφορους κύκλους.

Ίσως, να είναι σημάδι των καιρών.

Η κρίση, έχοντας ανατρέψει παραδοχές πολλών δεκαετιών, έχει θρέψει από την άλλη μια βαθύτατη ανασφάλεια.

Όμως, ο φόβος αποτελεί κακό σύντροφο. Περιορίζει τη σκέψη.

Κάτι που δεν δικαιολογείται για οποιονδήποτε θέλει να αυτοπροσδιορίζεται ως προοδευτικός.

Πολιτικά μιλάμε εδώ.

Πόσες άραγε τέτοιες κουβέντες θα γίνουν πριν από τις ευρωεκλογές για την Ελλάδα και την Ευρώπη;

Ας μην κρίνουμε λοιπόν τα πάντα μέσα από το πρίσμα της μικροπολιτικής.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω τη Μαριλένα, γιατί με το βιβλίο της, μας δίνει τη δυνατότητα να μιλήσουμε σήμερα για πράγματα που έως χθες, οι συνθήκες δεν το επέτρεπαν, αν δεν το απαγόρευαν, πολλές φορές.

Η Μαριλένα, επιχείρησε να παρακολουθήσει και να καταγράψει τις εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή ήπειρο και την Ελλάδα, θέτοντας ερωτήματα – σε κάποιες περιπτώσεις, απαντώντας σε αυτά και σε κάποιες άλλες θέτοντας ερωτήματα με τη ματιά του ερευνητή που είναι και συνδιαμορφωτής των εξελίξεων. Έτσι, παίρνει θέση στα πράγματα.

Και πάντα με το πρόσημο του προοδευτικού Ευρωπαίου, που συμμετέχει ενεργά στα όσα αφορούν τους Ευρωπαίους δημοκράτες, σοσιαλιστές, αριστερούς.

Η επί μακρόν παρακολούθηση των εξελίξεων, μέσω της αρθρογραφίας της, που με απόλυτη συνείδηση κάποτε στο μέλλον θα παρουσιαστεί ενιαία και αδιαίρετα, από τις σελίδες ενός βιβλίου – του βιβλίου που σήμερα αποτελεί και την αφορμή για αυτή τη συζήτηση – προσφέρει πολύτιμη βοήθεια σε όλους μας.

Με την ευκαιρία αυτή, θέλω στο πρόσωπό της, να ευχαριστήσω και να συγχαρώ τους βουλευτές της ευρωκοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ, που έδωσαν μια σκληρή μάχη σε αντίξοες συνθήκες, συνέβαλαν καθοριστικά στην προσπάθεια της χώρας και των Ελλήνων και σημείωσαν ακόμη και επιτυχίες αναλαμβάνοντας σημαντικές πρωτοβουλίες.

Ξεκινώ από την ΕΕ – Από την απουσία της Ευρώπης

Απέναντι στην κρίση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, η αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, έδωσε μια απάντηση στην κρίση.

Ως προοδευτικός, θα περίμενα πιο ριζοσπαστική αντιμετώπιση του τραπεζικού συστήματος.

Όμως – τουλάχιστον – κράτησαν την οικονομία εκτός βαθιάς ύφεσης.

Αντίθετα, η συντηρητική Ευρώπη αντέδρασε φοβικά.

Κυριάρχησε η λογική, ότι το πρόβλημα δεν αφορά την Ευρώπη αλλά κάποια «κακά παιδιά».

Κυρίαρχησαν τα στερεότυπα.

Οι κακοί μαθητές του Νότου.

Κατ’αυτούς, δεν είχαμε να αντιμετωπίσουμε ένα δύσκολο πρόβλημα – είμασταν το πρόβλημα.

Αυτό όχι μόνο υπονόμευσε την έννοια της αλληλεγγύης αλλά καλλιεργήθηκε από ηγέτες της Ευρώπης ένας ρατσισμός – που εύκολα συνδυάστηκε με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα ξενοφοβίας.

Ενώ προτείναμε εναλλακτικές.

Υιοθέτηση των ευρωομολόγων.

Αύξηση των μισθών στις χώρες του πυρήνα της Ευρωζώνης.

Ουσιαστική τραπεζική ένωση.

Στήριξη της ρευστότητας στις τράπεζες.

Ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών από τον ESM – κάτι που είχε συμφωνηθεί – και όχι από τους φορολογούμενους των κρατών που βρίσκονταν σε πρόγραμμα προσαρμογής.

Την υιοθέτηση ενός πράσινου New Deal αναπτυξιακής επένδυσης – αξιοποιώντας για παράδειγμα τα ευρωομόλογα έργου – για την χρηματοδότηση σύγχρονων ευρωπαϊκών υποδομών στην υπηρεσία της παιδείας, της καινοτομίας και του περιβάλλοντος, στην υπηρεσία του ευρωπαίου πολίτη.

Όμως, αυτές οι λύσεις απαιτούσαν εμβάθυνση της Ευρώπης, περισσότερη Δημοκρατία – κάτι που η συντηρητική πολιτική υπονόμευε μέσα από τα στερεότυπα που η ίδια καλλιεργούσε.

Πως θα συνδέσεις την τύχη σου με τους νότιους, όταν τους έχεις περιγράψει με τα χειρότερα λόγια στους ψηφοφόρους σου;

Προτάσεις που θα είχαν ως αποτέλεσμα:

Να μειωθεί η ύφεση και η ανεργία στις χώρες υπό προσαρμογή.

Να είναι πιο ήπια η προσαρμογή – να μπορεί να γίνει σε περισσότερο χρόνο και με λιγότερο πόνο για τον πολίτη.

Να μοιραστούν πιο δίκαια τα βάρη της προσαρμογής – για παράδειγμα, με την θέσπιση φόρου επί των χρηματιστηριακών συναλλαγών, ώστε το τραπεζικό σύστημα να αναλάβει σοβαρές ευθύνες και βάρη έναντι των πολιτών της Ευρώπης.

Και βεβαίως, όλα αυτά θα είχαν αναχαιτίσει τον φόβο στις αγορές ομολόγων.

Όπως, τελικά, έκανε ο Ντράγκι αργότερα για την Ιταλία και την Ισπανία, όταν δήλωσε ότι η ίδια η ΕΚΤ θα αγόραζε ομόλογα αυτών των χωρών.

Αν η ΕΕ στήριζε δυναμικά το πρόγραμμά μας στην αρχή της κρίσης, πιστεύω ότι, Ελλάδα, Ιρλανδία και Πορτογαλία, θα μπορούσαν να είχαν αποφύγει την «προστασία» του μηχανισμού στήριξης.

Η ΕΕ έχει τεράστια ευθύνη για τον αυξανόμενο πανικό που καλλιεργήθηκε στις αγορές ομολόγων.

Αποτέλεσμα; Να κερδοσκοπούν αναλυτές με την απειλή της διάλυσης του ΕΥΡΩ και με πρώτο θύμα την Ελλάδα.

Αυτή και μόνο η ψυχολογία, κόστισε τα μέγιστα στον Ελληνικό λαό.

Και είναι κάτι που πρέπει να το υπενθυμίζουμε κάθε φορά που συζητείται η περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους της χώρας.

Σκεφθείτε, μια και μόνον κίνηση του Ντράγκι, όπως προείπα, απέδειξε ότι, όταν η ΕΕ δρα δυναμικά, συλλογικά, οι αγορές ακολουθούν την πολιτική και όχι το αντίθετο.

Αυτό όμως, θέτει ένα άλλο μεγάλο ζήτημα.

Της ενότητας της ΕΕ.

Η συντηρητική Ευρώπη, παρά τα μεγάλα της λόγια, αποδομεί την ΕΕ.

Γιατί;

Διότι δεν απαντά, όπως πρέπει, αλλά ακολουθεί παθητικά τις εξελίξεις της παγκοσμιοποίησης της οικονομίας.

Η Ευρώπη πρέπει να παίξει ρόλο ρυθμιστή των παγκόσμιων αγορών.

Άπειρες φορές, έφερα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο το ζήτημα της καταπολέμησης των φορολογικών παραδείσων – που κλέβουν ζωτικούς πόρους από τους πολίτες μας.

Ή του φόρου στο διοξείδιο του άνθρακος, που θα συμβάλλει στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.

Οι διευρυνόμενες ανισότητες, που η μη ρυθμισμένη παγκοσμιοποίηση δημιουργεί, έχουν και παράπλευρο θύμα, την ίδια τη Δημοκρατία.

Διακύβευμα αυτού του αιώνα, θα είναι η δημοκρατία.

Η τεράστια συγκέντρωση πλούτου, άρα και εξουσίας, έχει υπονομεύσει τους θεσμούς της Δημοκρατίας – πολιτικά κόμματα, μέσα ενημέρωσης, δικαιοσύνη. Και μαζί, την αξιοκρατία, την ισονομία, την ευνομία, την διαφάνεια.

Αναδύεται στον κόσμο ολόκληρο, όλο και περισσότερο, ένας πελατειακός καπιταλισμός – crony capitalism.

Όπου το κράτος, καθίσταται εξάρτημα – υπηρέτης σε μεγάλα διεθνή οικονομικά συμφέροντα.

Και αυτό δεν μπορεί μια χώρα μόνη της να το αντιμετωπίσει αποτελεσματικά.

Ο σοσιαλισμός, η δημοκρατία, στα όρια και μόνο της κάθε χώρας, είναι μια υπόθεση δύσκολη, αν όχι ανέφικτη.

Στο μείζον αυτό ζήτημα, η Ευρώπη πρέπει να είναι μπροστάρης, πρωταγωνιστής στον αγώνα για δικαιοσύνη, δίκαιη ανα – διανομή και προστασία βασικών δικαιωμάτων.

Πρέπει γι” αυτό, να γίνει έργο πολιτών, όχι έργο μιας ελίτ.

Στο βιβλίο γίνονται πολύ σημαντικές διαπιστώσεις και για τη χώρα μας.

Θέλω μόνο να σημειώσω τα εξής:

Το δίλλημα μνημόνιο ή όχι, σκέπασε τις αιτίες που μας οδήγησαν στην αναζήτηση βοήθειας.

Δηλαδή, το γεγονός ότι, ήμασταν ήδη εξαρτημένοι – προ του μνημονίου.

Το μνημόνιο, τελειώνει.

Και όσοι έκτισαν τον πολιτικό τους λόγο βλέποντας απέναντι μόνο το Μνημόνιο θα αναρωτιούνται: και τώρα, τι θα κάνουμε χωρίς βαρβάρους;

Και μετά τι, λοιπόν;

Θα ήταν πράγματι κρίμα, μετά από τόσες θυσίες, να επιστρέψουμε σε μια σχετική ομαλότητα, όπου θα κυριαρχούν οι ίδιες δομές, οι ίδιες αντιλήψεις, νοοτροπίες και συμπεριφορές, που αδικούν, που εμποδίζουν να ανθίσουν οι πραγματικές δυνατότητες της κοινωνίας, των νέων μας.

Η μονομερής αντιμνημονιακή πολιτική, αποπροσανατόλισε μεγάλο μέρος του Ελληνικού λαού από τα πραγματικά προβλήματα της χώρας.

Δομικά, θεσμικά, δικαιοσύνης και εντέλει δημοκρατίας.

