Προσπάθησα από χθες να ανακαλύψω τι αξία μπορεί να έχει η κατάργηση του Μνημονίου αν ταυτόχρονα δεν καταργηθούν τα μέτρα που μέσω αυτού έχουν επιβληθεί. Και φυσικά κατέληξα στο συμπέρασμα ότι δεν έχει και δεν μπορεί να έχει την παραμικρή αξία. Από τη στιγμή που θα διατηρηθεί -άγνωστο ως πότε- η περικοπή της σύνταξής μου ή η επιβολή των διαφόρων χαρατσιών και των φορολογικών επιβαρύνσεων, μόνο ως κοροϊδία μπορώ να θεωρήσω την ακύρωση του κειμένου που τα έχει επιβάλει.
Και μετά θυμήθηκα την κυριακάτικη συνέντευξη του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ στη «Realnews». Εκεί υπήρχε η μοναδική συγκεκριμένη δέσμευση για ακύρωση μέτρων που μας επιβλήθηκαν από το Μνημόνιο. Σε κάποιο σημείο αναφέρει ότι θα προχωρήσει, αν και όταν αναλάβει την εξουσία, στην «κατάργηση των νόμων που διαλύουν τις συλλογικές συμβάσεις και κάνουν εύκολες τις απολύσεις». Και βεβαιώθηκα ότι η εμμονή του στην κοροϊδία είναι αμετακίνητη.
Δεν ξέρω αν ειλικρινά το πιστεύει ή αν το λέει μόνο για λόγους εντυπωσιασμού όπως κάνουν οι επαγγελματίες συνδικαλιστές, αλλά με ανεργία που βρίσκεται στο 27%, μόνο κάποιος που ή δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα ή επιδιώκει να εξαπατήσει το ακροατήριό του μπορεί να ισχυρίζεται ότι τέτοιες παρεμβάσεις είναι δυνατό να έχουν κάποια αξία.
Αν μπει στον κόπο ο Αλ. Τσίπρας να ρωτήσει κάποιον από τον ιδιωτικό τομέα που να έχει βιώσει τις συνέπειες της κρίσης, ίσως πληροφορηθεί πως η ύπαρξη συλλογικών συμβάσεων και προστατευτικών νόμων ούτε τις περικοπές των μισθών ούτε τις απολύσεις απέτρεψε. Και το γιατί το ξέρουν, δυστυχώς, οι εργαζόμενοι καλύτερα από κάθε άλλον. Οταν η κρίση οδηγεί σε λουκέτο τη μία επιχείρηση μετά την άλλη, τότε εκείνο που προέχει είναι η επιβίωση όσων απ΄ αυτές μπορούν να επιβιώσουν και η διάσωση όσων θέσεων εργασίας μπορούν να διασωθούν.
Και καλό θα είναι να μην ξεχνάμε πως αυτός που απολύει κάποιον στον ιδιωτικό τομέα είναι ο ίδιος που τον είχε προσλάβει χθες ή προχθές. Και φυσικά δεν τον είχε προσλάβει με πρόθεση να τον απολύσει. Απλώς ήταν άλλες οι συνθήκες. Τότε υπήρχε ανάπτυξη, τώρα υπάρχει ύφεση. Και όπως η ανάπτυξη φέρνει προσλήψεις και αυξήσεις, έτσι και η ύφεση φέρνει απολύσεις και μειώσεις αποδοχών.
Και μετά θυμήθηκα την κυριακάτικη συνέντευξη του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ στη «Realnews». Εκεί υπήρχε η μοναδική συγκεκριμένη δέσμευση για ακύρωση μέτρων που μας επιβλήθηκαν από το Μνημόνιο. Σε κάποιο σημείο αναφέρει ότι θα προχωρήσει, αν και όταν αναλάβει την εξουσία, στην «κατάργηση των νόμων που διαλύουν τις συλλογικές συμβάσεις και κάνουν εύκολες τις απολύσεις». Και βεβαιώθηκα ότι η εμμονή του στην κοροϊδία είναι αμετακίνητη.
Δεν ξέρω αν ειλικρινά το πιστεύει ή αν το λέει μόνο για λόγους εντυπωσιασμού όπως κάνουν οι επαγγελματίες συνδικαλιστές, αλλά με ανεργία που βρίσκεται στο 27%, μόνο κάποιος που ή δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα ή επιδιώκει να εξαπατήσει το ακροατήριό του μπορεί να ισχυρίζεται ότι τέτοιες παρεμβάσεις είναι δυνατό να έχουν κάποια αξία.
Αν μπει στον κόπο ο Αλ. Τσίπρας να ρωτήσει κάποιον από τον ιδιωτικό τομέα που να έχει βιώσει τις συνέπειες της κρίσης, ίσως πληροφορηθεί πως η ύπαρξη συλλογικών συμβάσεων και προστατευτικών νόμων ούτε τις περικοπές των μισθών ούτε τις απολύσεις απέτρεψε. Και το γιατί το ξέρουν, δυστυχώς, οι εργαζόμενοι καλύτερα από κάθε άλλον. Οταν η κρίση οδηγεί σε λουκέτο τη μία επιχείρηση μετά την άλλη, τότε εκείνο που προέχει είναι η επιβίωση όσων απ΄ αυτές μπορούν να επιβιώσουν και η διάσωση όσων θέσεων εργασίας μπορούν να διασωθούν.
Και καλό θα είναι να μην ξεχνάμε πως αυτός που απολύει κάποιον στον ιδιωτικό τομέα είναι ο ίδιος που τον είχε προσλάβει χθες ή προχθές. Και φυσικά δεν τον είχε προσλάβει με πρόθεση να τον απολύσει. Απλώς ήταν άλλες οι συνθήκες. Τότε υπήρχε ανάπτυξη, τώρα υπάρχει ύφεση. Και όπως η ανάπτυξη φέρνει προσλήψεις και αυξήσεις, έτσι και η ύφεση φέρνει απολύσεις και μειώσεις αποδοχών.
ΕΡΡΙΚΟΣ ΜΠΑΡΤΖΙΝΟΠΟΥΛΟΣ
www.ethnos.g
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.