Ο ΓΑΠ και η συντηρητική Ευρώπη

1.Όταν ο Γιώργος Παπανδρέου υπογράμμιζε από τα τέλη του 2009 ότι το βασικό πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι οι μισθοί και οι συντάξεις, αλλά βαθύτερες διαρθρωτικές αδυναμίες (σπατάλη, φοροδιαφυγή, ανομία κ.ο.κ.) που χρειάζονται χρόνο για να αντιμετωπιστούν, η συντηρητική Ευρώπη πίεζε για άμεσες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις. 

2.Όταν ο Γιώργος Παπανδρέου από τις αρχές του 2010 τόνιζε ότι το πρόβλημα δεν αφορά μόνο την Ελλάδα και ότι ο βασικός στόχος όλων των κερδοσκοπικών επιθέσεων είναι το ίδιο το ευρώ, η συντηρητική Ευρώπη μιλούσε αποκλειστικά για «ελληνικό πρόβλημα»…

3.Όταν ο Γιώργος Παπανδρέου από τον Οκτώβριο του 2009 –όπως και συνολικά οι Ευρωπαίοι σοσιαλιστές– υποστήριζε ότι τα προβλήματα της Ευρώπης δεν θα αντιμετωπιστούν με υφεσιακές πολιτικές, αλλά με τολμηρές επενδύσεις στην πράσινη ανάπτυξη και με νέα χρηματοδοτικά εργαλεία, όπως ο φόρος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, ο φόρος στο διοξείδιο του άνθρακα και τα ευρωπαϊκά ομόλογα, η συντηρητική Ευρώπη απλώς παρέπεμπε τα θέματα αυτά από το ένα στο άλλο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. 

4.Όταν ο Γιώργος Παπανδρέου από την πρώτη στιγμή έθεσε το θέμα του δημοκρατικού ελέγχου πάνω στις ανεξέλεγκτες χρηματοπιστωτικές αγορές, η συντηρητική Ευρώπη συμφωνούσε στα λόγια αλλά στην πράξη έκανε ελάχιστα έως τίποτα για να αρχίσει να μπαίνει τέλος στην ανεξέλεγκτη κερδοσκοπία…

Christos Stritsis