ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΤΡΑΒΟΛΑΙΜΟΥ
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
Τρίτον : η αξιωματική αντιπολίτευση δεν στήριξε κανένα μέτρο νοικοκυρέματος που εξήγγειλε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στις 24/10/2009 ο υποψήφιος για την αρχηγία της Ν.Δ., Α. Σαμαράς, δήλωσε για την κατάργηση των χιλιάδων stage στο δημόσιο: «Ο ελληνικός λαός θα κρίνει την απίστευτη εκδικητικότητα που δείχνει η κυβέρνηση απέναντι σε χιλιάδες νέα παιδιά. Ευθύνη της Ν.Δ., για την οποία και προσωπικά δεσμεύομαι, είναι να προσφέρει στους απολυόμενους την απαραίτητη νομική υποστήριξη».
Είναι εξίσου χαρακτηριστικό ότι στις 20/11/2009 ο Α. Σαμαράς έλεγε για το σχέδιο προϋπολογισμού του 2010: «Κατάργησαν το έκτακτο βοήθημα των 500 ευρώ, που έδινε η Κυβέρνηση Καραμανλή, λόγω της κρίσης στους χαμηλόμισθους, μέχρι 1.500 ευρώ, το οποίο αντιστοιχούσε σε 36 ευρώ το μήνα καθαρά» και «τώρα δίνουν 1,5% αυξήσεις στις χαμηλές και μεσαίες αποδοχές του δημοσίου. Δηλαδή, από 12 μέχρι 24 ευρώ το μήνα. Οι ασθενέστεροι θα έπαιρναν τριπλάσια με το έκτακτο βοήθημα της Νέας Δημοκρατίας, που καταργήθηκε».
Τέταρτον: ήταν αδύνατο να συγκρατηθεί το έλλειμμα του 2009 σε μονοψήφιο ποσοστό τους τελευταίους δύο μήνες του έτους
Κάποιοι λένε ότι έπρεπε πάση θυσία το έλλειμμα του 2009 να κρατηθεί σε μονοψήφιο ποσοστό. Αυτό τι θα σήμαινε όμως; Θα σήμαινε, σε περίπτωση που όντως το έλλειμμα ήταν κοντά στο 13% ότι θα έπρεπε τους 2 τελευταίους μήνες του 2009 να παρθούν μέτρα 7 δισ. ευρώ, περίπου 3 μονάδες του ΑΕΠ.
Τι θα σήμαινε αυτό; Θα σήμαινε ότι θα έπρεπε να αποφασιστεί το πλήρες κόψιμο των τελευταίων 3 συντάξεων και μισθών (Νοεμβρίου, Δεκεμβρίου, δώρο Χριστουγέννων) όλων των δημοσίων υπαλλήλων και συνταξιούχων του δημοσίου.
Και όλα αυτά την ώρα που η χώρα βυθιζόταν ήδη στην ύφεση. Το ΠΑΣΟΚ ήταν το μόνο κόμμα που ανησυχούσε από τότε για την ύφεση. Πολλοί που σήμερα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για αυτή, τότε πρότειναν χωρίς σκέψη σκληρά υφεσιακά μέτρα.
Ήταν πολύ αργά για να συγκρατηθεί το έλλειμμα του 2009 σε μονοψήφιο ποσοστό. Όλοι γνωρίζουν ότι η δυναμική που διαμορφώνεται δεν μπορεί να ανατραπεί ριζικά το τελευταίο δίμηνο. Ο ίδιος ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας αποκάλυψε αμέσως μετά τις εκλογές ότι η δυναμική του ελλείμματος ξεπερνούσε το 12%. Το έλλειμμα του 2009 ήταν τελικά, όπως μάθαμε πολύ αργότερα, 36,5 δισ. ευρώ ή περίπου 16% του ΑΕΠ. Για να κλείσει σε μονοψήφιο νούμερο χρειαζόταν να παρθούν και να αποδώσουν τους τελευταίους δύο μήνες του έτους μέτρα 6 μονάδων του ΑΕΠ. Δηλαδή περίπου 15 δισ. ευρώ…
Πέμπτον: οι προεκλογικές εξαγγελίες του ΠΑΣΟΚ το 2009 ήταν οι πιο συγκρατημένες οποιουδήποτε κόμματος στην ιστορία της μεταπολίτευσης.
