Υπάρχουν και κάποιες ψυχές που φαίνεται να είναι παγιδευμένες σ' έναν αναποτελεσμαστικό λεκτικό ακτιβισμό [βλέπε Καρχιμάκης που καταγγέλλει την τακτική κάποιων δικαστικών, καταγγέλλει τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο, την πολιτική της κυβέρνησης συνεργασίας -χωρίς να υπάρχει κάποιο αποτέλεσμα-, κι όμως είναι κάτω από τη στέγη του βενιζελικού μορφώματος που καπηλεύτηκε τον τίτλο και την ιστορία του ΠΑΣΟΚ], που παρασέρνουν και κάποιους άλλους σε μια ατελέσφορη πολιτική πρακτική και σε αδιέξοδα.
Παρακολουθώ την αρθρογραφία αλλά και τις δηλώσεις των στελεχών που παραμένουν στο βενιζελικό ΠΑΣΟΚ και αφού βλέπουν ότι ο Βενιζέλος προσκολλάται όλο και περισσότερο στη Δεξιά και στον αρχηγό της, εντούτοις επιμένουν να κρατάνε το φανάρι στον Βενιζέλο, προφανώς διότι πιστεύουν ότι κάποια στιγμή θα τον εκπαραθυρώσουν!!!
Δυστυχώς, αυταπατώνται και την οικτρή αυτή πλάνη την έχουν κρεμάσει στο λαιμό τους για να κάνουν συντροφιά στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ που δεν τον θέλουν κι όμως τον στηρίζουν. Αλλά δεν έχουν καταλάβει ότι το ΠΑΣΟΚ έχει τελειώσει και όσο πιο γρήγορα το καταλάβουν τόσο καλύτερα θα είναι για να ξαναζωντανέψει η δημοκρατική παράταξη. Το ΠΑΣΟΚ έχει άρρηκτα συνδεθεί με ό,τι χειρότερο είχε να επιδείξει η πολιτική τα τελευταία χρόνια. Ή τουλάχιστον το επιχειρηματικό και δημοσιογραφικό κατεστημένο έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να το αμαυρώσει. Κανείς μας δεν το ήθελε αυτό, αλλά είναι μια πραγματικότητα. Κι αυτό έχει εντυπωθεί βαθιά στη συνείδηση του κόσμου.
Με τις σποραδικές δηλώσεις και την σχεδόν παραπολιτική πρακτική κάποιων άλλοτε αξιωματούχων του ΠΑΣΟΚ δεν πέφτουν κάστρα και πολύ περισσότερο δεν βγαίνουμε από τη σύγχυση.
Με τον ανορθόδοξο πόλεμο κατά του Βενιζέλου, δεν αλλάζει η κατάσταση. Απλώς κάποιοι φίλοι στομώνουν την αγωνία τους για την αλλαγή και ικανοποιούν πρόσκαιρα συναισθήματα ευχαρίστησης επειδή με κάποια αστειάκια και λογοπαίγνια ή και φωτογραφίες ρετουσαρισμένες δήθεν θίγουμε τον Βενιζέλο. Αυτή η τακτική είναι παρελκυστική και οδηγεί σε πολιτική νωθρότητα και δημιουργεί κίνηση αντίστροφη προς την επιθυμητή. Έτσι θα πείσουμε τον κόσμο που απογοητεύτηκε, πολεμώντας τον Βενιζέλο;; Αυτός είναι ένα πολιτικό πτώμα και με τα πτώματα δεν ασχολείται κανείς... Τον χτυπήσαμε, τον βρίσαμε, τον φτύσαμε, τον γελοιοποιήσαμε, αλλά αυτός είναι στο προσκήνιο...
Διαβάζω κατά καιρούς κάποια σχόλια ορισμένων φίλων που πραγματικά ανησυχούν και αγωνιούν για το μέλλον και δεν υπάρχει κάποιο σημείο που να δείχνει προοπτική, κανείς δεν νιώθει να φυσάει αεράκι αισιοδοξίας. Αλλά βλέπετε ότι η λεξιμαγεία κρατάει τον κόσμο σε εγρήγορση όσο για να βάλει τον ύπνο στα βλέφαρά του.
Τα γράφω όλα αυτά παίρνοντας αφορμή και από τα αποτελέσματα των εκλογών στην ΕΣΗΕΑ, όπου η [ας πούμε] παπανδρεϊκή Κίνηση Επαγγελματιών Δημοσιογράφων εξέλεξε μονάχα έναν, τον Δημήτρη Τσαλαπάτη. Αυτό είναι και συνέπεια της σύγχυσης που επικρατεί στο χώρο και για την οποία σύγχυση κάποιοι έχουν ευθύνες. Δεν είναι εδώ ο χώρος για να κάνω σχετική ανάλυση.
Ν.ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣhttp://nikoslagadinos.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.