ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΕΛΘΟΝ!!
ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ...
Δεν μπορεί κάποιοι που λειτούργησαν υπονομευτικά τα τελευταία χρόνια να είναι σε θέση να συμβάλουν στην αναγέννηση του ΠΑΣΟΚ.
Ο καθένας από τους παραπάνω κουβαλάει κάτι αρνητικό στην πλάτη του. Δεν είμαι εγώ εκείνος που θα τους δικάσει, διότι αυτό είναι δουλειά της ιστορίας και λυπάμαι διότι πολλοί νεότεροι σύντροφοι δεν γνωρίζουν και πολλά από τα περιστατικά που βάρυναν αρνητικά στην εξέλιξη του Κινήματος. Τα ονόματα που παρέθεσα και που αναφέρονται στο σημείωμα των φίλων που "στεγάζονται" στην Politiki Autonomia είναι τυχαία, δίχως αυτό να σημαίνει ότι μπορούν αυτοί να έχουν θετική συμβολή στην πολιτική.
Κατά το κοινώς λεγόμενο "έχουν φάει τα πολιτικά ψωμιά τους".
Επί δεκαετίες, μέλη της Κεντρικής Επιτροπής, του Εκτελεστικού Γραφείου, βουλευτές, ευρωβουλευτές, υφυπουργοί, υπουργοί, γραμματείς και φαρισαίοι...
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!!!
Ας παραμερίσουν γιατί δεν έχουν τίποτε πλέον να προσφέρουν.
Αυτοί είναι ταυτισμένοι με το ΠΑΣΟΚ που ο κόσμος σήμερα απεχθάνεται.
Όταν χρειάστηκε να στηρίξουν τις επιλογές του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ τι έκαναν;;
Κάποιοι από αυτούς συνωμότησαν. Έχουν μαθευτεί πλέον όλα μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας: Ποιοι δούλεψαν μετωπικά για να διώξουν τον ΓΑΠ και να τον αποτελειώσουν, ποια ονόματα του επιχειρηματικού κόσμου είχαν εμπλοκή, πού σχεδιάστηκε η ανατροπή, σε ποια σπίτια, σε ποια γραφεία, ποιοι διοχέτευσαν τα [υποτίθενται επιβαρυντικά για τον ΓΑΠ] οικονομικά στοιχεία στα "Νέα"...
Αλλά, έως εδώ. Δεν μπορεί οι απλοί οπαδοί του ΠΑΣΟΚ να παρασυρθούν για πολλοστή φορά και να στηρίξουν τελειωμένους πολιτικούς. Θα μου πει κανείς ότι η πολιτική είχε πάντοτε το δικό της ρυθμό λειτουργίας και τις δικές της απαιτήσεις. ΟΜΩΣ, εγώ που τα γράφω αυτά, ποτέ δεν συνωμότησα κατά του ΠΑΣΟΚ, αλλά ως απλός στρατιώτης έκανα ό,τι ήταν μπορετό -από το δικό μου μετερίζι- για να στηρίξω τις επιλογές της ηγεσίας.
Να στηρίξω τώρα ανθρώπους που πάντοτε συμμετείχαν σε φράξιες, σε ομάδες και ομαδούλες, που έκαναν αλλεπάλληλα λάθη και ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ δεν λογοδότησαν;;
Δεν έδωσαν ποτέ λογαριασμό σε κανέναν για τα λάθη και τις παραλείψεις τους.
Μιλάω τώρα για τη νοσηρότητα μιας κατάστασης για την οποία ποτέ κανείς δεν μίλησε και ποτέ δεν τόλμησε να συζητήσει για το γεγονός ότι η όποια πολιτική, είτε κομματική είτε κυβερνητική, ασκείτο σ' ένα χώρο στεγανό.
Εγώ περίμενα ότι οι πολιτικοί ειδικά του ΠΑΣΟΚ θα ήσαν διαφορετικοί από τους επαγγελματίες πολιτικούς που φυσικά δεν είναι ηθοπλάστες, αφού η δράση τους προς ανάδειξη και πολιτική επιβίωση είναι συνεχής μάχη! Συνεπώς επειδή βρέθηκαν μέσα σε μια ζούγκλα που είναι ο πολιτικός στίβος δεν κατάφεραν να παραμείνουν αγνοί κι έγιναν κι αυτοί θηρία.
