Εν προκειμένω, η χρήση του συγκεκριμένου θεσμικού εργαλείου από τους Σαμαρά-Βενιζέλο γίνεται περισσότερο στα όρια της φάρσας παρά σε αυτά της πολιτικής στρατηγικής. Δεν υπάρχει κάποιο διακύβευμα, μία συγκεκριμένη πολιτική πρόταση προς ψήφιση, μία πολιτική κατεύθυνση με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Υπάρχει το μάζεμα στο μαντρί των δύο κοινοβουλευτικών ομάδων, και κυρίως αυτής του ΠΑΣΟΚ, η οποία αντιδρά σε ένα ακόμη εικονικό συνέδριο που σκοπό έχει να παρατείνει τη θητεία του Βενιζέλου χωρίς εντάσεις και αντίθετες φωνές.
Αν η συγκυβέρνηση αναζητά την εμπιστοσύνη των βουλευτών στο οικονομικό πεδίο, δεν υπάρχει καλύτερο πεδίο από αυτό του προϋπολογισμού, ο οποίος κατατίθεται ως προσχέδιο στις 5 Οκτωβρίου στην επιτροπή και ακολουθεί συζήτηση στην ολομέλεια του κοινοβουλίου.
Αν η συγκυβέρνηση αναζητά την εμπιστοσύνη των βουλευτών στην περίπτωση της εκλογής του ΠτΔ, δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος από την ψηφοφορία του Φεβρουαρίου για να μετρήσει τις δυνάμεις της.
Αν η συγκυβέρνηση αναζητά τη φίμωση των βουλευτών, τότε, αυτός είναι ο κατάλληλος τρόπος για να το πετύχει, μία ψήφος εμπιστοσύνης άνευ ουσίας, χωρίς πολιτικό αντίκρυσμα, προς βραχυπρόθεσμη αποφυγή των κραδασμών. Είναι περίεργη η αντίφαση που δημιουργείται από την πρόταση της κυβέρνησης για ψήφο εμπιστοσύνης που υποδεικνύει πρόβλημα στη λειτουργία της κυβέρνησης, συγκριτικά με το διθυραμβικό success story, την έξοδο από το ΔΝΤ και την έξοδο από το μνημόνιο που παραθέτει μέσω δηλώσεων στον τύπο. Είναι άραγε πραγματική η εικόνα μίας χώρας η οποία ξεπερνά την κρίση, ανακάμπτει και δύναται να αποτινάξει κάθε εξωτερικό έλεγχο και να σταθεί οικονομικά στα πόδια της; Προφανώς όχι και αυτό γίνεται αντιληπτό στον κάθε πολίτη, όπως έχει γίνει αντιληπτό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα σκίσει κανένα μνημόνιο και μάλιστα η οικονομική πολιτική πάνω στην οποία θα διαπραγματευτεί σύμφωνα με τους Δραγασάκη-Σταθάκη θα βασιστεί στα θεμέλια του μνημονίου. Και για να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους, αν δεν υπήρχε μνημόνιο, σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν πολιτικά στον αέρα.
Έλλειψη σχεδίου
Ας δούμε όμως τη συγκυβέρνηση, η οποία έχει και την κύρια ευθύνη για τη χώρα και πολλές φορές επικαλείται τη σταθερότητα για να αποκρύψει την πραγματική πολιτική ευθύνη που της αναλογεί· και αυτή είναι η έλλειψη σχεδίου. Δυστυχώς, η ΝΔ του Σαμαρά αποδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων καθότι κινήθηκε συντηρητικά, παλαιοκομματικά, πελατειακά, τρέφοντας την αιτία που χρεοκόπησε τη χώρα, τον άκρατο πελατειασμό. Σε αυτό το πολιτικό πλαίσιο κινήθηκε και το ΠΑΣΟΚ, πατώντας πάνω στο πτώμα της δημόσιας τηλεόρασης, κάτι που ήδη έχει καταγραφεί ως μαύρη σελίδα στην ιστορία του. Οι δυο τους, συμμάχησαν τον Ιούλιο του 2013 και μοιράστηκαν τα υπουργεία, πάνω σε ένα υποτιθέμενο σχέδιο, μία προγραμματική συμφωνία, η οποία ήρθε 4 μήνες μετά! Μάλιστα, ο Βενιζέλος αποφάσισε μόνος την προγραμματική συμφωνία, την οποία, κατόπιν, κοινοποίησε ως θέσφατο στην Κ.Ο.. Αν δε, ξαναδιαβάσει κανείς τα 43 σημεία της προγραμματικής συμφωνίας [εδώ], θα διαπιστώσει ότι η κυβέρνηση τα 2 τελευταία χρόνια δεν έχει κάνει τίποτα πλην των όσων ορίζει το μνημόνιο.