Για αυτό και το σύνολο των παρεμβάσεων, που είχε εξαγγείλει τότε το ΠΑΣΟΚ για να αναθερμανθεί η οικονομία που βρισκόταν ήδη σε ύφεση, δεν ξεπερνούσε τα 2,5 δις. Ποσό ασύγκριτα χαμηλότερο από οποιεσδήποτε προεκλογικές εξαγγελίες ελληνικού κόμματος σε ελληνικές εκλογές μέχρι τότε και ασύγκριτα χαμηλότερο ακόμα και από τα 18,5 δισ. “ισοδύναμα” του κ. Σαμαρά στο λεγόμενο «Ζάππειο ΙΙΙ» όχι το 2009, αλλά το 2012.
Η Ελλάδα χρειαζόταν χρόνο για να απαλλαγεί από νοοτροπίες δεκαετιών: να σταματήσει να σπαταλάει τον πλούτο της και να οργανώσει σωστά την αξιοποίησή του. Αυτός ο χρόνος δεν μας δόθηκε, εξαιτίας του μεγέθους των προβλημάτων που είχαν συσσωρευτεί επί κυβέρνησης Καραμανλή και της αδυναμίας της συντηρητικής Ευρώπης να αντιληφθεί την πραγματική διάσταση των κερδοσκοπικών επιθέσεων στην Ελλάδα και το ευρώ. Με λίγο χρόνο, δεν θα χρειαζόντουσαν ποτέ άδικα μέτρα για να αποφύγει η χώρα από τη χρεοκοπία. Παρόλα αυτά, η σπατάλη περιορίστηκε, το δημόσιο σταμάτησε να διογκώνεται και άρχισε η αντίστροφη πορεία, η ηλεκτρονική συνταγογράφηση και οι ηλεκτρονικές προμήθειες ξεκίνησαν όπως και οι έλεγχοι στις συντάξεις και τα αναπηρικά επιδόματα, έγιναν για πρώτη φορά συντονισμένες ενέργειες ενάντια στους μεγαλοοφειλέτες του δημοσίου, φορολογήθηκαν για πρώτη φορά οι off shore εταιρείες, κ.α. Αν αυτά είχαν ξεκινήσει έστω το 2007, η χώρα δεν θα είχε ανάγκη ποτέ από Μνημόνια.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το θέμα με τη φράση «λεφτά υπάρχουν» δημιουργήθηκε μετά τις εκλογές του 2009, όταν η κυβέρνηση Παπανδρέου έδειξε ότι είχε τη θέληση να βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο της πραγματικής σπατάλης χτυπώντας κατεστημένα συμφέροντα, ακριβώς για να χτυπηθεί η ουσία της μεταρρυθμιστικής προσπάθειας. Με αυτό το στόχο στήθηκε μία από τις μεγαλύτερες εκστρατείες παραπληροφόρησης στην ιστορία της χώρας. .
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
Τρίτον : η αξιωματική αντιπολίτευση δεν στήριξε κανένα μέτρο νοικοκυρέματος που εξήγγειλε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στις 24/10/2009 ο υποψήφιος για την αρχηγία της Ν.Δ., Α. Σαμαράς, δήλωσε για την κατάργηση των χιλιάδων stage στο δημόσιο: «Ο ελληνικός λαός θα κρίνει την απίστευτη εκδικητικότητα που δείχνει η κυβέρνηση απέναντι σε χιλιάδες νέα παιδιά. Ευθύνη της Ν.Δ., για την οποία και προσωπικά δεσμεύομαι, είναι να προσφέρει στους απολυόμενους την απαραίτητη νομική υποστήριξη».
Είναι εξίσου χαρακτηριστικό ότι στις 20/11/2009 ο Α. Σαμαράς έλεγε για το σχέδιο προϋπολογισμού του 2010: «Κατάργησαν το έκτακτο βοήθημα των 500 ευρώ, που έδινε η Κυβέρνηση Καραμανλή, λόγω της κρίσης στους χαμηλόμισθους, μέχρι 1.500 ευρώ, το οποίο αντιστοιχούσε σε 36 ευρώ το μήνα καθαρά» και «τώρα δίνουν 1,5% αυξήσεις στις χαμηλές και μεσαίες αποδοχές του δημοσίου. Δηλαδή, από 12 μέχρι 24 ευρώ το μήνα. Οι ασθενέστεροι θα έπαιρναν τριπλάσια με το έκτακτο βοήθημα της Νέας Δημοκρατίας, που καταργήθηκε».