Σας καλώ να σκεφτούμε: πόσο διαφορετικά θα ήταν σήμερα τα πράγματα αν οι προοδευτικές δυνάμεις της χώρας συνεργαζόμασταν από το 2009 για τις μεγάλες αλλαγές που χρειάζονταν;

Χτυπώντας τις αιτίες που μας οδήγησαν στο χείλος μιας εθνικής καταστροφής.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι, λίγοι αναφέρονται στα κακώς κείμενα του πελατειακού κράτους – τη ρίζα του κακού.

Στις χαριστικές ρυθμίσεις που ευνόησαν κάποιους επιχειρηματίες, τραπεζίτες, ή μιντιάρχες.

Γιατί ποτέ δεν θα αναγκαζόμασταν να καταφύγουμε σε Μνημόνιο, αν μέχρι το 2009 είχαμε κάνει έστω τα στοιχειώδη για να χτυπήσουμε τη σπατάλη, τη φοροδιαφυγή, τη διαφθορά, το πελατειακό κράτος, τα κλειστά επαγγέλματα, τη γραφειοκρατία, την πολυνομία, τον συγκεντρωτισμό του αθηνοκεντρικού κράτους.

Εάν διαχειριζόμασταν τον πλούτο, τα χρήματα αυτής της χώρας δίκαια, σωστά, χρηστά, με διαφάνεια.

Όσοι μιλούν επικριτικά αναφερόμενοι στη φράση «λεφτά υπάρχουν» αποκρύπτουν συνειδητά τα όσα πραγματικά ειπώθηκαν, κάνοντας διπλό κακό, γιατί από τη μια αποκρύπτουν τη ρίζα του κακού και από την άλλη αποσιωπούν και μαζί αποδομούν την αδήριτη ανάγκη μιας μεταρρυθμιστικής προσπάθειας που θα ανατρέπει τα κακώς κείμενα και παράλληλα θα διαμορφώνει βιώσιμους όρους για την οικονομία, την ανάπτυξη και τελικά, την κοινωνία.

Προφανώς, όλοι εκείνοι που αντιδρούν στις διαπιστώσεις αυτές, θέλουν, κάποιοι συνειδητά, κάποιοι ασυνείδητα, τον πελατειακό καπιταλισμό στην υπηρεσία συμεφρόντων εκτός του δημοσίου συμφέροντος.

Αντί λοιπόν, να διαπιστώνουμε πραγματικές αιτίες, να βασίσουμε τις πολιτικές μας σε αλήθειες που ίσως πονάνε, αποφεύγουμε όσα έκαναν την Ελλάδα εξαρτημένη – και επομένως να έχει την ανάγκη βοήθειας ενός μηχανισμού στήριξης – όλοι αναφέρονται στην απόφαση ένταξης στο πρόγραμμα προσαρμογής.

Ουδείς στους λόγους που μας οδήγησαν ως εκεί.

Το συμπέρασμα; Τραγικό.

Η αδυναμία ή η άρνηση κατανόησης του προβλήματος της χώρας υπονομεύει τις δυνατοτητές να δώσουμε προοδευτικές λύσεις.

Και άρα, τι μέλλον υποσχόμαστε στον Ελληνικό λαό;

Προοδευτικές λύσεις ή παραμύθι χωρίς αρχή και τέλος;

Υπενθυμίζω το τι ζήσαμε:

Στην αρχή, κάποιοι είπαν ότι, μας προσέφεραν χρήματα και δεν τα πήραμε.

Στη συνέχεια, όταν απεδείχθη πως κανείς δεν χαρίζει χρήματα, κάποιοι είπαν ότι είχαμε προσχεδιάσει, συνομωτήσει για τις εξελίξεις.

Μετά, όταν και άλλες χώρες ήλθαν στη δική μας θέση, κάποιοι είπαν ότι δεν διαπραγματευτήκαμε.

Και δεν δίστασαν να συνεχίζουν τα μυθεύματα για μαγικούς σωτήρες, ούτε όταν και οι αδερφοί μας στην Κύπρο ζούσαν το δικό μας δράμα, με όλες τις γνωστές συνέπειες που αναγκάστηκαν να αποδεχτούν και να βιώσουν.

Ρωτώ: όταν έγκυροι, δημοκρατικοί θεσμοί, αναλύουν την κρίση στην Ελλάδα, γιατί εδώ θέλουν κάποιοι να αγνοούν τα συμπεράσματά τους;

Αναφέρομαι στην έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου για την Τρόϊκα και τα προγράμματα προσαρμογής.

Γιατί εξαφανίστηκε στην Ελλάδα;

Μήπως γιατί, παρά τις όποιες παρατηρήσεις ή διαφωνίες έχουμε και εμείς, επισήμανε τα αυτονόητα;

Μήπως γιατί, η έκθεση αναφέρει για την Ελλάδα πως πριν από την έναρξη του προγράμματος υπήρχε «αφερεγγυότητα και μη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών της Ελλάδας ως αποτέλεσμα της συνεχώς μειούμενης ανταγωνιστικότητας και του μακροχρόνιου δημοσιονομικού εκτροχιασμού»;

Μήπως γιατί αναφέρει ότι «η προβληματική κατάσταση της Ελλάδας οφειλόταν και στη στατιστική λαθροχειρία κατά τα έτη που προηγήθηκαν της κατάρτισης του προγράμματος»;

Μήπως γιατί η έκθεση «χαιρετίζει την αποφασιστική δράση της ελληνικής κυβέρνησης για επείγουσα και αποτελεσματική αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, συμπεριλαμβανομένης της ίδρυσης της ανεξάρτητης Ελληνικής Στατιστικής Αρχής τον Μάρτιο του 2010»;

Ή μήπως γιατί στην έκθεση εκφράζεται «ικανοποίηση για το γεγονός ότι η χρηματοδοτική συνδρομή πέτυχε βραχυπρόθεσμα τον στόχο της αποφυγής μιας ανεξέλεγκτης αδυναμίας εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους» και ότι «οι οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις θα ήταν χειρότερες χωρίς τη χρηματοδοτική και τεχνική συνδρομή ΕΕ-ΔΝΤ»;

Και γιατί προσπαθούν κάποιοι να τα ξεχάσουμε;

Προκαλώ με ερωτήματα.

Γιατί εάν συνεχίσουμε να ζούμε με μυθοπλασίες θα ταλαιπωρηθεί ακόμα περισσότερο η Ελλάδα.

Στο σημείο αυτό, επιτρέψτε μου μια παρένθεση.

Πολύς λόγος γίνεται περί διαπραγμάτευσης επί των ημερών της κυβέρνησή μας και περί διαπραγμάτευσης στη συνέχεια.

Θέλω μόνον τούτο να σημειώσω.

Τότε, διαπραγματευτήκαμε για μια χώρα που είχε τεθεί εκτός αγορών.

Καταφέραμε μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις να δημιουργήσουμε εξ´ αρχής ένα μηχανισμό βοήθειας που δεν υπήρχε.

Στη συνέχεια να πάρουμε μια βοήθεια που δεν είχε προηγούμενο και με όρους που δεν βρίσκαμε στις αγορές.

Κάποιοι εταίροι μας μάλιστα, δανείστηκαν με υψηλότερα επιτόκια από αυτά που μας δάνειζαν για να μας βοηθήσουν.

Και ακολούθως, όχι μόνον πετύχαμε με σκληρές διαπραγματεύσεις τη μεγαλύτερη διαγραφή χρέους που έγινε ποτέ, όχι μόνον πετύχαμε το μεγαλύτερο μέρος της προσαρμογής, μεγαλύτερο του 90%, όπως σωστά επεσήμανε πρόσφατα ο Βαγγέλης Βενιζέλος, αλλά και προωθήσαμε σε περιβάλλον αυστηρής λιτότητας μεταρρυθμίσεις σε κάθε τομέα, κάποιες εκ των οποίων αργότερα αποδομήθηκαν.

Και κάτι ακόμα.

Μη ξεχνάτε με ποιούς διαπραγματευόμασταν.

Με 17 χώρες, 17 κοινοβούλια, τρεις θεσμικούς εταίρους που συμμετείχαν στην τρόϊκα.

Και όχι μόνο.

Είχαμε να αντιμετωπίσουμε δεκάδες αναλυτές στον παγκόσμιο τύπο και το διαδίκτυο, που κάθε μέρα έβγαζαν και νέα θεωρία ή και απειλή.

Με εκατοντάδες τράπεζες.

Με μια αγορά ομολόγων που δεν έχει ιεραρχία και επικεφαλής, αλλά καλλιεργούσε ψυχολογία και φόβο.

Αλλά και με τους οίκους αξιολόγησης, που είχαν καεί το 2008 και φυσούσαν και το γιαούρτι.

Και όμως, η μικρή Ελλάδα τα κατάφερε και πρέπει να είμαστε περήφανοι για αυτό.

Επιτέλους, ας μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας.

Και ας σταματήσουμε το παιχνίδι των εντυπώσεων στις πλάτες του άλλου και εντέλει, του Ελληνικού λαού.

Αν αυτοί που θα έσκιζαν το μνημόνιο και τώρα μιλούν για δημοψήφισμα και οι άλλοι, που πρότειναν Ζάππεια, επαναδιαπραγματεύσεις και 18 δις ευρώ ισοδύναμα μέτρα, είχαν το 2010 την στάση που σήμερα έχουν υιοθετήσει, οι Έλληνες θα είχαν γλυτώσει πολύ πόνο, κόπο και κόστος.

Η Ελλάδα θα είχε ξαναγίνει αξιόπιστη πιο γρήγορα.

Με μύθους, φίλες και φίλοι δεν γράφεται Ιστορία.

Ούτε δημιουργούν οι εύκολοι μύθοι προϋποθέσεις για ευρύτερες συναινέσεις ενώ βάλλεται η πατρίδα.

Και το ΠΑΣΟΚ από τον Οκτώβριο του 2009 ήρθε αντιμέτωπο με μία από τις κρισιμότερες στιγμές στην Ιστορία της χώρας.

Και στάθηκε περήφανο απέναντί της.

Γιατί έκανε το καθήκον του, για μία διετία, μέσα σε εφιαλτικές συνθήκες και κανέναν τότε δίπλα του να βάζει πλάτη.

Κανέναν.

Έκανε το καθήκον του στην Ελλάδα, έκανε το καθήκον του στις Βρυξέλλες και στην ευρωβουλή.

Σήμερα, έθεσα ορισμένα ερωτήματα.

Τα θεωρώ αναγκαία – όχι για την ιστορία ή την ανάγκη δικαίωσης επιλογών – αλλά για να πάμε μπροστά.

Να προκαλέσω για να ξεφύγουμε από τις μυθοπλασίες που οδηγούν σε αδιέξοδα.

Να έχουμε μια σοβαρή αφήγηση που να επιτρέπει δυνάμεις δημοκρατικές, δυνάμεις προοδευτικές, σοσιαλιστικές, αριστερές, να συνεννοηθούν, να συνεργαστούν.

Πάνω σε πραγματικά διακυβεύματα.

Μακριά από την στενή προοπτική κάποιων εκλογικών κερδών, μακριά από ηγεμονισμούς και μικροκομματικές σκοπιμότητες.

Να μπορέσουμε να σφυρηλατήσουμε ένα πολιτικό πλαίσιο για το αύριο της Ελλάδας.