Ας υποθέσουμε όμως ότι η συγκυβέρνηση έκανε την προγραμματική συμφωνία για τα μάτια, με κύριο στόχο την πλήρη εφαρμογή του μνημονίου, που αποτελεί από μόνο του ένα σχέδιο, όχι το ιδανικό, αλλά παραμένει σχέδιο με αρχή, μέση και τέλος, χρονοδιάγραμμα και έλεγχο. Δυστυχώς, η συγκυβέρνηση δεν εφαρμόζει ούτε αυτό, με 670 εκκρεμούσες υποχρεώσεις απέναντι στην τρόικα, τις οποίες αναβάλλει χωρίς να αιτιολογεί το γιατί και πώς.
Έτσι, η συγκυβέρνηση πορεύεται χωρίς κανέναν προσανατολισμό, χωρίς σχέδιο, με μοναδικό αφήγημα τη σταθερότητα, την οποία έχει μετατρέψει σε εκβιαστικό δίλημμα. Αυτό είναι το δίλημμα που καλούνται -πλην του ελληνικού λαού- να απαντήσουν και οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του λαού. Στο ΠΑΣΟΚ, υπάρχει πλέον μία ομάδα βουλευτών που δρα ατομικά αλλά διαχωρίζει τη θέση της από την κατεύθυνση που έχει πάρει το σημερινό ΠΑΣΟΚ. Είναι αυτοί τους οποίους ο Βενιζέλος θα προσπαθήσει να εγκλωβίσει μέσω της ψήφου εμπιστοσύνης.
Μπορεί όμως αυτό να αποδειχθεί μπούμεραγκ για τον Βενιζέλο, αν και εφόσον οι συγκεκριμένοι βουλευτές -και αυτοί που έχουν δημόσια τοποθετηθεί αλλά και αυτοί που μέχρι σήμερα διαφωνούν με τη σιωπή τους- αποφασίσουν να θέσουν ένα νέο πολιτικό πλαίσιο στο οποίο θα πρέπει να κινηθεί το ΠΑΣΟΚ, με χρονικό ορίζοντα τις εκλογές για ΠτΔ, και, ξεκαθαρίζοντας ότι η οικονομική συμπόρευση δεν σημαίνει απαρέγκλιτα και ιδεολογική συμπόρευση. Αν το πλαίσιο που θα τεθεί προς παράθεση και διαβούλευση, συνδεθεί με την ψήφο για την ΠτΔ, ο Βενιζέλος θα υποχρεθωθεί να αναλάβει τις ευθύνες του ως προς το πραγματικό προοδευτικό πρόσημο, το οποίο παραμένει αδρανές στα δικά του χέρια.
Και αναφέρω τελείως ενδεικτικά:
1) Δημόσια Τηλεόραση / από την αρχή, με συγκεκριμένους κανόνες διαφάνειας που θα διασφαλίσουν την ανεξάρτητη φωνή της Δημόσιας Τηλεόρασης.
2) Σύνταγμα / συνταγματική μεταρρύθμιση στην οποία θα ενταχθούν κανόνες διαφάνειας και αξιοκρατία (δι@υγεια, opengov), πλαίσιο που θα αποτρέπει την συστημική διαφθορά (με συμμετέχον και το πολιτικό σύστημα το οποίο δημιουργεί νόμιμο περιβάλλον) αλλά και θα περιορίζει την ηθική διαφθορά, εκσυγχρονισμό των θεσμών κτλ.
