ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ
Η Παρασκευή 3 Απριλίου 2015 υπήρξε μεγάλη ημέρα για τον ελληνισμό. Την ημέρα εκείνη μάθαμε από ένα γερμανικό περιοδικό πως οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ απεχώρησαν από την Αθήνα - για να κάνουν Πάσχα όπως μας καθησύχασαν αργότερα. Την ίδια εκείνη ημέρα η αριστεροδεξιά συγκυβέρνηση επιχείρησε να καταγάγει νίκη επί των περιφερειών της χώρας υπεξαιρώντας τα ευρωπαϊκά κεφάλαια του ΕΣΠΑ για την κάλυψη των άμεσων αναγκών της - την πληρωμή μισθών και συντάξεων. Και ενώ περιμέναμε ότι η υπόθεση θα κλείσει κάπου εκεί για να ασχοληθούμε και με τίποτε σοβαρότερο, ο εισαγγελέας διαφθοράς κ. Νικολούδης μας απογοήτευσε δηλώνοντας πως δεν περιμένει και τίποτε σπουδαίο από τη λίστα Λαγκάρντ. Κι ενώ όλα αυτά απασχολούσαν τα φτωχά μας μυαλουδάκια, οι σοφοί κυβερνήτες μας έδειχναν για μιαν ακόμη φορά το στίγμα της ορθής πορείας.
Η κ. Βαλαβάνη, ο κ. Φίλης, το Μαξίμου, ο κ. Παπαδημούλης και άλλοι τόσοι ακόμη έκαναν δηλώσεις για να σχολιάσουν ένα άρθρο του κ. Πανούση στα «Νέα», ο οποίος ξύπνησε από την προοδευτική του νάρκη και συνειδητοποίησε ότι ρόλος της αστυνομίας δεν είναι να την καίνε οι διαδηλωτές. Εκ πρώτης όψεως ο θόρυβος που ξεσήκωσε ο αγουροξυπνημένος κ. Πανούσης στον ρόλο του υπουργού της αστυνομίας, θα μπορούσε κανείς να συμπεράνει πως πρόκειται για κίνηση αντιπερισπασμού για να περάσει απαρατήρητη η υπεξαίρεση των κεφαλαίων του ΕΣΠΑ, η προειδοποίηση του Σπίγκελ και η δήλωση του προέδρου της Κύπρου κ. Αναστασιάδη ότι καλού κακού η χώρα του έχει προετοιμασθεί για τυχόν έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Μακάρι και να ήταν, γιατί τουλάχιστον θα είχαμε να κάνουμε με κάποιο στοιχειώδη σχεδιασμό. Πολύ φοβούμαι όμως πως η αριστερά της συγκυβέρνησης πιστεύει πως τα περί την οικονομία ζητήματα είναι μικρές διαχειριστικές λεπτομέρειες στη μόνη ιδεολογία που οδηγεί την πολιτική της. Κι αυτή δεν έχει να κάνει με την αριστερά - γι’ αυτό μπορεί και συμπλέει με ένα τμήμα της άκρας δεξιάς: είναι η κανονικότητα της μεταπολίτευσης, αυτή που επιτρέπει σε οποιονδήποτε να καταχράται τον δημόσιο χώρο, να βιαιοπραγεί, να ασχημονεί και να καίει ανενόχλητος αρκεί να δηλώνει κάπως αριστερός.
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν γνωρίζει άλλη κανονικότητα, και λόγω γενιάς και λόγω παιδείας. Γι’ αυτό και δεν ενδιαφέρεται αν η χώρα παραμείνει στο ευρώ, ή αν τα χρήματα που προορίζονται για αυτοκινητόδρομους -την υποτιθέμενη ανάπτυξη- ξοδευτούν σε μισθούς και συντάξεις. Κι αν η δημοτικότητά του παραμένει ακόμη υψηλή είναι γιατί και ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας, εθισμένο στο «χαλαρά, πιο χαλαρά», ξέχασε, ή δεν έμαθε ποτέ πώς είναι η ζωή στις κανονικές χώρες.