Ας αποτελέσει η σημερινή συζήτηση μια αφορμή να φύγει η σκόνη που είχαν σηκώσει οι φωνές της δημαγωγίας και σκέπαζε τα ζητήματα, τα διακυβεύματα του καιρού μας.

Να μπορέσουμε νηφάλια να αξιολογήσουμε τα αίτια της κρίσης – αλλά και την προοπτική των προοδευτικών δυνάμεων και μαζί των προοδευτικών εναλλακτικών λύσεων.

Σίγουρα κανένας δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένος με την κατάσταση του προοδευτικού χώρου στην Ελλάδα.

Προσωπικά, ως μέλος του ΠΑΣΟΚ, πιστεύοντας στο περήφανο ΠΑΣΟΚ που ξέρει να υπερασπίζεται τις επιλογές του, δεν χαίρομαι για το ότι βρίσκονται τόσα στελέχη και φίλοι σκορπισμένοι ή και αποστασιοποιημένοι.

Με απόλυτη επίγνωση του ιστορικού ρόλου που επιτέλεσε και οφείλει να επιτελέσει το Κίνημα που υπηρέτησα και συνεχίζω να υπηρετώ από την ίδρυσή του, όπως είπα και τον περασμένο Σεπτέμβρη, πιστεύω βαθύτατα ότι,

«το ΠΑΣΟΚ που χρειάζονται η Ελλάδα και οι Έλληνες, είναι το ΠΑΣΟΚ που πρωταγωνιστεί στην πρόοδο και την αλλαγή της χώρας.

Πρωτοστατεί στο σχηματισμό κυβερνήσεων συνεργασίας για κυβερνητική σταθερότητα, αλλά με ξεκάθαρο προοδευτικό πρόσημο.

Ενώνει όλες τις προοδευτικές δυνάμεις του τόπου, απέναντι στη δεξιά και την αριστερή συντήρηση.

Στόχος μας – οι προοδευτικές μεταρρυθμίσεις με ανθρώπινο πρόσωπο.

Δεν δικαιούμαστε να είμαστε παρακολούθημα κανενός.

Καμίας δεξιάς ή αριστερής συντήρησης».

Το ζήτημα είναι η πολιτική και οι αξίες.

Και για αυτά θα δίνω πάντα όλες μου τις δυνάμεις.

Η ενότητα μπορεί και πρέπει να βασιστεί σε έναν ουσιαστικό διάλογο που θέτει και αντιμετωπίζει με σοβαρότητα τα μεγάλα διακυβεύματα του καιρού μας, σε κάποια από τα οποία αναφέρθηκα.

Εκφράζω με παρρησία την ελπίδα, να καταφέρουμε τελικά να συζητήσουμε, να αντιπαρατεθούμε, να συγκρουστούμε αν χρειαστεί, αλλά να το κάνουμε για αυτά τα μεγάλα διακυβεύματα που έχουμε μπροστά μας, όχι για τις θέσεις μας και τις προσωπικές ή κομματικές σκοπιμότητες.

Μόνον έτσι θα καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε τις πραγματικές ανάγκες της χώρας, να ανταποκριθούμε στις ελπίδες του Ελληνικού λαού και να σταθούμε με δυνατή φωνή μπροστά στους εταίρους μας.

Ως τότε, ο καθένας από το δικό του μετερίζι, ας δώσουμε τον αγώνα για όλα αυτά που αφορούν την Ελλάδα και τους Έλληνες, σε μια Ευρώπη με δημοκρατικό και προοδευτικό πρόσημο και με τους Ευρωπαίους πολίτες, συμμέτοχους, όχι θεατές της Ευρώπης που το μέλλον της καθορίζει μια ελίτ.

Αλλά με πίστη στο ότι η χώρα αυτή ΜΠΟΡΕΙ – εάν πιστέψει ξανά στον εαυτό της.

Γ. Παπανδρέου: «Το δίλημμα μνημόνιο ή όχι σκέπασε τις αιτίες που μας οδήγησαν στην αναζήτηση βοήθειας»

Τον τρόπο με τον οποίο η χώρα θα μπορούσε να είχε αποφύγει το μνημόνιο εξήγησε ο πρώην Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στην παρουσίαση του βιβλίου της Μαριλένας Κοππά στον Ιανό.

«Γιατί ποτέ δεν θα αναγκαζόμασταν να καταφύγουμε σε μνημόνιο, αν, μέχρι το 2009, είχαμε κάνει έστω τα στοιχειώδη, για να χτυπήσουμε τη σπατάλη, τη φοροδιαφυγή, τη διαφθορά, το πελατειακό κράτος, τα κλειστά επαγγέλματα, τη γραφειοκρατία, την πολυνομία, το συγκεντρωτισμό του εθνοκεντρικού κράτους»,τόνισε, μεταξύ άλλων, ο κ. Παπανδρέου.

Γ.Παπανδρέου :«Δεν θεωρείται αντισυμβατική κίνηση η παρουσίαση βιβλίου»

Ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου μιλώντας στην παρουσίαση του βιβλίου της κυρίας Μαριλένας Κοππά είπε ότι έχει λάβει πολλές αντισυμβατικές αποφάσεις στη ζωή του αλλά δεν περίμενε η παρουσίαση ενός βιβλίου να θεωρηθεί αντισυμβατική κίνηση.

Επίσης τόνισε ότι «το ΠΑΣΟΚ που χρειάζονται οι Έλληνες και η Ελλάδα είναι αυτό που πρωταγωνιστεί στις εξελίξεις, που μετέχει σε κυβερνήσεις συνεργασίας με ξεκάθαρες θέσεις και προοδευτικό πρόσημο που ενώνει τις προοδευτικές δυνάμεις του τόπου αλλά δεν δικαιούμαστε να είμαστε παρακολούθημα καμιάς δεξιάς ή αριστερής συντήρησης».

Δείτε, μέσω live streaming, την ομιλία του Γ. Παπανδρέου

Δείτε, μέσω live streaming, την ομιλία του Γιώργου Παπανδρέου στην παρουσίαση του νέου βιβλίου της Μαριλένας Κοππά.

Δεν είχε κανένας σχέδιο διαχείρισης…

Δεν είχε κανένας σχέδιο διαχείρισης…

όταν έσκασε η βόμβα, στα χέρια του Γιώργου Παπανδρέου…
Αν άφηνε τα «Ζάππεια» ο Σαμαράς, θα ‘μασταν σήμερα καλύτερα…
Δαιμονοποιούμε τον Παπανδρέου, αλλά όταν έσκασε η βόμβα στα χέρια του, κανένας από τους άλλους πολιτικούς δεν είχε σχέδιο διαχείρισης. Ούτε η Ευρώπη είχε.

Εκτός από…
τα όσα είπε η Μαριλένα Κοππά, στον Γιώργο Βλάχο (Blue Sky) για τονΒενιζέλο, έδωσε επιγραμματικά και την άποψή της για την είσοδο της χώρας μας στο μνημόνιο.

«Ποιος είχε σχέδιο διαχείρισης», αναρωτήθηκε και υπογράμμισε πως την εποχή εκείνη, ο Σαμαράς, αν άφηνε τα «Ζάππεια» και βοηθούσε την κυβέρνηση, θα ‘ταν σήμερα καλύτερα τα πράγματα…

Αναρτήθηκε από nonews-NEWS

Το ψέμα του «παγώματος μισθών» του Καραμανλή και η αλήθεια του «λεφτά υπάρχουν» του Παπανδρέου

Σήμερα η "Καθημερινή της Κυριακής" συνεχίζει το αφιέρωμα που ξεκίνησε πριν 2 Κυριακές σχετικά με το πώς φτάσαμε στο Μνημόνιο. Η σημερινή ιστορική διαδρομή ακουμπά την χρονική περίοδο Απρίλιος 2009-Οκτώβριος 2009. Διαβάζοντας κανείς το αφιέρωμα μπορεί να καταλάβει τις κολοσσίαιες ευθύνες της 5ετούς κυβέρνησης Καραμανλή στην κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας, ενώ το μέρος της αφήγησης που αφορά το ΠΑΣΟΚ, το αφιέρωμα κάνει λόγο για την περίφημη στρέβλωση του "λεφτά υπάρχουν". Επ' αυτού, και για την πλήρη αποτύπωση της αλήθειας, σχολιάζει το epikairo.

"Tον Απρίλιο του 2009, η ελληνική οικονομία μπαίνει σε επιτήρηση άλλη μία φορά για υπερβολικό έλλειμμα. «Μας έδωσαν το φθινόπωρο του 2008 έναν προϋπολογισμό που προέβλεπε έλλειμμα για το 2009, 1,8%. Τον πρώτο κιόλας μήνα είχε ξεπεράσει το 3% του ΑΕΠ και τον Απρίλιο το έλλειμμα ήταν πάνω από 5%, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μας» θυμάται ο αρμόδιος Επίτροπος Χοακίν Αλμούνια.

Στις 25 Ιουνίου, ο I. Παπαθανασίου παρουσιάζει τη νέα δέσμη μέτρων, που συνίσταται αποκλειστικά σε αυξήσεις φόρων, μεταξύ των οποίων ο ΕΦΚ στα καύσιμα, τα ποτά και τα τσιγάρα, οι φόροι στα κέρδη των λαχείων, τα τέλη κινητής τηλεφωνίας, σκαφών και οχημάτων μεγάλου κυβισμού. Η συνολική αξία του πακέτου ήταν 1% του ΑΕΠ, τα 3/4 του οποίου, όπως σημειώνουν οι υπηρεσίες της Κομισιόν, είναι μη μόνιμου αλλά πυροσβεστικού χαρακτήρα.

Στην Κομισιόν τα μέτρα αυτά αντιμετωπίζονται με δυσπιστία και ο επίτροπος αρμόδιος για Οικονομικές Υποθέσεις Χοακίν Αλμούνια παρουσιάζει μια έκθεση στις 2 Ιουλίου, όπου προειδοποιεί πως εάν δεν υιοθετηθούν άμεσα οι προτάσεις της, το έλλειμμα θα ξεπεράσει το 10%. Η έκθεση αυτή που θα φτάσει και στην ελληνική Βουλή εκτιμά ότι τα μέτρα που έχει λάβει η κυβέρνηση Καραμανλή «δεν φαίνεται να επαρκούν για να επαναφέρουν το έλλειμμα κοντά» στον στόχο του 3,7% του ΑΕΠ το 2009, «ιδιαίτερα δεδομένης της επιδεινούμενης κατάστασης των μακροοικονομικών προοπτικών της ελληνικής οικονομίας». Τα στοιχεία του α΄ τριμήνου, σημειώνει η Κομισιόν, προμηνύουν επιδόσεις ανάπτυξης χειρότερες από τις προγνώσεις της ελληνικής κυβέρνησης. Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι στην εαρινή της πρόβλεψη για την Ελλάδα, που δεν συμπεριλάμβανε τα μέτρα του Ιουνίου, η Κομισιόν τοποθετούσε το έλλειμμα του 2009 μόλις στο 5,1% του ΑΕΠ.