3) Εκλογικός Νόμος / σπάσιμο των μεγάλων περιφερειών με μονοεδρικές και απεξάρτηση από τα συστημικά ΜΜΕ, λίστα, κτλ
4) Ενιαίο ψηφοδέλτιο στην τοπική αυτοδιοίκηση / αποκομματικοποίηση των δήμων και περιφερειών, αποδόμηση των κακώς εννοούμενων μηχανισμών που λυμαίνονται την τοπική εξουσία.
4) Νόμος για πλήρη διαφάνεια στα οικονομικά των κομμάτων.
5) Επέκταση του προγράμματος δι@ύγεια με εφαρμογή στα πανεπιστήμια, τους δήμους, τα νοσοκομεία.
6) Αξιολόγηση των Δ.Υ./ χωρίς πλαφόν απολύσεων, με στόχο την επιμόρφωσή των και ένα παραγωγικότερο Δ.Τ. (το πρόβλημα δεν είναι ο αριθμός των ΔΥ αλλά ο αντιπαραγωγικός Δ.Τ.). Αξιοκρατία σε επιλογές στη Δημόσια Διοίκηση, επιλογές με υποχρεωτική θητεία και συνεχή ποιοτικό έλεγχο.
7) Υγεία / συγκεκριμένοι άξονες για την ΠΦΥ, σύνδεση με 2 και 3-βαθμια, άμεση ενίσχυση με προσωπικό, κυρίως στην περιφέρεια που οι ελλείψεις είναι ζωτικής σημασίας.
8) Περισσότερη συμμετοχή του λαού / διαβούλευση, δημοψηφίσματα, η πολιτική στο προσκήνιο και όχι στο παρασκήνιο.
Κατά αυτόν τον τρόπο, θα γίνει διακριτά ορατός στο ΠΑΣΟΚ ένας άλλος πόλος, ο οποίος θα είναι δεσμευτικός για το σημερινό ΠΑΣΟΚ που έχει μετατραπεί σε κόμμα του ενός. Και βέβαια, η σημερινή του ηγεσία θα έχει πεδίο να απολογηθεί, διότι το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Έτσι, μαζί με στελέχη της Κ.Ο., της Κ.Ε. αλλά και άλλα επιφανή στελέχη, τα οποία στελέχη πρέπει να καθίσουν και να τα βρουν μεταξύ τους, θα έχει και ο κόσμος μία ξεκάθαρη άποψη που συμβαδίζει με τις αρχές και τις αξίες του προοδευτισμού, θα είναι μαζί, θα είναι κοντά, θα δύναται να εκφραστεί και να πιέσει αν χρειαστεί, πιο συγκροτημένα και συντονισμένα -μαζί!
Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος βουλευτής ο οποίος θέλει να ρίξει την σημερινή κυβέρνηση με το έτσι θέλω. Ούτε όμως θα πρέπει να υπάρχει κάποιος βουλευτής που να ψηφίζει εν λευκώ, βιάζοντας την ίδια του συνείδηση, για να δικαιολογήσει και μόνο την ύπαρξή του. Αν θεωρεί εαυτόν παγιδευμένο από την κίνηση Βενιζέλου, ας βγει από τον λάκο, ας σκάψει έναν νέο λάκο, ιδεολογικό και όχι τυχοδιωκτικό, και, ας πετάξει τον νυν πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ μέσα. Είναι πολλοί οι 5 μήνες μέχρι τον Φεβρουάριο για να έχουμε πολιτικά δείγματα γραφής. Δε θα ΄χει λιοντάρια ο λάκος , ιδέες και αξίες θα ΄χει, του σοσιαλισμού. Ας τις υπερασπιστεί ή ας τις πολεμήσει. Να τελειώνουμε με τα μεζοβέζικα και κροκοδείλια δάκρυα της σταθερότητας.
- See more at: http://www.epikairo.gr
Και αναφέρω τελείως ενδεικτικά:
1) Δημόσια Τηλεόραση / από την αρχή, με συγκεκριμένους κανόνες διαφάνειας που θα διασφαλίσουν την ανεξάρτητη φωνή της Δημόσιας Τηλεόρασης.
