Ειλικρινά, αισθάνομαι έκπληξη! Μα, δεν είναι αυτονόητο ;
Δεν είναι το Συνέδριο το ανώτατο, κυρίαρχο όργανο στο οποίο προβλέπεται θεσμικά, καταστατικά ότι συζητούνται όλα τα θέματα και οι αποφάσεις του δεσμεύουν όλα τα όργανα (από τον πρόεδρο και την Κ.Ο. μέχρι και το τελευταίο μέλος);
Δεν μας λένε, λοιπόν, τίποτα περισσότερο σημαντικό απ΄ό,τι η σχετική διάταξη του καταστατικού που αναφέρεται καθαρά και συγκριμένα στις εξουσίες, την αποστολή και το περιέχομενο του Συνεδρίου.
Γιατί, όμως, τα στελέζη αυτά κρίνουν αναγκαίο να θίξουν και, μάλιστα, με έμφαση κάτι τέτοιο ; Υπάρχει κίνδυνος (από ποιόν, -ους κι από πού για την καταστρατήγηση του Συνεδρίου, του ρόλου του και των εξουσιών του ;
Χρήσιμη προσφορά θα ήταν να αναφερθούν αυτά και να υπάρξουν επιλογές-προτάσεις και μέτρα για την αποτροπή και ακύρωση τέτοιων εγχειρημάτων μεθόδευσης και καταστρατήγησης που δεν μπορεί να έχουν θετικό και ενωτικό χαρακτήρα, αλλά στενό, ιδιοτελή.
Πέραν όμως αυτών, των αιτημάτων -ενστάσεων περί τα διαδικαστικά, το πιό κρίσιμο και ουσιώδες είναι : ''Ποιές είναι οι θέσεις, οι επιλογές, οι πολιτικές που πρέπει να πάρει, να αποφασίσει το Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ για τη σχέση του με την κυβέρνηση Σαμαρά και τις πολιτικές της σε συνάρτηση και με τις εξαρτήσεις της , για την πορεία αναγέννησης του, για τη ριζικά νέα προοδευτική πολιτική του εξόδου της χώρας από την εξουθενωτική κρίση και τον κλοιό των μνημονίων, για τις σχέσεις του ΠΑΣΟΚ με τον μη συντηρητικό, κεντροαριστερό χώρο και τις δυνάμεις του, όπου από τη γέννησή του ήταν τοποθετημένο'' ;
Αυτό το πλαίσιο μετατοπίζει τη συζήτηση στα πραγματικά και ζωτικά διακυβεύματα. Και, εγκαλεί τον καθένα, πέρα από υποκριτικές συμπεριφορές και τακτικές (συγ)κυβερνητικής επιβίωσης να τοποθετηθεί και να αναλάβει ευθύνη για το παρελθόν (ιδιαίτερα της πρόσφατης τριετίας), για το παρόν και το μέλλον (με ποιά πολιτική, με ποιές συνεργασίες, με ποιό δυναμικό) ;
Στο Συνέδριο του, το ΠΑΣΟΚ πρέπει,-οφείλει και μπορεί-, να απαντήσει : μπορεί να συνεχίσει να είναι αντίθετο με το Λαό, απένατι στη κοινωνία, σε απόσταση με τους πολίτες. Μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση με την οικονομία σε βαθύτερη ύφεση, συνεχιζόμενη λιτότητα, εφιαλτική ανεργία, αναπτυξιακή απραξία ;
Θα κλείσει τον τετραετή σχεδόν κύκλο της καθίζησης και του καταστροφικού αδιεξόδου, επανασχεδιαζοντας και αποφασίζοντας για μιά νέα προοδευτική στρατηγική και νέα πορεία, ή θα κρατηθεί αγκυλωμένο, εγκλωβισμένο στη μέχρι τώρα ηγετική του γραμμή ;
Ε.ΤΖΙΟΛΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.