Εκθεση του ΔΝΤ
Τον Αύγουστο του 2009 το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην ετήσια του έκθεση «Αρθρο ΙV», που κάνει για όλες τις χώρες, αποφασίζει και αυτό με τη σειρά του να χτυπήσει το καμπανάκι με τον πιο ηχηρό τρόπο. Ο Ολλανδός εισηγητής της έκθεσης Μπομπ Τράα, ειδικός σε στατιστικά θέματα χρέους, αναφέρει μεταξύ των άλλων προβλημάτων της οικονομίας το συνεχές αυξανόμενο χρέος της χώρας, την απώλεια ανταγωνιστικότητας και το μεγάλο έλλειμμά της.

Οταν στο υπουργείο Οικονομικών βλέπουν το προσχέδιο της έκθεσης αντιδρούν έντονα και ζητούν να μη δημοσιευθεί ό,τι αρνητικό υπάρχει σχετικά με την Ελλάδα και την αδυναμία της να βγει στις αγορές, καθώς και ό,τι σχετιζόταν με το ρίσκο της μετάδοσης της ελληνικής κρίσης στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης (τα δύο μόνα στοιχεία που είχε δικαίωμα η Ελλάδα να παρέμβει). Οντως η έκθεση βγαίνει με μερικές αναφορές σβησμένες. Ομως και γι' αυτούς που δεν ήταν εξοικειωμένοι με τις εκθέσεις του ΔΝΤ, ο Τράα δημοσιεύει και μία συμπληρωματική που μάλλον δεν αντιλαμβάνεται το υπουργείο Οικονομικών. Γιατί εκεί αναφέρεται ξεκάθαρα ότι «αν η Ελλάδα ήταν εταιρεία, θα ήταν χρεοκοπημένη» καθώς τα έξοδά της ήταν κατά 51 δισ. περισσότερα από τα έσοδα.

Στο Eurogroup

Στις 2 Σεπτεμβρίου, στο τραπέζι του Eurogroup βάζουν μια καταληκτική ημερομηνία για τις 24 Οκτωβρίου, που η χώρα μας θα παρουσιάσει μέτρα διαρθρωτικών αλλαγών μείωσης του ελλείμματος. Στο μυαλό του Κ. Καραμανλή μήνες τώρα υπάρχει το δίλημμα να πάει σε εκλογές ώστε να μπορέσει να κάνει τις διαρθρωτικές αλλαγές και να πάρει μέτρα δύσκολα με καινούργια λαϊκή ετυμηγορία ή να προχωρήσει σε αυτά άμεσα με μία αδύναμη κυβέρνηση 151 βουλευτών όπου υπάρχει ο κίνδυνος κάθε βουλευτής να εκβιάζει για να ρίξει την κυβέρνηση. Αυτή η δέσμευση στο Eurogroup φαίνεται να βγάζει και τον Κ. Καραμανλή από το δίλημμα.

Σύμφωνα με τον Γιάννη Παπαθανασίου, η άμεση ανάγκη λήψης μέτρων ήταν που ώθησε τον πρωθυπουργό να προκηρύξει τις εκλογές. «Η θέση του ήταν ότι δεν είχαμε την πολιτική νομιμοποίηση να πάρουμε αυτά τα μέτρα. Θα έκανε λοιπόν προεκλογική εκστρατεία λέγοντας τη δυσάρεστη αλήθεια. Αν κέρδιζε, θα είχε τη νομιμοποίηση για τις περικοπές. Αν έχανε, οι άλλοι θα μπορούσαν να πατήσουν πάνω στα δικά μας λεγόμενα και να πάρουν τα κατάλληλα μέτρα».

Στο ερώτημα γιατί οι Ευρωπαίοι δεν πίεσαν περισσότερο την κυβέρνηση Καραμανλή να πάρει μέτρα πριν από τις εκλογές, ο τότε πρόεδρος του Eurogroup, Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ, μας απαντάει ότι «τότε οι Ελληνες συνάδελφοι δεν αναγνώριζαν αυτό που αργότερα έγινε προφανές και εγώ δεν ήθελα να επιτείνω τη νευρικότητα των αγορών. Θα ήταν πολύ δύσκολο, χωρίς κοινή ανάλυση και κοινή απάντηση (και από την ελληνική πλευρά), να παρέμβω σε αυτό το χάλι δίνοντας πληροφορίες. Η ελληνική κυβέρνηση δεν θα το είχε δεχθεί».

Η 5ετία σε αριθμούς
Ο Κώστας Καραμανλής παρέλαβε χρέος ύψους 183,2 δισεκατομμυρίων ευρώ, το 2004, και παρέδωσε χρέος 299,5 δισ. στο τέλος του 2009.

• Οι δημόσιες δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ, οι οποίες κυμαίνονταν μεταξύ 44 - 45% στο πρώτο μισό της περασμένης δεκαετίας, αυξήθηκαν μεταξύ του 2006 - 2009 από το 45,4% στο 54% του ΑΕΠ.

• Η αύξηση των δαπανών και η μείωση των εσόδων το 2009 σε σχέση με το 2008 ήταν οι μεγαλύτερες, σε ετήσια βάση, των τελευταίων 20 ετών.

• Το δημοσιονομικό έλλειμμα του 2009 ξεπέρασε τα 36 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 24 ήταν το πρωτογενές έλλειμμα, και έκλεισε, κατόπιν και των αναθεωρήσεων του 2010, στο 15,7% του ΑΕΠ.

Ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός

Η ραγδαία επιδεινούμενη εικόνα των δημόσιων οικονομικών στο πρώτο μισό του 2009 οφειλόταν κυρίως σε τεράστιες υπερβάσεις στις δαπάνες. Στο α΄ τρίμηνο 2009, συγκριτικά με το α΄ τρίμηνο του 2008, αυξήθηκαν κατά 40%, έναντι στόχου 7,75%. Σύμφωνα με τον κ. Παπαθανασίου, επρόκειτο για συνειδητή επιλογή εμπροσθοβαρούς καταβολής πόρων στην αρχή της χρονιάς, για να αντιστραφούν οι τάσεις επιβράδυνσης που ήδη ήταν αισθητές. Οπως λέει ο πρώην υπουργός, από τις 3 Ιανουαρίου είχε αποδεσμευτεί το 20% της προβλεπόμενης δαπάνης του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων για το σύνολο του 2009.

«Ο σκοπός ήταν μετά να κατεβάσουμε τα ρολά» λέει ο κ. Παπαθανασίου, υπονοώντας ότι στο τελευταίο τρίμηνο του έτους –κατά το οποίο τελικά κυβέρνησε το ΠΑΣΟΚ– η οικονομική πολιτική της Ν.Δ. θα ήταν πολύ πιο σφιχτή και οι στόχοι θα επιτυγχάνονταν.

Συνολικά, οι υπερβάσεις πρωτογενών δαπανών των υπουργείων για το 2009 σε σχέση με τις πιστώσεις του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης του Ιανουαρίου ξεπέρασαν τα 3 δισ. ευρώ (οι υπερβάσεις των Ταμείων ήταν άλλα 2,36 δισ.). Το ίδιο το υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών δαπάνησε 868 εκατ. περισσότερα από τα προϋπολογισθέντα (μεταξύ των οποίων 294 εκατ. για την Ολυμπιακή βάσει αποφάσεων του διαιτητικού δικαστηρίου). Το υπουργείο Υγείας υπερέβη τις προβλέψεις κατά 639 εκατ. ευρώ.

Από τα 498,2 εκατομμύρια επιπλέον που δαπάνησε το υπουργείο Εσωτερικών, επικεφαλής του οποίου ήταν ο Προκόπης Παυλόπουλος, τα 194,3 εκατ. ήταν για εκλογικές δαπάνες. Μόνο για το εκλογικό επίδομα των ευρωεκλογών η κυβέρνηση δαπάνησε 140 εκατ. ευρώ, τα οποία μοιράστηκαν σε δικαστικούς, δικηγόρους, αστυνομικούς, πυροσβέστες και λιμενικούς, καθώς και όλους ανεξαιρέτως τους εργαζομένους των ΟΤΑ και του υπουργείου Εσωτερικών (ακολούθησε αντίστοιχη, ελαφρώς μειωμένη, δαπάνη για τις εθνικές εκλογές). Ο ΔΣΑ, που επίσης διακρίνεται για τα αντιμνημονιακά του διαπιστευτήρια, έδωσε σκληρό αγώνα για το συγκεκριμένο «κεκτημένο». Χρειάστηκε μάλιστα διάβημα του Γ. Παπαθανασίου στον πρωθυπουργό για να μην το λάβουν και μετακλητοί, πολιτικά διορισμένοι υπάλληλοι. Το συγκεκριμένο υπουργείο επίσης κατέβαλε 213,9 εκατ. περισσότερα από τα προϋπολογισθέντα για την αποπληρωμή χρεών των ΟΤΑ.

Καθώς χάνεται ο έλεγχος των δαπανών, από τον Ιούλιο το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους σταματά να δημοσιεύει –ως οφείλει– τα μηνιαία δελτία εκτέλεσης του προϋπολογισμού.
Τι συζητούσαν την προεκλογική περίοδο στο ΠΑΣΟΚ, ποιοι ήξεραν, τι και πότε.

Φθινόπωρο 2009. Η χώρα βρίσκεται σε προεκλογικό πυρετό. Στη σύντομη προεκλογική περίοδο το ΠΑΣΟΚ φαίνεται να έχει το προβάδισμα, και τα στελέχη του είναι οι άνθρωποι που σε λίγο πρόκειται να αναλάβουν τα ηνία της χώρας σε μια στιγμή παραπάνω από κρίσιμη για την ελληνική οικονομία. Κάποιος θα υπέθετε ότι στον καθημερινό πρωινό καφέ με τους κοντινότερους συνεργάτες του, ο Γ. Παπανδρέου θα συζητούσε την κατάσταση της οικονομίας ανάμεσα και σε άλλα θέματα. Ενας από τους πιο στενούς ανθρώπους του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης τότε, ο Γιάννης Ραγκούσης, αρχιτέκτονας και της προεκλογικής του καμπάνιας, δεν θυμάται τέτοιες συζητήσεις να λαμβάνουν μέρος στο στρογγυλό τραπέζι του μέλλοντα πρωθυπουργού. «Στο ΠΑΣΟΚ το θέμα της οικονομίας δεν δέσποζε σε καμία περίπτωση».

Ο τότε εκπρόσωπος Τύπου Γιώργος Παπακωνσταντίνου, παρόλο που λίγο αργότερα γίνεται υπουργός Οικονομικών, δεν συμμετέχει ούτε αυτός σε κάποια συζήτηση για χάραξη οικονομικής πολιτικής προεκλογικά. Ο άνθρωπος που είχε την ευθύνη της οικονομικής πολιτικής εκείνη την εποχή είναι ένας, η Λούκα Κατσέλη. Χαρακτηριστικό του οικονομικού προγράμματος, που έχει η ίδια χαράξει, είναι η επεκτατική δημοσιονομική πολιτική αλλά και η ήπια προσαρμογή. «Πίστευα ότι θα είχαμε μπροστά μας μια τετραετία να εφαρμόσουμε αυτό το πρόγραμμα, και επομένως αυτό σήμαινε μια πολύ πιο ήπια προσαρμογή σε βάθος τετραετίας» λέει η κ. Κατσέλη. Συγχρόνως την εποχή που η ελληνική οικονομία κρέμεται σχεδόν από μία κλωστή, η κ. Κατσέλη δηλώνει ότι θα επανεξεταστούν οι ιδιωτικοποιήσεις του ΟΤΕ και του λιμανιού του Πειραιά που είχαν ξεκινήσει από την κυβέρνηση Καραμανλή. «Για το ΠΑΣΟΚ στρατηγικής σημασίας δημόσιες επιχειρήσεις, που δραστηριοποιούνται σε δίκτυα και υποδομές, οφείλουν να παραμείνουν υπό τον έλεγχο του ελληνικού Δημοσίου» δήλωνε η κ. Κατσέλη, θέτοντας σε κίνδυνο ιδιωτικοποιήσεις που συζητούνταν εκείνη τη στιγμή.