2) Σύνταγμα / συνταγματική μεταρρύθμιση στην οποία θα ενταχθούν κανόνες διαφάνειας και αξιοκρατία (δι@υγεια, opengov), πλαίσιο που θα αποτρέπει την συστημική διαφθορά (με συμμετέχον και το πολιτικό σύστημα το οποίο δημιουργεί νόμιμο περιβάλλον) αλλά και θα περιορίζει την ηθική διαφθορά, εκσυγχρονισμό των θεσμών κτλ.
3) Εκλογικός Νόμος / σπάσιμο των μεγάλων περιφερειών με μονοεδρικές και απεξάρτηση από τα συστημικά ΜΜΕ, λίστα, κτλ
4) Ενιαίο ψηφοδέλτιο στην τοπική αυτοδιοίκηση / αποκομματικοποίηση των δήμων και περιφερειών, αποδόμηση των κακώς εννοούμενων μηχανισμών που λυμαίνονται την τοπική εξουσία.
4) Νόμος για πλήρη διαφάνεια στα οικονομικά των κομμάτων.
5) Επέκταση του προγράμματος δι@ύγεια με εφαρμογή στα πανεπιστήμια, τους δήμους, τα νοσοκομεία.
6) Αξιολόγηση των Δ.Υ./ χωρίς πλαφόν απολύσεων, με στόχο την επιμόρφωσή των και ένα παραγωγικότερο Δ.Τ. (το πρόβλημα δεν είναι ο αριθμός των ΔΥ αλλά ο αντιπαραγωγικός Δ.Τ.). Αξιοκρατία σε επιλογές στη Δημόσια Διοίκηση, επιλογές με υποχρεωτική θητεία και συνεχή ποιοτικό έλεγχο.
7) Υγεία / συγκεκριμένοι άξονες για την ΠΦΥ, σύνδεση με 2 και 3-βαθμια, άμεση ενίσχυση με προσωπικό, κυρίως στην περιφέρεια που οι ελλείψεις είναι ζωτικής σημασίας.
8) Περισσότερη συμμετοχή του λαού / διαβούλευση, δημοψηφίσματα, η πολιτική στο προσκήνιο και όχι στο παρασκήνιο.
Κατά αυτόν τον τρόπο, θα γίνει διακριτά ορατός στο ΠΑΣΟΚ ένας άλλος πόλος, ο οποίος θα είναι δεσμευτικός για το σημερινό ΠΑΣΟΚ που έχει μετατραπεί σε κόμμα του ενός. Και βέβαια, η σημερινή του ηγεσία θα έχει πεδίο να απολογηθεί, διότι το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Έτσι, μαζί με στελέχη της Κ.Ο., της Κ.Ε. αλλά και άλλα επιφανή στελέχη, τα οποία στελέχη πρέπει να καθίσουν και να τα βρουν μεταξύ τους, θα έχει και ο κόσμος μία ξεκάθαρη άποψη που συμβαδίζει με τις αρχές και τις αξίες του προοδευτισμού, θα είναι μαζί, θα είναι κοντά, θα δύναται να εκφραστεί και να πιέσει αν χρειαστεί, πιο συγκροτημένα και συντονισμένα -μαζί!
Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος βουλευτής ο οποίος θέλει να ρίξει την σημερινή κυβέρνηση με το έτσι θέλω. Ούτε όμως θα πρέπει να υπάρχει κάποιος βουλευτής που να ψηφίζει εν λευκώ, βιάζοντας την ίδια του συνείδηση, για να δικαιολογήσει και μόνο την ύπαρξή του. Αν θεωρεί εαυτόν παγιδευμένο από την κίνηση Βενιζέλου, ας βγει από τον λάκο, ας σκάψει έναν νέο λάκο, ιδεολογικό και όχι τυχοδιωκτικό, και, ας πετάξει τον νυν πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ μέσα. Είναι πολλοί οι 5 μήνες μέχρι τον Φεβρουάριο για να έχουμε πολιτικά δείγματα γραφής. Δε θα ΄χει λιοντάρια ο λάκος , ιδέες και αξίες θα ΄χει, του σοσιαλισμού. Ας τις υπερασπιστεί ή ας τις πολεμήσει. Να τελειώνουμε με τα μεζοβέζικα και κροκοδείλια δάκρυα της σταθερότητας.
- See more at: http://www.epikairo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.