ΤΟ «ΒΟΛΙΚΟ ΘΥΜΑ» ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Μέσα στο γενικό χαμό με την τρόικα και την αγωνία για τους 180, τις πρόωρες εκλογές, το χρηματιστήριο που βυθίζεται, τα spreαds που εκτοξεύονται και το νέο κόμμα του Παπανδρέου, παραπέμπεται και ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου στο Ειδικό Δικαστήριο.

Δεν είναι εύκολο να σχολιάσει κανείς ένα βούλευμα του Δικαστικού Συμβουλίου. Ειδικά όταν αυτό συγκροτείται στο ανώτατο επίπεδο με τρεις αρεοπαγίτες και δύο μέλη του Συμβουλίου της Επικρατείας. Πόσο μάλλον όταν καλείται να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά σε μία υπόθεση που φωνάζει "πολιτικό χειρισμό" από μακριά. Γιατί χωρίς αμφιβολία, από τον τρόπο με τον οποίο συγκροτήθηκε και λειτούργησε η περίφημη προανακριτική στη Βουλή για τον Παπακωνσταντίνου, μόνο νηφάλια διαδικασία δεν ήταν.

Δεν ξεχνάει κανείς εύκολα τις φοβερές ατάκες από τα πρακτικά, τους τσακωμούς και πάνω από όλα την ...αδήριτη ανάγκη να την πληρώσει "ο αρχιτέκτονας του μνημονίου". Ούτε την πίεση στο ΣΔΟΕ να βγάλει πόρισμα για τις ξαδέρφες (για 17 χρόνια πίσω…) γιατί αλλιώς δεν μπορούσε, όπως φαίνεται, να σταθεί τίποτα. Δεν ξεχνάει κανείς ούτε την ψηφοφορία στην Βουλή. Πως γίνεται, αν τα πράγματα είναι τόσο ξεκάθαρα, με όλα τα κόμματα να τον καταδικάζουν, μόνο 160 και κάτι βουλευτές να έχουν πειστεί ότι αφαίρεσε τα ονόματα των συγγενών και να ψηφίζουν την παραπομπή του για νόθευση;

Έρχεται λοιπόν τώρα το Δικαστικό Συμβούλιο και τον παραπέμπει με βούλευμα στο Ειδικό Δικαστήριο. Με ψήφους 4 προς 1.
Έκπληξη: αυτός που διαφοροποιείται και προτείνει πλήρη απαλλαγή είναι ο Αρεοπαγίτης εισηγητής. Ο δικαστής δηλαδή που κατά τεκμήριο έχει μελετήσει τον φάκελο της δικογραφίας με όλα τα στοιχεία έρχεται και λέει ότι δεν στέκουν οι κατηγορίες. Και το στοιχειοθετεί στο βούλευμα με μεγάλη λεπτομέρεια και με αναφορά στα αποτελέσματα της πραγματογνωμοσύνης της αστυνομίας.

Τι λέει; Ότι δεν ήταν το usb του Παπακωνσταντίνου αυτό από το οποίο λείπουν τα ονόματα των συγγενών. Είναι άλλο που φτιάχτηκε μετά. Ότι από την πραγματογνωμοσύνη της αστυνομίας προκύπτει πως έχουν γίνει ένα σωρό "βρωμοδουλειές" στα στοιχεία - μετά, αφού τα παρέδωσε ο Παπακωνσταντίνου. Και ότι δεν υπάρχουν "αποχρώσες ενδείξεις" για τον πρών υπουργό, ενώ από τα στοιχεία δεν μπορεί να αποκλειστεί ο δόλος από κάποιον άλλον σε βάρος του.