Επικίνδυνο έλλειμμα

Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιώργος Προβόπουλος, μία ανάσα πριν από τις εκλογές επισκέπτεται και τους δύο πολιτικούς αρχηγούς, φέρνοντας άσχημα νέα. Ο διοικητής μιλάει σε όλους για ένα ήδη μεγάλο και επικίνδυνο έλλειμμα. «Οι αριθμοί της Τραπέζης της Ελλάδος έδειχναν ότι μέχρι και τον Αύγουστο το έλλειμμα σαν ποσοστό του ΑΕΠ ήταν στο 8,5%. Το 'χαν γράψει και οι εφημερίδες, δεν ήταν κάτι κρυφό». Επομένως με μία απλή μέθοδο των τριών κάποιος θα μπορούσε εύκολα να υπολογίσει ότι αν τον Αύγουστο το έλλειμμα είναι στο 8,5%, τον Δεκέμβριο είχε την τάση να σκαρφαλώσει προς το 12,13%, σύμφωνα με τις προβλέψεις του κεντρικού τραπεζίτη της χώρας, προειδοποιώντας με αυτό τον τρόπο και τους δύο αρχηγούς ότι θα πρέπει να λάβουν πολύ αυστηρά μέτρα.

Για τη Λούκα Κατσέλη και συνεπώς για όλο τον στενό κύκλο του Παπανδρέου, η ενημέρωση του Προβόπουλου πριν από τις εκλογές ήταν απολύτως ακριβής και όχι εξωπραγματική, κάτι που θα υπέθετε κανείς αν κρίνει από τη στάση που κρατήθηκε προεκλογικά από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

«Συμπίπταμε απόλυτα, εκείνος μιλούσε για ένα 8% με 10% έλλειμμα και εμείς συγκλίναμε σε αυτά τα νούμερα». Αλλωστε ακόμα και μέσα στην προεκλογική περίοδο η κ. Κατσέλη είχε σπεύσει να απαντήσει στις δηλώσεις του Γ. Παπαθανασίου στο πρακτορείο Bloomberg, που έλεγε ότι το έλλειμμα του 2009 εκτιμάται ήδη στο 6% και τόνιζε ότι η κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές πρέπει να λάβει τα κατάλληλα μέτρα λιτότητας γιατί διαφορετικά το έλλειμμα θα ανέβαινε μέχρι και το 8%. Η κ. Κατσέλη είχε τότε δηλώσει ότι η πρόβλεψη του υπουργού δεν διέφερε από τις προβλέψεις του κόμματός της, σύμφωνα με τις οποίες το κρατικό έλλειμμα θα κινηθεί, πράγματι, για το 2009, στο 8% του ΑΕΠ επιβεβαιώνοντας για άλλη μία φορά και τη γνώση της για το μεγάλο έλλειμμα αλλά και την ανάγκη για άμεση υιοθέτηση μέτρων.

Το θέμα του χρέους
Πέρα από το θέμα του ελλείμματος, στο οικονομικό επιτελείο του ΠΑΣΟΚ συζητείται και το θέμα του χρέους. Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος θυμάται σήμερα ότι ορισμένες φορές στις συζητήσεις που εκείνος είχε, επικρατούσαν μάλλον απλοϊκές ίσως και επικίνδυνες απόψεις. «Μπορώ να σας μεταφέρω στιχομυθία με διάφορα πολιτικά πρόσωπα, τα οποία δεν θα ήθελα να κατονομάσω, ότι η διαγραφή μέρους του δημόσιου χρέους με αυτό τον τρόπο θα επιβάρυνε τους κατ' αυτούς ραντιέρηδες διαφυλάσσοντας την ελληνική οικονομία από μέτρα τα οποία βεβαίως θα επιβάρυναν τον κόσμο». Ο Γ. Προβόπουλος τονίζει σε αυτές τις συζητήσεις ότι θα ήταν τραγικό λάθος κάτι τέτοιο γιατί εάν επιχειρηθεί μία διαγραφή δημόσιου χρέους «μιλάμε για πτώχευση της χώρας», λέει χαρακτηριστικά.

Στις 30 Σεπτεμβρίου 2009, η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία στέλνει τους απαραίτητους πίνακες στην Eurostat αλλά για πρώτη φορά οι στήλες του 2008 και 2009 ήταν κενές. Στη θέση τους βρίσκεται συνοδευτική επιστολή, η οποία εξηγούσε ότι τα στοιχεία που έλειπαν θα αποστέλλονταν ώς τις 3 Οκτωβρίου. Πράγματι, δύο μέρες πριν από τις εκλογές, στις 2/10/2009, στέλνεται από την Αθήνα νέα γνωστοποίηση που συμπληρώνει όλες τις στήλες. Το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης εκτιμάται στα 14.360 εκατ. ευρώ ή 6% του ΑΕΠ (μετά τις εκλογές, στις 21 Οκτωβρίου, η Ελλάδα στέλνει τρίτη γνωστοποίηση όπου το έλλειμμα ανήλθε σε 30.102 εκατ. ευρώ ή 12,5% του ΑΕΠ).

Με αυτές τις εισηγήσεις και παραινέσεις φτάνει ο Γ. Παπανδρέου στις εκλογές του 2009. Ο άνθρωπος που σύντομα θα έπρεπε να κρατήσει στα χέρια του το τιμόνι της χώρας και να πάρει τις πιο κρίσιμες αποφάσεις στην πιο δύσκολη εποχή για την οικονομία μετά τον πόλεμο. «Σε καμία περίπτωση δεν είχε φτάσει η ακραία εκδοχή του προβλήματος, που στην πραγματικότητα βεβαίως δυστυχώς επιβεβαιώθηκε ότι αυτή ίσχυε» λέει ο Γιάννης Ραγκούσης, αναφερόμενος στο τι συζητούσε και τι ήξεραν οι πιο κοντινοί άνθρωποι του Γ. Παπανδρέου εκείνη την εποχή.

Στο αντίπαλο στρατόπεδο η τακτική που ακολουθείται είναι ακριβώς η αντίθετη. Το απόγευμα της 5ης Σεπτεμβρίου, ο Κ. Καραμανλής έχει μόλις μιλήσει για την κατάσταση της οικονομίας με πρωτόγνωρη ειλικρίνεια που δεν χαρακτηρίζει πολιτικούς ιδιαίτερα σε προεκλογική περίοδο. Μετά την ομιλία του στην κατάμεστη αίθουσα της HELEXPO στη ΔΕΘ, το κοινό φεύγει παγωμένο. Τα πιο έμπειρα στελέχη της Ν.Δ. ξέρουν πολύ καλά ότι τα «δύο δύσκολα χρόνια που ακολουθούν» και το πάγωμα μισθών, συντάξεων, προσλήψεων και επιδομάτων, που ακόμα αντηχούν στην αίθουσα από τη δυνατή φωνή του προέδρου τους, δείχνουν την πόρτα εξόδου από την εξουσία.

Και ενώ ο τότε πρωθυπουργός έχει ανοίξει τελείως τα χαρτιά του για την οικονομική κατάσταση της χώρας, ο Γ. Παπανδρέου την ακριβώς επόμενη εβδομάδα στην ίδια ακριβώς αίθουσα θα πει τη φράση που θα μείνει για πάντα στην ιστορία και σίγουρα θα στοιχειώσει τη χώρα για τα χρόνια που ακολουθούν... «Γιατί λεφτά υπάρχουν».

Epikairo: Το αφιέρωμα της Καθημερινής λέει πολλές αλήθειες και πράγματα που δεν ξέραμε ως τώρα, όπως και γιατί ο Καραμανλής προκήρυξε εκλογές το 2009. Η προπαγάνδα των Παυλόπουλων και Αντώναρων ήταν ότι ο Καραμανλής προκήρυξε εκλογές επειδή δήθεν το ΠΑΣΟΚ του Παπανδρέου τον εκβίαζε με την εκλογή ΠτΔ τον Μάρτιο του 2010. Τι αναφέρει χαρ/κα το αφιέρωμα; Ότι εκλογές προκηρύχθηκαν, σύμφωνα με τον Παπαθανασίου, για να νομιμοποιήσει ο λαός μέτρα λιτότητας της κυβέρνησης Καραμανλή, που μέχρι τότε δεν είχε παρθεί ούτε ένα μέτρο μόνιμου χαρακτήρα, παρά του κλασσικού φορομπηχτικού τύπου των εμμέσων φόρων.

Ως προς τα υπόλοιπα, απαντούμε σημείο προς σημείο, ώστε για πολλοστή φορά να έχουμε ένα toolkit αλήθειας. Ειδικότερα;

Α) Ως προς τον Προβόπουλο:

Αν δείτε προσεκτικά το αφιέρωμα, θα δείτε ότι και ο Προβόπουλος για εκτίμηση του ελλείμματος έκανε, όπως μόνο εκτίμηση θα μπορούσε να κάνει ο επικεφαλής της Τράπεζας της Ελλάδος. Τα πραγματικά στοιχεία τα ξέρει μόνο ο ΥΠΟΙΚ και κατ' επέκταση ο Πρωθυπουργός, επομένως ο Προβόπουλος έκανε εκτίμηση με βάση τα πλαστά στοιχεία που προμήθευε τους πάντες ο Παπαθανασίου. Είναι ενδεικτικό ότι "η απλή μέθοδος των τριών" του Προβόπουλου είχε ως σημείο αφετηρίας το 8,5%, όχι το 15,6% που κατέληξε τελικά το έλλειμμα. Επιπλέον για πρώτη φορά μετεκλογικά, ο ΥΠΟΙΚ Παπακωνσταντίνου καλεί όλους τους αρμόδιους φορείς, μαζί με τον διοικητή της ΤτΕ για να γίνει ακριβής μέτρηση του ελλείμματος του 2009, κάτι που δεν είχε γίνει από τον Παπαθανασίου. Εκεί βγαίνει στη δημοσιότητα το πρώτο νούμερο, το 12,6%

Β) Τι γνώριζε ακριβώς ο Παπανδρέου και το οικονομικό επιτελείο του ΠΑΣΟΚ;
Ένας αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης οφείλει να ξέρει την επίσημη θέση της ελληνικής κυβέρνησης μέσω του ΥΠΟΙΚ. Το πόσο είναι το έλλειμμα, αλλά και ποιος έχει την αρμοδιότητα να μετρήσει το έλλειμμα έχει μόνο ο ΥΠΟΙΚ, δηλαδή ο Παπαθανασίου, ενώ ο μόνος που μπορεί να έχει εικόνα είναι ο Πρωθυπουργός, δηλαδή ο Καραμανλής. Ποια ήταν η επίσημη θέση της ελληνικής κυβέρνησης λοιπόν; Η κυβέρνηση Καραμανλή μέσω του νυν προέδρου των ΕΛΠΕ Γιάννη Παπαθανασίου παύει από τον Ιούλιο του 2009 να δημοσιεύει μέσω του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους τα δελτία εκτέλεσης του προϋπολογισμού. Επίσης η κυβέρνηση Καραμανλή, μέσω της ΕΛΣΤΑΤ του Κοντοπυράκη δεν αποστέλλει στην Eurostat τις στήλες ελλείμματος του 2008 και 2009. Και σαν να μην έφτανε αυτό, στις 3 Οκτωβρίου στέλνει ότι το έλλειμμα θα είναι στο 6% του ΑΕΠ, κάτι που επανέλαβε και ο ίδιος ο Καραμανλής σε ερώτηση του Παπανδρέου στο προεκλογικό debate του Οκτωβρίου του 2009.

