Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014

Ξεκινούν τα δίκτυα αυτοοργάνωσης ανά την Ελλάδα

Μετά την εκδήλωση του Βελλιδείου, το ενδιαφέρον για συμμετοχή στα δίκτυα αυτοοργάνωσης είναι πολύ μεγαλύτερο του αναμενόμενου. Ερχόμαστε σε επαφή με ενθουσιασμένους πολίτες από διάφορα μέρη της χώρας που θέλουν να ξεκινήσουν δίκτυα στην περιοχή τους. Το καταλαβαίνουν, τώρα, περισσότερ από ποτέ· αυτοί είναι που πρέπει να δώσουν την λύση, οι ίδιοι, να πάρουν τις τύχες στα χέρια τους...

Ήδη πληροφορούμασττε ότι στην Αθήνα έγινε μία πρώτη συνάντηση 40 ατόμων, στην Κοζάνη 50 ατόμων, στην Λάρισα μία συνάντηση 20 ατόμων, στην Ξάνθη, στην Ναύπακτο, στην Ρόδο, στις Σέρρες κτλ.

Ας εξηγήσουμε ξανά και με περισσότερες λεπτομέρειες το οργανόγραμμα των δικτύων αυτοοργάνωσης. Σε λίγες ημέρες ετοιμάζεται ένα site στο οποίο φιλοδοξούμε να υπάρχει ένα social network που θα αφορά στα δίκτυα. Εκεί, θα μπορεί ο καθένας να βρίσκει το δίκτυο της περιοχής του, τους συμμετέχοντες σε αυτό, να ενημερώνεται και να συμμετέχει ο ίδιος σε δράσεις. Παράλληλα, θα υπάρξουν θεματικές κατηγορίες στις οποίες θα αναρτώνται οι δράσεις των δικτύων, είτε θεμάτων κεντρικής πολιτικής σκηνής αλλά ακόμη και τοπικού ενδιαφέροντος, και θα διαμοιράζονται για να τις παρακολουθούν πανελλαδικά όλα τα δίκτυα. Αυτό θα βοηθήσει και στη συνεργατική δράση, δηλαδή αν πχ η Αθήνα κάνει δράση με θέμα τις κοινωνικές ανισότητες, η Κέρκυρα μπορεί να κάνει για δημοκρατία, η Δράμα για θεσμούς, η Ξάνθη να αναδείξει ένα τοπικό πρόβλημα, η Φλώρινα να μιλήσει για διαφάνεια και ούτω καθεξής...

Ο τρόπος λειτουργίας είναι και θα πρέπει να παραμείνει απλός, βασίζεται σε 2 μόνο άξονες:

1) Να βρεθούμε

2) Να συζητήσουμε


Επί παραδείγματι, το δίκτυο αυτοοργάνωσης κάνει μία συνάντηση που θα αφορά σε προτάσεις για δράσεις. Μπορεί εκεί καθείς να προτείνει και να αναλάβει να οργανώσει την δική του πρόταση και το δίκτυο να την υποστηρίξει οργανωτικά ή όπως αλλιώς κριθεί απαραίτητο. Κατόπιν, ορίζεται η εκδήλωση, βιντεοσκοπείται αν είναι δυνατόν και αναρτάται στο σάιτ, ώστε να είναι προσβάσιμη σε όλα τα μέλη και μη των δικτύων ανά την Ελλάδα.

σκεφτόμαστε-μαθαίνουμε-συζητάμε πολιτικά #soSimple #πρωτογενηςΠαραγωγηΠολιτικης
Για να τα καταφέρουμε ως χώρα, θα πρέπει η ελληνική κοινωνία να επαναπολιτικοποιηθεί, να πάψει να άγεται και να φέρεται από φερόμενους σωσίες με μαγικές λύσεις και τα μιντιακά κατεστημένα υποτελή σε τοπικούς ολιγάρχες, να αντιληφθεί η ίδια τον δύσκολο δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει, μα κυρίως να χαράξει η ίδια τον δρόμο. Διότι τα βασικά ζητήματα που θα πρέπει να λύσουμε ως κοινωνία και ως χώρα, δεν συνιστούν όρους του μνημονίου, ούτε είναι αριθμητικά δεδομένα.

Στην Ελλάδα, πρώτα χρεοκόπησε η διαφάνεια, ύστερα η αξιοκρατία, κατόπιν οι θεσμοί, η δημοκρατία και στο τέλος η οικονομία. Αυτά είναι και τα βήματα που πρέπει να κάνουμε για να γυρίσουμε στην ευημερία, εστιάζοντας στις αιτίες και την αποκατάστασή τους, όχι στην οικονομική χρεοκοπία αυτή καθαυτή.

Κλείνοντας, θέλω να επισημάνω πως δεν ανακαλύψαμε τον τροχό με τα δίκτυα. Οι οριζόντιες μορφές οργάνωσης έχουν χρησιμοποιηθεί ποικιλοτρόπως και ενδείκνυνται σε κατακερματισμένες κοινωνίες και σε αυξημένο έλλειμμα εμπιστοσύνης στην πολιτική και τους πολιτικούς. Η συμμετοχή του καθενός από μας είναι η λύση, με προϋποθέσεις την εμπιστοσύνη, την συνεργασία, τον αλτρουισμό.

Και όπως έχουμε ξαναπεί, 2 είναι οι λέξεις κλειδιά που χρειάζονται για να δημιουργηθούν και να πετύχουν τα κινήματα από τη βάση. Η πρώτη είναι η έμπνευση. Για να τα καταφέρουμε, θα πρέπει πρώτα να στραπατσάρουμε τα δικά μας στερεότυπα. Και η δεύτερη είναι η εμπιστοσύνη. Για να τα καταφέρουμε θα πρέπει να γίνουμε πρώτα μια συντροφιά.

Και ήδη γινόμαστε μια συντροφιά. Το νιώσαμε αυτό στην Θεσσαλονίκη, στην Άφυτο, στα μηνύματά σας, στην υποστήριξή σας, παρά τις λυσσαλέες επιθέσεις που δεχθήκαμε, οι θετικές φωνές ήταν πολύ περισσότερες. Χωριστήκαμε με δάκρυα στα μάτια. Το νιώθουμε και σήμερα, κάθε ώρα, διαβάζοντας σε γκρουπάκια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πώς βάζει ο καθένας το σπίτι του, το κρεβάτι του, το φαγητό του, το αυτοκίνητό του, για να βρεθούμε, να ικανοποιήσουμε την μοναδική μας αυτή ανάγκη, να βρεθούμε, να γίνουμε μία συντροφιά.

Μέχρι τώρα, την λέξη ''σύντροφε'' την είχα καταχωρημένη στην συνείδησή μου ως μία προσφώνηση. Δεν την ένιωθα. Τώρα καταλαβαίνω τους παλαιότερους, την σημασία αυτής της λέξης.

Να ξαναγίνουμε σύντροφοι, λοιπόν, αυτό θα είναι το σπουδαιότερο ξεκίνημα που θα μπορούσαμε να κάνουμε.



- See more at: http://www.epikairo.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.