Γιατί πιθανολογώ ότι ο Γ. Παπακωνσταντίνου δεν έχει κάνει κάτι μεμπτό σε σχέση με τη "λίστα Λαγκάρντ" (αλλά μπορεί να κάνω λάθος)

Ξεκινώ ομολογώντας μια προκατάληψη. Ο κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου είναι ο υπουργός που παρέλαβε την οικονομία σε ένα απίστευτο χάλι, το Υπουργείο Οικονομικών σε κατάσταση να μην ξέρει καν τις υποχρεώσεις του, που χρεώθηκε τα μέτρα εκείνα που κράτησαν τη χώρα ζωντανή, ώστε σήμερα να είναι σε καλύτερη θέση από το 2009, που μείωσε πάνω από πέντε ποσοστιαίες μονάδες το έλλειμμα επί του ΑΕΠ σε ένα έτος και που αντιμετώπισε όλη την οργή των Ευρωπαίων όταν έπρεπε να τους πει ότι όλα όσα ήξεραν για την ελληνική οικονομία ήσαν παραποιημένες στατιστικές (τι ειρωνεία, αλήθεια, ο υπουργός που έπρεπε να αποκαλύψει τις παραποιήσεις στα στοιχεία που έστελνε η στατιστική μας υπηρεσία στην Ευρώπη να κατηγορείται για παραποίηση στοιχείων!).

Επίσης, ο κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου κατηγορήθηκε για την υποτιθέμενη αλλοίωση των στατιστικών στοιχείων του ελλείμματος: στην ουσία δεν κατηγορήθηκε επειδή είπε ψέματα, ότι χρωστάμε 6 αντί για 5, αλλά επειδή στο άθροισμα των ελλειμμάτων της γενικής κυβέρνησης περιέλαβε και πολλά από τα κρυφά χρέη του δημοσίου (λ.χ. τις ετήσιες επιδοτήσεις προς τον Οργανισμό Ασφάλισης Προσωπικού της ΔΕΗ, τα χρέη που προέκυπταν από τις εγγυήσεις υπέρ διαφόρων ΔΕΚΟ, τα χρέη των ΟΤΑ κ.λπ.). Η κατηγορία αυτή, και ο τρόπος που παρουσιάσθηκε, στη δική μου αντίληψη ήταν καθαρή συκοφαντία και είχε σκοπό να πληγεί προσωπικά. Αλλά και η ακόμη πιο πρόσφατη κατηγορία εις βάρος του, ότι ως Υπουργός Περιβάλλοντος επέδειξε μεροληψία εις βάρος της Ανταποδοτικής Ανακύκλωσης Α.Ε., ενός εκ των δύο συστημάτων εναλλακτικής διαχείρισης συσκευασιών, όταν πληροφορήθηκα ότι η άδεια του συστήματος αυτού έχει ανακληθεί και διερευνώνται διάφορα σε σχέση με τις δραστηριότητές του - σαν μια ακόμη παραπλανητική κατηγορία μου φάνηκε.

Έχει στοχοποιηθεί, λοιπόν, ο κ. Παπακωνσταντίνου. Αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει ότι η κάθε κατηγορία εις βάρος του πρέπει να απορριφθεί ως εκ των προτέρων αβάσιμη. Αλλά αυτή η ιστορία με την αλλοίωση της λίστας Λαγκάρντ παρουσιάζει πολλά κενά.

Το βασικό κενό είναι το κίνητρο. Η λίστα Λαγκάρντ περιέχει ονόματα καταθετών μιας τράπεζας στην Ελβετία προ πολλών ετών, οπωσδήποτε πολύ πριν ο κ. Παπακωνσταντίνου αναλάβει υπουργικά καθήκοντα. Η συμπερίληψη ενός ονόματος σ' αυτήν δεν είναι από μόνη της μεμπτή, καθ' όσον απλώς σηματοδοτεί ότι το συγκεκριμένο πρόσωπο είχε καταθέσει χρήματα σε λογαριασμό στη συγκεκριμένη τράπεζα τότε. Πιθανότατα τα χρήματα αυτά να είναι απολύτως νόμιμα.

Το ρεπορτάζ, λοιπόν, αναφέρει ότι διαπιστώθηκε από τους εισαγγελείς (Αρείου Πάγου και οικονομικούς εισαγγελείς, οι ίδιοι που έχουν ήδη στείλει την απίθανη ιστορία για το φούσκωμα του ελλείμματος στη Βουλή) ότι στο φλασάκι που παραδόθηκε από τον κ. Βενιζέλο προς έρευνα (το ίδιο που είχε παραλάβει από την κα. Λαγκάρντ ο κ. Παπακωνσταντίνου και παρέδωσε στον κ. Διώτη) δεν περιελάμβανε τρία ή τέσσερα ονόματα, σε σχέση με το αντίγραφο που παρέλανε ο κ. Στουρνάρας από τη γαλλική κυβέρνηση πρόσφατα και παρέδωσε στους ίδιους εισαγγελείς. Τα ονόματα αυτά φέρονται να είναι συγγενείς του κου. Παπακωνσταντίνου. Σημειωτέον ότι δεν αναφέρεται από το ρεπορτάζ (τουλάχιστον) ότι υπάρχουν σημεία αλλοιώσεως του ενός εκ των δύο αρχείων, απλώς ότι υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο ένα και στο άλλο. Πιθανολογείται, όμως, από το ρεπορτάζ ότι ο κ. Παπακωνσταντίνου επενέβη σ' αυτό που είχε παραλάβει από την κα. Λαγκάρντ και έσβησε κάποια ονόματα.