Αλλά η εισήγηση αυτή δεν αρκεί - γιατί προφανώς είναι (πολιτικά) βαρύ να απαλλαγεί σ' αυτή τη φάση. Το βούλευμα επίσης αφήνει έξω (ομόφωνα αυτή τη φορά) την ηθική αυτουργία των συγγενών του πρώην υπουργού. Μ' άλλα λόγια λέει ότι δεν υπάρχουν στοιχεία που να τεκμηριώνουν ότι του ζήτησαν, οι εξαδέλφες του, να αφαιρέσει τα ονόματά τους. Άρα; Που είναι το κίνητρο; Ο δόλος; Ποιος ο λόγος της αφαίρεσης, της νόθευσης; Και μάλιστα κακουργηματικής;

Επίσης, το βούλευμα τον απαλάσσει από την κατηγορία της παράβασης καθήκοντος. Λέει ότι, ανεξάρτητα από το εάν πρωτοκόλλησε ή όχι τα στοιχεία, τη δουλειά του, ως Υπουργός Οικονομικών, την έκανε. Ζήτησε τα στοιχεία από τη Γαλλία, φρόντισε να έρθουν στην Ελλάδα, τα έδωσε για έλεγχο, έκανε συσκέψεις γι' αυτά. Πόσοι άλλοι, μετά απ' αυτόν αλλά και πριν, μπορούν να ισχυριστούν το ίδιο; Δηλαδή, το βούλευμα (ομόφωνα πάλι) απορρίπτει όλα όσα ακούγαμε τόσους μήνες για μη αξιοποίηση των στοιχείων από τον πρώην Υπουργό.

Κακά τα ψέματα, είναι δύσκολο να πιστέψει κάποιος, μετά απ' όλο το πολιτικό κεφάλαιο που επενδύθηκε στη "λίστα Λαγκάρντ", ότι είναι εύκολο για τη δικαιοσύνη να βγει και να πει πως δεν στέκουν οι κατηγορίες. Θα έπρεπε όμως να έχει το θάρρος να το κάνει και να συνταχθεί με την νομική άποψη του Αρεοπαγίτη που εισηγήθηκε την απαλλαγή στο Δικαστικό Συμβούλιο. Και να τελειώσει το θέμα εδώ.

Επίσης, καταλαβαίνει κάποιος πως δεν είναι εύκολο, για τους πολιτικούς, σ' ένα τέτοιο θέμα, να βγούν και να πουν: "Για μισό λεπτό, φτάνει πια με την ανθρωποφαγία για έναν άνθρωπο που στο κάτω-κάτω πήρε πάνω του ένα απίστευτο βάρος που δεν του ανήκε". Μόνο ο Παπανδρέου τόλμησε να το κάνει αυτό στην ομιλία του στο Ζάππειο.

Δεν είναι εύκολο, και είναι τελικά τόσο βολικό, να φορτωθούν όλα σ' έναν άνθρωπο γιατί αυτός, ως φαίνεται, δεν έχει προστάτες ή κόμμα, ή γιατί δεν φρόντισε να φυλαχθεί όπως κάνουν όλοι οι επαγγελματίες πολιτικοί. Και δεν είναι εύκολο και για τα ΜΜΕ -που τόσο επένδυσαν στη λίστα Λαγκάρντ- να παραδεχθούν ότι ούτε το πιο σημαντικό εργαλείο για την καταπολέμηση των αδήλωτων εισοδημάτων στο εξωτερικό είναι, ούτε η λύση στο πρόβλημα της χώρας.

Αλλά αυτό ακριβώς δεν είναι τελικά και το πρόβλημα της χώρας; Η αδυναμία να δει νηφάλια, να επιρρίψει τις σωστές ευθύνες, να αξιολογήσει, να παραδεχτεί, να δει τον εαυτό της στον καθρέφτη;
Στον πολιτικό και υπουργό Παπακωνσταντίνου μπορεί κάποιος να του προσάψει πολλά. Μεταξύ αυτών κι εγώ. Για τις πολιτικές που άσκησε, για τις επιλογές που έκανε, για τους χειρισμούς στο θέμα του μνημονίου. Αυτή όμως είναι πολιτική κριτική. Ορισμένοι μπορεί να συμφωνήσουν και άλλοι, οι περισσότεροι, να θέλουν να τον "ξεσκίσουν". Είναι άλλο όμως αυτό και άλλο η πολιτική απόρριψη να μετατρέπεται σε ποινική δίωξη. Αν ήταν έτσι, στο Ειδικό Δικαστήριο, δίπλα στον Παπακωνσταντίνου, θα έπρεπε να κάθονται κι άλλοι. Και για πολλά άλλα...

http://www.matrix24.gr/