Επτά λόγοι γιατί το ΣτΕ κάνει λάθος με την ιθαγένεια

1.Η απόφαση της πλειοψηφίας της Ολομέλειας του ΣτΕ θέτει ως προϋπόθεση για τη συνταγματικότητα των ρυθμίσεων που διέπουν την ελληνική ιθαγένεια το να διασφαλίζουν ότι αυτός που αποκτά την ελληνική ιθαγένεια είναι εμποτισμένος με τα ελληνικά ήθη, έθιμα και παραδόσεις. Αλήθεια μήπως η συλλογιστική αυτή αμφισβητεί την κτήση της ελληνικής ιθαγένειας από πρόσωπα δεύτερης, τρίτης, τέταρτης (και ούτω καθεξής) γενιάς που κατάγονται από Έλληνες μετανάστες στις ΗΠΑ και την Αυστραλία; Μήπως πρέπει και γι` αυτούς να επανεξεταστεί το θεσμικό πλαίσιο ώστε να διασφαλίζεται ότι έχουν επαφή με τα ελληνικά ήθη, έθιμα και παραδόσεις; Και αν διαπιστώνεται ότι δεν έχουν τέτοια επαφή μήπως είναι αντισυνταγματικό να αποκτούν την ελληνική ιθαγένεια «αυτόματα» λόγω γέννησης;

​2.Η απόφαση της πλειοψηφίας της Ολομέλειας του ΣτΕ διαφέρει σε σχέση με την απόφαση του Δ΄ Τμήματος. Η απόφαση του Τμήματος ήταν συνεπέστερη με τον εαυτό της. Έθετε ως προαπαιτούμενο για τη συνταγματικότητα των ρυθμίσεων της ιθαγένειας την «εξατομικευμένη κρίση». Επομένως, οδηγούνταν στο συμπέρασμα ότι η κτήση της ιθαγένειας με μόνες «τυπικές προϋποθέσεις» είναι αντισυνταγματική. Αντίθετα, η απόφαση της πλειοψηφίας της Ολομέλειας ενώ θεωρεί ότι προσκρούουν στο Σύνταγμα οι ρυθμίσεις του ν.3838/2010 αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να θεωρήσει συνταγματικές ρυθμίσεις που θα καθιέρωναν άλλες πιο αυστηρές, πλην όμως και πάλι «τυπικές» προϋποθέσεις. Με άλλα λόγια ενώ θεωρεί ότι τα 6 χρόνια σχολείο καθιστούν τη ρύθμιση αντισυνταγματική, κλείνει το μάτι στο νομοθέτη ότι εάν τα 6 χρόνια σχολείου γινόταν 9 ή τα 5 χρόνια νόμιμης διαμονής των γονέων γινόταν άδεια επί μακρόν διαμένοντος ή δεκαετούς διάρκειας θα μπορούσε και να γίνει συνταγματικά επιτρεπτό. Όμως αυτό δεν είναι νομική κρίση, αλλά προεχόντως κρίση πολιτική. Και αυτό δεν είναι δουλειά του ΣτΕ, αλλά των δημοκρατικά νομιμοποιημένων οργάνων νομοθέτησης της ελληνικής Πολιτείας.

3.Η απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ αναφέρεται στον «εθνικό» χαρακτήρα του ελληνικού κράτους και επικαλείται μάλιστα και την ΕΕ ως ένωση εθνικών κρατών. Πέραν της ρητορείας που έχει συγκριμένα πολιτικά χαρακτηριστικά είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι η πλειοψηφία της Ολομέλειας του ΣτΕ επιφυλάσσει στον εαυτό του το ρόλο του «εθνοφύλακα» και μάλιστα του «εθνοφύλακα» ενός «έθνος» του οποίου η ιδιοσυστασία ορίζεται από τις αντιλήψεις της πλειοψηφίας των μελών του δικαστηρίου. Αλήθεια, ο ελληνικός λαός, όπως εκφράζεται διά των εκλεγμένων εκπροσώπων του στο Κοινοβούλιο, έχει λόγο για τα χαρακτηριστικά και τον τρόπο συγκρότησης αυτού του «έθνους»; Προφανώς η πλειοψηφία της Ολομέλειας του ΣτΕ το αμφισβητεί.