Για ποιο λόγο να το έκανε αυτό ο κ. Παπακωνσταντίνου; Ποιος θα ωφελείτο; Cui bono; Για να ωφεληθεί ο ίδιος από την παράλειψη των στοιχείων θα έπρεπε σωρευτικά να συντρέχουν τα εξής προϋποθέσεις:

Η λίστα να περιελάμβανε πλουτισμό που σχετίζεται με τον ίδιο.
Ο πλουτισμός αυτός να είχε αποκτηθεί παράνομα (σε περίοδο, μάλιστα, κατά την οποία δεν είχε τόσο ενεργό ανάμειξη με την πολιτική).
Ο ίδιος να μην μπορεί να δικαιολογήσει (έστω και ψευδώς) τις καταθέσεις αυτές με άλλον τρόπο.

Ή, εναλλακτικά:
Η λίστα να περιελάμβανε πλουτισμό που σχετίζεται με συγγενικό του πρόσωπο.
Ο πλουτισμός αυτός να είχε αποκτηθεί παράνομα.
Ο ίδιος ή το συγγενικό του πρόσωπο να μην μπορεί να δικαιολογήσει (έστω και ψευδώς) τις καταθέσεις αυτές με άλλον τρόπο.
Να αγαπά τόσο πολύ το πρόσωπο αυτό, ώστε να είναι διατεθειμένος να ρισκάρει την προσωπική του ελευθερία, για να το προστατεύσει.

Έχει αναρωτηθεί κάποιος πόσο πιθανό είναι να συντρέχουν όλες αυτές οι προϋποθέσεις μαζί;

Και, ύστερα, πρέπει να ειπωθούν και κάποια πράγματα για τις κινήσεις του ως προς το περίφημο φλασάκι.

Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι το παρέδωσε με εμπιστευτικό πρωτόκολλο στο ΣΔΟΕ, χωρίς να πληροφορηθεί το περιεχόμενό του και δεν κράτησε αντίγραφο, πράγματα για τα οποία επικρίθηκε. Ότι το παρέδωσε στο ΣΔΟΕ και ότι δεν κράτησε αντίγραφο δεν φαίνεται να αμφισβητούνται. Αλλά ας υποθέσουμε ότι είχε κρατήσει αντίγραφο. Αυτό δεν θα ήταν όπλο για εκβιασμούς, πολιτικούς και άλλους; Δεν θα ήταν ανήθικο αυτός, μόνος, να κατέχει ως εκ της πολιτικής του ιδιότητας (και όχι της υπηρεσιακής) στοιχεία που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν κατά τρόπο μη χρηστό;

Αν μπορεί να του αποδοθεί κάποιο σφάλμα στους χειρισμούς, είναι ότι δεν μερίμνησε στη συνέχεια να επιβεβαιώσει την αξιοποίηση (ή την αδυναμία αξιοποίησης) της λίστας από τους υπηρεσιακούς.

Και μετά τον κ. Παπακωνσταντίνου τη λίστα παρέλαβε ο μέγας καταγγέλλων, ο κ. Βενιζέλος. Τι την έκανε; Την είχε στο συρτάρι του. Ο ίδιος. Χωρίς καμμία διασφάλιση της ακεραιότητάς της. Χωρίς καμμία διασφάλιση ότι ο ίδιος δεν θα την χρησιμοποιούσε για δόλιους σκοπούς. Κι όμως, από τους δύο διατελέσαντες υπουργούς οικονομικών, ο κ. Παπακωνσταντίνου είναι αυτός που επικρίθηκε για τους χειρισμούς.

Φυσικά και δεν μπορώ να ξέρω τι συνέβη- φυσικά και οι μέχρι στιγμής πληροφορίες προέρχονται από το ρεπορτάζ που στηρίζεται σε φήμες και διαρροές. Και φυσικά και θα πρέπει να περιμένουμε να προχωρήσει η όποια συντεταγμένη διαδικασία. Αυτό που με στενοχωρεί, αυτό που θέλω να αποφύγω, είναι η τάση να κατασπαραχθεί ένας άνθρωπος, να κηλιδωθεί η φήμη του πρόωρα και πιθανώς αδικαιολόγητα, ειδικά όταν τα μέχρι στιγμής διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν ότι δεν έχει κάνει κάτι μεμπτό.

Τις προκαταλήψεις μου τις ομολόγησα. Η αλήθεια μπορεί να είναι αυτή που περιφέρεται στα ρεπορτάζ (κι ας μην έχω πεισθεί). Αλλά ας επιδείξουμε λίγη αυτοσυγκράτηση, ειδικά οι διαπρύσιοι κήρυκες της ηθικής που προέρχονται από αποδεδειγμένα βρώμικα μέρη του πολιτικού/ κομματικού/ μιντιακού συστήματος. Και δεν είναι θεωρία συνωμοσίας να συμπεριλάβουμε στους συλλογισμούς μας και το ποιοι θα ευνοηθούν εάν αποκλειστικά υπεύθυνος για τους κακούς χειρισμούς της λίστας Λαγκάρντ δειχθεί ο κ. Παπακωνσταντίνου.

Απο:http://dalton-alliance.blogspot.gr