Γ) Λήψη μέτρων από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ:
Μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Γιώργο Παπανδρέου, διορίζεται ΥΠΟΙΚ ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, ο οποίος στον πρώτο κιόλας προϋπολογισμό της κυβέρνησης Παπανδρέου παίρνει περιοριστικά μέτρα ύψους 4 δις ευρώ, μέτρα που θα επαρκούσαν αν το έλλειμμα ήταν στο 10% και όχι στο 15,6% που τελικά έκλεισε. Υπενθυμίζουμε ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου έλαβε μέτρα λιτότητας τρεις φορές μέχρι την υπαγωγή της χώρας στο μνημόνιο, όπου η πορεία προς σ' αυτό ήταν δρομολογημένη, επειδή ακριβώς δεν έφταναν για να κλείσουν το πρωτογενές έλλειμμα 24 δις ευρώ των κυβερνήσεων Καραμανλή. Αν το έλλειμμα ήταν στο 10%, τότε τα πρώτα περιοριστικά μέτρα που πήρε ο Παπακωνσταντίνου θα έφταναν, αλλά με το 15,6% δυστυχώς η κατάσταση ήταν αναπόφευκτη.

Δ) "Το λεφτά υπάρχουν" του Παπανδρέου και το "πάγωμα μισθών του Καραμανλή"

Η κυβέρνηση Καραμανλή, όπως προκύπτει από το αφιέρωμα, εκτίναξε τις πρωτογενείς δαπάνες των υπουργείων κατά 3 δις ευρώ την περίοδο Ιανουαρίου-Σεπτεμβρίου 2009, ενώ για πάρτη του Παυλόπουλου δόθηκαν κοντά στα 200 εκ ευρώ για εκλογικές δαπάνες, καθαρά για ψηφοθηρικούς λόγους. Πόσο χωρά πίσω από τις προεκλογικές εξαγγελίες του Καραμανλή για "πάγωμα μισθών" αυτά τα οικονομικά ανουσιουργήματα, οι πλαστογραφήσεις και αποκρύψεις στοιχείων, που μέχρι και την έκθεση του ΔΝΤ αλλοίωσαν, η ασύστολη πελατειακή παροχολογία, που αποτιμάται σε 3 δις ευρώ;

Από την άλλη πλευρά το "λεφτά υπάρχουν" του Παπανδρέου είχε διττή σημασία: Ως προς τις παροχές, εννοούσε το 1 δις ευρώ για το επίδομα αλληλεγγύης. Απ' αυτά δόθηκαν μόλις 500 εκ., ενώ στον προϋπολογισμό του 2010 η μείωση των δαπανώς έφτανε στα 4 δις. Αν ίσχυε "το λεφτά υπάρχουν", θα είχε καταρτίσει ποτέ η κυβέρνηση Παπανδρέου έναν προϋπολογισμό μείωσης δαπανών; Φυσικά και όχι, όπως και θα δεν είχε αναστείλει την καταβολή των υπολοίπων 500 εκατομμυρίων. Σ' αντίθεση με τον Καραμανλή, που μοίρασε 3 δις καθαρά για ψηφοθηρικούς λόγους, έχοντας μάλιστα μπει για δεύτερη φορά σε επιτήρηση, ο Παπανδρέου ήθελε να δώσει το επίδομα αλληλεγγύης στους οικονομικά αδύνατους, όχι για ψήφους, αλλά ως απόδειξη πολιτικής αξιοπιστίας.

Η πραγματική αποτύπωση του "λεφτά υπάρχουν" είχε τον χαρακτήρα περιορισμού της σπατάλης, την οποία κλήθηκε να περιορίσει ο πρώτος προϋπολογισμός της κυβέρνησης Παπανδρέου, όταν ο Καραμανλής υποσχόταν μόνο πάγωμα μισθών και περιορισμό καμίας σπατάλης, παρά φορολόγησης της κατανάλωσης, όπως αποδεικνύεται και από τα μέτρα που πήρε ο Παπαθανασίου. Όταν ο Καραμανλής μέσω του Παπαθανασίου ξεχείλωσαν τον προϋπολογισμό κατά 3 δις μέσα σε 9 μήνες, λεφτά δεν υπήρχαν άραγε;

Καταληκτικά: Το αφιέρωμα λέει την πλήρη αλήθεια ως προς την εγκληματική οικονομική διαχείριση της περιόδου Καραμανλή, κάτι που επιβεβαίωνεται από τους αριθμούς, αλλά και τις πρακτικές. Από την πλευρά μας θέλουμε με τις δικές μας επισημάνσεις να συμβάλλουμε στο ξεκαθάρισμα του υπολοίπου μέρους της αλήθειας, και το πόσο τελικά οι Καραμανλής και Παπαθανασίου εξαπάτησαν την Ευρώπη, την Αξιωματική Αντιπολίτευση και εν γένει έναν ολόκληρο λαό.

- See more at: http://epikairo.gr

Χ.Τσιόκας :«να κλείσει ο κύκλος του συντηρητικού συμβιβασμού ως αδιέξοδος…»

Του Χάρη Τσιοκα
Η ανακοίνωση της Eurostat ότι επιτεύχθηκε «πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 3,4 δις ευρώ» ήταν προφανές ότι - πέραν της επικοινωνιακά προεκλογικής χρήσης - θα τροφοδοτούσε έντονες αντιπαραθέσεις όχι μόνο στους «οικονομικούς κύκλους» , αλλά και στην παραγωγική και κοινωνική βάση με κεντρικό ζητούμενο , αν έχει βιώσιμο χαρακτήρα !

Γιατί εκτός από τις σκοπιμότητες προεκλογικής περιόδου , δύσκολα μπορεί να σκιασθεί το θέμα πως μετ επιτάσεως , δυνάμεις της πραγματικής οικονομίας, συζητούν πως πρόκειται για «Πλεόνασμα χωρίς ανάπτυξη ! Που σημαίνει απλά πως κόπηκαν δαπάνες και αυξήθηκαν οι φόροι.» !

Έθεταν μάλιστα το ερώτημα: «Αν το πρωτογενές πλεόνασμα (ή, τουλάχιστον, η εξάλειψη του πρωτογενούς ελλείμματος) είναι πραγματικότητα, αυτό σημαίνει ένα πράγμα: ότι το ελληνικό δημόσιο δύναται, για μακρό χρονικό διάστημα, να ζει από τα φορολογικά του έσοδα, καταβάλλοντας κανονικά μισθούς, συντάξεις και αποπληρώνοντας τα χρήματα που χρωστά στους προμηθευτές του!» Είναι αλήθεια αυτό; Θα μπορούσε δηλαδή να γίνει βάση επαναδιαπραγμάτευσης, όταν με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και της Eurostat , το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης στο ΑΕΠ συνεχίζεται ;

Και πως ελέγχονται ως αξιόπιστες οι διατυπώσεις περί… «πιστοποίησης της μεγάλης στροφής της ελληνικής οικονομίας» όταν απαιτείται η διασφάλιση πολλών προϋποθέσεων που θα ακυρώνουν ενδείξεις πως «υφερπει» η «παραγωγή» πρωτογενούς ελλείμματος;

Τι είδους πρωτογενές πλεόνασμα παράγεται όταν η πολιτική του επιφέρει καίρια πλήγματα στον παραγωγικό ιστό ; Όταν με την εφαρμογή του συγκεκριμένου σχεδίου , η συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας ξεπέρασε το 30% και οι προσδοκώμενος ρυθμός ανάκαμψης δεν μπορεί να ξεπεράσει τις μια έως δυο μονάδες;

Η είδηση λοιπόν του πλεονάσματος , παρά την προεκλογική πόλωση , δύσκολα μπορεί να κρύψει την αχίλλειο πτέρνα , ότι το εφαρμοζόμενο σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης δεν εξυπηρέτησε την παραγωγική και κοινωνική ανασυγκρότηση , αλλά στόχευσε στους φόρους, την οριζόντια μείωση των δαπανών , την «μεταφορά» εργαλείων ανάπτυξης….

Οι περισσότεροι πλέον οικονομολόγοι αλλά και η προοδευτική πολιτική σκέψη , ομιλούν για ένα «φαύλο κύκλο μέτρων που πρέπει να σπάσει» η.. πιο.. πολιτικά , για την ανάγκη «να κλείσει ο κύκλος του συντηρητικού συμβιβασμού ως αδιέξοδος…»

Γιατί υπογραμμίζεται, ότι αν συνεχίζεται να εφαρμόζεται η ιδία συνταγή διαχείρισης της κρίσης , η επιδίωξη της παραγωγής πρωτογενούς πλεονάσματος όχι μόνο θα συμπιέζει τη φοροδοτική ικανότητα της ελληνικής κοινωνίας περαιτέρω , αλλά το χειρότερο , θα δημιουργεί ένα φαύλο κύκλο «υποχρεώσεων εξάρτησης»! Ο δανεισμός θα γίνεται …μονόδρομα αδιέξοδος…και η χώρα μακροχρόνια αποικία χρέους

Γιατί καμιά οικονομική σχολή ,αλλά και παραγωγική δύναμη, δεν μπορεί να ισχυριστεί πως μπορεί το εφαρμοζόμενο σχέδιο να αποδώσει ρυθμό ανάπτυξης πάνω από 4% προκειμένου να στηριχθεί ένα σχέδιο τακτοποίησης υποχρεώσεων και παραγωγικής - κοινωνικής ανασυγκρότησης !

Εκ των πραγμάτων λοιπόν προκύπτει και το αδιέξοδο του νεοφιλελευθέρου σχεδίου , που πολιτικά και κοινωνικά αμφισβητείται από δυνάμεις που διεκδικούν μια εναλλακτική συμμαχία & συμφωνία !

Αυτός είναι ο λόγος , που επαναλαμβάνω την ανάγκη , να αντικαταστεί η «ενημέρωση» , από ένα άλλο τύπο αντιπαράθεσης , ανάμεσα στις προοδευτικές και συντηρητικές δυνάμεις! Για να απαντηθει δημοκρατικά το ερώτημα :

---με ποιο σχέδιο και ποιες πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες , μπορεί ,χώρα και κοινωνία ταυτόχρονα , να επιχειρήσουν την μεγάλη στροφή ! Αυτή δηλαδή που θα κλείνει τον κύκλο της νεοφιλελεύθερης επέλασης και θα συμπαρατάσσεται με την «Ευρώπη της ανάπτυξης»!

