Στατιστικές αλήθειες!

Η έκθεση της ΕΛ.ΣΤΑΤ για την εξέλιξη της ανεργίας, το διάστημα 2/2012-2/2013 είναι αποκαλυπτική για το μέγεθος και τις διαστάσεις του προβλήματος. Η κατάταξη κατ’ Αποκεντρωμένη Διοίκηση καταγράφει πως η (ενιαία στην στατιστική καταγραφή) περιοχή Θεσσαλίας-Στερεάς βρίσκεται στην κορυφή της σχετικής λίστας ανεργίας.

Με ποσοστό 28,7% τον Φλεβάρη του 2013, τ’ οποίο είναι και το μεγαλύτερο στην καταμετρηθείσα ετήσια διακύμανση, δείχνει την σκληρή πραγματικότητα που βιώνει ο τόπος.

Η διαχρονική εξέλιξη του δείκτη είναι εξαιρετικά χρήσιμη για την διαμόρφωση των επώδυνων δεδομένων.

Με σημείο έναρξης το 21,5% του Φλεβάρη του 2012 η τάση είναι ανοδική, με ορισμένες εξαιρέσεις εποχικού χαρακτήρα.

Έτσι το ποσοστό εκτινάσσεται στο 25,9% τον Μάη του 2012 για ν’ ακολουθήσει μια (μικρή) πτωτική πορεία τον Ιούνη (24,8%) και τον Ιούλη (24,6%) για να εκτιναχθεί τον Αύγουστο στο 27%.

Προφανώς κάποιες τουριστικές δραστηριότητες έδωσαν μια προσωρινή εργασιακή ένεση τους δύο πρώτους μήνες του περσινού καλοκαιριού. Ωστόσο τον τρίτο μήνα οι ευκαιριακές απασχολήσεις ολοκληρώθηκαν άδοξα, με αποτέλεσμα να υπάρξει ταχεία αναρρίχηση του δείκτη στο 27% τον Αύγουστο του 2012. Η περίοδος Σεπτέμβρης- Δεκέμβρης 2012 συνοδεύτηκε από αυξομειώσεις των ποσοστών, πιθανώς λόγω αγροτικών απασχολήσεων (μιλάμε για το σύνολο Θεσσαλία-Στερεά υπενθυμίζουμε).

Τον Δεκέμβρη του 2012 καταγράφεται ένα ποσοστό 25,7%, ίδιο σχεδόν και τον πρώτο μήνα του 2013 (26,1%). Τον Φλεβάρη ωστόσο η καμπύλη αγγίζει την στατιστική της οροφή, δίνοντας το 28,7% που προαναφέραμε.

Για να συνοψίσουμε, η άνοδος της ανεργίας είναι διαρκής –παρά κάποιες αυξομειώσεις-, υπό την έννοια ότι τα ελάχιστα του διαγράμματός της συνεχώς ψηλώνουν.

Τουτέστι μόλις τελειώσουν κάποιες ειδικές συνθήκες (στον αγροτικό τομέα, στην τουριστική βιομηχανία ή στις εμπορικές δραστηριότητες σ’ εορταστικές περιόδους) η ανεργία ανεβαίνει απότομα και όταν ξαναπέσει σταθεροποιείται σε υψηλότερα στάνταρς απ’ ό,τι στο παρελθόν.

Αυτό αποτυπώνεται χαρακτηριστικά στην απεικόνιση της ίδιας της ΕΛ.ΣΤΑΤ, στα διαγράμματα των «εποχικά προσαρμοσμένων εκτιμήσεων» και των «μη εποχικά προσαρμοσμένων εκτιμήσεων» πανελλαδικά. Ως τον Οκτώβρη του 2012 ο πρώτος δείκτης κινείται υψηλότερα του δεύτερου, από τότε ως τον Φλεβάρη του 2013 η τάση αντιστρέφεται.

Πράγμα που σημαίνει πως το ειδικό βάρος της δομικής (μόνιμης) ανεργίας αυξάνεται διαρκώς σε βάρος της λειτουργικής.

Κάτι που δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας (και) για την περιοχή μας, που βυθίζεται διαρκώς στο έλος της συστημικής κρίσης.

http://ra64.wordpress.com