Ψάχνοντας μάταια διέξοδο χωρίς να διακυβεύεται η σταθερότητα

Σχόλιο της συντακτικής επιτροπής του ΔΟΡΥΦΟΡΟΥ
Τι σημαίνει τελικά επί της ουσίας η διαδικασία εκλογής Προέδρου που ανακοινώθηκε χθες;
Εκλογές ή παράταση της θητείας της σημερινής κυβέρνησης;

Όμως και στην περίπτωση που επιτευχθεί συμφωνία για τον πρόεδρο και παραμείνει η κυβέρνηση, τι θα έχουμε; Παρατεταμένη προεκλογική περίοδο, εσωτερικές εντάσεις και αμφισβητήσεις από την "αγορά".
Από την άλλη, αν γίνουν εκλογές, ποιο θα είναι το αποτέλεσμα; Μια αυτοδύναμη κυβέρνηση πολύ δύσκολα θα μπορέσει να σχηματιστεί (και η αλήθεια είναι ότι μάλλον και κανένα κόμμα δεν το επιθυμεί).

Άρα, θα προχωρήσει ένας κυβερνητικός συνασπισμός 2,3,4 κομμάτων. Όμως, ποιος θα συγκυβερνήσει με ποιόν και με ποια κυβερνητική συμφωνία. Όταν τα κόμματα σήμερα δεν μπορούν να συμφωνήσουν για το αν το χρέος είναι βιώσιμο, πως θα συμφωνήσουν στην αντιμετώπιση των πιέσεων των δανειστών και των αγορών, αλλά και γενικότερα στον σχεδιασμό για την εκτόνωση της κατάστασης; 

Θα μπορούσε να είναι ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ, η νέα κυβέρνηση; Δύσκολα. ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ; Παρόλη τη "συμπλευση" θα ήταν κατάντια για τον ΣΥΡΙΖΑ. ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ- ΠΟΤΑΜΙ, αρκετά πιθανό όσο και δύσκολο στην πράξη. ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ φαίνεται ότι δύσκολα θα φτάσουν τον απαιτούμενο αριθμό για σχηματισμό κυβέρνησης, ενώ θα είναι δύσκολο να μείνει εκτός το πρώτο - σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις - κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ. Το ΚΚΕ είναι το μόνο σίγουρο, δηλαδή ότι θα είναι έξω από κάθε σχηματισμό κυβερνητικό, καθώς σίγουρο μπορεί να θεωρηθεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα δεχτεί το ΠΑΣΟΚ να συμπλεύσει μαζί του σε μια κυβέρνηση, καθώς έχει ήδη φανατίσει τους ψηφοφόρους του εναντίον του. 

Και η Ευρώπη ; Θα περιμένει την Ελλάδα; Θα αδιαφορεί αν στηθεί το ίδιο σκηνικό με διπλές ή και τριπλές εκλογές, όπως το 2012, σκηνικό που θα κοστίσει πολύτιμο χρόνο και χρήμα;
Όμως, πέρα από όλα αυτά, ποιο δρόμο θα ακολουθήσουμε ως χώρα;
Το σημερινό, ελπίζοντας ότι θα αρχίσουν να καλυτερεύουν οι οικονομικοί αριθμοί και ότι σιγά - σιγά θα αλλάξουμε σελίδα; Και σε κάθε περίπτωση πόσο θα αντέξουν ακόμα οι μακροχρόνιοι άνεργοι, οι χαμηλοεισοδηματίες, οι χαμηλοσυνταξιούχοι;

Να οδηγηθούμε σε σύγκρουση με τους δανειστές και την Ευρώπη; Με ποιό αποτέλεσμα και με ποιο τίμημα; 

 
Υπάρχει εθνικό σχέδιο για ένα τέτοιο μεγάλο βήμα;
Πως μπορεί να επιτευχθεί η εθνική ενότητα όταν οι πολίτες πολώνονται να ψηφίσουν στις ερχόμενες εκλογές είτε τα υφιστάμενα κυβερνητικά κόμματα στο όνομα της "σταθερότητας", είτε τα κόμματα της αντιπολίτευσης στο όνομα της "ανατροπής" ;.
Μπορεί να συνυπάρξει σταθερότητα και ανατροπή; Σύμφωνα με τους νόμους της φυσικής, δύσκολα.

 Άρα, οι εκλογές που έρχονται, σε όποιο χρονικό ορίζοντα γίνουν, απλά θα επιβεβαιώσουν τα μεγάλα λάθη του 2010.
Τότε, που υπήρχαν περιθώρια συνεννόησης και κοινής αντιμετώπισης της κρίσης.
Τώρα, απλά θα επιβεβαιωθεί η ζημιά που έγινε από την απόκρυψη της αλήθειας. Γιατί όλοι γνώριζαν ότι ούτε "τσάμπα μάγκες" ήταν εύκολο να το παίξουμε με το τεράστιο έλλειμμα. Μόνοι μας δεν είχαμε δυνατότητα να καλύψουμε τις βασικές ανάγκες λειτουργίας του κράτους (αυτό ήταν το δημοσιονομικό πρόβλημα και όχι το χρέος,). Αλλά βέβαια, ούτε να δίνουμε την αίσθηση στην κοινωνία ότι ως δια μαγείας θα ξημερώσει μια ωραία μέρα, που όλα θα είναι παρελθόν, θα έχει φύγει η τρόικα και η Ελλάδα θα ευημερεί.

Το βαθύτερο πρόβλημα των μεταρρυθμίσεων εξακολουθεί να υφίσταται και βέβαια, οι πελατειακές και συντεχνιακές λογικές , η διαφθορά χτυπιούνται με αλλαγή νοοτροπίας και δεν αρκούν οι νόμοι. Φυσικά, δεν πρέπει να υποβιβάζουμε το γεγονός ότι η Ελλάδα "πληρώνει" και την μεγάλη ανικανότητα της ηγεσίας της Ε.Ε, η οποία καθυστέρησε σημαντικά να δράσει την κρίσιμη ώρα και ακόμη, δεν κατανόησε ότι πρέπει να φτιαχτεί ένα δίχτυ πραγματικής προστασίας για τα αδύναμα κοινωνικά στρώματα.

Όσο δεν υπάρχει η δυνατότητα μιας μεγάλης εθνικής συμφωνίας οι εκλογές όσες φορές και να γίνουν απλά θα επιβεβαιώνουν το αδιέξοδο. Όποια και να είναι τα αποτελέσματα.

http://doryforos-europa.blogspot.gr/