Το σχέδιο λοιπόν ανασυγκρότησης δεν μπορεί να είναι μια προεκλογική ανακοίνωση ενός κοινωνικά «αγνώστου σχεδίου» , αλλά μια δημοκρατική κοινωνική επιλογή που θα προκύπτει μέσα από την αντιπαράθεση ανάμεσα στο προοδευτικό και νεοφιλελεύθερο σχέδιο !

Ώστε η κοινωνία με την βούληση της να δεσμεύει αν:

---η διαπραγμάτευση για την βιωσιμότητα του χρέους οδηγεί η όχι σε μακροχρόνια μετατροπή της χωράς σε αποικία χρέους

---οι αναγκαίες λύσεις χρηματοδότησης ενός σχεδίου σχετίζονται με ρήτρες ανάπτυξης η απλώς μετακυλύουν το πρόβλημα από τα κράτη στην κερδοσκοπία των αγορών

---η «ανάπτυξη» αφορά την πραγματική οικονομία , την αποτελεσματικότητα του κράτους ,την εμβάθυνση της δημοκρατίας και την ενίσχυση της αυτονομίας και της διαφάνειας του πολιτικού συστήματος…η την παράδοση τους …

Γιατί η προοδευτική απάντηση πρέπει να είναι η Ελλάδα να επιστρέψει στις ευρωπαϊκές εξελίξεις ως ισότιμος εταίρος και όχι ως τόπος αχαλίνωτης κερδοσκοπίας ,χωρίς παραγωγική βάση με φθηνή ,ανασφαλή εργασία!

Υποδοχή ήρωα για τον ΓΑΠ στην Κρήτη: Πρόεδρε βγες μπροστά [βίντεο]

Υποδοχή ήρωα επεφύλασσαν οι κάτοικοι των Ανωγείων στον Γιώργο Παπανδρέου. Με αγκαλιές, φιλιά και συνθήματα στήριξης καλωσόρισαν τον πρώην πρωθυπουργό στον τόπο τους.

Ο Γιώργος Παπανδρέου βρέθηκε στα Ανώγεια για τα αποκαλυπτήρια της προτομής του Παπαγιάννη Σκούλα και σύμφωνα με το cretapost.gr, οι κάτοικοι του ζητούσαν επίμονα να αποκτήσει και πάλι ενεργό συμμετοχή. «Πρόεδρε βγες μπροστά, πιάσε και πάλι το τιμόνι και μη φοβάσαι τίποτα. Εμείς είμαστε εδώ» είπαν οι κάτοικοι στον πρώην πρωθυπουργό.

Πριν τα αποκαλυπτήρια, ο ΓΑΠ πήγε στο καφενείο του χωριού και είδε φωτογραφίες του να είναι κρεμασμένες στον τοίχο, ανάμεσα σε αυτές του πατέρα του. Στη συνέχεια επισκέφτηκε το σπίτι του Ξυλούρη όπως επίσης και την οικογένεια Παπανδρέου.

«Είναι τιμή μου που πήρα πρόσκληση για να παρευρεθώ σε αυτή την εκδήλωση που συμβολίζει μία μεγάλη παράδοση της Κρήτης κι ενός ανθρώπου που τίμησε τις αξίες για την ελευθερία και την απελευθέρωση της χώρας. Αυτή η μορφή οπωσδήποτε μας εμπνέει για να συνεχίσουμε να παλεύουμε απέναντι σε άλλες μορφές εξάρτησης που σήμερα βέβαια δεν είναι ένας ξένος κατακτητής αλλά η αδυναμία της χώρας μας να σταθούμε στις δικές μας δυνάμεις, παραγωγή και δυνατότητες», ανέφερε σε δηλώσεις του στο cretapost ο Γιώργος Παπανδρέου.

http://www.koolnews.gr/

Πεταλωτής: Εξαιτίας της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ αργήσαμε δυο χρόνια να βγούμε στις αγορές

Σχολιάζοντας τη δοκιμαστική έξοδο της χώρας στις αγορές, ο πρώην υπουργός των κυβερνήσεων Παπανδρέου Γιώργος Πεταλωτής σχολίασε στο Faceboοk:

Χωρίς να υποτιμάται η σημασία της έκδοσης έντυπων ομολόγων στις αγορές, αξίζει να μείνει κανείς στις αντιδράσεις ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.

Ο κ. Σαμαράς θριαμβολογεί για την «έξοδο στις αγορές μετά από 4 άνυδρα χρόνια» , ο δε ΣΥΡΙΖΑ δια του κ. Παπαδημούλη (σκέψου να μιλούσε κι ο Σκουρλέτης...) αναρωτιέται γιατί να αφήσουμε τον (μνημονιακό) δανεισμό με 1,5% για να πάμε στις αγορές με 5%!

Η απάντηση και στις δυο πλευρές της υποκρισίας, είναι η υπενθύμιση ότι εξαιτίας της κοινής τους «αντιμνημονιακής» στάσης μέχρι το 2012, ΑΡΓΗΣΑΜΕ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ ΚΑΤΑ ΔΥΟ ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ, με διετή δηλαδή παράταση της ασφυξίας, αρνούμενοι να «συναινέσουν στο λάθος» (Σαμαράς).

Με αυτό το «λάθος» όμως ξαναβγαίνουμε κ όχι με τα ΖΑΠΠΕΙΑ της ΝΔ.

Με αυτό το "λάθος" θα συνεχίσουμε να δανειζόμαστε με "τοκογλυφικό επιτόκιο" 1,5% μέχρι το 2016, το οποίο υπερασπίζεται σήμερα ο κατά τα άλλα αντιτοκογλύφος κ. Παπαδημούλης.

Ένα επιτόκιο , σκληρής διαπραγμάτευσης των «προδοτών» το 2010, που τα σημερινά «δυο πρώτα κόμματα» δεν την είδαν ποτέ...

--http://www.parapolitiki.com/

Όπως έστρωσες θα κοιμηθείς

“Έξαλλη” η Χαριλάου Τρικούπη με την συμμετοχή Παπανδρέου στη βιβλιοπαρουσίαση της Μαριλένας Κοππά, της Κοινοβουλευτικής Εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Ομάδας των Σοσιαλιστών (που τύπωσαν και το εν λόγω βιβλίο) για θέματα Άμυνας και Ασφάλειας, της Αντιπρόεδρου της Μικτής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής ΕΕ - Τουρκίας, της ευρωβουλευτού και πανεπιστημιακού. Αυτής της άθλιας...

Γιατί τόση οργή; Γιατί η κ. Κοππά συνεργάζεται πλέον με την ΔΗΜΑΡ, αφού για δύο χρόνια αγνοήθηκε συλλήβδην με την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, πλην Συλβάνας Ράπτη φυσικά, από το νέο Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ; Μίας ομάδας που απαξιώθηκε όχι γιατί δεν απέδιδιε - κάθε άλλο - αλλά για να εξυπηρετηθούν μικροκομματικές επιδιώξεις του περιβάλλοντος Βενιζέλου. Αυτό έγινε τόσο με διαρροές παραπολιτικής ανοησίας, όσο και με τον αιφνιδιασμό στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, όταν ο κ. Βενιζέλος άλλαξε βράδυ τους κανόνες εκλογής και συμμετοχής στα όργανα του κόμματος για να “καθαρίσει” το “υπόλοιπο” ΠΑΣΟΚ.

Όπως βράδυ έγραψε και το δελτίο τύπου εναντίον του δημοψηφίσματος για να ανατρέψει αυτόν που σήμερα κακίζει γιατί δεν συμφωνεί με την αυτοκατάργηση του ΠΑΣΟΚ μέσω Ελιάς, γιατί “δεν σεβάστηκε το ανοιχτό μέτωπο Βενιζέλου εναντίον Κουβέλη”.
Ποιό “μέτωπο”; Αυτό που δημιούργησε πάλι νύχτα ο κ. Βενιζέλος, όταν στο θέμα της ΕΡΤ έφυγε από το “ό,τι πει ο Φώτης” και πήγε στο “φάτε τον Φώτη”. Ο “δημοκρατικός πόλος¨στην κυβέρνηση έμεινε μισός, και η κυριαρχία των Μπαλτάκων ήταν πλέον ολοκληρωτική. Το “μέτωπο” που συνεχίστηκε με τις δήθεν ειλικρινείς προσκλήσεις προς τη ΔΗΜΑΡ για αφομοίωση της από ένα σχήμα που ήταν βέβαιο ότι θα αποτύχει, αυτό των “58”.

Όσο για τον ίδιο το Γιώργο Παπανδρέου, τον απαξίωσε με κάθε ευκαιρία, τόσο τον ίδιο, όσο και οι ιδέες του. Νόμος για την ιθαγένεια, Καλλικράτης, Διαύγεια, κλπ, ή απειλήθηκαν ή καταργήθηκαν αφότου ανέλαβε ο κ. Βενιζέλος. Τα στελέχη του (που εν πολλοίς πέτυχαν το 44% στις εκλογές του 2009) εκδιώχθηκαν, ενώ ο κ. Βενιζέλος ζήτησε το 2012 “συγνώμη” για τη διετία 2009-2011. Την συγνώμη αυτή, ακολούθησε η οικειοποίηση του έργου Παπανδρέου και των “κηπουρών” του, παρέα με τον κ. Σαμαρά και τους ακροδεξιούς του Μαξίμου.

Τί από όλα αυτά έπρεπε να “σεβαστεί” ο πρώην Πρωθυπουργός και να μην πάει στην βιβλιοπαρουσίαση μίας φίλης, παρουσία ενός φυσικού συμμάχου κάθε σώφρονα σοσιαλδημοκράτη, του κ. Κουβέλη. Την τρέλα του κ. Βενιζέλου να ταυτιστεί με τον κ. Σαμαρά και τις αντιδραστικές πολιτικές του οδηγώντας έτσι το ΠΑΣΟΚ στην αφάνεια, ή την πολιτική ανικανότητα του κ. Βενιζέλου να προσπεράσει το Εγώ του και να κάνει κάτι ωφέλιμο για τον χώρο και τους πολίτες;

Μπορεί κάποιος να πει με σιγουριά πως η μόνη επιτυχία του κ. Βενιζέλου αυτή τη διετία ήταν η πλήρης αποκοπή του από το "υπόλοιπο" ΠΑΣΟΚ. Τώρα γιατί είναι "έξαλλος"; Επειδή τα κατάφερε; "Όπως έστρωσες θα κοιμηθείς", λέει ο λαός Ευάγγελε. Δικαιολογημένα τα νεύρα ενδεχομένως αλλά ψάξε αλλού για τις αιτίες, όπως και για το αποτέλεσμα του Μαΐου που έρχεται. Καθρέφτες υπάρχουν.

Ο κ. Βενιζέλος εξερχόμενος από το νοσοκομείο, μετά την περιπέτεια της υγείας του το Νοέμβριο του 2011... | πηγή Real.gr

ΥΓ: πόσοι έχετε μείνει εκεί στη "Χαριλάου Τρικούπη"; Πόσοι είναι αυτοί οι "έξαλλοι";

by Κωνσταντίνος Αλεξάκος

http://alexacos.blogspot.gr/

ΜΙΧ.ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ...ΕΠΑΝΑΘΕΣΜΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΜΕ. ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ Η ΛΗΣΤΕΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ.

Με τροπολογία που κατατέθηκε στην βουλή ΕΠΑΝΑΘΕΣΜΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ,ενώ σε προηγούμενο νόμο είχε προβλεφθεί και αποσύρθηκε ,η ληστεία του δημοσίου σε βάρος του φορολογουμένου πολίτη .