Για να επανέλθω στο ΠΑΣΟΚ και για όσους πιστεύουν ότι μπορεί ν' αναστηθεί. Κανένας από τους προαναφερθέντες δεν είναι σε θέση να το αναστήσει. Το ΠΑΣΟΚ, όπως έχω ξαναγράψει, είναι άρρηκτα δεμένο με τους ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ. Ας μην έχει κανείς ψευδαισθήσεις. Χωρίς τον Παπανδρέου δεν πρόκειται να γίνει κάτι. Αλλά σχεδόν [γράφω: σχεδόν] όλοι όσοι συμμετείχαν στην εξουσία συνετέλεσαν και στην απαξίωσή του στα μάτια του λαού. Ήσαν οι συνειδητοί ή ασυνείδητοι οργανωτές της παράλυσης του ΠΑΣΟΚ και του κράτους. Κι όσο κρατούσαν τα κλειδιά και τα πόστα στον κομματικό, κυβερνητικό και κρατικό μηχανισμό, τόσο έμοιαζαν με τους θαυμαστές; του άλλοτε σοβιετικού μοντέλου.
Δεν μπορούν λοιπόν εκείνοι που θρυμμάτισαν το ΠΑΣΟΚ να το ξανακολλήσουν.
Όσο για εκείνους που μετανάστευσαν σε άλλο κομματικό φορέα, προσωπική μου άποψη είναι ότι το έκαναν διότι τους ενδιέφερε αποκλειστικά και μόνον η δική τους πολιτική επιβίωση. Τα ονόματα είναι γνωστά και δεν χρειάζεται να τα γράψω. Αν δείτε την ΔΗΜΑΡ και τον ΣΥΡΙΖΑ θα καταλάβετε. Δεν μπορεί κανείς να με πείσει ότι πήγαν για να συντελέσουν στη σωτηρία της πατρίδας που κινδύνευε από τον Παπανδρέου.
Γενιές ολόκληρες νέων ανθρώπων γεννήθηκαν με το ΠΑΣΟΚ και η συνείδησή τους είναι Πασοκική.
Κάτι σαν τους παλιούς Γιουγκοσλάβους. Διαλύθηκε η Γιουγκοσλαβία, αλλά πολλοί είναι εκείνοι (είτε Σέρβοι είτε Κροάτες είτε Βόσνιοι κ.λπ.) που δηλώνουν "Γιουγκοσλάβοι" κι αυτό είναι κάτι το ξεχωριστό. Και δεν είναι τίμιο να λέει κάποιος ότι τώρα τον εκφράζει η ΔΗΜΑΡ ή ο ΣΥΡΙΖΑ, δυο φορείς που από τα χρόνια της μεταπολίτευσης [ως ΚΚΕεσωτ, ΕΑΡ, Συνασπισμός κ.λπ.] αντιμάχονταν το ΠΑΣΟΚ και ουδέποτε απάντησαν θετικά στις προσκλήσεις για συνεργασία. Πάντοτε έμεναν απέξω και χτυπούσαν ανηλεώς το ΠΑΣΟΚ και τους Παπανδρέου.
Πάει, πέρασε η αθώα ηλικία. Και είναι φυσικό. Τα χρόνια περνούν και η ζεστή ύλη της βιωμένης πραγματικότητας περνάει μέσα από τα δάχτυλά μας, αλλά βάζει τη σφραγίδα της στην καρδιά και στη μνήμη μας, που γίνεται ιστορική με σύνορα ακραία. Και πρέπει να πω ότι υπήρξαν και υπάρχουν σύντροφοι που έχουν ακόμα μέσα τους τρομακτικό απόθεμα ανιδιοτέλειας και ανεξαρτησίας γνώμης για να μπορούν να συντηρούν την κριτική στάση που δεν μπερδεύεται με ιδεολογικούς ενθουσιασμούς και προσωπικές σκοπιμότητες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.