Τέταρτον: ήταν αδύνατο να συγκρατηθεί το έλλειμμα του 2009 σε μονοψήφιο ποσοστό τους τελευταίους δύο μήνες του έτους
Κάποιοι λένε ότι έπρεπε πάση θυσία το έλλειμμα του 2009 να κρατηθεί σε μονοψήφιο ποσοστό. Αυτό τι θα σήμαινε όμως; Θα σήμαινε, σε περίπτωση που όντως το έλλειμμα ήταν κοντά στο 13% ότι θα έπρεπε τους 2 τελευταίους μήνες του 2009 να παρθούν μέτρα 7 δισ. ευρώ, περίπου 3 μονάδες του ΑΕΠ.
Τι θα σήμαινε αυτό; Θα σήμαινε ότι θα έπρεπε να αποφασιστεί το πλήρες κόψιμο των τελευταίων 3 συντάξεων και μισθών (Νοεμβρίου, Δεκεμβρίου, δώρο Χριστουγέννων) όλων των δημοσίων υπαλλήλων και συνταξιούχων του δημοσίου.
Και όλα αυτά την ώρα που η χώρα βυθιζόταν ήδη στην ύφεση. Το ΠΑΣΟΚ ήταν το μόνο κόμμα που ανησυχούσε από τότε για την ύφεση. Πολλοί που σήμερα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για αυτή, τότε πρότειναν χωρίς σκέψη σκληρά υφεσιακά μέτρα.
Ήταν πολύ αργά για να συγκρατηθεί το έλλειμμα του 2009 σε μονοψήφιο ποσοστό. Όλοι γνωρίζουν ότι η δυναμική που διαμορφώνεται δεν μπορεί να ανατραπεί ριζικά το τελευταίο δίμηνο. Ο ίδιος ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας αποκάλυψε αμέσως μετά τις εκλογές ότι η δυναμική του ελλείμματος ξεπερνούσε το 12%. Το έλλειμμα του 2009 ήταν τελικά, όπως μάθαμε πολύ αργότερα, 36,5 δισ. ευρώ ή περίπου 16% του ΑΕΠ. Για να κλείσει σε μονοψήφιο νούμερο χρειαζόταν να παρθούν και να αποδώσουν τους τελευταίους δύο μήνες του έτους μέτρα 6 μονάδων του ΑΕΠ. Δηλαδή περίπου 15 δισ. ευρώ…
Πέμπτον: οι προεκλογικές εξαγγελίες του ΠΑΣΟΚ το 2009 ήταν οι πιο συγκρατημένες οποιουδήποτε κόμματος στην ιστορία της μεταπολίτευσης.
Το ΠΑΣΟΚ είπε ένα πολύ απλό πράγμα στις εκλογές του 2009: ναι, νοικοκύρεμα στην οικονομία και άμεση πάταξη σπατάλης αλλά ταυτόχρονα ελάχιστα έστω μέτρα αναθέρμανσης της οικονομίας γιατί το 2009 ήδη βρισκόμασταν σε ύφεση – και η ύφεση είναι καταστροφική για τη χώρα (μόνο το ΠΑΣΟΚ ανησυχούσε για την ύφεση τότε, όλοι όσοι τώρα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την ύφεση τότε ζητούσαν ριζικό κόψιμο μισθών-συντάξεων και μόνο).