Με την τροπολογία επανέρχεται κάτι που είχε αποσυρθεί το 2013 .
Αναφέρει λοιπόν οτι θα παραχωρείται στο δημόσιο ακίνητο του όφειλέτη φορολογουμένου ανεξάρτητα απο το αν η αντικειμενική αξία του ακινήτου ειναι μεγαλύτερη του χρέους .

Ειναι λοιπόν ανεπίτρεπτο να επιθυμεί ο πολίτης που οφείλει στην εφορία ενα ποσόν που αδυνατεί να το πληρώσει ,να μεταβιβάζει οπως η τροπολογία προβλέπει το ακίνητο του στο δημόσιο προκειμένου να πληρώσει την οφειλή του ,

Και εαν το ακίνητο αξίζει περισσότερο απο την οφειλή ,το ελληνικό δημόσιο να μην του επιστρέφει την διαφορά ,μεταξύ του ύψους της οφειλής και της αξίας του ακινήτου .

Εδώ λοιπόν επανέρχεται με τροπολογία η αναγκαστική ληστεία σε βάρος του φορολογουμένου πολίτη και της ιδιοκτησίας του.

Το ΠΑΣΟΚ οφείλει σε αυτή την απαράδεκτη διάταξη ,εαν πράγματι έχει κατατεθεί ως τροπολογία προς ψήφιση στην βουλή ,να αντιδράσει άμεσα με καθε τροπο και να υπερασπιστεί το δικαίωμα του έλληνα φορολογουμένου πολίτη.

http://egiakoumis.com/

Όλοι οι δρόμοι οδηγούν… στο Γιώργο

«Ο Παπανδρέου πάει στη ΔΗΜΑΡ!». Εδώ γελάμε (μέχρις δακρύων).
«Ο Παπανδρέου κλαδεύει την Ελιά!». Εδώ κλαίμε (πάλι από τα γέλια).
«Ο Παπανδρέου κάνει νέο κόμμα!». Εδώ, ΠΑΣΟΚ.
«Έξαλλοι με τον Παπανδρέου και το βιβλίο!». Εδώ, ξύδι.

Ο Παπανδρέου το ένα, ο Παπανδρέου το άλλο…
Δεν υπάρχει μέρα που να μην ασχολούνται μαζί του.
Όλο το πολιτικό ρεπορτάζ, θαρρεί κανείς ώρες ώρες, ότι περιστρέφεται αποκλειστικά γύρω από αυτόν.
Πολλοί μάλιστα δεν έχουν άλλη δουλειά, παρά να ασχολούνται μαζί του.
Πρώτον, γιατί δεν τον ελέγχουν.
Δεύτερον, γιατί τούς είναι απρόβλεπτος.
Τρίτον, επειδή τον φοβούνται.
Και τέταρτον, επειδή τον υπολογίζουν.
Μάλιστα, τον φοβούνται ακριβώς επειδή είναι αναγκασμένοι να τον υπολογίζουν, αφού τον είχαν τελειωμένο, δεν τον ελέγχουν, τους είναι απρόβλεπτος και έχει, ακόμα και σήμερα, μεγαλύτερο λαϊκό έρεισμα από οποιονδήποτε άλλο πολιτικό της κεντροαριστεράς.

Οι περισσότεροι βέβαια κάνουν το λάθος να μιλάνε για τον Παπανδρέου κοιτάζοντας τον εαυτό τους στον καθρέφτη.
Θεωρούν ότι ο Παπανδρέου είναι το ίδιο μικροπρεπής με αυτούς. Τον κρίνουν μέσα από το πρίσμα των δικών τους εμμονών τους.

Κολλημένοι στη μικρότητα, αδυνατούν να δουν τη μεγάλη εικόνα.
Τη μεγάλη εικόνα για την Ελλάδα και τους Έλληνες, το ΠΑΣΟΚ και τη δημοκρατική προοδευτική παράταξη, την Ευρώπη, τον κόσμο.
Αυτή η μεγάλη εικόνα που πάντα απασχολούσε τον Παπανδρέου.
«Το δέντρο και το δάσος» ήταν ο τίτλος του πρώτου βιβλίου που εξέδωσε εδώ και δεκαετίες.
Κανείς από αυτούς που κρίνουν τον Παπανδρέου δεν κάθισε να του ρίξει μια ματιά.
Να δουν πόσο προσκολλημένος ήταν από τότε στο «δάσος», στο στόχο, στο όραμα, στη μεγάλη εικόνα, το αύριο.

Πριν από λίγες εβδομάδες, είχε πει το εξής:
«Αρκετά με τη διχόνοια.
Αρκετά διαιρεθήκαμε.
Σήμερα, που ζούμε ακόμη μία κορύφωση διακομματικής υστερίας, όλοι εναντίον όλων, σήμερα προτείνω να καθίσουμε στο τραπέζι για ένα Εθνικό Συμβόλαιο.
Δύσκολο; Δύσκολο.
Μπορούμε; Ναι, αν αγαπάμε αυτόν τον τόπο.
Αν δεν θέλουμε οι θυσίες που έγιναν να πάνε χαμένες».

Ναι, όλοι οι δρόμοι οδηγούν ξανά στον Γιώργο.
Όχι τόσο ως πρόσωπο. Αλλά ως πολιτικές θέσεις και αξίες, που επιβίωσαν και επανέρχονται.
Και αυτός είναι ο μεγαλύτερος φόβος ορισμένων.

http://www.smartpost.gr/

ΠΟΙΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ ΜΙΑ ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ;

Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ (τουλάχιστον την τρέχουσα περίοδο) κ. Κασσής δήλωσε σήμερα ότι «κάνει μεγάλο κακό στο ΠΑΣΟΚ ο Γ. Παπανδρέου καθώς αντί να στηρίξει την Ελιά, οι μισοί υπουργοί του είναι στη ΔΗΜΑΡ» και «Το μόνο που απομένει είναι να δηλώσει ότι στηρίζει και ο ίδιος την ΔΗΜΑΡ».

Ας δούμε λοιπόν ποιος κάνει κριτική μη κομματικής προσήλωσης στον πρώην πρωθυπουργό, λόγω του ότι φέρεται να αποφάσισε ότι θα πάει στην παρουσίαση βιβλίου της μέχρι πρότινος επικεφαλής της ευρωομάδας του ΠΑΣΟΚ και η οποία καταθέτει την άποψή της για Ευρώπη και την αριστερά.

Καταρχήν το εάν η κ. Κοππά δικαιολογείται για τη συνεργασία της με την ΔΗΜΑΡ ή όχι, μετά την αντιμετώπισή της από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ως αποδιοπομπαίας «παπανδρεϊκής», είναι ένα θέμα, για το οποίο ο κ. Κασσής μπορεί να ζητήσει τον λόγο από την κ. Κοππά και εάν εκείνη επιθυμεί ας του απαντήσει. Καθώς επίσης το γιατί κάλεσε στην εκδήλωσή της τόσο τον κ. Παπανδρέου όσο και τον κ. Κουβέλη. Άλλωστε ο Παπανδρέου είχε απευθύνει ανοικτό προσκλητήριο στον κ.Κουβέλη και στη ΔΗΜΑΡ όταν το ΠΑΣΟΚ είχε 44%. Ο κ.Κουβέλης αρνήθηκε οποιαδήποτε συνεργασία. Αντίθετα "χάριν του εθνικού συμφέροντος" συνεργάστηκε με Βενιζέλο και Σαμαρά. Λες και το εθνικό συμφέρον υπάρχει μόνο όταν δεν υπάρχει κυβερνητική πλειοψηφία.

Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ που κάνει κριτική κομματικής προσήλωσης στον πρώην πρωθυπουργό, όπως έχει γράψει στο ρεπορτάζ της η κ.Ντίνα Καραμάνου στο New Post «Φεύγει με θόρυβο... επανέρχεται σιωπηρά «στις μύτες των ποδιών του».(http://newpost.gr/post/293374/anoigokleinei-thn-porta-toy-pasok-kata-periptwsh-o-mixalhs-kasshs#ixzz2ztWqbbmz).

Είχε διαφωνήσει με το «πολυνομοσχέδιο», τον Νοέμβριο του 2012. Καταψήφισε και διεγράφη με εντολή του Ευάγγελου Βενιζέλου. Σύμφωνα δε το παραπάνω ρεπορτάζ «Αποχώρησε σαν... ήρωας, κάνοντας και μια βαρύγδουπη δήλωση: «Δεν υπογράφω δηλώσεις μετάνοιας σε αυτούς που διοικούν το ΠΑΣΟΚ και έφεραν το κόμμα στο 4%».»(http://newpost.gr/post/165073/mixalis-kassis-eimai-aneksartitos-voyleytis-den-aniko-pia-sto-pasok#ixzz2ztXcKRlY)

Τον Φεβρουάριο του 2013 ο Βαγγέλης Βενιζέλος τον κάλεσε να επιστρέψει, μαζί με τους υπόλοιπους διαγραφέντες (Σκανδαλίδη, Γκερέκου, Μπόλαρη, Παραστατίδη). Απεδέχθη την πρόσκληση και με μια χαμηλών τόνων δήλωση «ακύρωσε» το... διαζύγιο: «Ετσι κι αλλιώς, εγώ δεν είχα αποχωρήσει ποτέ από το ΠΑΣΟΚ. Μπορεί να διαγράφηκα από την ΚΟ του ΠΑΣΟΚ, αλλά δεν είμαι γυρολόγος. Με την ευκαιρία του προσκλητηρίου του κ. Βενιζέλου, μετά χαράς θα γυρίσω στο σπίτι μου», είχε πει.

Στις 24-3-2014 δηλώνει : «Ας με διαγράψει ο Βενιζέλος, χάρη θα μου κάνει ... ανάθεμα την ώρα που αποφάσισα να στηρίξω αυτήν την κυβέρνηση κατ’ αυτόν τον τρόπο». (Διαβάστε εδώ:http://newpost.gr/post/335939/kasshs-xarh-tha-moy-kanei-an-me-diagrapsei-o-benizelos#ixzz2ztVdZQoO).

Δηλαδή ένας βουλευτής του ΠΑΣΟΚ που φεύγει και γυρνάει στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, που κατηγορεί την ηγεσία του ότι του ζητά δηλώσεις μετανοίας, που θεωρεί ότι θα του κάνει χάρη ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αν τον διαγράψει και αναθεματίζει την κυρίαρχη επιλογή του κόμματός του για συμμετοχή στην κυβέρνηση, ζητά από τον Παπανδρέου να δηλώσει ότι στηρίζει ΔΗΜΑΡ επειδή πάει στην παρουσίαση του βιβλίου της Κοππά!

Ε!!! σαν πολλά δεν μας τα λέει ο κ. Κασσής;

Εκτός και αν το ζόρι του είναι ότι την ώρα που αυτός σήκωνε επαναστάσεις για το «γάλα» ο Παπανδρέου καταψήφιζε για τους καναλάρχες και τους τραπεζίτες. Ας μην το παίρνει κατάκαρδα. Καθένας στα μέτρα του. Ας πάρει και καμιά συμβουλή από τους πολιτικούς του φίλους κκ. Σκανδαλίδη και Αργύρη.

Σ.ΞΥΝΙΔΗΣ