4.Η πλειοψηφία της Ολομέλειας του ΣτΕ κάνει λόγο για «εθνικό κράτος» του οποίου ο χαρακτήρας αμφισβητείται με τις ρυθμίσεις του ν.3838/2010. Αλήθεια, στα υπόλοιπα κράτη της ΕΕ που έχουν αντίστοιχες ρυθμίσεις με αυτές του ν.3838/2010, όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Ολλανδία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία, έχει πάψει να υφίσταται «εθνικό κράτος»; Αλήθεια, σε ποιο «εθνικό κράτος» ζει η πλειοψηφία της Ολομέλειας του ΣτΕ; Έχει σχέση αυτό το «εθνικό κράτος» της πλειοψηφίας της Ολομέλειας του ΣτΕ με τα εθνικά κράτη της δυτικής Ευρώπης; Έχει σχέση με το εθνικό κράτος που θέλουμε να είναι το ελληνικό κράτος στον 21ο αιώνα;

5.Η πλειοψηφία της Ολομέλειας του ΣτΕ έκρινε επίσης αντισυνταγματική τη συμμετοχή μη Ελλήνων πολιτών στις δημοτικές εκλογές. Αλήθεια, είναι αντισυνταγματική η συμμετοχή και των πολιτών της ΕΕ στις δημοτικές εκλογές; Ή στην περίπτωση αυτή είναι σύμφωνη με το Σύνταγμα η συμμετοχή τους μόνο και μόνο επειδή αυτό επιβάλλεται από τη νομοθεσία της ΕΕ; Μπορεί όμως η νομοθεσία της ΕΕ να επιβληθεί επί των θεμελιωδών διατάξεων του ελληνικού Συντάγματος που αφορούν το «έθνος» και τη «σύσταση του ελληνικού λαού»;

6.Και κάτι τελευταίο για τις δημοτικές εκλογές. Δεν γνωρίζει άραγε η πλειοψηφία της Ολομέλειας του ΣτΕ τις συζητήσεις στο πλαίσιο των προηγούμενων αναθεωρητικών Βουλών ως προς το ζήτημα της συμμετοχής αλλοδαπών σε αυτές; Και πως είναι δυνατόν να μην τις γνωρίζει όταν στο πλαίσιο της διαδικασίας τους επισημάνθηκε ότι ομοφώνως (πλην ΛΑΟΣ) η Βουλή θεώρησε ότι με την σημερινή διατύπωση των οικείων διατάξεων του Συντάγματος η συμμετοχή αυτή είναι επιτρεπτή; Προφανώς η πλειοψηφία της Ολομέλειας του ΣτΕ τις γνωρίζει. Όπως επίσης γνωρίζει ότι η ένσταση αντισυνταγματικότητας που υπεβλήθη κατά την ψήφιση του ν.3838/2010 απορρίφθηκε από τη Βουλή με τη ΝΔ διά του κοινοβουλευτικού της εκπροσώπου κυρίου Τζαβάρα να συμπαρατάσσεται με την πλειοψηφία ως προς το ζήτημα της αντισυνταγματικότητας. Παρότι όμως όλα αυτά τα γνωρίζει η πλειοψηφία της Ολομέλειας του ΣτΕ επέλεξε να τα αγνοήσει! Να αγνοήσει δηλαδή επιδεικτικά και πάλι τη γνώμη των δημοκρατικά εκλεγμένων εκπροσώπων του ελληνικού λαού.

7.Τα ζητήματα που θέτει η απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ είναι πολύ σημαντικότερα από την κρίση επί ενός οποιουδήποτε νόμου. Τα ζητήματα που θέτει η απόφαση του ΣτΕ αφορούν τον πυρήνα της λαϊκής κυριαρχίας και της δημοκρατίας στον τόπο μας. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση η πλειοψηφία των δικαστών του ΣτΕ δεν τίμησε τη δημοκρατική παράδοση του Ανώτατου Δικαστηρίου. Δυστυχώς.
http://www.inews.gr/ Του Γρ.Τσιούκα