«Την ώρα που το ΠΑΣΟΚ δικαιώνεται, ο αρχηγός του αντιπολιτεύεται τον εαυτό του»

Συζητούσα με παλαιό πολιτικό, ο οποίος χρόνια τώρα έχει αποσυρθεί από τα κοινά, για την απογοητευτική δημοσκοπική εικόνα του ΠΑΣΟΚ. Αναφερόμενος στις ηγεσίες Παπανδρέου και Βενιζέλου, μου παρέθεσε τους πρώτους στίχους από το γνωστό ποίημα του Καβάφη: «Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ, μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη».

Υστέρα από συνδιασκέψεις, συμβούλια και διαβούλια, οι άλλοτε «σύντροφοί» του συμπέραναν ότι αυτό που ενοχοποιείται για τη σημερινή καταβαράθρωση είναι το Μνημόνιο. Όμως το Μνημόνιο...

...εφαρμόζεται και σήμερα, μου υπενθύμισε, τροποποιημένο, εξελιγμένο και προσαρμοσμένο στις αυξημένες απαιτήσεις της ελληνικής οικονομίας, από τον αρχικό μεγάλο επικριτή του, Αντ. Σαμαρά. Ο σημερινός πρωθυπουργός, αφού έκανε μια εντυπωσιακή πιρουέτα και έχασε το 1/3 του κόμματός του, βάλθηκε να υλοποιήσει -με μεγάλη συνέπεια- τα όσα προηγουμένως ο ίδιος κατήγγειλε, με τη συνδρομή μάλιστα και της ΔΗΜΑΡ, άλλου μεγάλου επικριτή του Μνημονίου. Και αντί ο κ. Βενιζέλος, ως αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, να επαίρεται γι’ αυτό και με κάθε ευκαιρία να υπενθυμίζει ότι η πολιτική που εγκαινίασε το κόμμα του το 2010 εξακολουθεί και σήμερα να θεωρείται ως η μοναδική που μπορεί να βγάλει την Ελλάδα από την κρίση, απολογείται. Την ώρα δηλαδή που το ΠΑΣΟΚ δικαιώνεται πανηγυρικά από την άλλοτε αντιπολίτευση, ο αρχηγός του αισθάνεται την ανάγκη να ζητήσει, όχι μία, αλλά δύο τουλάχιστον φορές συγγνώμη, αντιπολιτευόμενος τον εαυτό του! Οι συγγνώμες αυτές, όμως, αποστέρησαν από την απόφαση του ΠΑΣΟΚ περί υπαγωγής στο Μνημόνιο το ηθικό της υπόβαθρο. Και από το ΠΑΣΟΚ το ίδιο, ως πολιτικό σχηματισμό, τον πατριωτικό του χαρακτήρα.
Το εξαιρετικό άρθρο του Νίκου Χρυσολωρά εδώ.

http://www.parapolitiki.com