Έντυπηhttp://www.kathimerini.gr/
Η Παρασκευή 3 Απριλίου 2015 υπήρξε μεγάλη ημέρα για τον ελληνισμό. Την ημέρα εκείνη μάθαμε από ένα γερμανικό περιοδικό πως οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ απεχώρησαν από την Αθήνα - για να κάνουν Πάσχα όπως μας καθησύχασαν αργότερα. Την ίδια εκείνη ημέρα η αριστεροδεξιά συγκυβέρνηση επιχείρησε να καταγάγει νίκη επί των περιφερειών της χώρας υπεξαιρώντας τα ευρωπαϊκά κεφάλαια του ΕΣΠΑ για την κάλυψη των άμεσων αναγκών της - την πληρωμή μισθών και συντάξεων. Και ενώ περιμέναμε ότι η υπόθεση θα κλείσει κάπου εκεί για να ασχοληθούμε και με τίποτε σοβαρότερο, ο εισαγγελέας διαφθοράς κ. Νικολούδης μας απογοήτευσε δηλώνοντας πως δεν περιμένει και τίποτε σπουδαίο από τη λίστα Λαγκάρντ. Κι ενώ όλα αυτά απασχολούσαν τα φτωχά μας μυαλουδάκια, οι σοφοί κυβερνήτες μας έδειχναν για μιαν ακόμη φορά το στίγμα της ορθής πορείας.
Η κ. Βαλαβάνη, ο κ. Φίλης, το Μαξίμου, ο κ. Παπαδημούλης και άλλοι τόσοι ακόμη έκαναν δηλώσεις για να σχολιάσουν ένα άρθρο του κ. Πανούση στα «Νέα», ο οποίος ξύπνησε από την προοδευτική του νάρκη και συνειδητοποίησε ότι ρόλος της αστυνομίας δεν είναι να την καίνε οι διαδηλωτές. Εκ πρώτης όψεως ο θόρυβος που ξεσήκωσε ο αγουροξυπνημένος κ. Πανούσης στον ρόλο του υπουργού της αστυνομίας, θα μπορούσε κανείς να συμπεράνει πως πρόκειται για κίνηση αντιπερισπασμού για να περάσει απαρατήρητη η υπεξαίρεση των κεφαλαίων του ΕΣΠΑ, η προειδοποίηση του Σπίγκελ και η δήλωση του προέδρου της Κύπρου κ. Αναστασιάδη ότι καλού κακού η χώρα του έχει προετοιμασθεί για τυχόν έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Μακάρι και να ήταν, γιατί τουλάχιστον θα είχαμε να κάνουμε με κάποιο στοιχειώδη σχεδιασμό. Πολύ φοβούμαι όμως πως η αριστερά της συγκυβέρνησης πιστεύει πως τα περί την οικονομία ζητήματα είναι μικρές διαχειριστικές λεπτομέρειες στη μόνη ιδεολογία που οδηγεί την πολιτική της. Κι αυτή δεν έχει να κάνει με την αριστερά - γι’ αυτό μπορεί και συμπλέει με ένα τμήμα της άκρας δεξιάς: είναι η κανονικότητα της μεταπολίτευσης, αυτή που επιτρέπει σε οποιονδήποτε να καταχράται τον δημόσιο χώρο, να βιαιοπραγεί, να ασχημονεί και να καίει ανενόχλητος αρκεί να δηλώνει κάπως αριστερός.
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν γνωρίζει άλλη κανονικότητα, και λόγω γενιάς και λόγω παιδείας. Γι’ αυτό και δεν ενδιαφέρεται αν η χώρα παραμείνει στο ευρώ, ή αν τα χρήματα που προορίζονται για αυτοκινητόδρομους -την υποτιθέμενη ανάπτυξη- ξοδευτούν σε μισθούς και συντάξεις. Κι αν η δημοτικότητά του παραμένει ακόμη υψηλή είναι γιατί και ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας, εθισμένο στο «χαλαρά, πιο χαλαρά», ξέχασε, ή δεν έμαθε ποτέ πώς είναι η ζωή στις κανονικές χώρες.
Έντυπηhttp://www.kathimerini.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.