Και το ερώτημα είναι ποιοι μας οδήγησαν κοντά στη άβυσσο που θα πρέπει τώρα να τους βλέπουμε ως σωτήρες;
Δεν είναι αυτοί που από πολιτική ανικανότητα και όχι αντίθετη άποψη προς τη τρόκα ούτε τις εντολές της δεν μπορούν να εφαρμόσουν..
Δεν είναι αυτοί που συνεχώς με φαρισαϊσμό υποκρίνονται τους μεταρρυθμιστές και στο τέλος για να καλύψουν τη γύμνια τους αναζητούν ένα σχέδιο «Μόσιαλου» της εποχής Παπανδρέου να μας το λανσάρουν ως δική τους μεταρρύθμιση;
Αυτοί είναι οι σωτήρες της χώρας που θα μας βγάλουν από το τούνελ;
Υπάρχουν κάποιοι φίλοι που μας λένε ότι η αυθεντικότητα δεν έχει καμιά σημασία στη Πολιτική «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» και δεν έχει καμιά σημασία ποιος θα κάνει μια μεταρρύθμιση αρκεί αυτή η μεταρρύθμιση να γίνει.
Και τους ρωτώ γιατί αυτή η μεταρρύθμιση να γίνει με δυο χρόνια καθυστέρηση και μάλιστα «κουτσή». Γιατί να προτιμούμε πάντα το ιμιτασιόν και όχι το αυθεντικό σε αυτή τη χώρα;
Γιατί να μη μας ενοχλεί ο φαρισαϊσμός και η υποκρισία στην πολική. Μήπως δε είναι εκείνο το
ηθικά –ανήθικο υπόβαθρο της πολιτικής που εκκολάπτει την αδικία στο δημόσιο βίο και τη διαφθορά; Ας μας απαντήσει κάποιος που πιστεύει ακόμα αυτή τη εποχή στο μακιαβελισμό, παρακαλώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.