Με αυτή τη φράση προσπάθησε ο Αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, μαζί με τον Πρωθυπουργό του να παραπλανήσουν τους Έλληνες. Με αυτή τη φράση κήρυξε ανηλεή πόλεμο στα μνημόνια και τις δεσμεύσεις που τα συνοδεύουν. Με αυτή την απατηλή δήλωση μιας δήθεν εξόδου από το μνημόνιο και την επιστροφή στην κανονικότητα, έπαιξε με το συναίσθημα και τις ευαισθησίες ενός ολοκλήρου λαού.
Ποια είναι όμως η περίφημη κανονικότητα για την οποία μίλησε; Η σήψη και η παρακμή που βαθμιδόν και με την βοήθεια της Δεξιάς μας οδήγησαν στον πάτο του βαρελιού; Η κανονικότητα των ελλειμμάτων και του υπέρογκου χρέους; Η κανονικότητα των θαλασσοδανείων, της φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής, όλα γνήσια τέκνα και κανακάρηδες των πελατειακών σχέσεων; Η κανονικότητα της γραφειοκρατίας, της πολυνομίας και του μαύρου χρήματος σε όλο το φάσμα της κοινωνικής ζωής;
Για ποια κανονικότητα, βγήκε φορτσάτος να πουλήσει αντιμνημονιακή ρητορεία, χωρίς να έχει τα νώτα του καλυμμένα, χωρίς ασφαλιστικές δικλείδες, χωρίς να έχουν πείσει μαζί με τον συγκυβερνήτη του, αυτούς που έχουν το χρήμα και δανείζουν παγκοσμίως ότι έχουν λύσει τα σοβαρά διαρθρωτικά προβλήματα τους και ότι η οικονομία της Ελλάδας έχει πλέον μπει σε μια σειρά;
Για ποια κανονικότητα αγνόησε προκλητικά τους σκληρούς και αδυσώπητους κανόνες που διέπουν την διακίνηση του χρήματος στα πλαίσια των διεθνών αγορών για μικροκομματικούς και μικροπολιτικούς λόγους;
Για ποια κανονικότητα, ξυπόλυτος στα αγκάθια εμφανίστηκε ως περιφερόμενος τελάλης στις γειτονιές, παραβγαζόμενος σε αντιμνημονιακή ανοησία ακόμα και τον ΣΥΡΙΖΑ;
Σε ποια τέλος πάντων κανονικότητα αναφέρθηκε άραγε ο μεγάλος αρχηγός της φυλής, με τη χώρα ακόμα στην κόψη του ξυραφιού, αμφιταλαντευόμενη μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, με τη οικονομία σμπαράλια, την ανεργία στον ουρανό των 1.5 εκατομμύριο ανέργων και τις αγορές έτοιμες να της πιουν το αίμα;
Το αποτέλεσμα ήταν αναμενόμενο και έγινε το έλα να δεις. Συγκυβερνήτες και Συριζαίοι, όλοι μαζί, έφαγαν τέτοιο κράξιμο από τις αγορές που το φυσάνε ακόμα και δεν κρυώνει. Με μια κίνηση ματ, της κατακόρυφης ανόδου των σπρεντς των ελληνικών ομολόγων, τους πέταξαν αμέσως στα μούτρα τις μεγαλοστομίες τους και ήρθαν όλοι στα κιλά τους. Πήραν το μήνυμα ότι με νταηλίκια, κοροϊδίες και επικοινωνιακά τεχνάσματα οι αγορές δεν πείθονται. Τους έστειλαν ηχηρό μήνυμα, να κάτσουν ήσυχα στ’ αυγά τους και να δουλέψουν αποφασιστικά για την βελτίωση των μακροοικονομικών μεγεθών της χώρας τους. Αλλιώς δανεικά με ευνοϊκούς όρους γιοκ και τότε βεβαίως και αναπόφευκτα, νέα μνημόνια και νέες δεσμεύσεις, νέα βάσανα, νέα υποβάθμιση της ζωής των ελλήνων.
Ο Χίλων ο Λακεδαιμόνιος, ένας από τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας έλεγε: «Μη προτρεχέτω η γλώττα της διανοίας». Αυτό έπαθε ο Βενιζέλος. Στην πρεμούρα να ξεπεράσει την αντιπολίτευση άνοιξε και πάλι το απύλωτο στόμα του, χωρίς να σκεφτεί και να υπολογίσει τις συνέπειες. Όπως κάνει συστηματικά, ασκώντας την εξωτερική πολιτική της χώρας.
Κανείς όμως μέχρι τώρα δεν του έχει πει, ότι τα ρητορικά σχήματα και οι κομψευόμενες, πομπώδεις διατυπώσεις δεν μπορούν ποτέ να υποκαταστήσουν το βαθύτερο και ουσιαστικό νόημα της πολιτικής ως εργαλείου ανάλυσης των φαινομένων της ζωής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.