Το «λεφτά υπάρχουν» ποτέ δεν ειπώθηκε ως υπόσχεση για ανεξέλεγκτες παροχές - και συμπληρωνόταν από ένα μεγάλο «ΑΝ» και ένα μεγάλο «ΑΛΛΑ»: λεφτά υπάρχουν, αν πατάξουμε την εισφοροδιαφυγή, αν καταπολεμήσουμε τη φοροδιαφυγή, αν αξιοποιήσουμε τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας. Λεφτά υπάρχουν , αλλά σπαταλιούνται ή χαρίζονται με πελατειακές διευθετήσεις. Ήταν η υπογράμμιση ότι μία χώρα που βρίσκεται στις 30 πλουσιότερες του κόσμου, προφανώς και έχει πλούτο – αρκεί να αξιοποιηθεί, να φορολογηθεί και να διανεμηθεί σωστά. Εδώ τα βίντεο που οι μηχανισμοί παραπληροφόρησης ποτέ δεν παρουσίασαν ολόκληρα, αλλά απομόνωσαν μία φράση:http://www.youtube.com/watch?v=Nvg8LG3aRNw , http://www.youtube.com/watch?v=EJKi4hbbQnY&list=SP00B7EC021C5EB9A8&index=2&feature=plpp_video
Το «λεφτά υπάρχουν» ποτέ δεν ειπώθηκε ως υπόσχεση για ανεξέλεγκτες παροχές - και συμπληρωνόταν από ένα μεγάλο «ΑΝ» και ένα μεγάλο «ΑΛΛΑ»: λεφτά υπάρχουν, αν πατάξουμε την εισφοροδιαφυγή, αν καταπολεμήσουμε τη φοροδιαφυγή, αν αξιοποιήσουμε τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας. Λεφτά υπάρχουν , αλλά σπαταλιούνται ή χαρίζονται με πελατειακές διευθετήσεις. Ήταν η υπογράμμιση ότι μία χώρα που βρίσκεται στις 30 πλουσιότερες του κόσμου, προφανώς και έχει πλούτο – αρκεί να αξιοποιηθεί, να φορολογηθεί και να διανεμηθεί σωστά. Εδώ τα βίντεο που οι μηχανισμοί παραπληροφόρησης ποτέ δεν παρουσίασαν ολόκληρα, αλλά απομόνωσαν μία φράση:http://www.youtube.com/watch?v=Nvg8LG3aRNw , http://www.youtube.com/watch?v=EJKi4hbbQnY&list=SP00B7EC021C5EB9A8&index=2&feature=plpp_video
Για αυτό και το σύνολο των παρεμβάσεων, που είχε εξαγγείλει τότε το ΠΑΣΟΚ για να αναθερμανθεί η οικονομία που βρισκόταν ήδη σε ύφεση, δεν ξεπερνούσε τα 2,5 δις. Ποσό ασύγκριτα χαμηλότερο από οποιεσδήποτε προεκλογικές εξαγγελίες ελληνικού κόμματος σε ελληνικές εκλογές μέχρι τότε και ασύγκριτα χαμηλότερο ακόμα και από τα 18,5 δισ. “ισοδύναμα” του κ. Σαμαρά στο λεγόμενο «Ζάππειο ΙΙΙ» όχι το 2009, αλλά το 2012.
Η Ελλάδα χρειαζόταν χρόνο για να απαλλαγεί από νοοτροπίες δεκαετιών: να σταματήσει να σπαταλάει τον πλούτο της και να οργανώσει σωστά την αξιοποίησή του. Αυτός ο χρόνος δεν μας δόθηκε, εξαιτίας του μεγέθους των προβλημάτων που είχαν συσσωρευτεί επί κυβέρνησης Καραμανλή και της αδυναμίας της συντηρητικής Ευρώπης να αντιληφθεί την πραγματική διάσταση των κερδοσκοπικών επιθέσεων στην Ελλάδα και το ευρώ. Με λίγο χρόνο, δεν θα χρειαζόντουσαν ποτέ άδικα μέτρα για να αποφύγει η χώρα από τη χρεοκοπία. Παρόλα αυτά, η σπατάλη περιορίστηκε, το δημόσιο σταμάτησε να διογκώνεται και άρχισε η αντίστροφη πορεία, η ηλεκτρονική συνταγογράφηση και οι ηλεκτρονικές προμήθειες ξεκίνησαν όπως και οι έλεγχοι στις συντάξεις και τα αναπηρικά επιδόματα, έγιναν για πρώτη φορά συντονισμένες ενέργειες ενάντια στους μεγαλοοφειλέτες του δημοσίου, φορολογήθηκαν για πρώτη φορά οι off shore εταιρείες, κ.α. Αν αυτά είχαν ξεκινήσει έστω το 2007, η χώρα δεν θα είχε ανάγκη ποτέ από Μνημόνια.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το θέμα με τη φράση «λεφτά υπάρχουν» δημιουργήθηκε μετά τις εκλογές του 2009, όταν η κυβέρνηση Παπανδρέου έδειξε ότι είχε τη θέληση να βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο της πραγματικής σπατάλης χτυπώντας κατεστημένα συμφέροντα, ακριβώς για να χτυπηθεί η ουσία της μεταρρυθμιστικής προσπάθειας. Με αυτό το στόχο στήθηκε μία από τις μεγαλύτερες εκστρατείες παραπληροφόρησης στην ιστορία της χώρας. .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.