Για έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη μιλά ανοικτά ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Παναγιώτης Λαφαζάνης, υποστηρίζοντας ότι όχι μόνο μπορούμε να αντέξουμε ένα Grexit αλλά ότι έχουμε και εναλλακτικές, ενώ η Ε.Ε. δεν διαθέτει. [egiakoumis]
Σύμφωνα με τον κ. Λαφαζάνη «η Ελλάδα θα μπορέσει να αντέξει και σιγά-σιγά να ανορθωθεί, από μία ρήξη με την ΕΕ που θα επιβάλουν οι κυρίαρχοι κύκλοι της. Η ΕΕ, όμως, είναι πιθανόν, όσο κι αν αυτό μοιάζει παράδοξο, να υποστεί βαρύτατο ή και θανάσιμο τραύμα σε μια τέτοια περίπτωση».
Κατά τον υπουργό ΠΑΠΕΝ «είναι εκτός τόπου και χρόνου να σκέφτονται κάποιοι ότι οι οικονομικές επιπτώσεις ενός ελληνικού χρεοστασίου ή ακόμα περισσότερο ενός Grexit, θα είναι πολιτικά και οικονομικά αμελητέες για το μέλλον της ΕΕ».
Ο κ. Λαφαζάνης εκτιμά ότι οι εταίροι ζητούν «γη και ύδωρ» για να συμφωνήσουν αλλά διαμηνύει:
«Η κυβέρνησή μας δεν πρόκειται να υποταχθεί ούτε να παραδοθεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να συνυπογράψει ποτέ νέα μέτρα σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα δεχθεί συμφωνία που θα είναι ασύμβατη με τις ριζοσπαστικές του δεσμεύσεις».
Υποστηρίζει επίσης ότι «αν Βερολίνο, Βρυξέλλες και ΔΝΤ πιστεύουν ότι είτε θα σύρουν τη χώρα και την κυβέρνησή μας στην υποταγή, είτε θα μας σπρώξουν στην κατάρρευση κάνουν διπλό λάθος: Δεν θα συμβεί ούτε το ένα ούτε το άλλο».
Ισχυρίζεται δε ότι η «Ελλάδα διαθέτει πολλούς εναλλακτικούς δρόμους και μπορεί να έχει προοπτική χωρίς τη χρηματοδότηση από ΕΕ και ΔΝΤ και χωρίς τη ρευστότητα που δίνει με το σταγονόμετρο η ΕΚΤ προς τις τράπεζες».
Μάλιστα, προχωρά ακόμη παραπέρα εκτιμώντας ότι «η νεοφιλελεύθερη μονεταριστική γερμανική Ευρώπη και μια ευρωζώνη με δογματική αρχιτεκτονική, κατασκευασμένη για το «λόμπι» του Βορρά, δεν έχουν κανένα μέλλον».
Ξεδιπλώνει δε το όραμα για πολυδιάστατη ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική λέγοντας πως «η Ελλάδα με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, τόσο με τον ΤΑΡ με αζέρικο αέριο όσο και με το νέο αγωγό με ρώσικο αέριο αλλά και με σειρά άλλων προσπαθειών και πρωτοβουλιών, θέλει να καταστεί πλουραλιστικός ενεργειακός κόμβος συνεργασίας, ειρήνης και σταθερότητας στην περιοχή και την Ευρώπη».
Τέλος, ο κ. Λαφαζάνης ζητά να απομονωθεί η «πέμπτη φάλαγγα» των «ξένων κατεστημένων κέντρων, των ολιγαρχών, των κυρίαρχων μίντια και της εγχώριας πολιτικής υπαλληλίας τους».
Epikairo: Διαβάζοντας κανείς το άρθρο Λαφαζάνη, καταλαβαίνει ότι διαπνέεται από τον ρομαντικό βερμπαλισμό ενός φρεσκομυημένου πρωτοετή Κνίτη, που κατεβάζει αυτό το άρθρο σαν κείμενο στην Γενική Συνέλευση Συλλόγου Φοιτητών και όχι ενός ενός ενεργεία υπουργού μιας κυβέρνησης κι ενός κράτους μέλους του Ευρώ και της ΕΕ.
Τα όσα "επαναστατικά" λέει ο Λαφαζάνης στο άρθρο του, που παραπέμπουν σε φαντασιώσεις μιας άλλης εποχής, δεν ανταποκρίνονται καθόλου στις προσδοκίες του πολιτικού του προϊσταμένου Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος επιδιώκει συμβιβασμό εντός του ευρώ με τους εταίρους δανειστές. Μπορεί κανείς να δει με κάποια επιεική ελαφρότητα τα γραφόμενα του Λαφαζάνη, αλλά δυστυχώς τώρα δεν βρίσκεται στην αντιπολίτευση του 4 πόσο μάλλον του 27 τοις εκατό, αλλά στην κυβέρνηση, που στόχο έχει να υλοποιήσει την εντολή του λαού για παραμονή στο ευρώ.
Αν ο Λαφαζάνης αισθάνεται ότι η κυβέρνησή του οδηγείται σε υποταγή με τους "δήθεν εταίρους", ας κάνει τη γενναία πράξη να παραιτηθεί και να ξεκινήσει ανένδοτο αγώνα από μαρξιστικές ημερίδες σε φοιτητικά αμφιθέατρα. Το να τα λέει αυτά και να συνεχίζει να είναι υπουργός, προφανώς και κινδυνεύει να γραφικοποιηθεί, γιατί πλέον η κατάσταση στη χώρα δεν επιτρέπει στον ΣΥΡΙΖΑ να είναι λίγο απ' όλα τα γούστα.
Ίσως βέβαια από την άλλη το άρθρο του Λαφαζάνη να εξηγεί γιατί ο Τσίπρας αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο δημοψηφίσματος και όχι εκλογών. Στο δημοψήφισμα ο Λαφαζάνης μπορεί άνετα να πάρει θέση υπέρ της ρήξης και της δραχμής, όπως και η Αριστερή Πλατφόρμα κι άλλες φωνές όπως ο Λαπαβίτσας. Στις εκλογές ο Τσίπρας θα έπρεπε να προβεί σε αλλαγή των συσχετισμών δύναμης εντός της Κ.Ο. με πρώτο στόχο βέβαια την Αριστερή Πλατφόρμα, στο ενδεχόμενο πάντα ο ΣΥΡΙΖΑ που επέλεγε την ευρωπαϊκή προοπτική. Ενώ τώρα με το δημοψήφισμα (αν και όποτε γίνει), θα επιτραπεί στον κάθε Λαφαζάνη να πει το μακρύ και το κοντό του, χωρίς να υπάρχει ο κίνδυνος απώλειας της εξουσίας.
Καταληκτικά, η κυβέρνηση μοιάζει να ακροβατεί μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ του 4 και του 27 τοις εκατό, ξεχνώντας ότι έχει δεδηλωμένη του 36 τοις εκατό. Ή θα το θυμηθεί τις επόμενες μέρες ή θα επιστρέψει εκεί όπου πραγματικά ανήκει, χωρίς όμως απαραίτητα να σημαίνει ότι και η χώρα θα πάρει τον δρόμο χωρίς επιστροφή..
http://www.epikairo.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.